Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία

[Giovanna]

αμα αγαπας, ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛΑΑΑΑΑ τα κανεις.
το κανω.. και ειμαι και πολυ ευτυχισμενη!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Aγαπας καποιον και εισαι μαζι του και αυτος εχει κι αλλη;;;
'Η....
Αγαπας καποιον, αλλα ταυτοχρονα εισαι εσυ και με καποιον αλλον;;;
Μπερδευτηκα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

που να μη μπερδευτεις βρε καλο μου, ετσι χυμα που τα πα..
αυτη τη στιγμη υπαρχει κι αλλη κοπελα.
αλλα γενικα εχω περασει και στο αντιθετο ακρο..
δε μου αρεσει κανενα απο τα δυο, φυσικα προτιμω νορμαλ καταστασεις αλλα αφου τωρα εχει κατσει ετσι.. δε μπορω να το σταματησω..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

καθε φορα ειναι και διαφορετικη.. δε θελω να παρεξηγηθω, ετσι?
η συγκεκριμενη ειναι πολυ ιδιοτυπη περιπτωση.
μου χει τυχει παντως σε μακροχρονια σχεση να ειμαστε 2 χρονια σε αποσταση και να μην κανω τιποτα.. ειναι ολα θεμα σχεσης και τι περιμενεις και ποσο καλυπτεσαι απο αυτην.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aayla]

καθε φορα ειναι και διαφορετικη.. δε θελω να παρεξηγηθω, ετσι?
η συγκεκριμενη ειναι πολυ ιδιοτυπη περιπτωση.
μου χει τυχει παντως σε μακροχρονια σχεση να ειμαστε 2 χρονια σε αποσταση και να μην κανω τιποτα.. ειναι ολα θεμα σχεσης και τι περιμενεις και ποσο καλυπτεσαι απο αυτην.

Εννοείς, Giovanna, ότι ο φίλος σου έχει και άλλη ή δεν κατάλαβα καλά;;
Αν ναι...πώς τα καταφέρνεις;
Και πάνω στο θέμα έχω και μια απορία: Όταν κάποιος είναι παντρεμένος και αγαπά τον σύντροφό του, αλλά λόγω διαφόρων αντίξοων συνθηκών τύχει και ερωτευτεί κάποιον άλλον, τότε ΤΙ γίνεται; Πρέπει να ξεχάσει τον έρωτά του προφανώς και να κοιτάξει να ξανα-ερωτευτεί το σύντροφο ή αφήνει το σύντροφο και πάει με τον έρωτά του ή κάνει διπλή ζωή;; [Δύσκολοι καιροί για παντρεμένους...]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

Και πάνω στο θέμα έχω και μια απορία: Όταν κάποιος είναι παντρεμένος και αγαπά τον σύντροφό του, αλλά λόγω διαφόρων αντίξοων συνθηκών τύχει και ερωτευτεί κάποιον άλλον, τότε ΤΙ γίνεται;

Ή θα πάρει διαζύγιο ή δεν θα πάρει διαζύγιο. Απλό.



Στην ουσία είναι τόσο πολύπλοκο, αλλά πάλι στο 50-50 καταλήγεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[stupid bitch]

Το κακό είναι ότι στα θέματα της καρδιάς,δεν χωράει η λογική..ελάχιστοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να επικρατήσει η λογική τους πάνω από το συναίσθημα και προσωπικά,θεωρώ ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι πάρα πολύ "δυνατοί" ψυχικά..από'κει και πέρα,όλοι οι υπόλοιποι,εθελοτυφλούμε και μάλιστα απόλυτα συνειδητά..όσοι έχουμε βρεθεί σε τέτοια ή παρόμοια κατάσταση και δεν βρήκαμε την δύναμη να "επιβάλλουμε" την λογική στην καρδιά μας+τα συναισθήματά μας,ξέρουμε πολύ καλά το τι συμβαίνει και ποιο είναι το σωστό,απλά αρνούμαστε να το παραδεχτούμε..ΞΕΡΟΥΜΕ όμως..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

που να μη μπερδευτεις βρε καλο μου, ετσι χυμα που τα πα..
αυτη τη στιγμη υπαρχει κι αλλη κοπελα.
αλλα γενικα εχω περασει και στο αντιθετο ακρο..
δε μου αρεσει κανενα απο τα δυο, φυσικα προτιμω νορμαλ καταστασεις αλλα αφου τωρα εχει κατσει ετσι.. δε μπορω να το σταματησω..

