Διαστημικά νέα

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.

Εντυπωσιακός και παράξενος εξωπλανήτης στην… απόχη των αστρονόμων

Παρασκευή, 25 Νοεμβρίου 2022
1669657588429.png

Ενας ακόμη εξωπλανήτης προστίθεται στη λίστα των περισσότερων από πέντε χιλιάδες εξωπλανητών που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Όπως και οι περισσότεροι έτσι και αυτός διαθέτει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προκαλούν μεγάλο επιστημονικό και όχι μόνο ενδιαφέρον.

Ο στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων και η συνεχής βελτίωση των δυνατοτήτων των επίγειων τηλεσκοπίων επιτρέπουν στους αστρονόμους να εντοπίζουν συνεχώς νέους πλανήτες σε άλλα αστρικά συστήματα του γαλαξία μας μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Ο αριθμός των εξωπλανητών που έχουν εντοπισθεί μέχρι σήμερα ξεπερνά τους πέντε χιλιάδιες και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αποδεικνύοντας ότι τα είδη πλανητών είναι πάρα πολλά ενώ οι επιστήμονες θεωρούσαν πως σε γενικές γραμμές όλοι πλανήτες στο Σύμπαν έχουν χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος.

Ευρωπαίοι αστρονόμοι ανακάλυψαν σε απόσταση 310 ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Κενταύρου, έναν γιγάντιο αέριο εξωπλανήτη γύρω από το άστρο HD 114082 που μοιάζει με τον Ήλιο. Έχοντας ηλικία μόνο 15 εκατομμυρίων ετών, ο εξωπλανήτης HD 114082 b είναι ο νεαρότερος του είδους του που οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να προσδιορίσουν τόσο το μέγεθος όσο και τη μάζα του. Μολονότι έχει περίπου τη διάμετρο του Δία, του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, η μάζα του περιέργως είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη εκείνης του Δία.

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά προβληματίζουν τους επιστήμονες, καθώς δεν συνάδουν με τα έως τώρα ευρέως αποδεκτά μοντέλα σχηματισμού πλανητών στο σύμπαν. Μια πιθανή εξήγηση για την τόσο μεγάλη μάζα ενός τόσο νεαρού αέριου πλανήτη είναι ότι – αντίθετα με τον Δία – διαθέτει έναν ασυνήθιστα μεγάλο στερεό και άρα βαρύ πυρήνα. Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές, με επικεφαλής την Όλγα Ζακοζάι του γερμανικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Χαϊδελβέργη και του Κεντρικού Αστρονομικού Παρατηρητηρίου της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Ουκρανίας στο Κίεβο. «Συγκριτικά με τα τρέχοντα αποδεκτά μοντέλα, ο HD 114082 b είναι περίπου δύο έως τρεις φορές πιο πυκνός για νεαρό αέριο γίγαντα με μόνο 15 εκατ. χρόνια ζωής», ανέφερε η Ζακοζάι.

Η μέση πυκνότητα του εν λόγω αέριου εξωπλανήτη είναι περίπου διπλάσια εκείνης της Γης, κάτι που θεωρείται πραγματικά αξιοσημείωτο, δεδομένου ότι ο δικός μας πλανήτης είναι βραχώδης, διαθέτοντας έναν πυρήνα σιδήρου-νικελίου, και δεν αποτελείται από υδρογόνο και ήλιο, τα ελαφρύτερα στοιχεία στο σύμπαν, από τα οποία αποτελούνται σχεδόν εξ ολοκλήρου ο Δίας και οι άλλοι αέριοι γιγάντιοι εξωπλανήτες. Από του περισσότερους από 5.000 επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες, περίπου το 15% είναι αέριοι γίγαντες με μάζες τουλάχιστον ανάλογες του Δία. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί στο Διάστημα μόνο τρεις νεαροί αέριοι γιγάντιοι εξωπλανήτες με ηλικίες έως 30 εκατομμυρίων ετών.

Naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
Θα προτεινω στο σχολειο μου να παμε σε αυτην την παρασταση.Ουαου!

«Ταξίδι στο Γαλαξία».

«Απείρους τε είναι κόσμους και γενητούς και φθαρτούς»​


Υπάρχουν άπειροι κόσμοι που είναι δημιουργημένοι και φθαρτοί.

Δημόκριτος

Η ζωή και ο θάνατος των αστεριών είναι από τα πιο συναρπαστικά πεδία μελέτης της αστροφυσικής. Μια πολύ κοινή παρομοίωση είναι ότι τα αστέρια ακολουθούν μια πορεία όπως οι άνθρωποι, δηλαδή γεννιούνται, ωριμάζουν και πεθαίνουν αφήνοντας πίσω τα αστρικά τους ίχνη, λευκούς νάνους, αστέρες νετρονίων και μαύρες τρύπες.

1670694985482.png


Ωστόσο πολλές λεπτομέρειες της πορείας αυτής, καθώς και των διαδικασιών που αφορούν την γέννησή τους μας είναι ακόμη άγνωστες. Τα φαινόμενα στο Σύμπαν εξελίσσονται πολύ αργά για τα ανθρώπινα δεδομένα και οι αποστάσεις τους είναι τεράστιες.

