Άσκηση σωματικής βίας σε γυναίκες

[Oralee]

E καλά τώρα, μη μπερδεύουμε το να την βρίσκουν δύο άνθρωποι (προσοχή: ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ) σεξουαλικά με μερικές ξυλιές με το ξύλο εκτός "κρεβατιού"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

E καλά τώρα, μη μπερδεύουμε το να την βρίσκουν δύο άνθρωποι (προσοχή: ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ) σεξουαλικά με μερικές ξυλιές με το ξύλο εκτός "κρεβατιού"

lol wut

too much info

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

E καλά τώρα, μη μπερδεύουμε το να την βρίσκουν δύο άνθρωποι (προσοχή: ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ) σεξουαλικά με μερικές ξυλιές με το ξύλο εκτός "κρεβατιού"

Ε καλά αν η γυναίκα γουστάρει να της τις βρέχουν λιγάκι δεν υπάρχει πρόβλημα :

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ciela]

αν ειναι δυνατον παιδια μιλαμε για ασκηση σωματικης βιας κ κακοποίησης εξω από τα πλαίσια του συναινετικού σεξ.
κατα τη γνωμη μου υποβαθμίζουμε ετσι ενα πολυ σοβαρό θέμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[varicap]

Το να επιτύχεις λεκτική βία στη γυναίκα είναι μαγκιά διότι είναι τόσο δυνατή που μάλλον δεν θα τα καταφέρεις
Άν τελικά τα καταφέρεις είσαι απλά απολίτιστος
Η σωματική βία στις γυναίκες είναι για τις κρυφοαδελφές που θέλουν να επιβεβαιώσουν αυτό που ξέρουν ότι δεν είναι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Η Σιμπέλ Ουρεσίν που είναι σύμβουλος στους δήμους του Φάτιχ και του Εγιούπ του ΑΚΡ, και είχε έρθει στην επικαιρότητα με τις δηλώσεις της που υπερασπιζόταν την πολυγαμία, συνεχίζει τις παράδοξες δηλώσεις της.

Η Σιμπέλ Ουρεσίν που παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη ως "οδηγός ζωής των συντηρητικών", σε συνέντευξη της στο περιοδικό Ίκρα, υπερασπίστηκε την βία σε βάρος των γυναικών. Σύμφωνα με την είδηση της εφημερίδας Βατάν, όταν ρωτήθηκε "για ποιο λόγο φτάνει ένας άντρας να γίνει φονιάς και να σκοτώσει ; Για ποιο λόγο αισθάνεται την ανάγκη να εφαρμόσει βία;", απάντησε: "Σίγουρα επειδή οι γυναίκες βγάζουν γλώσσα! Οι γυναίκες απέκτησαν χρήματα και το εγώ τους ανέβηκε πολύ. Ξέρουν πολλά και μιλάνε πολύ, ενώ στην γυναίκα πάει να είναι αφελής και ευγενική. Έτσι είναι στην θρησκεία μας. Ναι μπορεί να ξέρει πολλά η γυναίκα, αλλά το σωστό δεν είναι να λέει αυτά που ξέρει, πιστεύω πως της πάει πολύ περισσότερο να σωπαίνει. Πραγματικά γνωρίζω τέτοιες νύφες και γυναίκες που εγώ εκνευρίζομαι, το να τρελαθεί ο άντρας τους είναι πολύ φυσιολογικό. Εσύ στα καλά καθούμενα θα με βαρούσες; Είναι φανερό πως υπάρχει κάποια πρόκληση. Γιατί χτυπάνε οι άντρες; Διότι οι γυναίκες συνεχώς μιλάνε, για αυτό και εγώ πιστεύω πως σε τέτοιες γυναίκες, τους πρέπει το ξύλο. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις στις οποίες κάποιος μεθυσμένος ή ψυχολογικά άρρωστος δέρνει την γυναίκα του, αλλά αυτά είναι πολύ σπάνια".

Μάλιστα τραβώντας το θέμα ακόμη περισσότερο, η Σιμπέλ Ουρεσίν αναφερόμενη στις δολοφονίες γυναικών δήλωσε πως "μα τι να κάνει ο άνθρωπος, η γυναίκα τον τρέλανε".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Σφάξε με πασά μου να αγιάσω δηλαδή

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νεογέννητος]

Γενικώς, η σωματική και ψυχική κακοποίηση είναι καταδικαστέα, είτε στρέφεται σε γυναίκα είτε σε άνδρα. Δικαιολογώ τη βία μόνο σε περίπτωση άμυνας, σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση πρόκειται για ανήθικη και αποτρόπαια πράξη. Οι διαφωνίες πρέπει να λύνονται πολιτισμένα και μέσω συζήτησης, αν αφορά οικονομικά και κληρονομικά θέματα να κάνουν ο,τι προβλέπει ο νόμος.
Οι λόγοι που πολλοί άνθρωποι ασκούν βία ποικίλλουν. Είναι οργή, ψυχολογικά προβλήματα, καταπίεση (κυρίως στην παιδική ηλικία), ρατσισμός, μίσος, περιθωριοποίηση κ.λπ.

