Ωριμότητα: Υφίσταται τέτοια απόλυτη έννοια;

[Black_Butter_flies]

Παιδιά δε νομίζω ότι είναι αντικειμενική η ωριμότητα ή η ομορφιά, όπως ειπώθηκε πριν. Δηλαδή δεν υπάρχει μια καθολικά αποδεκτή "ώριμη συμπεριφορά"; Ή δεν υπάρχουν καθολικά αποδεκτοί "όμορφοι άνθρωποι"; Άσχετα με το αν η τάδε συμπεριφορά δε μας αρέσει, μας ξενίζει, δε μας συμφέρει κτλ, κτλ, δεν υπάρχουν κάποια κριτήρια που να μπορούν να τη χαρακτηρίσουν ώριμη ανεξάρτητα με τον παρατηρητή;
Το ίδιο ισχύει και για την ομορφιά: η έλξη που νιώθουμε, η συμπάθεια, ακόμα και ο έρωτας για ένα άτομο είναι θέμα χημείας, αύρας, κάτι τέλοσπάντων έξω από τα καθιερωμένα. Αλλά μη μου πείτε τώρα ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι των οποίων η ομορφιά να μην αναγνωρίζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των παρατηρητών. Άσχετα, το τονίζω ξανά, με την έλξη που μπορεί να νιώσει ή όχι ο καθένας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

Άκουσα ένα καλό χτες...

όλα τα κριτήρια είναι υποκειμενικά...όταν για την πλειοψηφία ταυτίζονται, τότε γίνονται αντικειμενικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Άκουσα ένα καλό χτες...

όλα τα κριτήρια είναι υποκειμενικά...όταν για την πλειοψηφία ταυτίζονται, τότε γίνονται αντικειμενικά.

πολύ σωστό! κάπως έτσι λειτουργούμε τελικά και νομίζω ότι αυτή είναι και η απάντηση στο θέμα μας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Τα κρίτηρια είναι αντικειμενικά μόνο σε ακραίες περίπτωσεις, σε οριακές έχουμε μόνο υποκειμενικά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

...και με ποια "αντικειμενικά" κριτήρια θέτονται οι ακραίες και οι οριακές περιπτωσεις?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

...και με ποια "αντικειμενικά" κριτήρια θέτονται οι ακραίες και οι οριακές περιπτωσεις?

Ακραίες κατάσταστασεις υπάρχουν ίσως βέβαια να αλλάζουν από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά υπάρχουν , αυτό έχει σημασία ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Άκουσα ένα καλό χτες...

όλα τα κριτήρια είναι υποκειμενικά...όταν για την πλειοψηφία ταυτίζονται, τότε γίνονται αντικειμενικά.

Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα,όπως σε κάθε αφηρημένη έννοια έτσι και στην "ωριμότητα" ισχύει το παραπάνω.Πχ. αν εγώ (υποκειμένικα ξεκινά) πιστεύω ότι ώριμος είναι όποιος έχει σταθερή δουλειά στα 30(παράδειγμα φέρνω) και συναντήσω ακόμη 1-2 που πιστεύουν το ίδιο τότε ξαφνικά αποκτούμε αντικειμενικό κριτήριο για τον ορισμό της ωριμότητας.
Φυσικά όμως αυτά τα κριτήρια αλλάζουν απο άτομο σε άτομο πχ.ενώ ο κύκλος μου λόγω της γενικότερης μου στάσης και των απόψεων μου για τη ζωή με θεωρεί "ώριμη"(πράγμα που δεν με βρίσκει σύμφωνη) η μαμά μου εξακολουθεί να ωρύεται "πότε θα ωριμάσεις επιτέλους".
Κι επειδή εγώ δεν θέλω να νοιώθω σαν φρούτο,γιατί πιστεύω ότι μόνο οι καρποί των δέντρων ωριμάζουν και πέφτουν σε αντίθεση με τους ανθρώπους που γηράσκουν αεί διδασκόμενοι και ξυπνούν κάθε μέρα έχοντας νέα βιώματα άρα δεν μπορεί να οριστεί ούτε κριτήριο ούτε στάδιο ωριμότητας θέλω μέσα απο το ποστ αυτό να βροντοφωνάξω:
ΕΧΩ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

kleftra μακάρι να ήταν έτσι οι ανώριμοι άνθρωποι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[emufear]

Μη μπερδεύουμε τους ανώριμους με τους επαναστάτες, τους ρομαντικούς κτλ..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Μη μπερδεύουμε τους ανώριμους με τους επαναστάτες, τους ρομαντικούς κτλ..