Η μελέτη της εξέλιξης του Γαλαξία μας, της ύλης, των δομών και των φαινομένων του προσφέρουν πολύτιμες γνώσεις στους επιστήμονες και για την ιστορία του κόσμου που μας περιβάλλει.

1670695017066.png


Στις 7 Δεκεμβρίου παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στους δημοσιογράφους, στην προγραμματισμένη συνέντευξη Τύπου, από τον Διευθυντή κ. Μάνο Κιτσώνα, η νέα ψηφιακή παράσταση του Πλανηταρίου, με τίτλο «Ταξίδι στο Γαλαξία».

Η νέα αυτή παραγωγή του Ιδρύματος Ευγενίδου επιτρέπει στο ευρύ κοινό την βιωματική εμπειρία χαρτογράφησης περιοχών του ουρανού, του ηλιακού μας συστήματος και του Γαλαξία, συμβάλλοντας στην βαθύτερη κατανόηση των μηχανισμών σχηματισμού των μοριακών νεφών και των αστρικών «γεννήσεων».
1670695053167.png


 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
1671125917318.png


Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μία μαγευτική φωτογραφία από το πιο ηφαιστειακό μέρος του ηλιακού συστήματος, το φεγγάρι του πλανήτη Δία, την Ιώ.

Την φωτογραφία τράβηξε το διαστημικό σκάφος Juno, το οποίο επισκέφτηκε το φεγγάρι του Δία. Πρόκειται για μια από τις εννέα πτήσεις που θα πραγματοποιήσει το διαστημικό σκάφος της NASA μέσα στον επόμενο ενάμιση χρόνο. Δύο από τις πτήσεις αυτές θα γίνουν από απόσταση μόλις 1.500 χιλιομέτρων μακριά.


Στις 5 Ιουλίου 2022, το Juno τράβηξε μια λαμπερή υπέρυθρη φωτογραφία του φεγγαριού, από απόσταση 80.000 χιλιομέτρων. Τα πιο φωτεινά σημεία σε αυτή την εικόνα αντιστοιχούν στις υψηλότερες θερμοκρασίες στην Ιώ, που φιλοξενεί εκατοντάδες ηφαίστεια-ορισμένα από τα οποία μπορούν να στείλουν σιντριβάνια λάβας σε ύψος δεκάδων χιλιομέτρων.

1671125963129.png

Η ηφαιστειακή επιφάνεια του φεγγαριού του Δία, Ίω, καταγράφηκε στο υπέρυθρο από το εικονογράφο Jovian Infrared Auroral Mapper (JIRAM) του διαστημικού σκάφους Juno, καθώς πετούσε σε απόσταση περίπου 50.000 μιλίων (80.000 χιλιομέτρων) στις 5 Ιουλίου 2022. Τα φωτεινότερα σημεία δείχνουν υψηλότερες θερμοκρασίες σε αυτή την εικόνα.
Πηγή εικόνας: NASA/JPL-Caltech/SwRI/ASI/INAF/JIRAM


Η Ιώ φιλοξενεί εκατοντάδες ηφαίστεια, όπως διαπίστωσε η NASA. Παραδόξως, οι επιστήμονες βρήκαν περισσότερα ηφαιστειακά σημεία στην πολική περιοχή από ό,τι στην περιοχή του ισημερινού του πλανήτη, δήλωσε ο Μπόλτον.
1671126012478.png

Η JunoCam τράβηξε αυτήν την εικόνα του βορειότερου κυκλώνα του Δία (ορατός στα δεξιά κατά μήκος του κάτω άκρου της εικόνας) στις 29 Σεπτεμβρίου 2022.
πηγή εικόνας: NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS


Το διαστημικό σκάφος Juno βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δία από το 2016. Αφού μελέτησε τον αέρινο γίγαντα, το Juno πραγματοποίησε μια κοντινή πτήση από τον μεγαλύτερο φυσικό δορυφόρο του πλανήτη Δίαμ Γανυμήδη, το 2021 και από την Ευρώπη (τέταρτος μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του Δία) νωρίτερα φέτος.

Οι επιστήμονες ελπίζουν να συλλέξουν περισσότερα δεδομένα για τα ηφαίστεια του φεγγαριού και τον μαγνητισμό του σχηματίσουν το σέλας του Δία. Όπως αναφέρει η NASA, ο Δίας έχει το πιο φωτεινό σέλας στο ηλιακό σύστημα. Τόσο στη Γη όσο και στον Δία, το σέλας εμφανίζεται όταν φορτισμένα σωματίδια, όπως πρωτόνια ή ηλεκτρόνια, αλληλοεπιδρούν με το μαγνητικό πεδίο – γνωστό ως μαγνητόσφαιρα – που περιβάλλει έναν πλανήτη. Το μαγνητικό πεδίο του Δία είναι περίπου 20.000 φορές ισχυρότερο από αυτό της Γης.


Τα δεδομένα και οι γνώσεις που συλλέγει το Juno θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ενημέρωση μελλοντικών αποστολών για τη μελέτη των φεγγαριών του Δία, όπως η αποστολή Europa Clipper της NASA, η οποία θα διερευνήσει αν το άλλο φεγγάρι του πλανήτη, η Ευρώπη, θα μπορούσε να φιλοξενήσει ζωή.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.