Ijohnnycash, το παράδειγμά σου είναι συγκεκριμένο και δεν ενδείκνυται ως απάντηση σε ένα ευρύτερο πρόβλημα. Υπάρχει και η περίπτωση γυναίκας που βιάστηκε βάναυσα από πέντε Αφρικανούς και όταν ανάρρωσε είπε το εξής: "Ο βιασμός που υπέστην είναι αποτέλεσμα της χρόνιας καταπίεσης που δέχονταν οι μαύροι από τους λευκούς". Ακραίο; Σαφέστατα. Η περίπτωση που παρέθεσες, ακραία; Σαφέστατα.
Ο σκοπός είναι να παρουσιάσουμε την λύση και την επιλογή πέρα από τη βία, όχι να εκμεταλλευόμαστε ένα γεγονός για να εκθέσουμε τα πιστεύω μας ή να δαιμονοποιήσουμε τα πιστεύω των άλλων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Ijohnnycash, το παράδειγμά σου είναι συγκεκριμένο και δεν ενδείκνυται ως απάντηση σε ένα ευρύτερο πρόβλημα. Υπάρχει και η περίπτωση γυναίκας που βιάστηκε βάναυσα από πέντε Αφρικανούς και όταν ανάρρωσε είπε το εξής: "Ο βιασμός που υπέστην είναι αποτέλεσμα της χρόνιας καταπίεσης που δέχονταν οι μαύροι από τους λευκούς". Ακραίο; Σαφέστατα. Η περίπτωση που παρέθεσες, ακραία; Σαφέστατα.
Ο σκοπός είναι να παρουσιάσουμε την λύση και την επιλογή πέρα από τη βία, όχι να εκμεταλλευόμαστε ένα γεγονός για να εκθέσουμε τα πιστεύω μας ή να δαιμονοποιήσουμε τα πιστεύω των άλλων.

Το μόνο που έκανα ήταν να παραθέσω μια άποψη ενός τρίτου. Ούτε καν καταλαβαίνω την λογική της, πόσο μάλλον κάτσω σοβαρά να επιχειρηματολογήσω γύρω από αυτήν. Μου φαίνεται απλά γελοία. Την παράθεσα, εκτός από την άμεση θεματική συσχέτιση αλλά και επειδή είναι μια άποψη που δημοσιεύτηκε, και αν κρίνω από την θέση της κυρίας, την ασπάζονται εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Γυναίκες και άνδρες. Δεν έχει σημασία που είναι περιορισμένοι σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή ή πιστεύουν σε μια συγκεκριμένη θρησκεία. Είναι άνθρωποι, και ο οποιοσδήποτε από εμάς θα μπορούσε να βρίσκεται εκεί.

Πιστεύω όμως ότι υπάρχει κάτι βαθύτερο. Εκτός από ότι αν θέτεις υπό συζήτηση το οποιοδήποτε θέμα, όσο αυτονόητο και αν το θεωρείς, κινδυνεύεις να χάσεις. Η επιχειρηματολογία και ο ορθολογισμός δεν οδηγούν απαραίτητα στην αλήθεια, ειδικότερα σε θέματα μη επιστημονικά. Και στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, ο πολιτισμός, η κουλτούρα και η τέχνη δεν είναι κάτι το επιστημονικό. Δεν μπορείς με επιστημονικές μεθόδους να προβλέψεις ποίον θα αγαπήσεις. Δεν μπορείς να επαναλάβεις μια σχέση, ή έναν γάμο, ακόμη και αν κάνεις ακριβώς τα ίδια πράγματα και πεις ακριβώς τα ίδια λόγια και με ακριβώς την ίδια αλληλουχία. Δεν υπάρχει τίποτα επιστημονικό πίσω από αυτά τα πράγματα.

Πιστεύω όμως και ότι δεν υπάρχει θέμα βίας σε γυναίκες ή πιο σωστά δεν πρέπει να υπάρχει. Δεν λέω ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με την βία σε γυναίκες, λέω ότι δεν πρέπει να υπάρχει τέτοιο θέμα. Δεν θα προσεγγιστεί πότε η λύση του προβλήματος μέσα από αυτό το μονοπάτι γιατί το πρόβλημα εξειδικεύεται επικίνδυνα. Η βία, αντικειμενικά, χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται κυρίως ως ένα μέσο διαπραγμάτευσης. Και εν έτη 2013, στον 21ο αιώνα, η βία αντικειμενικά είναι κάτι απαρχαιωμένο. Όπως ακριβώς είναι το σύστημα επικοινωνίας με καπνούς ή η ένδυση με απλώς ελαφρώς επεξεργασμένα δέρματα ζωών. Είναι out of question να επικοινωνήσει κανείς με σήματα καπνών ή απλά να σφάξει και γδάρει ένα ζωντανό και καλύψει την γύμνια του με αυτόν τον τρόπο. Και αυτό που πιστεύω είναι ότι η βία μεταξύ των ανθρώπων είναι πια κάτι το απαρχαιωμένο. Είτε μιλάμε την βία επάνω στην γυναίκα, είτε για την ρατσιστική βία, είτε για την οπαδική βία.

