Σε πόσο βαθμό πιστεύετε ότι το άγχος προκαλεί καρκίνο; 5-απόλυτη σχέση 0-καμία σχέση
Η ψήφος σας θα προβάλεται δημόσια.

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 12)

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,263 μηνύματα.
Χαρά που θα κάνει η Big Farma γι'αυτα τα νεα. Να τα παράγει άραγε κιόλα;
Εαν θες να το πιστεύεις είναι δικαίωμα σου, αλλά δεν είμαι υποχρεωμένος να συμφωνήσω.
Ακόμα και εαν η κακή ψυχική κατάσταση οδηγεί σε συμπεριφορές που σε κάνουν πιο ευάλωτο σωματικά και σε βάθος χρόνου αυξάνουν την πιθανότητα σου για ανάπτυξη διάφορων νοσημάτων(το οποίο υφίσταται)...Για εμένα αυτό δεν μετράει ως αιτία ούτε είναι σίγουρο οτι θα οδηγήσουν σε καρκίνο. Αιτία ας πούμε είναι να έρχεσαι σε επαφή με ουσία που έχει χαρακτηριστεί καρκινογόνα συχνά ή να έχεις γενετική προδιάθεση και ταυτόχρονα να καπνίζεις σαν φουγάρο όλη μέρα.

Ακόμα και εαν ίσχυε όμως κάτι τέτοιο, για το οποίο δεν υπάρχουν solid στοιχεία που να το υποστηρίζουν, όπως είπα το life expectancy μειώνεται απο πολλά άλλα, πολύ πιο πιθανό να πάθεις και να σε σκοτώσουν, που ο καρκίνος είναι subsidiary.

Ακριβώς όπως με το τσιγάρο. Ενώ ξέρουμε οτι αποδεδειγμένα αυξάνει την πιθανότητα καρκίνου, πολλοί καπνιστές καθησυχάζονται απο το γεγονός οτι ξέρουν πολύ κόσμο που είναι φουγάρο και δεν έπαθαν ποτέ καρκίνο. Αγνοούν όμως ταυτόχρονα την τεράστια γκάμα νοσημάτων που θα αποκτήσουν και την γενικότερη επίπτωση στην υγεία τους, τα οποία είναι σίγουρα ακόμα και εαν δεν εμφανίσουν ποτέ καρκίνο εν τέλει.
 
Τελευταία επεξεργασία:

ROM32

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ROM32 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 280 μηνύματα.
Αυτό το "δηλαδή" είναι μάλλον τελείως υποκειμενικό συμπέρασμα δικό σου. :) Οι παράγοντες που σου ανέφερα εχουν μετρηθεί ώς προς το ποσοστό αγχους που προσθετουν και αν το σύνολο είναι πανω απο κάποιο νούμερο ο κινδυνος να αρρωστήσεις είναι μεγαλωνει.

Μην επαναλαμβάνεις τα ίδια, απέδειξε ότι είναι αποδειξιμο. Διότι υπάρχουν πολλά είδη και μέθοδοι ερωτηματολογιων που ισχυρίζονται ότι φωτίζουν καλύτερα την εικονα και αυτό από μόνο του τα λέει όλα.
 

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,050 μηνύματα.
Αιτία ας πούμε είναι να έρχεσαι σε επαφή με ουσία που έχει χαρακτηριστεί καρκινογόνα
Μα αυτό ακριβώς θέτει η Ψυχολογία της Υγείας. Απλά αντί για "ουσίες" θέτει "συνθήκες" που πρέπει να χαρακτηριστούν καρκινογόνες.
 

glayki

Διάσημο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,601 μηνύματα.
Αυτό το "δηλαδή" είναι μάλλον τελείως υποκειμενικό συμπέρασμα δικό σου. :) Οι παράγοντες που σου ανέφερα εχουν μετρηθεί ώς προς το ποσοστό αγχους που προσθετουν και αν το σύνολο είναι πανω απο κάποιο νούμερο ο κινδυνος να αρρωστήσεις είναι μεγαλωνει.
Οι παράγοντες που αναφέρεις δεν επηρεάζουν όλους τους ανθρώπους στον ίδιο βαθμό.Θελω να πω πως το άγχος που βιώνεται εξαιτίας των παραπάνω στρεσογόνων παραγόντων ποικίλλει από άτομο σε άτομο ως προς τη ένταση. Δε μπορείς να εξάγεις ασφαλή συμπεράσματα.
 