Αποικίες μέσα αστεροειδείς προτείνουν επιστήμονες στις ΗΠΑ​

Παρασκευή, 16 Δεκεμβρίου 2022
1671557419060.png


Δημιουργία οικισμών μέσα σε «κούφιους» διαστημικούς βράχους είναι η νέα ιδέα για την διαβίωση του ανθρώπου μακριά από τη Γη.
Τη στιγμή που η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να επιστρέψει στη Σελήνη για μόνιμη εγκατάσταση αυτή την φορά και προετοιμάζει την πρώτη της επίσκεψη στον Άρη η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να ρίχνει στο τραπέζι ιδέες και προτάσεις για δημιουργία τόπων κατοικίας στο Διάστημα όχι απαραίτητα πάνω σε ένα πλανήτη. Έχουν διατυπωθεί διαφόρων ειδών προτάσεις και σχέδια για δημιουργία μικρότερων και μεγαλύτερων εγκαταστάσεων στο διαστημικό κενό που θα προσομοιάζουν τις γήινες συνθήκες όπως οι περίφημοι κύλινδροι O’Neil.

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Rochester στη Νέα Υόρκη διατυπώνουν μια νέα πρόταση που ούτε και οι συγγραφείς και σεναριογράφοι επιστημονικής φαντασίας δεν είχαν συλλάβει μέχρι σήμερα. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Frontiers in Astronomy and Space Science» η επιστημονική ομάδα υποστηρίζει ότι αν σκάψουμε κάποιο αστεροειδή και τον κάνουμε… κούφιο μπορούμε στο εσωτερικό του να δημιουργήσουμε εγκαταστάσεις στις οποίες να ζουν οι άνθρωποι.

Αναφέρουν ότι εκτός από το σκάψιμο και στη συνέχεια το «χτίσιμο» αποικιών θα πρέπει παράλληλα να αυξήσουμε την περιστροφή του διαστημικού βράχου κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται τεχνητή βαρύτητα που θα επιτρέπει στους κατοίκους της αποικίας να βιώνουν γήινες συνθήκες και να είναι πιο άνετη η διαμονή τους εκεί. Επιπλέον η εξωτερική πλευρά του αστεροειδή που θα παραμείνει ως έχει θα αποτελεί ασπίδα των ανθρώπων από τη βλαβερή διαστημική ακτινοβολία.

Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα σε ένα αστεροειδή με διάμετρο 300 μέτρων θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια αποικία με κατοικήσιμη έκταση παρόμοια με αυτή που έχει το Μανχάταν. Όπως υποστηρίζει η ομάδα η δημιουργία μιας αποικίας σε ένα αστεροειδή είναι πολύ πιο εύκολη από τη δημιουργία ενός κυλίνδρου O’Neil τον οποίο είδαμε σε διάφορες ταινίες επιστημονικής φαντασίας τα τελευταία χρόνια όπως το Interstellar και το Elysium. Η ομάδα υποστηρίζει ότι η ιδέα της θεωρητικώς τουλάχιστον είναι εφαρμόσιμη αλλά σίγουρα όχι με τις σημερινές μηχανικές δυνατότητες και τεχνολογίες που διαθέτει η ανθρωπότητα.

Naftemporiki.gr
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Η ιδεα παντως αποικισμου της σεληνης δεν ξερω γιατι παιζει σαν ιδεα ΚΥΡΙΩΣ αφου ειναι η ασπιδα μας απο μετεωριτες κ βεβαια ειναι με ημερομηνια ληξης κ αυτη.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.

Εντυπωσιακό βίντεο της NASA – Μαύρη τρύπα «καταπίνει» άστρο

1672074995043.png


Μία γεύση από διάστημα προσφέρει το νέο βίντεο της NASA, που δείχνει ένα άστρο να έχει «μπλεχτεί» μέσα σε μαύρη τρύπα. Η μαύρη τρύπα αυτή βρίσκεται στο κέντρο ενός γαλαξία, 250 εκατ. χρόνια μακριά από τη γη.

Οι μαύρες τρύπες περιβάλλονται από θερμό αέριο που έχει συσσωρευτεί για πολλά χρόνια, μερικές φορές χιλιετίες, και έχει σχηματίσει δίσκους διαμέτρου δισεκατομμυρίων μιλίων. Σε πολλές περιπτώσεις οι «δίσκοι» της μαύρης τρύπας εκπέμπουν λάμψη, κάποιες φορές μεγαλύτερη και από ολόκληρους γαλαξίες.

Όσο λοιπόν η συγκεκριμένη μαύρη τρύπα καταβρόχθιζε το άστρο, υπήρχαν εντυπωσιακές εκπομπές φωτός καθώς ο «δίσκος» της στροβιλίζεται.
Ο δορυφόρος NuSTAR (Nuclear Spectroscopic Telescopic Array) της NASA είναι το πιο ευαίσθητο διαστημικό τηλεσκόπιο ικανό να παρατηρεί αυτά τα μήκη κύματος φωτός και η εγγύτητα του γεγονότος παρείχε μια άνευ προηγουμένου εικόνα για το υπέροχο αυτό αστρικό φαινόμενο.


