Όταν η κατάθλιψη παραφυλά

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Φαίνεται και από τις απαντήσεις ότι οι περισσότεροι κάποια στιγμή αντιμετωπίζουν πρόβλημα κατάθλιψης. Πότε πρέπει να ζητήσει κανείς βοήθεια από ειδικό? Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί έναν ο οποίος έχει σοβαρό πρόβλημα από έναν άλλο?

η διάρκεια ίσως... οι γύρω συνθήκες καταστάσεις (απώλεια προσώπων κλπ) και σίγουρα το πως νιώθει το ίδιο το άτομο...
δεν έχουν όλοι τις ίδιες δυνάμεις αντοχές αντιστάσεις στα προβλήματα που τους τσακίζουν
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Φαίνεται και από τις απαντήσεις ότι οι περισσότεροι κάποια στιγμή αντιμετωπίζουν πρόβλημα κατάθλιψης. Πότε πρέπει να ζητήσει κανείς βοήθεια από ειδικό? Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί έναν ο οποίος έχει σοβαρό πρόβλημα από έναν άλλο?

Το βασικότερο σύμπτωμα για οποιαδήποτε συμπεριφορά το οποίο διαφοροποιεί την "φυσιολογική" από την "αποκλίνουσα" είναι η δυσλειτουργικότητα. Δηλαδή κατά πόσο το άτομο δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει στις ανάγκες/επιθυμίες της καθημερινότητάς του (αυτοσυντήριση, δουλειά, ερωτική ζωή κ.α.).

Βασικά, εντελώς ενημερωτικά τα 3 βασικά "συμπτώματα" για οποιαδήποτε συμπεριφορά που χρήζει βοήθειας (άμεσης ή έμμεσης) είναι:
1. Ψυχολογική δυσλειτουργία (αυτό που είπα πιο πάνω) - το βασικότερο
2. Έκδηλη ενόχληση του ατόμου (ή του περιβάλλοντός του σε περίπτωση που το άτομο δεν έχει συναίσθηση του τι του συμβαίνει)
3. Οι αντιδράσεις του ατόμου δεν είναι αναμενόμενες για την κουλτούρα από την οποία προέρχεται (στην περίπτωση της κατάθλιψης άλλες κουλτούρες είναι πιο "έξω καρδιά" και άλλες πιο "μουντές")

:redface: (sorry αν μερικές φορές απαντάω σαν σπασικλάκι, δεν το κάνω επίτηδες! :P)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

underwater

Περιβόητο μέλος

Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
:redface: (sorry αν μερικές φορές απαντάω σαν σπασικλάκι, δεν το κάνω επίτηδες! :P)

Μοναχέ δεν ξέρω, εμένα μου αρέσει όταν σε πιάνει το σπασικλέ σου. Δίνεις πολύ κατατοπιστικές πληροφορίες. Και κάνεις την επανάληψή σου κι εσύ βρε αδερφέ!:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Μοναχέ δεν ξέρω, εμένα μου αρέσει όταν σε πιάνει το σπασικλέ σου. Δίνεις πολύ κατατοπιστικές πληροφορίες. Και κάνεις την επανάληψή σου κι εσύ βρε αδερφέ!:P

Γιούχου! :clapup: Λέγε τέτοια! Λέγε τέτοια! Χαίρομαι που δεν καταντώ κουραστικός :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

PYLH

Δραστήριο μέλος

Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
@ΜοnaXos - @Marouli:flowers: :flowers: :group: :group: :hug: :bigarmhug :bigarmhug :bigarmhug :bigarmhug

" Καθως οι ανθρωποι μοιραζονται τις ιστοριες τους με τους αλλους,δινουν ονομα κ σχημα στα νοηματα της μοναδικης εμπειριας ζωης τους."
John Harvey
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

princess

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η princess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 306 μηνύματα.
Το βασικότερο σύμπτωμα για οποιαδήποτε συμπεριφορά το οποίο διαφοροποιεί την "φυσιολογική" από την "αποκλίνουσα" είναι η δυσλειτουργικότητα. Δηλαδή κατά πόσο το άτομο δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει στις ανάγκες/επιθυμίες της καθημερινότητάς του (αυτοσυντήριση, δουλειά, ερωτική ζωή κ.α.).
Ο ψυχολόγος μπορεί σαφώς να αντιμετωπίσει διάφορες ψυχικές ασθένειες. Αν δει όμως κάποιος τις υπηρεσίες τις οποίες αναφέρουν ότι προσφέρουν πολλοί ψυχολόγοι, θα δει ανάμεσα στα άλλα και τη συμβουλευτική σε θέματα σχέσεων, θέματα αυτογνωσίας , τη δημιουργία θεραπευτικών ομάδων και άλλα πολλά.
Στην πράξη πόσο διαδεδομένος και αποδεκτός είναι ωστόσο αυτός ο συμβουλευτικός ρόλος του ψυχολόγου?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

zanin

Διάσημο μέλος

Η zanin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 2,838 μηνύματα.
με έπιασε κατάθλιψη τον αυγουστο του 2004
συγκεκριμένα με έπιανε μόνο όταν ήμουν στο σπίτι

οι γονείς μου είχαν πάει διακοπές και ήμουν μόνο.