Aayla..ναι.. νομιζω οτι αν διαβασεις αυτο, γινεται απολυτα σαφες οτι υπαρχει κι αλλο ατομο. Ειναι μπερδεψοκατασταση
Μη με ρωτας για γαμους και τετοια (αν απευθυνοταν δλδ σε μενα η ερωτηση) γιατι δεν εχω ιδεα τι γινεται σε αναλογες περιπτωσεις. προφανως οπως ηδη ειπωθηκε η παιρνεις διαζυγιο η δε παιρνεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Εννοείς, Giovanna, ότι ο φίλος σου έχει και άλλη ή δεν κατάλαβα καλά;;
Αν ναι...πώς τα καταφέρνεις;
Και πάνω στο θέμα έχω και μια απορία: Όταν κάποιος είναι παντρεμένος και αγαπά τον σύντροφό του, αλλά λόγω διαφόρων αντίξοων συνθηκών τύχει και ερωτευτεί κάποιον άλλον, τότε ΤΙ γίνεται; Πρέπει να ξεχάσει τον έρωτά του προφανώς και κοιτάξει να ξανα-ερωτευτεί το σύντροφο ή αφήνει το σύντροφο και πάει με τον έρωτά του ή κάνει διπλή ζωή;; Δύσκολοι καιροί για παντρεμένους...

Στατιστικά ελάχιστοι παρατούν την σιγουριά τους.Ζούνε λοιπόν τον καινούργιο τους έρωτα μέχρι να ξεθωριάσει(κατα μέσο όρο 1,5-2 χρόνια) και να διμιουργηθούν αντίξοες συνθήκες και σε αυτή την σχεση και μετά παραμένουν με τον σύντροφο που αγαπούν(και έχουν συνηθίσει) μέχρι να ξαναερωτευθούν και πάει λέγοντας.
Σπάνιες περιπτώσεις(όπου ο σύντροφος τα μαθαίνει και του δίνει πόδι ή όπου οι συνθήκες απο αντίξοες γίνονται ανυπόφορες οπότε προτιμούν να πάνε στο....άλλο πορτοκάλι) αποφασίζουν να χωρίσουν κι αντιμετωπίζουν όλο τα παρελκόμενα του χωρισμού για να ζήσουν με τον νέο τους έρωτα ελεύθεροι.
Εσένα τι ακριβώς σου συμβαίνει;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

κλεφτρα ζεις κι εσυ κατι παρομοιο?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Το δικό μου έχει εξελιχθεί σε σήριαλ.
Δεν υπήρχε γάμος στην μέση.Υπήρχε βέβαια τρίτο πρόσωπο(εγώ).
Τώρα που δεν είμαι πια συναισθηματικά φορτισμένη μπορώ να σου γράψω συνοπτικά τι είχε γίνει.
Θα με ρωτήσεις γιατί έμπλεξα;Γιατί εκείνη την εποχή δεν με ένοιαζε ήθελα μόνο σεξ με τον συγκεκριμένο ο οποίος τότε ήταν και μόνος του.Στην πορεία γνώρισε κάποια(ήθελε να πάει και για κάνα καφέ ο άνθρωπος,εγώ όπως έγραψα δεν γούσταρα κανονική σχεση τότε).Τεσπα δεν διακόψαμε απλά κατόπιν εορτής τον ερωτεύτηκα.Φυσικά δεν το έδειξα ούτε του ζήτησα και τα ρέστα, ήξερα πολύ καλά που έμπλεκα απλά κάποια στιγμή που δεν άντεχα άλλο του είπα τέρμα.Και το είπα για περίπου άλλες 50 φορές στην πορεία το ίδιο κι εκείνος και πάλι τα ξαναβρήσκαμε.Σκηνικά να μην σου περιγράψω με κλάμματα,κυνηγητά,τηλέφωνα,διακοπή επικοινωνίας για μήνες κλπ μπορείς να τα φανταστείς.Την τλτ φορά που είπα τέρμα εξαφανίστηκα και για 3 ημέρες, την 4η με βρήκε για να μου πει πως χώρισε, τον Οκτώβρη, απο τότε είμαστε μαζί.
Δεν το περίμενα συνήθως δεν γίνεται έτσι.Αν ένοιωθα άσχημα για την κοπέλα;όχι, πιο πολύ ένοιωθα άσχημα για τον εαυτό μου.Αυτά μπορώ να σου γράψω εδώ αν θες ο,τιδήποτε παραπάνω στείλε μου πμ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[xristinaki]

