Linkedin Tips

[Samael]

Άντε ρε Σάμαελ, πότε θα πάρει μπρος καμιά ευφυέστατη ιδέα για start up να χεστούμε στο χρήμα;

Θα πάρει ή να στείλω τα χαρτιά για σεζόν;

Μην το γελάς καθόλου. Αρχίζω να πείθομαι ολοένα και περισσότερο πως είναι η μόνη καλή διέξοδος στην χώρα αυτή, ειδάλλως κολλάς σε έναν ατελείωτο βρόχο συνεντεύξεων που συγκρίνεσαι με άλλα χίλια άλογα για το ποιος ταιριάζει καλύτερα στην εταιρική κουλτούρα και εαν καταφέρεις να χωθείς έχεις ανά δεν ξέρω και εγώ πόσο μια υπενθύμιση απο κάποιον μάνατζερ πως δεν αποδίδεις ικανοποιητικά.

Πρέπει να οργανωθούμε. Τι διάολο, τόσα μυαλά κάτι θα κατεβάσουμε για να πλουτίσουμε.

 

[taketrance]

Ένας τρόπος υπάρχει στην Ελλάδα να έχεις ήσυχο το κεφαλάκι σου : να κάνεις μερικές σωστές επενδύσεις, να πάρεις 2-3 σπιτάκια, να τα νοικιάζεις και τελείωσες

Μπροστά στα μάτια μας ήταν η λύση τόσο καιρό και δε το είχαμε πάρει πρέφα.

 

[amarelia]

Μην το γελάς καθόλου. Αρχίζω να πείθομαι ολοένα και περισσότερο πως είναι η μόνη καλή διέξοδος στην χώρα αυτή, ειδάλλως κολλάς σε έναν ατελείωτο βρόχο συνεντεύξεων που συγκρίνεσαι με άλλα χίλια άλογα για το ποιος ταιριάζει καλύτερα στην εταιρική κουλτούρα και εαν καταφέρεις να χωθείς έχεις ανά δεν ξέρω και εγώ πόσο μια υπενθύμιση απο κάποιον μάνατζερ πως δεν αποδίδεις ικανοποιητικά.

Πρέπει να οργανωθούμε. Τι διάολο, τόσα μυαλά κάτι θα κατεβάσουμε για να πλουτίσουμε.

Αυτό με τις συνεντεύξεις είναι το χειροτερο.
Δε φτάνει που γαμήθηκες στις σπουδές, δεν φτάνει που εχεις κάνει χίλια δυό, ακόμα και τεράστια προϋπηρεσία να εχεις πάλι θα χρειαστεί να αποδεικνύεις τον εαυτό σου ξανά και ξανά σε βάναυσες συνεντεύξεις και στην καθημερινότητα.
Ε αι σιχτιρ, ζωή είναι αυτη;

 

[Samael]

Μπροστά στα μάτια μας ήταν η λύση τόσο καιρό και δε το είχαμε πάρει πρέφα.

Άστα να πάνε.
Πολλοί που βγάζουν αρκετά λεφτά δεν τα επενδύουν πάντως, τα τρώνε, γιατί τα έχουν δεδομένα. Μετά τα χάνουν για διάφορους λόγους. Καλά εαν προέρχονται και απο κληρονομιά κιόλας...rip.

Αυτό με τις συνεντεύξεις είναι το χειροτερο.
Δε φτάνει που γαμήθηκες στις σπουδές, δεν φτάνει που εχεις κάνει χίλια δυό, ακόμα και τεράστια προϋπηρεσία να εχεις πάλι θα χρειαστεί να αποδεικνύεις τον εαυτό σου ξανά και ξανά σε βάναυσες συνεντεύξεις και στην καθημερινότητα.
Ε αι σιχτιρ, ζωή είναι αυτη;

Είναι ένα είδος προσωπικής αποξένωσης πιστεύω αλλά και μια γενικότερη τάση που υπάρχει ακόμα και στα social. Ένας άνθρωπος ο οποίος ακόμα και χωρίς να το επιδιώκει αναγκάζεται να συγκρίνεται συνεχώς με άλλους, καταλήγει να χάνει την ευκαιρία να καλλιεργήσει τα δικά του μοναδικά ταλέντα, για να αποδείξει όπως λες σε έναν τρίτο πως αξίζει να είναι μέρος του "culture" του.

