Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
E ρε κόλλημα με τας γραφάς. (lolidia)Αρχική δημοσίευση από: Konstantinos_m
στο κάτω κάτω της γραφής,με ξέρεις και από χθες για να πουλάς ειρωνεία σε μένα?
Brah, τον παραλληλισμό των όσων είπες με τον Batman τον έκανα όχι ως σχήμα ειρωνείας,
αλλά ως σχήμα ταύτισης με οτιδήποτε αντικαθιστά στις προτάσεις σου τη λέξη Θεός.
Αν ήθελα να ειρωνευτώ θα έλεγα: "buttman plays grand theft auto and fucks joker on the finish line".
Eπίσης, δοκίμασε αντι για μπάτμαν τις λέξεις: konstantinos_m, robocorpse, bob_squarepants, flyingspagghettimonster, iJohnnycash, Samael, MiaMalkova, PikosApikos, Goatonajewishfarm, ίδιο νόημα βγαίνει.
Be that as it august, η λέξη irony εμπεριέχει τη λέξη iron μαζί με ενα why.
Θέλει σιδηρένια θέληση ενώ η δική μου είναι από δέρμα κατσίκας
που βελάζει κοροϊδευτικά στα σύννεφα.
Η κατσίκα, φαντάσου.
Οκ, το επιχείρημα ότι αφού ο όγκος των μελετών και αναλύσεων της βίβλου είναι χ 1.000.000Αρχική δημοσίευση από: Fast
Η βίβλος έχει συμβολικό και όχι πρακτικό ή κυριολεκτικό χαρακτήρα. Ερμηνεύεται μετά από πάρα πολύ κόπο από ανθρώπους που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους σε αυτό, τους λεγόμενους bible scholars.
του όγκου της βίβλου, σε σελίδες,
άρα αυτόματα η βίβλος ζυγίζει το βάρος της σε χρυσό...
..μπουλσιτνες το ανάγνωσμα.
Και για τα κόπρανα έχουν γραφτεί 10^9 σελ., μην ξεχνάς ότι η χωνεμένη (και αχώνευτη) κοπριά
εκτείνεται σε μία τεράστια έκταση στεριάς αλλά δεν είναι παρά σκατά.
Τόσο κοινά που βγαίνουν από τις κωλοτρυπίδες των ανθρώπων όσο και των νηματωδών.
Να πιστέψουμε ότι μια θεωρητική βίβλος του απόπατου μιλάει για τη βιβλική κουράδα
κι απόδειξη είναι οι κοπρολογίες και οι shit scholars?
Και σε περίπτωση που δεν άνοιξες την πόρτα να μπει το νόημα,
τo να αφιερώσεις τη ζωή σου στα σκατά δεν κάνει τα σκατά, σμαράγδια. Το'χουμε?
Υπάρχουν κι αυτοί που αφιέρωσαν τη ζωή τους να κυνηγάνε κουνούπια με καραμπίνα
ή ελέφαντες με απόχη. Ο κόπος δεν αγιάζει αυτό για το οποίο κοπιάζεις, αν αυτό είναι
μια πλάνη ή αν εξυπηρετεί συμφέροντα όπως πχ να μπει το βιβλιαράκι σου στη λίστα με τα ευπώλητα.
(μουαχα δεν άντεξα)
______για κάποιο λόγο τα smileys δεν μου βγαίνουν άρα πρέπει να γελάω με λέξεις________
ΥOLOL
Στα αρχαία μυστήρια βίωνες το ψωλοκατάρτι του Διονύσου,Αρχική δημοσίευση από: Giannoutas
Στα παλιά, αρχαία μυστήρια μπορεί και να βίωνες κάτι. Τα σημερινά είναι απλώς τελετουργικά χωρίς ουσιαστική ουσία.
καθώς ο Ορφέας έπαιζε άρπα με τις κατσαρές και σκληρές σαν ανθρακονήματα @@τριχες του.
Τα σημερινά τελετουργικά σφίγγουν καρδιές όταν ο τράγος εμφυτεύει το φόβο
στις γιαγιάδες για το δαιμονικό κουκλάκι Furby.
wtf, dude!
Αρχική δημοσίευση από: epote
Τι διαφορα εχει η βιβλος απο τον αρχοντα των δαχτυλιδιων?
Δεν νομιζω πως θα μπορεσεις να βρεις μια τρομοκρατικη επιθεση που εγινε στο ονομα του αθεισμου.
Αφού ο χριστός (που ήταν επίσης θεός - ομοούσιος κλπ.) αποκαλείται συχνά βοσκός, κι οι άνθρωποι το ποίμνιό του,
τότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο Θεός είναι ο άρχοντας των δαχτυλγιδιών.
Τρομοκρατική επίθεση είναι όταν τρως σουβλάκια έξω από Ι.Ν. τη Μ.Πέμπτη/Παρασκευή.
Με έξτρα τζατζίκι θεωρείται oλικό κρασάρισμα εγκεφάλου του μέσου ορθόλοξου
και επειδή ο παπάς δεν ζει στο Τέξας να σε πυροβολήσει, εύχεται να πετρώσει ο γύρος μέσα στο στομάχι σου
και να χέζεις σβώλους όλη νύχτα.
Α και να πετάξεις βαρελότο στο καμπαναριό. (whore-or) - που δίνει false signal ανάστασης.
Οι γουρούνες, ας πέφτουν μόνο στα πόδια των κοριτσιών που φοράνε σουπερ μινι
να δούμε καμιά σάλπιγγα από το ωστικό κύμα, μουαχαχαχα.
Στο όνομα του συμβολισμού μπορούν να λέγονται τέρατα;Αρχική δημοσίευση από: Fast
Γενικά, η αυθόρμητη απόρριψη σου του συμβολικού χαρακτήρα της Βίβλου, που σίγουρα γενικεύεται και σε πάσης φύσεως συμβολισμού όπως π.χ. οι παραδόσεις, τα ρήτα - είτε θρησκευτικά είτε μη - είναι απόρροια του προτεσταντισμού τον οποίον, πλέον, μπερδεύουμε ως "αθεισμό", αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση(γιατί δεν υπάρχουν άθεοι).
Αν αντι να σπείρω καλαμπόκι, σπέρνω φόβο στον αναγνώστη
γράφοντας ιστοριούλες με στάμπα αγιότητας και ορίτζιναλ γραφης από θεϊκή πένα,
μήπως αυτό φανερώνει την ανάγκη να ορίσουμε το ιερό για να σταυροπροσκυνάμε
από φόβο? Όπως κάποτε πίστευαν στις μάγισσες αλλά τις χέζονταν κιόλας.
Και τελικά όλα όσα δε μπορούμε να κάνουμε εμείς (στις 10 εντολές) τα κάνει ο Θεός
με ιερή μάλιστα οργή αλλά για αυτόν ισχύει η 11η εντολή "ΟΥ ρε ΟΥ"!
Γιατί δεν πιάνει ο συμβολισμός ότι ο Χριστός αναστήθηκε για να μηδενίσουν οι αμαρτίες
αλλά το μόνο που μηδένισε ήταν το κοντέρ της λογικής;
Ο συμβολισμός ότι ο χριστός πέταξε το νεκροσάββανο, είναι ότι μπορούν κι οι άνθρωποι
να αναστηθούν ή σημαίνει ότι πάντα κάποιος πρέπει να πεθάνει για σένα
για να λυτρωθείς από τις δικές σου παπαριές;
ΥΓ. ο άρχοντας δαχτυλιδιών επινόησε μια νέα γλώσσα και φανταστικά ξωτικοπλάσματα,
η Βίβλος παρακίνησε θρησκόληπτους να δολοφονούν άλλους ανθρώπους απαγγέλοντας
στιχάκια με στόμφο όπως ο σάμιουελ τζάκσον στο Pulp Fiction.
Αν βάζεις στο ίδιο τσουβάλι αυτά τα δύο,
τότε γίνε βιβλιοπώλης και βάλε ίδιο ράφι τη Χάιντι με τον Τσόμσκι.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Το θείο δεν αποδεικνύεται, απλά βιώνεται.
Εννοείς βιώνεται με τα μυστήρια;
Με μπαγιάτικο ψωμάκι και μαυροδάφνη (νάμμα) σκλαβενίτη;
Πέρνα από το σπίτι, όποτε θες, κερνάω μπαγκέτα (φρέσκια) και μποζολέ του '83 (γαμάτη σοδειά).
Είμαι ο θεός;
Προσωπικά, πίστευω στην ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης, συνεπώς στο Θεό! είμαι χριστιανός Ορθόδοξος και η θρησκεία μου με καλύπτει πλήρως! πιστεύω στην θεολογία των πατέρων της εκκλησίας και όχι στην θεολογία της γιαγιάς μου και του κάθε αμόρφωτου κληρικού!Δεν είμαι φανατικός,και ανοιχτός να δεχτώ κάθε άποψη! πιστεύω και δεν με νοιάζει αν όντως υπάρχει ή αν όχι,από τη στιγμή που με κάνει καλύτερο άνθρωπο, δεν με απασχολεί! ειλικρινά, δεν θέλω να σχολιάσει κάποιος κάτι επάνω σε αυτό, καθώς σε όσες συζητήσεις έχουν γίνει επί του θέματος έχουμε βρεθεί σε αδιέξοδο,το θέμα αυτό είναι καθαρά προσωπικό και δεν πέφτει λόγος σε κανένα!
Προσωπικά, πιστεύω στην ύπαρξη του μασκοφόρου εκδικητή, συνεπώς στον Μπατμαν!
Δοξάζω την ανθρώπινη νυχτερίδα και η θρησκεία μου με καλύπτει πλήρως!
Πιστεώ στην μπατμανολογία και όχι στη θεολογία της γιαγιάς μου και του κάθε αμόρφωτου οπαδού του μίστερ πένγκουιν!
Δεν είμαι φανατικός κι ανοιχτός να δεχτώ κάθε άποψη!
Πιστεύω και δε με νοιάζει αν όντως υπάρχει ή όχι από τη στιγμή που με κάνει καλύτερο κάτοικο της Γκόθαμ Σίτι!
Ειλικρινά, δε θέλω να σχολιάσει κάποιος κάτι επάνω σε αυτό,
καθώς σε όσες συζητήσεις έχουν γίνει επί του θέματος έχουμε βρεθεί σε αδιέξοδο,
το θέμα αυτό είναι καθαρά προσωπικό και ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙ ΛΟΓΟΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ!
Η βίβλος αποτελεί ιστορία που σημαίνει πως δεν μπορείς να πάρεις συγκεκριμένα εδάφια και να τα κρίνεις απομονομενα καθώς αυτό είναι όχι μόνο out of context αλλα Και out of narrative.
Οπως ακριβώς όταν βλέπεις μια ταινια δεν μπορείς να κρίνεις την αρχή η κάποια συγκεκριμένη σκηνη απομονομενα εκτός του συνόλου που συμπεριλαμβάνει και το τέλος.
Αν θες να παρουσιάσεις ένα βιβλίο στο κοινό, ένα απόσπασμα δεν το καθαιρεί ούτε το αδικεί, μόνο το αντιπροσωπεύει.
Δε λέμε, αγόρασέ το από το εξώφυλλο. Πετάμε ένα λεκτικό σπινθήρα κι άμα ανάψεις άναψες.
Αν η βίβλος βρίθει από μισάνθρωπα εδάφια, που φανερώνουν ένα θεό τιμωρό,
και σε μεταφέρουν σε έναν κόσμο με bloody anime, το να μη τα κρίνεις είναι hell approval
και το μόνο πράγμα που χακάρεις, είναι η common sense.
Τι καταλαβαίνεις αλήθεια διαβάζοντας την Αποκάλυψη του Ιωάννη;
Τέλος, πως γίνεται η ερμηνευτική ανάλυση ενός κειμένου αν όχι στίχο στίχο;
Δεν σαμποτάρει κανείς τα βαθύτερα νοήματα της ΠΔ ή της ΚΔ.
Αυτά τα λένε μόνο ρασοφόροι νίντζα όταν η αδιέξοδη λογική τους
και τα "ψαλτήρια" τους από άμβωνος έχουν βρει σε τοίχο.
Είτε το ποίμνιο χάθηκε στη μετάφραση είτε τα νοσηρά παραμύθια δεν αφορούν κανένα (χιλιάδες χρόνια μετά).
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ολα αυτα τα παραδοξα ειναι διαφορετικες διατυπωσεις ενος συγκεκριμενου, και εχουν λυση, βεβαια κανενας απο τους "πιστους" δεν εχει ιδεα σε τι αναφερομαι γιατι φυσικα για να εισαι πιστος πρεπει να εχεις καλα προστατευμενη την αμαθεια σου.
shurap and take my money.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
ον:
σε κάθε ποστ για Θεό υπάρχουν πάντα 3 είδη σχολιαστών:
ο (σκληροπυρηνικός) πιστός, ο άθεος και ο αγνωστικιστής.
Tελευταία, έχει αρχίσει να ριζώνει κι ο "προφήτης".
Εκείνος ο πιστός δηλ. που προσπαθεί να σπείρει το φόβο στον άπιστο,
ότι αν είναι άθεος, θα το μετανιώσει πικρά γιατί ο θεός εκδικείται.
Αν πω ψόφος στους προφήτες, είμαι κατάπτυστος,
αλλά είναι υπεράνω κριτικής όσοι προτρέπουν να λοιδωρούν γκέϊ στους δρόμους,
να καταριούνται όσους τρώνε κρέας μ.παρασκευή
και να τη γλυτώνουν με 7 μήνες με αναστολή και παραιτησούλα από τα καθήκοντα της ιεροσύνης?
looool
Το παλιό και δοκιμασμένο "το δικαίωμα σου να λες την άποψη σου δεν περιλαμβάνει και την υποχρέωση μου να την παίρνω στα σοβαρά".
Υγ.
έχετε δει ποτέ γκεϊ παπά;
εγώ ποτε (ΝOOOOOOOOOOOOT)
λολ?
ΥΓ.2 epote, σταμάτα να διαβάζεις Οκαμ γιατί
οι λεπίδες του είναι στομωμένες,
αγόρασε mach3, λολ^2
υγ.3 ο θεός μπορεί να μη μπορεί να φτιάξει μια πέτρα που δε μπορεί να σηκώσει
αλλά μπορεί να σηκώσει μια πέτρα που δε μπορεί ο διάολος.
Επίσης τι φετιχισμός είναι αυτός με τις πέτρες.
Είσαι Rockας?
Το θέμα είναι πως γίνεται να είναι παντογνώστης, να ξέρει δηλ τα πάντα από πριν και ταυτοχρόνως να υπάρχει ελεύθερη βούληση!!
πως γινεται και ελεύθερη βούληση και παντογνωσία;
δηλ αν δεν κλάσω τώρα και κλάσω μετά από 60'' είτε το διάλεξα εγώ κι άρα ο θεός δεν το ξέρει
είτε το ήξερε και η κλανιά δεν είναι δική μου!
απλό.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
μα τι διάολο, το μυαλό σου κλειστόν λόγω διακοπών?
από που γράφεις? τη βλέπεις την deep blue sea?
σε λίγο όπως γράφεις έτσι απλά για να γράφεις
μην μπορώντας να υποστηρίξεις αυτό που γράφεις
κ στρίβοντας τη βάρκα πριν το χείλος του καταρράκτη
θα με εξαναγκάσεις να βάλω ένα ρολόι πάνω σε ένα
τηλεκατευθυνόμενο και να το βάζω να πηγαίνει κύκλο
γύρω μου για να περνάει η ώρα.
λες ότι:
τι θα πει ψευδολογιο κειμενο που εχω τη ταση να χρησιμοποιώ ρε γαβ γαβ?ο λογος ηταν (ειναι) να δειξω τις ατελειωτες παπαρολογιες του ψευδολογιου κειμενου που εχεις τη ταση να χρησημοποιεις.
τι καταλαβαίνεις από αυτό?
τι άλλο πέρα από το ότι χρησιμοποιώ λόγια κειμένου που λένε ψέμματα?
δηλ κ ασυνάρτητος και αυτοκράτορας των νοημάτων? πάει? δε πάει...
ΑΝ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ βρες τον τρόπο ή στείλε μου πιμι
να σε βοηθήσω στη σύνταξη..
τι άλλο να σου πω πια..
ή γράφτο στα αγγλικά ρε ντουυυυυντ.
Όπως έλεγαν κι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι: " ἄχ οῦτῳ μωρἔ ".Αν δεν διαβασεις αυτα που εχουν γραψει αλλοι παλιοτερα πως θα προχωρησεις μπροστα? Συνεπως ναι ειμαι διαβασμενος, ευχαριστω
εν πρώτοις σωστό, τι είναι ο καθηγητής;
Αυτός που διαβάζει Πατάκη πριν από σένα.
εχμ, γκουχου, όμως δεν εννοούσα αυτό, μανάρι.
απλώς όταν γράφεις άτονα και μεταφρασμένα
μην θεωρείς πως όλοι σε θεωρούν για μέγκατρον
ιλουμινειτιντ μαθηματισιαν και εφευρέτη του googol,
ασχέτως αν κατέχεις το τι γράφεις.
αλλά οκ δε πέφτω στην τρύπα του γκολφ να μιλήσω για
sources & resources, δε γαμιέται.
καλά κάνεις, αρκεί να μην κατηγορείς άλλους για το ίδιο πράγμα,
πόσο μάλλον όταν ΔΕΝ έχουν κάνει cloping.
Αρχική Δημοσίευση από epote:Καλημέρα και συγχαρητήρια για την εκπομπή σας.Θέλω να παίξω για τον αποχυμωτή.
μόλις κέρδισες 10 κοτόπουλα μιμίκος.
Αρχική Δημοσίευση από epote:θα ξαναπάρω αργότερα με αλλοιωτή φωνής για να κερδίσω τον αποχυμωτή ή έστω πατάτες για να σετάρω το κοτόπουλο. ΓΙΑΤΙ? ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩΩΩΩ , ουυυυγκ ΟΥΓΚ.
το κειμενο που εγραψα παραπανω ηταν απο το post modern essey generator και ειναι μια ΤΥΧΑΙΑ παμε αλλη μια ΤΥΧΑΙΑ παραθεση ψευδοφιλοσοφικων ορων χωρις ΚΑΜΙΑ επαναλαμβανω ΚΑΜΙΑ σχεση με την πραγματικοτητα.
που αποσκοπούσε στο να...?
ηταν κυριολεκτικα μια μπουρδολογια και μιση.
εγώ μια χαρά το κατάλαβα
κ το πέρασα για μπηχτή
κ σόρρυ που ρωτάω δηλ.
αλλά πως γίνεται να παράθεσες ψευδοφιλοσοφικά λόγια
με πραγματικά ονόματα
(τον μπροντρέ ομολογώ ότι δεν τον έχω ακουστά)?
εμπνεύστηκες από εδώ ?
τι διάολο, είτε είμαι πολύ σουρεαλιστής για τα δεδομένα της ζωής
είτε η ζωή πολύ σουρεαλιστική για τα δεδομένα του δικού σου ρεαλισμού!!!
Oποτε θες πες μου και ερχομαι.
έλα κ φέρε και δύο 8κιλα γιατί έκλεισε το τζιμ
Υγ. Ψηλέ, σου δίνω έμπνευση.
κάνε τον μπρετόν μαλάκα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
δεν "βαζεις" τιποτα στο post modern essay generator.
και ναι σε θαυμαζω. Αλλα οχι για τους λογους που φανταζεσαι. Τεσπα, dude απαντησες σε αννοησιες, κυριολεκτικα, κειμενο χωρις περιεχομενο και νοημα. Seriously δεν μαζευεται αυτο.
δεν σου έρχεται να κλάψεις τώρα που έμαθες οτι οι υπόλοιπες
πουτάνες πληρώνονται?
ρε φιλαράκο, επειδή η υπομονή μου εξαντλήθηκε και δεν επανακυκλοφορεί,
κ είσαι όλο παπαρίτσες,
κ δεν απαντάς ποτέ σε ό,τι ρωτάω
κ επειδή πολλάκις η ξερολίασή σου σε οδήγησε σε
πολλαπλή ρομπίαση
(μπαιδεγουει, ρεμπεσκέ εσύ είσαι royally pwned κι όπως πίνεις τη φραπεδιά,
ξύσε μου τον ένα όρχι με το καλαμάκι)
(πχ. ακόμα χρωστάς συγγνώμη στις ηλίθιες εικασίες σου
για τα φτωχά παιδιά στον παραφερνάλια που το προσπέρασες
σα να μην έγινε (ε)ποτέ, κατέβασες μια κρεατίνη
ανακατεμένη με ένα σακούλι skunk κι ως μη γενόμενο)
επειδή είσαι ένα ον πλημμυρισμένο από εξυπνάδα που
ξεχειλίζει από τα αυτιά του σε κάθε διαρροή κεριού...
..μην μαγειρέψεις σήμερα. Θα φάμε τις αυταπάτες σου.
πετάς μια παπαροπαπαριά για μοντερν εσει και ποστ τζενερειτορ
κ αρχίδια αυγολέμονο
κ νομίζεις ότι είπες σοφάδα;
κ μόνο το γεγονός ότι μπήκες στον κόπο να ψαχτείς
πα να πει ότι είχες την περιέργεια να δεις αν υπάρχει
ξαναειπωμένο κι από ποιον,
άρα είτε θέλησες να το παιξεις σμαρτας (how original for your horseshitness) χωρίς να πεις τπτ απολύτως
είτε απλώς σου φάνηκε μια ενδιαφέρουσα σκέψη, πράγμα που έρχεται σε τρανή αντίφαση
με το περί ανοησίας και παπαρολογίας.
πικ ουαν.
λεπόν, για την ιστορία κ μόνο γιατί είσαι τιτάνας στην ηλιθιότητα από ο,τι αποδεικνύεται
αυτό που πήρες και δήθεν το επεξεργάστηκες και το μετέφρασες και blue penis
είναι βγαλμένο από το εγκεφαλικό μου "μεδούλι", unlucky you.
τώρα πες μας και για το ποστμοντερνισμ μαλακιστεητορ και τι βρήκες,
ειδάλως θα αναγκαστώ να σου πω ότι αυτά τα πουτσοτεχνάσματα
περι της χρήσης ξενικών εγχειριδίων φιλοσοφίας (ήμαρτον)
(που αν ήσουν στοιχειωδώς ενήμερος, ο Λακάν δεν ασχολείται
με το ζήτημα του θεού αλλά κυρίως με τη γλώσσα κ τη ψυχανάλυση
και τη μεταξύ τους αλληλοσχέτιση/επίδραση)
θα μαρτυρούν πάντα τις απέλπιδες προσπάθειές σου να ταπώσεις
με unfair τρόπους γιατί δεν μπορείς με fair.
λες να κάθομαι να κάνω μεταφράσεις φιλοσοφικών κειμένων
για να γράφω στο στέκι σαν καμμένο αρκουδοπερίστερο ?
έλα σπίτι μια μέρα κι αμα βρεις μισό βιβλίο φιλοσοφίας σπίτι μου,
στο διαθέτω για γαμιστρόνα για ένα χρόνο.