θεωρω χασιμο χρονου το να παραμενει καποιος σαν τριτο ατομο σε μια σχεση η ακομη κι να μενει οταν ξερει οτι ο συντροφος του εχει αλλον εραστη η ερωμενη. Προσωπικα θα εφευγα αμεσως αν αντιλαμβανομουν κατι τετιο.Δε μπορω να καταλαβω γιατι να μεινω με καποιον οταν δε τον καλυπτω σε καθε επιπεδο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

θεωρω χασιμο χρονου το να παραμενει καποιος σαν τριτο ατομο σε μια σχεση η ακομη κι να μενει οταν ξερει οτι ο συντροφος του εχει αλλον εραστη η ερωμενη.

δε θεωρησα ΠΟΤΕ χασιμο χρονου μια σχεση με την παραπανω εικονα..
και οταν το εζησα, το ΕΖΗΣΑ. ηταν καταπληκτικα και δε μετανιωσα για τιποτα.
στην τελικη δε βιαστηκα ουτε χρειαστηκα ποτε επισημοποιηση,γαμο,παιδια,σκυλια. απλα το εζησα
καταλαβαινω και αυτους που δεν το θελουν / επιδιωκουν / κατακρινουν ΑΛΛΑ και αυτους που κατεθεσαν την ψυχη τους σε αυτο..

κλεφτρα σου ευχομαι να εισαι ευτυχισμενη και να εχεις παντα αυτο που θες.. και να ειναι αυτο που σου αξιζει! θα χαρω πολυ να τα πουμε με πμ, μειλ η και στο μιτινκ του στεκιου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aayla]

Πωωω...η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο!

θεωρω χασιμο χρονου...Δε μπορω να καταλαβω γιατι να μεινω με καποιον οταν δε τον καλυπτω σε καθε επιπεδο.

Δεν έχεις άδικο, xristinaki, από τη στιγμή που το δεις λογικά το θέμα. Όταν όμως κάποιος είναι τόσο συναισθηματικός που δεν μπορεί να το δει καθόλου μα καθόλου λογικά κι ακολουθεί την καρδιά του, τα πράγματα είναι πάααααρα πολύ πολύπλοκα...

Ή θα πάρει διαζύγιο ή δεν θα πάρει διαζύγιο. Απλό.
Στην ουσία είναι τόσο πολύπλοκο, αλλά πάλι στο 50-50 καταλήγεις.

Ακριβώς! Παραείναι πολύπλοκο για να το απλουστεύσεις με το 50-50. Ο παντρεμένος με παιδιά δε παίρνει τόσο εύκολα διαζύγιο και ειδικά όταν υπάρχει κι η αγάπη στη μέση. Έτσι εύκολα τα διαλύει κανείς όλα;

Το κακό είναι ότι στα θέματα της καρδιάς,δεν χωράει η λογική.....[...]απλά αρνούμαστε να το παραδεχτούμε..ΞΕΡΟΥΜΕ όμως..

Καλύτερα δε θα μπορούσα ποτέ να τα πω εγώ, burbuja!! Εύγε!

