Τα πρωτάκια και...οι γονείς τους

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15.335 μηνύματα.
Σε όλα πήγαινα μόνος μου ..... 1η Δημοτικου (εκεί με παράτησαν στην αυλή) 1η Γυμνασίου , 1η Λυκείου , Πανεπίστημιο...

επισης ήρθε η ώρα να επαναφέρω το θέμα που οι περισσοτεροι μισείτε
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 5.325 μηνύματα.
Σε όλα πήγαινα μόνος μου ..... 1η Δημοτικου (εκεί με παράτησαν στην αυλή) 1η Γυμνασίου , 1η Λυκείου , Πανεπίστημιο...

επισης ήρθε η ώρα να επαναφέρω το θέμα που οι περισσοτεροι μισείτε

Ποιο θέμα; χειρότερο κι απ το thread του κορωνοϊού;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15.335 μηνύματα.

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 5.325 μηνύματα.

Μιεχ. Αδιάφορο θα λεγα, αφού δε με αφορά πλέον. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15.335 μηνύματα.
Μιεχ. Αδιάφορο θα λεγα, αφού δε με αφορά πλέον. :P
:D εγώ καταβάθως ζηλεύω γιατί τα παιδιά θα έχουν και άλλες διακοπές σύντομα και ίσως βγάζω κόμπλεξ δε ξέρω...
το καλό είναι με τις διακοπές πως κάποτε τελειώνουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Skiyo

Διάσημο μέλος

Ο George αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2.885 μηνύματα.
Μόνο στη Α δημοτικό έκατσε ο μπαμπας μου, τις υπόλοιπες χρονιές η μαμά μου που είναι δασκάλα πήρε μετάθεση στο δημοτικό που πήγαινα εκεί οπότε δεν την μετράω γιατί ήταν με τους δασκάλους στο αγιασμό και όχι με τους γονείς. Στη Α γυμνάσιο με παράτησε ο μπαμπάς επειδή είχε δουλειές και δεν μπορούσε να με περιμένει να πάρω τα βιβλία μετά το αγιασμό γιατί το σπίτι μου είναι 25 λεπτα με τα πόδια από το γυμνάσιο. Τελικά με έφερε σπίτι μια φίλη της μητέρας μου. Στις υπόλοιπες τάξεις πήγαινα μόνος μου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10.664 μηνύματα.
Το θέμα αναφέρεται στα πρωτάκια, όμως θα το επεκτείνω και για τη Γ' λυκείου. Έχουν περάσει χρόνια που αποφοίτησα και δεν ξέρω αν ακόμα γίνεται αυτό που θα περιγράψω. Τις μέρες των πανελληνίων αρκετοί γονείς (κυρίως μανάδες) έρχονταν μαζί με τα παιδιά τους το σχολείο και περίμεναν απέξω μέχρι να τελειώσουν. Ρωτούσαν αυτούς που βγαίναν πρώτοι αν ήταν εύκολα, (αν και αυτοί ήταν φαντάροι ή μαθητές τουρίστες). Κάποιες προσεύχονταν για καλή επιτυχία και μάλιστα μία είχε απλώσει στα κάγκελα 5-6 εικόνες και λιβάνιζε. Ξέρω την περίπτωση μάνας που διάβαζε μαζί με το γιό της και έδωσε και αυτή εξετάσεις (!) με αποτέλεσμα να μπει η μάνα και το βλαστάρι να μείνει απέξω.

1759141949993.png
 

adams33

Πολύ δραστήριο μέλος

Η adams33 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 1.606 μηνύματα.
η παιδαγωγικη του “gentle parenting” που διδασκεται στον Ελληνα απο τους 4ετης ψυχολογους των πανεπιστημίων μας, εχει καταφέρει να αλλαξει τελείως αυτη την κατάσταση ..

προς το χειροτερο φυσικά ..

αδιαφορια ,παιδια στον αυτοματο με βαση το δικο τους συναισθημα ....η μανουλα μην κλαψει το παιδακι της ,σε εφαγε ...
ετσι και δεν το περασεις και σε καποιο μαθημα ;
παει καταγγελία ...

ας μας πουν αυτοι οι ερμοι οι καθηγητες τι λαμβανουν καθημερινα και τι αντιμετωπίζουν ..