αυτά ΑΛΛΟΙ τα έχουν κάνει στο παρελθόν μεταφράζοντας ολόκληρα
κείμενα (αστρο)φυσικής, μαθηματικών and so on...
funny, huh? αχχαχααχαχαχχααχαχ
(δεν έχεις αφήσει βιβλίο και άρθρο φυσικών επιστημών
που να μην του έχεις αλλάξει τα φώτα, μιλάω σοβαρά)
εξακολουθώ, παρά την ολοφάνερη μαστούρα σου με κατά καιρούς πολλά
από αυτά που γράφω (κάτι λέει αυτό, βρες το στον Λακαν!))
να κοκκινίζω ωσαν παπαρούνα γιατί έχεις προσφέρει στο στέκι
αλλά το να μην έχεις να πεις κάτι κ να ψάχνεις τρόπους ανοίκειους
για να σηκώσεις τα αρχίδια μου εμπολέ ζετέ λες και θα πάρεις το γκολντ
ορχιντ μενταλ, σε κάνει μπεμπέκο, τουλαχ. στα δικά μου μάτια
γιατί υπάρχει κι ο ρεμπεσκές σαν δεκανίκι για να νιώθεις σεηφ φρομ χαρμ.
επίσης, αν σε ενοχλεί ο ειρωνικός μου λόγος και το καυστικό περιεχόμενο του
μπορείς να αυξήσεις τη δόση της κρεατίνης στο τριπλάσιο
και τα κιλά στο pec deck στο διπλάσιο, δες πως θα πάει και μετά αναλόγως
το ανακατανέμεις.
Υγ. από τα 27 θέματα που έχεις ανοίξει (όχι όλα δικά σου, υπάρχουν και σπλιτ κείμενα)
πόσα είναι κόπυ πάστες μπακλαβάδες, ραβανιά μα και χαλβάδες?
έλα κουιζάκι.
πάμε γερά?
θες με ποστ μοντερν εσσει ή με ένα απλό αέρινο γκουγκλινγκ?
μαστερ οφ δε γιουνιβερς, κακόμοιρο παιδί.
και ναι σε θαυμάζω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Η πίστη στο Θεό είναι υπόθεση προσωπικής υπαρξιακής αγωνίας. Αν υπάρχει Θεός, το μεγαλύτερο δώρο που έδωσε στον άνθρωπο είναι η δυνατότητά του να Τον αμφισβητεί...
μη γράφεις τέτοια γιατί θα τα βάλει ο εποτέ στο The Postmodernism Generator
και θα σου πει ότι είναι ψευδολόγια και παπαρολογίες από κείμενα της οσίας
Μαρίας 5γιώτισσας
μουαχχααχαχαχαχαχαχαχχαα μουαχααααααααααα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
της ψυχαναλυτικής διαδρομής Λακάν που δεν είναι άλλη
από το ερώτημα ποιος είναι ο άλλος?
το οποίο με τη σειρά του παραπέμπει στη φιλοσοφική σχέση
του είναι με το σκέπτεσθαι,
στην επιμονή της αμφιβολίας
...
ΚΑΙ ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ δείχνει αυτό, βαθύτερα.
εδώ παρεισφρέει φυσικά και ακόμα μια άχρηστη πληροφορία της ημέρας:
το "η κόλαση είναι οι άλλοι" που ειπώθηκε από τον Σαρτρ στο πολύ συγκεκριμένο κόντεξτ
του menage a trois που είχε με την Σιμόν ντε Μπωβουάρ και την Όλγα Κοζάκιεβιτς,
οι τρεις χαρακτήρες στην κόλαση είναι αυτοί οι τρεις,
η τζιβιτζιλού Ινές () είναι η ωσεί Μπωβουάρ και το πιπίνι Εστέλ
είναι η ερωμένη του ιστορικού ζεύγους Όλγα Κοζάκιεβιτς.
Λίγο πολύ το "κόλαση" είναι η σύνοψη που έκανε ο Σαρτρ
από την συνύπαρξή του με δύο γυναίκες.
άναψα.
και φυσικά γιατί να λέμε "άλλος" όταν μας χτυπάν την πόρτα της τουαλέτας
και να μη λέμε πολύ απλά "εγώ".
Αφού "εγώ" είμαι μέσα, όχι κάποιος άλλος.
Έλα όμως που βγαίνουμε από το πετσί μας κι ερχόμαστε στη θέση του Άλλου,
που καίγεται να αρμέξει τη σαύρα του...
Κι εδώ αρχίζει το φελοσοφικόν του πράγματος...
Υπάρχει μια ωραία σχετική ιταλική παροιμία:
Το πόσο γρήγορα ή αργά περνάει ένα πεντάλεπτο,
εξαρτάται απο ποιά μεριά της πόρτας της τουαλέτας είσαι...
αλλά το ξέχεσα.
Επίσης άξιο μνείας είναι και η interpellation του Louis Althusser.
Το χτύπημα στην πόρτα της τουαλέτας σε συνιστά
ως υποκείμενο που λαμβάνει την ταυτότητά του ως ο άλλος αυτού που κάνει την κλήση.
(αν και το απόγειο του έργου του Althusser, ήταν η διευθέτηση της συζύγου του )
Φυσικά, όπως και τα υπό-διαρκή-κρίση υποκείμενα της Κρίστεβα,
το Στάδιο του Καθρέφτη στον Λακάν, αλλά και η φουκωική αντίληψη περί υποκειμένου
ως κατασκευής εκ των περιστάσεων...εμ τι ήθελα να πω,
πιο πολύ με Λακάν ήθελα να παίξω, ίδωμεν...
Μην ξεχνάμε και το θρυλικό όνομαe Elsa Triolet.
Απ' όσο ξέρω δεν είχε κάνει τριολέ μαζί της ο Σαρτρ, Feel else's cunt ένα πράμα
παρά μόνο λογοτεχνικά είχαν συνυπάρξει, αλλά ο Αραγκόν ίσως...
Άσχετο, διαβάζω τώρα το Καταφύγιο Ιδεών του Γιανναρά και τα έχω πάρει στο κράνος
με τις φιλοδοξίες και τον καριερισμό του τύπου,
όπως και με τις γιαλομιές και τις βαναυσες απλουστεύσεις του...
σε αντίθεση με τον Λακάν που αν εξαιρέσεις ένα ποτήρι νερό
που του έριξε ένας φοιτητής live
δεν το έπαιζε
(οκ εκτός από τις στιγμές που άναβε πούρο αβάνας
εν μέσω αιθούσης, καρα-λολ-άθηκα)
μετά από όλα αυτά:
τελικά, πιστεύω στον Λακάν.
ψευδολόγιου κειμένου που έχω τάση να χρησιμοποιώ?λολ, αδερφε απλα μετεφρασα 1-1 απο το random post modern essay generator.
ο λογος ηταν (ειναι) να δειξω τις ατελειωτες παπαρολογιες του ψευδολογιου κειμενου που εχεις τη ταση να χρησημοποιεις.
μπαχαχαχαχχααχαχαχχααχαχαχαχ
για πες μου ποιο ειναι αυτό
(περιμένω απάντηση)
θα είναι μάλλον αυτό που λέμε deja view.
moyaxxaxaxaxaaxaxax
φχαριστώ για τον έμμεσο θαυμασμό σου.
δικό σου,
το κέρδισες με την αξία σου:
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
"H σεξουαλικη ταυτοτητα ειναι εγγενος ελιτιστικη" λεει ο λακαν. Θα μπορουσε να στοιχειωθετηθει επιχειρηματολογικα οτι η εκθεση του μποντρεαρ στην μετα-κειμενικη θεωρια προτεινει την σημαντικοτητα της κοινωνικη ταξης αν και μονο αν η τεχνη ειναι αμφιμονοσημαντα αντικαθιστουμενη απο την σεξουαλικοτητα. Αν κατι τετοιο δεν συμβαινει, τοτε ειναι προφανες οτι ειναι η συνειδηση ειναι απλα μερος της ματαιωτητας της υπαρξης.
τι είπε πάλι ο θεάκος,
το λακανίζειν εστί φιλοσοφείν,
μα στην προκειμένη φάση εστι οφφ τοπικ
θες να πεις με 2 λόγια να αφήσω το λόγιο μέρος
της οντότητάς μου κατά μέρους
και να βάλω λίγο σεξ στη ζωή μου
πριν κάποοις τραβήξει το καλώδιο, huh?
you are so very bad.
έλα μωρέ να σε φιλήσω στο στόμα,
έλα έλα.
έεεεεεεεελα
έχει πιάσει ο Λακάν το θεό στο στόμα του?
κι εγώ που ήμουν γαμώ τον Λίποβατς που με μονοπώλησε
(snif)
και τις απαντήσεις του περί της διαλλεκτικής του άλλου
και της συγκριτικής των λόγων..
βέβαια το αρθράκι αυτό μπορεί να μη μιλάει απευθείας για το θεό
αλλά εκείνοι που εκπαιδεύτηκαν να ενεργοποιούν το συνειρμικό
μέσα από δαιδαλώδη μονοπάτια της νόησης,
μπορούν σε μια πληθώρα από σημεία
των 4 Λόγων στον Jacques Lacan από Θάνο Λίποβατς
να βγάλουν άφθονο ζουμάκι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
σ' αντίθεση με Νίτσε που καραεκτιμούσε.
μάλιστα δεδομένου ότι αυτή η φαινομενικά απλοϊκη αλλά τόσο ευφυής ιδέα του χέγκελ
αποδεικνύει το πόσο φραντζάϊλ είναι απέναντι στην ευθύνη της δημιουργίας,
θα πρέπει να "νιώσει" ότι για το εγχειρίδιο χρήσης, τον πρώτο λόγο έχει ο κατασκευαστής,
κι έπειτα ο χρήστης,
σε περίπτωση που αποδειχθεί ανεπανόρθωτη βλάβη.
Καταρρέει η σάρκα μας, αποδομείται το πνεύμα μας,
δεν μπορεί όλα να τα κάνουμε λάθος,
μάλλον όλα ξεκίνησαν από ένα λάθος.
Λυσιστράτη περιέγραψες ένα θεό που ψοφάει για show,
λιτανείες και γλυψιές.
Έναν μάστερ του εγωισμού, μέντορα του σαδισμού,
που μας δίνει την ομπρέλα ενώ βρέχει πέτρες.
έναν ψευτοδάσκαλο που ο σκοπός των δοκιμασιών της ζωής
είναι στην τελική η δοξασία και το γλέντι στο όνομα του (φακ),
πολύς ντόρος για το τπτ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
η αγάπη σαν φυσικό φαινόμενο απαιτεί κ τη θέαση του εκφραστή της ή/και αποδέκτη αυτής.
αλλιώς τι αγαπάς ή από τι αγαπιέσαι? από μια ιδέα, ένα σύννεφο?
άρα το να λέμε εύκολα κι αναίμακτα ότι είναι άπιστοι θωμάδες
όσοι χρειάζεται να δουν για να πιστέψουν είναι σα να λέμε ότι
οι αισθήσεις δε μας χρειάζονται. Έχετε ακούσει ποτέ για καμιά αόρατη χάρη?
νομίζω πως όσο εντρυφούμε σε τέτοια υπεράσπιση της θεϊκής λογικής,
τόσο θα μας χλευάζει η αιωνιότητα.
Η αμιλισιά, στρέφουσα τη φλόγα του "κείμαι μαζί σου" σε λευκή απουσία,
τείνει προς ένα "μα που είσαι επιτέλους" με φόντο ένα μαύρο δάκρυ που παγώνει.
ας το δώσουμε του έρωτα, το κορμί αξίζει περισσότερα από την υπόθεση
ότι εκ πηλού πηγάζει το πνεύμα.
ναι, δηλ. έχω στενή συγγένεια με τα κιούπια.
γιατί τέτοιο εμπάργκο σιωπής;
Πόσους νεκρούς σηκώνει άλλωστε και πόσους αφήνει
να πεθαίνουν 2 φορές, πρώτα ζωντανοί;
πιστεύω πως αν υπάρχει θεός, υπήρχε.
την έχει σκαπουλάρει κι έχει αφήσει ένα ίχνος.
υπάρχει η άποψη ότι ο ποιητής είναι ο απών των απαντήσεων,
ένα φύλλο στο ποτάμι που δεν πνίγεται, μόνο παρασύρεται.
Περνάει, γράφει και τον διαβάζει ο ουρανός.
Αποκωδικοποιητής ουράνιου θόλου δεν κυκλοφορεί, πάντως
πώς γίνεται να πνίγεται ένας άνθρωπος σε ποτάμι
κι ένα ξερό φύλλο να σώζεται πάντα?
οι νεκροί βλέπουν τη μέρα να κυρτώνει πίσω από τα μάτια του,
εκείνος έφτιαξε τον κήπο του με τα ελάχιστα μιας τύφλωσης και μιας
απελπισμένης μοναξιάς,
καθώς εμείς ψάχνουμε λέξεις για τα χαμένα και τα καμμένα
κ βρίσκουμε στην καλύτερη μια στάχτη από λόγια,
ακούτε κύριε?
πρέπει να υπάρχει ένα τραγούδι στις ρωγμές ανάμεσα
στο υπάρχεις και στο κρύβεσαι, το λέω στον κανένα...
αυτό που επιβάλλει την απουσία του εκτίθεται,
στάσου εκεί, ο χρόνος όπου χτυπάνε οι καμπάνες η μόνη
ανταμοιβή σου, πες κι ευχαριστώ με μια βροχή.
τι να σου πω ρε φίλε...
ανάγλυφο της ψυχής των θραυσμάτων κατάντησες.
προσέχω ενίοτε τις λέξεις πάρα πολύ με τους ανθρώπους,
γιατί είναι απειλές ενός τέλους,
κι ενώ εσύ είσαι θεός κι ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΑΜΕ! λολ βρε
πιέζει το φως, σώσε μας από τον πηλό γιατί μας έφτιαξες
με βάση ραϊσμένη, κακοαγαπημένε.
όσο αυξάνεις τη δυσφορία ανθρώπου τόσο μια όρνιθα δε θα φεύγει
πάνω από το κεφάλι σου.
σου λέω πως δεν αγγίζουν όπλα οι αθώοι
αλλά αν έχεις άγγελο δίπλα σου, πες του να σου πει ότι
ήρθε η ώρα για να δράσεις.
βγάλε λίγη ζωή, τι κάθεσαι περίλυπος και χαζεύεις λες και βλέπεις 3D movie?
κουράζει να επείγεται να μιληθούν τα λόγια και να μην.
συνωστισμός από λέξεις είναι μαστίγιο στην πλάτη.
κουράζει να περιμένεις το νόημα στο τέλος να σου δοθεί σαν αίνιγμα.
ΚΑΙ ΟΧΙ, ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΙΠΩΘΕΙ.
Η παραπάνω λογική μας πετάει εκτός κόσμου.
η μουγκαμάρα θα ήταν διαφορετικά το ζητούμενο.
καταντήσαμε εκεί που φύγαν οι θεοί να είναι ο δρόμος μας.
λέξεις με θάνατο σημασιών είναι όταν απευθύνονται σε μεσοτοιχία.
δυστυχώς.
ποιος θα αποικίσει τον κήπο σου?
ποιος θα σμιλέψει το πνεύμα του?
ποιος θα ξέρει να μαλακώσει στο θάνατο
από μια ζωή σκληρή αν δε λάμπεις?
η νύχτα λένε είναι μια λέξη φωτεινή,
ατέλεια του θεού το κενό είναι πολύ να πεις
αφού δεν τον ξέρεις τον μίστερ,
το κενό το ξέρεις καλά όμως.
βρες πάλι τους ανθρώπους χωρίς αγκάθια λέξεων,
αντέχεις να τους αγαπάς?
Στέγνωσαν τα δάκρυα και έμειναν οι αλήθειες.
πιστεύεις?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
17 παραγράφους ρε θηρίο; Εγώ για να τα γράψω αυτά θέλω μια μέρα ολόκληρη!
τα σχόλια και τα σχολιανά δικά μου. Μια απλή μύγα (οίστρος) ήταν ο Φελίπε.
Και σιγά τις παραγράφους, ωραία θα ήταν μια παραγραφή των παραγράφων.
Έτσι, για να μετουσιώνουμε το "δε λέμε και τίποτε σπουδαίο".
για τον Σπινόζα και τους Βουδιστές μου θύμισε έντονα τα παρακάτω λόγια του Ρένου Αποστολίδη:
"Είναι όλα αυτά φαγούρες, φτιαχτά, αυτοδημιούργητα, δεν είναι Κόσμος....ούτε ο κόσμος δεν είναι κόσμος! Και που φτάνουμε τώρα; Ε φτάσε όπου θέλεις, αν δεν θες να φτάσεις εκεί, κοροϊδέψου!"
"Ούτε καν σχέσεις επιστημονικές δεν μπορείς να βεβαιώσεις. Που επιτέλους δεν είναι άλλο η επιστήμη από συνάρτηση σχέσεων. Ούτε αυτό! Δεν είναι πάντοτε της αυτής χροιάς, χάρις αυτής σημασίας, ούτε η ίδια η στέρηση. Εις άλλες στιγμές της συνειδήσεως οι έννοιες είναι άλλες και επομένως οι σχετικοί λογισμοί, συναρτήσεις και τα λοιπά, είναι λανθασμένοι!" Πηγή
Πάντα τόσο επίκαιροδιαχρονικάνθρωπος και bone-breaking
που θα' λεγε και η αξιαγάπητη Resident Evil.
Κατάλαβες τώρα κνωδαλάκι; Το Θεό δεν τον σκέφτεσαι, τον βιώνεις. Ερεύνα, πίστευε, αγάπα και τσουπ....θα σου εμφανιστεί!
κάποιοι αφιέρωσαν τη ζωή τους κάνοντας αυτό
και κατάφεραν μονάχα να βγάλουν τα ράσα από πάνω τους
στο λυκαυγές της ζωής τους
και να διαπιστώσουν το χαμένο χρόνο που πέρασε
και τους άφησε όχι βιωμα θεού αλλά μερικές ρυτίδες,
άλλοι με στομάχια κι άλλοι λιπόσαρκοι και με γεννειάδα αφριστή.
Σε αυτούς τι λέμε?
Το πείραμα απέτυχε ή ήθελε περισσότερο προσευχή
και απομόνωση η επίβλεψη του καλού Θεού?
Να μπεις σε απομόνωση φυλακής για να βρεις το Θεό?
Τι κακομοιρίστικο.
Να χάσεις την ελευθερία σου για να βρεις τη φυλακή σου?
Και με νουθεσίες του στυλ ελεύθερα ας βούλονται?
μουαχαχαχαχα
Θυμήθηκα τη φυλακή της ελευθερίας του Μίκαελ Έντε. Έτσι απλά.
ο άγιος αυγουστίνος μάλλον μιλάει για τον Ιούλιο καθυστερημένα.
Αφού αρκούσαν όλα αυτά για να βιώσεις το Θεό,
γιατί χρειάστηκε να καταγράψει 17 χρόνων αμαρτίες
για να βιώσει τη θεία χάρη?
Μάλλον τη ψώνισε κι αυτός από την εκ τους ασφαλούς φιλοσόφηση που
συνιστά εννοιολογικά η (θεού την) πίστη.
Θα παραθέσω τον Ηράκλειτο μόνος μου, χωρίς να πάρω την άδεια του Φατ:
"Αιών παις εστί παίζων, πεσσεύων, παιδός ή βασιλίη".
Χριστέ μου! Τι σημαίνει αυτό?
ο Έντουαρντ Χάσσεϋ λέει για το απόσπασμα αυτό:
"Εδώ, όπως πιθανότατα και στον Αναξίμανδρο, o "Αιών", ο "Χρόνος",
είναι ένα όνομα για το Θεό, που υπαινίσσεται ετυμολογικά την αιωνιότητά του.
Η παμπάλαια θεότητα είναι ένα παιδί που παίζει ένα επιτραπέζιο παιχνίδι
καθώς κινεί τα κοσμικά πούλια στη μάχη σύμφωνα με τους κανόνες".
τζίζους κραϊστ , με τη μπλεχτήκαμε εδώ?
Που είμαστε και πότε είμαστε και ΠΟΙΟΙ είμαστε?
Πόσοι άνθρωποι σε πόσα μέρη σε πόσους χρόνους?
Πιόνια σε ένα παιχνίδι, που μας κινεί η "παμπάλαια θεότητα"
που είναι ένα παιδί!
Επιστροφή στη σοκολάτα μου.
υγ. για να έχουμε ιδία άποψη και να μη μας νουθετούν
και μας πατρονάρουν άγιοι παράγιοι και αυγουστίνηδες,
πρέπει να γνωρίσουμε οι ίδιοι με δικά μας μάτια και να συναντήσουμε
αυτό που ένας Θεός ξέρει τι είναι.
Πάντως ό,τι κι αν είναι η με ό,τι κι αν μοιάζει
είναι ζωντανό και σκέφτεται, αλλά μάλλον ο Ξενοφάνης
έιχε δίκιο:
"ένας θεός, ούτε στο σώμα όμοιος σε κάτι με τους θνητούς
ούτε στο πνεύμα"
(τι κατ' ομοίωσιν και παπαριές)
Κάποιος παίζει ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με το χρόνο,
κάποιος τον οποίο δεν μπορούμε να δούμε.
Δεν είναι ο Θεός.
Αυτό είναι ένα αρχαϊκό όνομα που δόθηκε σ' αυτή την οντότητα
από παρελθούσες κοινωνίες, και από ανθρώπους που έχουν
μπλοκαριστεί σε έναν αναχρονιστικό τρόπο σκέψης.
Χρειαζόμαστε έναν καινούριο όρο αλλά αυτό στο οποίο αναφερόμαστε
δεν είναι καινούριο. δατς ολ που θα' λεγε και η γιουζερ Resident Evil.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
από το VALIS του κυρ Φίλιπ (Ντικ) ή κατά κόσμον
φίλιπο ψώλο () συμπέρανα κάτι γοητευτικά και συναρπαστκά
για μένα πράγματα που έχω τις ορεξούλες να απαριθμήσω
με δικά μου λόγια:
1. όποιοι δε διαθέτουν φιλολογική γνώση των γλωσσών
{π.χ. στα χρόνια της Κ.Δ. η κοινή ελληνική (αττική διάλεκτος έστω)
ή αλλιώς και lingua franca της Μέσης Ανατολής αντικατέστησε την αραμαϊκή
η οποία προηγουμένως είχε υποσκελίσει την ακκαδική} καλύτερα
ας κάτσουν εκεί που κάθονται γιατί χάνουν βασικά συστατικά του πυρήνα
των συμπερασμάτων.
Τα κείμενα της Κ.Δ. ΕΠΕΖΗΣΑΝ στην κοινή ελληνική αν και πιθανόν
η μετάφραση των εβδομήκοντα, η πηγή των συνόψεων, να είχε γραφτεί
στα αραμαϊκά, τα οποία είναι μια μορφή εβραϊκών.
Ο Ιησούς μιλούσε αραμαϊκά.
Ωραία που παίζεται η μπάλα ε?
