Πώς αντιμετωπίζετε την απιστία;

[Devil]

Φαντάζομαι οι σοβαρές γυναίκες.... Αυτό που απαιτουν το προσφερουν κιόλας. Πχ έχουν ήδη φυγει απο το πατρικο κ μένουν μόνες τους. Και οπως δεν θέλουν να κτυπάει η μαμά του αγοριου απρόσκλητη το κουδουνι έτσι να συμβαίνει κ με τη δική τους μαμά.

Τι όχι ; Ε δεν θα παιξουμε αν οι όροι δεν ειναι ίσοι. Λυπάμαι.

 

[Jack of Spades]

Φαντάζομαι οι σοβαρές γυναίκες.... Αυτό που απαιτουν το προσφερουν κιόλας. Πχ έχουν ήδη φυγει απο το πατρικο κ μένουν μόνες τους. Και οπως δεν θέλουν να κτυπάει η μαμά του αγοριου απρόσκλητη το κουδουνι έτσι να συμβαίνει κ με τη δική τους μαμά.

Τι όχι ; Ε δεν θα παιξουμε αν οι όροι δεν ειναι ίσοι. Λυπάμαι.

Προφανώς για τέτοιες γυναίκες μιλάμε...έλα όμως που ο κάθε πουθενάς, που είναι σαν γαμώ το σπίτι του, που τον ξεσκατίζει η μάνα του ολόκληρο μουλάρι κ.λπ. θέλει τέτοιες γυναίκες (τρομάρα του) κι όταν δέχεται τις χυλόπιτες αρχίζει τις στραβοστομιές και τα «πουτάνες όλες»!

 

[Devil]

Προφανώς για τέτοιες γυναίκες μιλάμε...έλα όμως που ο κάθε πουθενάς, που είναι σαν γαμώ το σπίτι του, που τον ξεσκατίζει η μάνα του ολόκληρο μουλάρι κ.λπ. θέλει τέτοιες γυναίκες (τρομάρα του) κι όταν δέχεται τις χυλόπιτες αρχίζει τις στραβοστομιές και τα «πουτάνες όλες»!

Καλά... Προφανώς κ αυτονόητο δεν ειναι τπτ. Αλλά εάν όντως είναι έτσι οκ δικαιουνται να κρίνουν.

Οχι πως θα είχα προβλημα να ειναι η μάνα της δίπλα κ να έρχεται αλλά... Μόνο αν κ αυτή ήταν large στο θέμα με γονείς...

Την έξτρα αυτή παροχη δεν τη δίνουμε όπου κ όπου. Δεν θα παιρνω εγω άδεια από τη δουλειά αν προκυψει προβλημα να τρέξω για τα συμπεθέρια... Κ η άλλη θα της λες παμε να φαμε στους γονεις μ κ θα σ κανει τη δυσκολη. Οχι

Οτι δινεις παιρνεις σε αυτή τη ζωή.

 

[Jack of Spades]

Καλά... Προφανώς κ αυτονόητο δεν ειναι τπτ. Αλλά εάν όντως είναι έτσι οκ δικαιουνται να κρίνουν.

Τι δεν είναι αυτονόητο ρε Devil;

Ή μιλάμε σοβαρά κι ασχολούμαστε με ποιοτικές γυναίκες (κι αντίστροφα) ή το ρίχνουμε στην πλάκα κι ασχολούμαστε με ακραίες περιπτώσεις σαν αυτές που έθιξε ο Valder προηγουμένως...

Απλά είναι τα πράγματα, θες ποιοτική γυναίκα;Πρέπει να είσαι κι εσύ ποιοτικός άντρας...θες να την κρατήσεις;Πρέπει να παραμείνεις ποιοτικός, όπως σε γνώρισε/γούσταρε/ερωτεύτηκε/αγάπησε κι ας βουλιάξουν τα καράβια σου αργότερα σε άλλους τομείς (π.χ. στα οικονομικά)...

Πίσω από ΚΑΘΕ κέρατο, εκτός από τα (όποια) ελαττώματα του/της άπιστου/στης, κρύβεται και μια (αδικαιολόγητα) «ακάλυπτη επιταγή» από την άλλη πλευρά!

 

[Valder]

Τι δεν είναι αυτονόητο ρε Devil;

Ή μιλάμε σοβαρά κι ασχολούμαστε με ποιοτικές γυναίκες (κι αντίστροφα) ή το ρίχνουμε στην πλάκα κι ασχολούμαστε με ακραίες περιπτώσεις σαν αυτές που έθιξε ο Valder προηγουμένως...

Όταν τα χω δει ξανά και ξανά, μάλλον δεν ειναι και τόσο ακραία. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι και αυτό (την αδυναμία του άντρα που πέφτει με τα μούτρα και την αφήνει να τον χειραγωγεί) μπορεί να ιδωθεί ως "ακάλυπτη επιταγή" η οποία ίσως εξαργυρωθεί στο μέλλον. Καλό το παίξιμο τον πρώτο καιρό, αλλά μετά θα βαρεθεί να νταντεύει ένα "παιδί".

Φαντάζομαι δεν διαφωνείς με αυτό.

Απλά είναι τα πράγματα, θες ποιοτική γυναίκα;Πρέπει να είσαι κι εσύ ποιοτικός άντρας...θες να την κρατήσεις;Πρέπει να παραμείνεις ποιοτικός, όπως σε γνώρισε/γούσταρε/ερωτεύτηκε/αγάπησε

συμφωνούσα μέχρι εδώ

κι ας βουλιάξουν τα καράβια σου αργότερα σε άλλους τομείς (π.χ. στα οικονομικά)...

...μέχρι που είδα αυτό. Με το οποίο διαφωνώ ΚΑΘΕΤΑ. Μόλις σου τύχει μια ατυχία (καρκίνοι, τερματικές καταστάσεις υγείας, απολύσεις, οικονομικές δυσπραγίες παρατεταμένες, γενικά πράγματα έξω από τον έλεγχό σου) εκεί τελείωσες για την άλλη στην πλειοψηφία των περιπτώσεων (υπάρχουν κι αυτές με πέτσα που στηρίζουν τους άντρες τους να συνέλθουν). Σε βλέπει ως αδύναμο και άπαξ και σε δει έτσι, μετα δεν σώζεται.

Όσο παρέχεις, την έχεις. Απαξ και κοπεί η παροχή και δεν δει άμεσα προοπτική, τελείωσες, σε καθάρισε. Δε σε θέλει στον αγώνα, σε θέλει στη γραμμή του τερματισμού νικητή. Δεν τη νοιάζει πως θα το κάνεις, αρκεί να γίνεται, σταθερά.

8 χρόνια είχα φίλο που είχε σοβαρή σχέση, της έφτιαξε το ένα σπίτι, της έχτιζε όροφο σε άλλη περιοχή και είχε σκάσει τον κώλο του από λεφτά, δούλευε σα το σκυλί ως τις 11 τη νύχτα γύριζε με τα κλασέρ υπο μάλης, της μαγείρευε, τη στήριζε σε πολλά, τσακ μια μέρα γκρεμοτσακίστηκε διέλυσε τη μέση του πλακώθηκε στα χειρουργεία και η τύπισσα του τα φόρεσε με άλλον, του δανείστηκε και αγύριστα και στο τέλος ο φίλος καρκίνο τέρμιναλ από τη στενοχώρια του.

Αυτό το τηλεφώνημα στο φίλο μου όπου άκουσα για τον καρκίνο και τις χημειοθεραπείες, με έκανε να πω "στ αρχίδια μου, δεν ξαναστενοχωριέμαι για τίποτα και κανέναν". Αυτό και το ότι πέθαναν ενα σωρό δικοί μου άνθρωποι μέσα σε χρόνο ρεκορ και δεν προλάβαινα να θάβω και να θρηνώ.