Σόρρυ αυτό γράφτηκε για μένα; Γιατί αν ναι τότε καθόλου δεν τα μπερδεύω ούτε θεωρώ τον εαυτό μου τίποτε απο τα παραπάνω.Απλώς η άποψη μου για την ωριμότητα συνοψίζεται σε όσα γράφω στην τλτ παράγραφο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[emufear]

Γενικότερα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 20 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Ωριμότητα σημαίνει να ακούς των ενήλικα εαυτό, δηλαδή τον λογικό και από την άλλη τον ασυνείδητο εαυτό (με ό,τι μπορεί να φέρει ψυχαναλυτικά από τη βρεφική ηλικία), να τον αναγνωρίζεις και να τον αντέχεις.

Είναι τρομερό πως μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις, στις καθημερινές επιλογές μας και πολύ περισσότερο ακόμα και στο γάμο (γιατί για το γάμο μιλάει το βιβλίο του Γιωσαφάτ που διαβάζω), όλα αυτά τα ασυνείδητα αναζωπυρώνονται και βγαίνουν στην επιφάνεια.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι χωρίζουν, αλλά και ο λόγος που πολλοί χωρίζουν, καταλαγιάζει αυτή η αναζωπύρωση και μέσα σε λίγους μήνες ξανά παντρεύονται μέχρι να ξανά καταλήξουν ότι το ξανά μετάνιωσαν.

 

[touvlo]

η έννοια της <<ωριμότητας>> είναι μια κουταμάρα.
Είναι ένας τρόπος, να μας μαλώνουν εμάς τους αυθόρμητους ανθρώπους του πάθους, οι τάχα σοβαροί, <<ώριμοι>>.

 

[glayki]

Ως απόλυτη έννοια η ωριμότητα δεν μπορεί να υφίσταται.Θεωρω πως είναι διαδικασία σε εξέλιξη σε όλη τη διάρκεια του βίου μας. Κάθε φορά που κάνουμε αυτοκριτική αναγνωρίζοντας μέσα από τις εμπειρίες μας λάθη, αδυναμίες μας, αστοχίες προσθέτουμε ένα λιθαράκι σε μια πιο ώριμη εκδοχή του εαυτού μας . Μας ωριμάζουν οι συνθήκες αστάθμητες ή όχι και η σταδιακή επίγνωση που αποκτούμε.

 

[ilias90]

Ωριμότητα είναι να ζεις μία ζωή που κινείται πάνω σε αυτά που γράφει ο Πλωτίνος:

«Περισσότερο επικρατεί η ανώτερη ψυχή, λιγότερο η χειρότερη. Πράγματι, η ψυχή που ενδίδει στη σωματική ιδιοσυγκρασία οδηγείται κατ' ανάγκη στην επιθυμία ή στην οργή, ταπεινώνεται με τη φτώχεια, αποχαυνώνεται με τον πλούτο ή γίνεται τυραννική με τη δύναμη. Η άλλη ψυχή όμως, αυτή που έχει φύση αγαθή, υπό τις ίδιες ακριβώς συνθήκες διατηρεί τη φυσιογνωμία της και περισσότερο μεταβάλλει τις συνθήκες αυτές παρά μεταβάλλεται από εκείνες. Συνεπώς, διαφοροποιεί κάποιες από αυτές, ενώ απέναντι σε άλλες είναι ενδοτική, αν στην πράξη της αυτή δεν υπάρχει κάτι κακό.

[...] Όταν λοιπόν η ψυχή αλλοιώνεται από εξωτερικές αιτίες και κάνει κάτι ή ορμάει σε μια τυφλή, θα λέγαμε, πορεία, ούτε η πράξη της ούτε η διάθεσή της πρέπει να χαρακτηριστούν εκούσιες. Το ίδιο και όταν αυτή, χειρότερη του εαυτού της, δεν έχει σωστές ή ελεγχόμενες παρορμήσεις. Όταν, αντίθετα, στην παρόρμησή της καθοδηγείται από την καθαρή και απαθή λογική αρχή, τότε γι' αυτή και μόνο την παρόρμηση πρέπει να πούμε ότι έχει να κάνει με εμάς και ότι είναι εκούσια και τούτο είναι δικό μας έργο, που δεν έρχεται από πουθενά αλλού αλλά από τα ένδον, από την καθαρή ψυχή, από μια πρώτη αρχή ηγούμενη και κυριάρχη, που δεν υφίσταται τις πλάνες της άγνοιας ούτε νικιέται από τη βία των επιθυμιών, οι οποίες έρχονται κατά πάνω της και προσπαθούν να την τραβήξουν και να την παρασύρουν, χωρίς να μας αφήνουν να είμαστε πια ενεργητικοί αλλά παθητικοί»