Ωσπου μια στιγμή, χάνεται
2. ο άγιος λουκά(νικο)ς και ο άγιος παυλάρας (που ήταν κολλητάρια)
χρησιμοποίησαν την koine ελληνική η οποία φαίνεται παράξενα γραμμένη
σε πολλά κείμενα που σώθηκαν επειδή οι γραφείς δεν άφηναν διαστήματα
ανάμεσα στις λέξεις.
ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΟΚΟΤΕΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΟΜΩΣ
ΕΦΟΣΟΝ Ο ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ ΤΕΛΙΚΑ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΚΕΝΑ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΝΟΜΙΖΕΙ
ΟΤΙ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙ.
π.χ.:
ΑΝΑΙΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ
ΑΝ ΑΙΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ
3. πως να πάρεις στα σοβαρά τις θρησκευτικές εμπειρίες
των φανατικά πιστών? Τίθε σοβαρό θέμα αξιοπιστίας, δε τίθε?
4. (αν υπάρχει) ο Θεός είναι μια περιοχή που έχει περιφράξει για τον εαυτό του.
Θα έπρεπε οι ταγοί του για μέγιστο τζίρο επι των ακολούθων τους να το κάνουν
υποχρεωτικό ότι αν βρεις το Θεό πρέπει να τον κρατήσεις (για πάρτη σου).
Κι έτσι έγινε.
Δέστε τι λένε στις λειτουργίες.
Ο θεός είναι μέσα μας.
Ποτέ έξω.
Αγκινάρες.
(κι εγώ είμαι ο σκούμπι ντου και είμαι παντού)
5. τελικά η ανεύρεση του Θεού έγινε ένα κακόγουστο αστείο,
μια πηγή χαράς που συνεχώς λιγόστευε, που άδειαζε σαν το περιεχόμενο
μιας σακούλας με ...μπίλιες κάρβουνου ή ..αμφεταμίνες
αφού εξωθεί τη λογική μας να ξεχάσει πως υπάρχει.
6. ποιος πλασάρει το Θεό?
ΠΟΙΟΣ ΠΛΑΣΑΡΕΙ ΤΟ ΘΕΟ?
Οι εκκλησίες δεν μπορούν να βοηθήσουν (όχι ότι ποτέ βοήθησαν ).
Τίποτα από όσα λένε και κάνουν δεν πετυχαίνει.
Στη θέση τους θα πρότεινα την πρέζα ή κανένα γαμίκουλα
πορνοδιαστροφικό παλαιό ποιητή για αναστροφή κλίματος και βλέπουμε
μετά με τις προπέλες στην όπισθεν.
Έτσι, πολεμάς τον αναχρονισμό με αναχρονισμό και οραματίζεσαι
να πιάσει η ομοιοπαθητική, έτσι έτσι.
Κι απο το πουθενά μπορεί να φανεί έστω θολά στην αρχή,
το νυχάκι του Θεού. Το λεβεντόπαιδό μας.
7. (αν υπάρχει) ο θεός μας χρησιμοποιεί σαν εργαλεία για να κάνει
το έργο του. Απλώς δε ξέρουμε τι σκατά υπόθα έχει.
Είναι τσόντα? είναι σπλάτερ? Είναι αισθηματική κωμωδία?
Τουρλού?
8. τα βρωμερά πτώματα είναι η αναίρεση της θεωρίας της καλοσύνης
του Θεού.
Τουλάχιστον ας προέβλεπε ευωδιαστό θάνατο. Θάνατο μεν, μοσχομυριστό δε.
Ούτε αυτό.
(στις μύτες μας και στους μηρούς μας καταγράφονται ισχυρά κέντρα μνήμης,
για αυτό όταν μυρίζουμε κάτι ο εγκέφαλος μας φέρνει εικόνες,
ή όταν περπατάμε μιλάμε ακατάσχετα συνήθως με τον εαυτό μας)
9. υπάρχει μια φλέβα παραλόγου στην ψυχή του κόσμου, μας αφηγείται ο Πλάτο.
Με το Θεό , κάνε τις φλέβες δύο
10. η συνάντηση με το Θεό δεν είναι θεραπεία, είναι συμπόνοια για
κάτι εντελώς ακατανόητο στο αντιληπτικό μας πεδίο.
Για να μη κρασάρουν τα συστήματα από υπεραμόκ,
λες "ήταν θαύμα από το Θεό τη παναγία κλπ" και καθάρισες.
11. η θεοφάνεια έγκειται στην αυτο-αποκάλυψη του θεού.
Δεν έγκειται σε κάτι που κάνει ο αποδέκτης της.
Η-Μ-Α-Ρ-Τ-Ο-Ν δηλ.
(πέφτει αεροπλάνο, σκοτώνονται 42 και ζει 1, άρα ο θεός
του αποκαλύφθηκε στους αιθέρες δίπλα ακριβώς
από τη φλεγόμενη τουρμπίνα. )
έζησα, άρα ο θεός ήταν εκεί.
τι θα φάμε σήμερα? αχινούς γιαχνί με sauce god de la revelation
(και πως να ξεχωρίσεις την αυθεντική θεοφάνεια από την απλή
παραίσθηση του αποδέκτη? (έχω απάντηση )
Μάλλον θα πρέπει να κβαντίσουμε τα μουρμουρητά μας.)
12. αν δεχτούμε ότι πιθανόν να υπάρχει μια θεϊκή οντότητα,
δεν μπορούμε να της αρνηθούμε τη δύναμη να αυτοαποκαλυφθεί.
Προφανώς κάθε οντότητα που αξίζει να αποκαλείται με τον όρο
"Θεός" θα διέθετε άκοπα αυτή την ικανότητα.
Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι "γιατί συμβαίνουν θεοφάνειες"
αλλά "γιατί δεν συμβαίνουν περισσότερες"?
13. στο 12 απαντάει καλώς με τη συνδρομή του Γιουνγκ η ιδέα
του deus absconditus, δηλ του κρυμμένου, συγκαλυμμένου μυστικού
ή άγνωστου θεού. Για κάποιον λόγο ο Γιουνγκ το θεωρεί αυτό εξωφρενικό.
Αλλά αν ο Θεός υπάρχει, τότε πρέπει να είναι ένας deus absconditus -
με την εξαίρεση των σπάνιων θεοφανειών του, αλλιώς δεν υπάρχει.
Το μόνο που χρειάζεται είναι μια θεοφάνεια απόλυτα επιβεβαιωμένη,
και η τελευταία άποψη καθίσταται άκυρη.
14. ούτε η ομαδική εμπειρία συνιστά απόδειξη (όπως υπέθετε ο Σπινόζα,
ίσως ολόκληρο το Σύμπαν να είναι μια θεοφάνεια, αλλά και πάλι το σύμπαν
ίσως να μην υπάρχει καθόλου, όπως είχαν αποφανθεί οι βουδιστές ιδεαλιστές)
πανάθεμα τα σπαθιά τους δηλ.
Οποιαδήποτε υποτιθέμενη θεοφάνεια μπορεί να είναι πλαστή επειδή τα πάντα
μπορεί να είναι πλαστά, από τα γραμματόσημα μέχρι τα απολιθωμένα κρανία
και τις μαύρες τρύπες στο διάστημα.
15. την ιδέα ότι ολόκληρο το σύμπαν μπορεί - όπως το βιώνουμε- μπορεί να είναι
πλαστό την εξέφρασε πιο πετυχημένα ο Ηράκλειτος.
Από τη στιγμή που θα εννοήσετε αυτή την άποψη, ή αμφιβολία,
θα είστε έτοιμοι να ασχοληθείτε με το ζήτημα του Θεού.
"Για να μπορέσετε να ερμηνεύσετε τη μαρτυρία των ματιών και των αυτιών σας,
είναι αναγκαίο να έχετε νόηση. Το βήμα από τη φανερή στην αφανή αλήθεια
είναι σαν τη μετάφραση λεγομένων σε μια γλώσσα που είναι ξένη για τους
περισσότερους..."
16. αλλά αν η πραγματικότητα είναι ως ένα βαθμό "κρυμμένη"
έρχομαι και ρωτάω ο δόλιος γιουζερ, το ταπεινό κνωδαλάκι,
τότε ποιο είναι το νόημα της γαμημένης θεοφάνειας? (Σε μια περιορισμένη
ή γριφώδη μυστική πραγματικότητα που παίζει κρυφτό από τα μέρη
που την αποτελούν)
Επειδή αν δε κάνω λάθος, η θεοφάνεια είναι ο τρόπος που εισχωρεί ο ΘΕΟΣ,
μια εισχώρηση που τελικά αποτελεί εισβολή στον κόσμο μας. no? yes.
17. η ψυχασθένεια δεν είναι κάτι αστείο, τελικά.
βαρέθηκα.
πάω να με κεράσω μια λαχταριστή σοκολάτα με ολόκληρα αμύγδαλα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
"Ερευνάτε τας γραφάς"
μια ακόμα ατάκα που, μάλιστα, δεν επιδέχεται κόμματα πουθενά.
επιδέχεται όμως, κώματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
ένας απερίγραπτος μόχθος η ζωή μας.
ίσως τελικά όλες οι ψυχασθένειες (μιας και μιλάγαμε για ψυχαναγκασμούς)
να καταλήγουν εκεί: συμβαίνουν ακατανόητα γεγονότα, η ζωή γίνεται
ένας σκουπιδότοπος φαρσικών διακυμάνσεων (ποιος ο φαρσέρ?)
αυτού που κάποτε ήταν η πραγματικότητα.
Πάνω στη μανία μας να εξηγήσουμε, βλέπουμε να περνάει ο χρόνος
και να μένουν στα αναπάντητα πολλά πάρα πολλά.
Εκεί λοιπόν ο χρόνος κυλάει τόσο αργά που χωράει το γεγονός της
γέννησης ενός Θεού που είναι η απάντηση σε ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ ΤΑ αναπάντητα
(μην πω και για τα απαντημένα αν ο δίσκος μας είναι ReWritable)
Συλλογιζόμαστε ασταμάτητα αυτές τις διακυμάνσεις και προσπαθούμε
να τις βάλουμε σε τάξη, σε μια συγκροτημένη ολότητα, όταν στην πρα-γαμα-τικότητα ()
το μόνο νόημά τους είναι αυτό που τους επιβάλλεις, λόγω της αναγκαιότητας
να επαναφέρεις τα πάντα σε αναγνωρίσιμες μορφές και διαδικασίες.
Και τι πιο αναγνωρίσιμο από "πιστεύω σε ένα θεό, τι πιο παραδοσιακό και γνωσιακό"!
Υπάρχει και το άλλο:
Στην περίπτωση της πνευματικής ασθένειας, το πρώτο πράγμα που εξαφανίζεται
είναι το γνώριμο. Και αυτό που παίρνει τη θέση του είναι πολύ άσχημο, επειδή
όχι μόνο δεν μπορείς να το καταλάβεις αλλά και δεν μπορείς να το μεταδώσεις
σε άλλους ανθρώπους.
Ο τρελός βιώνει κάτι, αλλά τι είναι αυτό και από που έρχεται δεν ξέρει.
Πύρρεια η νίκη του θεού στο μυαλό μας, λοιπόν.
god for the win and the losers take it all.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ενώ αν ψυχαναγκάζεσαι μόνος έχει διαφορά;
όχι μωρέ, δίκιο έχεις.
Απλώς θα ήταν άλλου επιπέδου ψυχαναγκασμός ένα τόπικ με θέμα το
"ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ ΘΕΕ", θα άξιζε πιο πολύ παρά να μας πιάνει
το θρησκευτικό μας και να ψάχνουμε το τάγμα που μας ταιριάζει.
ΕΞάλλου πως να πεις σε κάποιον ότι το μυαλό του έχει σαλέψει?
Σα να προσπαθείς να τον πείσεις ότι η πρέζα που έπαιρνε τη δεκαετία του 2000
τον έχει ξεκουτιάνει τη δεκαετία του '10.
Πόσο μάλλον αν ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΑΥΤΟΣ.
και τελοσπάντων άλλο να μπεις στη δίνη μόνος σου
και να σε καταπιεί κι άλλο να σε σπρώξει κάποιος μέσα
και πάλι να σε καταπιεί.
Και στα δύο βλέπεις να σε ρουφάει η περιστρεφόμενη τρύπα
αλλά στη μία με τρόμο και στην άλλη με ελευθερία κι αποφόρτιση.
Θα μου πεις, και τι θα προλάβεις?
Νερόμυλοι της ζωής.
Κεντρική ιδέα όχι των ψυχαναγκασμών αλλά της κουβέντας περι Θεού
δεν είναι να ξεγελάμε τους εαυτούς μας με ερωτήσεις όπως
"αν ο Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα, μπορεί να δημιουργήσει ένα χαντάκι
τόσο μεγάλο που να μην μπορεί να το πηδήξει??"
(προς εντυπωσιασμό ΚΑΙ της γκόμενας όσο τη σπρώχνεις πάνω σε κούνια)
αλλά η άποψη ότι το σύμπαν αποτελείται από δυστυχία και εχθρότητα
και τελικά θα σε πιάσει στα χέρια του και τη γάμησες.
Το να βλέπεις δηλ το σύμπαν όπως οι περισσότεροι βλέπουν
έναν απλήρωτο λογαριασμό. Στο τέλος αναγκάζεσαι να πληρώσεις.
Το σύμπαν σε βγάζει έξω , σε αφήνει να σπαρταρίσεις και να κάνεις τούμπες
και τελικά σε ξαναρίχνει μέσα, να αφρίζεις μεσ'τα αίματα σου.
Προκαλεί μια σαστιμάρα στους ένθεους και πιστούς επί της γης,
ότι ο Θεός είναι ή ανίσχυρος ή ανόητος ή όλα τα γράφει κανονικά.
Είναι κακός, χαζός και αδύναμος.
Κάποιους τους σώζει ο θεός και κάποιους τους σφάζει.
Κάποιοι αρνούνται ότι ο θεός σφάζει και πως ο θεός δεν κάνει
κακό σε κανέναν.
Η αρρώστια, ο πόνος και τα άδικα βάσανα δεν πηγάζουν από το Θεό
αλλά από κάπου αλλού, και σ' αυτό απαντώ:
ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΗΘΕ ΤΟ ΑΛΛΟΥ?
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΘΕΟΙ?
Ή ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΥΠΟ ΤΟΝ
ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ?
Στην κοσμολογία του πλάτωνα, ο noos πείθει την ananke,
την τυφλή αναγκαιότητα - ή τυφλή τύχη - να υποταχθεί.
Ο noos έτυχε να έρθει και ανακάλυψε έκπληκτος την τυφλή τύχη:
το χάος, μ΄άλλα λόγια, στο οποίο ο noos επιβάλλει την τάξη
(αν και το πως "πείθει" δεν το λέει πουθενά ο Πλάτο)
Το οποιοδήποτε κακό λοιπόν, αποτελείται από αταξία που
δεν είχε πεισθεί ακόμη να πάρει έλλογο σχήμα.
Ο noos ή ο Θεός είχε καθυστερήσει λιγάκι, ε και όταν
αποφάσισε να περάσει ήταν πολύ αργά.
άρα παίζει και πλατωνικά, η περίπτωση κι ενός βραδυπορούντος θεού.
Πως το λένε αυτό? ΓΟΥΤΟΥΠΟΥ θεός.
άσε που η ιδέα; ύπαρξης θεού χαλάει και μια πιο κομψή θεωρία:
Την αρχή της επιστημονικής φειδωλίας, την απλούστερη θεωρία για να εξηγήσεις
ένα δοθέν σύνολο στοιχείων.
Όσο μεγαλύτερη πολυπλοκότητα, τόσο μικρότερη η κατανοητικότητα,
άρα και ανάλογη αύξηση των εντυπώσεων που τελικά οδηγούν σε λύσεις μπαρόκ
που στην ουσία δεν εξηγούν τίποτα αφού είναι ενας καλοζυγισμένος χυλός
που η εξήγηση είναι πιο δυσνόητη κι από το πρόβλημα.
Δεν ξέρω αλλά μερικές φορές αρκεί μια ροζ ακτίνα
από ένα απέναντι μπαλκόνι για να μας κάνει να πιστέψουμε
ότι ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ κι η ζωή μου αρχίζει απο την ώρα που το
λέηζερ του γείτονα ΜΕ ΣΤΟΧΕΥΣΕ.
οκ, πείστηκα.
Πάω να διαβάσω την ιερή βίβλο.
όλο και κάποιο από το χρόνο μου θα χάσω.
υγ. η μη διαγνωσθείσα βουβωνοκήλη που έχει πιθανόν διαρρήξει
τον υδροθύλακο και έχει κατέβει στον οσχεϊκό σάκο είναι μια πιθανή
ερμηνεία γιατί πιστεύουν όσοι στριμώχνουν την πίστη τους
σε αλλεπάληλα κύματα συμβολιστικών αντικειμένων (σταυροί, λιβάνια)
προσδίδοντας μια ιερότητα που καταντάει ρούφηγμα του μυαλού
σαν μακαρόνι στο στόμα.
όταν ο θεός αρχίζει να τους μιλάει τότε θα αντλήσουμε
και καμιά πληροφορία για το τι μάρκα μακαρόνια ήταν αυτά....
άλλο μπαρίλα ας πούμε κι άλλο μέλισσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Άρα πιστεύεις στην ύπαρξη του διαβόλου;
still got sand in my shoes,
εγώ αρκούμαι να πιάνω τη ζύμη των γραπτών
και να βάζω τη γέμιση.
Πες το για νοστιμιά, πες το για να το πάω από τη μια όχθη στην άλλη,
πες γιατί είναι εύκολο να επωφεληθεί κανείς όταν πλήττει αλλά δεν πλήττεται
ή γιατί ελάχιστα με ενδιαφέρει η γνώμη των πιστών του θεού ή του διαβόλου.
Τώρα αν την άμμο την έβαλε εκεί ο Κύριος (ω λορντ μια λόρδα),
ή ο σατανάς πήγε να μου αδειάσει τη σαγιονάρα για να με καλοπιάσει,
αν οι άνθρωποι οδηγούνται από το όφελος στο να τολμήσουν να πάρουν
το μέρος του καλού του κακού ή του αδιάφορου σε όλα αυτά τα πράγματα
που τον κάνουν να ξεχνούν το γαμημένο του σαρκίο, δε με καίει.
Το ίδιο θα χαρώ τη θάλασσα και το σταφύλι μια φορά.
δε μπορώ να ανανεώνω δηλ την ηλίθια παράδοση του πιστού ρομαντικού που
"πετά στα σύννεφα" με το υπάρχει θεός άρα και διάβολος
ή υπάρχει διάβολος άρα και θεός αλλιώς ποιος τον δημιούργησε?
Η μήτρα της ύαινας, ξέρω γω?
δε πάμε μια βόλτα στα σατανικά θερινά σινεμαδάκια μωρέ καλύτερα?
μπορεί να βρούμε και τον διάολο μας σε μια ατάκα και να χάσουμε
το υπόλοιπο έργο.
Αλλά και τι να λέει?
η θέα της ακρόπολης στην απλωσιά του ματιού ήταν καλή δικαιολογία.
Άραγε η ακρόπολη να έχει διαβολίνα?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
στο αεροπλάνο και του λέει ο άλλος "για να πεθάνεις πετώντας
θα πει ότι έχει έρθει η ώρα σου".
Και του απαντάει ο Ηλιόπουλος:
όχι, δεν είναι αναγκαστικό να έχει έρθει η δική μου η ώρα.
Αν ο πιλότος πάθει εγκεφαλικό,
ποιος με κατεβάζει εμένα, κύριε?
πιστεύετε στο θεο?
πιστεύω στα αεροπλάνα.
(όχι ότι είναι θεϊκή παρέμβαση η διαφθορά των αιθέρων)
Αλλά όχι σε όσους κρύβονται μέσα σε ντουλάπες
(ή τρούλους ή ουράνιους θόλους ή χαοτικό διάστημα
ή μέσα σε παγωτό χωνάκι ή στα καυσόξυλα και τη σόμπα).
Για να κρύβεσαι, θα΄χεις τους λόγους σου, δε μπορεί.
Και μη ξεχνάμε ότι μπορεί ο διάβολος ή ο σέηταν ή ο βελζεβουλίνος
να χάνουν από τον θεό στο κάθετι,
αλλά την κόλαση δεν την κυβερνάει Αυτός...
Συνεπώς είτε ο ένας και μοναδικός και άλλος κανένας θεός
έχει περιορισμένο χώρο δράσης και άρα είναι ελλειματικός
ως θύμα της ίδιας του της μοναξιάς
είτε δεν υφίσταται η κόλαση ως αυτοδιαχειριζόμενο στέκι...
...η κόλαση μοναχά στα καταπράσινα μάτια της.
η πίστη κι η σωτηρία
είναι αλληλοσχετιζόμενα εξαιρετικά καταφύγια
για τους κατατρεγμένους.
όταν θα πιάσει ταβάνι η απελπισία μου
θα προσπαθήσω να γλύφω ένα γλυφιτζούρι
για κάποια χρόνια
με σύντομες διακοπές για νερό φαι και ύπνο.
Δε μου αρέσει να ψυχαναγκάζομαι μαζοποιημένα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Των Κατάρων...
Μπααα, τόσο μαυριδερός και με απροσδιόριστη Εβραϊκή ρίζα
μάλλον δεν πάω για "Μρ Αρχαία Ελλάς".
Για σένα Μr Qatar.
استعراض قطر ستعراض لومينا اس اس نيسان مكينة لومينا من قروب
Όπως και να έχει, ευχαριστώ για τη διόρθωση.
Παρακαλώ.
Λολ, μπορεί να πάω ακαριαία ρε μαν.
Γιατί, η Φύση τι κάνει;
Ο,τι έκανε χρόνια τώρα με αξιοδάκρυτη ακρίβεια. Χωρίς εκδικητικές αναμίξεις ή θεληματικές συμπεριφορές. Δεν θέλει η φύση. Συμπεραίνει. Εμείς θέλουμε να κάνει (ή να μη κάνει) αλλά απόψε βρέχει είτε το θέλουμε είτε όχι...
Μια σύμπτωση ήσουν και εσύ, μάι λοβ.
Για αποστολές συμπτωματικών εμπειριών στο:
varounkampanes@osymptoμαtikoshamos.com
Αν αναφέρεσαι στο αντικειμενικό τυχαίο, σου'χω νέα. Είσαι πιο σουρρεαλιστής από όσο φαντάστηκες.
Αν αναφέρεσαι στις συμπτώσεις του Kammerer σε κόβω να τη βγάζεις με τις ώρες στα παγκάκια για να αποδείξεις ότι ο κόσμος είναι σαν ένα μωσαϊκό, που παρά τις συνεχείς ανακατατάξεις και αλλαγές θέσεων των κομματιών που το απαρτίζουν, φροντίζει πάντα να φέρνει κοντά το όμοιο με το όμοιο («Das Gesetz der Serie»)
Ή μήπως εννοείς τα περί συγχρονικότητας (αρχή μιας μη-αιτιακής σύνδεσης) κατά Pauli και Yung ?