Αυτά είναι ζόρια, όχι τα ταίρια. Αυτά που συζητάμε εδω είναι πουτσοχάμπερα μετα συγχωρήσεως μπροστά σε άλλα.

Να κάτσεις τώρα να στενοχωρηθείς γιατί θέλει να πάει σε άλλη αγκαλιά because reasons; Ας πάει!

Πίσω από ΚΑΘΕ κέρατο, εκτός από τα (όποια) ελαττώματα του/της άπιστου/στης, κρύβεται και μια (αδικαιολόγητα) «ακάλυπτη επιταγή» από την άλλη πλευρά!

Το κέρατο είναι κέρατο. Άμα ο άντρας είναι αδύναμος και δε σου κάνει, μπορείς πολύ απλά και να χωρίσεις. Το ότι κάνει monkey branching από τον ένα γκόμενο στον άλλο και μάλιστα στα μουλωχτά, λέει μόνο για τον χαρακτήρα της. (το ανάλογο και για τους άντρες, για να μην παρεξηγηθώ)

Τις ακάλυπτες επιταγές του ο κάθε άντρας από κει και πέρα, οφείλει να τις κλείσει για τον εαυτό του πρωτίστως. Και μια από αυτές τις επιταγές είναι να μυρίζεσαι το πότε διάλεξες βρώμα και πότε τίμια. Αν έχουμε φάει μια δυο τρεις σκατό, και συνεχίζουμε να τρωμε σκατό, κάτι λάθος διαλέγουμε κι εμείς ως άντρες. Όχι δεν είναι όλες πουτάνες, αυτό είναι cope άμα δεν έχει ο άλλος αισθητήριο. Άλλο το έχει γινει μπουρδέλο η κοινωνία και ειναι επιφανειακή, κι άλλο το "εγω ειμαι ο καλός και μου φταίνε όλοι", μάντεψε ποιος ειναι ο κοινός παράγοντας σε όλες τις κακές ατυχίες.

 

[Jack of Spades]

α)Όταν τα χω δει ξανά και ξανά, μάλλον δεν ειναι και τόσο ακραία.

β)...μέχρι που είδα αυτό. Με το οποίο διαφωνώ ΚΑΘΕΤΑ. Μόλις σου τύχει μια ατυχία (καρκίνοι, τερματικές καταστάσεις υγείας, απολύσεις, οικονομικές δυσπραγίες παρατεταμένες, γενικά πράγματα έξω από τον έλεγχό σου) εκεί τελείωσες για την άλλη στην πλειοψηφία των περιπτώσεων (υπάρχουν κι αυτές με πέτσα που στηρίζουν τους άντρες τους να συνέλθουν). Σε βλέπει ως αδύναμο και άπαξ και σε δει έτσι, μετα δεν σώζεται.

γ)Όσο παρέχεις, την έχεις. Απαξ και κοπεί η παροχή και δεν δει άμεσα προοπτική, τελείωσες, σε καθάρισε. Δε σε θέλει στον αγώνα, σε θέλει στη γραμμή του τερματισμού νικητή. Δεν τη νοιάζει πως θα το κάνεις, αρκεί να γίνεται, σταθερά.

γ)Άλλωστε μην ξεχνάς ότι και αυτό (την αδυναμία του άντρα που πέφτει με τα μούτρα και την αφήνει να τον χειραγωγεί) μπορεί να ιδωθεί ως "ακάλυπτη επιταγή" η οποία ίσως εξαργυρωθεί στο μέλλον. Καλό το παίξιμο τον πρώτο καιρό, αλλά μετά θα βαρεθεί να νταντεύει ένα "παιδί".

δ)8 χρόνια είχα φίλο που είχε σοβαρή σχέση, της έφτιαξε το ένα σπίτι, της έχτιζε όροφο σε άλλη περιοχή και είχε σκάσει τον κώλο του από λεφτά, δούλευε σα το σκυλί ως τις 11 τη νύχτα γύριζε με τα κλασέρ υπο μάλης, της μαγείρευε, τη στήριζε σε πολλά, τσακ μια μέρα γκρεμοτσακίστηκε διέλυσε τη μέση του πλακώθηκε στα χειρουργεία και η τύπισσα του τα φόρεσε με άλλον, του δανείστηκε και αγύριστα και στο τέλος ο φίλος καρκίνο τέρμιναλ από τη στενοχώρια του.

ε)Αυτό το τηλεφώνημα στο φίλο μου όπου άκουσα για τον καρκίνο και τις χημειοθεραπείες, με έκανε να πω "στ αρχίδια μου, δεν ξαναστενοχωριέμαι για τίποτα και κανέναν". Αυτό και το ότι πέθαναν ενα σωρό δικοί μου άνθρωποι μέσα σε χρόνο ρεκορ και δεν προλάβαινα να θάβω και να θρηνώ.

στ)Το κέρατο είναι κέρατο. Άμα ο άντρας είναι αδύναμος και δε σου κάνει, μπορείς πολύ απλά και να χωρίσεις. Το ότι κάνει monkey branching από τον ένα γκόμενο στον άλλο και μάλιστα στα μουλωχτά, λέει μόνο για τον χαρακτήρα της. (το ανάλογο και για τους άντρες, για να μην παρεξηγηθώ)

ζ)Τις ακάλυπτες επιταγές του ο κάθε άντρας από κει και πέρα, οφείλει να τις κλείσει για τον εαυτό του πρωτίστως. Και μια από αυτές τις επιταγές είναι να μυρίζεσαι το πότε διάλεξες βρώμα και πότε τίμια. Αν έχουμε φάει μια δυο τρεις σκατό, και συνεχίζουμε να τρωμε σκατό, κάτι λάθος διαλέγουμε κι εμείς ως άντρες. Όχι δεν είναι όλες πουτάνες, αυτό είναι cope άμα δεν έχει ο άλλος αισθητήριο. Άλλο το έχει γινει μπουρδέλο η κοινωνία και ειναι επιφανειακή, κι άλλο το "εγω ειμαι ο καλός και μου φταίνε όλοι", μάντεψε ποιος ειναι ο κοινός παράγοντας σε όλες τις κακές ατυχίες.

α)«Ακραίες» όσον αφορά τα συμβάντα, όχι τη συχνότητα!

β)Το πόσο δυνατός/αδύναμος είσαι δεν εξαρτάται από το πόσο υγιής είσαι ή πόσα λεφτά έχεις σήμερα αλλά από το πως θ' αντιμετωπίσεις (και θα σταθείς σε) μια δύσκολη κατάσταση όταν αυτή έρθει (που αργά ή γρήγορα θα έρθει, μετρημένοι στα δάχτυλα είναι οι «ευλογημένοι» άνθρωποι που τους έρχονται ΟΛΑ πρίμα στη ζωή τους), άρα από το πόσο δυνατό/αδύναμο «βλέπεις» εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου!
Έστω π.χ. ότι έκανες ένα πολύ κακό deal στο μαγαζί σου, χρεοκόπησες κι έμεινες ταπί και ψύχραιμος...πως το αντιμετωπίζεις;Λες «δε γαμιέται μέσα στη ζωή είναι κι αυτά, πάμε γι' άλλα» και πιάνεις την πέτρα και τη στύβεις ή κουλουριάζεσαι σε μια γωνία και μιζεριάζεις λες κι ήρθε το τέλος του κόσμου;
Πρέπει να είναι πολύ μεγάλο γαϊδούρι, κοπρόσκυλο (βάλε ό,τι χαρακτηρισμό θες, το ίδιο κάνει) μια γυναίκα/άνδρας που βλέπει την/τον σύντροφό της/του ν' αγωνίζεται με το κεφάλι ψηλά και το χαμόγελο στα χείλη (έστω κι αν λόγω εξωτερικών παραγόντων αποτυγχάνει) για να πέσει στα μάτια της/του και να τον/την παρατήσει και sorry αλλά σ' αυτό το ενδεχόμενο κάτι πολύ λάθος έκανε ο...αγωνιστής όταν την/τον διάλεγε!