Είναι χαζό και επικίνδυνο, ακόμη και η ημέρα κατά της βίας σε γυναίκες. Είναι μια εξειδίκευση με απρόσμενα αποτελέσματα και η παραπάνω "κυρία" επιβεβαιώνει πλήρως αυτό που πιστεύω. Στην ουσία λέει ότι η γυναίκα διακρίνεται από λεπτά χαρακτηριστικά και όταν "βγάζει γλώσσα" είναι μια μορφής επίθεσης και ο άντρας που χτυπάει μια γυναίκα κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφής επιθετικής άμυνας με τα όπλα που παραδοσιακά περιγράφουν το ανδρικό φύλο. Και ισχύει, κατά κάποιον τρόπο ισχύει αυτό, ή εκτός μιλάμε για ψυχασθενή. Στο μυαλό του άντρα αυτού, κάτι τον προκάλεσε και θαρρώ ότι αυτό περιγράφεται και με επιστημονικό τρόπο. Πιθανών με ένα εγκεφαλογράφημα. Ο άντρας ένιωσε πρόκληση και αντέδρασε. Και κάθε ανθρώπινη αντίδραση είναι αποτέλεσμα συσσωρευμένων εικόνων, εμπειριών και απόψεων. Και όλα αυτά έχουν μια ορθολογική συνέπεια. Από το σημείο Α καταλήγουμε στο σημείο Β. Στην ουσία αυτό είναι ορθολογισμός. Έτσι λοιπόν εξετάζοντας τόσο εξειδικευμένα και κατά επέκταση τόσο ορθολογικά το θέμα (η οποιασδήποτε μορφής εξειδίκευσης, προαπαιτεί ορθολογισμό) αυτό που λέει η συγκεκριμένη "κυρία" είναι λογικό. Ο άντρας ένιωσε έντονη και επιθετική πρόκληση από την γυναίκα του και αντέδρασε με μερικές μπάτσες, επειδή πιστεύει ότι η γυναίκα του πρέπει να έχει μια άλλη συμπεριφορά και άρα νιώθει το ελεύθερο και αυτός να αντιδράσει ακραία.

Όμως όλα αυτά είναι παράλογα και ο παραλογισμός δεν είναι καθόλου ορθολογικός. Σε αυτόν τον άντρα όσο και επιχειρηματολογείς, κάλλιστα και αυτός με την σειρά μπορεί να ισχυρίζεται ότι το έκανε επειδή του έβγαλε γλώσσα, επειδή τόλμησε να του βγάλει γλώσσα. Και εδώ που τα λέμε κανέναν να δεν μπορούμε να υποχρεώσουμε να ανέχεται το εξάψαλμο και ειδικότερα τον γυναικείο που αντικειμενικά ...πονάει .

Αυτό λοιπόν που λέω ότι είναι πρέπει να αντιμετωπίζουμε την βία στο σύνολο της, σαν σκέψη και γενικά. Πρέπει να αποδεχτούμε την απαρχαιωμένη φύση της. Η ανάλυση της βίας δεν βοηθάει κάπου. Η βία είναι κάτι το απαρχαιωμένο και γελοίο και πρέπει να φύγει από το ανθρώπινο ρεπερτόριο. Όπως έφυγε από το ρεπερτόριο μας π.χ. το να πέφτουμε, κυριολεκτικά, με τα μούτρα στην μάσα ().

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Eίδα το θέμα να ξαναβγαίνει στην επιφάνεια και αναθάρρησα ότι θα μιλούσαμε γι αυτό εδώ

Το μνημόνιο έχει αλλάξει την ψυχοσύνθεση του Έλληνα άνδρα, ο οποίος σε λίγα χρόνια έχει μεταβληθεί σε ένα βίαιο άνδρα που χτυπάει άσχημα τη σύντροφο του. Η οικονομική κρίση τον έχει κάνει να νιώθει ευνουχισμένος, τον έχει κάνει να μην έχει διάθεση για σεξ και να βγάζει μια άγρια και βίαιη συμπεριφορά. Το 30% των Ελληνίδων έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού, ενώ τον τελευταίο χρόνο εν μέσω κρίσης, πολλές περισσότερες γυναίκες βιώνουν έναν καθημερινό εφιάλτη. Διαβάστε τα σοκαριστικά στοιχεία μεγάλης έρευνας.

Spoiler

Οι άνδρες που βρίσκονται κοντά στην ηλικία των 40 και που έχουν μείνει άνεργοι τον τελευταίο καιρό, είναι αυτοί που βιώνουν εντονότατα το εργασιακό στρες , οι υποχρεώσεις τους τρέχουν μήνα με τον μήνα, δεν έχουν διάθεση για σεξ και ξεσπάνε στη σύντροφο τους. Αυτό κατέδειξε η έρευνα που διενεργήθηκε από την Εταιρεία Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας και το Ανδρολογικό Ινστιτούτο.
Οι επιστήμονες μελέτησαν τις τηλεφωνικές απαντήσεις 600 ανδρών και 400 γυναικών και όπως ανακοίνωσαν στο διεθνές επιστημονικό συνέδριο για τη σεξουαλική υγεία, διαπίστωσαν ότι, τα κρούσματα βίας, με θύματα κυρίως γυναίκες, είναι αυξημένα κατά 47% τον τελευταίο χρόνο.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι:
Τα κρούσματα κάθε μορφής βίας: σωματικής, σεξουαλικής, λεκτικής, ψυχολογικής, έχουν αυξηθεί κατά 47% τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα. Μια στις τρεις γυναίκες να έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού.
Οι μορφές τις βίας που ασκούν οι Έλληνες άνδρες στις γυναίκες είναι: η λεκτική (72%), ο οικονομικός εκβιασμός (59%), η σεξουαλική ταπείνωση (55%), οι συχνοί ξυλοδαρμοί (23%), η πρόκληση τραυμάτων (8%), ενώ δεν λείπουν και οι βιασμοί μέσα στην οικογένεια ή το ζευγάρι σε ποσοστό που φτάνει το 18%.
Όμως δεν είναι μόνο η βίαιη συμπεριφορά. Ο Έλληνας φαίνεται να έχει χάσει και τη διάθεση του για σεξ. Τον καιρό του μνημονίου οι συχνότητα των σεξουαλικών επαφών έχει μειωθεί κατά 34%, δηλαδή ένας στους τρεις σταμάτησε να κάνει σεξ.
Οι επιστήμονες επιχείρησαν να σκιαγραφήσουν το προφίλ του Έλληνα άνδρα που συμπεριφέρεται έτσι και διαπίστωσαν ότι το 44% ήταν άνεργοι, το 39% σε κακή οικονομική κατάσταση και μόνο το 17% ήταν εύρωστοι οικονομικά. Πλέον ο Έλληνας άνδρας διακατέχεται από ανασφάλεια (6 στους 10) από θυμό (οι μισοί, δηλαδή το 50%), από απογοήτευση ο ένας στους τρεις (35%) και από φόβο οι δυο στους 10 (19%)
Ο πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, μίλησε σχετικά στο iatropedia.gr και τόνισε: «Διαπιστώνουμε ότι η σεξουαλική βία, σε συνδυασμό με τη σεξουαλική ανικανότητα, βρίσκεται σε κατακόρυφη αύξηση. Η οικονομική κρίση γίνεται αυτόματα κοινωνική και πολιτιστική, κτυπώντας κυρίως το ανδρικό φύλο που έχει ταυτίσει τη ρώμη, το χρήμα και το σεξ σαν απόλυτες δυνάμεις της αρρενωπότητας. Τα παραδείγματα που αξιολογήσαμε ως «ηχηρά και ανησυχητικά» επιβεβαιώνουν τον φόβο ότι στη χώρα μας έχουν ξυπνήσει πρωτόγονα ένστικτα ταπείνωσης, μέσα από σεξουαλικά υπονοούμενα, αλλά και ναζιστικές συμπεριφορές εξόντωσης».