παιδια θυμωμενα να τους φταιει το σχολειο ,η ζωη και απο πισω γονεις να τους υποστηριζουν κιολας και για την λεκτική βια αλλα και την σωματικη ...

μην ξεχναμε εχουμε τους πανεπιστημιακούς γονεις πλεον ,περασε η γενιά που η μητερα δεν ειχε σπουδασει για να κανει οικογενεια ....
 

touvlo

Διάσημο μέλος

Η touvlo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 3.634 μηνύματα.
ετσι και δεν το περασεις και σε καποιο μαθημα ;
παει καταγγελία ...
τι εννοείς; Σε ποια βαθμίδα εκπαίδευσης;
ας μας πουν αυτοι οι ερμοι οι καθηγητες τι λαμβανουν καθημερινα και τι αντιμετωπίζουν ..
επίσης τι εννοείς; Καθηγητές δευτεροβάθμιας; Ποια τάξη; Γιατί τα δέχονται; Φταίνε 100%! Είναι δυνατό, να τολμήσει να έρθει μάνα σε καθηγητή και να ...πουλήσει μαγκιά, να δωροδοκήσει, να απειλήσει; Τι κάνει δηλαδή; Και ο μουρόχαβλος κάθεται;
,η ζωη και απο πισω γονεις να τους υποστηριζουν
εντάξει, οι γονείς υποστηρίζουν τα παιδιά τους πάντα, αλλά επεμβαίνουν εκεί και όσο τους ...παίρνει. Κουμάντο στο σπίτι τους!
 

glayki

Διακεκριμένο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 7.215 μηνύματα.
Το θέμα αναφέρεται στα πρωτάκια, όμως θα το επεκτείνω και για τη Γ' λυκείου. Έχουν περάσει χρόνια που αποφοίτησα και δεν ξέρω αν ακόμα γίνεται αυτό που θα περιγράψω. Τις μέρες των πανελληνίων αρκετοί γονείς (κυρίως μανάδες) έρχονταν μαζί με τα παιδιά τους το σχολείο και περίμεναν απέξω μέχρι να τελειώσουν. Ρωτούσαν αυτούς που βγαίναν πρώτοι αν ήταν εύκολα, (αν και αυτοί ήταν φαντάροι ή μαθητές τουρίστες). Κάποιες προσεύχονταν για καλή επιτυχία και μάλιστα μία είχε απλώσει στα κάγκελα 5-6 εικόνες και λιβάνιζε. Ξέρω την περίπτωση μάνας που διάβαζε μαζί με το γιό της και έδωσε και αυτή εξετάσεις (!) με αποτέλεσμα να μπει η μάνα και το βλαστάρι να μείνει απέξω.

Ναι ναι ακόμα θα δεις γονείς να καραδοκούν αγωνιώντας από έξω .. Αστε ρε παιδί μου τα παιδιά να απογαλακτιστουν, να αναλάβουν το βάρος της ευθύνης που τους αναλογεί μόνοι τους χωρίς δεκανίκια.
Αυτο που με νευριάζει τελείως είναι το α' πληθυντικό ( η μαμά ενσωματωμένη στην περσόνα του παιδιού ) πχ . Εμείς έχουμε να διαβάσουμε το τάδε, εμείς πηγαίνουμε στο τάδε φροντιστήριο, εμείς, εμείς, εμείς εμείς. ... Κάπου έλεος πια.
 

Grand Duchess

Διακεκριμένο μέλος

Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 7.705 μηνύματα.
Αυτο που με νευριάζει τελείως είναι το α' πληθυντικό ( η μαμά ενσωματωμένη στην περσόνα του παιδιού ) πχ . Εμείς έχουμε να διαβάσουμε το τάδε, εμείς πηγαίνουμε στο τάδε φροντιστήριο, εμείς, εμείς, εμείς εμείς. ... Κάπου έλεος πια.
Εν τω μεταξύ αυτό που αναφέρεις έχει ένα ακόμη πιο κακό νόημα από πίσω. Ότι το παιδί έχει οριακά μηδενικό λόγο στις αποφάσεις αυτές και απλά περνάει ο,τι θέλει να κάνει η μάνα.
Πχ "εμείς περάσαμε εκεί" (όχι, το παιδί σου πέρασε εκεί), "εμείς θέλουμε την τάδε σχολή" (μήπως την θες εσύ και όχι το παιδί; )
Και μετά φτάνουν αυτά τα παιδιά 20-25 ετών και δεν μπορούν να πάρουν καμία απόφαση χωρίς να πάρουν τηλ την μαμά.
 