 

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 20,809 μηνύματα.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.

Πλησιάζει τη Γη ο «εξωτικός» πράσινος κομήτης – Δείτε LIVE το ιστορικό πέρασμά του


20:00, Τετάρτη 01 Φεβρουαρίου 2023

1675276617632.png


Ο «εξωτικός» πράσινος κομήτης «C/2022 E3 (ZTF)», ο οποίος έχει να έρθει κοντά στη Γη από την εποχή των Νεάντερταλ, δηλαδή πριν από περίπου 50.000 χρόνια, πλησιάζει τον πλανήτη μας και σε λίγες ώρες θα φτάσει στην κοντινότερη απόσταση (περίγειο), περίπου στα 42 εκατομμύρια χιλιόμετρα.

Ο συγκεκριμένος κομήτης είχε ανακαλυφθεί από αστρονόμους του παρατηρητηρίου «Zwicky Transient Facility (ZTF)» στην Καλιφόρνια τον Μάρτιο του 2022. Προέρχεται από το μακρινό Νέφος Όορτ στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος και εκτιμάται ότι διαγράφει μια τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε περίπου 50.000 χρόνια.

Οι κομήτες, που αποτελούνται κυρίως από πάγο, σκόνη και αέρια, διαγράφουν συνήθως μεγάλες ελλειπτικές τροχιές γύρω από το άστρο μας. Καθώς προσεγγίζουν τον Ήλιο, η θερμότητα μετατρέπει τον πάγο του κομήτη σε αέρια και σκόνη, δημιουργώντας την «κόμη» του που περιβάλλει τον σκληρό πυρήνα του, καθώς και την τεράστια θεαματική «ουρά» του.
1675276693720.png


Οι έως τώρα εικόνες του κομήτη αποκάλυψαν ότι έχει μια πρασινωπή απόχρωση, που πιστεύεται ότι οφείλεται στη χημική σύσταση του, κυρίως στην παρουσία διατομικού άνθρακα, το μόριο του οποίου εκπέμπει πράσινο φως όταν πέφτει πάνω του η υπεριώδης ηλιακή ακτινοβολία.

Από τα μέσα Ιανουαρίου ο κομήτης – που κερδίζει συνεχώς φωτεινότητα από πέρυσι τον Νοέμβριο – έχει γίνει ευκολότερο να παρατηρηθεί με τηλεσκόπια ή ισχυρά κιάλια, ενώ τελευταία έχει γίνει αρκετά φωτεινός για να είναι ορατός ακόμη και με γυμνό μάτι, τουλάχιστον από περιοχές με ανέφελο σκοτεινό ουρανό και χωρίς φωτορύπανση. Οι ερασιτέχνες αστροφωτογράφοι κατάφεραν τον Ιανουάριο να φωτογραφήσουν τον ισχυρό ηλιακό “άνεμο” να διασπά ένα μέρος της ουράς του κομήτη, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ο «C/2022 E3» κινείται στον ουρανό του βορείου ημισφαιρίου με κατεύθυνση τον πολικό αστέρα, το φωτεινότερο άστρο της Μικρής Άρκτου, δίπλα στον οποίο θα εμφανιστεί στις 26 Ιανουαρίου. Έως τις 10 Φεβρουαρίου θα εμφανιστεί κοντά στον Άρη, ενώ έως τα μέσα Φεβρουαρίου αναμένεται να έχει γίνει πια αρκετά αχνός, καθώς απομακρύνεται από τη Γη.

Δείτε live το πέρασμα του πράσινου κομήτη από τη Γη:


Όσοι επιθυμούν να δουν τον κομήτη με τα ίδια τους τα μάτια θα πρέπει να κοιτάξουν προς τα βόρεια, μετά τη δύση του ηλίου και να αναζητήσουν μια αχνή πρασινωπή λάμψη στον Ουρανό. Ο κομήτης είναι οριακά ορατός με γυμνό μάτι, και για αυτό συστήνεται η χρήση τηλεσκόπιου ή κιαλιών.

Εάν οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες, μπορείτε να παρακολουθήσετε τον κομήτη στο κανάλι του Virtual Telescope Project στο YouTube.
 

Guest 207242

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Η Νάσα ξεκινάει από τώρα να οργανώνεται για να στείλει σκάφος προς εξερεύνηση ενός αστεροιδή που κινείται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο με σκοπό να τον εκμεταλλευτεί. Το έχουν ψάξει και είναι πλούσιος σε σίδηρο και νικέλιο σε ποσότητες 75.000 φορές παραπάνω απ' οτι υπάρχουν αυτοί οι πόροι στο κέντρο της γης. Μπορεί να βγάλουν κάποια τετράκις (10^15) εκατομμύρια δολλάρια από το όλο project. Γι' αυτό κι έχουν αρχίσει να οργανώνονται από τώρα.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
1676658155810.png


ΤοΒΗΜΑ Team
17.02.2023, 11:48

Η Γη δεν προσφέρει το μοναδικό προνόμιο στο ηλιακό μας σύστημα να μπορεί κάποιος να θαυμάσει ένα πολύχρωμο σέλας. Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν ότι υπάρχει ορατό σέλας και στους τέσσερις μεγάλους δορυφόρους του Δία: Ιώ, Ευρώπη, Γανυμήδη και Καλλιστώ. Είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται σέλας στους δύο τελευταίους, ενώ νέα χαρακτηριστικά του εντυπωσιακού ατμοσφαιρικού φαινομένου ανιχνεύθηκαν στα δύο πρώτα φεγγάρια. Σέλας υπάρχει και σε άλλα ουράνια σώματα, αλλά συνήθως σε μήκη κύματος που το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να δει.