...δεν πειράζει όμως.

Τόσο η παράθεση μου όσο και η παράθεση του Παναγιώτη μιλάνε για τη βία που ασκείται σε γυναίκες εξαιτίας των κοινωνικών προτύπων, εξαιτίας των προσδοκιών του συνόλου από τον άνδρα και τη γυναίκα, εξαιτίας των ανατροπών που αναποφευκτα έρχονται...

Η βία ενάντια στις γυναίκες όπως την ενστερνίζεται και το δηλώνει η κυρία που αναφέρει ο Παναγιώτης είναι η βία που αφορά στις γυναίκες που δεν συμμορφώνονται με το πρότυπο της κοινωνίας στην οποία ζουν, είναι το μέσο σωφρονισμού που έφτασε μεχρι τις μέρες μας σε κουλτούρες και χώρες που ασπάζονται ένα ισλάμ που ειλικρινά δεν ξέρω πόσο μοιάζει με τη διδασκαλία του Μωάμεθ μετά από τόσους σοφούς, ιερείς και άλλους που το έχουν περιλάβει (ακριβώς όπως συνέβη και με τον χριστιανισμό άλλωστε).
Παρόμοια βία διαφημίζεται και εδώ

Spoiler

Η Κουβετιανή πολιτικός Σαλβά Αλ Μουταγιρί είπε : “Τις γυναίκες που βρίσκονται στις φυλακές μας ως ¨κρατούμενες πολέμου¨ να τις κάνουμε σκλάβες του σεξ για τους άντρες μας” .

Η Μουταγιρί ζήτησε να νομιμοποιηθεί η σκλαβιά του σεξ, και είπε πως οι μη μουσουλμάνες κρατούμενες των φυλακών είναι ιδανικές για αυτήν την δουλειά.
Πρόσθεσε πως η “εισαγωγή” μιας σεξουαλικής παρτενέρ στο σπίτι, θα αποτρέπει τον άντρα από την μοιχεία, και έτσι δεν θα διαταράσσεται η κοινωνική τάξη.
Η Μουταγιρί είπε πως η ιδέα αυτή θα είναι καλή για τις αλλοδαπές “κρατούμενες πολέμου”, καλύτερη από το να πεθάνουν από την πείνα, και πρόσθεσε : “Δεν υπάρχει κάτι το ντροπιαστικό σε αυτό και δεν είναι αμαρτία”.

όπου και πάλι η γυναίκα χρησιμοποιείται με βίαιο τρόπο...

Αλλά και η είδηση που παρέθεσα εγώ, στο ίδιο κλίμα είναι, κι ας μη φαίνεται.

Στην Ελλάδα της κρίσης, της ανεργίας και της ανέχειας, ο άνδρας, ο σύζυγος, ο προμηθευτής κατά κύριο λόγο του σπιτιού και της οικογένειας βρίσκεται ανίσχυρος, άνεργος, ταπεινωμένος και κάποιες φορές εξαρτημένος από τα μικρότερα εισοδήματα της συζύγου του αν αυτή έχει ακόμα κάποια απασχόληση.
Και οι υποχρεώσεις τρέχουν, τα παιδιά δεν σταματούν να μεγαλώνουν μαζί με τις ανάγκες τους, ο πίθος των Δαναΐδων που λέγεται ελληνικό κράτος δε χορταίνει με κανένα φόρο, κανένα τέλος, καμμία εισφορά.

Πόσο θέλει ο άνδρας που βλέπει να διαψεύδεται η αγωγή που έχει λάβει στις περισσότερες περιπτώσεις, που βλέπει να ακυρώνεται ο ρόλος του ως συζύγου, πατέρα, "νοικοκύρη" και "οικογενειάρχη" να ξεσπάσει εκεί όπου μπορεί?