Πολλές εταιρίες με αξιοσημείωτο ιστορικό επιτυχίας θέσπιζαν μια μέρα της εβδομάδας όπου κάθε εργαζόμενος μπορούσε να δουλέψει σε ένα προσωπικό project. Προφανώς όχι τυχαία, οι άνθρωποι ήξεραν πως μέσα απο τέτοιες δραστηριότητας μπορεί να έρθει η καινοτομία. Εδώ αυτό εαν το πεις θα σε κοιτάνε λες και ήρθες απο τον Άρη.

 

[amarelia]

Είναι ένα είδος προσωπικής αποξένωσης πιστεύω αλλά και μια γενικότερη τάση που υπάρχει ακόμα και στα social. Ένας άνθρωπος ο οποίος ακόμα και χωρίς να το επιδιώκει αναγκάζεται να συγκρίνεται συνεχώς με άλλους, καταλήγει να χάνει την ευκαιρία να καλλιεργήσει τα δικά του μοναδικά ταλέντα, για να αποδείξει όπως λες σε έναν τρίτο πως αξίζει να είναι μέρος του "culture" του.

Πολύ σωστά.
Επίσης ,όπως εχω ξαναπεί, και κάτι άλλο που συμβάλλει στην προσωπική αποξένωση είναι και το emotional labor που πρέπει να κανεις εκεί μέσα πέρα απο το κανονικό labor.
Δηλαδή να γελάς με μαλακίες, να εχεις καλές σχέσεις με όλους, να κάνεις δικτύωση, να δείχνεις τρομερό ενδιαφέρον για το αντικείμενο της εταιρείας (ακόμα κι αν αυτό είναι να πουλάει απορρυπαντικά και σερβιέτες βλ. P&G), να μην λες την αλήθεια στο HR οταν σε ρωτάει γιατι θα πάρεις μπούλο και να συμμετέχεις σε ο,τι μαλακίες σε βάζουν να κάνεις (team building activities κτλ).

Εγώ θυμάμαι γύριζα σπίτι μετά απο κάτι τέτοια ξάπλωνα στο κρεβάτι και κοιτούσα το κενο στο ταβάνι για μια ώρα και αναρωτιόμουν τι στον π@τσο έκανα εκεί ολη μέρα.
Ένιωθα πλήρως εξαντλημένη σαν να είχα κάνει οικοδομή.

Φρίκη

 

[nPb]

Άστα να πάνε.
Πολλοί που βγάζουν αρκετά λεφτά δεν τα επενδύουν πάντως, τα τρώνε, γιατί τα έχουν δεδομένα. Μετά τα χάνουν για διάφορους λόγους. Καλά εαν προέρχονται και απο κληρονομιά κιόλας...rip.

H έξυπνη ιδέα είναι να μπορείς να βγάζεις λεφτά, να δημιουργείς κάτι και να μην αναλώνεσαι σε ένα μίζερο σύστημα που προωθείται όχι απαραίτητα ο πιο ηθικός και εργατικός. Ειδικά στον εταιρικό και βιομηχανικό κόσμο επικρατεί η λογική της προώθησης με κάθε κόστος. Από την εμπειρία μου στο μύθο της Γερμανίας, είδα ότι και εκεί οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να κερδίζουν πράγματα όχι απαραίτητα με τη δουλειά τους αλλά με πισώπλατα μαχαιρώματα και δουλικές συμπεριφορές, δηλαδή, να κάνουν «υπομονή» μέχρι να γίνει η δουλειά τους. Βέβαια επειδή υπάρχουν αρκετοί μαλάκες και πτυχιούχοι από όλο τον κόσμο αυτό δεν φαίνεται γιατί υπάρχει μια συνεχής ροή ανακύκλωσης στο σύστημα. Φεύγεις εσύ, έρχεται ο άλλος, φεύγει ο άλλος και έρχεται κάποιος άλλος. Αυτό ονομάζεται εταιρική κινητικότητα. Κανείς δεν αναρωτιέται γιατί οι περισσότεροι Γερμανοί ή Ολλανδοί (ντόπιοι) συνεχώς παίρνουν αναρρωτικές άδειες. Οι οργανισμοί συμπληρώνουν τις θέσεις από μεγάλες αναρρωτικές με προσωπικό έκτακτου συμβολαίου.

