Άγχος, καρκίνος και γενική θνησιμότητα.

[_.Omorfoula._]

Στους δικούς μας κύκλους, της επιστημονικής ψυχολογίας, θεωρούμε ότι ο καρκίνος οφείλεται πολύ συχνά στο άγχος, ειδικά αν δεν προκύπτουν άλλοι εμφανείς προδιαδεσικοί παράγοντες (π.χ. κάπνισμα 2+ πακέτων τη μέρα). Η επίσημη ιατρική το αρνείται αυτό παρά που πολλοί γιατροί κατ' ιδίαν το υποστηρίζουν επίσης. Βλέπω ότι το παρόν φόρουμ έχει πάρα πολλά μέλη. Επειδή σκοπεύω να κάνω την πτυχιακή μου πάνω σ'αυτό θα ήθελα τη ψήφο, ακόμη καλύτερα και τη γνώμη, όσων περισσότερων γίνεται. Ευχαριστώ.

 

[rafaela11]

Ίσως συμβάλει σε ένα ποσοστό. Μικρά παιδιά που φεύγουν ομως, τι άγχη εχουν; Απλά τα κυτταρακια τους δεν τα βρίσκουν, έτσι χαριτωμένα να το πω.

Η μαμά μου ήταν άνθρωπος που νίκησε τον καρκίνο, που ξεκίνησε στην παιδική και τελείωσε στην εφηβική ηλικία, απλά ήταν άτυχη και μετέπειτα τυχερή. Τι άγχη είχε 9 χρονών;
Σίγουρα ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει επηρεάσει σημαντικά, κακή διατροφή, τεχνολογία, έντονοι ρυθμοί, κτλ. Κυρίως κακή διατροφή και σύγχρονος τρόπος ζωής.

Το άγχος 100% έχει αυξησει κατά 200% τα αυτοάνοσα πάντως.

 

[_.Omorfoula._]

Η μαμά μου ήταν άνθρωπος που νίκησε τον καρκίνο, που ξεκίνησε στην παιδική και τελείωσε στην εφηβική ηλικία, απλά ήταν άτυχη και μετέπειτα τυχερή. Τι άγχη είχε 9 χρονών;

Λυπάμαι για τη μαμά σου, η έρευνά μου δεν αφορά τέτοιες περιπτώσεις παιδικού καρικίνου. Τα παιδιά πάντως υπόκεινται ενίοτε σε απίστευτο αγχος από το ενδοοικογενειακό τους περιβάλλον π.χ. στις τοξικές οικογένειες και μια έρευνα με αυτή την κατεύθυνση νομίζω ότι θα έβγαζε συγκλονιστικά αποτελέσματα. Το διευκρινίζω ομως, μιας και το έθεσες, στην έρευνα μου αναφέρομαι σε καρκίνο μετά τα 25 έτη.

Πρέπει να προσθέσω εδω ότι μεγάλο βάρος στην δημιουργία του καρκίνου παίζουν τα λεγόμενα προ-καρκινικά κύτταρα τα οποία δημιουργούνται εως και 10 χρόνια πριν την τελική εμφάνιση του καρκίνου. Στην έρευνά μου λοιπόν προσπαθώ να αντιστοιχίσω περιόδους μεγάλου -και συνήθως διαρκούς- άγχους με την μετέπειτα εμφάνιση του καρκίνου. Βέβαια όλο αυτό δεν είναι παρα μία φοιτητική θεωρία, προς το παρόν.

 

[41%]

Στους δικούς μας κύκλους, της επιστημονικής ψυχολογίας, θεωρούμε ότι ο καρκίνος οφείλεται πολύ συχνά στο άγχος, ειδικά αν δεν προκύπτουν άλλοι εμφανείς προδιαδεσικοί παράγοντες (π.χ. κάπνισμα 2+ πακέτων τη μέρα). Η επίσημη ιατρική το αρνείται αυτό παρά που πολλοί γιατροί κατ' ιδίαν το υποστηρίζουν επίσης. Βλέπω ότι το παρόν φόρουμ έχει πάρα πολλά μέλη. Επειδή σκοπεύω να κάνω την πτυχιακή μου πάνω σ'αυτό θα ήθελα τη ψήφο, ακόμη καλύτερα και τη γνώμη, όσων περισσότερων γίνεται. Ευχαριστώ.