Ο θεός μιλάει, σύ δεν μπορείς να τον ακούσεις.
Έχεις τη γλυκειά σου φωνή να θαυμάσεις, πάνω από τα υπόλοιπα.
Το συγκεκριμένο σχολιάκι δεν περιέχει αυτόν που μιλάει ως θεατή του ακροατηρίου, οπότε μάλλον περιέχει αγκίστρια συναισθήματος ικανά να λειτουργήσουν ενοχικά και συμμετοχικά στον μη Αλβανό αναγνώστη.
Καλοπροαίρετη μεν, αυθαίρετη δε ποιητική προβολή του πως δεν πρέπει να βιώνεται ο αυτοθαυμασμός στη λογική του "πάψε κι άκου".
Η επιχειρούμενη επιθεώρηση “πρόχειρη” και συνυφασμένη με μέρος της αόρατης πραγματικότητας μου μοιάζει με καταγραφή της αμηχανίας σου.
Στην αμηχανία αυτή και στο θεολογικό -μόνο πρόσκαιρο ελπίζω- αλληθώρισμα βρίσκονται και αρκετοί “άνθρωποι του πνεύματος” και σήμερα, εκτός από αυτούς που έγιναν ρατσιστές και εκσυγχρονίστηκαν κανονικά χωρίς να πάρουν πρέφα…
Η τρέχουσα πραγματικότητα μπορεί να είναι της σφαλιάρας, αλλά δίνει και σφαλιάρες στο ναρκισσισμό μας, νο νταουτ.
Αλλά, λιγότερες εύκολες κρίσεις, λιγάκι πιο ανοιχτά μάτια.
Κι εγώ για την (φουκαριάρα) μάνα μου θεός τυγχάνω, αλλά δεν το ξέρετε…
Τώρα τι να πω,
πως έχεις άδικο ή πως δεν λέμε το ίδιο;
Γιατί πρέπει να κάνεις ολόκληρο τον κύκλο για να στρίψεις μια μικρή γωνία;
Έχεις κάποιου είδους πολυτέλεια, υποθέτω.
Ολόκληρο κύκλο μπορούσε να διαγράψει κι η Κούνεβα, αλλά της έριξαν ακουαφόρτε στο στόμα κι έμεινε στο παρά πέντε του ημικυκλίου...
Και σ' έχω για τρομοκράτη...
Γιεπ. Και η ρήση του ράσσελ και η ατάκα του Ολμπάχ έχουν ξαναειπωθεί, και θα μεταξαναειπωθούν όσο κανείς δεν κάνει τον κόπο να κάτσει μισή μέρα να διαβάσει 115 σελίδες. Λολ; Εμένα μ λες. Κάτω τα χέρια από τον Επίκουρο, αν φωνάζεις μέσα από την Στοά.
Αν η στοά είναι μασσονική, δεν είμαι εγώ η φωνή.
Αν είναι υπόγειο κανάλι κάποιου λουλουδιασμένου κήπου, με γιασεμί στο πέτο, παίζει και να'μαι.
Και λέγοντας "φωνή" μου'ρθαν στίχοι του Χιόνη από τη "φωνή της σιωπής". Διαβάζω στη σελ. 187:
"Πρέπει αν είμαι ποιητής τώρα να τʼ αποδείξω
Δεν ξέρω αν θά ʽχω άλλη ευκαιρία
Ο τεχνητός ετούτος ήλιος ο καιρός μας
Γρήγορα εξατμίζει τους ανθρώπους
Πιο γρήγορα τους ποιητές
Πρέπει τώρα πριν εξατμιστώ
Νʼ απασφαλίσω τον εκρηκτικό μηχανισμό
Που κουβαλάω κρυμμένο στο κρανίο μου
Νʼ ανατινάξω τα τοιχώματα της σκέψης
Να ξεχυθούνε τα μυαλά μου σαν ροδιού ρουμπίνια
Σαν πυρωμένα θραύσματα υπέροχης οβίδας
Σφυρίζοντας μες στον αγέρα απειλητικά
Όπως σφυρίζει η ποίηση όταν ποίηση είναι"
επειδή πολύ τ'αγαπώ κι η σιωπή βροντοφωνάζει περισσότερο κι από ενωμένες κραυγές, sometimes....
Είναι πιο προτιμητέα για τα γούστα μου από στοών φωνές.
Άσε που ο φίλτατος επίκουρος λόγω της βασικής ιδέας του να μην ασκείται η φιλοσοφία σε σπουδαστήρια και αίθουσες (και οπωσδήποτε όχι σε δημόσιες στοές), αλλά σε ελεύθερη περιδιάβαση μέσα σε μια απλή ειρηνική φύση, μακριά από το θόρυβο της πόλης, ίδρυσε τη σχολή του δίνοντάς της την ονομασία "Κήπος".
But i guess that was your starting point. (κλεβα μποϊ)
Και μιας και γουστέρνεις τσιτάτα:
"Γιατί ο άλλος
έγινε πρόσφατα μεγάλος
και δεν ακούει
παρά μονάχα αυτό που θέλει
μʼ όλα τα δάχτυλα στο μέλι"
όπως είπε ο Γκανάς
Και είναι λογικό, το αντίθετο είναι οι
"εντυπωσιασθέντες των επιμυθίων"
και τέτοια πλείομειονότητα
ού εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,
αλλά βρίσε ημάς υπό του πονηρού.
Κύριε Ρεμπεσκέ που ζείτε; Όποιος παραθέτει στιχάκια κι επιμύθια δεν είναι ούτε η πρύμνη ούτε η πλώρη τους κατ'ανάγκην.
Εκτός κι αν είστε ερωτευμένος με Ράσσελ, Λουκρήτειο και όλο το τστιτατοσύννεφο.
Υγ. Το ηθικό δίδαγμα σε σύμπτωση: Η αντίπραξη του ότι δεν βάζω αρνητικές ψήφους, δεν βρίσκεται στο να βάζεις εσύ θετικές. Λολ; Τα περί Φύσης που λέγαμε.
Η αθλιότητα που ο καθένας απωθεί είναι η πραγματικότητα που θα λουστεί, αν δεν έχει αρχίσει ακόμα.
Λέμε τώρα.
Δεν υπάρχει λόγος να σχολιαστεί το παραφερνάλιο των θετικών ψήφων κόντρα στη μη ψήφο.
Δε γίνεται να γουστάρει μόνο ο ένας, δηλαδή;
Όσο για το ότι είμαι φύση επειδή έβαλα θετική, νο νο νοοοοο. Έβαλα θετική γιατί κάνω κέφι τη γραφή σου. Η φύση δεν κάνει το κέφι της. Δε λειτουργεί με κανόνες της θελήσεως. Η φύση επιβάλλει. Άλλο μ'αρέσει με συνέπεια +1 κι άλλο καταρρακτώδης βροχή με συνέπεια πλημμυρισμένα υπόγεια (δε βρέχει επειδή έτσι της αρέσει αλλά ως συνέπεια συννεφιασμένου ουρανού = όχι -1). Δύο διαφορετικές προσεγγίσεις της "συνέπειας".
Κι άμα γουστάρεις την διαφορετική γνώμη δεν ακυρώνεται η δική σου.
Η υποκρισία που κρύβεται στη διγλωσσία φαντάζει κάπως, όμως.
Το να ρίχνουμε θετική στις αντίθετες από τις δικές μας απόψεις δείχνει εκείνο που αν το πω θα κατηγορηθώ ως αλλαζόνας.
Και πρέπει να ψάξουμε πολύ στα forums της αλλαζονείας για να βρούμε ένα δημοσιευμένο κείμενο που να είναι αντιτιθέμενο σε κάποιο άλλο κι ο υπογράφων να είχε τουλάχιστον οσμιστεί την έμπνευση που θα προέκυπτε από αυτήν την παραγόμενη αντίθεση εκφράζοντάς τη με ψήφο.
Δηλ. για να καταλάβω τώρα, με ψέγεις για το οτι σου έριξα θετική, ματάκια μου; (ρε μπελάς)
Ο γραπτός λόγος αρέσκεται σε συγκρουσιακό λόγο βελτιωτικού τύπου, αλλιώς είναι μύκητας, νομίζω.
Μιας και σε τσιτά ο Επίκουρειος, πιάνουμε μια συζήτηση για το Λουκρήτειο Περι Φύσεως...?)
Αχά.
Την αγάπη μου.
ο αινσταιν λεει οταν εφτασε σε ενα σημειο που δεν μπορουσε πια με τους νομους της φυσικης να εξηγησει το συμπαν ειπε:"τιποτα δεν ειναι τυχαιο στο συμπαν διοτι ο θεος δεν παιζει ζαρια!" οταν το διαβασα αυτο εμεινα μ........ς!αυτο το τερας λογικης και μορφωσεως στο τελος της ζωης του να φτανει σε σημειο αδυναμιας και να παραδεχεται την υπαρξη του θεου;κι ομως.
Ο αινστάιν είπε ότι ο θεός (=υπέρτατη διανόηση) δεν έπαιζε ζάρια γιατί είχε έφεση στα ...χαρτιά...
Γνωστή σνομπαρία (των ζαριών) στο κύκλο της διανόησης κατά τον ελεύθερό του χρόνο ο Άλμπερτ.
Αν υπάρχει Θεός, παίζει ζάρια και μάλιστα τα ρίχνει πολύ συχνά. Ασσόδυο εμπλοκή (ο γκαντέμης).
Εξάρες έρχονται πάσχα χριστούγεννα μόνο κι αυτό μονάχα αν δεν είσαι άνεργος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Υμών;Νοτ ημών;Να θυμηθούμε και τους Αρχαίους Υμών Προγόνους.
Μόνο δικοί Mας πρόγονοι;
Εσύ κατάγεσαι από τη φυλή των Τατάρων;
Ο Θουκιδίδης μάλιστα, αποκαλεί έναν τοπικό άρχοντα
"αρχίδιον".
Θουκυδίδης, agapoulino.
Αρχίδιον = του εαυτού εξουσιαστής.
Υπ'αυτή την έννοια δεν μπορούμε να ασκήσουμε εξουσία επι κανενός και ίσως ούτε ακόμα (επαρκώς) και του ίδιου του εαυτού.
Μα θα πει κάποιος:
Πες το αυτό όταν πας να πληρώσεις εφορία, ΕΥΔΑΠΟΔΕΗΟΤΕΔΕΣ.
Περίεργο, μα
οσο περισσότερο γερνάω, τόσο περισσότερο
βλέπω την αναρχία, την έλλειψη τάξης
ως φυσιολογικότατη εκδήλώση αυτού του κόσμου.
Growing old effect. (tip: θολή όραση)
Λίγο πριν το θάνατό σου πάντως θα πάψεις να ασχολείσαι με τη παρατηρούμενη αταξία.
Στην πραγματικότητα όλα είναι εν-τά-ξει αφού ένας ψευτοθεός έχει μεριμνήσει ακόμη και για τη μετακόμιση μας σε άλλη ζωή (μεταφορικά, συμφωνία με τον Χάρο για ποσοστό πόνου, κλπ.)
Εχμμμ... Θεός είναι,
στα ...παπουτσια του
η δική μου και η δική σου άποψη.
« Nul ne peut se faire justice à soi même »
(Ουδείς δύναται να απονέμει δικαιοσύνη στον εαυτόν του)
(Γαλλική νομική αρχή του Δικαίου)
Ούτε κι ο Θεός ο ίδιος.
Άρα, το κακό δεν υπάρχει μόνο τριγύρω μας, αλλά και μέσα μας,
δεν είμαστε από κακό,
είμαστε κακό
με την ίδια έννοια που ο πρωτόγονος, λάτρης της θεότητας Φύσης,
ήταν η Φύση και ο ίδιος.
Στη φύση όμως, δεν υπάρχουν ούτε ανταμοιβές, ούτε τιμωρίες. Υπάρχουν συνέπειες.
Κι ο άνθρωπος (όχι μόνο ο πρωτόγονος) δεν μπορεί να είναι φύση καθώς διέπεται από κίνητρα αυστηρά ωφελιμιστικά.
Ακόμη κι αν ο ανθρώπινος "κύκλος" έχει μια σκυθρωπή περηφάνεια που κάτι από της φύσης έχει κλέψει.
Αμφιβάλλω, πάντως αν αυτό είναι pure evil. Μάλλον νοθευμένο με βλακεία.
Εκείνες οι περιγραφές σου κρατούν με πείσμα στον ήχο ένα κόσμο άδειων σχημάτων (της φύσης)
Εσύ έλεγες "ονομάζομαι ουρανός".
Εγώ έλεγα τίποτα.
Πλαστήκαμε να ερωτευόμαστε τις συμπτώσεις...
Και τερηδόνα. Πάντως, όσο το περιγράφεις,
αυτό το κακό γίνεται όλο και πιο θελκτικό,
όλο και πιο ...ερωτικό, τολμώ δε είπω
σαν γκοθού έφηβη, που χαράζει τις φλέβες της.
Κι ακούω την (θεούσα) γκοθού να λέει:
And now, it's time to leave and turn to dust........(ζμποινγκ)
Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις.
Nα μην τις παίρνει ο άνεμος και κανενός θεού πνοή που θα'λεγε κι ο Αναγνωστάκης.
Η γλώσσα της ατέλειωτης σιγής του θεού είναι η πιο ταπεινωτική απάντηση.
Το χάραγμα της φλέβας ισοδυναμεί με κρότο στα αυτιά του Δημιουργού, συγκριτικά μιλώντας...
Όλα αυτά το καλό;;;
Να γιατί ο κόσμος το αποφεύγει,
είναι αβάσταχτη η ζωή, όταν γιωμάει βεβαιότητες...
Μου θύμισες έναν υπο διαμόρφωση συσχετισμό.
"Μα με το Θεό δεν γίνεται κανείς πιο ωραίος;"
"Κάποτε ήμουν πιο άσχημος ξέρετε..."
Δεν ευσταθεί και τόσο σαν διαλογισμός...
Απ' όλα θέλω λεύτερος να πλέω στα χάη του κόσμου
(Κ.Καρυωτάκης)
Γιατί φρονώ πως βεβαιότητες δεν υπάρχουν στα καλά μήτε στα κακά.
--------η ώρα του παιδιού (sequel)--------
Έψιλον-γιώτα ρε αδιόρθωτε.
επικούρειον.
Το μπέρδεψα με το επικουρικό (ταμείο) ----- άτιμε γκούφυ που σε αποπέμψανε από υπουργό και πήγες να ζήσεις στη Ντίσνεϋλαντ.
Είναι κι αυτή η σκληρή λιτότητα των ημερών που επηρεάζει την ορθογραφία μου, damn it.
Ρεμπεσκάκι μου.
My bad grammar savier.
Υγ. Πόσες φορές το έχουμε πεί σε αυτό το τόπικ πάντως;
Εμμμμ...
Δίκιο έχεις.
Δεν ενεργοποίησα τον καταμετρητή επιμυθίων. Super lol.
Μπας να βρούμε και κάνα δικό μας τσιτάτο;
- Αναφέρεις τη θουκυδίδιο προσφώνηση "αρχίδιο" προς κάποιον άρχοντα.
- Σημειώνεις τη ρήση του Ράσσελ "το πρόβλημα του κόσμου, είναι πως
οι φανατικοί είναι γεμάτοι βεβαιότητα ενώ οι σοφοί γεμάτοι αμφιβολίες" (πλάκα πλάκα) και μάλιστα πλακηδόν - Επιπροσθέτως παραπέμπεις στον παραπάνω φιλόσοφο για πρώτες αιτίες και άλλα τινά.
- Προσθέτεις και ρητά του βαρώνου του Χόλμπαχ ή 'Ολμπάχ ή 'Ολμπάκ:
"...Το καλό δεν υπερισχύει ποτέ του κακού, εκτός αν η άστατη μοίρα έχει να παίξει
ένα άκαρδο παιχνίδι " από ρομαντικές νουβέλες.
Εκείνο το παλιό “σε τελευταία ανάλυση” της σοφιστικής στα πηγαδάκια στο αφήνω να το συμπληρώσεις μόνος σου...
Πάντως μου μοιάζεις -φορές σαν κι αυτή- σα να διαπνέεεσαι στο κέντρο σου από μια λαθεμένη αντίληψη για το πως καθρεφτίζεται η βάση στο επικοδόμημα.
Επιμυθείς των εντυπώσεων έχουμε πολλούς...
Αυτή η τάση να συγχέουμε τους ανθρώπους και τα ιδιοτελή συμφέροντα τους με την αγνή & τέλεια αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο πάντοτε μου δημιουργούσε την απορία αν γίνεται εσκεμμένα ή από άγνοια...
Εγώ πάλι διακρίνω κάποιους πιστούς και "δικηγορίσκους" του Θεού να τρέχουν να πιάσουν θέση στην εποχή της αλαζονείας.
Η κοκορομαχία και σκιαμαχία στο αν υπάρχει θεός έχει αρχίσει και θα έχουμε πιστεύω αρκετούς λεονταρισμούς πριν τον τελικό συμβιβασμό στην πίττα (ή πίπα).
Δηλ. εσύ στη μεριά σου κι εγώ στη δική μου. Εσύ σε φέρετρο και οστεοφυλάκιο κι εσύ σε μπάζα και χωματερές.
Οπότε κράτα και μια πισινή. Δεν μιλάμε για αθώες περιστερές με τις αγνότερες των προθέσεων όπως προσπαθείς να μας πείσεις ότι είναι ο θεός (Σου).
Όλος αυτός ο διχασμός, εύκολα μπορεί να αποφευχθεί.
Keyword: φανέρωση (και μη μου πείς ότι ο θεός είναι ταπεινός και δεν του αρέσει να περιαυτολογεί...)
Αν υπάρχει Θεός, αγαπητέ, είναι πιο κάτω από κει που τον ψάχνουμε. Είναι ακόμα καταραμένος.
Ευχής έργον να συναντηθεί η χτεσινή οπισθοφυλακή (και δεν εννοώ τους θρησκόληπτους) με τους ανιχνευτές του μέλλοντος.
Πάντως εκεί που τους τοποθετείς (στην αγνή και τέλεια θεϊκή αγάπη δηλ.) αμφιβάλλω.
Θα έρθει ο καιρός να το δούμε… δεν βιάζομαι.
Μέχρι τότε θα έχω γίνει...πούλπα.
Ποια σχέση μπορεί να έχεις ένας Πάπας ή ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος που λαμβάνει από μόνος του την δόξα και την εξουσία χωρίς να του έχει δοθεί από το Θεό με σκοπό να εξυπηρετήσει δικά του συμφέροντα? Ο Πάπας σταυρώθηκε για μας ή Ιησούς Χριστός?
φαρσί εγκόσμιος ο πρώτος, φαρσί "επουράνιος" ο δεύτερος.
Μη με γυρέψεις αλλού
μονάχα εδώ να με γυρέψεις
μόνο σε μένα,
όχι σε σταυρούς επάνω, ούτε σε άμβωνες αραχτό.
Η ποίηση αποφαίνεται ότι ουδείς σταυρώθηκε για κανένα.
Και δε βρίσκω καθόλου ρομαντικό να βασανίζει κάποιος την ύπαρξή του για να χαρίσει παρηγοριά στις καρδιές των ανθρώπων.
Μια κουλαμάρα και μισή είναι αυτό...
Σα να λέμε σκοτώνω εγώ την πεθερά μου και η γυναίκα μου αυτοκτονεί για να με σώσει από την αμαρτία!
Δηλ. με τη σταύρωση τι έκανε ο θεός;
Μας μηδένισε τις αμαρτίες;
Ξεκινήσαμε από το μηδέν με extra κανονάκι;
Ον τόπικ: Όχι. Αλλά κι αν υπάρχει θεός, το βρίσκω πολύ απίθανο να είναι τόσο παράφορα ματαιόπονος ώστε να προσβάλλεται από εκείνους που αμφιβάλλουν την ύπαρξή του...Πιστεύετε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Να με προσκυνάνε αυτοί που προσεύχονται νομίζοντας πως μιλάνε σε κάποιον θεό πέρα από μένα.
Θέλω να είμαι ουρανός.
Να απλώνομαι, να τεντώνομαι, να αράζω πάνω στις πλάτες της γης, να με ζωγραφίζουν και γω να χασμουριέμαι.
Να κλαίω άμα θυμώνω και όταν σκοτεινιάζω, να έχω για φακό μου το φεγγάρι.
Να ματώνω στο τέλος των καιρών και όλοι οι ερωτευμένοι να πίνουν κρασί στο όνομα μου. Να είμαι γκρίζος στις κηδείες και μοβ στα ηλιοβασιλέματα.
Θέλω να γίνω ουρανός.
Μα μόνο χώμα είμαι.
Όχι.
Θέλω να είμαι ουρανός από χώμα και αν είναι βλάσφημο αυτό τότε
βλάσφημο να με πούνε.
Αφιερωμένο στον -1 κι αν δε το θέλει, στην από πάνω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
"Θέλει ο θεός να αποτρέψει το κακό και δεν μπορεί;
Τότε δεν είναι παντοδύναμος…
Μπορεί, αλλά δεν το επιθυμεί;
Τότε είναι κακός..
Είναι και ικανός και το επιθυμεί;
Τότε από πού προέρχεται το κακό;
Μήπως είναι και ανίκανος και δεν το θέλει;
Τότε γιατί τον αποκαλούμε θεό; "
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ρασσελ... μάλιστα
το ότι δεν τον γνωρίζω φαντάζομαι πως το ξέρεις ()
Εν συντομία: Μπέρτραντ Ράσσελ (1872-1970) Βρετανός φιλόσοφος, μαθηματικός και ειρηνιστής, κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ λογοτεχνίας του 1950, από τη συλλογή Σκεπτικιστικές Εκθέσεις ( 1928 ) κεφάλαιο 12: Ελεύθερη σκέψη και επίσημη προπαγάνδα.
Bertrand Russell
Γιατί η μάθηση, έχει σημασία τελικά.
μα είναι αποδεδειγμένο ότι ότι όταν δε γνωρίζουμε κάτι, πειθόμαστε πιο εύκολα για την αλήθεια του. Το κακό είναι ότι εμένα αυτό που είπε δε με καλύπτει. Γιατί τα δύο είναι αντίθετα; Επειδή το είπε ο Ράσσελ θα μου πεις.
Όταν δε γνωρίζουμε κάτι, πειθόμαστε πιο εύκολα για την αλήθεια του;
Μα όταν το γνωρίζουμε είμαστε ήδη πεπεισμένοι.
Όσο για το γιατί τα δύο είναι αντίθετα, έχει απαντηθεί.
Η ειρωνεία "επειδή το είπε ο Ράσσελ" είναι μια αυθαίρετη εικασία απάντησης εκ μέρους σου, για μένα.
Το ότι παραπέμπω σε μια εκφρασμένη άποψη του Ράσσελ δε θα πει ότι επειδή αυτός είναι φιλόσοφος, επιστήμονας και νομπελίστας διατηρεί και την παγκόσμια μοναδική αλήθεια στα λόγια του. Αλλά αφού ήταν ο πρώτος εκφραστής μιας άποψης με την οποία συντάσσομαι καθ'ολοκληρίαν, τη παραθέτω (και κατόπιν την αναλύω).