Είναι ένα είδος προσωπικής αποξένωσης πιστεύω αλλά και μια γενικότερη τάση που υπάρχει ακόμα και στα social. Ένας άνθρωπος ο οποίος ακόμα και χωρίς να το επιδιώκει αναγκάζεται να συγκρίνεται συνεχώς με άλλους, καταλήγει να χάνει την ευκαιρία να καλλιεργήσει τα δικά του μοναδικά ταλέντα, για να αποδείξει όπως λες σε έναν τρίτο πως αξίζει να είναι μέρος του "culture" του.

Οι περισσότεροι νέοι σήμερα έχουν μπει σε ένα τρυπάκι σπουδών και κυνήγι δεξιοτήτων μόνο και μόνο για να μην αποξενωθούν, να μην θεωρηθούν ανίκανοι στο υπάρχον μοντέλο ζωής. Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν κάνει μεγάλη ζημιά επειδή "συγκρίνουν" διαφορετικούς ανθρώπους και εξαφανίζουν μοναδικά ταλέντα που μας κάνουν ξεχωριστούς και δημιουργικούς. Οι νέοι συνεχώς συγκρίνονται σε δεξιότητες και πτυχία ενώ ακόμη απορρίπτουν φιλίες με βάση την επαγγελματική "επιτυχία" (ή "αποτυχία") στα μάτια τους.

Ακόμη και ο τρόπος που γίνονται οι συνεντεύξεις, ότι υπάρχουν ειδικές εταιρίες να φτιάχνουν βιογραφικά, άπειρες σελίδες με "συμβουλές" ερωτήσεων που πέφτουν σε συνεντεύξεις, κτλ δείχνει ακριβώς ότι η διαδικασία έχει σαπίσει. Δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για πραγματική δουλειά. Οι περισσότερες δουλειές κινούνται στη σφαίρα μιας φαντασίωσης, ότι θα σου απαντήσει ένα απρόσωπο μήνυμα από κάποιο τμήμα ανθρώπινου δυναμικού. Ζει ένας κόσμος επαγγελματικά με το άγχος κάποιων άλλων να βρουν μια δουλειά. Ωραίο;

Πολλές εταιρίες με αξιοσημείωτο ιστορικό επιτυχίας θέσπιζαν μια μέρα της εβδομάδας όπου κάθε εργαζόμενος μπορούσε να δουλέψει σε ένα προσωπικό project. Προφανώς όχι τυχαία, οι άνθρωποι ήξεραν πως μέσα απο τέτοιες δραστηριότητας μπορεί να έρθει η καινοτομία. Εδώ αυτό εαν το πεις θα σε κοιτάνε λες και ήρθες απο τον Άρη.

Αυτό πλέον δεν υπάρχει. Μου το έλεγε ένας γνωστός μου εργαζόταν σε μεγάλη εταιρία στο εξωτερικό. Δοκίμασε να κάνει σεμινάριο καινοτομίας και νέων λύσεων. Αμέσως τον αγνόησαν ενώ τον εγκάλεσαν σε ειδική συνέντευξη-επίπληξη ότι δεν θα πρέπει να αλλοιώσει την εταιρική κουλτούρα. Σημειώθηκε ως προειδοποίηση στον φάκελό του. Εννοείται ότι μετά τον χαιρέτησαν ευγενικά, με ψεύτικα χαμόγελα και στην καντίνα το μεσημέρι έκαναν ότι δεν τρέχει τίποτα.

 

[Jack of Spades]

Δε νομίζετε ότι εδώ και 1-2 σελίδες έχει εκτροχιαστεί τελείως το thread;

Οκ, cringάδες οι κορποραίοι, cringάδικο και το LinkedIn κ.λπ. αλλά ο τίτλος είναι «LinkedIn Tips» κι αντί να διαβάσουμε τίποτε σχετικό έχει πάει μέχρι και στο «πάρε 2-3 σπίτια και κάτσε να τα ξύνεις»!

Κάπου έλεος παιδιά...