Θα μιλήσουμε για το άγχος που έχει ψυχογενής προέλευση και δεν αποτελεί συνέπεια σωματικής πάθησης διότι οι παράμετροι είναι διαφορετικοί. Δεν θα μιλήσουμε με πιστεύω και εικασίες ούτε τι ισχυρίζονται άνευ αποδείξεων διάφορες "αυθεντίες" του κλάδου που προάγουν ομοιοπαθητική και εναλλακτικές ιατρικές, οι ψευδοεπιστήμες δεν αξίζουν το χρόνο μου.

Έχουμε και λέμε τι προκαλεί άγχος;
Απάντηση: υπερδιέργεση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος και έντονη νοραδρενεργική δραστηριότητα(κοινώς και χονδροειδώς η αδρεναλίνη).

Τι το θεραπεύει;
Οι βενζοδιαζεπίνες είναι το εργαλείο που μας επιδεικνύει η ιατρική

Πως λειτουργούνε οι βενζοδιαζεπίνες;
Περνάμε στη φαρμακοδυναμική, οι βενζοδιαζεπίνες αυξάνουν την διαπερατότητα των ιόντων χλωρίου στους GABAεργικούς νευρώνες. Οι βενζοδιαζεπίνες επιδρούν κυρίως στην υποομάδα α των GABA υποδοχέων. (υπάρχουν ελάχιστες έρευνες που δείχνουν πιθανότητα καρκινογένεσης όπως και άλλες που δεν καταλήγουν σε κάποια συσχέτιση, οι έρευνες αυτές μέχρι στιγμής δεν επαρκούν στο να εξάγουμε συσχέτιση)

Πεπτική οδός.
Μεταβολίζονται στο συκώτι και αποβάλλονται από τα νεφρά. (υπάρχουν ελάχιστες έρευνες που δείχνουν πιθανότητα καρκινογένεσης όπως και άλλες που δεν καταλήγουν σε κάποια συσχέτιση, οι έρευνες αυτές μέχρι στιγμής δεν επαρκούν στο να εξάγουμε συσχέτιση)

Συνεπώς το ψυχογενής άγχος πρόκειται για μια διαταραχή του συμπαθητικού νευρικού συστήματος που χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα νοραδρεναλίνης, η νοραδρεναλίνη προφανώς και δεν είναι σε θέση να προκαλέσει μεταλλάξεις σε ένα κύτταρο. Άρα ο ισχυρισμός το άγχος συσχετίζεται με την καρκινογένεση υπολείπεται της λογικής.

Υ.Γ. Νομίζω καλύτερα να επιλέξεις άλλο θέμα για διπλωματική μιας και τόσους όμορφους κλάδους έχει η ψυχολογία

 

[glayki]

Ίσως τελικά το άγχος και οι στρεσσογονες συνθήκες ζωής να μας οδηγούν σε συνήθειες ( στην προσπάθεια μας να αποφορτιστουμε πρόσκαιρα απο αυτές) που μακροπρόθεσμα θα μπορούσαν να συσχετιστούν με καρκινογενέσεις.

https://www.mydoctors.gr/episthmonika-arthra/to-agxos-kai-i-sxesi-tou-me-ton-karkino/

 

[Valder]

Στους δικούς μας κύκλους, της επιστημονικής ψυχολογίας, θεωρούμε ότι ο καρκίνος οφείλεται πολύ συχνά στο άγχος, ειδικά αν δεν προκύπτουν άλλοι εμφανείς προδιαδεσικοί παράγοντες (π.χ. κάπνισμα 2+ πακέτων τη μέρα). Η επίσημη ιατρική το αρνείται αυτό παρά που πολλοί γιατροί κατ' ιδίαν το υποστηρίζουν επίσης. Βλέπω ότι το παρόν φόρουμ έχει πάρα πολλά μέλη. Επειδή σκοπεύω να κάνω την πτυχιακή μου πάνω σ'αυτό θα ήθελα τη ψήφο, ακόμη καλύτερα και τη γνώμη, όσων περισσότερων γίνεται. Ευχαριστώ.