Aayla..ναι.. νομιζω οτι αν διαβασεις αυτο, γινεται απολυτα σαφες οτι υπαρχει κι αλλο ατομο. Ειναι μπερδεψοκατασταση

Κατάλαβα...Οπότε να υποθέσω, ότι είτε τον αγαπάς υπερβολικά, ώστε να δέχεσαι και την άλλη ή απλά-απλά δε σε πολυνοιάζει το θέμα, δλδ αρκεί να περνάς καλά μαζί του κι από κει και πέρα ας κάνει ό'τι θέλει...Ή τι;

Στατιστικά ελάχιστοι παρατούν την σιγουριά τους.Ζούνε λοιπόν τον καινούργιο τους έρωτα μέχρι να ξεθωριάσει(κατα μέσο όρο 1,5-2 χρόνια)... αντιμετωπίζουν όλο τα παρελκόμενα του χωρισμού για να ζήσουν με τον νέο τους έρωτα ελεύθεροι.
Εσένα τι ακριβώς σου συμβαίνει;

Μμ, κατάλαβα, kleftra... και θα έλεγα ότι έχεις καλή αντίληψη της πραγματικότητας, ότι δλδ στις περισσότερες περιπτώσεις συμβαίνει το πρώτο (παραμένουν μαζί). Είναι όμως πραγματικά πολύ δύσκολο και σίγουρα η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Τώρα ρωτάς τι μου συμβαίνει εμένα...Χμμ, δεν ξέρω αν μπορώ να ανοιχτώ τόσο εδώ πέρα, αλλά η δική μου η περίπτωση είναι αρκετά πολύπλοκη. Συνοπτικά όμως θα πω ότι εγώ είμαι η παντρεμένη που ερωτεύτηκε άλλον. Με το σύζυγο πέρασα φάσεις εφιαλτικές, γι'αυτό ίσως βρέθηκα σ'αυτή την κατάσταση (το να ερωτευτώ άλλον δλδ), αλλά λόγω του ότι υπάρχει βαθιά αγάπη μεταξύ μας (ο έρωτας μάλλον σκοτώθηκε), προσπαθούμε να τα ξεπεράσουμε, όπως επίσης γιατί έχουμε και παιδιά, κάτι που αμέσως-αμέσως κάνει τουλάχιστον απαγορευτικό το χωρισμό. Για τώρα έχω πάρει την απόφαση (αφού και το 3ο άτομο νιώθοντας τύψεις που με παρέσυρε, έφυγε) να κοιτάξω να φτιάξω τα χαλασμένα ή έστω να υπομένω τα χαλασμένα για χάρη της οικογένειας. Δε μπορεί κανείς να φανταστεί πώς είναι να είσαι παντρεμένος με παιδιά, αν δεν το ξέρει από πρώτο χέρι. Αλλιώς είναι να είσαι με κάποιον πολλά χρόνια, αλλά χωρίς γάμο & παιδιά και να αποφασίζεις να χωρίσεις κι αλλιώς να έχεις κάνει γάμο και παιδιά και να κάνεις τέτοιο βήμα. Δράμα η κατάσταση... [Ελπίζω να μη βιαστείτε να με κατηγορήσετε ως...μοιχαλίδα, γιατί δε προλάβαμε να κάνουμε τίποτα έτσι κι αλλιώς!]

Το δικό μου έχει εξελιχθεί σε σήριαλ.
Δεν υπήρχε γάμος στην μέση.Υπήρχε βέβαια τρίτο πρόσωπο(εγώ).
Θα με ρωτήσεις γιατί έμπλεξα;[...]Την τλτ φορά που είπα τέρμα εξαφανίστηκα και για 3 ημέρες, την 4η με βρήκε για να μου πει πως χώρισε, τον Οκτώβρη, απο τότε είμαστε μαζί.