Αν το εκλαμβάνεις ως αναγωγή στον αυθέντη, αυτό σηματοδοτεί μια εσφαλμένη εικασία.
Αν είναι να σου πω, θα στο πω. Η δικηγορία των απόψεων είναι δικαίωμα αλλά είναι και γραφικότητα.
Η αίτηση συγγνώμης για τα σφάλματά που κάνουμε είναι από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουμε στο κατηχητικό.
Αλλά σε βεβαιώνω πως σε ό,τι αφορά εμένα τα δύο δεν είναι καθόλου αντίθετα- είναι αλληλένδετα. Για μένα λοιπόν, η θέληση να πιστέψεις σε κάτι, ό,τι κι αν είναι αυτό, σε σπρώχνει να το ανακαλύψεις... Να το εξερευνήσεις, να το κάνεις δικό σου
Μιλάμε για το Θεό κι όχι για κάποια ανθρωπολογική μελέτη ή τα Kellogg's coco pops.
Πως ανακαλύπτεις το "θείο" καθ'εαυτώ κι όχι δια αντιπροσώπου; (γάργαρο νερό = θεός, φύση = θεός, μάρκες καλλυντικών = θεός)
Θυμίζω ότι μια θεϊκή οντότητα δεν είναι ένα ακατοίκητο νησί, μια αχαρτογράφητη περιοχή για να παραστήσεις τον Marco Polo ούτε κάποιο υποκείμενο χρησικτησίας.
Μη στο χαλάσω, αλλά ρομαντικά σκεπτόμενη, θα'χεις να εξερευνάς για πολύ ακόμη...
Κατα Ρασσελ λοιπόν, ερεύνα και μην πιστεύεις
Ο Ράσσελ λέει ότι η διάθεση για πίστη δεν βρίσκεται σε έλλειψη, δηλαδή ότι η πίστη είναι πολύ διαδεδομένη (σε αντίθεση με την επιθυμία για μάθηση, η οποία κατά την άποψή του είναι το αντίθετο της πίστης).
Πουθενά δεν λέει ότι “η πίστη δεν ωφελεί” ή "να μην πιστεύετε".
Το πρωτότυπο: “What is wanted is not the will to believe, but the wish to find out, which is the exact opposite.”
Η ακρίβεια των λέξεων που χρησιμοποιεί είναι θαυμαστή κι η επεξήγηση σου παρεξήγηση.
Άλλωστε το ότι τα δύο αυτά παρουσιάζονται ως αντίθετα δε σημαίνει ότι δε μπορούν να συμβαδίζουν χωρίς να είναι αναγκαίο ούτε καν αυτό.
Προσωπικά θα συμφωνήσω με τον Ράσσελ.
Ότι η διάθεση για πίστη είναι πιο διαδεδομένη από τη δίψα για μάθηση το θεωρώ αρκετά αληθοφανές, δεδομένης της διάδοσης και της κραταιότητας των θρησκειών, οι οποίες στηρίζονται στην πίστη.
Φυσικά για να το πούμε αυτό με βεβαιότητα (ότι πιο εύκολα και συχνά συναντάμε διάθεση για πίστη παρά επιθυμία για μάθηση) θα έπρεπε να έχουμε στατιστικά στοιχεία. Αλλά από μια απλή παρατήρηση των ανθρώπων γύρω μας, νομίζω ότι μπορούμε να το διατυπώσουμε ως εξαιρετικά αληθοφανή υπόθεση.
Για το θέμα της πίστης και της προσευχής συζητούσα με δυο χριστιανές φίλες μου τις προάλλες.
Είναι σχεδόν σίγουρο οτι η προσευχή σε μια ανώτερη οντότητα έχει σε κάποιες περιπτώσεις ευεργετικά αποτελέσματα, καθώς αισθάνεσαι καλύτερα μέσω της αυθυποβολής.
Καλύτερη διάθεση μπορεί όμως να επιτευχθεί και μέσω άλλων τεχνικών, όπως σωματική άσκηση, «κοινωνικές» ουσίες (αλκοόλ, τσιγάρο), «μη χριστιανικές» πρακτικές (γιόγκα, διαλογισμός, κ.α.). Το ζήτημα είναι το εξής: κάνει ΘΑΥΜΑΤΑ η προσευχή;;;;
Ότι αυτό που είπα εγώ είναι πως "δεν ισχυρίστηκα ότι χρειάζομαι αποδείξεις". Και για μία ακόμη φορά δε βρίσκω συνοχή στο συλλογισμό σου
Μου λες ότι πιστεύοντας, είναι σαν να πιστεύω ό,τι διαβάζω σε ένα όμορφο παραμύθι και ταυτόχρονα να μην πιστεύω σε αυτό. Το θέμα όμως είναι ότι ...πιστεύω.
Take a lucky guess: χιονάτη δεν υπάρχει...
Βέβαια, έχεις κάθε δικαίωμα να πιστεύεις στο ανύπαρκτο.
Αλλά μην αισιοδοξείς για άγρα τεκμηρίου ότι xιονάτη δεν υπάρχει γιατί προτιμώ τον ελεύθερο μου χρόνο να λύνω σκανδιναβικά αντί να αποδεικνύω της ανυπαρξία παραμυθένιων σου ηρώων.
Με μια σημαντική επισήμανση: το να μη πιστεύεις στη Χιονάτη δεν αίρει τη μαγεία του παραμυθιού ούτε περιορίζει τη φαντασία του ονείρου...
Μπορεί να μη πιστεύεις κι όμως να θες να πας παρακάτω, στο επόμενο chapter...
Το να χρειάζεσαι αποδείξεις για να πιστεύεις ή να μην πιστεύεις κάτι, αυτό είναι που σε κάνει δέσμιο της λογικής και ενίοτε σου φοράει παρωπίδες.
Νομίζω ότι υπάρχει “διάθεση για πίστη”, πάνω στην οποία πατάει η πλύση εγκεφάλου που περνάει τις συγκεκριμένες πεποιθήσεις που επιθυμεί να περάσει. Παρατηρώ ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν την τάση να “πιστεύουν”, δηλαδή να δέχονται τις πεποιθήσεις που τους δίνονται έτοιμες από το περιβάλλον τους χωρίς να τις αμφισβητούν ή να τις κρίνουν.
Προτιμώ το "αιχμάλωτος της λογικής" από το "παραμυθιασμένος".
Το αντιμετωπίζω σαν πρόβλημα βαλλιστικής τροχιάς. Είναι πάντα συνάρτηση της ενέργειας που καταναλώθηκε και των αντιτιθέμενων δυνάμεων που αντιμετωπίζει.
Η ένστασή μου για το "πίστευε και μη ερεύνα" δεν είναι για το (απολύτως φυσιολογικό) φαινόμενο της «εμφυτεύσεως», είναι για το τι και πώς εμφυτεύεται. Ενίσταμαι- για α) την ανηλεή προπαγάνδα, β) υπέρ δοξασιών για τις οποίες όχι απλώς δεν υπάρχει κανένα τεκμήριο ότι ισχύουν αλλά υπάρχουν πολλές ενδείξεις περί του αντιθέτου, γ) σε μυαλά που δεν έχουν ακόμα αναπτύξει μηχανισμούς ελέγχου και αμφισβήτησης.
Να συμπληρώσω και κάτι. Αναλογίσου τη διαφορά ανάμεσα στην επιστημονική μέθοδο και στη θρησκευτική μέθοδο: στο χώρο της επιστήμης το σύστημα είναι τέτοιο ώστε τα όποια λάθη να ανακαλύπτονται σχετικά γρήγορα και να διορθώνονται, ενώ στο χώρο της θρησκείας λάθη πολύ απλά δεν υπάρχουν.
Λίγες δεκαετίες λάθους δεν είναι τίποτα, μπροστά σε μία αιωνιότητα λάθους. Όσο για τη διαφορά ανάμεσα στην επιστημονική ηθική και στη θρησκευτική ηθική αναλογίσου ότι η επιστήμη αναγνωρίζει τα λάθη της και τα θυμάται, (για παράδειγμα βλέπε BBC - Science & Nature - Horizon - The Ape that Took Over the World) ενώ η θρησκεία πολύ απλά τα χώνει κάτω απʼτο χαλί και κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο εις τον αιώνα τον άπαντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Εχμ, αυτό έλεγα στην ακριβώς από κάτω γραμμή από αυτό που μπολντάρισες...
Ότι είναι επιχείρημα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν και οι μεν και οι δε- μα οι δε (εν προκειμένω οι υποστηρικτές της αθεϊας) είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως οι απόψεις τους στηρίζονται στη λογική. Και αυτό που γνωρίζω είναι πως όταν κάτι δεν έχει αποδειχθεί, συνήθως παραμένει ανοιχτό ερώτημα.
Προσωπικά δεν ισχυρίστηκα ότι χρειάζομαι αποδείξεις για να πιστεύω. Βλέπεις τη διαφορά;
Κατά Ράσσελ, το ζητούμενο δεν είναι η θέληση για πίστη, παρά η επιθυμία για μάθηση, που είναι ακριβώς το αντίθετο.
Κι η απόδειξη αποτελεί βασικό tool της μάθησης.
Η επιθυμία για μάθηση είναι το αντίθετο της πίστης. Προκειμένου να μάθεις πρέπει να αμφισβητήσεις, να ερευνήσεις, να επαληθεύσεις, να απορρίψεις, να κρίνεις, να κάνεις δηλαδή όλα αυτά που η πίστη σου υπαγορεύει να ΜΗΝ κάνεις.
Αν δεν χρειάζεσαι αποδείξεις, τότε αρκείσαι να πιστεύεις σε ένα Θεό όπως ακριβώς διαβάζεις τη Χιονάτη και νιώθεις εξίσου όμορφα κάθε φορά, αδυνατώντας να πιστέψεις στη Χιονάτη.
Απλά πράγματα.
Υγ. Νομίζω ότι η πίστη μάλλον εξυπηρετεί κάποιο σκοπό, δίνει κάποιο εξελικτικό πλεονέκτημα, γιʼ αυτό και υπήρξε η κυρίαρχη τάση στο ανθρώπινο είδος για τόσο πολλά χρόνια. Ενδεχομένως να ευνοεί την επιβίωση της ομάδας (γενικά) ή την ψυχική γαλήνη (ο πιστός άνθρωπος είναι πιο ήρεμος, πιο χαλαρός και υπομονετικός και ίσως να είναι έτσι).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Είναι μια διαδικασία ενίσχυσης του "Εαυτού-Εγώ" μας, η οποία τείνει σταθερά να παραγνωρίζει ότι ακόμη κι αν κάποιος μπορούσε να κρατήσει μέσα στην κούτρα του όλες τις γνώσεις που έχει ποτέ αποκτήσει όλη η ανθρωπότητα, θα κατείχε ένα ποσοστό της πραγματικής Αλήθειας, συγκρινόμενο μόνο με τα ποσοστά αραίωσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
Δηλ. ένας άθεος με αποθηκευμένη γνώση πολλών PB (10^15 bytes) υπερσυγκεντρώνει πληροφορία προς υποκατάσταση κάποιου ανύπαρκτου ή αφανέρωτου θεού βάσει της θεωρίας σου περι ενίσχυσης του Εγώ;
Εκείνος που συνεχώς επιδιώκει αυξανόμενη γνώση το κάνει για να τη πετάξει σαν πατσαβούρι στα μούτρα του θεού ή να αναπληρώσει το κενό του ή να θεοποιήσει εαυτόν με τη πεποίθηση ότι θα πλησίαζε εγγύτερα προς μία συμπαντική αλήθεια λες και η γνώση λειτουργεί σαν συσσωρευτήρας συμπαντικών δυνάμεων και ενεργοποίησης/οικιοποίησης μιας super power...;
Δε θεωρώ πως εσύ που σπούδασες biology ή εγώ hydroponics παραγνωρίζαμε κατά τη φοίτηση ή την αποφοίτηση μας πως όσα και να μάθουμε θα απέχουν παρασάγγας από την πραγματική αλήθεια, αναλόγως του αν εσύ πιστεύεις σε θεό ή εγώ πιστεύω στους θρίπες (Frankliniella Οccidentalis)...
Αλήθεια, ποια είναι η πραγματική αλήθεια;
Η προσωπική μου παρατήρηση είναι πως οι πλέον μορφωμένοι όλων, όπως ο Σωκράτης ή ο Άλιστερ Κρόουλυ, φτάνουν σωστά ν' απορρίψουν τη θρησκεία ως παιδαριώδη παραμυθία της εγγενούς μας άγνοιας, ωστόσο όταν φτάνουν να καταστούν αληθινά σοφοί, όταν δηλαδή συνειδητοποιούν ότι "ουδέν οίδαν", φτάνουν ν' αντιληφθούν την αντανάκλαση της υπερβατικής Νόησης, η οποία κατά πολλούς φιλοσόφους και κατά τις εσωτερικές διδασκαλίες αποκαλείται "Το Θείον".
Η συνειδητοποίηση του "δεν ξέρω τίποτα" δεν οδηγεί επαγωγικά στο "άρα υπάρχει θεός" που ξέρει αυτά που εγώ δεν ξέρω...
...όπως ακριβώς το ότι ξέρω πολλά (Petabyte πληροφορίας και γνώσης γιατί πληροφορία σκέτη = ανεμολόγια λέξεων) δεν θα πει πως "είμαι θεός". Εκτός κι αν μιλάμε για προβλήματα αναλογίας οπότε ένας hd της Lacie των 10 Tb όντως μοιάζει θεϊκός μπροστά σε ένα usb 512 Mb...but not so equivalent.
Ο Sir James Jeans το συνόψισε σ' ένα αξιοσημείωτο απόσπασμα των Rede Lectures του:
Το σύμπαν αρχίζει να φαίνεται περισσότερο ως μια μεγάλη σκέψη, παρά σαν μια μεγάλη μηχανή".
Στο στυλ του "η κόλαση κι ο παράδεισος δεν είναι τόπος αλλά τρόπος", νυν και αεί (βοήθεια μας).
Γεια σου ρε James χριστιανάραααααααααα (είσαι και sir. Αλλά εδώ έκαναν σερ τον Φεργκιουσον τον τσιχλοφουσκαλίτσα αιωνόβιο coach της manchester).
Από που φαίνεται αυτό, πώς και πότε ξεκίνησε το φαινόμενο;
Μπαϊδεγουαίη, κανείς δεν είπε ότι το σύμπαν είναι ένα καλοκουρδισμένο τρενάκι με turbo μηχανή..
Τα επιχειρήματα των αθέων, καταρρίπτουν θαυμάσια το θεό-μαριονέττα των χριστιανών, εβραίων, μουσουλμάνων κλπ. Δεν μπορούν όμως ν' αγγίξουν τη φύση της Θεότητας, όπως έχει διαφανεί και από την παρούσα συζήτηση.
meaning ? Να κάνουν στη θεότητα χαλαρωτικό μασάζζζζζζζζζζ ;;;
Μα αφού καταρρίπτουν το θείο από τη μια δεν χρειάζεται να τον αγγίξουν από την άλλη. Είναι στο καναβάτσο και όταν κάποιος είναι down δεν αγγίζεται μέχρι να συνέρθει ή να μη σηκωθεί ποτέ των ποτών.
Εννοείς, ίσως ότι ο θεός στέκει μακρυά από το περιγραφικό πεδίο μελέτης των απανταχού θρηκειών.
Ότι η φύση της θεότητας δεν αποδίδεται στα "ιερά" κείμενά τους όπως πραγματικά είναι.
Αν έτσι είναι, τότε αφού τα αθεϊστικά επιχειρήματα καταβαραθρώνουν τον Θεό των βιβλίων και εφόσον αυτά είναι τα λειτουργικά εργαλεία της πίστεως, δικαιώνεις ουσιαστικά την κατάκριση όχι προς τον Θεό τον ίδιο αλλά προς τη φύση και τα χαρακτηριστικά που αυτά (τα βιβλία) του αποδίδουν.
You are one of us, until you come out with your own features of god's nature..
Partner.
Δεν υπάρχει τίποτε πιο ισοπεδωτικό για την πνευματικότητα από τη θρησκευτική πίστη.
..που κινεί βουνά, ψυγεία, φέρετρα και άλλα ογκώδη αντικείμενα.
Παρόλο που ο όρος "πνευματικότητα" χρησιμοποιείται κατά κόρον με εξασθενημένη/αλλοιωμένη, ισχύ, από πιστούς και ρασακόμπανυ.
Το μόνο που αποδεικνύουν τα λογικά παράδοξα περί του ορισμού του Θεού ως "Παντογνώστη", είναι η χρεωκοπία των ανθρώπινων ορισμών, στην περιγραφή όσων ξεπερνούν την αντίληψή μας...
Και τι γίνεται με το επιχείρημα των θεόπνευστων συγγραμάτων; Αν η γλώσσα είναι ατελής κι ο Θεός επέλεξε να αποτυπωθούν σε μια ατελή γλώσσα οι βουλές του, φταίει κατά αναλογούν ποσό όσο και η φτωχή γλώσσα.
Είναι σαν να κατηγορεί ο ψευδός τα νέα ελληνικά γιατί είναι ψευδός.
Και η παραδοξότητα δεν αφορά μόνο την "παντογνωσία". Μην κάνεις εκπτώσεις.
Η προσπέλαση της ανθρώπινης αντίληψης από έννοιες φαινομενικά ακατανόητες ή και παράδοξες είναι ένα στοίχημα όχι για τη γλώσσα αλλά για τα σύνορα της λογικής...
Η ανταπόκριση του Σύμπαντος στην προσευχή ενός νοήμονος όντος, η φυσική δηλαδή αλληλεπίδραση της Υπέρτατης Νόησης με την ανθρώπινη, αποτελεί νόμο του, όσο και ο νόμος της βαρύτητας. Ο Νόμος δεν ορίζεται ως αυτό που γνωρίζεις εσύ.
Δηλ όπως αλληλεπιδρά η βαρυτική δύναμη και μας κρατάει καρφωμένους στη γη, καρέκλα, κρεββάτι κλπ. κατ΄αντιστοιχία αλληλεπιδρά δια μέσου προσευχής ο άνθρωπος και το θείο;
Οκ στη μεν πρώτη περίπτωση έχουμε τεκμήρια αδιαμφισβήτητα. Ήτοι: δεν παρατηρήθηκε ποτέ ο άνθρωπος - μπαλόνι ή ο ζεπελινάνθρωπος.
Στη δεύτερη περίπτωση πότε εισακούστηκε μια προσευχή;
Οι απαντημένες προσευχές εξηγούνται πολύ καλά και λογικά ως αυθυποβολές, συμπτώσεις, απάτες, παραισθήσεις.
Ένας ακρωτηριασμένος που έκανε 100 τάματα και 1000 προσευχές; Μάθατε ποτέ να φυτρώνουν χέρια ή πόδια σε ακρωτηριασμένους με το πάτερ ημών;
Και ας μην ξεχνάμε ότι είναι πάρα πολλές οι περιπτώσεις που κάποιοι παρ'όλο που προσεύχονται στον θεό να τους κάνει καλά δεν παίρνουν απάντηση και πεθαίνουν ή απλώς δεν γιατρεύονται.Εκείνοι όμως, δεν θα μπορέσουν ποτέ να πουν την ιστορία τους.
Και αν κάποιος την πει τοτε δεν θα λάβει δημοσιότητα γιατί δεν θα ενδιαφέρει το κοινό (κανείς σοβαρός δεν βλέπει πια Στεφανίδου ή Δρούζα ) οπότε τα μμε δεν θα την δημοσιεύσουν καν.
Αλήθεια γιατί τόσες φορές ο θεός δεν απαντά τις προσευχές ακόμα και όταν είναι για καλό σκοπό;
Η δύναμη του εξασθενεί περιστασιακά; Ή μήπως γιατί δε νοιάζεται για αυτούς; Ή μήπως γιατί θελει να τους δοκιμάσει ώστε να κερδίσουν την "αιώνια" ζωή;
Και τότε γιατί υποτιθεται ότι απαντά προσευχες σε άλλους?
Μήπως δε νοιάζεται για τον αν θα μπουν αυτοί στον παράδεισο; Έχω την αίσθηση γιατί ειναι ψευδόθεος.
Με την ίδια λογική, ο Θεός μας έδωσε την διαίσθηση, την ενόραση, τη φαντασία, τη δυνατότητα υπερβατικής σκέψης, το διαλογισμό και τη Σιγή, ώστε να αντλήσουμε τις πληροφορίες που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να πάρουμε από τις αισθήσεις και το λογισμό. Είναι κι αυτά βασικές εκφάνσεις της Νόησης, γιατί τα υποτιμάς έναντι μιας λογικής που καταρρέει μόλις προσπαθήσει να υπερβεί τον εαυτό της;
Γιατί να καταρρέει η λογική κατ'ανάγκην κι όχι η πίστη σε Θεό;
Σώνει και καλά, αδιέξοδο της λογικής = κατάρρευση λογικής;
Ο "παράδεισος" της αιτιοκρατίας και της λογικής ανάλυσης είναι πολύ πιο βαρετός από αυτόν των χριστιανών και πολύ πιο ξενέρωτος από αυτόν των μωαμεθανών, που αν μη τι άλλο και σπυρωτό πιλαφάκι έχει και ωραία γκομενάκια, για να διασκεδάσουν τη ματαιότητα, την αδιαφορία, την αχρηστία και την αθλιότητα που βρίσκεις σε τέτοιους παραδείσους. Στον παράδεισο της λογικής θα κάνεις αιώνια παρέα με τον Καρτέσιο και τον Αριστοτέλη κι αυτό, πίστεψέ με, it's no fun...
Αν όχι με τη λογική με ποιον άλλο τρόπο (σκεφτόμενοι ότι τα θαύματα είναι είτε ανύπαρκτα είτε περιορισμένης κλίμακας) προσεγγίζεται το ζήτημα;
If i were a god for one day...?
Δηλ. αν δεν υπάρχει μεθοδολογία για συζήτηση περι θεού τότε να αποδεχτούμε άκριτα και αξιωματικά την ύπαρξη της ανυπαρξίας του;
Doesn't sound godelicious!!! (συναισθητικά μιλώντας)
Δεν κάνει να διερευνούμε το ζήτημα της θρησκείας πολύ στενά, καθώς έχει την τάση να οδηγεί στην απιστία.
(H Αθεϊα) Σαν εύκολη λύση μου φαίνεται- δεν βρήκαμε απόδειξη για κάτι, οπότε δεν υπάρχει. Δεν αναφέρομαι σε κανέναν, απλά σας λέω πώς το έχω εγώ στο μυαλό μου και σαφώς μπορείτε να μου πείτε κι εσείς το αντίστοιχο...
Αυτο χρησιμοποιείται και τούμπαλιν.
