Κοιτάζετε τον άλλο στα μάτια όταν μιλάτε;

[Νεογέννητος]

The truth about men

Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι κοιτάει τα μάτια της.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Ναι.
και γενικώς είναι καλό να κοιτάς τον άλλον στα μάτια όταν μιλάτε γιατί με βάση τη γλώσσα του σώματος,αποφέυγεις να κοιτάς τον άλλον στα μάτια όταν λες ψέματα.

Σιγά εγώ μπορώ να πω ψέμα κοιτώντας στα μάτια δε παίζει ρόλο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nattii]

Δεν αμφιβάλλω ότι μπορείς : ''Όταν ένα άτομο είναι ανειλικρινές ή κρύβει πράγματα ,τα μάτια του συναντούν τα μάτια μας λιγότερο από το ένα τρίτο του χρόνου της συνομιλίας μας."

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kedros]

γεια στην παρέα σας. είμαι ο Κωνσταντίνος, 37 ετών από Χίο και βαριέμαι να πατάω το CAPSLOCK κάθε φορά που βάζω τελεία. πολύ ωραίο θέμα αυτό με τα μάτια. και με χαρά μπορώ σήμερα να συμμετέχω με ευχάριστα συναισθήματα σε τέτοια θέματα.

όλα έχουν να κάνουν με την συμπεριφορά των γονιών μας σε εκείνη την τρυφερή ηλικία που συμβαίνει μέσα μας η διαμόρφωση χαρακτήρα. στην δική μου περίπτωση φράσεις όπως "με εμένα αστεία δεν θα κάνεις", και σε απαντήσεις τύπου "σκέψου ότι άλλα παιδιά δεν έχουν καν πατέρα" σε ερώτηση μου όπως: μα εγώ δεν θέλω να μου δώσεις υλική στήριξη χρήματα και προίκα αλλά το χάδι σου, την αγκαλιά σου και τον καλό σου λόγο, ήταν από τις βασικότερες αιτίας που μέχρι τον τελευταίο καιρό (μέχρι και πριν 2 εβδομάδες) είχα πρόβλημα μεγάλο όταν κοίταζα τους ανθρώπους στα μάτια όταν μου μιλούσαν ή όταν συμμετείχα σε μια συζήτηση ή ακόμα χειρότερα όταν ήθελαν να με γνωρίσουν σαν παρέα. κοινώς πάθαινα κρίσεις πανικού... μου κοβόταν η αναπνοή, είχα ταχυπαλμία, έχανα τον ειρμό της σκέψης, χαμήλωνα το βλέμμα, μου κόβονταν τα πόδια και έψαχνα τρόπους πώς να φύγω από την παρέα. σαφώς αυτό γινόταν αντιληπτό από τον/ την συνομιλητή /τρια και η θέση μου ήταν τρισχειρότερη εφόσον αντιλαμβανόμουν πως γινόμουν αντιληπτός.

κατόπιν εσωτερική ψυχανάλυσης και την μέθοδο του χαρτιού, ανακάλυψα τον εαυτό μου. τον δέχτηκα, τον αγάπησα και δεν ντρέπομαι για τα ελαττώματα μου πλέον. σήμερα μπορώ να μιλάω άνετα με τους ανθρώπους κ να τους κοιτάζω στα μάτια (κάτι που με κάνει πολύ πολύ πολύ χαρούμενο και ήρεμο στην επικοινωνία μου μαζί τους). είμαι ο Κωνσταντίνος Τραυλός από τη Χίο, επιχειρηματίας και είμαι στη διάθεση όλων των παιδιών, όσο μπορώ να μεταφέρω πληροφορίες που εμένα με βοήθησαν και ίσως να μπορούσαν να βοηθήσουν κι άλλους. χαιρετισμούς σε όλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δαλιδά]

Πάντα στα μάτια. Aλλιώς είναι σαν να τον γράφεις τον άλλον. Προφανώς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Σιγά εγώ μπορώ να πω ψέμα κοιτώντας στα μάτια δε παίζει ρόλο

Είσαι γάτος με πέταλα! Α, ρε μεγάλε, είσαι άπαιχτος να πούμε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[georgia.94]

Σιγά εγώ μπορώ να πω ψέμα κοιτώντας στα μάτια δε παίζει ρόλο

χαχα και εγω!!μαλιστα,κοιταω συνεχεια στα ματια γιατι ετσι ο αλλος θα καταλαβει πιο δυσκολα οτι λεω ψεματα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dusk]

Γενικότερα φοράω γυαλιά γιατί με ενοχλεί ο ήλιος αλλά ναι τα μάτια είναι ο καθρέπτης της ψυχής όπως ανέφερε ο passenger123.