Δεν μπορώ να σου απαντήσω ιατρικά καθώς δεν είμαι του κλάδου, αλλά επειδή είμαι από οικογένειες που τις θέρισε ο καρκίνος, μπορώ να σου πω ότι ψήφισα 5. Το άγχος ήταν καθημερινή υπόθεση για τους αγαπημένους μου. Και ξέρεις, όχι το καθημερινό "άντε βιάσου να προλαβουμε το σουπερμαρκετ πριν κλείσει" αλλά δυο άλλων ειδών άγχη. Τα απότομα (τσακωμοι) και τα βαθιά (άλυτα ζητήματα).

Και ξες ρωτάω καμια φορά τους γυρω μου πως με βλέπουν και μου λένε "εσυ είσαι στα ... σου" και δεν έχουν δει το εσωτερικό άγχος μου το οποιο ειναι παντα εκεί, σύντροφος και το αισθάνομαι κάπου στο πίσω κάθισμα.

Γι αυτο και επειδή με ξέρω βαθιά μέσα μου, βγάζω αυτόν τον σταρχιδισμό σα μάσκα, την τρελίτσα. Γιατί πιστευω πολύ πως το στρες σκοτωνει.

Καταρχάς αν δεν πας απο το έξωαποδω, θα σου κανει ρυτιδες, θα σου χαλασει το δέρμα, θα σου ριξει μεχρι και τα γένια. Στα μεγαλα στρες πρόσφατα για εργασιακά, ειχε κανει πατσάκια το μουσι μου - μικρά κενά - και ειναι πυκνό αν το αφησω, κι έβλεπες ενα κενο σε ενα σημειο. Όταν ηρεμησα λιγο, ξαναγεμισε αμέσως το σημειο.

Τέσπα, ψηφισα 5 χωρίς δευτερη σκέψη στη δημοσκόπηση επάνω.

 

[_.Omorfoula._]

Άρα ο ισχυρισμός το άγχος συσχετίζεται με την καρκινογένεση υπολείπεται της λογικής.

Υ.Γ. Νομίζω καλύτερα να επιλέξεις άλλο θέμα για διπλωματική μιας και τόσους όμορφους κλάδους έχει η ψυχολογία

Της λογικής ενός οδηγού ταξί εννοείς. Το καταλαβαίνω.

 

[amarelia]

Της λογικής ενός οδηγού ταξί εννοείς. Το καταλαβαίνω.

Δεν ισχύει αυτό που ειπώθηκε παραπάνω.
Υπάρχει και σχετική ιατρική βιβλιογραφία. Ψάξτο παραπάνω, οι απόψεις περί διαχωρισμού σώματος και ψυχισμού ανήκουν ήδη στην παρωχημένη Ιατρική.

 

[_.Omorfoula._]

Γι αυτο και επειδή με ξέρω βαθιά μέσα μου, βγάζω αυτόν τον σταρχιδισμό σα μάσκα, την τρελίτσα.

Ευχαριστώ κατ'αρχήν για την κατατοπιστικότατη αφήγηση. Θα προσπαθήσω να ανταμείψω με δύο γρήγορες συμβουλές.

1) Το ιστορικό της οικογένειας πολλές φορές νοείται απο την ιατρική σαν φυσιολογικό μοντέλο οπότε οι απόγονοι θα εμφανίσουν μαθηματικά τους ίδιους καρκίνους. Ομως μπορεί να οφείλεται και σε μοντέλα συμπεριφοράς τα οποία κληρονομούνται πολλές φορές με πολύ μεγαλύτερη πίεση, ειδικά στις τοξικές οικογένειες. Οπότε πολύ καλά κάνεις και "τα γράφεις" όπως λες και ίσως αυτό είναι η διαφοροποιηση απο το οικογενεικό πατερν που θα σε σώσει και δεν είναι απαραίτητο να εμφανίσεις καρκίνο, τουλάχιστον όχι νωρίς. Καλά το φιλοσοφείς δηλαδή κατ'αρχήν.