Scandal

Διαχειριστής

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 36 ετών, επαγγέλλεται Web developer και μας γράφει από Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 21.445 μηνύματα.
Ποια πρωτάκια; Το πιο τραγικό είναι να πηγαίνει ο πρωτοετής φοιτητής/ τρια με τον μπαμπά ή τη μαμά για να κάνουν εγγραφή στη σχολή :P
Δηλαδή κάπου έλεος αυτοί οι γονείς.
 

vanessa99

Δραστήριο μέλος

Η vanessa99 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 621 μηνύματα.
Ποια πρωτάκια; Το πιο τραγικό είναι να πηγαίνει ο πρωτοετής φοιτητής/ τρια με τον μπαμπά ή τη μαμά για να κάνουν εγγραφή στη σχολή :P
Δηλαδή κάπου έλεος αυτοί οι γονείς.
Και δεν μπορείς να τους πεις και τίποτα 🫠🙃
 

giannhs2001

Επιφανές μέλος

Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλλεται Ιστορικός και μας γράφει από Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 23.796 μηνύματα.
Ποια πρωτάκια; Το πιο τραγικό είναι να πηγαίνει ο πρωτοετής φοιτητής/ τρια με τον μπαμπά ή τη μαμά για να κάνουν εγγραφή στη σχολή :P
Δηλαδή κάπου έλεος αυτοί οι γονείς.
Δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω αλλά κάποιοι γνωστοί που δέχονται ενδιαφερόμενους νέους προς εργασία για συνέντευξη έχουν αναφέρει πως συχνά έρχονται με κάποιον γονέα μαζί. Ελπίζω ειλικρινά να είναι υπερβολή και όχι κάτι που συμβαίνει όντως.

Αυτή είναι η τοξική πλευρά της αγίας ελληνικής οικογένειας. Υπάρχει αυστηρός έλεγχος και διαρκής παρέμβαση των γονέων επί των πάντων στη ζωή του παιδιού με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν άβουλα και άτολμα παιδιά. Και ΟΛΟΙ μας (άλλοι σε μικρό άλλοι σε μεγάλο βαθμό) έχουμε επηρεαστεί από αυτό γιατί έτσι λειτουργούν σχεδόν όλοι πια.
 

Grand Duchess

Διακεκριμένο μέλος

Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 7.705 μηνύματα.
Ποια πρωτάκια; Το πιο τραγικό είναι να πηγαίνει ο πρωτοετής φοιτητής/ τρια με τον μπαμπά ή τη μαμά για να κάνουν εγγραφή στη σχολή :P
Δηλαδή κάπου έλεος αυτοί οι γονείς.
Αυτό ήθελε να κάνω ο πατέρας μου (να πάω με την μάνα μου) του είπα ναι καλά σιγά μη γίνω ρεζιλι 🤣 bye bye
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω αλλά κάποιοι γνωστοί που δέχονται ενδιαφερόμενους νέους προς εργασία για συνέντευξη έχουν αναφέρει πως συχνά έρχονται με κάποιον γονέα μαζί. Ελπίζω ειλικρινά να είναι υπερβολή και όχι κάτι που συμβαίνει όντως.

Αυτή είναι η τοξική πλευρά της αγίας ελληνικής οικογένειας. Υπάρχει αυστηρός έλεγχος και διαρκής παρέμβαση των γονέων επί των πάντων στη ζωή του παιδιού με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν άβουλα και άτολμα παιδιά. Και ΟΛΟΙ μας (άλλοι σε μικρό άλλοι σε μεγάλο βαθμό) έχουμε επηρεαστεί από αυτό γιατί έτσι λειτουργούν σχεδόν όλοι πια.
Και αυτό δημιουργεί μετά στο παιδί μια αίσθηση ότι ο,τι κάνει πρέπει να κάνει αναφορά πίσω στους γονείς ή να πάρει επιβεβαίωση ή να νιώσει τύψεις αν πάρει μια απόφαση και δεν την μοιραστεί.
Τοξικές παραδόσεις ελληνικής οικογένειας.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω αλλά κάποιοι γνωστοί που δέχονται ενδιαφερόμενους νέους προς εργασία για συνέντευξη έχουν αναφέρει πως συχνά έρχονται με κάποιον γονέα μαζί. Ελπίζω ειλικρινά να είναι υπερβολή και όχι κάτι που συμβαίνει όντως.