Ε, όντως μοιάζει να βγήκε από σήριαλ, kleftra! Πάντως έχει happy end, οπότε όλα καλά [δεν είναι κι ό'τι καλύτερο να είσαι το 3ο άτομο, φαντάζομαι...]!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Μμ, κατάλαβα, kleftra... και θα έλεγα ότι έχεις καλή αντίληψη της πραγματικότητας, ότι δλδ στις περισσότερες περιπτώσεις συμβαίνει το πρώτο (παραμένουν μαζί). Είναι όμως πραγματικά πολύ δύσκολο και σίγουρα η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Τώρα ρωτάς τι μου συμβαίνει εμένα...Χμμ, δεν ξέρω αν μπορώ να ανοιχτώ τόσο εδώ πέρα, αλλά η δική μου η περίπτωση είναι αρκετά πολύπλοκη. Συνοπτικά όμως θα πω ότι εγώ είμαι η παντρεμένη που ερωτεύτηκε άλλον. Με το σύζυγο πέρασα φάσεις εφιαλτικές, γι'αυτό ίσως βρέθηκα σ'αυτή την κατάσταση (το να ερωτευτώ άλλον δλδ), αλλά λόγω του ότι υπάρχει βαθιά αγάπη μεταξύ μας (ο έρωτας μάλλον σκοτώθηκε), προσπαθούμε να τα ξεπεράσουμε, όπως επίσης γιατί έχουμε και παιδιά, κάτι που αμέσως-αμέσως κάνει τουλάχιστον απαγορευτικό το χωρισμό. Για τώρα έχω πάρει την απόφαση (αφού και το 3ο άτομο νιώθοντας τύψεις που με παρέσυρε, έφυγε) να κοιτάξω να φτιάξω τα χαλασμένα ή έστω να υπομένω τα χαλασμένα για χάρη της οικογένειας. Δε μπορεί κανείς να φανταστεί πώς είναι να είσαι παντρεμένος με παιδιά, αν δεν το ξέρει από πρώτο χέρι. Αλλιώς είναι να είσαι με κάποιον πολλά χρόνια, αλλά χωρίς γάμο & παιδιά και να αποφασίζεις να χωρίσεις κι αλλιώς να έχεις κάνει γάμο και παιδιά και να κάνεις τέτοιο βήμα. Δράμα η κατάσταση... [Ελπίζω να μη βιαστείτε να με κατηγορήσετε ως...μοιχαλίδα, γιατί δε προλάβαμε να κάνουμε τίποτα έτσι κι αλλιώς!]

Τώρα μου φαίνεται πως θα ανάψω κι εγώ τσίγαρο.'Οχι δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι να χωρίζεις κάποιον που πέρα απο τα πολλά χρόνια σχέσης σας δένουν και παιδιά.Ξέρω πως το πρώτο σκελος απο μόνο του είναι τόσο δύσκολο(εγώ χωρίς παιδιά και το πάλευα ένα χρόνο να χωρίσω) αν υπήρχαν και παιδιά στην μέση μάλλον θα έκανα ότι κι εσύ.Θα επέλεγα την οικογένεια μου και θα την έβαζα πάνω απο την οποιαδήποτε προσωπική μου ευτυχία.Όσο κι αν με πονούσε κι όσο κι αν πονούσα για τον τρίτο που δεν μου έφταιξε σε κάτι.Εξάλλου πιστεύω πως θα με έκανε(στην πορεία τουλάχιστον) πολύ πιο ευτυχισμένη να βλέπω τα παιδιά μου να είναι χαρούμενα παρά τον εαυτό μου.Νομίζω πως έκανες την δύσκολη και ταυτόχρονα πιο σωστή επιλογή.Τώρα βέβαια έχεις μεγάλη ανηφόρα.Πρέπει να εστιάσεις στα παιδιά σου.Θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις πιο γρήγορα την κατάσταση.Είναι όμως και πολύ σημαντικό που παραδέχεσαι πως τρέφεις βαθιά αγάπη για τον σύντροφο σου.Γιατί κι ο έρωτας σου για τον άλλον κάποια στιγμή θα ξεθώριαζε κι όχι μόνο λόγω του χρόνου, αλλά γιατί ενδόμυχα θα ερχόταν η ώρα που θα δεν θα έβλεπες πλέον στο πρόσωπο του τον άνθρωπο που ήταν στήριγμα και διέξοδος σου αλλα τον υπεύθυνο για την διαλυση της οικογένειας σου(ναι συμβαίνει κι αυτό γιατί συνήθως μεταθέτουμε ευθύνες απο τον εαυτό μας στους τρίτους).Όχι πως δεν θα είχες επίγνωση και της δικής σου ευθύνης.Απλά οι δικές του θα ήταν πιο κατακριτέες απο τους ανθρώπους που σε αγαπούν και σιγά σιγά θα τον έβλεπες ως παρείσακτο.Ανάμεσα σε σένα και στην οικογένεια σου.
Η βαθιά αγάπη δεν αλλοιώνεται.Μπορεί να μην είναι έντονη και καταλυτική όμως είναι απέραντη και δίνει περισσότερη δύναμη απο το οποιοδήποτε καρδιοχτύπι.
Δύναμη και κουράγιο σου χρειάζονται και κυρίως η πεποίθηση ότι στην δύσκολη στιγμή είχες το σθένος να αγωνιστείς για την οικογένεια σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Giovanna]