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,050 μηνύματα.
Οι παράγοντες που αναφέρεις δεν επηρεάζουν όλους τους ανθρώπους στον ίδιο βαθμό.
Ούτε το τσιγάρο. Ομως προκαλεί καρκίνο γι'αυτό το γράφουν και στα πακέτα του. Θυμάσαι πόσοι έπρεπε να πεθάνουν πρώτα και πόσος αγώνας να γίνει για να μπουν αυτές οι ετικέτες;
 

glayki

Διάσημο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,601 μηνύματα.
Ούτε το τσιγάρο. Ομως προκαλεί καρκίνο γι'αυτό το γράφουν και στα πακέτα του. Θυμάσαι πόσοι έπρεπε να πεθάνουν πρώτα και πόσος αγώνας να γίνει για να μπουν αυτές οι ετικέτες;
Δεν είναι το ίδιο. Με το κάπνισμα εκτίθεται κανείς σε συγκεκριμένη έκθεση σε μετρήσιμα ποσοστά επιβλαβών ουσιών.
 

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,050 μηνύματα.

Micro

Συντονιστής

Ο Micro αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άνεργος/η. Έχει γράψει 2,429 μηνύματα.
Ότι το άγχος επηρεάζει την υγεία είναι γεγονός , ωστόσο δεν υπάρχει κάποια επιστημονική απόδειξη συσχέτισης του με καρκίνο μέχρι στιγμής.
Αυτό το ερώτημα δεν νομίζω ότι βρίσκεται στο επιστημονικό πλαίσιο της ψυχολογίας , ούτε ότι χωράει κάποιου είδους φιλοσοφική ανάλυση . Μία τέτοια απόδειξη μπορεί να γίνει μόνο από θετικούς επιστήμονες ( νευροεπιστήμονες , βιοχημικούς κτλ ) .
 

chrisjhon02

Διάσημο μέλος

Ο chrisjhon02 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,743 μηνύματα.
Ότι το άγχος επηρεάζει την υγεία είναι γεγονός , ωστόσο δεν υπάρχει κάποια επιστημονική απόδειξη συσχέτισης του με καρκίνο μέχρι στιγμής.
Αυτό το ερώτημα δεν νομίζω ότι βρίσκεται στο επιστημονικό πλαίσιο της ψυχολογίας , ούτε ότι χωράει κάποιου είδους φιλοσοφική ανάλυση . Μία τέτοια απόδειξη μπορεί να γίνει μόνο από θετικούς επιστήμονες ( νευροεπιστήμονες , βιοχημικούς κτλ ) .
Βασικά είναι (πολύ) περίπλοκο. Από έρευνες ξέρουμε ότι το ανοσοποιητικό ''υπολειτουργεί'' με το χρόνιο στρες, κάτι που είναι λογικό, το σώμα βάζει προτεραιότητα στο να σωθείς από την απειλή, δηλαδή από έναν αλιγάτορα ή μια μεγάλη γάτα που είναι έτοιμη να σε φάει, άρα, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα το σώμα σου να ασχοληθεί με εν δυνάμει καρκινικά κύτταρα όταν κάτι μεγάλο πρόκειται να σε φάει.

Δυστυχώς δεν έχουμε φτιαχτεί για χρόνιο στρες.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,263 μηνύματα.
Μα αυτό ακριβώς θέτει η Ψυχολογία της Υγείας. Απλά αντί για "ουσίες" θέτει "συνθήκες" που πρέπει να χαρακτηριστούν καρκινογόνες.
Η ψυχολογία είναι πάρα πολύ σημαντική αλλά αυτοί οι ισχυρισμοί δεν μπορούν να γίνονται αυθαίρετα απο τον καθένα μας. Πρέπει να στηρίζονται απο εκτενείς μελέτες οι οποίες παρέχουν αποτελέσματα που βασίζονται σε στατιστικές αναλύσεις.
 