Δεν μπορούμε να αποδείξουμε ανυπαρξία, άρα υπάρχει. (easygoing)
Δηλ. αν αυτή τη στιγμή που διαβάζεις το ποστ αυτό, μια καμήλα στη Σαχάρα κάνει τα τσίσα της επειδή δε μπορώ να το αποδείξω, πάει να πει ότι δεν τα κάνει ή ότι κατούρησε λίγο πριν τη δύση του ηλίου;
Πολύ συχνά η αθεϊστική σκέψη δεν είναι προϊόν επεξεργασίας κι αμφισβήτησης, αλλά άκριτης αποδοχής μιας ιδέας που απλά υποστηρίζει την ανωτερότητα του εαυτού, όπως επιτάσσει η δυτική κουλτούρα. Δεν μιλώ για τον αγνωστικισμό εδώ, παρεμπιπτόντως.
Ή μιας βαθιάς κριτικής βλασφημίας σε επίπεδα ισοπέδωσης...
Όλες οι μεγάλες αλήθειες, όμως ξεκινούν ως βλασφημίες...
Και η αθεϊα ουδεμία σχέση έχει με δυτική κουλτούρα...
Γεννήθηκα στο Μοσχάτο. Έζησα στο Μοντεβιδέο (στα όνειρα) κι ευελπιστώ σε βουκολικό σεξ στη Σονόρα του Μεξικό.
Όταν επιστρέψω, μπορεί να έχω επηρεαστεί από την κουλτούρα των κογιότ.
Με πολύ απλά λόγια, η αποδοχή του Θείου απαιτεί προηγουμένως την αμφισβήτηση του Εαυτού, πράγμα που ο μέσος μορφωμένος αδυνατεί να κάνει.
Ο Άνθρωπος είναι ένα εύπιστο ον, και έχει ανάγκη να πιστεύει σε κάτι· ελλείψει καλών λόγων για πίστη, θα αρκεσθεί σε κακούς...
Ο μέσος άνθρωπος αντιλαμβάνεται την μέση ατέλεια του αλλά απλώς αυτό δε τον οδηγεί στη πίστη θεού αλλά ούτε και στην θεοποίηση του εαυτού του. Μην τα μπερδεύεις, χαουλάκι μου.
Γιατι να εχει αναγκη πιστεως απο πολυ κατωτερα οντα, για να ειναι "κατι" ;
..όντα που ο ίδιος δημιούργησε για...να τον λατρεύουν σαν Θεό τους.
Έχει τόσο πολλά ψυχολογικά προβλήματα, είναι τόσο ανασφαλής. Απαιτεί λατρεία κάθε επτά ημέρες. Πηγαίνει και φτιάχνει ατελείς ανθρώπους και ύστερα τους θεωρεί υπεύθυνους για τα δικά του λάθη. Είναι αξιολύπητος για υπέρτατο ον.
υγ. Λοιπόν, εγώ πιστεύω πως υπάρχει κάποιος εκεί έξω που μας προσέχει.
Δυστυχώς, είναι η κυβέρνηση. (πέτρες)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Αποδέχομαι το «θεούσος» υποχρεωτικά λόγω του ότι σύμφωνα με τους διαχειριστές δεν πειράζει επειδή προσβάλεις όλους τους πιστούς του φόρουμ και όχι μόνο εμένα..
Ό,τι δηλώνεται χωρίς στοιχεία μπορεί και να απορριφθεί χωρίς στοιχεία.
Χμμ...
Αυτό τώρα που το σκέφτομαι απαντάει μια χαρούλα και στο έρωτημα του τόπικ.
Πάντως δεν είχα καθόλου κατα νου κάποιον απαξιωτικό ορισμό σαν τον ακόλουθο:
Θεούσα (η) ουσ. Η κολλημένη με την θρησκεία. Συνήθως είναι λιπαρή, με λευκό δέρμα, κακόσχημο σώμα, κρυφοσεξουαλική και βιτσιόζα, φορά γυαλιά, ντύνεται με άχρωμα ή μαύρα λερωμένα ρούχα, παπουτσάκι ορθοπεδικό της λαϊκής, έχει τα μαλλιά της δεμένα σε σφιχτό κότσο και είναι ετών 60 και άνω. Πάει οργανωμένες εκδρομές οπουδήποτε, μαζί με εκατό σαν κι αυτήν, χαλάνε τον κόσμο στη φλυαρία και, εννοείται, σε ματιάζουν με τη μία. Αν δεν είναι 60 ετών και άνω, είναι τριάντα περίπου, με παχιά φρύδια, πάντα άπλυτη και πάντα λιπαρή. Ίνδαλμά τους ο παπάς της ενορίας. Δεν αγαπάνε τα ζώα, ούτε τα παιδιά, ούτε (φυσικά) τον πλησίον, κι ας προσκυνάνε το ευαγγέλιο. Κοινώς, κίνδυνος θάνατος. Μόνο λίγες από δαύτες είναι πραγματικά καλοσυνάτες γυναίκες.
Λίγο παρακάτω βέβαια δηλώνεις:
Από τη μία προσβάλλεσαι (εσύ και ολάκερο το φόρουμ κατά τα λεγόμενά σου από τη χρήση της λέξης θεούσος) και από την άλλη βγαίνεις νικητής της αξιοπρέπειας ( γιατί το απαξιωτικό μου ύφος δεν μπορεί να αγγίξει την χριστιανική σου αύρα κι άρα δε σε πειράζει.Δεν με πείραξε το απαξιωτικό σου ύφος διότι είμαι χριστιανός.
Τελικά προσβάλλεσαι ή όχι;
Οι άθεοι κατηγορούνται συχνά για βλασφημία, αλλά αυτό είναι ένα έγκλημα που δεν μπορούν να διαπράξουν. Όταν ο άθεος εξετάζει, αρνείται, ή σατιρίζει τους θεούς ή τους πιστούς του δεν ασχολείται με πρόσωπα αλλά με ιδέες. Είναι ανήμπορος να προσβάλλει τον Θεό ή τους πιστούς, γιατί δεν δέχεται την ύπαρξη κανενός τέτοιου όντος..
Αν, παρόλαυτά ενοχλεί ορισμένους ο όρος "θεούσα" τους εξουσιοδοτώ να με αποκαλούν α-θεούσο. Να πατσίσουμε πριν τη βυσσινάδα, όχι μετά.
Ένας συμπλεγματικός -κατα τα ειωθότα- άνθρωπος ψαρεύει προσβολές σε αποξηραμένες λίμνες.
Αν δεν υπάρει φάκα δεν υπάρχει και τυρί.
Φέρε πίσω το τυρί, κουμ-πάρε.
Αν όμως σου γράψω πώς κακοποιείς την ελληνική με τη χρήση τέτοιων επιθέτων, θα έχω πρόβλημα από τη διαχείριση διότι θα σε προσβάλω !!!!!!!!!!!!
Yeah βιάζω το σώμα της νεοελληνικής με το "θεούσος".
Τα λεξικά σε διαψεύδουν όσο πατάει ο μύρμηξ.
Άρα διαβάζοντας το λήμμα, ουσιαστικά διαβάζουμε μια κακοποιημένη λέξη της καθομιλουμένης.
Και τα λεξικά κακοποιά στοιχεία;
Θεούσα (η) ουσ.: εκείνη που φανερώνει την προσκόλλησή της στους θρησκευτικούς τύπους. (σελ. 310, Τεγ.-Φυτρ.,ελευθεροτυπία)
Οπότε . . ότι πει ο Δεσμώτης !
Οκ λέω:
Ο άνθρωπος χρειάζεται έναν θεό όπως ένας σκύλος χρειάζεται μια κρέμα νυκτός κι ο eau de parfum.
Χαίρομαι που αγαπάς τη λογική για να εξερευνήσεις το ζήτημα του Θεού.
H ευαισθησία σε θέματα αποδεικτικής, χωλαίνει εμφανώς ως μεθόδου με απτά συμπεράσματα.
Από την άλλη η λογική μοιάζει να είναι ανεπαρκής στο θεολογικό ζήτημα.
Μερικοί ορισμοί, θα μας πείσουν:
«Ασέβεια (η) ουσ. Η δική σου αγένεια προς τη δική μου θεότητα.»
«Ευσέβεια (η) ουσ. Το πνευματικό ύφος του ανθρώπου προς το θεό και του σκύλου προς τον άνθρωπο.»
«Ευλάβεια (η) ουσ. Σεβασμός προς τον παντοδύναμο, βασισμένη πάνω στην υποτιθέμενη ομοιότητά του με τον άνθρωπο. Το γουρούνι μαθαίνει με κηρύγματα και επιστολές / πως ο θεός έχει μουσούδα και κυλιέται στις βρωμιές.»
«Προσευχή (η) ουσ. αίτημα αναστολής των νόμων της φύσης για λογαριασμό ενός κατʼιδίαν ομολογία ανάξιου αιτούντα.»
«Θρησκεία (η) ουσ. Κόρη της Ελπίδας και του Φόβου, που εξηγεί στην Αμάθεια τη φύση του Ακατάληπτου.»
«Άγιος -ία, -ιο επίθ. Ένας πεθαμένος αμαρτωλός, αναθεωρημένος και διορθωμένος.»
«Γραφές (πληθ.) ουσ. Τα αληθινά βιβλία της ιερής μας θρησκείας, σε αντίθεση με τα ψευδή και βέβηλα γραπτά στα οποία βασίζονται όλες οι άλλες θρησκείες.»
«Ευαγγελιστής (ο) ουσ. θηλ. ευαγγελίστρια Εκείνος που φέρνει καλές ειδήσεις, συγκεκριμένα (με τη θρησκευτική έννοια) τη διαβεβαίωση της δικής μας σωτηρίας και της αιώνιας καταδίκης του γείτονα.»
Δεν έχει λοιπόν άδικο, να λέει ο epote ότι άντε να αποδείξεις πως δεν υπάρχει Θεός.
Άσε που υποπίπτει σε λογική αντίφαση δηλώνοντας (o epote) πως έχει πίστη σε κάτι ανώτερο το οποίο επίσης δεν αποδεικνύεται αφού εμπίπτει στα του Θεού αν και όχι Εκκλησιαστικής προελέυσεως.
Αλλά αυτό πάει αγκαζέ και με το: απόδειξε μου κι ότι υπάρχει είτε σε συμφωνία με την λογική είτε με την ευαισθησία.
Όμως είδα να επικαλείσαι φιλοσοφικές απόψεις άθεων φιλοσόφων για τη θέση σου.
Δεν ξέρεις πως η φιλοσοφία προσδίδει στις έννοιες υποκειμενισμό ;
Ένας πρώτος αναγκαίος διαχωρισμός, με αγάπη:
Η φιλοσοφία είναι ερωτήσεις για τις οποίες μπορεί να μην βρεθούν ποτέ απαντήσεις.
Η θρησκεία είναι απαντήσεις προς τις οποίες δεν πρέπει να τίθενται ποτέ ερωτήσεις. (keyword: faith)
Βέβαια εγώ που κάνω αυτό το διαχωρισμό είμαι επίσης άθεος. Άρα μη με παίρνεις και πολύ στα σοβαρά. Just like you did with Φρίντριχ.
Κι ένα tip: δες τον υποκειμενισμό σαν το κουκούτσι από ένα ρόδι που για να το χαρείς θα φας κι αυτό μαζί, inevidable που λένε κι οι Γάλλοι.
Εκεί εξάντλησες τη λογική που αναζητάς ;
Θα ακουστώ Οργουελικός, αλλά σε καιρούς γενικευμένης παραπλάνησης δίχως ίχνους λογικής, το να λες μία αντίθετη άποψη σε αναγωγή στη λογική γίνεται επαναστατική πράξη.
Μιας και είσαι logic victim λοιπόν, ας πάω παρακάτω:
- Η μεγαλύτερη τραγωδία σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας ίσως να είναι ο σφετερισμός της ηθικής από τη θρησκεία. Λογικό;
- Ο Παράδεισος, έτσι όπως συμβατικά περιγράφεται, είναι ένα μέρος τόσο μάταιο, τόσο αδιάφορο, τόσο άχρηστο, τόσο άθλιο, που κανείς δεν επιχείρησε ποτέ να περιγράψει μία ολόκληρη μέρα στον παράδεισο, παρʼ οτι αρκετοί έχουν περιγράψει μία μέρα στην ακροθαλασσιά. Λογικό;
- «Γιατί να λαμβάνουμε συμβουλές από τον Πάπα ή τον Ιερώνυμο σχετικά με το σεξ; Αν γνωρίζουν το παραμικρό σχετικά, δεν θα έπρεπε.» Yes or no?
- Η πιό γελοία ιδέα που ονειρεύτηκε ποτέ ο Χόμο Σάπιενς είναι ότι ο Κύριος ο Θεός της Οικουμένης, Πλάστης και Κυρίαρχος όλων των Συμπάντων, θέλει τη ζαχαρένια λατρεία των δημιουργημάτων του, μπορεί να επηρεαστεί από τις προσευχές τους, και γίνεται νευρικός όταν δεν λαμβάνει αυτή την κολακεία. Κι όμως, αυτή η παράλογη φαντασίωση, χωρίς ίχνος στοιχείου να τη στηρίζει, πληρώνει όλα τα έξοδα της παλαιότερης, μεγαλύτερης, και λιγότερο παραγωγικής βιομηχανίας σε όλη την ιστορία (Robert A. Heinlein (Ρόμπερτ Χάινλαϊν) (1907 - 1988) Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, διά στόματος Lazarus Long στο μυθιστόρημα Time Enough for Love (1973)). Λογικό;
- Πουθενά δεν θα δεις τα τάματα όλων εκείνων που καραβοτσακίστηκαν και πνίγηκαν στη θάλασσα ίσως γιατι καλό είναι να διαβάζουμε την πρόγνωση του καιρού πριν πάρουμε την ανεμότρατα να πάμε για ψάρεμα (βλέπε Κλούνεϊ στη Καταιγίδα). Λογικό;
- Η θεολογία, με το να εκτρέψει την προσοχή του ανθρώπου από τούτη τη ζωή σε μίαν άλλη, και με το να αποπειραθεί να πειθαναγκάσει όλους τους ανθρώπους σε μία θρησκεία, συνεχώς κηρύσσοντας ότι αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος μιζέρια αλλά ο άλλος κόσμος θα είναι πανέμορφος —ή όχι, αναλόγως— έχει εμφυσήσει στον άνθρωπο την ιδέα του φόβου, εκεί που διαφορετικά ίσως να υπήρχε μόνο ο χαρούμενος αυθορμητισμός της φύσης. Λογικό;
Εγώ αντιθέτως έχω δώσει μια γιγαντιαία λίστα επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων μεταξύ των οποίων και τεράστια ονόματα θετικών επιστημών, που μιλούν υπέρ της ύπαρξης του Θεού (αναζήτησε λινκ σε προηγούμενο μήνυμά μου)
Με το σκεπτικό σου που ανέπτυξες στον epote δε σημαίνουν απολύτως τίποτε καθώς είναι σχετικές οι απόψεις προς τα πρόσωπα που τις εκφράζουν και δε λένε ούτε αριθμητικά μα ούτε και ποιοτικά τίποτα.
Σεις είπατε, εγώ σας φέρνω μπρος στη θύμιση των επιχειρημάτων σας.
Και βέβαια τα επιχειρήματά σας δεν μπορούν μονομερώς να ασκούνται κατ'άλλων μα και έναντι της αντίθετης λογικής που πρεσβεύουν εναντιωματικές προς αυτά δικές σας προτάσεις και μάλιστα με μεγαλύτερες αξιώσεις.
Τι ισχύ έχουν λοιπόν η παράθεση επιστημονικών απόψεων που εκφέρονται από ένθεους; Τις ενδυναμώνει η Θεϊκή διάσταση των εκφραστών τους;
Άτοπο με βάση την καλά αναλυμένη λογική σου.
(Σχώρα με για τη μεταπήδηση από πληθυντικό σε ενικό. Το κάνω για τις εντυπώσεις...)
Κι ενώ πριν έλεγες αυτά μετά, τσουπ κάνεις το αλματάκι γράφοντας:
Κολλάω αυτοκολητάκι "ο,τι θυμάσαι χαίρεσαι".Ωστόσο αγαπητέ φίλε, αυτά τα δίνω για όσους θέλουν sony και καλά να τους το πουν οι ειδικοί.
Εγώ έχω μάθει να μη χειραγωγούμαι έτσι εύκολα.
Παρότι παρουίασες 5 απόψεις ενώ εγώ έχω παραθέσει ήδη 100ντάδες, δεν με ενδιαφέρει αυτή η υπεροχή.
Oύτε sony, ούτε philips ούτε toshiba.
Ας συμβολίσουμε με "χ" το γεγονός ότι δε χειραγωγείσαι εύκολα.
Με "y" το ότι κάποιοι χειραγωγούνται εύκολα.
Με "z" την παράθεση των λεγομένων των "ειδικών".
Έχουμε δεδομένο από τα λεγόμενα σου, όμως πως όποιος παραθέτει λεγόμενα ειδικών, χειραγωγείται εύκολα.
Μαθηματικά αυτό εκφράζεται: y = z
Μα με δεδομένο, επίσης ότι κι εσύ έκανες παράθεση με γιγαντιαία λίστα μάλιστα τότε και χ = z
<=> x = y. Άτοπον.
Κάτι δε πάει καλά, χώμα μου...
Για αρχή θα σου δείξω ότι δεν ξέρεις γιατί ΔΕΝ υπάρχει Θεός.
Και για να το καταλάβεις κι εσύ, γράψε μου 2-3 σοβαρές ενδείξεις Λογικής που έχεις και που υποστηρίζουν την άποψη ότι ΔΕΝ υπάρχει Θεός.
1. Θέμα γούστου (αισθητικής): όλοι τείνουν να πιστεύουν αυτό που ποθούν, από λαχείο μέχρι διαβατήριο για τον παράδεισο· στον οποίο, από περιγραφές, δεν βλέπω τίποτα ιδιαίτερα ελκυστικό.
2. Δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο να πιστεύουμε ότι ο ίδιος Θεός που μας έδωσε τις αισθήσεις, το λογισμό, και τη νοημοσύνη θέλησε να εγκαταλείψουμε τη χρήση τους, δίνοντάς μας με κάποια άλλα μέσα τις πληροφορίες που θα μπορούσαμε να λάβουμε μέσω αυτών.
3. Oι λέξεις “πιστεύω” και “πίστη” έχουν διάφορες έννοιες (π.χ., «πιστεύω στο θεό», «πιστεύω στην ειρήνη» και «πιστεύω ότι θα βρέξει σήμερα» είναι τρεις διαφορετικές χρήσεις της ίδιας λέξης). Δεύτερον, είναι άλλο πράγμα η όποια πίστη ως στάση και άλλο το αντικείμενό της.
Στον άνθρωπο υπάρχει διάθεση για πίστη (αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους -βιολογικούς, ψυχολογικούς, κοινωνικούς και πρακτικούς- που δεν χρειάζεται να απαριθμήσουμε ή να αναλύσουμε τώρα). Ένα παιδί δεν έχει από την αρχή λογική και κριτική ικανότητα. Στην αρχή έχει, δεν μπορεί παρά να έχει, και χρειάζεται να έχει, πίστη στο ότι η μάνα του δρα για το καλό του. Και μέχρι να αρχίσει να εισπράττει αντικρουόμενες πληροφορίες και να συνειδητοποιήσει τι συνεπάγεται αυτό, είναι φυσικό να πιστεύει ό,τι του πουν, γιατί αρχικά δουλειά του είναι να απορροφά.
Αλλά και εμείς ως ενήλικες δεν παύουμε να ενεργούμε και με πίστη. Πιστεύουμε π.χ. ότι κάτι που μας μετέφερε ένας καλός φίλος μάλλον θα αληθεύει, και δεν απαιτούμε διασταύρωση από τρεις ανεξάρτητους αυτόπτες μάρτυρες.
Πιστεύουμε ότι το αυτοκίνητό μας θα λειτουργήσει σωστά για το ταξίδι, και δεν κάνουμε έλεγχο όλων των συστημάτων του πριν ξεκινήσουμε.
Πιστεύουμε ότι το φάρμακο που μας γράφει ο γιατρός θα μας κάνει καλό, και δεν το δοκιμάζουμε σε τρεις γάτες πριν το πάρουμε εμείς. Κτλ κτλ.
Όλα αυτά, όμως, είναι πίστη με την έννοια της εμπιστοσύνης σε κάτι υπαρκτό, δοκιμασμένο και αξιόπιστο (προσοχή στη λέξη) - αλλά και με επίγνωση του ότι δεν αποκλείεται να διαψευστούμε. Σε αντίθεση δηλαδή με τα θρησκευτικά πιστεύω, στα οποία εμφανίζεται το καταπληκτικό οξύμωρο να είναι ταυτόχρονα τόσο αβάσιμα όσο και ακλόνητα.
4.Περίεργο πράγμα… κάθε πίστη σε οιονδήποτε θεό υπόσχεται έναν παράδεισο ο οποίος θα είναι εντελώς μη-κατοικίσιμος για οποιονδήποτε με πολιτισμένο γούστο.
5. Είναι μία απίστευτη απάτη, αν το σκεφτείς, το να πιστεύεις κάτι τώρα με αντάλλαγμα τη ζωή μετά το θάνατο. Ακόμα και οι εταιρείες, με όλα τα συστήματα ανταμοιβών, δεν προσπαθούν να το κάνουν μεταθανάτιο.
Νομίζω ότι η συγκεκριμένη θρησκεία λέει στους πιστούς της ότι όταν πεθάνουν θα φάνε πολύ πιλάφι,αφού αναφέρεται σε φτωχούς.
Σπυρωτό ή απ'το κοινό;
κακη επιροη: το πρακτικο αναλογο που δινεις δεν ειναι σωστο.
Δεν *ηξερες* οτι θα ριξει τα cd ΥΠΕΘΕΤΕΣ οτι θα ριξει τα cd. Aν για παραδειγμα εκεινη την ωρα καποιος χτυπουσε το κουδουνι και ο μποπιρας σου τρομαζε δεν θα τα εριχνε. Οποτε θα ειχες κανει λαθος.
Ο θεος στερειται αυτης της ιδιοτητας. Δεν ΥΠΟΘΕΤΕΙ τι θα κανουμε και μας αφηνει να το κανουμε ΞΕΡΕΙ τι θα κανουμε και δεν μπορει (η δεν θελει) καν να το αλαξει.
Το επιχειρημα αυτο τιθεται και αλλιος βεβαια:
Ο θεος ειναι παντογνωστης (omniscient).
Αρα ξερει τις ιδιες του τις μελοντικες σκεψεις και πραξεις εκ των προτερων.
----------------
Συνεπως δεν εχει ελευθερη βουληση.
Ο θεος ειτε ειναι παντογνωστης και περιορισμενος απο την ιδια του την παντογνωσια ειτε δεν ειναι παντωγνωστης και εχει ελευθερη βουληση.
=====
Ολα αυτα τα παραδοξα εμπιπτουν στο παραδοξο του ρασελ περι απολυτων. Παραδειγμα:
Μπορει ο θεος να φτιαξει μια πετρα που δεν μπορει να σηκωσει?