γ)Τσουβαλιάζεις...μια σοβαρή και ποιοτική γυναίκα που μόλις γνώρισε έναν άντρα ή έχουνε λίγο καιρό σχέση, προφανώς και θέλει να δει «προοπτική» και καλά κάνει!
Από εκεί και πέρα όμως η «προϋπηρεσία» και το τι έχεις κάνει για εκείνη (κι αντίστροφα), πως της έχεις φερθεί κ.λπ. παίζουν καθοριστικό ρόλο...

δ)Τώρα για να καταλάβω, μιλάω με τον Valder του e-steki ή με το Φάνη το Λαμπρόπουλο που έλεγε σουρωμένος στα βιντεάκια του Netwix «μόνο οι μανάδες μας αδέρφια μου, όλες οι άλλες είναι πουτάαααανεεεεες»!
Σοβαρά τώρα, αυτό που μου περιγράφεις αφορά μια σοβαρή και ποιοτική γυναίκα;
Ποια τέτοια γυναίκα θα κάτσει όχι σπίτι να της χτίσεις αλλά να της πληρώνεις έστω και τους καφέδες της;!

Επίσης:
ε)Αν πραγματικά αγαπάς τον άντρα/γυναίκα σου, αν ποτέ φτάσεις σε σημείο να είσαι με το 1,5 πόδι στον τάφο εσύ ο ίδιος οφείλεις να του/της πεις άσε με, φτιάξε τη ζωή σου κ.λπ.

στ)Συμφωνούμε όσον αφορά την πράξη...υπάρχει όμως κι η γενεσιουργός αιτία της απιστίας (που θα μπορούσε απλά να ήταν χωρισμός προ της πράξης και να μην είχε ο/η άλλος/η κανένα leverage να κουνάει το δάχτυλο οπουδήποτε) που χρίζει κι αυτή διερεύνησης!

ζ)Έτσι ακριβώς...να προσθέσω επίσης πως «προσελκύουμε ό,τι είμαστε»!
Όσοι θέλετε «αγαπούλες» και σας προκύπτουν συνεχώς «αλανιάρες» (και γενικότερα οτιδήποτε δεν θέλετε από μια σχέση) καθήστε και δουλέψτε με τον εαυτό σας (ιδανικά με τη βοήθεια κι ενός ειδικού ψυχικής υγείας, σχέσεων κ.λπ.) γιατί είναι βέβαιο πως κάτι κάνετε ΠΑΡΑ πολύ λάθος...

 

[glayki]

α)«Ακραίες» όσον αφορά τα συμβάντα, όχι τη συχνότητα!

β)Το πόσο δυνατός/αδύναμος είσαι δεν εξαρτάται από το πόσο υγιής είσαι ή πόσα λεφτά έχεις σήμερα αλλά από το πως θ' αντιμετωπίσεις (και θα σταθείς σε) μια δύσκολη κατάσταση όταν αυτή έρθει (που αργά ή γρήγορα θα έρθει, μετρημένοι στα δάχτυλα είναι οι «ευλογημένοι» άνθρωποι που τους έρχονται ΟΛΑ πρίμα στη ζωή τους), άρα από το πόσο δυνατό/αδύναμο «βλέπεις» εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου!
Έστω π.χ. ότι έκανες ένα πολύ κακό deal στο μαγαζί σου, χρεοκόπησες κι έμεινες ταπί και ψύχραιμος...πως το αντιμετωπίζεις;Λες «δε γαμιέται μέσα στη ζωή είναι κι αυτά, πάμε γι' άλλα» και πιάνεις την πέτρα και τη στύβεις ή κουλουριάζεσαι σε μια γωνία και μιζεριάζεις λες κι ήρθε το τέλος του κόσμου;
Πρέπει να είναι πολύ μεγάλο γαϊδούρι, κοπρόσκυλο (βάλε ό,τι χαρακτηρισμό θες, το ίδιο κάνει) μια γυναίκα/άνδρας που βλέπει την/τον σύντροφό της/του ν' αγωνίζεται με το κεφάλι ψηλά και το χαμόγελο στα χείλη (έστω κι αν λόγω εξωτερικών παραγόντων αποτυγχάνει) για να πέσει στα μάτια της/του και να τον/την παρατήσει και sorry αλλά σ' αυτό το ενδεχόμενο κάτι πολύ λάθος έκανε ο...αγωνιστής όταν την/τον διάλεγε!

γ)Τσουβαλιάζεις...μια σοβαρή και ποιοτική γυναίκα που μόλις γνώρισε έναν άντρα ή έχουνε λίγο καιρό σχέση, προφανώς και θέλει να δει «προοπτική» και καλά κάνει!
Από εκεί και πέρα όμως η «προϋπηρεσία» και το τι έχεις κάνει για εκείνη (κι αντίστροφα), πως της έχεις φερθεί κ.λπ. παίζουν καθοριστικό ρόλο...

δ)Τώρα για να καταλάβω, μιλάω με τον Valder του e-steki ή με το Φάνη το Λαμπρόπουλο που έλεγε σουρωμένος στα βιντεάκια του Netwix «μόνο οι μανάδες μας αδέρφια μου, όλες οι άλλες είναι πουτάαααανεεεεες»!
Σοβαρά τώρα, αυτό που μου περιγράφεις αφορά μια σοβαρή και ποιοτική γυναίκα;
Ποια τέτοια γυναίκα θα κάτσει όχι σπίτι να της χτίσεις αλλά να της πληρώνεις έστω και τους καφέδες της;!

Επίσης:
ε)Αν πραγματικά αγαπάς τον άντρα/γυναίκα σου, αν ποτέ φτάσεις σε σημείο να είσαι με το 1,5 πόδι στον τάφο εσύ ο ίδιος οφείλεις να του/της πεις άσε με, φτιάξε τη ζωή σου κ.λπ.

στ)Συμφωνούμε όσον αφορά την πράξη...υπάρχει όμως κι η γενεσιουργός αιτία της απιστίας (που θα μπορούσε απλά να ήταν χωρισμός προ της πράξης και να μην είχε ο/η άλλος/η κανένα leverage να κουνάει το δάχτυλο οπουδήποτε) που χρίζει κι αυτή διερεύνησης!

ζ)Έτσι ακριβώς...να προσθέσω επίσης πως «προσελκύουμε ό,τι είμαστε»!
Όσοι θέλετε «αγαπούλες» και σας προκύπτουν συνεχώς «αλανιάρες» (και γενικότερα οτιδήποτε δεν θέλετε από μια σχέση) καθήστε και δουλέψτε με τον εαυτό σας (ιδανικά με τη βοήθεια κι ενός ειδικού ψυχικής υγείας, σχέσεων κ.λπ.) γιατί είναι βέβαιο πως κάτι κάνετε ΠΑΡΑ πολύ λάθος...