2) Ο φόβος του καρκίνου, αυξάνει πολύ το άγχος απο μόνος του. Δηλαδή μη παθεις καρκίνο επειδή φοβάσαι τον καρκίνο. Θα μου πεις με τόσους στην οικογένεια καρκινοπαθείς είναι αναπόφευκτος ο φόβος. Οχι απαραίτητα. Κόλπο διαχειρισμού; Πες ότι θα ασχοληθώ με τον καρκίνο μόνον αφού (και αν) τον παθω. Εως τότε στις υγιεινές συνήθειες δεν είναι μόνο να μη καπνιζεις να μη πινεις πολύ να αθλείσαι κλπ αλλά και να μην σκέφτεσαι και αγχώνεσαι για οτιδήποτε πριν να είσαι αναγκασμένος να ασχοληθείς μαζί του. Απαξ και διατηρείς υγιεινές συνήθειες, ύπνος, αθληση, διατροφή, βάρος, ενυδάτωση κλπ βασικά απλά πράγματα έχεις κάνει το καλύτερο για την υγεία σου, μπορεί να μη χρειαστείς καθόλου τους γιατρούς οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς επιβαρύνοντας την.

 

[Valder]

Ευχαριστώ κατ'αρχήν για την κατατοπιστικότατη αφήγηση. Θα προσπαθήσω να ανταμείψω με δύο γρήγορες συμβουλές. 1) Το ιστορικό της οικογένειας πολλές φορές νοείται απο την ιατρική σαν φυσιολογικό μοντέλο οπότε οι απόγονοι θα εμφανίσουν μαθηματικά τους ίδιους καρκίνους. Ομως μπορεί να οφείλεται και σε μοντέλα συμπεριφοράς τα οποία κληρονομούνται πολλές φορές με πολύ μεγαλύτερη πίεση, ειδικά στις τοξικές οικογένειες. Οπότε πολύ καλά κάνεις και "τα γράφεις" όπως λες και ίσως αυτό είναι η διαφοροποιηση απο το οικογενεικό πατερν που θα σε σώσει και δεν είναι απαραίτητο να εμφανίσεις καρκίνο, τουλάχιστον όχιο νωρίς. ΑΚαλά το φιλοσοφείς δηλαδή κατ'αρχήν. 2) Ο φόβος του καρκίνου, αυξάνει πολύ το άγχος απο μόνος του. Θα μου πεις με τόσους στην οικογένεια καρκινοπαθείς είναι αναπόφευκτος. Οχι απαραίτητα. Κόλπο διαχειρισμού; Πες ότι θα ασχοληθώ με τον καρκίνο μόνον αφού (και αν) τον παθω. Εως τότε στις υγιεινές συνήθειες δεν είναι μόνο να μη καπνιζεις να μη πινεις πολύ να αθλείσαι κλπ αλλά και να μην αγχώνεσαι για οτιδήποτε πριν να είσαι αναγκασμένος να ασχοληθείς μαζί του.

Ναι, ειχα ακουσει και το άλλο εντωμεταξυ οτι ο καρκινος πηδαει γενιές (παππούς εγγόνι) αλλά γι αυτό δεν εχω να πω κάτι, καθως εχω δει τόσο αυτό όσο και το αντιθετο (μάνα κόρη).

Σε καθε περίπτωση να σαι καλά κι εσυ γι αυτα που μου απάντησες. Έχω κόψει κάπνισμα, ποτό, δίαιτα για μειωση λίπους κλπ σπλαχνικού, θα αρχίσω και το γυμναστηριο όπου να ναι να ξεσπάω εκει το στρες, το χω ριξει και στην τρελίτσα (ξέρεις, σπαω πλακα με πολλά, βρίζω για να μη νιωθω οτι δεσμευομαι απο σεμνοτυφία την οποία μισώ) οπότε ότι καλύτερο μπορούμε κάνουμε.

Δεν μπορεις να κανεις κατι άλλο, ειλικρινά, ο άλλος διάγει βιο άριστον ξέρω γω και πάει απο καρκινο, απο καρδιά, γιατι κατι τον έφαγε που δεν το υπολογισε ο άνθρωπος. Άνθρωποι χαμένοι άδικα, απο το πουθενά και ζουσαν μια ζωή φυσιολογική, ούτε υψηλου κινδυνου ρισκα ουτε τίποτα.

Οτι καλύτερο μπορουμε κανουμε. Καλη επιτυχία στην πτυχιακή σου, μπορεις να βασιζεσαι στη βοήθεια του φόρουμ.