μαρεσει αυτο το ποστ και ολες οι οπτικες γωνιες που το βλεπετε!
στα παιδια κανω παντα πισω.. γιατι αυτα δεν φταινε ποτε. προτιμω να ειναι ευτυχισμενα αυτα παρα εγω, ειτε ειναι δικα μου παιδια ειτε ειναι ξενα.
ειδικα αν ειναι ξενα, ξεπερνιεται πιο ευκολα η δικη μου δυστυχια (που δεν ειμαι με αυτον που θελω εννοω) και καποια στιγμη ολοι ευτυχισμενοι θα μαστε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akatanomastos]

Δεν νομιζω οτι εχετε δικαιο, πρεπει να ξερετε οτι εφ οσον υπαρξει τριτο προσωπο σταματει να υφιστατε η σχεση τον δυο. Ζηστε να συναισθηματα σας αλλα μην παραμυθιαζεστε. Α! και να μην ξεχασω, αφσιτε τις φτινες δικαιολογιες τα παιδια,αυτα, τα καταλαβαινουν ολα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aayla]

Δεν νομιζω οτι εχετε δικαιο, πρεπει να ξερετε οτι εφ οσον υπαρξει τριτο προσωπο σταματει να υφιστατε η σχεση τον δυο. Ζηστε να συναισθηματα σας αλλα μην παραμυθιαζεστε. Α! και να μην ξεχασω, αφσιτε τις φτινες δικαιολογιες τα παιδια,αυτα, τα καταλαβαινουν ολα.

Εννοείται ότι τα καταλαβαίνουν όλα, αλλά τι ακριβώς εννοείς δλδ με το "ζήστε τα συναισθήματά σας αλλά μην παραμυθιάζεστε"; Αντιλαμβάνομαι αυτό που λες, ότι δλδ σταματάει να υφίσταται η σχέση των 2 όταν μπει τρίτος, αλλά δε συμφωνώ απόλυτα. Τελικά ναι, μπορεί μια γυναίκα να αγαπάει 2 άντρες ή ένας άντρας 2 γυναίκες. Αυτό ισχύει και το ακούμε και το βλέπουμε συνεχώς. Η διαφορά είναι βέβαια, ότι υπάρχει διαφορετική αγάπη για τον καθένα. Πώς λέει κι ένα τραγούδι "Από δω η γυναίκα μου κι από κει το αίσθημά μου;;! Ε, κάπως έτσι! Όσον αφορά αυτό με τα παιδιά, δυστυχώς αυτά την πληρώνουν έτσι κι αλλιώς. Δλδ από τη στιγμή που σ'ένα ζευγάρι υπάρχει μηδέν επικοινωνία και μηδέν κατανόηση και μηδέν σεβασμός, υπάρχουν προστριβές (το λίγο το λιγότερο) και τα παιδιά μεγαλώνουν σε ακατάλληλο περιβάλλον. Απ'την άλλη, αν χωρίσουν οι γονείς πάλι πληγώνονται ψυχικά που ζουν και μεγαλώνουν μια με τον ένα και μια με τον άλλο. Δεν είναι οικογένειες αυτές! Το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί φυσικά και που είναι το δυσκολότερο -για να μην πω ακατόρθωτο- είναι να τα βρουν οι γονείς και να ζήσουν ήρεμα κι αγαπημένα όλοι μαζί...Και μετά ξύπνησα!