ευτυχώς εκείνη την περιοδο ήμουν εθελόντρια και δούλευα κάθε μέρα 8 ώρες.
μπορώ να πώ πως ήταν οι πιο ευτυχισμένες ώρες εκείνης της περιόδου, γιαυτό και πολλές φορές καθόμουν στο κλειστό του μπάσκετ πάνω από 8 ώρες και δουλευα

ήταν τέλεια, παρόλη την κούραση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

truffinho

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Αγγελος (όνομα και πράμα) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών και μας γράφει απο Γλυκά Νερά (Αττική). Έχει γράψει 1,416 μηνύματα.
Εμένα δεν με πιάνει κατάθλιψη, μόνο μια διαρκής μελαγχολία. Έχω να το νιώσω από την εποχή που μου άρεσε η Ζανίν και έτρωγα τη μί χυλόπιτα πίσω από την άλλη. Και τότε η λύση ήταν ένα ποτήρι ρούμι, μουσική και βλέμμα στο κενό
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Μιλάμε όλοι για παθολογική κατάθλιψη; Γιατί άλλο να σε παίρνει από κάτω για κάποιο λόγο, κι άλλο να είσαι φαινομενικά καλά, αλλά να έχεις μία ψυχική αδυναμία, να μη σου αρέσει τίποτα, να μη θέλεις τίποτα, να μην περιμένεις τίποτα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

zanin

Διάσημο μέλος

Η zanin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 2,838 μηνύματα.
α δεν ξέρω, εγώ απλά ανέφερα πότε ένιωσα κατάθλιψη
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

PYLH

Δραστήριο μέλος

Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
Ευτυχώς @Zanin μου,γιατί αυτό πού ένοιωθες δεν ήταν κατάθλιψη. Πίστεψέ με...,άν πέρναγες κάποιο καταθλιπτικό επεισόδιο δεν θα μπορούσες,καν να πας στην δουλειά!:)
Ίσως αισθανόσουν μοναξιά χωρίς τους δικούς σου,ίσως κάποιες στιγμές να ήσουν μελαγχολική,όμως άλλο πράγμα η κατάθλιψη,κι εύχομαι ποτέ να "μην σού χτυπήσει την πόρτα":) ...ποτέ και σε κανέναν...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Βασικά εγώ δεν τον εκλαμβάνω έτσι τον ορισμό του εγωιστή.
Για μένα εγωιστής είναι αυτός που βάζει σε πρώτη προταιρεότητα τα δικά το θέλω και ύστερα όλων των άλλων. Αυτό όμως δεν είναι αδιαφορία προς τους γύρω σου. Θα τήν έλεγα ισορροπία με μια ελαφριά κλίση προς τα σένα.
Συμφωνοι, αλλα αν αρχισει ο καθενας να εκλαμβανει τις λεξεις οπως θελει, τοτε δεν εχει νοημα να εχουμε μια γλωσσα με λεξεις που εχουν συγκεκριμενο νοημα στο οποιο εχουμε συμφωνησει ολοι, προκειμενου να συννενοουμαστε.

Απο λεξικο λοιπον :
εγωιστής : αυτός που αγα πά υπέρμετρα και αποκλειστικά τον εαυτό του, και γι΄ αυτό αδιαφορεί και περιφρονεί τους άλλους·
-----------

Μέχρι και η δυσκοιλιότητα μπορεί να προκαλέσει "κατάθλιψη" και το λέω πολύ σοβαρά...
Συχνοτερα, κατι που μας στενοχωρει μπορει να επηρεασει το πεπτικο.