Micro

Συντονιστής

Ο Micro αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άνεργος/η. Έχει γράψει 2,429 μηνύματα.
, άρα, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα το σώμα σου να ασχοληθεί με εν δυνάμει καρκινικά κύτταρα όταν κάτι μεγάλο πρόκειται να σε φάει.
Εντάσσεις θεωρώ τη δική σου λογική στην λειτουργία , δεν έχει νού το ανοσοποιητικό να πεί : τώρα τα παρατάω όλα και κάνω φόκους μόνο σε αυτό
Σίγουρα επηρεάζεται το ανοσοποιήτικο , δεν ξέρω βέβαια τους τρόπους
Απ' οτι διαβάσα λόγω υψηλών επιπεδων κορτιζόνης επηρεάζονται οντως τα Τ λεμφοκυτταρα , δεν βρήκα κάτι σχετικά με ογκοκατασταλτικά γονίδια όμως τύπου p , BRCA κτλ
 

chrisjhon02

Διάσημο μέλος

Ο chrisjhon02 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,743 μηνύματα.
Εντάσσεις θεωρώ τη δική σου λογική στην λειτουργία , δεν έχει νού το ανοσοποιητικό να πεί : τώρα τα παρατάω όλα και κάνω φόκους μόνο σε αυτό
Σίγουρα επηρεάζεται το ανοσοποιήτικο , δεν ξέρω βέβαια τους τρόπους
Απ' οτι διαβάσα λόγω υψηλών επιπεδων κορτιζόνης επηρεάζονται οντως τα Τ λεμφοκυτταρα , δεν βρήκα κάτι σχετικά με ογκοκατασταλτικά γονίδια όμως τύπου p , BRCA κτλ
Τα κύτταρα και ο οργανισμός μηχανή είναι, προφανώς και δεν έχει λογική.

Αυτό που ήθελα να πω είναι πως ο μηχανισμός είναι ίδιος είτε σε κυνηγάει ένα λιοντάρι είτε πρόκειται να μιλήσεις μπροστά σε 100 άτομα για μια παρουσίαση. Τα θηλαστικά έχουμε εξελιχθεί για να στρεσαριζομαστε για μικρό χρονικό διάστημα (τρέχα να σωθείς από το αρπακτικό) όχι για μεγάλες περιόδους όπως σε περίοδο εξεταστικής. Το χρόνιο δεν κάνει καθώς επηρεάζονται άλλα προτζεκς του οργανισμού τα οποία απαιτούν ενέργεια αλλά τη στιγμή της απειλής, δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία.
 

ROM32

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ROM32 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 280 μηνύματα.
Αυτό το "δηλαδή" είναι μάλλον τελείως υποκειμενικό συμπέρασμα δικό σου. :) Οι παράγοντες που σου ανέφερα εχουν μετρηθεί ώς προς το ποσοστό αγχους που προσθετουν και αν το σύνολο είναι πανω απο κάποιο νούμερο ο κινδυνος να αρρωστήσεις είναι μεγαλωνει.

Για να μην γραφω πολλά δες το 4 σε αυτό το link

Και εδώ σε βαζω στο στρες και αυτοανοσα που θεωρητικά είναι και πιο αλληλενδετα σε σχεση με άγχος-καρκίνο.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Επίσης εδώ θα βρείς το ερωτηματολόγιο που δίνουν για να εντοπίσουν το στρες


30 ερωτήσεις πολύ γενικές και της πλάκας.

Και μια τυχαία ερευνα της πλάκας που το χρησιμοποιεί για μόλις 1 εξάμηνο


Και αυτοί βγάλανε συμπέρασμα μάντεψε...

Various common skin conditions could appear in context of psychological stress among medical students.

Ω! Τι εκπληξις!
 
