Kλαίτε εύκολα;

[Ερωφίλη]

Είμαι με τις εποχές μου!!! Είτε είμαι πολύ ευσυγκινητη και κλάιω με το παραμικρό και άλλοτε εντελώς αναίσθητη σε σημείο που να απορώ με τον εαυτό μου..

Συνήθως κλαίω σε άσχετες στιγμες!! π.χ. μου έχει τύχει να κερδίζω αγώνα και να πλαντάζω στο κλάμα... Η να γράφω καλά και να βγαίνω βουρκωμένη!! Δε μπορώ την ένταση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[[V]]

Δεν κλαιω ποτε και οταν μου ερχεται το "πνιγω". Το πολυ πολυ να βουρκωσω αλλα ως εκει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moonlight]

μεχρι πριν κανα χρονο σπανια σπανιοτατα.... αφου μεχρι που με ρωτουσαν αν εχω κλαψει ποτε στη ζωη μου ή αν ειχα ποτε βγει εκτος εαυτου..

ευτυχως πια μπορω να κλαιω χωρις να με βλεπει κανεις αλλα τουλαχιστον μπορω να εξωτερικευσω την λυπη μου ή την συγκινηση μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

...

ευτυχως πια μπορω να κλαιω χωρις να με βλεπει κανεις ...

...και πως θα σου πει, βρε φιλενάδα, κάποιος που σε αγαπάει: "Γιατί, γλυκειά μου, κλαις;" ;

Προσωπικά απολαμβάνω τα αγαθά του κλάματος, μόνον όταν το φέρνουν οι περιστάσεις να κλάψω(κατά το καζαντζίδειο "κι άντρες κλαίνε"!), ενώπιον κάποιου κοινωνικού περίγυρου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moonlight]

.και πως θα σου πει, βρε φιλενάδα, κάποιος που σε αγαπάει: "Γιατί, γλυκειά μου, κλαις;" ;

ειναι και θεμα ποσο μου βγαζει καποιος την ασφαλεια να εκφραστω κοντα του..


πς. στην οικογενεια μην το συζητας γιατι αμα και τολμησω να κλαψω τοτε γινεται χαμος , πεφτει συναγερμος , πανικος , στεναχωρια πιο πολλη απο την δικη μου οποτε καλυτερα να μην γνωριζουν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

ειναι και θεμα ποσο μου βγαζει καποιος την ασφαλεια να εκφραστω κοντα του..


πς. στην οικογενεια μην το συζητας γιατι αμα και τολμησω να κλαψω τοτε γινεται χαμος , πεφτει συναγερμος , πανικος , στεναχωρια πιο πολλη απο την δικη μου οποτε καλυτερα να μην γνωριζουν

Ε, ναι, εδώ θαρρώ πως έχεις σχεδόν απόλυτο δίκιο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pietr]

Παλιά εκλαίγα πολύ εύκολα, και τις περισσότερες φόρες για ανόητους λόγους. Ωσπού ήρθε θάνατος αγαπήμενου προσώπου που με βοήθησε να καταλάβω πως δεν αξίζει να κλαις για το παραμικρό, καθώς υπάρχουν πολύ πιο σημαντικοί λόγοι στην ζωή για τους οποιούς αξίζει να κλάψεις-στεναχωρεθείς. (π.χ. θανάτοι, κλπ)

Nowadays, κλαίω ακόμα εύκολα, αλλα πλέον σε πολύ μικρότερη συχνότητα. Εννοώ πως παλιά αν δεν...μιζέριαζα έστω και για λίγο σε μια μέρα, θα μιλούσαμε για θαύμα. Τελευταία φόρα που έκλαψα από οτι θυμάμαι ήταν τον Φεβρούαριο. Πάντως συγκινούμαι αρκετά εύκολα, σε ταινίες κλπ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Κλαίω πολύ εύκολα, μα δεν αφήνω κανέναν να με δει. Και όταν τύχει και βάλω τα κλάματα μπροστά σε άλλους, θα είναι εξαιτίας κάποιου θέματος που έχει σχέση με εκείνους κι εμένα, ή μόνο με εκείνους. Αλλά να κλάψω μπροστά σε κάποιον επειδή εγώ δεν είμαι καλά, πολύ σπάνια..
Γενικά, φοβάμαι ότι θα φρικάρουν, γιατί μπορεί να βάλω τα κλάματα για λόγους που ίσως να μην καταλάβουν..