Πλωτικός, Εννεάδες

Είναι αντίληψη ότι ο Λόγος, το ανώτερο μέρος της ψυχής πρέπει να επικρατήσει του θυμοειδούς και του επιθυμητικού (κατά Πλάτωνα), να τα δαμάσει και να τα κάνει όργανα της βούλησής του. Μόνο έτσι επιτυγχάνεται μια ενεργητική ζωή, την οποία ορίζει ο ίδιος ο άνθρωπος (όσο αυτό είναι δυνατό φυσικά) και όχι μια παθητική, στην οποία άγεται και φέρεται από συναισθήματα και επιθυμίες.

Είναι, επιπλέον, η στωική αντίληψη ότι λίγα πράγματα μπορείς να αλλάξεις και να επηρεάσεις στη ζωή (κατά κύριο λόγο ο εαυτός σου και ένα πολύ μικρό κομμάτι του περιβάλλοντός σου), επικεντρώσου οπότε σε αυτά και άσε τα μεγαλεπίβολα σχέδια και τις ονειροπολήσεις. Δούλεψε με αυτά που έχεις, για ό,τι μπορείς και μην σκας για πράγματα που δεν μπορείς να αλλάξεις. Έτσι είναι.

Είναι, επίσης, η υιοθέτηση εσωτερικής αντί εξωτερικής έδρας ελέγχου. Να θεωρείς, δηλαδή, ότι για τα πράγματα που σου συμβαίνουν ευθύνεσαι (στον μεγαλύτερο βαθμό) εσύ ο ίδιος (εσωτερική έδρα) και όχι η μοίρα ή άλλοι εξωγενείς παράγοντες (εξωτερική έδρα), άρα να αναλαμβάνεις δράση. Και εν γένει θαρρώ πως η ωριμότητα είναι εν τέλει αυτό ακριβώς: η κατανόηση ότι η στάση σου στη ζωή πρέπει να είναι δυναμική και ενεργητική και όχι παθητική και μοιρολατρική.

 

[parafernalia]

η έννοια της <<ωριμότητας>> είναι μια κουταμάρα.
Είναι ένας τρόπος, να μας μαλώνουν εμάς τους αυθόρμητους ανθρώπους του πάθους, οι τάχα σοβαροί, <<ώριμοι>>.

Ωριμότητα είναι να αναζητάς αντί για το φλερτ μια βαθύτερη επικοινωνία.
Απ' τον πάνδημο έρωτα στον πιο πνευματικό.

Ανώριμο για μένα είναι π.χ. η Βανδή με τον Μπισμπίκη. Δεν τα κατηγορώ αυτά τα "αυθόρμητα, όλο πάθος" παιδιά, ίσα-ίσα, έτσι είναι το mainstream του κόσμου. Μέχρι εκεί μπορούν να το φτάσουν και όσο τους ξεχειλίζει το συναίσθημα το απολαμβάνουν.

Υπάρχουν όμως και πιο λεπτεπίλεπτα επίπεδα στο νοητικό που κι αυτά γεννούν συναισθήματα. Μπορεί να μην είναι φλογισμένο πάθος για σεξ, αλλά μία τρυφερότητα και ειλικρινή αγάπη.

 

[Πάνθηρας!]

Ωριμότητα είναι να αναζητάς αντί για το φλερτ μια βαθύτερη επικοινωνία.
Απ' τον πάνδημο έρωτα στον πιο πνευματικό.

Ανώριμο για μένα είναι π.χ. η Βανδή με τον Μπισμπίκη. Δεν τα κατηγορώ αυτά τα "αυθόρμητα, όλο πάθος" παιδιά, ίσα-ίσα, έτσι είναι το mainstream του κόσμου. Μέχρι εκεί μπορούν να το φτάσουν και όσο τους ξεχειλίζει το συναίσθημα το απολαμβάνουν.