Τελευταία επεξεργασία:

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,050 μηνύματα.
ωστόσο δεν υπάρχει κάποια επιστημονική απόδειξη συσχέτισης του με καρκίνο μέχρι στιγμής.
Η σημασία της ερευνας προς αυτή την κατευθυνση είναι ότι μόλις αυτό αποδειχθεί με τρόπους αδιαφιλονίκητους, όπως έγινε τελικά με το τσιγάρο και μπήκαν οι ετικέτες, τοτε κάθε τι που θα δημιουργεί χρόνιο στρές θα μπορεί να θεωρηθεί και σαν γενικευμενη απειλή κατα του γενικού πληθυσμού. Όχι μόνο για την ζωή των μαζών, δια μεσου του καρκίνου, αλλά και για την περιουσία τους, δια μεσου των πανάκριβων θεραπειών του καρκίνου.

Γι'αυτό και οι γιατροί πανε νυχοπατώντας στο ζήτημα αυτό, γιατί είναι πολλά τα λεφτά που θίγονται. Ωστόσο είναι πλέον παρα πολλοί που το λένε καθαρά σε πάρα πολλά αρθρα που μπορείς να βρείς
όπως αυτό, κι ανάμεσα στους ψυχολόγους είναι κοινό μυστικό.


Απ' οτι διαβάσα λόγω υψηλών επιπεδων κορτιζόνης επηρεάζονται οντως τα Τ λεμφοκυτταρα
Και προκαλείται λέμφωμα. Το οποίο μέχρι πριν 10 χρόνια ήταν θανατηφόρο και τώρα για να μην πεθάνει ο ασθενής πρέπει να παίρνει καθημερινά φάρμακα που κοστίζουν στο ασφαλιστικό σύστημα ... 4,500-12,000 ευρώ/μήνα !!


Για να μην γραφω πολλά δες το 4 σε αυτό το link
Ακομη κι αυτος λέει οτι είναι αυτό που το πυροδοτεί απλά το απαλαίνει λέγοντας οτι δεν είναι η μόνη αιτία. <<..While chronic stress can play a role in triggering autoimmune and other conditions, stress is not the singular cause...>>
 
Τελευταία επεξεργασία:

ROM32

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ROM32 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 280 μηνύματα.
Η σημασία της ερευνας προς αυτή την κατευθυνση είναι ότι μόλις αυτό αποδειχθεί με τρόπους αδιαφιλονίκητους, όπως έγινε τελικά με το τσιγάρο και μπήκαν οι ετικέτες, τοτε κάθε τι που θα δημιουργεί χρόνιο στρές θα μπορεί να θεωρηθεί και σαν γενικευμενη απειλή κατα του γενικού πληθυσμού. Όχι μόνο για την ζωή των μαζών, δια μεσου του καρκίνου, αλλά και για την περιουσία τους, δια μεσου των πανάκριβων θεραπειών του καρκίνου.

Γι'αυτό και οι γιατροί πανε νυχοπατώντας στο ζήτημα αυτό, γιατί είναι πολλά τα λεφτά που θίγονται. Ωστόσο είναι πλέον παρα πολλοί που το λένε καθαρά σε πάρα πολλά αρθρα που μπορείς να βρείς
όπως αυτό, κι ανάμεσα στους ψυχολόγους είναι κοινό μυστικό.



Και προκαλείται λέμφωμα. Το οποίο μέχρι πριν 10 χρόνια ήταν θανατηφόρο και τώρα για να μην πεθάνει ο ασθενής πρέπει να παίρνει καθημερινά φάρμακα που κοστίζουν στο ασφαλιστικό σύστημα ... 4,500-12,000 ευρώ/μήνα !!



Ακομη κι αυτος λέει οτι είναι αυτό που το πυροδοτεί απλά το απαλαίνει λέγοντας οτι δεν είναι η μόνη αιτία. <<..While chronic stress can play a role in triggering autoimmune and other conditions, stress is not the singular cause...>>