 

[_.Omorfoula._]

Ίσως τελικά το άγχος και οι στρεσσογονες συνθήκες ζωής να μας οδηγούν σε συνήθειες ( στην προσπάθεια μας να αποφορτιστουμε πρόσκαιρα απο αυτές) που μακροπρόθεσμα θα μπορούσαν να συσχετιστούν με καρκινογενέσεις.

Πολύ καίριο σχόλιο. Αυτό πιστεύω ότι ισχύει πολλές φορές. Όταν δηλαδή ο άλλος απο διαρκές άγχος καπνίζει 2 πακέτα την ημέρα θα πούμε υπεύθυνο για τον καρκίνο των πνευμόνων του το καπνισμα ή το άγχος; Αν ιδεατά εξαφανίζαμε το άγχος του θα καπνιζε; Και κατα συνέπεια ποια είναι η σωστή γραμμή αντιμετώπισης; Ψυχοθεραπεία πριν ή χημειοθεραπεία μετά;

 

[Valder]

Εντωμεταξυ ήθελα να προσθέσω κατι μιας και το βιώνω:

Μέχρι και η ηγεμονική προσωπικότητα, αυτή η επίφαση της σκοτεινότητας, είναι ο εξολκέας, ο εξολοθρευτής καλύτερα, μιας διαρκούς απωθημενικής καταπίεσης ότι "ειμαι καλός άνθρωπος και προκοπή δεν βλέπω". Που αυτη η καταπίεση εξαρχής θα οδηγούσε σε εσωτερική αποδυνάμωση, μια απωθημενική low intensity stress κατασταση.

Ενω το personification του κακού, ακόμα και ως alter ego mask, σου δινει διέξοδο στο να πεις αυτα που αν έμενες "καλό παιδί" δεν θα τα έλεγες ή δε θα τα έκανες.

Πραγματικά πιστευω πως ο άνθρωπος πρέπει να αγκαλιάσει το σκοτάδι του. Όταν αντιθετα η μόνη επιλογη που νομιζεις ότι έχεις, ειναι το καλό, και αναγκάζεσαι να εισαι καλός, στρεσσάρεσαι, δεν ανακουφίζεται η ψυχή, και έχουμε μετα ολα αυτα τα παρατράγουδα.

Γι αυτο και πολλές φορές θα με δειτε να λεω τσιτατα "Το Σκοτάδι σκοτώνει το Φως και απελευθερώνει τη γαλήνη στην ψυχή" και θα πείτε τι λέει η παλαβιάρα η βαλντέραινα. Κι όμως ξέρει τι λέει.


Αυτο που καταπιέζετε, να το μιλάει το στόμα, πριν το μιλήσει το σώμα.

 

[_.Omorfoula._]

Έχω κόψει κάπνισμα, ποτό, δίαιτα για μειωση λίπους κλπ σπλαχνικού, θα αρχίσω και το γυμναστηριο όπου να ναι να ξεσπάω εκει το στρες,

Αν πηγαίνεις στο γυμναστήριο για να ξεσπάς και όχι για να χάσεις βάρος ή μποντυ μπιλντινγκ, νομίζω ότι θα ξεσπασεις καλύτερα στη γιόγκα ή καποια πολεμική τέχνη.

 

[Nascentes morimur]

Η σχέση μεταξύ του αγχους και του καρκίνου είναι ένα πολύπλοκο θέμα και δεν υπάρχει σαφής απάντηση.
Ο καρκίνος μπορεί να προκληθεί από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων γενετικών παραγόντων, περιβαλλοντικών επιδράσεων και του τρόπου ζωής.
Υπάρχουν μελέτες βέβαια που υποδηλώνουν ότι το στρες και το αγχος μπορεί να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και να αυξήσουν τον κίνδυνο ορισμένων τύπων καρκίνου. Ωστόσο, η συνολική επίδραση του αγχούς και του στρες στον καρκίνο δεν είναι απολύτως ξεκάθαρη . Θα σου αφήσω παρακάτω κάποια λινκς που ίσως σε βοηθήσουν.
Για τους ανθρώπους σίγουρα που νοσούν η διαχείρηση του άγχους παίζει πολύ σημαντικό ρόλο
Οπως και να χει καλό είναι όλοι μας για την γενική υγεία μας να το μειώσουμε . Ψιλά γράμματα βέβαια για τα όσα βιώνει ο καθένας μας στην καθημερινότητα του.