Τα πρότυπα που προσπαθούν και μαλλον το καταφέρνουν ακόμα να διατηρηθούν στις μουσουλμανικές κοινωνίες, εδώ (στη δική τους μορφή) καταρρέουν βίαια, συμπαρασύροντας ζωές ολόκληρες που δεν πρόλαβαν να προσαρμοστούν και οι γυναίκες θα είναι γι άλλη μια φορά τα θύματα των βίαιων αλλαγών σε πολλά επίπεδα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[merry poppins]

Eίδα το θέμα να ξαναβγαίνει στην επιφάνεια και αναθάρρησα ότι θα μιλούσαμε γι αυτό εδώ

[/SPOILER]

...δεν πειράζει όμως.

Τόσο η παράθεση μου όσο και η παράθεση του Παναγιώτη μιλάνε για τη βία που ασκείται σε γυναίκες εξαιτίας των κοινωνικών προτύπων, εξαιτίας των προσδοκιών του συνόλου από τον άνδρα και τη γυναίκα, εξαιτίας των ανατροπών που αναποφευκτα έρχονται...

Η βία ενάντια στις γυναίκες όπως την ενστερνίζεται και το δηλώνει η κυρία που αναφέρει ο Παναγιώτης είναι η βία που αφορά στις γυναίκες που δεν συμμορφώνονται με το πρότυπο της κοινωνίας στην οποία ζουν, είναι το μέσο σωφρονισμού που έφτασε μεχρι τις μέρες μας σε κουλτούρες και χώρες που ασπάζονται ένα ισλάμ που ειλικρινά δεν ξέρω πόσο μοιάζει με τη διδασκαλία του Μωάμεθ μετά από τόσους σοφούς, ιερείς και άλλους που το έχουν περιλάβει (ακριβώς όπως συνέβη και με τον χριστιανισμό άλλωστε).
Παρόμοια βία διαφημίζεται και εδώ όπου και πάλι η γυναίκα χρησιμοποιείται με βίαιο τρόπο...

Αλλά και η είδηση που παρέθεσα εγώ, στο ίδιο κλίμα είναι, κι ας μη φαίνεται.

Στην Ελλάδα της κρίσης, της ανεργίας και της ανέχειας, ο άνδρας, ο σύζυγος, ο προμηθευτής κατά κύριο λόγο του σπιτιού και της οικογένειας βρίσκεται ανίσχυρος, άνεργος, ταπεινωμένος και κάποιες φορές εξαρτημένος από τα μικρότερα εισοδήματα της συζύγου του αν αυτή έχει ακόμα κάποια απασχόληση.
Και οι υποχρεώσεις τρέχουν, τα παιδιά δεν σταματούν να μεγαλώνουν μαζί με τις ανάγκες τους, ο πίθος των Δαναΐδων που λέγεται ελληνικό κράτος δε χορταίνει με κανένα φόρο, κανένα τέλος, καμμία εισφορά.

Πόσο θέλει ο άνδρας που βλέπει να διαψεύδεται η αγωγή που έχει λάβει στις περισσότερες περιπτώσεις, που βλέπει να ακυρώνεται ο ρόλος του ως συζύγου, πατέρα, "νοικοκύρη" και "οικογενειάρχη" να ξεσπάσει εκεί όπου μπορεί?

Τα πρότυπα που προσπαθούν και μαλλον το καταφέρνουν ακόμα να διατηρηθούν στις μουσουλμανικές κοινωνίες, εδώ (στη δική τους μορφή) καταρρέουν βίαια, συμπαρασύροντας ζωές ολόκληρες που δεν πρόλαβαν να προσαρμοστούν και οι γυναίκες θα είναι γι άλλη μια φορά τα θύματα των βίαιων αλλαγών σε πολλά επίπεδα...

Δηλαδη για να καταλαβω, βρηκαμε τη δικαιολογια και είναι οκ η βια κατα της συζηγου επειδη ο συζηγος ειναι ανεργος;... Εδω μεσα δεν ηταν που λεγανε για την ισοτητα των δυο φιλων και οτι για πολλους υπαρχει ισοτητα των δυο φυλων στην Ελλάδα;...δηλαδη οταν η γυναικα δεν δουλευε ..έπρεπε να κακοποιει τον αντρα της; ...δε μπορω να αντιληφθω αυτο το τροπο σκεψης....Αναρωτιεμαι σε χωρες που η ισοτητα των δυο φυλων υπαρχει πραγματικά αν θα γινόταν το ιδιο ...Στην ισοτητα των δυο φύλων δεν υπαρχει ο ισχυρος και ο ανισχυρος ...Θεωρω απαρεδεκτο οποιονδηποτε κακοποιει τη γυναικα του σε οποια χωρα και αν ειναι και δε θεωρω λυση το να καταφευγουμε σε δικαιολογιες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Το θέμα δεν σηκώνει αβρότητα! Όσοι άντρες ασκούν σωματική βία χρειάζονται οι ίδιοι βοήθεια από κάποιον ειδικό, προκειμένου να διαχειριστούν το πρόβλημά τους και να καταφέρουν να αποκτήσουν υγιείς σχέσεις με το άλλο φύλο. Επιπλέον, καμιά γυναίκα δεν πρέπει να ανέχεται τέτοιου είδους κατάσταση. Δυστυχώς όμως κάποιες γυναίκες ντρέπονται να ομολογήσουν ότι δέχονται σωματική βία. Αυτό όμως δρα σε βάρος τους και το πρόβλημα γιγαντώνει. Επιπλέον, και η λεκτική βία δεν απέχει πολύ από την σωματική. Πολλές φορές μάλιστα η μεν προετοιμάζει το έδαφος για τη δε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[AnwnymosMeOnoma]

O παππούς μου σ' ένα καβγά με τη γιαγιά μου της είχε πει....Φύγε από μπροστά μου γιατί από τα νεύρα μου θα σε χαστουκίσω...Αν το κάνω, δεν θα είμαι άντρας και θα πρέπει να φύγω από το σπίτι και να χωρίσουμε....