Χρησιμοποιώντας το διαμέτρου δέκα μέτρων οπτικό/υπέρυθρο τηλεσκόπιο Κεκ στο όρος Μαουνακέα της Χαβάης, οι επιστήμονες που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό πλανητικής επιστήμης «Planetary Science Journal», με επικεφαλής την καθηγήτρια του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) Κάθριν ντε Κλέερ, ανέφεραν ότι σε όλες τις περιπτώσεις το σέλας προκαλείται από το ισχυρό γιγάντιο μαγνητικό πεδίο του γιγάντιου πλανήτη Δία.

Το σέλας στα τέσσερα μεγάλα φεγγάρια έχει ομοιότητες με εκείνο στους πόλους της Γης, αλλά τα αέρια στους δορυφόρους του Δία είναι πολύ πιο αραιά, με αποτέλεσμα να επικρατεί στο σέλας τους ένα βαθύ κόκκινο χρώμα που λάμπει σχεδόν 12 φορές περισσότερο από το πράσινο που επικρατεί στον δικό μας πλανήτη.
Στην Ιώ ηφαιστειακής προέλευσης στήλες αερίων και σκόνης, τεράστιες σε μέγεθος, φθάνουν σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων και επειδή περιέχουν διάφορα άλατα, προσδίδουν στο σέλας εκεί επιπρόσθετα χρώματα, ιδίως μια κιτρινωπή-πορτοκαλόχρωμη ανταύγεια που θυμίζει τον νυχτερινό φωτισμό στις πόλεις της Γης.

«Η φωτεινότητα των διαφορετικών χρωμάτων σε ένα σέλας μάς λέει από τι πιθανώς αποτελούνται οι ατμόσφαιρες αυτών των φεγγαριών. Βρήκαμε ότι το μοριακό οξυγόνο, όπως αυτό που αναπνέουμε εδώ στη Γη, είναι ίσως το βασικό συστατικό στις ατμόσφαιρες αυτών των παγωμένων δορυφόρων», δήλωσε η ντε Κλέερ. Από την άλλη, μηδαμινές είναι οι ενδείξεις για υδρατμούς, παρόλο που εκτιμάται ότι τρεις μεγάλοι δορυφόροι του Δία περιέχουν ωκεανούς υγρού νερού κάτω από την παχιά παγωμένη επιφάνειά τους.

Καθώς το μαγνητικό πεδίο του Δία έχει μια κλίση, το σέλας στους δορυφόρους του αλλάζει σε φωτεινότητα, καθώς ο πλανήτης περιστρέφεται.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
 

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
Αυτοί οι γαλαξίες δεν θα έπρεπε να υπάρχουν: Απροσδόκητη ανακάλυψη από το τηλεσκόπιο James Webb (msn.com)

ο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA είναι πιθανό να εντόπισε ένα σύνολο τεράστιων γαλαξιών που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.

Το τηλεσκόπιο κατέγραψε έξι ουράνια σώματα, που οι επιστήμονες υποθέτουν πως είναι τεράστιοι γαλαξίες, οι οποίοι είχαν σχηματιστεί 500 με 700 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όταν το Σύμπαν είχε μόλις το 3% της σημερινής του ηλικίας. Αρκετοί από αυτούς τους γαλαξίες έχουν μάζα δέκα δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου, ενώ ένας εξ αυτών, διαθέτει μάζα που ισοδυναμεί με 100 δισεκατομμύρια Ήλιους.

Κόντρα στο 99% των υφιστάμενων θεωριών
Το εύρημα απειλεί να ανατρέψει τις υπάρχουσες θεωρίες για τη γέννηση γαλαξιών στο πρώιμο Σύμπαν, με τους ερευνητές να σχολιάζουν ότι αυτό που βλέπουν τραντάζει το 99% των υφιστάμενων μοντέλων για το Σύμπαν. Όπως λένε, δεν περίμεναν να βρουν τόσο μεγάλους γαλαξίες τόσο γρήγορα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

1677098286033.png
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
1677435775848.png


Το συμπαθητικό ζωάκι έχει εξαιρετικό μηχανισμό μηχανισμό χειμερίας νάρκης τον οποίο προσπαθούμε να αποκωδικοποιήσουμε.
Από την στιγμή που η επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη επέτρεψε στον άνθρωπο να βγει από τα σύνορα της Γης άρχισαν να πέφτουν στο τραπέζι κάθε λογής ιδέες και σκέψεις για το πώς θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε μακρινά ταξίδια στο Διάστημα παγώνοντας το βιολογικό μας ρολόι. Πώς θα καταφέρουμε δηλαδή να ξεκινάμε από τον πλανήτη μας και όταν φτάνουμε στον μακρινό προορισμό μας μετά από αρκετά ίσως χρόνια εμείς να είμαστε στην ίδια οργανική και ηλικιακή κατάσταση με αυτή που ξεκινήσαμε. Με απλά λόγια ο στόχος είναι να μπει κάποιος σε ένα διαστημόπλοιο σε ηλικία 25 ετών και μετά από ένα ταξίδι π.χ 10 ετών να βγει από το σκάφος… 25 ετών χωρίς να έχει υποστεί κανενός είδους ζημιά οργανική η εγκεφαλική ζημιά.