https://www.mednet.gr/archives/2018-5/pdf/601.pdf

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2943540/file.pdf

https://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/bitstream/handle/11400/1725/%CE%9C%CE%94%CE%95%20%CE%A7%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%9C%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%A3%20%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%91.pdf?sequence=1&isAllowed=y

Η κατάθλιψη και το άγχος προκαλούν καρκίνο; Νέα μελέτη

Ερευνητές ανακάλυψαν στοιχεία που αμφισβητούν τη θεωρία ότι η κατάθλιψη και το άγχος αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο.

www.oloygeia.gr

Spoiler: Evangelos Voulgaris Αυξάνουν το άγχος και η κατάθλιψη τον κίνδυνο εμφάνισης του καρκίνου;

Είναι πολύ ισχυρή η πεποίθηση στην κοινωνία ότι η κατάθλιψη και το άγχος αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Τα επιστημονικά όμως δεδομένα δεν είναι τόσο ισχυρά όσο πιστεύεται. Σε μια συγκεντρωτική ανάλυση πολλαπλών μελετών από την Ολλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Νορβηγία και τον Καναδά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κατάθλιψη και το άγχος δεν συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο για τους περισσότερους τύπους καρκίνου σε αυτόν τον πληθυσμό. Η ανάλυση δημοσιεύτηκε πριν δύο μήνες στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό CANCER της Αμερικανικής Εταιρείας κατά του Καρκίνου.

Το ερώτημα που απασχολεί εδώ και δεκαετίες όσους ασχολούμαστε με τον καρκίνο είναι το αν η κατάθλιψη και το άγχος μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρκίνου είτε επηρεάζοντας τις ανθρώπινες συμπεριφορές που σχετίζονται με την υγεία είτε μέσω βιολογικών επιδράσεων στον οργανισμό που να υποστηρίζουν την ανάπτυξη καρκίνου. Ορισμένες έρευνες έχουν υποστηρίξει την υπαρξη συσχέτισης μεταξύ της κατάθλιψης, του άγχους και της συχνότητας εμφάνισης καρκίνου, ενώ άλλες έρευνες έχουν βρει καμία ή αμελητέα συσχέτιση.

Η ερευνήτρια Lonneke A. van Tuijl, PhD, του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Groningen, και οι συνεργάτες της εξέτασαν δεδομένα από τη διεθνή ομάδα Psychosocial Factors and Cancer Incidence, η οποία περιλαμβάνει πληροφορίες από 18 υποψήφιες ομάδες μελέτης με περισσότερους από 300.000 ενήλικες από Κάτω Χώρες, Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία και τον Καναδά.

Η ομάδα δεν βρήκε καμία συσχέτιση μεταξύ της κατάθλιψης ή του άγχους και του καρκίνου του μαστού, του προστάτη, του παχέος εντέρου και των σχετιζόμενων με το αλκοόλ καρκίνων κατά τη διάρκεια μιας παρακολούθησης έως και 26 ετών. Η παρουσία κατάθλιψης ή άγχους συνδέθηκε με 6% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα και καρκίνων που σχετίζονται με το κάπνισμα, αλλά αυτός ο κίνδυνος μειώθηκε σημαντικά μετά τη στάθμιση και για άλλους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον καρκίνο, όπως το κάπνισμα, η χρήση αλκοόλ και ο δείκτης μάζας σώματος. Επομένως, και αυτή η ανάλυση υποστηρίζει τη σημασία της διακοπής του καπνίσματος και άλλων ανθυγιεινών συμπεριφορών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που μπορεί να αναπτυχθούν ως αποτέλεσμα άγχους ή κατάθλιψης.

«Τα αποτελέσματά μας μπορεί να έρθουν ως ανακούφιση σε πολλούς ασθενείς με καρκίνο που πιστεύουν ότι η διάγνωσή τους αποδίδεται σε προηγούμενο άγχος ή κατάθλιψη», δήλωσε ο Δρ van Tuijl. «Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να κατανοηθεί ακριβώς πώς σχετίζονται η κατάθλιψη, το άγχος, οι συμπεριφορές υγείας και ο καρκίνος του πνεύμονα».