Μια "σοβαρή και ποιοτικη"γυναίκα δε έχει ανάγκη κανένα άνδρα ως χορηγό, πρωτίστως ε χει ανάγκη συνοδοιπόρο που να εξελίσσονται μαζί σε οποία δυσκολία και αν προκύψει εκατέρωθεν, να αφουγκράζεται τον ψυχισμό της και να μην την παραμελεί ούτε σωματικά ούτε συναισθηματικά... Σε αντίθετη περίπτωση, όταν αντιληφθεί πως θεωρείται δεδομένη και άρα έχουν τεθεί στο περιθώριο οι ανάγκες της ίσως η απιστία εισχωρήσει από την πόρτα.. Και το φευγιό της είναι θέμα χρόνου

 

[parafernalia]

Το κέρατο είναι κέρατο. Άμα ο άντρας είναι αδύναμος και δε σου κάνει, μπορείς πολύ απλά και να χωρίσεις. Το ότι κάνει monkey branching από τον ένα γκόμενο στον άλλο και μάλιστα στα μουλωχτά, λέει μόνο για τον χαρακτήρα της. (το ανάλογο και για τους άντρες, για να μην παρεξηγηθώ)

Μου θύμισες, πριν πολλά χρόνια είχα βγει ένα ραντεβού με μία και εκεί πρωτάκουσα το "monkey branching". Λέω τι; Η τύπισσα ήταν παραστατική, μου έκανε και την κίνηση της μαϊμούς που πηγαίνει από κλαδί σε κλαδί.

Ήταν εντυπωσιακή η ειλικρίνιά της πάντως, ήξερε ακριβώς τι είναι, γειωμένη απόλυτα. Μία άλλη μια φορά μου εξηγούσε με λεπτομέρειες πως έκανε παράλληλες σχέσεις. Την άκουγα, την άκουγα, σκεφτόμουνα "πως να κολλήσω τώρα με αυτή τη γυναίκα;". Βέβαια, περπατημένη, κατάλαβε απ' την πρώτη ματιά ότι δεν παιζόταν φλερτ γι' αυτό και χαλαρωμένη μου εξιστορούσε τις "αμαρτίες" της, σε αντίθετη περίπτωση δεν θα μου έλεγε τίποτα.

Παιδιά, έτσι είναι οι άνθρωποι. Η ηθική της Βίβλου έμεινε 2000 χρόνια πίσω. Άνθρωποι κερατώνουν, άνθρωποι κερατώνονται. Προχωράς στη ζωή, μαθαίνεις, κάνεις σωστές επιλογές, χτίζεις αντοχές, δεν επιτρέπεται να αυτοδιαλύεσαι ψυχολογικά για κανένα και καμιά.

Το άσχημο είναι να απιστήσεις σε κάποιον που σε αγαπάει και μάλιστα αληθινά, είναι όπως και να το κάνουμε, μία προδοσία. Αν έχει απομείνει κάποιο ηθικό, αξιακό σύστημα μέσα σου, καλύτερα να φύγεις. Μπορεί να κουράστηκες. Να βαρέθηκες. Μπορεί να μην θέλεις να το προσπαθήσεις άλλο. Φύγε. Μην προδώσεις τον πρώην σύντροφό σου. Απλά φύγε.

Νομίζω πάντως ότι η απιστία είναι υποπροϊόν της συμβίωσης στα μικροαστικά πλαίσια της σύγχρονης ζωής. Ίσως είναι καλύτερα να ζεις σαν την Σιμόν και τον Σατρ, σε ξεχωριστά σπίτια, σε ξεχωριστά κρεβάτια και να απαλλάξεις το μυαλό σου από την αποκλειστικότητα. Είσαι βέβαια αναγκασμένος να συμβιώσεις ως ένα βαθμό για να μεγαλώσεις παιδιά, πρέπει να κάνεις συμβιβασμούς, θα πρέπει όμως να περιμένεις ότι λογικά οι συμβιβασμοί θα σε οδηγήσουν στο τέλος της σχέσης.

Μια "σοβαρή και ποιοτικη"γυναίκα δε έχει ανάγκη κανένα άνδρα ως χορηγό, πρωτίστως ε χει ανάγκη συνοδοιπόρο που να εξελίσσονται μαζί σε οποία δυσκολία και αν προκύψει εκατέρωθεν, να αφουγκράζεται τον ψυχισμό της και να μην την παραμελεί ούτε σωματικά ούτε συναισθηματικά...

Μια άλφα-γούμαν, μία γυναίκα δηλαδή που έχει καταπιεί το πανανθρώπινο red-pill, δεν έχει ανάγκη ούτε αυτό. Δεν λειτουργεί μέσα απ' τις ανάγκες, είναι δημιουργική για τον εαυτό της και τους γύρω της από μόνη της. Θα πάει με έναν άνδρα όχι γιατί θέλει να καλυφθεί συναισθηματικά ή σωματικά αλλά γιατί τον θαυμάζει, τον γουστάρει και την φτιάχνει η φάση μαζί του. Έτσι απλά...

 

[glayki]

Μου θύμισες, πριν πολλά χρόνια είχα βγει ένα ραντεβού με μία και εκεί πρωτάκουσα το "monkey branching". Λέω τι; Η τύπισσα ήταν παραστατική, μου έκανε και την κίνηση της μαϊμούς που πηγαίνει από κλαδί σε κλαδί.

Ήταν εντυπωσιακή η ειλικρίνιά της πάντως, ήξερε ακριβώς τι είναι, γειωμένη απόλυτα. Μία άλλη μια φορά μου εξηγούσε με λεπτομέρειες πως έκανε παράλληλες σχέσεις. Την άκουγα, την άκουγα, σκεφτόμουνα "πως να κολλήσω τώρα με αυτή τη γυναίκα;". Βέβαια, περπατημένη, κατάλαβε απ' την πρώτη ματιά ότι δεν παιζόταν φλερτ γι' αυτό και χαλαρωμένη μου εξιστορούσε τις "αμαρτίες" της, σε αντίθετη περίπτωση δεν θα μου έλεγε τίποτα.

Παιδιά, έτσι είναι οι άνθρωποι. Η ηθική της Βίβλου έμεινε 2000 χρόνια πίσω. Άνθρωποι κερατώνουν, άνθρωποι κερατώνονται. Προχωράς στη ζωή, μαθαίνεις, κάνεις σωστές επιλογές, χτίζεις αντοχές, δεν επιτρέπεται να αυτοδιαλύεσαι ψυχολογικά για κανένα και καμιά.

Το άσχημο είναι να απιστήσεις σε κάποιον που σε αγαπάει και μάλιστα αληθινά, είναι όπως και να το κάνουμε, μία προδοσία. Αν έχει απομείνει κάποιο ηθικό, αξιακό σύστημα μέσα σου, καλύτερα να φύγεις. Μπορεί να κουράστηκες. Να βαρέθηκες. Μπορεί να μην θέλεις να το προσπαθήσεις άλλο. Φύγε. Μην προδώσεις τον πρώην σύντροφό σου. Απλά φύγε.

Νομίζω πάντως ότι η απιστία είναι υποπροϊόν της συμβίωσης στα μικροαστικά πλαίσια της σύγχρονης ζωής. Ίσως είναι καλύτερα να ζεις σαν την Σιμόν και τον Σατρ, σε ξεχωριστά σπίτια, σε ξεχωριστά κρεβάτια και να απαλλάξεις το μυαλό σου από την αποκλειστικότητα. Είσαι βέβαια αναγκασμένος να συμβιώσεις ως ένα βαθμό για να μεγαλώσεις παιδιά, πρέπει να κάνεις συμβιβασμούς, θα πρέπει όμως να περιμένεις ότι λογικά οι συμβιβασμοί θα σε οδηγήσουν στο τέλος της σχέσης.



Μια άλφα-γούμαν, μία γυναίκα δηλαδή που έχει καταπιεί το πανανθρώπινο red-pill, δεν έχει ανάγκη ούτε αυτό. Δεν λειτουργεί μέσα απ' τις ανάγκες, είναι δημιουργική για τον εαυτό της και τους γύρω της από μόνη της. Θα πάει με έναν άνδρα όχι γιατί θέλει να καλυφθεί συναισθηματικά ή σωματικά αλλά γιατί τον θαυμάζει, τον γουστάρει και την φτιάχνει η φάση μαζί του. Έτσι απλά...