 

[nPb]

Πολύ σωστά.
Επίσης ,όπως εχω ξαναπεί, και κάτι άλλο που συμβάλλει στην προσωπική αποξένωση είναι και το emotional labor που πρέπει να κανεις εκεί μέσα πέρα απο το κανονικό labor.
Δηλαδή να γελάς με μαλακίες, να εχεις καλές σχέσεις με όλους, να κάνεις δικτύωση, να δείχνεις τρομερό ενδιαφέρον για το αντικείμενο της εταιρείας (ακόμα κι αν αυτό είναι να πουλάει απορρυπαντικά και σερβιέτες βλ. P&G), να μην λες την αλήθεια στο HR οταν σε ρωτάει γιατι θα πάρεις μπούλο και να συμμετέχεις σε ο,τι μαλακίες σε βάζουν να κάνεις (team building activities κτλ).

Θα σε πουν "αντιδραστική" και μη προσαρμόσιμη. Πάντα απορρούσα αν όλες αυτές οι μαλακίες που κάνουν οι εταιρίες ή γενικά οι ομάδες δραστηριότητας (π.χ. σε Πανεπιστήμια, οργανισμούς) στο εξωτερικό έχουν κάποιο αντίκρισμα στη δημιουργία υγιούς περιβάλλοντος εργασίας και στην προσωπική ευεξία ή απλά να τρώνε κονδύλια και να χαζογελάνε οι δικτυωμένοι τρώγοντας κέικ από το μπουφέ ακούγοντας μαλακίες από τους λιγότερο δικτυωμένους. Επίσης δεν υπάρχει πιο αισχρό πράγμα, να προσέχεις πως θα μιλάς για να μην λογοκριθείς από τους "χαφιέδες" ή το τμήμα HR μέσω συζήτησης-επίπληξης. Ενώ πίσω από τα πολλά κακαρίσματα, κολλητιλίκια και ψεύτικα γέλια να παίζεται κάποιος άγριος πήδουλος μεταξύ των στελεχών εταιριών, καθηγητών Πανεπιστημίου και διδάκτορος, χρηματικές εξαγορές, εκβιασμοί, κτλ. Οι δε ομαδικές δράσεις για την ενίσχυση εμπιστοσύνης είναι και αυτό ένα μέρος πολιτικής πως να μην δείχνουμε την τοξικότητα έξω. Πρέπει να δείχνεις ευδιάθετη σε ότι σου λένε ακόμη και αν δεν συμφωνείς.

 

[amarelia]

Δε νομίζετε ότι εδώ και 1-2 σελίδες έχει εκτροχιαστεί τελείως το thread;

Οκ, cringάδες οι κορποραίοι, cringάδικο και το LinkedIn κ.λπ. αλλά ο τίτλος είναι «LinkedIn Tips» κι αντί να διαβάσουμε τίποτε σχετικό έχει πάει μέχρι και στο «πάρε 2-3 σπίτια και κάτσε να τα ξύνεις»!

Κάπου έλεος παιδιά...

εδω που τα λέμε δεν εχεις και άδικο
έχουμε ξεφύγει, αλλά μας τρώει

θα πάμε να φαγωθούμε αλλού

 

[GeorgePap2003]

Δοκίμασε να κάνει σεμινάριο καινοτομίας και νέων λύσεων. Αμέσως τον αγνόησαν ενώ τον εγκάλεσαν σε ειδική συνέντευξη-επίπληξη ότι δεν θα πρέπει να αλλοιώσει την εταιρική κουλτούρα. Σημειώθηκε ως προειδοποίηση στον φάκελό του. Εννοείται ότι μετά τον χαιρέτησαν ευγενικά, με ψεύτικα χαμόγελα και στην καντίνα το μεσημέρι έκαναν ότι δεν τρέχει τίποτα.