O passenger123 έγραψε στις 21:52, 13-01-11: #1
Γυαλιά ηλίου , η αρχική τους και κύρια χρήση υπήρξε η προστασία από τον ήλιο και τις αχτίδες του .Σήμερα χρησιμεύουν εκτός των άλλων και σε κάτι που ο αρχικός κατασκευαστής δεν το είχε κάν προβλέψει ..την αποφυγή ή το άριστο καμουφλάζ που επιτρέπει στον/στην εκάστοτε κάτοχο την απόκρυψη "των πραγματικών συναισθημάτων του", βλέπε "μάτια = καθρέπτης της ψυχής" κατά πολλούς , και τα οποία μάλιστα αρκετοί απο εμάς δεν τα ξεχνούν ακόμη και σε καιρό σκοτεινό και με συννεφιά .
Αν τους ρωτήσεις μάλιστα και σου απαντήσουν ειλικρινά θα πούν ότι αισθάνονται μεγάλη ασφάλεια όταν κρύβουν τα μάτια τους απο τα βλέμματα των άλλων .
Πόσες φορές δεν ακούσατε την φράση , ίσως και σε ταινία άν όχι στην πραγματική ζωή , κοίταξε με στα μάτια και πές μου την αλήθεια ή τα αληθινά σου αισθήματα γιά μένα .
Κάποιος πραγματικά σκεπτόμενος είπε : «Ο άνθρωπος είναι λιγότερο ο εαυτός του όταν μιλάει ως ο εαυτός του. Δώσʼ του μια μάσκα και θα σου πει την αλήθεια».

Με απασχολεί έντονα το θέμα της "απομάκρυνσης" των "ανθρώπων" από τον διπλανό τους , ειδικά σε δύσκολους καιρούς όπως αυτούς που περνάμε και ίσως θα έρθουν .Το θέμα της ειλικρίνειας και πώς αυτή πλέον "μεταφράζεται" σε θέμα απόκρυψης - αποφυγής ανάμεσα στους ανθρώπους , γιατί ίσως να αμφιβάλουμε ακόμη και για τον ίδιο μας τον εαυτό και την πιθανότητα "αφοπλισμού" του απέναντι στον άλλο που θεωρείται πλέον "ύποπτος" για οτιδήποτε .
Θά ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις στους παραπάνω προβληματισμούς , που ίσως απασχόλησαν και εσάς κάποτε στην ζωή σας.

Αρχικά, αν κάποιος δεν ξέρει τον εαυτό του (συχνό φαινόμενο σήμερα) ή το θέμα για το οποίο συζητιέται εκείνη την στιγμή είναι λογικό να νοιώθει άνετα να μιλάει πίσω από τα γυαλιά ή να αποφεύγει την επαφή στα μάτια. Δεν νομίζω κανείς να ανοίγετε εύκολα σήμερα (άλλοι πιο εύκολα, άλλοι πιο δύσκολα) αν το άτομο που μιλάει δεν είναι κάποιος κολλητός φίλος-η που τον ξέρουμε χρόνια και έχουμε αναπτύξει μια Χ οικειότητα και άνεση, να μιλάμε για θέματα άλλου επιπέδου και περιεχομένου.
Και αυτό δεν είναι κάτι που γίνετε εύκολα. Πρέπει να ταιριάζουμε με τον άλλο και να προσπαθήσουμε και να χουμε την θέληση να φτάσουμε σε ένα τέτοιο επίπεδο την σχέση, είτε φιλική είτε ερωτική.