Εννοειται πως αυτα τα "παραδοξα" δεν εχουν σοβαρο αντιλογο απο τους θεολογους. Κατα βαση τα αγνοουν επιδεικτικα καλυπτομενοι κατω απο το πεπλο της...βασικα οχι δεν θα πω τι χρησημοποιουν για να κουκουλωσουν τα προβληματα ειναι δουλεια των πιστων να ξερουν πως να αντιλεξουν στα παραδοξα αυτα.
Αλλα suffice to say οτι ο αντιλογος ειναι επιφανιακος.
Το μονο επιχειρημα υπερ του θεου ειναι το οντολογικο που και αυτο επισις δεν αντεχει σε μια πιο ενδελεχη εξεταση.
Από τα καλύτερα ποστ που διάβασα στο θέμα...
Παρα παρα παρα παρα πολύ σωστή επισήμανση για το συσχετισμό υπόθεσης/ γνώσης.
Γκεντελικό burning, οσμίζομαι..
Και πως ξερουμε οτι ο θεος αντεχει την εξεταση του ιπταμενου σπαγκετι?
ΟΡΙΖΩ οτι το ιπταμενο σπαγκετι ειναι ισχυροτερο απο τον χριστιαννικο θεο. Αποδειξε με λαθος...
Έχεις ένα θέμα με τα ιπτάμενα μακαρόνια πάντως.
Πως σχετίζονται τα ουράνια λαζάνια με τον Θεό; Θυμίζει spiderman vs. superman
Είναι ένα αγωνιώδες ερώτημα κι αυτό....
Αλλά ποιος μας λέει ότι απλά εκείνο που δεν αντέχει "έναντι" του Θεού, είναι αυτή καθεαυτή η ανθρώπινη "ενδελεχή εξέταση";
ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος
@ ε-ποτέ,
"Αρνούμαι να αποδείξω ότι υπάρχω", λέει ο Θεός, "γιατί η απόδειξη εναντιώνεται στην πίστη, και χωρίς πίστη δεν είμαι τίποτα".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Τι μας κανει τοσο σιγουρους οτι ο θεος δεν ειναι απιστευτα εξαντλητικα κακος και τελικα οι σατανιστες ειχαν δικιο.
Μια αξιοπρεπής οργή που δεν περιλαμβάνει μαζικό θάνατο, i guess μας δείχνει ότι δεν μπορεί να είναι τόσο κακούλης μωρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε [...]
Το ότι είναι φάντασμα του εαυτού του, επίσης. (ενώ αν ήταν τυρρανικός θα μας τράβαγε τ'αυτί)
Το ότι είναι αφιλόξενος στο διάκοσμό του ενώ θα μπορούσε να μας καλούσε για να μας ξαποστείλει από τον οίκο του twice.
Το ότι θέλει βύσμα κάτι πνευματικούς και ευχητάρια για να δεις κι εσύ κάτι που μοιάζει με θαύμα, ε αυτό πια δε το λες κακία, το λες φιλαυτία.
Η οι μουσουλμανοι, η οι βουδιστες, η οι flyingspagettimonster-ιστες?
Ολοι εχουν βιβλια αναλογα με την Αγ.Γραφη...
Αναφέρει η holy bible για miscotini ή άλλες τινές μακαρονούμπες, σχετικά;
Νο shit.
Θέλω εδώ και τώρα link με σχετικό χωρίο.
Έχει και gay καιρό έξω. Ν'ανέβω ελαφρώς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Δεν γίνεται να πιστεύεις σε όλα,αλλά στον Θεό ναί
Αφού ο Θεός είναι ποιητής των όλων (εμ σαμπού εμ κοντίσιονερ).
Μπορεί να μην εμφανίζεται μπροστά σου αλλά σε βοηθάει,από εκεί που μπορούσαν τα πράγματα να πάνε χειρότερα είναι πολύ καλύτερα.
Η μάνα μου, αν γλυτώσεις παρά τρίχα από ένα ατύχημα, λέει : “Ο θεός σε προστάτεψε”.
Αν δεν γλυτώσεις και το πάθεις το ατύχημα, λέει : “Ο θεός σε γλύτωσε από τα χειρότερα” !!!
Αν δε, πεθάνεις θα πει: καλύτερα που τον πήρε κοντά του, τέτοιος που είναι ο κόσμος δεν του άξιζε. Ήξερε τι έκανε ο θεός και κάποιοι θα τη θεωρήσουν μεγαλόψυχη. Άσε που αν επιβίωνε και ήταν ανάπηρος θα μαράζωνε λίγο λίγο το πουλάκι μου ή θα ήταν φυτό...
Οπότε τι συζητάμε. Γράμματα θεός, κορώνα Γιαχβέ.
Έκλαιγα επειδή δεν είχα παπούτσια, ώσπου είδα κάποιον που δεν είχε πόδια
Προτιμώ τη σύγκριση να τη κάνω με γνώμονα το καλύτερο, όχι με το χειρότερο αλλιώς γίνομαι πιο μιζερόνι απ'όσο είμαι από φυσικού μου.
Προτιμώ δηλ. όταν δω φαγωμένες τις σόλες των παπουτσιών να μην επαναπαυτώ στη σκέψη ότι κάποιοι δε φορούν παπούτσια και να κάνω μια αγορά.
Άσε που παίζει εκείνοι που δε φορούν παπούτσια να γουστάρουν ρεφλεξιολογία, ειδικά on summer time.
Για αυτό να λέμε Δόξα το Θεό
Στο μεσοστράτι της ζωής, δόξα τη μοναξιά να λέμε.
Κανείς εκεί ψηλά δεν ακούει ούτε και σου γνέφει ποτέ.
Εσύ λέγε δόξα το Θεό πολλές φορές, ακόμη και σαν τιμωρία.
Που ξέρεις, μπορεί να λειτουργήσει σαν placebo στην ηχώ...
Πρέπει να πιστεύεις αρκετά,να απαλλαγείς από τα πάθη και τον εγωισμό για να μπορείς να επικοινωνήσιες μαζι Του
Επικοινωνείς συχνά, δια ζώσης μαζί του;
Πες του να μου φιλήσει μια γάτα φιλενάδα που έπιασα κάποτε.
να Του ανοιχτείς ειλικρινά.Έτσι θα ξέρεις πως πάντα είναι στο πλευρό σου και θα νιώθεις την παρουσία Του.
Και σαν εγύρισες να δεις τα λάφυρά σου,
εβρήκες κάρβουνα σβηστά...
Μια πάχνη αγνώστου είναι στην ιδεατή μορφή το αίσθημα της απουσίας Του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Δεν ειμαι ακριβως χριστιαννος αλλα πιστευω σε μια ανωτερη δυναμη στα γενικοτερα πλαισια του χριστιαννικου θεου (πες τον γιαχβε η οτι αλλο θελεις).
Δημιουργός = ένας κωμικός του οποίου το ακροατήριο φοβάται να γελάσει.
Από γέλιο πως πας;
Seriously,
πρέπει να αμφισβητήσουμε τη λογική του σεναρίου όπου έχουμε έναν παντογνώστη παντοδύναμο Θεό, ο οποίος δημιουργεί ατελείς ανθρώπους, και μετά τους κατηγορεί για τα δικά του λάθη.
Είναι η λογική του φιδιού κροταλία που κατηγορεί τα κρόταλα του για ζαλάδες από υπερβολικό θόρυβο...
Με την χριστιαννικη θρησκεια δεν τα παω καλα για διαφορους πρακτικους λογους που σχετιζονται με την κοροηδια της εκκλησιας.
Όχι και κοροϊδία.
Η εκκλησία λέει πως η γη είναι επίπεδη, αλλά εγώ γνωρίζω πως είναι στρογγυλή, γιατί έχω δει τη σκιά στο φεγγάρι, και έχω περισσότερη εμπιστοσύνη σε μία σκιά παρά στην εκκλησία.
Κατά τα άλλα έχει δίκιο. Παγκάρια (ειναι για καλό σκοπό - το ίδιο λέει κι η νέα διαφήμιση του ΟΤΕ), θυμιατολιβανηστήρια (διώχνουν το κακό - γι'αυτό είμαστε ακόμα ζωντανοί, χάρις στα αναθυμιασοραντίσματα μουαχαχαχα).
Αν και δεν υπάρχει ρητή διάταξη που να λέει ότι όποιος δεν κάνει ιεραποστολή θα πάει στην κόλαση, να πω ότι η ιεραποστολή δίνει παραδεισοcredits™, και δεύτερον το αίσθημα αλληλεγύης που ξεχειλίζει από τον κάθε πιστό κάνει να θέλει να σώσει όσο περισσότερους μπορεί.
Βέβαια αν κατέβαινε άγγελος κυρίου και με ρωτούσε : “Πες μου πράκτωρ ΘουΒου, θέλεις οι ψυχές 100 κολασμένων να πάνε στον παράδεισο, με αντάλλαγμα να πάει η δική σου στην κόλαση;” μάλλον θα απαντούσα: Αχμμμ....αχμμμμμ
Μα επιμένω:
...πως ένα καμπαναριό εκκλησίας με αλεξικέραυνο στην κορυφή δείχνει έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Ακομα και ετσι αυτο δεν αλαζει το γεγονος οτι υπαρχουν αρκετες μελετες που σχετιζουν την αθεια με το μορφωτικο επιπεδο.
Μου κάνει εντύπωση η ευκολία με την οποία κατατάσσουμε (έρευνες κλπ. υποστηρικτές) τον μέσο ένθεο σε στάθμη χαμηλότερης νοημοσύνης κι από αυτόν ακόμα τον μέσο άθεο…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
«Δεν σας ενοχλεί το ότι βάζετε περισσότερη λογική σκέψη στην επιλογή ενός αυτοκινήτου παρά στην επιλογή ενός θεού;»
Γιατί εφόσον το καλύτερο πράγμα που μπορεί να σας συμβεί είναι να πάτε στον παράδεισο, κανείς δεν βιάζεται να κάνει το ταξίδι;
υγ. Παρʼότι λέγεται ότι η πίστη μπορεί να μετακινήσει βουνά, η πείρα έχει δείξει ότι ο δυναμίτης δουλεύει καλύτερα...
«Η μόνη δικαιολογία που έχει ο θεός είναι ότι δεν υπάρχει.»Πιστεύετε στο Θεό;
(Στεντάλ) (1783 - 1842) Γάλλος συγγραφέας του 19ου αιώνα, δια στόματος Νίτσε στο “Ecce Homo” (”Ίδε ο άνθρωπος”).
Η πρωτότυπη φράση είναι “die einzige Entschuldigung Gottes ist, dass er nicht existirt” και προέρχεται από το έργο του Φρειδερίκου (ή Φρήντριχ ή όπως σας κάνει κέφι) Νίτσε «Ecce Uomo», 2ο κεφάλαιο (Warum ich so klug bin), 3ο χωρίο.
Μπορεί κανείς να βρει ορισμένα κεφάλαια του Ecce homo στα αγγλικά (και το εν λόγω κεφάλαιο μεταξύ άλλων) εδώ
https://users.compaqnet.be/cn127103/Nietzsche_ecce_homo/index.htm
και μπορεί να βρει όλο το έργο στα γερμανικά εδώ:
https://gutenberg.spiegel.de/?id=5&xid=1939&kapitel=1#gb_found
- Συναφές με το χωρίο και αυτό του Woody Allen: If God exists, I hope he has a good excuse…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ούτε ήρθε, ούτε υπήρξε: το λάθος άλλαξε.
Έχουμε τώρα μιαν ανταλλάξιμη αιωνιότητα
Κι ήταν πάντα καλύτερο αυτό που συνέβη.
.
Τυφλή η γνώση οργώνει το άχρηστο χώμα
Τρελή η πίστη ζει της λατρείας της το όνειρο.
Ένας νέος θεός είναι μόνο μια έκφραση, κι αυτό είναι όλο.
Μην ερευνάς, μην εμπιστεύσαι: όλα είναι άλυτο αίνιγμα.
.
Η Μάσκα πίσω από τις Μάσκες
Ποιήματα του ορθώνυμου Φερνάντο Πεσσόα
Μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης
Printa - Ποίηση για πάντα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Πιστεύετε στον Θεό;
Ο Θεός υπάρχει. Απόδειξη ότι κατευθύνει βλήματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Το πού κολλάν οι μπάτσοι, με το θέμα της ύπαρξης ή όχι του θεού αυτό δέν μπορώ να το καταλάβω.
φοβισμένοι μπάτσοι = επικαλούμενοι τον Θεό μέσω συνηγόρων για το "σκαπουλάρειν" (ήταν θέλημα Θεού ή ο άδικος Θεός έφταιξε)
Προφανώς, όταν θεωρείς υπεύθυνο τον Θεό, πρέπει πρώτα να πιστεύεις σε αυτόν.
Ήταν παράδειγμα επίκλησης των θείων όταν τα βρίσκουμε σκούρα. Γιατί, βλέπεις, το θύμα είναι στο χώμα και δεν μπορεί να ακουστεί και ο Θεός εκεί ψηλά, παραδοσιακά ...μουγκός. Perfect alibi but rather pale as death...
Κάνε μόνος σου τη σύνδεση με τ'άλλα ναυάγια, τώρα...
Αντελήφθεις;
Όσο για τη σύνδεση των ασυνδέτων, c'est moi.
Πληροφοριακά να σου πώ, οτι ούτε στην ορθοδοξία ώς θρησκεία ανοίκω, ούτε εικόνες φιλάω.
Εντούτοις, τάχθηκες υπερ της λογικής του να πιστεύει κάποιος παρά να είναι έρμαιο αθεϊας με στοιχηματικούς όρους.
Δηλ. αν πίστευες κιόλας, θα'χες πρωτοστατήσει στην ανόρθωση ναών (χωρίς τις εικόνες) ;;;;
Απο ότι καταλαβαίνω όμως έχεις συνδέσει αναγκαστικά την πίστη στον θεό, με την εκλησία και τις παλαιολιθικές της αγκιλώσεις.
Δεν έχω συνδέσει τίποτα από μόνος μου.
1. Τα συνδέει η λογική. Το χριστιανικό δόγμα εκφράζεται μέσω της εκκλησίας και των μυστηρίων αυτής. Αν όχι, τότε απλώς τις έχουμε για δεήσεις υπερ νεκρών (λιβανοσνιφιγκ) και για να ακούμε τις καμπάνες ανα μία ώρα
μην αγνοώντας ότι...
2. Η μεταφυσική αγωνία σαφώς και υφίσταται χωρίς την έκφραση πίστης στο θείο ή την επισκεψιμότητα σε εκκλησίες και ξωκλήσια.
Άλλωστε ούτε ακόμα η ενανθρώπηση, ούτε η σταύρωση ούτε η ανάσταση είναι στοιχεία ανάγνωσης κάποιου Θεού και δεν αποτελούν απαραίτητα συστατικά της πίστης ή συνδετικούς κρίκους αυτής με την εμβάθυνση σε θεολογικά ζητήματα όπως η Δευτέρα παρουσία και πολλά άλλα..
Έκανα μια σύγκριση της λογικής "πίστευε μη τυχόν και υπάρχει θεός" με τους ρασοφόρους έμπορες.
Κι όχι σύνδεση της πίστης με τα εκκλησιαστικά δρώμενα, ασχέτως αν αυτά συνδέονται άθελά μας.
ο πολιτισμός στον οποίο αναφέρεσαι κυριαρχεί σήμερα στον κόσμο. Και όμως, ακόμα γίνονται δολοφονίες, βιασμοί και εγκλήματα.
Ο πολιτισμός της αμορφωσιάς κυριαρχεί.
Υπάρχει πολιτισμός και "πολιτισμός".
Τα όρια δεν είναι διακριτά δια γυμνού ματιού, πάντα.
Εσύ αναφέρεσαι στον δεύτερο ενώ εγώ στον πρώτο.
ο αστυνομικός που σκώτωσε το παιδί, σήγουρα δέν ήταν κανένας που πίστευε στον θεό σηνηδητά γιατί τότε πολύ απλα δέν θα το έκανε
1. Μα τότε αίρεται ένα βασικό επιχείρημα της υπερασπιστικής γραμμής του! Ότι ο Θεός το αποφάσισε που σημαίνει σε κοινή μετάφραση ότι πιστεύει στον Θεό.
2. Όσοι πιστεύουν σε Θεό αποτρέπονται από μελλοντικές απόπειρες κατά της ζωής ανθρώπων/φυτών ή ζώων λόγω της εντολής "ου φονεύσεις"; Αυτό λες;;;;;
Λειτουργεί σαν "magnet safe" κατά της ζωής βάσει των θεϊκών επιταγών δια παπύρου;
αλλα πίστευε στον εαυτό του και τον εγωισμό του. τις ίδιες δηλαδή αξίες που επικρατούν στην πολιτισμένη κατα τα άλλα σύνχρονη κοινωνία.
Όποιοι πιστεύουν στον εαυτό τους είναι στο παρά κάτι να διαπράξουν φόνο;
Μου αναφέρεις αποδεικτικές για τον πολιτισμό του πολιτισμού δίχως αντίκρυσμα.
Αν πολιτισμός σημαίνει να πιστεύεις στον εαυτό σου και τον εγωϊσμό σου πρόκειται για ορισμό της αυθαιρεσίας.
Αν θέλεις να μπούμε σε πολιτισμικές αναλύσεις, δεν έχω λόγους να μην το κάνω.
Άλλωστε, φημίζομαι για παρλαπιπάρισμα μέχρις εσχάτων.
Δηλαδή και ο έρωτας επι χρήμασι είναι δείγμα του ''πολιτισμού'' που επικαλείσαι? ή μήπως και οι γυναίκες που εκμεταλεύονται παράνομα ώς ζώα για να σου δώσουν ''Ελπιδα'' είναι κομάτι της πολιτισμένης σου φαντασίωσης?
Δεν με εννόησες, πιδίμ.
Είπα το εξής: αν η ύστατη καταφυγή της ελπίδας και καλοσύνης είναι ο αγαθός και σπλαχνικός Θεός τότε -συγκρίνοντας μ'αυτό- προτιμώ να ελπίζω κάνοντας "βρώμικο" έρωτα κι όχι ότι το'χω χούι να πληρώνω φουτάνες να ηδονίζομαι.
Δεν φαντασιώνομαι πόρνες. Ίσα ίσα ξενερώνω στην ιδέα να σκάω τα γιούροζ πριν το ξετσιτσίδιασμα και τη διείσδυση. Κάνει την εκσπερμάτιση αγχωτική και δε γουστάρω. Εγώ θέλω τις άπλες μου, το χρόνο μου και τη χουζούρα μου, after...
Φρονώ πάντως, πως είναι λιγότερο απολίτιστο το μπουρδελοσεξ παρά η πίστη με τη λογική της πουτανι@ς.
Είναι αν το σκεφτείς μια εμπορική συναλλαγή με όχι μοναδικό αντίτιμο το σεξ αλλά και την ψυχική φθορά (της ιερόδουλης). Δεν είναι καθαρή υλική συναλλαγή. Δυστυχώς...
Στην πίστη όμως για τον φόβο των Ιουδαίων είναι μια συμφωνία (πίστης) από σένα για σένα. Ο Θεός δεν βάζει καμία τζίφρα.
ΥΓ. όσο για το "καλύτερα να πιστεύω από το να μη πιστεύω" ομοιάζει σε τραγικότητα με την Κούγιο ρήση, από την ανάποδη "ο Θεός πρέπει να έφταιξε για τον εξοστρακισμό της σφαίρας και τον θάνατο του μικρού παιδιού" σαν να επικαλείσαι τον θεό μόνο για ασφάλεια και στα δύσκολα.
“Νηστεύω εις έναν θεό.Πιστεύετε στον Θεό;
Στο χρόνο που θα έρθει
αν δεν υπάρξω.
Στο χρόνο που υπάρχει
αν δε ζήσω.
Στο χρόνο που θα ζήσω
όταν βρω
προς τι όλη αυτή η αναμονή.”
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
δέν μπορώ να καταλάβω τί κινεί έναν άνθρωπο να προσπαθεί με τόσο πάθος να αποδείξει οτι δεν υπάρχει θεός.
Όχι οι διακριτές κατανομές κατα Bernoulli, πάντως.
Είναι εύκολο.
Θεώρησε τι κινεί έναν άλλον να προσπαθεί με πάθος να αποδείξει ότι υπάρχει Θεός κι αντέστρεψε τα ευρήματά σου για να βρεις απάντηση.
Σας ακούγομαι παθιασμένος; Δεν είμαι, είναι η ρύμη των λόγων μου τέτοια. Για ποιον λόγο άλλωστε να παθιαστώ, μου έθιξε κανείς τον αθεϊσμό ή κανένα λατρεμένο κίνημα;
Ίσως η γερή βροχή που πέφτει τώρα να είναι αποτέλεσμα θεϊκής παρέμβασης για να μείνουν απόψε οι κουκουλοφόροι στα σπίτια τους. Ο θεός πρέπει να αγαπάει τους Έλληνες. Το ίδιο κι η Θεομήτωρ κατά Ελύτη. Χμ;
Ας το βάλουν στη φαρέτρα των επιχειρημάτων τους κι αυτό, οι απανταχού θεοσεβούμενοι.
για μένα, άν υπάρχει κάτι καλό και ελπιδοφώρο σε αυτόν τον κόσμο είναι ο θεός και η πίστη σε αυτόν.
Ακόμη κι αν βλέπεις το αδιέξοδο της πίστης, ορμάς με την κραυγή-στίχο του Αναγνωστάκη “Για όλα όσα τέλειωσαν χωρίς ελπίδα πια!». Ναυάγια δεν είμαστε! Κι ούτε φοβισμένοι μπάτσοι ή συγγενείς τους ή βάρκες ενός άφαντου Θεού.
Θέλω να πω με αυτό ότι η ελπίδα δεν έχει αποκλειστικά ανώτερη προέλευση.
Καταρχάς, δεν ζήτησα από εσάς ούτε από κανέναν να λογοδοτήσετε, και μάλιστα σε μένα(. Για ποιον λόγο; Δεν είμαι ο Αναγνωστάκης κανενός. Ότι έγραψα αφορά κάποιους, αυτό είναι σίγουρο.
Η θρησκεία είναι σύμπτωμα παράλογης πίστης και αβάσιμης ελπίδας. Αν είναι η ύστατη καταφυγή της ελπίδας και της καλοσύνης, προτιμώ να αντλώ ελπίδα κάνοντας έρωτα επι χρήμασι.
Ίσως επειδή ο εγωισμός μου περισσεύει. Θα το μάθω εν καιρώ. Τα αφανέρωτα αποκαλύπτονται στο τέλος.
ακόμα και άν το δείς απο την λογική, υπέθεσε οτι έστω 1 στο εκατομύριο να υπάρχει θεός, κόλαση κτλ. τότε στην περίπτωση που δέν υπάρχει δέν έχεις να χάσεις τίποτα αφού αργά ή γρηγορα θα πεθάνεις όπως όλοι και κανείς δεν θα σου ζητήσει τον λόγο.
Πίστη της υπόθεσης εμπεριέχει δόλο και τρανού μεγέθους υποκρισία.