ΥΓ: Παρεμπιπτόντως να πούμε ότι η ερώτηση αυτή είναι σχεδόν πάντα η πρώτη ερώτηση που γίνεται από τους ασθενείς μας στην ψυχολόγο της ομάδας μας στο OncoConsult.

Καλή αου επιτυχία.!! Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λίγο!!

 

[glayki]

Ως άτομο με αυτοάνοσο επιβεβαιώνω πως τα καταπιεσμένα συναισθήματα και η έντονη στρεσσογονος ζωή πυροδοτούν καταστάσεις σωματικές που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και εξασθενημένο ανοσοποιητικό για να ευδοκιμήσουν.

Αλλάξτε νοοτροπία παράλληλα με συνήθειες ,πριν να είναι αργά .

 

[_.Omorfoula._]

Όταν αντιθετα η μόνη επιλογη που νομιζεις ότι έχεις, ειναι το καλό, και αναγκάζεσαι να εισαι καλός, στρεσσάρεσαι, δεν ανακουφίζεται η ψυχή, και έχουμε μετα ολα αυτα τα παρατράγουδα.

Βασικά σήμερα όσο πιο καλός και τίμιος είναι κάποιος τόσο λιγότερα λεφτά βγάζει και η φτώχεια είναι κορυφαία πηγή άγχους. Δημιουργείται λοιπον ένα προσωπικό δίλημμα ζωής και θανάτου όμως με κοινωνική ρίζα.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 27 Φεβρουαρίου 2024

Αλλάξτε νοοτροπία παράλληλα με συνήθειες ,πριν να είναι αργά .

Σαν μελλοντική ψυχοθεραπεύτρια σκέφτομαι, όταν με το καλό αρχίσω να παρέχω υπηρεσίες, ότι πιο συχνά θα προτείνω στους ασθενείς μου να αλλάξουν περιβάλον. Το θεωρώ πιο σίγουρη θεραπευτική προσέγγιση. Γιατί πολλές φορές είναι αδύνατον σε ορισμένα περιβάλοντα να αλλάξεις νοοτροπία και συνήθειες. Και μόλις αλλάξεις νοοτροπία θες αμέσως να αλλάξεις περιβάλον.

 

[Valder]

Βασικά σήμερα όσο πιο καλός και τίμιος είναι κάποιος τόσο λιγότερα λεφτά βγάζει και η φτώχεια είναι κορυφαία πηγή άγχους. Δημιουργείται λοιπον ένα προσωπικό δίλημμα ζωής και θανάτου όμως με κοινωνική ρίζα.

Δεν ειμαι σίγουρος για την πρώτη γραμμή. Κατα κανόνα ναι, αλλα οχι εν γένει. Υπάρχουν και καλοί άνθρωποι φραγκάτοι.

Θα ηθελα να σου προσφέρω μια επιπλέον οπτική στο πολύ σωστό που θιγεις περι κοινωνικής ρίζας. Και δεν ειναι άλλο απο το όπιο του λαού, την θρησκεία (στην οποία παραδοξως κι αν τη λεω οπιο, πιστευω). Πρόσεξε όμως μια διαφορά. Η πίστη στον Θεο (αυτο που κανω εγω), σε αντιθεση με την πίστη του καλού χριστιανού και το δογματισμό του στυλ "γυρνα και το άλλο μάγουλο".

Όχι, εγω δε θα γυρίσω το άλλο μάγουλο αν με σκαμπιλήσεις, θα σου κατεβασω όλη τη γναθο κι υστερα θα κανω το σταυρό μου.

Ο κόσμος όμως ο πιστός, εν γενει δεν ειναι έτσι. Σου λέει "η καλοσύνη και το ενάρετο, είναι ανταμοιβή αυτο καθεαυτό" και σου αρχίζει τα:

"Δεν πειραζει αν δεν βγαζω πολλά, είμαι καλός χριστιανός"
"Δεν πειράζει αν δεν ειμαι ικανοποιημενος στην προσωπική μου ζωή, έχει ο Θεος"
κλπ.

Κοινωνία όπως λες, αλλά και θρησκεία. Η ψευδαίσθηση του καλού ως ανταμοιβή.