Υπάρχουν όμως πολλοί λόγοι για να κλάψω και συνήθως δεν θα είναι από στενοχώρια. Μπορεί να είναι από συγκίνηση ή από χαρά, από περηφάνια για κάποιο άτομο κοντινό μου που πέτυχε κάτι ή πραγματοποίησε ένα όνειρό του, από αντριχίλα (σε σχέση με την τέχνη, συνήθως) ή ακόμα κι από υπερβολική κούραση, άγχος ή πίεση.
Το βλέπω σαν ένα είδος αποφόρτισης- συναισθήματα που εξωτερικεύονται για να έρθω σε ισορροπία με εμένα- να νιώσω ξανα ήρεμη. Πια έχω συμφιλιωθεί με το ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βάλω τα κλάματα με κάτι, ενώ παλαιότερα το έβλεπα ως αδυναμία δική μου και δεν μου άρεσε αυτό σε μενα. Ακόμα όμως φοβάμαι να αφήσω κάποιον να με δει να κλαίω- νιώθω ότι θα τους στενοχωρήσω και δε θέλω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dimitral]

κλαιω οταν νευριαζω παρα πολυ ,τοσο που σκαω και δεν μπορω να κανω αλλιως,δηλαδη ή θα σκοτωσω ανθρωπο ή θα κλαψω ,οποτε διαλεγω (μεχρι τωρα τουλαχιστον) το δευτερο.κι επισης οταν περιμενω περιοδο (τοτε ειναι που δεν με αγαπαει κανενας κι ολοι στρεφονται εναντιον μου , και γενικως ο κοσμος ειναι κακος και αδικος )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Imadlak]

Κλαιω οταν ολα πανε στραβα,οταν δεχομαι πολυ πιεση,οταν εχω πολυ αγχος,οταν ειμαι στεναχωρημενη και..γενικα κλαιω συχνα!! μερικες φορες ομως αυτο βοηθαει!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[yperoxi]

Εγώ κλαίω μόνο αν βρεθώ υπό μεγάλη πίεση κ άγχος. Καμία φορά (αλλά απάνια) μπορεί να τα νεύρα μου χτυπήσουν peak. Και ένας πολύ βασικός λόγος για να κλάψω είναι αν κ όταν αισθανθώ ματαίωση...

Δεν κλαίω ποτέ από συγκίνηση ή χαρά πάντως!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Emilouko]

Κλαίω πάρα πολύ εύκολα.Είναι τόσο ενοχλητικό.
Δηλαδή ντάξει το κλασσικό αν στεναχωρηθώ θα κλάψω αλλά εγώ κλαίω όταν θυμώνω,όταν τσακώνομαι με κάποιον ακόμα και αν βρεθώ σε αμηχανία.Αν κάποιος μου πει κάτι και το πάρω στραβά βουρκώνω.Όταν μιλάω με κάποιον και ξαφνικά ανεβούν οι τόνοι αρχίζει και σπάει η φωνή μου.Δε μπορώ να συγκρατηθώ.
Καλά δεν συζητάω για περιπτώσεις όπου στεναχωριέμαι πολύ άσχημα.Πλαντάζω στο κλάμα,έχω κόμπο στο λαιμό και δε μπορώ να σταματήσω με τίποτα.
Ειλικρινά δεν αντέχω αυτή την κατάσταση.Δηλαδή αναρωτιέμαι πόσο ρεζίλι θα γίνω όταν βρεθω σε πολύ κόσμο και κάποιος με φέρει σε δύσκολη θέση..Ούτε καν να το σκέφτομαι δε θέλω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΑνεξαρτητηΛεμε]

οταν εχω ΠΟΛΛΑ ΝΕΥΡΑ και οταν νιωθω οτι με υποτιμουν..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[eya95]

Kλαιω συχνα και ευκολα ..... και με λογο και χωρις αλλα συνη8ως τα κραταω για μενα , την οικογενεια ή τους στενους φιλους , οχι γιατι ειναι αδυναμια ισα ισα... ειναι αρετη αν εκφραζεις τα συναισθηματα σου ... αλλα απο ενα σημειο και μετα κουραζει... μπορεις να το καταλαβεις αυτο !!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Emilouko]

Kλαιω συχνα κ ευκολα ..... και με λογο και χωρις αλλα συνη8ως τ κραταω γ μενα , την οικογενεια ή τους στενους φιλους , οχι γτ ειναι αδυναμια ισα ισα... ειναι αρετη αν εκφραζεις τ συναισθηματα σ ... αλλα απο ενα σημειο κ μετα κουραζει... μπορεις να τ καταλαβεις αυτο !!!