Λοιπον πανω σε αυτο θελω να πατησω και να πω το εξης

Εγω και ενας φιλος και συμφοιτητης μου πηραμε τη πρωτοβουλια μονοι μας να διοργανωσουμε μεσω του τμηματος μας ενα συνεδριο που θα αφορα τα οικονομικα-το real estate και την τοπικη αυτοδιοικηση και το β' μερος του θα ειναι μια ενδελεχη ενημερωση του μεταπτυχιακου της σχολης. Συγκεντρωσαμε μια ομαδα οργανωτικη-χωρισαμε αρμοδιοτητες (20-22 ατομα ειμαστε μεσα)-φτιαξαμε σοσιαλ-εγω προσωπικα εφτιαξα ιστοσελιδα του συνεδριου (δεν την εχω ολοκληρωσει ακομα)-βγαλαμε θεματα προτεινομενα και σκεφτηκαμε να τα παρουσιασουμε στον προεδρο της σχολης ο οποιος εδειξε πληρη αδιαφορια και επικαλεστηκε διοικητικα θεματα στο γεγονος οτι δεν μπορουμε να βρουμε καποια αιθουσα να κανουμε το συνεδριο...

Δεν ξερω τι συμβαινει στην Γερμανια,αλλα ειμαι σιγουρος οτι στις ΗΠΑ η προσπαθεια θα ειχε αγκαλιαστει απο τους ακαδημαικους και τους υπολοιπους συμφοιτητες

 

[archaios19]

Λοιπον πανω σε αυτο θελω να πατησω και να πω το εξης

Εγω και ενας φιλος και συμφοιτητης μου πηραμε τη πρωτοβουλια μονοι μας να διοργανωσουμε μεσω του τμηματος μας ενα συνεδριο που θα αφορα τα οικονομικα-το real estate και την τοπικη αυτοδιοικηση και το β' μερος του θα ειναι μια ενδελεχη ενημερωση του μεταπτυχιακου της σχολης. Συγκεντρωσαμε μια ομαδα οργανωτικη-χωρισαμε αρμοδιοτητες (20-22 ατομα ειμαστε μεσα)-φτιαξαμε σοσιαλ-εγω προσωπικα εφτιαξα ιστοσελιδα του συνεδριου (δεν την εχω ολοκληρωσει ακομα)-βγαλαμε θεματα προτεινομενα και σκεφτηκαμε να τα παρουσιασουμε στον προεδρο της σχολης ο οποιος εδειξε πληρη αδιαφορια και επικαλεστηκε διοικητικα θεματα στο γεγονος οτι δεν μπορουμε να βρουμε καποια αιθουσα να κανουμε το συνεδριο...

Δεν ξερω τι συμβαινει στην Γερμανια,αλλα ειμαι σιγουρος οτι στις ΗΠΑ η προσπαθεια θα ειχε αγκαλιαστει απο τους ακαδημαικους και τους υπολοιπους συμφοιτητες

Στη συγκεκριμένη περίπτωση δυστυχώς έπεσες σε στριφνούς ανθρώπους που δεν αγκάλιασαν αυτή την ωραία φοιτητική πρωτοβουλία. Αλλά σε διαβεβαιώ ότι παρόμοιες τέτοιες ιδέες μια χαρά υποστηρίζονται σε άλλους κλάδους και πανεπιστήμια.

Στο δικό μου τμήμα, Ιστορίας και Αρχαιολογίας ΕΚΠΑ, ξεκίνησα ως προπτυχιακός φοιτητής μαζί με μία ομάδα συναδέλφων την πρωτοβουλία της διοργάνωσης του 10ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Φοιτητών Αρχαιολογίας. Η στήριξη από το τμήμα και το ίδιο το Πανεπιστήμιο ήταν αδιανόητη, από την τυπική έγκριση και την εξεύρεση χώρων μέχρι την προθυμία καθηγητών να προεδρεύσουν σε συνεδρίες, να δώσουν βιβλία τους για το μπαζάρ βιβλίων που διοργανώσαμε για να καλύψουμε τα έξοδα και άλλα πολλά...

Θέλω λοιπόν να πω ότι και στην Ελλάδα μια χαρά ενθαρρύνονται τέτοιες πρωτοβουλίες υπό την προϋπόθεση ότι εμφανίζεσαι οργανωμένος (χρονοδιάγραμμα, προϋπολογισμός, ιστοσελίδα/μέσα κοινωνικής δικτύωσης), έχεις βγάλει ήδη αρκετή δουλειά προτού ζητήσεις βοήθεια από καθηγητές και το τμήμα και φυσικά εφ'όσον όντως υπάρχουν πρόθυμοι και καταδεκτικοί άνθρωποι.