 

[glayki]

Βασικά σήμερα όσο πιο καλός και τίμιος είναι κάποιος τόσο λιγότερα λεφτά βγάζει και η φτώχεια είναι κορυφαία πηγή άγχους. Δημιουργείται λοιπον ένα προσωπικό δίλημμα ζωής και θανάτου όμως με κοινωνική ρίζα.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 27 Φεβρουαρίου 2024

Σαν μελλοντική ψυχοθεραπεύτρια σκέφτομαι, όταν με το καλό αρχίσω να παρέχω υπηρεσίες, ότι πιο συχνά θα προτείνω στους ασθενείς μου να αλλάξουν περιβάλον. Το θεωρώ πιο σίγουρη θεραπευτική προσέγγιση. Γιατί πολλές φορές είναι αδύνατον σε ορισμένα περιβάλοντα να αλλάξεις νοοτροπία και συνήθειες. Και μόλις αλλάξεις νοοτροπία θες αμέσως να αλλάξεις περιβάλον.

Είναι θέμα mindset.. Ω ναι το έκανα και ξαφνικά οι εξάρσεις ( αφόρητα επώδυνες υποχώρησαν μετά από χρόνια) . Άλλαξα συνθήκες ζωής τα τελευταία χρόνια και ηρέμησε η ψυχή μου σε μεγάλο βαθμό. Ο άνθρωπος λειτουργεί ως όλον. Σωματοποιειται η ψυχική αρνητική φόρτιση και νοσεί το σώμα.

 

[_.Omorfoula._]

Δεν ειμαι σίγουρος για την πρώτη γραμμή. Κατα κανόνα ναι, αλλα οχι εν γένει. Υπάρχουν και καλοί άνθρωποι φραγκάτοι.

Γι'αυτό υπάρχει ακόμη ο κόσμος όμως φαίνεται να πλουτίζει πολύ περισσότερο δυστυχώς το κακό παρά το καλό παράδειγμα. Οπότε ανάλογα πάει όλο το ρευμα.

Όχι, εγω δε θα γυρίσω το άλλο μάγουλο αν με σκαμπιλήσεις, θα σου κατεβασω όλη τη γναθο κι υστερα θα κανω το σταυρό μου.

Ο κόσμος όμως ο πιστός, εν γενει δεν ειναι έτσι. Σου λέει "η καλοσύνη και το ενάρετο, είναι ανταμοιβή αυτο καθεαυτό" και σου αρχίζει τα:

"Δεν πειραζει αν δεν βγαζω πολλά, είμαι καλός χριστιανός"
"Δεν πειράζει αν δεν ειμαι ικανοποιημενος στην προσωπική μου ζωή, έχει ο Θεος"
κλπ.

Η εκκλησία είναι κυρίαρχο εργαλείο κοινωνικού ελέγχου δια της καλοσύνης. Στην ψυχανάλυση το πρότυπο του Τζίζους είναι ιδιαίτερα νοσηρό και παθογενες. Αν ένας δεν έχει λεφτά να ζήσει πώς θα είναι "καλός". Παριστάνει τον καλό γιατί δεν μπορεί να αντιδράσει. Για να μην αντιδράσει λοιπόν μέχρι να πεθάνει, όσο η κοινωνία συνεχίζει να τον κρατάει φτωχό με το ζόρι (λεγε με βασικό μισθό) έρχεται η εκκλησία και τον ανταμοίβει με τη βασιλεία των ουρανών μετά.

Κοινωνία όπως λες, αλλά και θρησκεία. Η ψευδαίσθηση του καλού ως ανταμοιβή.

Είναι "Το διλημμα του κανίβαλου που ήθελε να γίνει άνθρωπος".

Άλλαξα συνθήκες ζωής τα τελευταία χρόνια και ηρέμησε η ψυχή μου σε μεγάλο βαθμό.

Δεν ξέρω λεπτομερειες ομως απ όσα εγραψες βγάζω το συμπερασμα ότι δεν άλλαξες περιβάλον.

 

[glayki]

Δεν ξέρω λεπτομερειες ομως απ όσα εγραψες βγάζω το συμπερασμα ότι δεν άλλαξες περιβάλον.

Άλλαξα τις συνθήκες που συνθέτουν τον περιβάλλοντα χώρο. Κοινώς τα δωμάτια είναι τα ίδια , απουσιάζει όμως ο κύριος συντελεστής που έκανε το ταβάνι να συρρικνώνεται και την ατμόσφαιρα πνιγηρη.