Σωστά! Όπως βλέπεις όλοι μιλάνε για χρόνιο στρες, επομένως δεν αφορά ήδη τον περισσότερο κόσμο που έχει ένα moderate stress αλλά στην πρακτική καθημερινή ιατρική τους τσουβαλιαζουν και αυτούς για ευνόητους εμπορικούς λογους. Πχ άνθρωποι με κατάθλιψη, Μετατραυματικό σοκ κλπ είναι αυτοί που έχουν χρόνιο στρες, δηλαδή άνθρωποι που ήδη είναι άρρωστοι και που το χρόνιο στρες τους ΔΕΝ προκαλεί την ασθένεια, απλά την φουντώνει επειδή πέφτει το ανοσοποιητικό. Στις ακραίες περιπτώσεις είναι εύκολο να δούμε την ζημιά. Αλλά εμάς δεν μας αφορούν οι ακραίες, εμάς μας νοιάζουν οι γκρίζες περιπτώσεις, εκεί είναι το ζουμί. Η μελέτη που σου παρέθεσα δεν έχει σαν δείγμα ακραίες περιπτώσεις, αλλά καθημερινούς φοιτητές. Καταλαβαίνεις;
 

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,050 μηνύματα.
επομένως δεν αφορά ήδη τον περισσότερο κόσμο
To αντίθετο μάλλον συμβαίνει κι εδώ είναι το αλερτ των ψυχολόγων. Η φτώχεια είναι μόνιμη και μεγάλη απειλή κατα της ζωής που σαν τετοια προκαλεί μεγάλο στρες που είναι χρόνιο φυσικά μεχρι ο φτωχός να λύσει, αν το λύσει, το οικονομικό του πρόβλημα. Στρες που γίνεται ακόμη μεγαλύτερο με την ανεργία, δημιουργώντας χρόνιο στρες που πολλές φορές δεν είναι καν moderate αλλά είναι μεγάλο.
 

ROM32

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ROM32 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 280 μηνύματα.
To αντίθετο μάλλον συμβαίνει κι εδώ είναι το αλερτ των ψυχολόγων. Η φτώχεια είναι μόνιμη και μεγάλη απειλή κατα της ζωής που σαν τετοια προκαλεί μεγάλο στρες που είναι χρόνιο φυσικά μεχρι ο φτωχός να λύσει, αν το λύσει, το οικονομικό του πρόβλημα. Στρες που γίνεται ακόμη μεγαλύτερο με την ανεργία, δημιουργώντας χρόνιο στρες που πολλές φορές δεν είναι καν moderate αλλά είναι μεγάλο.
Αυτό που λες είναι γενικευμένο, εγώ μιλάω για παραμετροποίηση των μεγεθών, για πρακτικά πράγματα όχι γενικές αναγωγικες θεωρίες. Γιατί πολλοί μπορούν να θεωρούν τον εαυτό τους φτωχό αλλά να έχουν μια χαρά ζωή σε θέμα άγχους. Επίσης απαντάς εισάγοντας επιπλέον μη προσδιορισιμούς ορους όπως "φτώχια". Το πας πολύ μακριά.
 

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,050 μηνύματα.
Γιατί πολλοί μπορούν να θεωρούν τον εαυτό τους φτωχό αλλά να έχουν μια χαρά ζωή σε θέμα άγχους. Επίσης απαντάς εισάγοντας επιπλέον μη προσδιορισιμούς ορους όπως "φτώχια". Το πας πολύ μακριά.
Φαίνεται έτσι επειδή ο συλλογισμος σου παει μακρυά με τον τρόπο που τον συλλογίζεσαι, και είναι φυσικό να πηγαίνει πολύ μακρυά ετσι.

Αφού αν "θεωρουν" τον εαυτό τους φτωχό, η απειλή κατα της ζωή τους είναι προφανώς ανάλογη της θεωρησης τους οπότε ίσως όχι πραγματική και μετρήσιμη.

Η "φτώχια" όμως είναι απόλυτα προσδιορίσιμος ορος αφού το όριο της φτώχειας σε κάθε κράτος, τουλάχιστον στα ανεπτυγμένα, είναι καθορισμένο και σημαίνει ότι κατω από αυτό δυσκολεύεσαι να επιβιώσεις γιατί δεν μπορείς να καλύψεις βασικές συνθήκες υγιούς επιβίωσης.


1710919993831.png
 

ROM32

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ROM32 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 280 μηνύματα.
Φαίνεται έτσι επειδή ο συλλογισμος σου παει μακρυά με τον τρόπο που τον συλλογίζεσαι, και είναι φυσικό να πηγαίνει πολύ μακρυά ετσι.