Υπάρχουν όμως και πιο λεπτεπίλεπτα επίπεδα στο νοητικό που κι αυτά γεννούν συναισθήματα. Μπορεί να μην είναι φλογισμένο πάθος για σεξ, αλλά μία τρυφερότητα και ειλικρινή αγάπη.

Τα οποία βέβαια συναισθήματα εκτινάσουν και το σεξουαλικό κομμάτι διότι η βάση της σχέσης ειναι η ερωτική !
Και όλος αυτός ο συνδυασμός ειναι π σε κάνει να λές... οκ τωρα έκλεισα και πιστός είμαι και μένω εδώ.

Εκει ειναι που μπορώ εγω να κάνω το switch off γιατι οταν είμαι σίνγκλ δεν ειμαι και πολύ φρόνιμος... εως καθόλου θα έλεγα. Αυτο κατα καιρούς έχει φυσικά παρεξηγηθεί συνήθως απο κόσμο που βλέπει τα πράγματα μονόπλευρα.

"Ουαααα δηλαδη κάνεις σέξ όταν εισαι εκτός σχέσης παπαπα.... αρα οταν θα κάνεις σχέση θα εισαι άπιστος" για αυτο κ κατα τη γνώμη μου δε θα πρέπει κανενας να λέει για τη προσωπική του ζωή ουτε σε φίλους του... εδω ενας μαλάκας μια φορά που ειχαμε πάει σε ενα στριπτιζάδικο μαζί οντας ελεύθεροι και οι 2 άρχισε σαν το χαζο 15χρονο να τα λέει μπροστά σε γυναικες που δεν τις αφορουσε κιολας.

Ετσι απλά για να δειτε τι χαζοβιόληδες ειμαστε κ εμεις μια κ μιλάμε για ωριμότητα.

 

[parafernalia]

Τα οποία βέβαια συναισθήματα εκτινάσουν και το σεξουαλικό κομμάτι διότι η βάση της σχέσης ειναι η ερωτική !
Και όλος αυτός ο συνδυασμός ειναι π σε κάνει να λές... οκ τωρα έκλεισα και πιστός είμαι και μένω εδώ.

Μία ώριμη, κατασταλαγμένη ερωτική σχέση έχει το στοιχείο της μοναδικότητας, σίγουρα. Η καθημερινότητα όμως είναι εχθρός που σκοτώνει τη χημεία. Χρειάζεται να έχεις βρει πολλές ισορροπίες για να μπορέσει να μακροημερεύσει η σχέση και αν αυτές δεν υπάρχουν τα πράγματα δυσκολεύουν, όσο "ώριμος" κι αν είσαι.

Έτσι όπως το καταλαβαίνω, ώριμος είναι κάποιος όταν ξεφεύγει από το δίπολο της κάψας και της κλάψας.

 

[Πάνθηρας!]

Μία ώριμη, κατασταλαγμένη ερωτική σχέση έχει το στοιχείο της μοναδικότητας, σίγουρα. Η καθημερινότητα όμως είναι εχθρός που σκοτώνει τη χημεία. Χρειάζεται να έχεις βρει πολλές ισορροπίες για να μπορέσει να μακροημερεύσει η σχέση και αν αυτές δεν υπάρχουν τα πράγματα δυσκολεύουν, όσο "ώριμος" κι αν είσαι.

Έτσι όπως το καταλαβαίνω, ώριμος είναι κάποιος όταν ξεφεύγει από το δίπολο της κάψας και της κλάψας.

Χρειάζεται επίσης να μην είσαι άνθρωπος που γκρινιάζει συνεχώς, επικρίνει και δεν ειναι ευχαριστημένος με τίποτα !!!

Υποτίθεται οτι επιλέγεις έναν άνθρωπο για κάποια βασικά πράγματα και τελικά αν προκύψει σε κάποια στιγμή της ζωής του ένα θέμα εκεί πρέπει να τον στηρίξεις.

 

[Λένω]

Υπάρχουν όμως και πιο λεπτεπίλεπτα επίπεδα στο νοητικό που κι αυτά γεννούν συναισθήματα.

Πολύ σωστά.

Μπορεί να μην είναι φλογισμένο πάθος για σεξ, αλλά μία τρυφερότητα και ειλικρινή αγάπη.

Και όμως μπορεί να προκληθούν και τα πρώτα και τα δεύτερα.