Έλα όμως που η τριβή είναι εχθρός της αποστασιοποίησης και της παραμονής απλά. λόγω θαυμασμού.. Αργά ή γρήγορα σκάει ένα συναίσθημα ή και πολλα

 

[parafernalia]

Έλα όμως που η τριβή είναι εχθρός της αποστασιοποίησης και της παραμονής απλά. λόγω θαυμασμού.. Αργά ή γρήγορα σκάει ένα συναίσθημα ή και πολλα

Δεν έχουν κάτι κακό τα συναισθήματα, απεναντίας. Feelings, δεν παίζω "μουσική" μόνο με την τεχνική αλλά και με το συναίσθημα. Το πρόβλημα είναι η "κάψα και η κλάψα" και αυτή η αίσθηση πληρότητας που αποζητάς απ' τον άλλο. Γιατί δεν την έχεις ήδη βρει; Περίεργο ακούγεται...

Η αποστασιοποίηση είναι θέμα ερμηνείας. Δεν γίνεσαι απόμακρος, οριοθετείς απλά τις δυνάμεις σου, το χρόνο σου και τα θέλω σου.

 

[glayki]

Δεν έχουν κάτι κακό τα συναισθήματα, απεναντίας. Feelings, δεν παίζω "μουσική" μόνο με την τεχνική αλλά και με το συναίσθημα. Το πρόβλημα είναι η "κάψα και η κλάψα" και αυτή η αίσθηση πληρότητας που αποζητάς απ' τον άλλο. Γιατί δεν την έχεις ήδη βρει; Περίεργο ακούγεται...

Η αποστασιοποίηση είναι θέμα ερμηνείας. Δεν γίνεσαι απόμακρος, οριοθετείς απλά τις δυνάμεις σου, το χρόνο σου και τα θέλω σου.

Η πληρότητα απορρέει από ένα σωρό παραγοντες , οι περισσότεροι από τους οποίους είναι αποτέλεσμα δουλειάς με τον εαυτό σου, η υπαρξη άλλου ανθρώπου είναι ένα λιθαράκι μεταξύ άλλων.. Α και κάτι άλλο ( ποιος είπε πως κλαίγομαι; ) είναι μια δια βίου εσωτερική αναζήτηση

 

[Pak]

Μαντέψτε ποιος έχει τηρήσει την απόφαση που πήρε τις τελευταίες 30 ώρες;
(Καλά αν ήμουν καλά όλοι ξέρουμε ότι δε θα μέτραγα τις ώρες , αλλά και πάλιιιι)

Υ.Γ Και ναι ξέρω ότι κανένας δε ζήτησε update, αλλά το συνηθίζω.

 

[Joji]

Μαντέψτε ποιος έχει τηρήσει την απόφαση που πήρε τις τελευταίες 30 ώρες;
(Καλά αν ήμουν καλά όλοι ξέρουμε ότι δε θα μέτραγα τις ώρες , αλλά και πάλιιιι)

Υ.Γ Και ναι ξέρω ότι κανένας δε ζήτησε update, αλλά το συνηθίζω.

ΜΠΡΑΒΟ (το ξέρω ήδη αλλά ναι ). ΤΕΛΕΙΟ ΑΒΑΤΑΡ

 

[Nick890]

Μαντέψτε ποιος έχει τηρήσει την απόφαση που πήρε τις τελευταίες 30 ώρες;
(Καλά αν ήμουν καλά όλοι ξέρουμε ότι δε θα μέτραγα τις ώρες , αλλά και πάλιιιι)

Υ.Γ Και ναι ξέρω ότι κανένας δε ζήτησε update, αλλά το συνηθίζω.

Roller coaster emotions.....θα το έχεις για καν 6αμηνο

 

[Valder]

β)Το πόσο δυνατός/αδύναμος είσαι δεν εξαρτάται από το πόσο υγιής είσαι ή πόσα λεφτά έχεις σήμερα αλλά από το πως θ' αντιμετωπίσεις (και θα σταθείς σε) μια δύσκολη κατάσταση όταν αυτή έρθει (που αργά ή γρήγορα θα έρθει, μετρημένοι στα δάχτυλα είναι οι «ευλογημένοι» άνθρωποι που τους έρχονται ΟΛΑ πρίμα στη ζωή τους), άρα από το πόσο δυνατό/αδύναμο «βλέπεις» εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου!
Έστω π.χ. ότι έκανες ένα πολύ κακό deal στο μαγαζί σου, χρεοκόπησες κι έμεινες ταπί και ψύχραιμος...πως το αντιμετωπίζεις;Λες «δε γαμιέται μέσα στη ζωή είναι κι αυτά, πάμε γι' άλλα» και πιάνεις την πέτρα και τη στύβεις ή κουλουριάζεσαι σε μια γωνία και μιζεριάζεις λες κι ήρθε το τέλος του κόσμου;

Εκείνο που κατάλαβα με στην πράξη είναι ότι επαγγελματικής φύσεως αγωνίες (ειδικά, επιμένω σε αυτό) μόνο με γονείς και φίλους μοιράζονται. Όχι με μακροχρόνιες σχέσεις πολλών ετών.

Θα μπορούσα να αναλύσω περισσότερο τι εννοώ και θα με καταλάβαινες πιστεύω καθώς είμαι της ίδιας νοοτροπίας με αυτό που περιέγραψες σε άλλο ποστ για τη δουλειά της γυναικας σου που μεταφέρθηκε η θέση.

Αλλά δεν θέλω να το ανοίξω το θέμα.

Πρέπει να είναι πολύ μεγάλο γαϊδούρι, κοπρόσκυλο (βάλε ό,τι χαρακτηρισμό θες, το ίδιο κάνει) μια γυναίκα/άνδρας που βλέπει την/τον σύντροφό της/του ν' αγωνίζεται με το κεφάλι ψηλά και το χαμόγελο στα χείλη (έστω κι αν λόγω εξωτερικών παραγόντων αποτυγχάνει) για να πέσει στα μάτια της/του και να τον/την παρατήσει και sorry αλλά σ' αυτό το ενδεχόμενο κάτι πολύ λάθος έκανε ο...αγωνιστής όταν την/τον διάλεγε!

Εδω έχεις δίκιο, είναι εμφανή κάποια red flags από το καλημέρα στους ανθρώπους, απλά εμείς τα προσπερνάμε με την "ελπίδα" ότι δεν θα γυρίσουν να μας δαγκώσουν κάποτε με απιστία, αλλά γυρνάνε.

δ)Τώρα για να καταλάβω, μιλάω με τον Valder του e-steki ή με το Φάνη το Λαμπρόπουλο που έλεγε σουρωμένος στα βιντεάκια του Netwix «μόνο οι μανάδες μας αδέρφια μου, όλες οι άλλες είναι πουτάαααανεεεεες»!
Σοβαρά τώρα, αυτό που μου περιγράφεις αφορά μια σοβαρή και ποιοτική γυναίκα;
Ποια τέτοια γυναίκα θα κάτσει όχι σπίτι να της χτίσεις αλλά να της πληρώνεις έστω και τους καφέδες της;!

Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο, μακριά από μένα αυτό. Είπα όποιος λέει το "πουτάνες όλες" είναι cope για το οτι δεν έχει αισθητήριο. Όπως και το "μαλάκες γουρούνια οι άντρες" είναι cope από γυναίκες με μηδεν ανάληψη των ευθυνών τους.



Κάτσε γιατί εδω έχει ψωμί ή κουβέντα:

Μια "σοβαρή και ποιοτικη"γυναίκα δε έχει ανάγκη κανένα άνδρα ως χορηγό,

Πόσα λεφτά το μήνα θα πρέπει να εσοδεύει ο μόνιμος σύντροφός σας όμως και ποια ποιότητα ζωής θα θέλατε να σας προσφέρει (εστιατόρια πχ ή ταξίδια).