Τώρα μου φαίνεται πως θα ανάψω κι εγώ τσίγαρο.'Οχι δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι να χωρίζεις κάποιον που πέρα απο τα πολλά χρόνια σχέσης σας δένουν και παιδιά.[...]Δύναμη και κουράγιο σου χρειάζονται και κυρίως η πεποίθηση ότι στην δύσκολη στιγμή είχες το σθένος να αγωνιστείς για την οικογένεια σου.

kleftra...μήπως είσαι ψυχολόγος; Ένα σου λέω: Το μήνυμά σου μπήκε κατευθείαν στα αγαπημένα μου!
Έτσι όπως ακριβώς τα λες, πρέπει να γίνουν τα πράγματα. Γιατί αυτή είναι η καλύτερη οδός για την οικογένεια, για τα παιδιά κυρίως. Να σου πω βέβαια, ότι εγώ ουδέποτε είχα σκοπό να διακόψω μαζί του. Αυτός μου επέβαλε αυτή την απόφαση (ο τρίτος δλδ). Ένιωθα, ότι με γέμιζε τόσο πολύ. Χάρη σ'αυτόν η ζωή μου (που πριν απ'αυτόν ένιωθα σαν τον Μπιλ Μάρεϋ στη "Μέρα της μαρμότας") μου φαινόταν υπέροχη και ήμουν έτοιμη να "φάω τον κόσμο"! Κυρίως ένιωσα ξανά γυναίκα, (κάτι που με τον καιρό ξεθωριάζει κι αυτό...πιστέψτε με!) μόνο και μόνο που μιλούσα μαζί του! Και με τα παιδιά μου ήμουν καλύτερη και με τον άντρα μου! Ναι, ακόμα και μ'αυτόν, γιατί με το να αισθάνομαι όμορφα (χάρη στον άλλο), είχα την υπομονή και το κουράγιο και τη θέληση να φέρομαι εντάξει απέναντί του και να εκπληρώνω τις επιθυμίες του. Εξάλλου -όπως είπα και χθες- τον αγαπώ κι αυτόν, ασχέτως το πώς μου έχει φερθεί. Αλλά αφού αποφάσισε να γκρεμίσει το όνειρο και των δυο μας, δεν έχω παρά να συνεχίσω τη ζωή μου έτσι όπως την είχα αφήσει, αλλά χωρίς αυτόν...

μαρεσει αυτο το ποστ και ολες οι οπτικες γωνιες που το βλεπετε!
στα παιδια κανω παντα πισω.. γιατι αυτα δεν φταινε ποτε. προτιμω να ειναι ευτυχισμενα αυτα παρα εγω, ειτε ειναι δικα μου παιδια ειτε ειναι ξενα.
ειδικα αν ειναι ξενα, ξεπερνιεται πιο ευκολα η δικη μου δυστυχια (που δεν ειμαι με αυτον που θελω εννοω) και καποια στιγμη ολοι ευτυχισμενοι θα μαστε.

Σωστά σκέφτεσαι και προφανώς έτσι σκέφτηκε κι ο άλλος κι έριξε μαύρη πέτρα πίσω του! Αλλά όλο το πρόβλημα (και τα περισσότερα αισθηματικά προβλήματα του κόσμου) έγκειται στο ότι δε σκεφτόμαστε πάντα με τη λογική και το μυαλό, αλλά με την καρδιά, έστω κι αν ξέρουμε ότι το αποτέλεσμα θα είναι ο τιμωρός μας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[drunk]

Ναι η καρδιά έχει δικούς της νόμους ,είναι αλήθεια...Όμως εγώ θα μεταθέσω το ερώτημα στο κατά πόσο θα μπορούσε να μου αναστατώσει τα εγκεφαλικά κύτταρα και να μου προκαλέσει μοιραίο πάθος και θυελλώδη έρωτα ένα θρασύδειλο ανθρωπάκι ?Προσωπικά καθόλου...Δεν ανήκει αυτή η ιδιότητα στα χαρακτηριστικα που με αναστατώνουν..Τα χίλια καλά να έχει ο άλλος,όταν αυτά έχουν σα βάση τη θρασυδειλία καταρρέουν..
Ναι το τυπάκι που δεν διστάζει να φερθεί με ανειλικρίνεια στον ανθρωπο που τάχα μου αγαπάει προκειμένου να μη ξεβολευτεί ο ίδιος ,αλλά καλύπτει την δική του εγωιστικη αδυναμία πίσω από την πιο αγνή έννοια,την αγάπη,έιναι και δειλός και θρασύς...Για ποιά αγάπη ομιλούμε ?Εγώ ξέρω ότι τον άνθρωπο που αγαπάμε ΔΕΝ μπορόυμε να τον κοροιδέψουμε ..όσο κι αν θέλουμε...πονάμε όταν τον κοροιδεύουμε..τουλάχιστον σε θέματα που αφοράνε και τη δική του ζωή και τη δική του επιλογή να διαθέσει τον εαυτό του συνειδητά όπου γουστάρει,δεν μπορούμε να τον κρατάμε στην άγνοια...Και αυτό δεν είναι επιλογή,είναι μονόδρομος...Είσαι ειλικρινής μαυτο τον άνθρωπο όχι γιατί θες αλλά γιατί δε μπορέις να κάνεις αλλιώς...Η αγάπη σου γιαυτον σου το υπαγορεύει..Αγάπη και ανειλικρίνεια είναι ασύμβατες έννοιες...
Και το ότι απέναντι μου είναι ειλικρινής δε μου λέει τίποτα απολύτως.Εξακολουθεί να έχει την ιδιότητα του θρασύδειλου και βολεψάκια...Και αυτό δε μπορεί να μου προκαλέσει κανένα πάθος για κανέναν,ο'υτε καν για μια ώρα.