Και πως κατα τη γνωμη σου πρεπει να χειριστουμε το θεμα, οταν δεχομαστε συναισθηματικη βια απο γυναικες. Ο Αντρας οταν ασκει σωματικη βια [κακως για μενα] το κανει καθαρα για να υπερισχυσει. Η συναισθηματικη πιστευω ποναει περισσοτερο απο τη σωματικη. Και επισης θελω να μου πεις αν εισαι υπερ στο να σηκωνει η γυναικα χερι στον αντρα της.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

κλαιω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Και πως κατα τη γνωμη σου πρεπει να χειριστουμε το θεμα, οταν δεχομαστε συναισθηματικη βια απο γυναικες. Ο Αντρας οταν ασκει σωματικη βια [κακως για μενα] το κανει καθαρα για να υπερισχυσει. Η συναισθηματικη πιστευω ποναει περισσοτερο απο τη σωματικη. Και επισης θελω να μου πεις αν εισαι υπερ στο να σηκωνει η γυναικα χερι στον αντρα της.

Επομένως η λύση όταν είσαι με ένα άτομο που σε κακοποιεί συναισθηματικά, είναι να πεις "τώρα θα δεις σκύλα θα σε χτυπήσω, μία σου και μία μου". Αυτοάμυνα ξέρω γω; Όχι να φύγεις τρέχοντας από ένα τέτοιο παθολογικό περιβάλλον; Πρόσεξε ότι μιλάω για "κακοποίηση", όχι για λέξεις και λόγια που πετάς πάνω στον καβγά και οκ, είναι πιο βαριά απ' ό,τι αν ήσουν ψύχραιμος και τα έλεγες.

Θα σου απαντήσω εγώ στην ερώτηση. Δεν είμαι υπέρ του να σηκώνει κανένας από τους 2 χέρι στην σχέση. Δεν είμαι υπέρ του να σηκώνει κανείς χέρι ενδο-οικογενειακά γενικά (ούτε μεταξύ των συντρόφων, ούτε από τον γονιό προς το παιδί, το δεύτερο με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις). Είμαι σίγουρη ότι ο κάθε άνθρωπος κάποιες φορές έχει τσατιστεί τόσο πολύ που θα ήθελε να κοπανήσει τον άλλον στον τοίχο (και γω έχω εκνευριστεί τόσο), αλλά ο εύκολος τρόπος για να "ταπώσεις" τον άλλον είναι να τον βαρέσεις. Αυτό είναι α)πρωτόγονη αντίδραση και θεωρώ ότι έχουμε εξελιχθεί από τότε που οι Νεάτερνταλ κοπάναγαν τις γυναίκες με το ρόπαλο, και β)λύση που δεν βγάζει πουθενά, εκτός και αν ο στόχος σε κάθε καβγά είναι το manipulative άτομο (άντρας ή γυναίκα) να παίρνει αυτό που θέλει.

Εγώ έχω χωρίσει άνθρωπο που πάνω σε καβγά έκανε την κίνηση και σήκωσε το χέρι. Έμεινε εκεί, δεν χτύπησε, αλλά όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος πιο ήρεμος μετά, δεν απείχε πολύ και δεν ήταν σίγουρος ότι την επόμενη φορά δεν θα το έκανε. Και δεν χωρίσαμε επειδή φοβήθηκα για την σωματική μου ακεραιότητα (όπως σύμφωνα με την λογική σου θα υποθέσεις, αφού οι γυναίκες είμαστε "εύθραυστα και αδύναμα πλάσματα"), αλλά γιατί ξεπέρασε ένα όριο εκπολιτισμού που δεν ήμουν διατεθειμένη να ανεχτώ. Και θα περίμενα αν οι ρόλοι ήταν αντίστροφοι εκείνη την ώρα, να έκανε το ίδιο. Οι καβγάδες τα προβλήματα και οι εντάσεις δεν λύνονται με ξύλο. Εκείνη την στιγμή θα φωνάξεις, θα βρίσεις, θα κοπανήσεις ο ίδιος και κανένα έπιπλο για να βγει όλος ο θυμός σου, και μετά θα μαλακώσεις και θα το συζητήσεις. Αν χτυπήσεις τον/την άλλον/η, ο θυμός σου γενικά είναι μη διαχειρίσιμος και αυτό δεν είναι δικαιολογία, είναι feedback για να το δουλέψεις, κατά προτίμηση μακριά από τον/την σύντροφο γιατί μάλλον είναι κι αυτός/η συμπαράγοντας σε όλο αυτό.

Και τώρα μεταξύ μας. Πιστεύεις ότι από τους 100 άντρες που χτυπάνε συστηματικά τις γυναίκες τους, και οι 100 πρώτα έχουν υποστεί συναισθηματική βία για να το κάνουν; Ή απλά βρίσκουν αφορμές (στην αρχή μεγάλες, μετά ακόμα και για τα απλά τύπου το φαγητό είναι κρύο, δεν έχω τσιγάρα, το μωρό κλαίει πολύ δυνατά), και σηκώνουν χέρι;

Και θα κλείσω και γω με μια ερώτηση προς εσένα: Είμαι σίγουρη ότι και στις αντροπαρέες δημιουργούνται εντάσεις και σου 'ρχεται να παίξεις ξύλο. Θα σήκωνες χέρι σε άντρα φίλο σου; Και αν ναι, με την ίδια ευκολία που θα το σήκωνες στην γυναίκα σου;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Και πως κατα τη γνωμη σου πρεπει να χειριστουμε το θεμα, οταν δεχομαστε συναισθηματικη βια απο γυναικες. Ο Αντρας οταν ασκει σωματικη βια [κακως για μενα] το κανει καθαρα για να υπερισχυσει. Η συναισθηματικη πιστευω ποναει περισσοτερο απο τη σωματικη. Και επισης θελω να μου πεις αν εισαι υπερ στο να σηκωνει η γυναικα χερι στον αντρα της.