Όσον αφορά το θέμα που σε απασχολεί, πιστεύω πως ισχύει και μεγαλώνει μιας και όλο και λιγότερο εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους που είναι διπλά μας, που έχει σαν αποτέλεσμα την "απομάκρυσή". H σημερινή εποχή είναι αυτό μας ωθεί σε κάτι τέτοιο, κατά την γνώμη μου. Γιατί μέσα στις αμφιβολίες και τις φοβίες μας (που δημιουργούνται και χτίζονται μέσα μας από εμπειριες δικές μας και μη, από την φαντασία μας κ.α), σκεπτόμενοι για το πως θα αντιδράσουν οι άνθρωποι γύρω μας, για τα πιστεύω μας και τις αρέσκειες μας, μην μας "σνομπάρουν" κλεινόμαστε και τους δίνουμε αυτά που θέλουν να δουν μόνο. Είναι ένα μικρόβιο, που δεν μας αφήνει να εμπιστευτούμε το άτομο που έχουμε απέναντι μας πλήρως και να του πούμε αυτό που πραγματικά σκεφτόμαστε. Κάτι που σκοτώνει τις σχέσεις αφού δεν τις αφήνει να χτίσουν γερά θεμέλια. Κάτι που προσπαθώ να μην κάνω στην προσωπική μου ζωή.

Όταν κοιτώ το άλλο άτομο στα μάτια νιώθω όμορφα. Νιώθω να το καταλαβαίνω και να με καταλαβαίνει. Ότι επικοινωνούμε πλήρως και έχω την απόλυτη προσοχή που μπορούμε να έχω. Mου αρέσει η επαφή στα μάτια την αποζητώ και ανάλογα την περίσταση ζητώ από τον άλλο να βγάζει τα γυαλιά του.

Ο Αμερικανός συγγραφέας, με Νόμπελ το 1962, John Steinbeck είχε πει:
Αρέσεις στους ανθρώπους όταν είσαι κάτι, κατά προτίμησιν αυτό που είναι οι ίδιοι.


Καλύτερα να με μισήσουν γι'αυτό που είμαι,παρά να με αγαπήσουν για κάτι που δεν είμαι.
Kurt Cobain

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Λαμπρος81]

Γεια σας παιδιά!

Όταν μου μιλάει κάποιος η προσοχή μου πάει στο βλέμμα μου.Εκεί ανοίγει το κουτί της Πανδώρας. Έτσι η οπτική επαφή με όλους τους κανόνες που ακολουθείς ασυνείδητα, γίνεται συνειδητή. Χάνεται το αόριστο βλέμμα, δεν ξέρεις πόση ώρα να κοιτάξεις τον άλλο, που να τον κοιτάξεις και στο τέλος η προσοχή σου πέφτει στα μάτια του συνομιλητή σου, που είναι ενοχλητικό για όλους τους ανθρώπους και όλοι το αποφεύγουν. Αν όμως κοιτάς τον άλλον συνειδητά και δε μπορείς να αποφύγεις τα μάτια του, τότε καταντάει τρομακτικό.
Πως γίνεται να σταματήσω να ασχολούμαι με το βλέμμα μου; Καμιά ιδέα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Wilfred]

ασχολησου με τα μαλλια σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Maria Bluemind]

Όταν μιλαω εγω τις περισσοτερες φορες δεν με αποσχολει το βλεμα μου και μπορω να κοιταξω τους αλλους.. το θεμα ειναι οταν αυτοι μου μιλουν..
Η κολλητή μου έχει θέμα με αυτό, γιατί κάθε φορά που με μιλάει εγώ την κοιτάζω για 1-2 δευτερόλεπτα και μετά κοιτάζω από πίσω της, στο άπειρο... με αποτέλεσμα ενώ εγώ συγκεντρόνομαι πάρα πολύ σε αυτά που λέει, αυτή να νομίζει πως παρατηρώ κάτι άλλο και δεν την προσέχω.. Βέβαια πλέον έχει αρχίσει να το συνηθίζει ( ) αλλά ξέρω ότι είναι πολύ σπαστικό για τον άλλον.
Επίσης έχω πρόβλημα γενικά με τα βλέματα και δεν μπορώ να κοιτάζω κάποιον πολύ ώρα εάν ξέρω ότι με κοιτάζει και αυτός.. (και όταν λέω πολύ ώρα εννοώ για πάνω από 2 δευτερόλεπτα :Ρ)
Και όχι.. δεν φοράω ποτέ γυαλιά ηλίου.. Δεν ξέρω άμα αυτό είναι καλό ή κακό..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alexl1996]