Ειλικρινά σας ρωτάω και ειλικρινά θα ήθελα να μου δώσετε την εκτίμησή σας στα θέλω σας.

πρωτίστως ε χει ανάγκη συνοδοιπόρο που να εξελίσσονται μαζί σε οποία δυσκολία και αν προκύψει εκατέρωθεν,

Υποθετικό σενάριο: Εαν ο άντρας σας -που γενικά σας καλύπτει σε όλα συναισθηματικά- πέσει από τη στέγη και μείνει στο κρεβάτι για απροσδιόριστο χρόνο, θα δουλεύατε για τους δυο σας και θα τον φροντίζατε;

να αφουγκράζεται τον ψυχισμό της

Εσείς τον επικοινωνείτε τον ψυχισμό σας επαρκώς ή θα πρέπει να είναι μονίμως ο άλλος σε κατάσταση ανίχνευσης; Εδω ομολογω οτι σαρκάζω λίγο γιατί μάλλον ζητάτε άντρα ψυχολόγο. Αν κάνω λάθος πείτε μου.

και να μην την παραμελεί ούτε σωματικά ούτε συναισθηματικά...

Full time job δηλαδή; Τι θεωρείτε αμέλεια στα συγκεκριμένα θέματα (επακριβώς τι θέλετε και με ποια συχνότητα για να μην τσινίσετε);

Σε αντίθετη περίπτωση, όταν αντιληφθεί πως θεωρείται δεδομένη και άρα έχουν τεθεί στο περιθώριο οι ανάγκες της ίσως η απιστία εισχωρήσει από την πόρτα.. Και το φευγιό της είναι θέμα χρόνου

Και γιατί όχι απλά χωρισμός;

Ξέρετε, όταν γίνεται ένα έγκλημα, θεωρείται πως έχει διαβαθμίσεις, άλλο είναι να σπρώξεις κατα λάθος κάποιον και να πέσει και να σκοτωθεί (εξ' αμελείας), κι άλλο οι 30 μαχαιριές (στυγερό έγκλημα)

Δε νομίζετε ότι απλά και μόνο η επιλογή της χρήσης της απιστίας ως μέσο επίλυσης προβλημάτων, χαρακτηρίζει τον διαπράττων την απιστία;

Λέμε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αλλά μήπως καμιά φορά και τα μέσα αγιάζουν το σκοπό;

Το άσχημο είναι να απιστήσεις σε κάποιον που σε αγαπάει και μάλιστα αληθινά, είναι όπως και να το κάνουμε, μία προδοσία. Αν έχει απομείνει κάποιο ηθικό, αξιακό σύστημα μέσα σου, καλύτερα να φύγεις. Μπορεί να κουράστηκες. Να βαρέθηκες. Μπορεί να μην θέλεις να το προσπαθήσεις άλλο. Φύγε. Μην προδώσεις τον πρώην σύντροφό σου. Απλά φύγε.

**Δε θα μιλήσω. Απλά κουνάω το κεφάλι χαμογελώντας και συμφωνώ**

Μια άλφα-γούμαν, μία γυναίκα δηλαδή που έχει καταπιεί το πανανθρώπινο red-pill, δεν έχει ανάγκη ούτε αυτό. Δεν λειτουργεί μέσα απ' τις ανάγκες, είναι δημιουργική για τον εαυτό της και τους γύρω της από μόνη της. Θα πάει με έναν άνδρα όχι γιατί θέλει να καλυφθεί συναισθηματικά ή σωματικά αλλά γιατί τον θαυμάζει, τον γουστάρει και την φτιάχνει η φάση μαζί του. Έτσι απλά...

Μια ποιοτική γυναίκα κατα τη δική μου γνώμη είναι:

Περιποιημένη εξωτερικά
Φιλική και ήρεμη προς τους ανθρώπους
Οικονομικά όχι ανεπανόρθωτα κατεστραμμένη
Θηλυκή στο φέρσιμό της
Πιστή στους συντρόφους της
Αμοιβαία στη στάση της, όσο εσυ γκρεμίζεις βουνά για πάρτη της, αυτή να είναι συναισθηματικό στηριγμα.

 

[glayki]

Εκείνο που κατάλαβα με στην πράξη είναι ότι επαγγελματικής φύσεως αγωνίες (ειδικά, επιμένω σε αυτό) μόνο με γονείς και φίλους μοιράζονται. Όχι με μακροχρόνιες σχέσεις πολλών ετών.

Θα μπορούσα να αναλύσω περισσότερο τι εννοώ και θα με καταλάβαινες πιστεύω καθώς είμαι της ίδιας νοοτροπίας με αυτό που περιέγραψες σε άλλο ποστ για τη δουλειά της γυναικας σου που μεταφέρθηκε η θέση.

Αλλά δεν θέλω να το ανοίξω το θέμα.


Εδω έχεις δίκιο, είναι εμφανή κάποια red flags από το καλημέρα στους ανθρώπους, απλά εμείς τα προσπερνάμε με την "ελπίδα" ότι δεν θα γυρίσουν να μας δαγκώσουν κάποτε με απιστία, αλλά γυρνάνε.



Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο, μακριά από μένα αυτό. Είπα όποιος λέει το "πουτάνες όλες" είναι cope για το οτι δεν έχει αισθητήριο. Όπως και το "μαλάκες γουρούνια οι άντρες" είναι cope από γυναίκες με μηδεν ανάληψη των ευθυνών τους.



Κάτσε γιατί εδω έχει ψωμί ή κουβέντα:


Πόσα λεφτά το μήνα θα πρέπει να εσοδεύει ο μόνιμος σύντροφός σας όμως και ποια ποιότητα ζωής θα θέλατε να σας προσφέρει (εστιατόρια πχ ή ταξίδια).

Ειλικρινά σας ρωτάω και ειλικρινά θα ήθελα να μου δώσετε την εκτίμησή σας στα θέλω σας.


Υποθετικό σενάριο: Εαν ο άντρας σας -που γενικά σας καλύπτει σε όλα συναισθηματικά- πέσει από τη στέγη και μείνει στο κρεβάτι για απροσδιόριστο χρόνο, θα δουλεύατε για τους δυο σας και θα τον φροντίζατε;


Εσείς τον επικοινωνείτε τον ψυχισμό σας επαρκώς ή θα πρέπει να είναι μονίμως ο άλλος σε κατάσταση ανίχνευσης; Εδω ομολογω οτι σαρκάζω λίγο γιατί μάλλον ζητάτε άντρα ψυχολόγο. Αν κάνω λάθος πείτε μου.


Full time job δηλαδή; Τι θεωρείτε αμέλεια στα συγκεκριμένα θέματα (επακριβώς τι θέλετε και με ποια συχνότητα για να μην τσινίσετε);


Και γιατί όχι απλά χωρισμός;

Ξέρετε, όταν γίνεται ένα έγκλημα, θεωρείται πως έχει διαβαθμίσεις, άλλο είναι να σπρώξεις κατα λάθος κάποιον και να πέσει και να σκοτωθεί (εξ' αμελείας), κι άλλο οι 30 μαχαιριές (στυγερό έγκλημα)

Δε νομίζετε ότι απλά και μόνο η επιλογή της χρήσης της απιστίας ως μέσο επίλυσης προβλημάτων, χαρακτηρίζει τον διαπράττων την απιστία;

Λέμε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αλλά μήπως καμιά φορά και τα μέσα αγιάζουν το σκοπό;




**Δε θα μιλήσω. Απλά κουνάω το κεφάλι χαμογελώντας και συμφωνώ**



Μια ποιοτική γυναίκα κατα τη δική μου γνώμη είναι:

Περιποιημένη εξωτερικά
Φιλική και ήρεμη προς τους ανθρώπους
Οικονομικά όχι ανεπανόρθωτα κατεστραμμένη
Θηλυκή στο φέρσιμό της
Πιστή στους συντρόφους της
Αμοιβαία στη στάση της, όσο εσυ γκρεμίζεις βουνά για πάρτη της, αυτή να είναι συναισθηματικό στηριγμα.