Αυτή είναι η τοξική πλευρά της αγίας ελληνικής οικογένειας. Υπάρχει αυστηρός έλεγχος και διαρκής παρέμβαση των γονέων επί των πάντων στη ζωή του παιδιού με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν άβουλα και άτολμα παιδιά. Και ΟΛΟΙ μας (άλλοι σε μικρό άλλοι σε μεγάλο βαθμό) έχουμε επηρεαστεί από αυτό γιατί έτσι λειτουργούν σχεδόν όλοι πια.
Και αυτό δημιουργεί μετά στο παιδί μια αίσθηση ότι ο,τι κάνει πρέπει να κάνει αναφορά πίσω στους γονείς ή να πάρει επιβεβαίωση ή να νιώσει τύψεις αν πάρει μια απόφαση και δεν την μοιραστεί.
Τοξικές παραδόσεις ελληνικής οικογένειας.
 

glayki

Διακεκριμένο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 7.215 μηνύματα.
Αυτό ήθελε να κάνω ο πατέρας μου (να πάω με την μάνα μου) του είπα ναι καλά σιγά μη γίνω ρεζιλι 🤣 bye bye
Καλά αυτό δε μου κάνει εντύπωση. Σκέψου παιδιά απο μικρά επαρχιακά μέρη χωρίς καμία εμπειρία κίνησης σε αστικό κέντρο... Όπως ψάχνουν για σπίτι με γονείς, αντε πάνε και στη γραμματεία. Συμβαίνει.
 

Grand Duchess

Διακεκριμένο μέλος

Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 7.705 μηνύματα.
Καλά αυτό δε μου κάνει εντύπωση. Σκέψου παιδιά απο μικρά επαρχιακά μέρη χωρίς καμία εμπειρία κίνησης σε αστικό κέντρο... Όπως ψάχνουν για σπίτι με γονείς, αντε πάνε και στη γραμματεία. Συμβαίνει.
Καλά αυτό γίνεται γιατί πολλές φορές ανεβαίνουν με το αυτοκίνητο και φεύγουν πίσω αν δεν βρουν σπίτι. Συμβαίνει όντως.
 

adams33

Πολύ δραστήριο μέλος

Η adams33 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 1.606 μηνύματα.
Ναι ναι ακόμα θα δεις γονείς να καραδοκούν αγωνιώντας από έξω .. Αστε ρε παιδί μου τα παιδιά να απογαλακτιστουν, να αναλάβουν το βάρος της ευθύνης που τους αναλογεί μόνοι τους χωρίς δεκανίκια.
Αυτο που με νευριάζει τελείως είναι το α' πληθυντικό ( η μαμά ενσωματωμένη στην περσόνα του παιδιού ) πχ . Εμείς έχουμε να διαβάσουμε το τάδε, εμείς πηγαίνουμε στο τάδε φροντιστήριο, εμείς, εμείς, εμείς εμείς. ... Κάπου έλεος πια.


Το «εμείς » συχνά παρεξηγείται. Κι όμως, το «εμείς» έχει δύο όψεις. Από τη μία, εκφράζει τη συλλογική προσπάθεια και την αίσθηση της οικογένειας ως ομάδας. Από την άλλη, μπορεί να δημιουργεί την εντύπωση ότι μειώνεται η προσωπική συμβολή του παιδιού.


Στη συμβουλευτική γονεων που εκανα για τον γιο μου ηταν το πιο σημαντικό κομματι να ξεκαθαρίζουμε τα όρια. Η οικογένεια συμβάλλει ουσιαστικά, προσφέροντας στήριξη, σταθερότητα και τα απαραίτητα εφόδια (π.χ. το φροντιστήριο). Το παιδί, από την πλευρά του, επενδύει χρόνο, κόπο και προσωπική δέσμευση. Όταν το «εμείς» στηρίζεται σε αυτή τη σαφή κατανομή ρόλων, δεν αφαιρεί την αξία της ατομικής προσπάθειας αντίθετα, την ενισχύει, γιατί δείχνει ότι το παιδί δεν είναι μόνο του στην πορεία του.