Η λύση που έχει προταθεί είναι κάποιου είδους χειμερίας νάρκης στην οποία θα εισέρχονται οι αστροναύτες και οι επιβάτες ενός διαστημικού σκάφους. Οι διαστημικές υπηρεσίες ερευνούν εδώ και χρόνια αυτή την προοπτική χωρίς ωστόσο να έχει υπάρχει κάποια αξιοσημείωτη πρόοδος. Η NASA ανακοίνωσε ότι χρηματοδοτεί μια νέα έρευνα πάνω σε αυτό τον τομέα. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Φέρμπανκς στην Αλάσκα μελετούν τον μηχανισμό χειμερίας νάρκης του αρκτικού σκίουρου, μηχανισμός που θεωρείται ο πιο αποτελεσματικός στο ζωικό βασίλειο.
1677435826637.png


Η χειμερία νάρκη δεν είναι απλά ένας ύπνος. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ διαφορετικός μηχανισμός από τον ύπνο. Όταν κοιμόμαστε, ο εγκέφαλός μας ενεργοποιείται και γίνεται ιδιαίτερα ενεργός. Σε χειμερία νάρκη, αντίθετα, η εγκεφαλική δραστηριότητα επιβραδύνεται εντελώς. Η θερμοκρασία του σώματος των ζώων σε χειμερία νάρκη πέφτει επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις κοντά στο σημείο πήξης, τα κύτταρα σταματούν να διαιρούνται και ο καρδιακός ρυθμός μειώνεται σε δύο παλμούς ανά λεπτό. Ωστόσο, μόλις έρθει η ώρα να ξυπνήσουν, τα ζώα σε χειμερία νάρκη επανέρχονται ξανά στη ζωή χωρίς να εμφανίζουν ουσιαστικές παρενέργειες. Ο αρκτικός σκίουρος μπορεί να επανέλθει σωματικά αλλά κυρίως εγκεφαλικά πλήρως από την χειμερία νάρκη μέσα σε χρονικό διάστημα μόλις δύο ωρών που είναι χρόνος ρεκόρ.

Δεν έχει όμως και ο άνθρωπος παρόμοιες δυνατότητες αφού όσοι ξυπνούν από μακροχρόνια ιατρικά κώματα, ή ακόμα και εκείνοι που κοιμούνται στο κρεβάτι για μεγάλα χρονικά διαστήματα αντιμετωπίζουν σειρά σοβαρών προβλημάτων υγείας. Η μη ενεργή χρήση του σώματος οδηγεί τον άνθρωπο σε μεγάλες ζημιές στο μυϊκό και οστικό του σύστημα καθώς και στη λειτουργία των οργάνων του.

Η NASA αποφάσισε να χρηματοδοτήσει ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο Φερμπανκς με επικεφαλής την Κέλι Ντριου καθηγήτρια χημείας και βιοχημείας η οποία μελετά ζώα σε χειμερία νάρκη για περισσότερες από δύο δεκαετίες. «Αυτή η έρευνα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει την προστασία των αστροναυτών από την διαστημική ακτινοβολία αλλά και όσα αρνητικά φέρνει η μακροχρόνια παραμονή σε συνθήκες μικροβαρύτητας όπως απώλεια μυών και οστών καθώς και άλλα προβλήματα υγείας όπως εμφάνιση πυρετού» αναφέρει η NASA.

Ένας πρώτος στόχος αυτής της έρευνας θα μπορούσε να είναι η ανάπτυξη μιας μεθόδου χειμερίας νάρκης για επανδρωμένες αποστολές στον Άρη όπου οι αστροναύτες θα εισέρχονταν για μερικούς μήνες σε μια κάψουλα μέχρι να φτάσουν στον Κόκκινο Πλανήτη. Με αυτόν τον τρόπο θα προστατευόταν η υγεία τους και δεν υπήρχε ανάγκη κατανάλωσης τροφής, νερού και οξυγόνου διευκολύνοντας έτσι την οργάνωση του ταξιδιού.
Αν σε μια τέτοια αποστολή συμμετείχαν και αστροναύτες που δεν θα έμπαιναν σε χειμερία νάρκη στη διάρκεια του ταξιδιού θεωρητικά τουλάχιστον εκείνοι που θα είχαν μπει σε χειμερία νάρκη όταν ξυπνούσαν θα βρίσκονταν σε πολύ καλύτερη φυσική και οργανική κατάσταση από τους άλλους άρα θα ήταν και σε εξαιρετική κατάσταση για να εκτελέσουν την αποστολή.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.