Όντως κουράζει.Όταν τσακώνομαι πλέον με άτομα στενά και αρχίζω να βουρκώνω μου λένε "Έλα κλάψε πάλι." κτλπ.
Θα νομίζουν ότι το κάνω και επίτηδες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[eya95]

Όντως κουράζει.Όταν τσακώνομαι πλέον με άτομα στενά και αρχίζω να βουρκώνω μου λένε "Έλα κλάψε πάλι." κτλπ.
Θα νομίζουν ότι το κάνω και επίτηδες

Και εκει που απλα εισαι αυτο π εισαι.... κ εισαι δηλαδη ειλικρινης κ ο εαυτος σ .. ακους κ απο πανω λογια.... Ασε την κλαψα κτλ.... αντεεε.... κλαψε λοιπον στ δωματιο σ να χεις τ κεφαλι σ ησυχο !! :Ρ χαχαχαχχα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[CiNeFiL]

γενικα εχω θεμα να κλαιω,το αποφευγω
ειδικα μπροστα σε αλλους
ειμαι πολυ ευαισθητη και νευρικη, το παραδεχονται και οσοι με ξερουν καλα
αλλα ναι φαινομαι πολυ αναισθητη και ετσι γενικα
ειμαι ανοιχτο βιβλιο βασικα αλλα προσπαθω πολυ να το κρυβω
απλα δεν ξεσπαω ετσι συνηθως,απο μικρη για καποιο λογο το θεωρουσα αδυναμια (ναι ξερω μαλακια) και οταν ημουν 7 χρονων ειχα υποσχεθει στον εαυτο μου να μην ξανα κλαψω ποτε (οχι οτι τα καταφερα)
εκτος απο την οικογενεια μου, δεν με εχει δει κανεις να κλαιω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dimitris_SM]

Το περιεργο ειναι οτι μερικες φορες κλαιτε σαν χορωδια.Κλαιει η μια επειδη την χωρισε ο γκομενος και μετα αρχιζει και η διπλανη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Emilouko]

Και εκει που απλα εισαι αυτο π εισαι.... κ εισαι δηλαδη ειλικρινης κ ο εαυτος σ .. ακους κ απο πανω λογια.... Ασε την κλαψα κτλ.... αντεεε.... κλαψε λοιπον στ δωματιο σ να χεις τ κεφαλι σ ησυχο !! :Ρ χαχαχαχχα

Mα ρε παιδί μου δε εμένα με ενοχλεί ότι δε μπορώ να κρατηθώ σπάει η φωνή μουυ!

Το περιεργο ειναι οτι μερικες φορες κλαιτε σαν χορωδια.Κλαιει η μια επειδη την χωρισε ο γκομενος και μετα αρχιζει και η διπλανη.

Συμπαράσταση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Νομίζω ότι από όσα γράφηκαν, προκύπτει ότι οι γυναίκες κλαίνε πολύ πιο εύκολα από τους άντρες. Θα αναφέρω δύο περιστατικά κλάματος κοριτσιών που μου έκαναν εντύπωση.

1) Τρίτη λυκείου, Πενταήμερη : Πήγαμε τον Απρίλιο (και όχι στην ξενέρα του χειμώνα). Αεροδρόμιο για την επιστροφή. Όλα τα κορίτσια αρχίζουν τους μεταξύ τους αποχαιρετισμούς, καθώς σε λίγες μέρες αρχίζουν οι πανελλήνιες και θα χαθούμε. Αγκαλιάζονται δυο-δυο, τρεις-τρεις (ή και περισσότερες) "Δεν θα χωριστούμε ποτέ", "friends for ever" και κλάμα, κλάμα, κλάμα. Εμείς τα αγόρια, απλά κοιτάζαμε. (Έχω και φωτογραφίες).

2) Πέθανε μια γρια δίπλα στο σπίτι μου 195 ετών. Περάσαμε με τη μητέρα μου να συλλυπηθούμε. Ήταν εκεί μια γνωστή μου κοπέλα 17 χρονών (τότε) που έκλαιγε γοερά, με λυγμούς και αναφιλητά. Απόρησα και ρώτησα ένα άλλο κορίτσι "Καλά, τόσο την αγαπούσε την κυρία Τασία η Αμαλία?" για να πάρω ψυθιριστά την απάντηση "Ναι, καλά. Χώρισε με το γκόμενο και επειδή δεν θα μπορούσε να κλαίει σπίτι της, ήρθε να κλάψει εδώ που δεν θα την παρεξηγήσει κανείς".

Υ.Γ. Σκέφτηκα και άλλη μια περίπτωση, αλλά μάλλον θα την κάνω ξεχωριστό θέμα.

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.