Η ερώτηση δεν είναι πως πρέπει να χειριστεί το θέμα, η ερώτηση είναι γιατί ένας άντρας επέλεξε να είναι είναι σε μία σχέση με μια γυναίκα που ασκεί ψυχολογική βία και το αντίθετο. Το να βαράς τη γυναίκα σου σε κατατάσσει αυτομάτως στην κατηγορία του ζώου. Δεν ξέρω επίσης για πιο λόγο χρειάζεται κάποιος να υπερισχύσει ή να επιβληθεί σε μία σχέση. Αυτά μυρίζουν άκρως αρρωστημένες καταστάσεις. Ο γάμος είναι partnership δεν είναι διαταγή και υπακοή. Όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα αυτό λύνεται με διάλογο. Όταν αρχίζουν οι φωνές, οι υστερίες και τα μπουνίδια το πράγμα έχει ξεφύγει.

Έχω πει πολλές φορές πως αν μια γυναίκα παντρευτεί έναν άντρα που τη δέρνει, την απατάει ή την κακοποιεί είναι δικό της φταίξιμο καθώς οι συμπεριφορές αυτές κάνουν μπαμ από μακριά και το ίδιο ισχύει και για τους άντρες. Όταν ένας άντρας επιλέγει να παντρευτεί μια γυναίκα που κάνει σαν υστερική και ασκεί ψυχολογική ή μη βία τότε κακό του κεφαλιού του.

Γενικά συμφωνώ με όσα έγραψες παραπάνω εκτός από τα παρακάτω σημεία.

(ούτε μεταξύ των συντρόφων, ούτε από τον γονιό προς το παιδί, το δεύτερο με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις)

Ποια είναι αυτή η εξαίρεση που δικαιολογεί την βία από τον παντοδύναμο (γονιό) στον αδύναμο (παιδί)?
Και αν υπάρχουν τέτοιες εξαιρέσεις γιατί ας πούμε δεν βάζουμε εξαιρέσεις και στη βία του άντρα προς την γυναίκα όπου είναι και μικρότερη η διαφορά ισχύος?

Οι καβγάδες τα προβλήματα και οι εντάσεις δεν λύνονται με ξύλο. Εκείνη την στιγμή θα φωνάξεις, θα βρίσεις, θα κοπανήσεις ο ίδιος και κανένα έπιπλο για να βγει όλος ο θυμός σου, και μετά θα μαλακώσεις και θα το συζητήσεις. Αν χτυπήσεις τον/την άλλον/η, ο θυμός σου γενικά είναι μη διαχειρίσιμος και αυτό δεν είναι δικαιολογία, είναι feedback για να το δουλέψεις, κατά προτίμηση μακριά από τον/την σύντροφο γιατί μάλλον είναι κι αυτός/η συμπαράγοντας σε όλο αυτό.

Όταν φτάνεις να φωνάζεις, να βρίζεις και κοπανάς έπιπλα ο θυμός σου είναι ήδη μη διαχειρίσιμος. Η λεκτική βία είναι και αυτή βία και τις περισσότερες φορές αφήνει πολύ εντονότερα σημάδια από την σωματική. Ένας λόγος για τον οποίο οι γυναίκες είναι υπέρ της λεκτικής βίας είναι γιατί μπορούν να την χρησιμοποιήσουν απέναντι στον άντρα τους σε αντίθεση με την σωματική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Η ερώτηση δεν είναι πως πρέπει να χειριστεί το θέμα, η ερώτηση είναι γιατί ένας άντρας επέλεξε να είναι είναι σε μία σχέση με μια γυναίκα που ασκεί ψυχολογική βία και το αντίθετο.

Μα τέτοια κουσούρια βγαίνουν στην επιφάνεια πολύ μετά τον γάμο, όταν πλέον τα πράγματα δεν είναι ρόδινα και υπάρχουν διαφόρων ειδών προβλήματα που κάνουν τον άνθρωπο να βγάλει τον αληθινό κακό του εαυτό. Εκεί φυσικά μπορείς να την χωρίσεις αλλά αν υπάρχει παιδί ενδιάμεσα; Ο άντρας θα βγει μεγάλος χαμένος ότι και να αποφασίσει να κάνει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Μα τέτοια κουσούρια βγαίνουν στην επιφάνεια πολύ μετά τον γάμο, όταν πλέον τα πράγματα δεν είναι ρόδινα και υπάρχουν διαφόρων ειδών προβλήματα που κάνουν τον άνθρωπο να βγάλει τον αληθινό κακό του εαυτό. Εκεί φυσικά μπορείς να την χωρίσεις αλλά αν υπάρχει παιδί ενδιάμεσα; Ο άντρας θα βγει μεγάλος χαμένος ότι και να αποφασίσει να κάνει.