Στην ψυχολογική διάσταση, το «εμείς» καλλιεργεί στο παιδί το αίσθημα του ανήκειν, την ασφάλεια ότι υπάρχει ένα υποστηρικτικό πλαίσιο γύρω του. Παράλληλα, μαθαίνει να λειτουργεί όχι εγωκεντρικά αλλά συνεργατικά..... να αναγνωρίζει ότι κάθε επιτυχία γίνεται πιο ουσιαστική όταν είναι αποτέλεσμα κοινής προσπάθειας.
Το «εμείς» δεν είναι υποτίμηση της ατομικότητας, είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο η προσωπική προσπάθεια ανθίζει και αποκτά μεγαλύτερο νόημα. Και αυτό είναι μια αξία που, ως γονείς και εκπαιδευτικοί, είναι σημαντικό να μεταδίδουμε στα παιδιά μας.

Κι εγώ είχα νιώσει τεράστιες τύψεις όταν άκουσα κάποιον να το σχολιάζει έτσι, ενώ ποτέ δεν το είπα με διάθεση υποτίμησης . Το ίδιο μου έχουν εκφράσει και πολλοί γονείς που γνώρισα μέσα σε αυτές τις υπέροχες ομάδες.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το «εμείς» στην οικογένεια δεν μειώνει την αξία της προσωπικής προσπάθειας, αντίθετα, είναι ο βασικός πυλώνας πάνω στον οποίο το παιδί μαθαίνει αργότερα να εντάσσεται σε ομάδες, να αναγνωρίζει τα όριά του και τις δυνατότητές του, χωρίς αίσθηση ανταγωνισμού ή αλαζονείας. Το «εμείς» καλλιεργεί συνεργατικότητα, αλληλοσεβασμό και τη βεβαιότητα ότι κανείς δεν είναι μόνος του στην προσπάθεια.
 

Memetchi

Διάσημο μέλος

Ο Memetchi αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 2.547 μηνύματα.
η παιδαγωγικη του “gentle parenting” που διδασκεται στον Ελληνα απο τους 4ετης ψυχολογους των πανεπιστημίων μας, εχει καταφέρει να αλλαξει τελείως αυτη την κατάσταση ..
Αυτά που περιγράφεις δεν είναι «gentle parenting» ούτε γενικά αυτά που πρεσβεύει η σύγχρονη παιδαγωγική. Τα όρια και η αυτό εξυπηρέτηση-αυτό ρύθμιση είναι από τα πιο κύρια εργαλεία της.
 

adams33

Πολύ δραστήριο μέλος

Η adams33 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 1.606 μηνύματα.
Αυτά που περιγράφεις δεν είναι «gentle parenting» ούτε γενικά αυτά που πρεσβεύει η σύγχρονη παιδαγωγική. Τα όρια και η αυτό εξυπηρέτηση-αυτό ρύθμιση είναι από τα πιο κύρια εργαλεία της.
Δεν περιέγραψα την παιδαγωγική, γιατί η συγκεκριμένη μορφή που προβάλλεται σήμερα δύσκολα μπορεί να εφαρμοστεί στην Ελλάδα, και αυτό ήδη φαίνεται στην πράξη.

Δεν μπορείς να διδάξεις παιδαγωγική σε έναν γονέα που δεν ξέρει πρώτα να πλαισιώνει και να αναγνωρίζει τα δικά του συναισθήματα. Οι περισσότεροι γονείς καταλήγουν να κάνουν προβολές στα παιδιά τους, αντί να τα καθοδηγούν.

Έτσι, στη «κορυφή» της οικογένειας έχει βρεθεί πλέον το συναίσθημα του παιδιού..... ό,τι πει και ό,τι νιώσει θεωρείται απόλυτο. Αυτή η πρακτική όχι μόνο οδηγεί σε μια μορφή ναρκισσιστικής ενίσχυσης, αλλά συχνά καλλιεργεί θυμό, με εμφανή αποτελέσματα στη συμπεριφορά, ακόμα και με εκδηλώσεις βίας.
 
Top