 

[GeorgePap2003]

Στη συγκεκριμένη περίπτωση δυστυχώς έπεσες σε στριφνούς ανθρώπους που δεν αγκάλιασαν αυτή την ωραία φοιτητική πρωτοβουλία. Αλλά σε διαβεβαιώ ότι παρόμοιες τέτοιες ιδέες μια χαρά υποστηρίζονται σε άλλους κλάδους και πανεπιστήμια.

Στο δικό μου τμήμα, Ιστορίας και Αρχαιολογίας ΕΚΠΑ, ξεκίνησα ως προπτυχιακός φοιτητής μαζί με μία ομάδα συναδέλφων την πρωτοβουλία της διοργάνωσης του 10ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Φοιτητών Αρχαιολογίας. Η στήριξη από το τμήμα και το ίδιο το Πανεπιστήμιο ήταν αδιανόητη, από την τυπική έγκριση και την εξεύρεση χώρων μέχρι την προθυμία καθηγητών να προεδρεύσουν σε συνεδρίες, να δώσουν βιβλία τους για το μπαζάρ βιβλίων που διοργανώσαμε για να καλύψουμε τα έξοδα και άλλα πολλά...

Θέλω λοιπόν να πω ότι και στην Ελλάδα μια χαρά ενθαρρύνονται τέτοιες πρωτοβουλίες υπό την προϋπόθεση ότι εμφανίζεσαι οργανωμένος (χρονοδιάγραμμα, προϋπολογισμός, ιστοσελίδα/μέσα κοινωνικής δικτύωσης), έχεις βγάλει ήδη αρκετή δουλειά προτού ζητήσεις βοήθεια από καθηγητές και το τμήμα και φυσικά εφ'όσον όντως υπάρχουν πρόθυμοι και καταδεκτικοί άνθρωποι.

Μπραβο σας που το προχωρησατε τοσο κ ειχατε υποστηριξη! Εμεις δεν ημαστε τοσο τυχεροί

 

[Samael]

Πολύ σωστά.
Επίσης ,όπως εχω ξαναπεί, και κάτι άλλο που συμβάλλει στην προσωπική αποξένωση είναι και το emotional labor που πρέπει να κανεις εκεί μέσα πέρα απο το κανονικό labor.
Δηλαδή να γελάς με μαλακίες, να εχεις καλές σχέσεις με όλους, να κάνεις δικτύωση, να δείχνεις τρομερό ενδιαφέρον για το αντικείμενο της εταιρείας (ακόμα κι αν αυτό είναι να πουλάει απορρυπαντικά και σερβιέτες βλ. P&G), να μην λες την αλήθεια στο HR οταν σε ρωτάει γιατι θα πάρεις μπούλο και να συμμετέχεις σε ο,τι μαλακίες σε βάζουν να κάνεις (team building activities κτλ).

Εγώ θυμάμαι γύριζα σπίτι μετά απο κάτι τέτοια ξάπλωνα στο κρεβάτι και κοιτούσα το κενο στο ταβάνι για μια ώρα και αναρωτιόμουν τι στον π@τσο έκανα εκεί ολη μέρα.
Ένιωθα πλήρως εξαντλημένη σαν να είχα κάνει οικοδομή.

Φρίκη

Γενικά αυτό που φαίνεται να ενθαρρύνουν είναι η παπάτζα και το ψέμα. I mean so be it, αλλά έχει τόσο πολύ πλάκα όταν κλαίγονται για τοξικά περιβάλλοντα εργασίας τα οποία οι ίδιοι δημιουργούν. Ορίστε το ultimate tip λοιπόν, όσο περισσότερη παπάτζα μπορείς να πουλήσεις τόσο πιο ψηλά θα πας.

Γενικά το LinkedIn προσωπικά μου χρήσιμεψε κυρίως σε ένα πράγμα. Να βλέπω ποιοι γνωστοί μου είναι μαλάκες βάσει του ποιοι έκαναν λαικ σε Μητσοτάκη, Άδωνι, Μυτιληναίο κτλπ .