Πρώτον τα σχετικά με τον χορηγό τα ανέφερα για τις περιπτώσεις γυναικών που λειτουργούν καθαρά ωφελιμιστικα και προσκολλωνται σε άνδρες προσδοκώντας ένα ανώτερο βιοτικό επίπεδο χωρίς να υπάρχει άλλο σημείο επαφής... Συνεχίζουμε, όσον αφορά το άτομο μου, ουδέποτε θα λειτουργούσα με κριτήριο την πολλά υποσχόμενη χλιδάτη ζωή με τα ταξίδια που υπαινίχθηκε το εν λόγω σχόλιο(ταξίδια πάω και μόνη μου..δεν έχω ανάγκη κανέναν άνδρα να με γυρο φέρνει ανά την υφήλιο).. Στο υποθετικό σενάριο που αναφέρθηκε υποθέτω πως θα το έκανα από ανιδιοτελή αγάπη (δεδομένης της ύπαρξης της) και επειδή λειτουργώ ανθρωπιστικά, ποτέ δε με φόβησε η υπερεργασία (στηρίζω άλλωστε μόνη 5 ανθρώπους) . Τέλος, ο ψυχισμος ,ακόμη και αν γίνει αντικείμενο επικοινωνίας , χρειάζεται να βρει την ευγενή διάθεση του άλλου ,ο οποίος θα θελήσει να του δώσει την πρέπουσα σημασία(ποτέ δεν είναι δεδομένη ακόμη και σε μακροχρόνιες σχέσεις) . Φίλτατε, δε χρειάζομαι άνδρα ψυχολόγο , αλλά κάποιον που να εκτιμάει την ύπαρξη μου στην καθημερινή συμβίωση.. Βιωματικά μιλώντας ,είχα την αξιοπρέπεια να αποχωρήσω από τελματωδη βίο, πριν αναχωρησω απο θλίψη από το μάταιο κόσμο .

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 13 Απριλίου 2023

 

[Valder]

Πρώτον τα σχετικά με τον χορηγό τα ανέφερα για τις περιπτώσεις γυναικών που λειτουργούν καθαρά ωφελιμιστικα και προσκολλωνται σε άνδρες προσδοκώντας ένα ανώτερο βιοτικό επίπεδο χωρίς να υπάρχει άλλο σημείο επαφής...

Δεν αμφιβάλλω για το κίνητρό σας να κάνετε αυτή την αναφορά. Ο λόγος που σας ρωτώ είναι ο εξής:

Είπα σε προηγούμενη ανάρτησή μου, πως ακόμα και η γυναίκα που θα δηλώσει ακραιφνής σπιτόγατα, ενδόμυχα θα έχει την απαίτηση για εξόδους.

Όχι γιατί είναι gold digger ή ψάχνει χορηγό. Στο μυαλό της όμως έχει μια Α εικόνα για το πως θέλει τον άντρα της.

Αυτό σας ρωτάω, γι αυτό και παρακάτω ρώτησα πόσα θα θέλατε να βγάζει ο άντρας κάθε μήνα και τι lifestyle επιθυμείτε.

Συνεχίζουμε, όσον αφορά το άτομο μου, ουδέποτε θα λειτουργούσα με κριτήριο την πολλά υποσχόμενη χλιδάτη ζωή με τα ταξίδια που υπαινίχθηκε το εν λόγω σχόλιο(ταξίδια πάω και μόνη μου..δεν έχω ανάγκη κανέναν άνδρα να με γυρο φέρνει ανά την υφήλιο).

Δεν σας γνωρίζω ώστε να κάνω υπαινιγμούς. Γίνεστε ανταγωνιστική μαζί μου και δεν βλέπω κάποιον λόγο (εκτός αν σας γνωρίζω με άλλο username και δεν το ξέρω). Πάντα έτσι απότομη είστε όταν σας πρωτομιλάει ένας άντρας;

Και για την ιστορία: Απλούστατα τα εστιατόρια και τα ταξίδια στην παρένθεση ήταν παραδείγματα. Θα μπορούσα να είχα βάλει βόλτες σε μοναστήρια ή σάντουιτς σε παγκάκι.

Ξέρετε, κουβέντα κάνουμε, δε θα σας πάρω το κεφάλι.

Τέλος, ο ψυχισμος ,ακόμη και αν γίνει αντικείμενο επικοινωνίας , χρειάζεται να βρει την ευγενή διάθεση του άλλου ,ο οποίος θα θελήσει να του δώσει την πρέπουσα σημασία(ποτέ δεν είναι δεδομένη ακόμη και σε μακροχρόνιες σχέσεις) . Φίλτατε, δε χρειάζομαι άνδρα ψυχολόγο , αλλά κάποιον που να εκτιμάει την ύπαρξη μου στην καθημερινή συμβίωση..

Εσείς την ύπαρξή σας σε τι βαθμό την εκτιμάτε από τη στιγμη που έχετε θέσει τόσο χαμηλά τον πήχη στον άντρα να σας εκτιμά την ύπαρξη;

Θέλω να πω, η εκτίμηση στην ύπαρξη είναι εκ των ουκ άνευ, πως έχετε φτάσει στο σημείο να ζητάτε φωναχτά κάποιον ουσιαστικά να σας υπολογίσει σαν άνθρωπο; Έχετε υπάρξει δηλαδή παρελθοντικά σε σημείο που δεν εκτιμηθήκατε, κι αν έχω πέσει μέσα σε αυτό, γιατί επιτρέψατε κάτι τέτοιο και γενικά γιατί πρέπει κάποιος άλλος να σας εκτιμήσει κι όχι εσείς εσάς;

Όσο για το υπογραμμισμένο, δεν είναι υπο συνθήκη η επικοινωνία να μυρίζει ο άντρας τα νύχια του σε μια σύντροφο γιατί μετά γίνονται και οι δυο στατιστική των διαζυγίων.

Βιωματικά μιλώντας ,είχα την αξιοπρέπεια να αποχωρήσω από τελματωδη βίο, πριν αναχωρησω από το μάταιο κόσμο .

Άρα χωρίσατε χωρίς να απιστήσετε;

Έχετε απιστήσει ποτέ κάποιον άντρα ή σύντροφο στη ζωή σας γενικά;

 

[glayki]

Δεν αμφιβάλλω για το κίνητρό σας να κάνετε αυτή την αναφορά. Ο λόγος που σας ρωτώ είναι ο εξής:

Είπα σε προηγούμενη ανάρτησή μου, πως ακόμα και η γυναίκα που θα δηλώσει ακραιφνής σπιτόγατα, ενδόμυχα θα έχει την απαίτηση για εξόδους.

Όχι γιατί είναι gold digger ή ψάχνει χορηγό. Στο μυαλό της όμως έχει μια Α εικόνα για το πως θέλει τον άντρα της.

Αυτό σας ρωτάω, γι αυτό και παρακάτω ρώτησα πόσα θα θέλατε να βγάζει ο άντρας κάθε μήνα και τι lifestyle επιθυμείτε.


Δεν σας γνωρίζω ώστε να κάνω υπαινιγμούς. Γίνεστε ανταγωνιστική μαζί μου και δεν βλέπω κάποιον λόγο (εκτός αν σας γνωρίζω με άλλο username και δεν το ξέρω). Πάντα έτσι απότομη είστε όταν σας πρωτομιλάει ένας άντρας;

Και για την ιστορία: Απλούστατα τα εστιατόρια και τα ταξίδια στην παρένθεση ήταν παραδείγματα. Θα μπορούσα να είχα βάλει βόλτες σε μοναστήρια ή σάντουιτς σε παγκάκι.