7.3.2023 | 16:47
1678385688375.png

Εντυπωσιακές εικόνες για τις «Στήλες της Δημιουργίας» από το τηλεσκόπιο James Webb της NASA δείχνουν την ικανότητα του υπέρυθρου φωτός.

Οι εικόνες καταγράφηκαν για πρώτη φορά από το τηλεσκόπιο Hubble το 1995, αλλά είναι η πρώτη φορά που το τηλεσκόπιο James Webb τις προβάλει με τόση λεπτομέρεια.

Οι «Στήλες της Δημιουργίας» είναι νέφη γεμάτα μοριακά αέρια και σκόνη. Σε αυτό το τμήμα του γαλαξία μας, υπάρχουν μεγάλα αστέρια που παράγουν ισχυρούς αστρικούς ανέμους, οι οποίοι έχουν παρασύρει τμήματα αυτών των νεφών. Η κορυφή τους περιέχει πυκνότερα τμήματα του νέφους, τα οποία προστατεύουν από τον αστρικό άνεμο.

Το τηλεσκόπιο James Webb μπορεί να συλλάβει υπέρυθρο φως από τα αστέρια στο εσωτερικό του νέφους σκόνης. Αυτό επέτρεψε στους επιστήμονες να ερευνήσουν και να λάβουν εικόνες μέσα από αυτά τα νέφη για πρώτη φορά. Διαπιστώνουν πολυάριθμα νέα άστρα να σχηματίζονται στο εσωτερικό τους, ενδεχομένως με νέους πλανήτες γύρω τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αποκαλούμε αυτά τα νέφη «Στήλες της Δημιουργίας».
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
1680029168217.png


Οι εικόνες της Γης από ψηλά μπορεί να είναι συνηθισμένες, αλλά λίγες είναι αυτές που έχουν τέτοια απόσταση ώστε να αποτυπώνουν τον πλανήτη μέσα στο απέραντο διάστημα, όπως ένα πρόσφατο βίντεο της SpaceX.

Συγκεκριμένα, η SpaceX δημοσίευσε ένα σύντομο βίντεο που δείχνει τη Γη σε αρκετή απόσταση να περιστρέφεται μέσα στο σκοτάδι του διαστήματος. Όπως φαίνεται, παρά την απόσταση, ο πλανήτης μας διακρίνεται με λεπτομέρεια: τα σύννεφα, η στεριά αλλά και οι ωκεανοί.

Η εταιρεία του Έλον Μασκ κατέγραψε το εν λόγω πλάνο στις 17 Μαρτίου από τον πύραυλό της Falcon 9 κατά τη διάρκεια αποστολής για την ανάπτυξη των δορυφόρων SES-18 και SES-19 της Northrop Grumman.

Αν και οι εικόνες της Γης έρχονται τακτικά από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο οποίος βρίσκεται πάνω από τον πλανήτη σε ύψος 250 μιλίων, οι απεικονίσεις που αποστέλλονται από αυτόν είναι συνήθως πολύ κοντινές για να δείξουν την ολότητα του πλανήτη. Το βίντεο της SpaceX παραπέμπει στις εικόνες που τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια της αποστολής Apollo 17 το 1972, σε ύψος 28.000 μιλίων.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
1680114336328.png


Μια από τις μεγαλύτερες μαύρες τρύπες, με μάζα πάνω από 30 δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου, ανακάλυψε μια ομάδα αστρονόμων, αξιοποιώντας το φαινόμενο που ονομάζεται «βαρυτικός φακός».

Η κολοσσιαία μαύρη τρύπα, βρίσκεται 2,7 δισ. έτη φωτός από τη γη στον λαμπρότερο γαλαξία του σμήνους γαλαξιών Abell 1201.

Η ομάδα, με επικεφαλής το βρετανικό πανεπιστήμιο Ντέρχαμ, χρησιμοποίησε τον βαρυτικό φακό, όπου το βαρυτικό πεδίο ενός γαλαξία στο προσκήνιο κάμπτει το φως από ένα πιο μακρινό αντικείμενο και το μεγεθύνει.

Επίσης, χρησιμοποίησε προσομοιώσεις με τη βοήθεια υπερυπολογιστή που βρίσκεται στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο και εικόνες εξαιρετικά υψηλής ανάλυσης από το τηλεσκόπιο Hubble της NASA για να εξετάσει προσεκτικά πώς κάμπτεται το φως από μια μαύρη τρύπα μέσα σε ένα γαλαξία εκατοντάδες εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη γη.

Οι αστρονόμοι εντόπισαν μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, την πρώτη που βρέθηκε χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνική, σύμφωνα με την οποία η ομάδα προσομοιώνει το φως που ταξιδεύει στο σύμπαν εκατοντάδες χιλιάδες φορές.

«Αυτή η μαύρη τρύπα, που είναι περίπου 30 δισεκατομμύρια φορές η μάζα του ήλιου μας, είναι μία από τις μεγαλύτερες που έχουν εντοπιστεί ποτέ, και στο ανώτατο όριο του πόσο μεγάλες πιστεύουμε ότι μπορούν να γίνουν θεωρητικά οι μαύρες τρύπες. Επομένως είναι μια εξαιρετικά συναρπαστική ανακάλυψη», δηλώνει ο επικεφαλής συγγραφέας, Τζέιμς Ναϊτινγκέιλ, από το τμήμα Φυσικής του πανεπιστημίου Ντέρχαμ.