Όχι τέτοια κουσούρια φαίνονται πολύ νωρίς στην σχέση, απλά και οι δύο συνήθως επιλέγουν να τα αγνοήσουν γιατί ακόμη είναι μέσα στα μέλια. Κακό του κεφαλιού τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Padme]

Όσοι είναι κατά τη γνώμη σου αφελείς, αξίζει να τους δέρνουν ή να τους ασκούν ψυχολογική βία? Η σχέση αρχίζει προβληματικά αν ξεκινάς την ψυχανάλυση όταν είστε μες τα μέλια, ή όταν ψάχνεις κουσούρι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Ποια είναι αυτή η εξαίρεση που δικαιολογεί την βία από τον παντοδύναμο (γονιό) στον αδύναμο (παιδί)?
Και αν υπάρχουν τέτοιες εξαιρέσεις γιατί ας πούμε δεν βάζουμε εξαιρέσεις και στη βία του άντρα προς την γυναίκα όπου είναι και μικρότερη η διαφορά ισχύος?

Μία εξαίρεση είχα στο μυαλό μου όταν το έγραφα γιατί πίστευα θα αργήσει κάποιος να κάνει την ερώτηση και ίσως στο ενδιάμεσο σκεφτώ και 1-2 ακόμα. Τέλος πάντων για να μην μακρηγορώ μιλάω για παιδί νηπιακής και πρώτης παιδικής ηλικίας, που μπορείς να το μαλώσεις αλλά δεν μπορείς να κάνεις καβγά αντίστοιχου επιπέδου με το άντρας-γυναίκα ή γονιός-παιδί εφηβικής ηλικίας, αυτό δεν ακούει, πέφτει κάτω, χτυπιέται, κλαίει, τσιρίζει, φωνάζεις παραπάνω, έχει χαθεί στο δικό του κόσμο κλάματος και τσιρίδας, και στο αμήν του δίνεις ένα μπατσάκι. Δεν εννοώ να το μαυρίσεις στο ξύλο ή να του σπάσεις τα δόντια με μπουνιά, είναι κυρίως το σοκ που -αν δεν γίνεται συχνά- θα το κάνει να ηρεμήσει και έμμεσα πιστεύω θα ηρεμήσει και τον γονιό για να διαχειριστεί πιο ώριμα το ζήτημα. Και διαχωρίζω ότι η σφαλιάρα δεν δίνεται για λόγους τιμωρίας και για να συνδέσει την κακή πράξη με το ξύλο, αλλά για να συνδέσει την σχεδόν υστερική συμπεριφορά με αυτή την αντιμετώπιση. Και είμαι σίγουρη ότι ένας "σωστός" γονιός πρώτον δεν θα χρησιμοποιεί αυτή την μέθοδο συχνά, δεύτερον θα το φέρει βαρέως μετά που το έκανε, και το παιδί αυτό μπορεί να το καταλάβει, χαζό δεν είναι, άρα δεν θα νιώθει και να απειλείται κάθε φορά που κάνει κάποια ζημιά.

Δηλαδή δεν είναι σχέση δυνατού-αδύναμου, είναι σχέση "νοητικά και συναισθηματικά ανώτερου και κατώτερου". Και δεν το επικροτώ να ακολουθείται σαν τακτική, αλλά σαν περίπτωση αν την δω/ακούσω δεν θα πω "ααα τον παπάρα/την μαλακισμένη που χτυπάει το παιδί του/της".

Τώρα στους ενήλικους καβγάδες, δεν νομίζω ότι φτάνουμε συχνά σε τέτοιο σημείο που ένας από τους 2 να υστερίζεται τόσο που κοπανιέται κάτω και αρχίζει τον δικό του καβγά με τον εαυτό του και το πάτωμα. Συν ότι η νοητική και συναισθηματική μας εξέλιξη είναι τέτοια, που αντιμετωπίζουμε την πίεση και τους καβγάδες αλλιώς, όχι με το να τσιρίζουμε "ζεν σεεεεεεελω". Ωστόσο σε τέτοιες περιπτώσεις, ίσως να μπορούσα να δικαιολογήσω και εκεί την χρήση βίας σαν "ταρακούνημα", εξαρτάται και από την γενικότερη συμπεριφορά του άλλου...

Όταν φτάνεις να φωνάζεις, να βρίζεις και κοπανάς έπιπλα ο θυμός σου είναι ήδη μη διαχειρίσιμος. Η λεκτική βία είναι και αυτή βία και τις περισσότερες φορές αφήνει πολύ εντονότερα σημάδια από την σωματική. Ένας λόγος για τον οποίο οι γυναίκες είναι υπέρ της λεκτικής βίας είναι γιατί μπορούν να την χρησιμοποιήσουν απέναντι στον άντρα τους σε αντίθεση με την σωματική.

Επειδή όμως κάπου πρέπει να ξεσπάσουμε για να μην γίνει αυτανάφλεξη, είναι "γκρίζα ζώνη" για μένα το "φωνάζω, βρίζω, κοπανάω έπιπλα". Και λέω γκρίζα ζώνη γιατί άλλο να εκνευριστείς τόσο με τον άλλον επειδή π.χ. έκανε τεράστια χοντράδα και σου βγαίνει από πάνω, άλλο να εκνευριστείς επειδή σε έστησε 10 λεπτά στο ραντεβού ή επειδή ξέχασε να αγοράσει γάλα. Όπως έγραψα και στην αρχή του προηγούμενου ποστ μου, δεν μιλάω για κακοποίηση που είναι από μόνη της παθολογική, αλλά για τις βαριές κουβέντες που ανταλλάζεις σε άσχημο καβγά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.