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 22 Μαΐου 2025

Δε νομίζετε ότι εδώ και 1-2 σελίδες έχει εκτροχιαστεί τελείως το thread;

Οκ, cringάδες οι κορποραίοι, cringάδικο και το LinkedIn κ.λπ. αλλά ο τίτλος είναι «LinkedIn Tips» κι αντί να διαβάσουμε τίποτε σχετικό έχει πάει μέχρι και στο «πάρε 2-3 σπίτια και κάτσε να τα ξύνεις»!

Κάπου έλεος παιδιά...

Διάχυση ρίσκου λέγεται αγορίνα, δεν χρειάζεται να γίνει με ακίνητα ούτε να σταματήσει κανείς εκεί, αλλά κάπως πρέπει να γίνει. Εκτός εαν θέλει κανείς να καταλήξει μέχρι στα 40 του να ψάχνει αγγελίες στο LinkedIn για δουλειά επειδή κάθε 2-3 χρόνια θα τον πετάει η κάθε εταιρία και θα πρέπει να αποδεικνύει ξανά απο την αρχή ο,τι είναι ικανός.

Το οποίο θα είναι και η πραγματικότητα για πολύ κόσμο, συμπεριλαμβανόμενου και κάποιων μπαρμπάδων που θεωρούν πως η τεχνολογική πρόοδος δεν θα τους επηρεάσει.

Όλοι πιστεύουν πως είναι αναντικατάστατοι, μέχρι να τους έρθει απότομα η πραγματικότητα στην μούρη και να καταλάβουν πως χάνεις την αξία σου απο την μια στιγμή στην άλλη.

 

[Jack of Spades]

Διάχυση ρίσκου λέγεται...

Ευτυχώς που το διευκρίνισες κι αναρωτιόμασταν!

 

[Samael]

Ευτυχώς που το διευκρίνισες κι αναρωτιόμασταν!

Είδες ; Τις διαισθάνομαι τις ανησυχίες σας .

 

[amarelia]

μου τον χαλάσατε και τον Σάμαελ
δεν υπάρχει ελπίδα

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 22 Μαΐου 2025

Εκτός εαν θέλει κανείς να καταλήξει μέχρι στα 40 του να ψάχνει αγγελίες στο LinkedIn για δουλειά επειδή κάθε 2-3 χρόνια θα τον πετάει η κάθε εταιρία και θα πρέπει να αποδεικνύει ξανά απο την αρχή ο,τι είναι ικανός.

Πωπω Χριστέ μου, μεγαλύτερη καταρα απο αυτό δεν υπάρχει.
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι χειρότερο, προτιμώ να πάω να γίνω αγρότισσα απο το να μπώ ξανά στη λούπα με τους κλόουν

μπουτίκ κρεάτων

 

[Samael]

μου τον χαλάσατε και τον Σάμαελ
δεν υπάρχει ελπίδα

What long-term exposure to esteki does to a mf .

Πωπω Χριστέ μου, μεγαλύτερη καταρα απο αυτό δεν υπάρχει.
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι χειρότερο, προτιμώ να πάω να γίνω αγρότισσα απο το να μπώ ξανά στη λούπα με τους κλόουν

μπουτίκ κρεάτων

Αφορμή και ευκαιρία ψάχνω να πάω σε κανά νησί ή σε καμιά εξοχή.
Ηρεμία, γαλήνη, καθαρό οξυγόνο και φύση, τι άλλο να ζητήσει κανείς ;

 

[dum dum boy]

όλα αυτά που λέτε είναι κινέζικα για το μέσο έλληνα, που στην πλειοψηφία του, είτε είναι αυτοαπασχολούμενος, είτε εργάζεται σε μικροεπιχειρήσεις 1-3 εργαζομένων.

 

[GeorgePap2003]

«πάρε 2-3 σπίτια και κάτσε να τα ξύνεις»!

Πανευκολο

Δυστυχώς ή ευτυχώς η δυνατότητα αυτή είναι για πάρα πολύ λίγους...

 

[amarelia]

Πανευκολο

Δυστυχώς ή ευτυχώς η δυνατότητα αυτή είναι για πάρα πολύ λίγους...

μα ποια δυνατοτητα;
εργοστασιακό feature είναι

Ή στα άφησε η μανα σου και ο πατέρας σου ή παίρνεις το μπούλο