Ξέρετε, κουβέντα κάνουμε, δε θα σας πάρω το κεφάλι.


Εσείς την ύπαρξή σας σε τι βαθμό την εκτιμάτε από τη στιγμη που έχετε θέσει τόσο χαμηλά τον πήχη στον άντρα να σας εκτιμά την ύπαρξη;

Θέλω να πω, η εκτίμηση στην ύπαρξη είναι εκ των ουκ άνευ, πως έχετε φτάσει στο σημείο να ζητάτε φωναχτά κάποιον ουσιαστικά να σας υπολογίσει σαν άνθρωπο; Έχετε υπάρξει δηλαδή παρελθοντικά σε σημείο που δεν εκτιμηθήκατε, κι αν έχω πέσει μέσα σε αυτό, γιατί επιτρέψατε κάτι τέτοιο και γενικά γιατί πρέπει κάποιος άλλος να σας εκτιμήσει κι όχι εσείς εσάς;

Όσο για το υπογραμμισμένο, δεν είναι υπο συνθήκη η επικοινωνία να μυρίζει ο άντρας τα νύχια του σε μια σύντροφο γιατί μετά γίνονται και οι δυο στατιστική των διαζυγίων.



Άρα χωρίσατε χωρίς να απιστήσετε;

Έχετε απιστήσει ποτέ κάποιον άντρα ή σύντροφο στη ζωή σας γενικά;

Απαντώντας στο αρχικό κομμάτι της παραπάνω ανάρτησης έχουμε διαφορετική οπτική του τι σημαίνει έξοδος, πχ για μένα έξοδος είναι να με συνοδέψει κάποιος σε μια φυσιολατρικη δράση, σε μια κινηματογραφική προβολή, σε μια έκθεση πράγματα σχετικά ανέξοδα που δεν απαιτούν κανένα ιδιαίτερο προυπολογισμό απλά προϋποθέτουν κοινά ενδιαφέροντα και μια λιγότερο υλιστική νοοτροπία.... Ούτε ανταγωνιστική είμαι, ούτε απότομη.. Αυτό είναι το στυλ μου... Τα σχετικά με την εκτίμηση ύπαρξης αφορούν ένα επώδυνο κεφάλαιο που δε θέλω να αγγίξω.. Όσο για τα περί απιστίας τα συμπεράσματα δικά σας, δεν είναι προς κοινοποίηση

 

[taketrance]

Πόσα λεφτά το μήνα θα πρέπει να εσοδεύει ο μόνιμος σύντροφός σας όμως και ποια ποιότητα ζωής θα θέλατε να σας προσφέρει (εστιατόρια πχ ή ταξίδια).

Ρε συ, πολύ γραφική και παρωχημένη αυτή η αντίληψη εν ετει 2023. Τι γυναίκες γνωρίζετε όλοι εσείς που την υποστηρίζετε; Μόνο σε gold diggers πέφτετε;

Όλες μου οι πρώην, όπως και η νυν, οι οποιες είναι στην ίδια κοινωνική τάξη μ εμένα και βγάζαμε λίγο πολύ τα ίδια χρήματα δεν είχαν ποτέ την απαίτηση να πληρώνω εγώ τίποτα για εκείνες.
Οτι γούστα βγαζαμε (φαγητά, ταξίδια, αγορές κλπ) τα καναμε μαζι και μοιρασμένα. Ότι πιο φυσιολογικό δηλαδη. Το ίδιο και όλοι μου οι φίλοι, και λίγο πολύ όλος ο κύκλος μου γενικότερα.

 

[Valder]

Απαντώντας στο αρχικό κομμάτι της παραπάνω ανάρτησης έχουμε διαφορετική οπτική του τι σημαίνει έξοδος, πχ για μένα έξοδος είναι να με συνοδέψει κάποιος σε μια φυσιολατρικη δράση, σε μια κινηματογραφική προβολή, σε μια έκθεση πράγματα σχετικά ανέξοδα που δεν απαιτούν κανένα ιδιαίτερο προυπολογισμό απλά προϋποθέτουν κοινά ενδιαφέροντα και μια λιγότερο υλιστική νοοτροπία....

Δηλαδή θα μπορούσατε να ταιριάξετε με έναν που δεν έχει αμάξι και θα πρέπει να πάρετε το λεωφορείο για να πάτε στην κινηματογραφική προβολή και να πληρώσει ο καθένας το εισιτήριό του και θα ήσασταν ευχαριστημένη απόλυτα μακροπρόθεσμα με αυτό αρκεί τα άλλα να καλύπτονταν;

Εντωμεταξύ γελάω αυτή τη στιγμή διότι έχουν πιαστεί και άλλα άτομα με αυτή μου την ερώτηση και μόνο υλιστική άποψη δεν έχω για τη ζωή, είμαι ο πρώτος που έχω κράξει τον Δυτικό υλισμό και τον κορπορατισμό και οι diggers παίρνουν πόδι άμεσα.

Την ερώτηση την έκανα για άλλο λόγο. Και το λέω ευθέως μπροστά σε όλους, ότι όποτε ακούω "εγω μαζί σου ζω και σε χαρτόκουτο κάτω από γέφυρα" από ερωτευμένη γυναίκα σε άντρα, το θεωρώ υποκρισία. Γιατί ανέχεται να ζειτε σαν φοιτητές στην αρχή, αλλά μετά το θέλει το λούσο της. Ακόμα και 60 να πάει, θα θελήσει κάποια καλοπέραση. Οπότε αυτά τα "να πιανόμαστε χέρι χέρι κι αυτό μου αρκεί", ωραία θα ήταν, θρέφουν και τον δικό μου ρομαντισμό, αλλά τα ακούω μπαινάκης βγαινάκης διότι δεν έχει σημασία τι θα θέλαμε αλλά τι ισχύει.

Ακόμα κι αυτές που είναι μισά μισά, αμα πέσεις κάτω από το οικονομικό τους επίπεδο παρατεταμένα, την έβαψες. Για να της πει δεν έχω χρήματα να πάμε Λευκάδα φέτος πρέπει να ανακαινίσουμε το μπάνιο, να δεις για πότε ξενερώνει η γυναίκα.

Απαντώ και στον φίλο @taketrance με την ανωτέρω απάντηση.

Ούτε ανταγωνιστική είμαι, ούτε απότομη.. Αυτό είναι το στυλ μου...

Αυτό εμένα δεν με ενδιαφέρει.

Εγω γνωρίζω μόνο την αρχή της αμοιβαιότητας στο διάλογο. Όπως μιλάει ο ένας, μιλάει κι ο άλλος.

Γιατί αν το πάμε έτσι, κι εγω είμαι στα κάγκελα και το νορμάλ στυλάκι μου είναι "βυζαντινή 39χρονη παλαβιάρα ντραγκ κουήν", αλλά μια χαρά έχω καταπιέσει το είναι μου για την πάρτη σου και σου μιλάω γλυκύτατα και ευγενέστατα ασούμε.

Το πιασες;

Τα σχετικά με την εκτίμηση ύπαρξης αφορούν ένα επώδυνο κεφάλαιο που δε θέλω να αγγίξω.. Όσο για τα περί απιστίας τα συμπεράσματα δικά σας, δεν είναι προς κοινοποίηση

Εσείς το ανοίξατε πιο πάνω το κεφάλαιο της απιστίας ως διέξοδο στη γυναίκα που δεν της καλύπτονται οι ανάγκες και ύστερα το αντιδιαστέλλατε με το οτι φύγατε με αξιοπρέπεια από τελματώδη βιο. Εγω είδα φως και μπήκα, it was open on the floor already.

Δεν πειράζει όμως, κι αυτό μου λέει πολλά και δεν θα σας πιέσω για κάτι που δεν θέλετε να πείτε.