Εγώ έχω θέμα, δυσκολεύομαι να κοιτάξω τον άλλον στα μάτια, ειδικά όταν ντρέπομαι πολύ... Δεν το κάνω επίτηδες όμως

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ψαραδέλλη]

Πάντα αλλά εντάξει μπορεί να ξεφύγω και να κοιτάξω λίγο και αυτί, φρύδια, μέτωπο και ό,τι είναι γύρω.
Δεν καρφώνομαι κιόλας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alma_Libre]

Ναι είναι ο μοναδικός τρόπος για να δείξεις στον άλλο πως τον σέβεσαι ... και του μιλάς ειλικρινά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tabby]

το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό να κοιτάς τον άλλο στα μάτια. Μου έχει τύχει να μην μπορουν καν να με κοιτάξουν κατάματα και να το αποφεύγουν συστηματικά. Μία τέτοια στάση δείχνει αδυναμία, ανειλικρίνεια και κόμπλεξ. Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο της ντροπής, αλλά οκ αυτό πιστεύω ότι ξεπερνιέται μετά τις πολύ πρώτες επαφές. Οπότε η οπτική επαφή είναι από τα πιο σημαντικά μου κριτήρια για να καταλάβω και να "νιώσω" τον άλλο. Αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην οπτική επαφή, με απομακρύνει και χάνω το ενδιαφέρον μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[elepan]

Μου έχει τύχει να μην μπορουν καν να με κοιτάξουν κατάματα και να το αποφεύγουν συστηματικά. Μία τέτοια στάση δείχνει αδυναμία, ανειλικρίνεια και κόμπλεξ.

Να ζήσει το πληκτρολογιό σου. Μια από τα ίδια. Άτομο που δεν με κοιτά στα μάτια, έχει φύγει στο πεντάλεπτο. Κοιτάζω πάντα στο βλέμμα και περιμένω ανταπόκριση, διαφορετικά όπως λέει και το song

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[merry poppins]

Κοιταζω στα ματια τον αλλον οταν μιλαω, εκτος αν κανω καποια αναλυση θεωριας που για να μπορω να παραμεινω συγκεντρωμενη κοιταζω πανω ενω μιλαω...επισης οταν προσπαθω ν ααποφυγω την απαντηση σε ερωτηση κοιταζω αλλου γιατι δε νιωθω ανετα...ε οκ δε γουσταρω αδιακριτες ερωτησεις...κατα τα αλλα δε βρισκω λογο να μη κοιταω τον αλλον στα ματια...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Greysanatomy]

Όχι....Είμαι αρκετά ντροπαλός ανασφαλής και εσωστρεφής για να μπορέσω να κάνω κάτι τέτοιο.Ούτε όταν μιλάω θέλω να με κοιτάζουν στα μάτια.Το καταλαβαίνω και κοιτάζω αμήχανα αλλού...Έχω χτίσει πολλούς τοίχους και άμυνες.Η οπτική επαφή με κάνει να νιώθω ότι πέφτουν οι άμυνες μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό αλλά δεν με βγαίνει με όλα τα άτομα να τους κοιτάω στα μάτια. Με βγαίνει περισσότερο με κοντινά μου άτομα με τους υπόλοιπους έχω ένα θέμα.. Αν και προσπαθώ να μη κοιτάω αλλού δεν τα καταφέρνω πάντα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dalian]

Παλιά ντρεπόμουν πολύ αλλά συνηθίζεις αργά ή γρήγορα...

Ναι είναι ο μοναδικός τρόπος για να δείξεις στον άλλο πως τον σέβεσαι ... και του μιλάς ειλικρινά.

Όχι απαραίτητα. Υπάρχουν και εξασκημένοι ψεύτες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.