Γενικα παντως ολοι μιλατε για μελαγχολια και στεναχωρια ή για πενθος. Αν ειχατε καταθλιψη πιθανοτατα ουτε στο ιντερνετ θα μπαινατε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

zanin

Διάσημο μέλος

Η zanin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 2,838 μηνύματα.
Ευτυχώς @Zanin μου,γιατί αυτό πού ένοιωθες δεν ήταν κατάθλιψη. Πίστεψέ με...,άν πέρναγες κάποιο καταθλιπτικό επεισόδιο δεν θα μπορούσες,καν να πας στην δουλειά!:)
Ίσως αισθανόσουν μοναξιά χωρίς τους δικούς σου,ίσως κάποιες στιγμές να ήσουν μελαγχολική,όμως άλλο πράγμα η κατάθλιψη,κι εύχομαι ποτέ να "μην σού χτυπήσει την πόρτα":) ...ποτέ και σε κανέναν...
ναι έχεις δίκιο.... μοναξιά ένιωθα, απλά δεν το σκέφτηκα σωστά και για αυτό δεν το έγραψα και σωστά
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

zanin

Διάσημο μέλος

Η zanin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 2,838 μηνύματα.
α δεν ξέρω, εγώ απλά ανέφερα πότε ένιωσα κατάθλιψη.... μάλλον μοναξιά και μελαγχολία*


υχαριστώ πυλη[/quote]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

crazyhelen

Διάσημο μέλος

Η crazyhelen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,771 μηνύματα.
Ευτυχώς @Zanin μου,γιατί αυτό πού ένοιωθες δεν ήταν κατάθλιψη. Πίστεψέ με...,άν πέρναγες κάποιο καταθλιπτικό επεισόδιο δεν θα μπορούσες,καν να πας στην δουλειά!:)
Ίσως αισθανόσουν μοναξιά χωρίς τους δικούς σου,ίσως κάποιες στιγμές να ήσουν μελαγχολική,όμως άλλο πράγμα η κατάθλιψη,κι εύχομαι ποτέ να "μην σού χτυπήσει την πόρτα":) ...ποτέ και σε κανέναν...

Διαβάζοντας και το προηγούμενο post σου, θέλω να σου πω ένα μεγάλο μπράβο για το κουράγιο και τη δύναμή σου.
Έχω περάσει από τον γολγοθά που περιγράφεις και έχω ευχηθεί και εγώ να μην τύχει τέτοιο πράγμα ούτε στον εχθρό μου. Επί σχεδόν τρία χρόνια ακολουθούσα θεραπεία με χάπια για να μπορέσω να καταπολεμήσω την αγοράφοβία μου, η οποία (αν δεν κάνω λάθος) είναι μορφή κατάθλιψης.
Θυμάμαι ότι υπήρχαν μέρες που δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι, κάποιες άλλες φορές και κατά τη διάρκεια κρίσεων πανικού ένιωθα ότι δεν υπάρχει οξυγόνο να αναπνεύσω πουθενά και έψαχνα απεγνωσμένα λίγο αέρα να μου φυσήξει το πρόσωπο, δεν μπορούσα να φάω τίποτα, είχα τάση για εμετό όχι απλά μυρίζοντας φαγητό, αλλά και βλέποντας διαφημίσεις στην τηλεόραση με φαγητά και φυσικά 24ωρη ταχυπαλμία σε βαθμό τρέλας.

Σήμερα, σχεδόν 2 χρόνια μετά, έχω σταματήσει τα χάπια και μπορώ να πω ότι είμαι καλά. Το βασικότερο όμως απ'όλα είναι ότι έχω μάθει τον εαυτό μου να κοντρολλάρει αυτή τη κατάσταση. Μόλις νιώσω δυσάρεστα (αν βρεθώ μέσα σε πολύ κόσμο, στριμωγμένη κ.λ.π.) προσπαθώ να κατευθύνω τη σκέψη μου σε κάτι άλλο, πιο ευχάριστο και εννοείται πως προσπαθώ να βγω στον αέρα για να νιώσω καλύτερα. Για τυχόν τέτοιες δυσάρεστες καταστάσεις, αποφεύγω τον συνωστισμό και προσπαθώ να μην αγχώνομαι υπερβολικά.

Νομίζω πως όποιος νιώσει τόσο έντονα συμπτώματα, θα πρέπει να καταφεύγει άμεσα στον γιατρό και να του χορηγείται φαρμακευτική αγωγή. Δεν σημαδευόμαστε όσοι έχουμε πάρει αντικαταθλιπτικά χάπια στη ζωή μας. Το αντίθετο θα λεγα....Κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να συνεχίσουμε τη ζωή μας με υγεία. Και πιστέψτε με....Η ψυχική υγεία είναι το ίδιο σημαντική!