Πριν 2 βδομάδες χώρισα ύστερα από 6 χρόνια (σ)χέσης έχοντας ανακαλύψει ότι από τον Ιούνιο κι έπειτα διατηρούσε παράλληλη σχέση.Ναι,το πάθος και ο έρωτας είναι ανθρώπινο να σβήσει κάποια στιγμή και εκείνη τη στιγμή να βρεθεί ένας άλλος άνθρωπος που σου τα εμπνέει αυτά.Και αυτό είναι και δικαίωμα σου.Αλλά είναι υποχρέωση σου να είσαι ειλικρινής με τον άνθρωπο που υποτίθεται αγαπάς.Το οτι κλαιει τωρα και χτυπιεται και οδυρεται δε μου λέει τιποτα...Με ποιο δικαιωμα με ενεπλεξε εμενα σε ενα τριο ? Με ποιο δικαιωμα αποφασισε που και πως θα διαθεσω εγω τον εαυτο μου τους τελευταιους μηνες ?Με ποιο δικαιωμα με κατηγορουσε μεχρι προτινος οτι δεν τον αγαπαω αρκετα γιατι δεν ηθελα να κανουμε τωρα οικογενεια αλλα σε καποια χρονια ?Αυτός γιατι με πιεζε για αμεση οικογενεια και παιδια ?ηθελε να δεσει για τα καλα τον γαιδαρο με παιδια ?Από αγάπη που δε μπορεί χωρις εμενα ?Η μοίρα τον εφερε αντιμετωπο με ενα σκληρο χτυπημα ?Χα,χα,χα...παραμυθια για μωρα παιδια...θα μπορούσε να συμβει και σε μενα ?Σαφώς..μόνο που δεν το διάλεξα.
Δε λέω,κότες,στρουθοκάμηλοι και λοιπά ζωντανά καλά κάνουν και υπάρχουν αλλά τώρα που τελείωσαν και τα Φωσκολεια μελό θα ξεμείνουν και από ατάκες ρε γμτ...

π.σ.Η οικογένεια είναι αλλη υποθεση τωρα.Αλλά τη σχεση μπορείς να την τελειωσεις πολυ ευκολα,γιατι οταν μπορεις να κοροιδεψεις σιγουρα δε μενεις σε μια σχεση απο αγαπη.Αλλά ποιος θυσιαζει τωρα την ασφαλεια του για το αγνωστο...Πιο ευκολο να τα εχεις ολα.
εντιτ :λαθος.Υπαρχει και ο Μανουσακης.Διαχρονικη αξια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akatanomastos]

Αγαπητη Aayla αυτο ακριβως εννοω οτι μια γυναικα η ενας αντρας δεν μπορει να αγαπαει δυο ανθρωπους ταυτοχρονα γιατι οπως λεει και ενα λαικο τραγουδι δεν ειναι καρδια ειναι καφενειο. Οσο αναφερεστε στα παιδια πειστευω οτι ενα καλο διαζυγιο ειναι προτιμοτερο απο ενα κακο γαμο και νομιζω επισης οτι ειτε σχεση ειναι ειτε γαμος ισχυουν οι ιδιοι κανονες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.