Να πιστέψω με την ιδιοτελή σκοπιά του "καλού-κακού";
Θα στο πώ αλλιώς:
Αν η πίστη είναι αυτό που περιγράφεις στο "λογικό" σχόλιό σου, τότε προτιμώ να είμαι ο δείκτης που πάτησε την σκανδάλη του εγκληματία.
άν όμως αυτό το 1 στο εκατομύριο βγεί τελικά αληθηνό? τότε?
Με αυτή την πιθανότητα ελπίσαμε να βρούμε το εμβόλιο κατά του aids 15-20 χρόνια τώρα.
Άνθρωποι συνεχίζουν να πεθαίνουν. Δεν φταίει ο Θεός, βέβαια. Φταίνε οι σκαιείς πιθανότητες των ανθρώπων. Ακόμα δεν έχουμε χωνέψει τον όρο "πιθανότητα".
Αν το 1/10^6 αποδειχτεί αληθινό, τότε απλώς η νόησή μου υπερκέρασε τη πίστη δια του αισθητού μέρους και θα'μαι υπόλογος για την αδυναμία μου να πιστέψω στον "φόβο Θεού". Με το καιρό καταφθάνει το μίσος γι'αυτό που συχνά φοβόμαστε. Και ο Θεός σου δεν αποτελεί εξαίρεση κι οι μπάτσοι τον κανόνα.
Τουλάχιστον δεν θα είμαι υποκριτάκος να πιστέψω για να καλύψω τις γούβες των πιθανοτήτων.
Αυτό μοιάζει με φαρισαϊσμό κατά του Θεού αλλά και του εαυτού.
Δεν είναι γαλήνη. Είναι μια πίστη συμφερόντων που δεν απέχει καθόλου ως λογικής, από τους στρατευμένους μοναχούς/ιεροκήρυκες/τραγοπαπάδες της εμπορίας πίστεως και οικοπέδων αλα vatopedi.
p.s. η έλλειψη πολιτισμού (άρα και ποίησης) και όχι πίστης οπλίζει τα περίστροφα. Άνθρωπος μορφωμένος (όσο κι αν έχουν κάνει πουτάν@ τη λέξη) δε σκοτώνει εν ψυχρώ. Τελεία και παύλα. Ο πολιτισμός "ελέγχει" τα ένστικτα και το ζώο.
Όχι τα αναμμένα καντηλάκια κι οι εικόνες πέριξ αυτών.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
οφειλω καταρχην να ομολογησω πως στη πρωτη μας επαφη η αισθηση του χιουμορ σου με ειχε απογοητευσει
Σίγουρα, όταν έγραψες "free as a bird" και μάρσαρα στο πνεύμα σου με το "πέτα λύσσανδρε Ιωνάθαν πέτα" θα παρεξήγησες.
Προτροπή ήταν για να εκμεταλλευθείς το πέταγμα σου περισσότερο από τη σπατάλη χρόνου του καθαρισμού των φτερούγων και πούπουλών σου.
Μια παραφορά ήταν Λύσσανδρε, κουτσούνι μου.
Μέχρι που σκέφτηκα να κάνω κι άλλο account (πράγμα που ποτέ δε διανοήθηκα να κάνω στη ζωή μου για τίποτα και κανένα ) και να με ψηφίσω αρνητικά. Μα το άγιο δισκοπότηρο....
ομως εδω αρχιζω και αναθεωρω..
Με κακομαθαίνεις και ξέμεινα μόνο με κάτι φθηνιάρικα σοκολατάκια πραλίνας "feelings" chocolate assortment από carrefour. Στο κόκκινο μακρόστενο κουτί. No ferrero.
ποτε δεν ειναι αργα θα μου πεις.. και πραγματι εδω θα συμφωνησω
Μόνος σου λες μόνος σου απαντάς, γλαρόνι μου!
Σε συμπαθώ. Κι εσένα και τις δημοσιεύσεις σου.
ομορφη και ενδιαφερουσα η αντιπαραθεση σου φιλε δεσμωτη ...μαλλον ομως απευθυνετε σε ρομαντικους και ονειροπολους ακροατες...η ενσταση σου απεχει πολυ(κατα τη γνωμη μου) απο τη σκληρη πραγματικοτητα οποτε και γι αυτο αναγκαζομαι αυτη τη στιγμη απο σεβασμο απεναντι στο προσωπο σου να σου κανω την εξης ερωτηση εχει στα αληθεια σχεση...ο ελληνας με τον νεοελληνα???...
Αν και κάνουμε μετατόπιση προβληματικής και αντί να φέρουμε στα ίσια του τον σπόνδυλο της μη απάντησής σου, ας πω:
Ουδεμία σχέση έχει ο Έλληνας με τον Νεοέλληνα όσο ακριβώς δεν σχετίζεται η πίπα herb με τη...Σκωτσέζικη bagpipe.
Όμως, φρονώ ότι έγινε κλοπή ιδιοκτησίας ερωτήματος.
Με βάση το "πιστεύω στον άνθρωπο", ξερό και μόνο του, είναι σαν δήλωση πίστης σε κάθε άνθρωπο, ασχέτως εθνικότητας, εποχής, ηλικίας κλπ.
Με τη παραπάνω διαπίστωση φρονώ πως το να με ρωτάς εσύ αν πιστεύω ότι έχει σχέση ο νέος με τον αρχαίο είναι σαν ασυναίσθητα να προσθέτεις μία νέα παράμετρο στο τι εσύ πιστεύεις.
Αλλιώς δεν χωράει διαχωρισμός. (πιστεύεις δηλ. στον αρχαίο μα όχι στον σύγχρονο; Ή παίζει ποσόστωση
Φοβάμαι ότι αν μιλάμε μέσα από ένα αστείρευτο πηγάδι, δεν θα γίνει μια τρύπα στο νερό αλλά δεν είναι διόλου απίθανο να καταλήξεις στο ότι δεν πιστεύεις στον άνθρωπο και πάντως όχι όπως αρχικά πίστευες κι ο αντίλαλος αυτός μου είναι τόσο ενδιαφέρων...
Κι αυτό δεν περιλαμβάνει καμία είδους ειρωνεία.
Όλοι ξέρουν σήμερα ότι το να μπορείς να αντέχεις την αντίφαση είναι εξέχον σημάδι καλλιέργειας. Μερικοί μάλιστα ξέρουν ότι οι άνθρωποι του πνεύματος (όχι οι ανώτεροι. Έχω αλλεργία στην κάθε λογής ανωτερότητα) επιθυμούν και προκαλούν την αντίφαση, προκειμένου να δεχτούν μια υπόδειξη για τα άδικά τους λόγια, τα οποία τους είναι άγνωστα ως εκείνη τη στιγμή.
Αλλά το να μπορείς να αντιλέγεις, το να διατηρείς την καλή συνείδηση που έχεις αποκτήσει νιώθοντας εχθρικά απέναντι σ'ό,τι είναι συνηθισμένο, παραδοσιακό και καθαγιασμένο- αυτό είναι κάτι παραπάνω από το να αντέχεις και να προκαλείς την αντίφαση, αυτό είναι αληθινά μεγάλο, καινούριο και καταπληκτικό μέσα στην κουλτούρα μας, αυτό είναι το κατεξοχήν βήμα του απελευθερωμένου πνεύματος: ποιος το ξέρει αυτό;
σαν να τολμουμε δηλαδη να θετουμε το εξης ερωτημα η φωτια με το νερο μπορουν να σμιξουν μεταξυ τους????....
Χμμ...
Η φωτιά με το νερό μπορούν να σμίξουν στη θέαση της κολυμβήτριας λάβας καθώς ένα ηφαίστειο οργίζεται.
Ίσως είναι ένα θαύμα της φύσης που σπανίως συμβαίνει αν και πηγαίο.
Ακόμη και μέχρι να σβήσει μια φωτιά από μολότοφ που καίει της βιβλιοθήκης ξύλα και βιτρίνες γραφείων, χρειάζεται μια ικανή ποσότητα νερού κάτω από την οποία δεν σβήνει παρά σμίγει (συνυπάρχει) κατά μια ποιητική έκφανση.
Οποτε λοιπον το ερωτημα που πρεπει, ωφειλουμε, και επιβαλεται να θεσουμε σε εφαρμογη δεν ειναι σε ποιον απο τους δυο εγω πιστευω εφοσον τους διαφοροποιω(και κατα τη γνωμη μου μαλλον οχι δεν καταληγω να επιβεβαιωνω την απορια του φιλου μας Νωε).....ισως το ποιο σωστο θα ηταν ποιος τροπος σκεψης...ποια αντιληψη ειναι δυνατον να με εφοδιασει με τα σωστα μεσα για να εχω 1 συγκεκριμενη αποψη επανω σε αυτο το θεμα
Μα η αντίληψη, όχι του τριπλαδόρου, αλλά αυτή η ίδια που εξέφρασες της πίστης σου στα ανθρώπινα.
Από κάτι εφορμήστηκες, γράφοντας το. Πιστεύεις στους νέους και παλιούς. τους ρημαδοκράτορες και τους φρικώδεις αιμοχαρείς ψυχάκηδες ανθρώπους περιστρόφων;
Πάντως το ερώτημα σου έχει σαφή φιλοσοφική υφή, κιόλας.
Ποιόν δρόμο οφείλουμε να ακολουθήσουμε για να καταστούμε στο τέλος των ερωταπαντήσεων, σοφότεροι; Προαιώνιο το ερώτημα αλλά και άλλοθι μη απάντησης, φρονώ.
Κόψε από Κηφησίας να γλυτώσεις το-φιλοσοφικό-μποτιλιάρισμα...
θα ηθελα πραγματικα να σε ευχαριστησω για το χρονο σου και το ενδιαφερων σου και επεισης να ρωτησω γιατι εισαι αθεος????
Οι σκέψεις μου, είπε ο ταξιδιώτης στη σκιά του, πρέπει να μου δείξουν που βρίσκομαι. Αλλά δεν πρέπει να μου αποκαλύψουν που πάω. Μ'αρέσει να μην ξέρω το μέλλον και δεν θέλω να πεθάνω από ανυπομονησία και από το πρόωρο δοκίμασμα υπεσχημένων πραγμάτων.
Σου αρκεί σαν λόγος να μην πιστεύω σε Θεούς κι ανθρώπους;
Ίσως να ρωτήσεις; Σε σένα τον ίδιο; Πιστεύεις; Μιας κι εσύ στους ανθρώπους συγκαταλέγεσαι.
Λίγοι άνθρωποι έχουν πίστη στον εαυτό τους. Απ'αυτούς τους λίγους μερικοί την έχουν μέσα τους σαν να'ναι μια ωφέλιμη τυφλότητα (!) ή μια μικρή έκλειψη του πνεύματός τους (τι θέαμα θα'βλεπαν αν μπορούσαν να κοιτάξουν στα βάθη του εαυτού τους!) ενώ οι άλλοι πρέπει πρώτα να την αποκτήσουν.
Οτιδήποτε καλό, αξιόλογο ή μεγάλο κάνουν είναι πριν απ'όλα ένα επιχείρημα εναντίον του σκεπτικιστή που κρύβουν μέσα τους. Πρέπει να τον πείσουν ή να τον καταφέρουν, κι αυτό χρειάζεται σχεδόν μεγαλοφυϊα. Αυτοί είναι οι μεγάλοι ανικανοποίητοι με τον εαυτό τους. Αυτός είμαι εγώ.
Πιστεύω σε μένα λοιπόν, ανάλογα στον βαθμό που μπορεί οποιοσδήποτε να πιστέψει σε κάτι που τον αφήνει ανικανοποίητο. (αναστεναγμός)
....φταινε οι ψευτικες υποσχεσεις του αλογοσκουφη για μισθους?? τα οικονομικα σκανδαλα της εκκλησιας??? τα ροζ σκανδαλα της εκκλησιας??? ο αγιος βασιλης μικρος οταν ησουν δεν σου φερνε δωρα???? ΓΙΑΤΙ?...να το παλι το ερωτημα
Αυτό λειτουργεί κι αντιστρόφως:
Γιατί πιστεύεις στον Θεό;
1. Για να έχεις να αποτανθείς σε κάτι που σίγουρα δε θα σε σοκάρει απαντώντας;
2. Γιατί βαρέθηκες να δίνεις στα πάντα μια λογική εξήγηση (άσε που δεν υπάρχει για όλα τέτοια) και η ύπαρξη Θεού συνιστά έναν παρακαμπτήριο δρόμο του ανεξήγητου;
3. Γιατί ο άγιος βασίλης υπάρχει και μάλιστα είναι αρχάγγελος του Θεού; Απλώς τα δώρα του είναι κάπως παρωχημένα για την τεχνολογική μας εποχή (βίβλος, κοράνι, πες το όπως θες)
4. Γιατί όταν ήσουν μικρός δεν έβλεπες αυτόν που σου έφερνε τα δώρα και υπέθεσες αρχικά ότι ήταν ο mr nobody που αργότερα με τις ευλογίες των γνωστών, φίλων, οικογένειας, σχολείου κοινωνίας, χώρας, τον μετονόμασες σε "god".
5. Γιατί οι μισθοί είναι τόσο πενιχροί που μόνο ο Θεός μας απέμεινε; Άντε και το άναμμα δυο κεριών;
6. Γιατί τα οικονομικά και σεξ σκάνδαλα των ρασοφορεμένων είναι Θεϊκό σημάδι και test των πιστών ώστε να αντιληφθούν έγκαιρα ότι απλώς είναι τερατόμορφοι εκμεταλλευτές της ιδέας/ύπαρξης του κι ότι οφείλουν να αποκολληθούν από τα εγκόλπια της και γνώμονας του αληθινού πιστού και χριστιανού θα είναι για εκείνον τα γρήγορα ρεφλεξ αποσυμφόρησης των ανθρώπων από την Εκκλησία;
λιστ goes on...
ευχαριστω για τη διορθωση.... η φωτια με το νερο δεν μπορουν να σμιξουν μεταξυ τους
ποιο σωστο υποθετω
Σε διαψεύδει ο καπνός. (καιόμενης πόλης και όχι μόνο).
Με έλυσες -όπως και κάθε άλλον άνδρα- γλυκέ μου Λύσανδρε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Μαλλον αδερφε Νωευς μπερδευτηκες.....Δεν αναφερθηκα στο μπακαλη της γειτονιας μου
pc:μην συγχεεις τα αρχαια χρονια με τα τορινα.Αλλο Ελληνας και αλλο νεοελληνας
Οπότε σε ποιον από τους δύο πιστεύεις αφού διαφοροποιείς τον παλιό με τον νέο;
Ουσιαστικά διαφωνείς καταλήγοντας να επιβεβαιώσεις την απορία του Νωέα....
μην βαζεις στο ιδιο βαζο αγαπητε μου φιλε υακινθους και βατα
Στην ανθοδετική δεν αλληλοαναιρούνται αυτά τα δύο, πάντως.
Δόξα τω Θεώ, είμαι άθεος. (κλεμμένο).. ..Πιστεύετε στον Θεό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Το πρώτο όμως τρεμούλιασμα στη σκέψη ή στην καρδιά δεν μου το κατάφεραν. Αυτό τους το χρεώνω ως αναγνώστης τους.
Θα τα ανακαλύψω στην πορεία -πιθανόν-.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
1. Δεν πιστεύω στην άνευ όρων υποταγή μου στο εκάστοτε ιερατείο, τους υποτιθέμενους δηλαδή φορείς θείας Αποκάλυψης και επίσημα αναγνωρισμένους πωλητές σωτηρίας!
ούτε στην..
2. υποσυνείδητη σκέψη ενός χριστιανού, που λέει “Γιατί να μην αμαρτήσω, αφού μετά εξομολογούμαι και …Blanco”
Ούτε στον..
3. παπα-παράδεισο ή την παπαρόλαση (ανάλογα με την διάθεση του θεού τους) γιατί στη μία θα έπληττα φρικαλέα και στη δεύτερη θα ήταν σα να έκανα eternal σάουνα και δε λέει...
4. Με χαλάει που θα συναντήσω τον πλάστη μου, after years...θα'μοιαζε σαν τον φούρναρη που κατηγορεί το ψωμί του γιατί ξεροψήθηκε καθισμένος στην αίθουσα του φούρνου!
Να πώ, όμως και ένα καλό. Οι μυρωδιές....(αααχ)
5. Γιατί θα'μπαινα στο μάτι στους απανταχού θεούσους και πολύ θα γούσταρα.
Και απλά θα μονολογούσα αλα Γούντυ Άλεν "Για εσένα είμαι ένας άθεος· για τον Θεό, είμαι η αξιωματική αντιπολίτευση." χιχι
6. Κάπου διάβασα ότι τα είδωλα κάνουν τα καλύτερα καυσόξυλα. Χειροκρότησα ασυναίσθητα.
7. (τέλος. Ουφ) «Το ζητούμενο δεν είναι η θέληση για πίστη, παρά η επιθυμία για μάθηση, που είναι ακριβώς το αντίθετο.»
Πρέπει να πω και τι μένει, τώρα;
π.σ.
«Ο Τζορτζ Μπους λέει ότι μιλάει με το Θεό κάθε μέρα, και οι χριστιανοί τον λατρεύουν γι’ αυτό. Αν ο Τζορτζ Μπους έλεγε ότι μιλά με το Θεό μέσα από το πιστολάκι για τα μαλλιά του, θα σκεφτόντουσαν πως είναι τρελός. Αδυνατώ να αντιληφθώ πώς η προσθήκη ενός σεσουάρ το καθιστά αυτό πιο παράλογο.»
Σαμ Χάρις / Αμερικανός συγγραφέας.
Το γνωμικό θυμίζει και το ανέκδοτο που εν συντομία λέει:
- G.W.Bush(προς τον xyz συνομιλητή του): Θα πάμε στο Ιράκ και θα καθαρίσουμε 3.000.000 σουνίτες Ιρακινούς και μία ξανθιά βυζαρού.
- xyz συνομιλητής του Bush: Και γιατί θα σκοτώσετε μία ξανθιά βυζαρού;
- G.W.Bush (ψυθιριστά, προς τον υπουργό του): Είδες τι σου είπα, κανείς δεν νοιάζεται αν καθαρίσω 3.000.000 Ιρακινούς
Η συνάφεια έγκειται στο “Παράβλεψη ουσιωδών θέσεων και επικέντρωση στις επουσιώδεις και δευτερεύουσες”
Προσθέτω στον Uncle Sam, ότι αν ο Μπους, μιλάει στο Θεό -άρα πιστεύει σ'αυτόν, γιατί τότε, πως του μιλά χωρίς να πιστεύει;- τότε αυτό είναι ισχυρό επιχείρημα για να μη πιστεύω εγώ και μερικά δισεκατομμύρια άλλοι...
“Παρακαλώ τους συνομιλητές του θεού να κάνουν ησυχία. Παρενοχλούν τη λογική μου.”
Δικό μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Δεν είπε όμως το εξής: "Ο Θεός μπορεί να υπάρξει ακόμη λιγότερο χωρίς τους ανόητους ανθρώπους!"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Νίτσε
"Ο Νίτσε είναι νεκρός"
Θεός
..και συνεχίζει:
Μη μ'αναγκάσετε να 'ρθω εκεί κάτω...
Δεν πιστεύω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα. Είμαι πιθήκι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Απ'την άλλη βέβαια, το να περνάς από τις οπτασίες της πίστης στα φαντάσματα της λογικής, είναι απλώς σαν να σου αλλάζουν κελί.
Η απιστία δεν μας απελευθερώνει μόνο από τα επίσημα και παλιομοδίτικα είδωλα, αλλά και από τις μεγαλόθυμες ιδέες και τις κοινωνικές ανησυχίες - είδωλα κι αυτά.
Το να βρίσκεις την προσωπικότητα σου χάνοντας την δεν είναι συνάρτηση της πίστης σε θεούς (ούτε δαίμονες).
Είναι απλά η επιβεβαίωση του πεπρωμένου μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Πώς να πιστέψεις σε κάτι που μοιάζει με μια παγκόσμια θρησκευτκή συνομωσία με αρχαίες ρίζες που'χουν απλώσει παραφυάδες και κάτω απ'τα κρεβάτια μας;
Εξηγώ:
Πώς εξηγείται ο διάβολος;
Οι Χριστιανοί ανησυχούν, γιατί αν υπάρχει διάβολος τότε θα πρέπει να τον έχει δημιουργήσει ο Θεός, αλλιώς πώς υπάρχει;
- Αν υπάρχει, πρέπει να του το επιτρέπει ο Θεός. Αλλιώς σημαίνει πως δεν μπορεί να τον εξοντώσει. Και τότε ο Θεός είναι ανίκανος, τότε δε μπορείς να τον λές Παντοδύναμο.
- Αν πάλι ο Θεός δημιούργησε το διάβολο μη ξέροντας ότι επρόκειτο να είναι ο διάβολος, τότε δεν είναι Παντογνώστης. Δημιούργησε το διάβολο, μη ξέροντας ότι ο Αδάμ θα φάει τον καρπό του απαγορευμένου δέντρου!
- Αν ο διάβολος υπάρχει, τότε ο Θεός δεν μπορεί να είναι πανταχού παρών, γιατί τότε ποιός είναι παρών στο διάβολο; Εκείνος δεν είναι πανταχού παρών -στην καρδιά του διαβόλου τουλάχιστον δεν είναι παρών. Αν είναι, τότε γιατί κατηγορούμε το φτωχό διάβολο;
Ποιός Πατέρας βάζει σε πειρασμό τα πολυαγαπημένα τέκνα του;
Ποιός σε στοιχειώνει αφήνοντας περιθώριο (κάλπικη ελευθερία) να διαλέξεις από μόνος σου το δρόμο που σου αρμόζει, αλλά στη περίπτωση που δε ταυτίζεται με το δρόμο του Θεού, σε περιμένουν καζάνια που βράζουν; (τι αγνή ξεχειλίζουσα αγάπη!)
Πώς να πιστέψω όταν η ύπαρξη του Θεού στηρίζεται εν πολλοίς στη καταγέλαστη ιδέα του προπατορικού αμαρτήματος και στην αντίληψη για τη σωτηρία στον άλλο κόσμο, με όλους τους ρυπαρούς συμβιβασμούς που συνεπάγεται αυτό, όπως τόσο νοηματικά δήλωνε και ο Ανδρέας Μπρετόν στο Entretiens...; (με πρώτη συνέπεια της αντιθρησκευτικής του στάσης να είναι η αναζήτηση του "ιερού" στην καθημερινή ζωή και αποδεικνύοντας ότι υπήρχε "ιερό" χωρίς εξάρτηση απο το θείο κι αυτό προέκυπτε από τις ηθικές ιδιότητες της ύλης).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Πάντα είχα την απορία πώς δένει με την ελεύθερη βούληση ο κατακλυσμός του Νώε;
Ακόμα κι αν υπάρχει, είναι ψεύτης και σαδιστής.
Υ.γ. Τί νόημα ύπαρξης έχουν η αιμοροϊδα, τα κονδυλώματα (ΣΜΝ), ο καρκίνος στα οστά (όπου η μορφίνη θυμίζει σαν καραμέλα χολς με γεύση κεράσι)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.