Αφού αν "θεωρουν" τον εαυτό τους φτωχό, η απειλή κατα της ζωή τους είναι προφανώς ανάλογη της θεωρησης τους οπότε ίσως όχι πραγματική και μετρήσιμη.

Η "φτώχια" όμως είναι απόλυτα προσδιορίσιμος ορος αφού το όριο της φτώχειας σε κάθε κράτος, τουλάχιστον στα ανεπτυγμένα, είναι καθορισμένο και σημαίνει ότι κατω από αυτό δυσκολεύεσαι να επιβιώσεις γιατί δεν μπορείς να καλύψεις βασικές συνθήκες υγιούς επιβίωσης.


View attachment 130866

Για να γυρίσουμε στο θέμα αντί να μιλάμε για φτώχια. Για να μπορέσεις ιδανικά να έχεις μια καλή εικόνα του θέματος χρειάζεται να κάνεις τα παρακάτω.

1. Να προσδιορίσεις τι εννοείς άγχος (οι Άγγλοι το ακραίο άγχος το λένε stress και το πιο ήπιο καθημερινο anxiety)
2. Να φτιάξεις μια μέθοδο μέτρησης και παραμετροποίησης του με σκοπό μια κλίμακα έντασης και συχνοτητας.
3. Έπειτα για την κάθε βαθμίδα κλίμακας διαφορετικής εντασης και συχνοτητας να βρεις συσχέτιση με ανοσηματα διαφορετικής έντασης (με τον κίνδυνο να ανάγεις κάθε πιθανό νόσημα στο άγχος διότι αν θεωρούμε ότι αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό, τότε όλα έχουν κοινή αιτία αυτό)
4. Να βρεις τα ποσοστά συμμετοχής του ως συντελεστή επίδρασης για την κάθε περίπτωση πχ μπορεί να διαπιστώσεις ότι είναι μόνο το 5-10%, αν είναι τόσο μπορούμε να το θεωρήσουμε ως σημαντική αιτία;

Τελοσπαντων! Είναι πολλά αυτά που πρέπει να δεις σε αυτά τα βηματα και όπως θα διαπιστώσεις μη προσδιορισιμα.
 

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,050 μηνύματα.
Για να γυρίσουμε στο θέμα αντί να μιλάμε για φτώχια.
Είμαστε απόλυτα στο θέμα όταν μιλάμε για τη φτώχεια. Είναι απο τους κύριους και πιο διαδεδομένους παράγοντες χρόνιου άγχους.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

1. Να προσδιορίσεις τι εννοείς άγχος (οι Άγγλοι το ακραίο άγχος το λένε stress και το πιο ήπιο καθημερινο anxiety)
2. Να φτιάξεις μια μέθοδο μέτρησης και παραμετροποίησης του με σκοπό μια κλίμακα έντασης και συχνοτητας.
3. Έπειτα για την κάθε βαθμίδα κλίμακας διαφορετικής εντασης και συχνοτητας να βρεις συσχέτιση με ανοσηματα διαφορετικής έντασης (με τον κίνδυνο να ανάγεις κάθε πιθανό νόσημα στο άγχος διότι αν θεωρούμε ότι αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό, τότε όλα έχουν κοινή αιτία αυτό)
4. Να βρεις τα ποσοστά συμμετοχής του ως συντελεστή επίδρασης για την κάθε περίπτωση πχ μπορεί να διαπιστώσεις ότι είναι μόνο το 5-10%, αν είναι τόσο μπορούμε να το θεωρήσουμε ως σημαντική αιτία;

Τελοσπαντων! Είναι πολλά αυτά που πρέπει να δεις σε αυτά τα βηματα και όπως θα διαπιστώσεις μη προσδιορισιμα.

Δεν λειτουργεί ακριβώς έτσι αλλά περισσότερο όπως λειτουργεί η ΑΙ. Δηλαδή παίρνεις συνθήκες με κοινό τοπο και παρατηρείς τη συχνότητα επαναλαμβανόμενου μοτίβου ως αποτέλεσμα.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top