PYLH μου, αν θες μπορούμε να συζητήσουμε το θέμα στέλνοντας pm.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Νομίζω το σημαντικό είναι να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας. Θα 'ναι ψυχολόγος; Έστω. Ψυχίατρος; Έστω. Ένα ταξίδι; Έστω... Σημασία έχει να ανοίγει ένα παραθυράκι με φως... ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

crazyhelen

Διάσημο μέλος

Η crazyhelen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,771 μηνύματα.
Νομίζω το σημαντικό είναι να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας. Θα 'ναι ψυχολόγος; Έστω. Ψυχίατρος; Έστω. Ένα ταξίδι; Έστω... Σημασία έχει να ανοίγει ένα παραθυράκι με φως... ;)

Συμφωνώ. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που πρέπει να σε σπρώξει και λίγο το περιβάλλον σου, διότι εσύ αρνείσαι να κάνεις το παραμικρό για να βοηθηθείς.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Ναι. Όντως. Αλλά αυτό... θέλει τύχη...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

crazyhelen

Διάσημο μέλος

Η crazyhelen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,771 μηνύματα.
Ναι. Όντως. Αλλά αυτό... θέλει τύχη...

Ή σωστές επιλογές (όσον αφορά το φιλικό περιβάλλον, γιατί για το συγγενολόι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα).
Πιθανό βέβαια και κάποιοι να σε απογοητεύσουν, αλλά οι άνθρωποι που σ'αγαπούν πραγματικά, δεν σε αφήνουν. Σου μιλάω εκ πείρας. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

briki

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η briki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 220 μηνύματα.
Πάσχω από ιατρικώς επιβεβαιωμένη κατάθλιψη εδώ και 2 χρόνια και κάτι μήνες. Ο λόγος που χρησιμοποίησα τη λέξη "ιατρικώς", είναι διότι είναι κάτι που έχει επιβεβαιωθεί από 2 ψυχολόγους που είχα επισκεφθεί στο παρελθόν, ο ένας εκ των 2 μου έκανε και κάποιες συνεδρίες για να το αντιμετωπίσω αλλά, πέρα από το γεγονός ότι ήτανε πανάκριβος και ξόδεψα αρκετές χιλιάδες ευρώ, θεώρησα ότι δε μου πρόσφερε καμμία θεραπεία. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν είναι καλός σε αυτό που κάνει, αλλά μπορεί να έφταιγε και το γεγονός ότι εγώ έβλεπα όλη αυτή τη διαδικασία περί ψυχολόγων με πολύ αρνητικό μάτι, επομένως είναι λογικό να μην μπορώ να βοηθηθώ.
Η γενεσιουργός αιτία της κατάθλιψης ξενίκησε, όπως έχω ξαναγράψει, από τις χρόνιες διατροφικές διαταράχες που είχα (και έχω), όπου στην αρχή παλιά δηλαδή, ήτανε βουλιμία και πλέον είναι μόνο ανορεξία. Είναι ένα θέμα που δεν έχει ξεπεραστεί ακόμη αλλά η κατάθλιψη μου χτύπησε την πόρτα πολύ σύντομα και πλέον τα συμπτώματα είναι πάνω κάτω αυτά που περιγράφονται και σε άλλα σχόλια πιο πάνω. Δεν έχω διάθεση για τίποτα, κλαίω χωρίς λόγο, φοβάμαι χωρίς λόγο - ευτυχώς είμαι φύση ψύχραιμος χαρακτήρας και δεν παθαίνω εύκολα κρίσεις πανικού-, τάσεις αυτοκτονίας, δεν με ενδιαφέρει τίποτα (σε ουσιαστικό επίπεδο), πάσχω από αγοραφοβία, βρίσκομαι σε μία συνεχή αδράνεια και δεν βρίσκω νόημα ούτε σε πράγματα ούτε σε διαπροσωπικές-προσωπικές-οικογενειακές-ερωτικές- φιλικές-επαγγελματικές σχέσεις. Αυτό όπως αντιλαμβάνεστε είχε τις αναμενόμενες συνέπειες. Ευτυχώς ως τώρα, το μόνο πράγμα το οποίο με κράτα στον πλανήτη γη, είναι η δουλειά μου, γι'αυτό και μπορώ - προς το παρόν- και ανταπεξέρχομαι. Όλα τα παραπάνω, με το πέρασμα του χρόνου, ίσως και με τις συνεδρίες που προηγήθηκαν, μπορεί να μην έχουν θεραπευτεί αλλά έχουν, κατά ένα βαθμό "χαλιναγωγηθεί", επομένως - εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον- δε μπορεί να καταλάβει κανείς ότι είμαι mental case.
Εύχομαι και ελπίζω να το ξεπεράσω - όχι τελείως αλλά ως ένα σημαντικό βαθμό- κάποια στιγμή, όχι μόνο για 'μένα αλλά και για την οικογένεια μου που βλέπω πόσο ανησυχεί για 'μένα. Και τέλος εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν σας, είναι μαρτύριο να περπατάς και να νιώθεις "άδειος" σαν σακκούλα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top