Ο ίδιος προσθέτει ότι ο βαρυτικός φακός «καθιστά δυνατή τη μελέτη των ανενεργών μαύρων τρυπών, κάτι που τώρα δεν είναι δυνατόν σε μακρινούς γαλαξίες. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να μας επιτρέψει να εντοπίσουμε πολλές περισσότερες μαύρες τρύπες πέρα από το τοπικό μας σύμπαν και να αποκαλύψουμε πώς εξελίχθηκαν πιο πίσω στον κοσμικό χρόνο».

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
Τα τελευταία χρόνια οι αστρονόμοι αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα τουλάχιστον όσον αφορά τις παρατηρήσεις του Διαστήματος από τη Γη εξαιτίας της φωτορύπανσης που προκαλεί ο τεχνητός φωτισμός του ανθρώπινου πολιτισμού αλλά και η παρουσία των ολοένα και μεγαλύτερων σε αριθμό στόλων τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων που δημιουργούν κολοσσοί όπως η Space X και η Amazon. Εκτός από αυτά τα εμπόδια οι αστρονόμοι είχα ανέκαθεν εχθρό τη γήινη ατμόσφαιρα η οποία «θολώνει» τα επίγεια τηλεσκόπια. Ακόμα και οι εικόνες που λαμβάνονται από τα καλύτερα επίγεια τηλεσκόπια είναι θολές λόγω των μεταβαλλόμενων θυλάκων αέρα της ατμόσφαιρας και αυτό το θάμπωμα μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες μετρήσεις.


Ομάδα επιστημόνων χρησιμοποίησε έναν αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης που αφαιρεί αυτή τη θαμπάδα και παρέχει πιο ακριβείς εικόνες. Επιστήμονες από τα πανεπιστήμια Northwestern των ΗΠΑ και Τσινγκχουά της Κίνας παρουσίασαν μια νέα στρατηγική για να διορθώσουν το πρόβλημα. Προσάρμοσαν έναν αλγόριθμο μηχανικής όρασης που χρησιμοποιείται συνήθως για την ευκρίνεια των φωτογραφιών για να βελτιώσουν την αφαίρεση του θαμπώματος στις εικόνες που λαμβάνουν επίγεια τηλεσκόπια. Επίσης, εκπαίδευσαν τον αλγόριθμο σε δεδομένα που προσομοιώνονται για να ταιριάζουν με τις παραμέτρους απεικόνισης του Αστεροσκοπείου Vera C. Rubin στη Χιλή, ώστε όταν ανοίξει το επόμενο έτος, το εργαλείο να είναι άμεσα συμβατό.

Το εργαλείο λειτουργεί πιο γρήγορα και παράγει πιο ρεαλιστικές εικόνες σε σχέση με τις τρέχουσες τεχνολογίες. Με τη χρήση του οι εικόνες είχαν 38,6% λιγότερα σφάλματα σε σχέση με τις κλασικές μεθόδους για την αφαίρεση του θαμπώματος και 7,4% λιγότερα σφάλματα σε σχέση με τις σύγχρονες μεθόδους.

«Καθαρίζοντας τις εικόνες με τον σωστό τρόπο, μπορούμε να λάβουμε πιο ακριβή δεδομένα. Ο αλγόριθμος αφαιρεί την ατμόσφαιρα υπολογιστικά επιτρέποντας στους φυσικούς να αποκτήσουν καλύτερες επιστημονικές μετρήσεις. Στο τέλος της ημέρας, οι εικόνες φαίνονται επίσης καλύτερες», δηλώνει η Έμα Αλεξάντερ, επίκουρη καθηγήτρια Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Northwestern εκ των επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας.

* Για τους αστρονόμους που ενδιαφέρονται να χρησιμοποιήσουν το συγκεκριμένο εργαλείο, το λογισμικό ανοικτού κώδικα και οι σχετικές οδηγίες είναι διαθέσιμες εδώ

Naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.

1680973114016.png

Μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα εντόπισαν αστρονόμοι αναλύοντας εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA.

Μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που τρέχει μακριά από τον γαλαξία της με ταχύτητα περίπου 4 εκατομμυρίων μιλίων την ώρα, τόσο γρήγορα που θα μπορούσε να ταξιδέψει από τη Γη στη Σελήνη σε μόλις 14 λεπτά, εντόπισαν αστρονόμοι, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο Γέιλ.

Αναλύοντας εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA οι ερευνητές ανακάλυψαν μια ασυνήθιστη, πολύ λεπτή, σχεδόν ευθεία λωρίδα νεαρών αστεριών. Έπειτα από παρατηρήσεις με το φασματόμετρο απεικόνισης χαμηλής ανάλυσης και το φασματογράφο εγγύς υπερύθρου του Αστεροσκοπείου Keck συμπέραναν ότι έβλεπαν το επακόλουθο μιας μαύρης τρύπας που πετούσε. Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό «The Astrophysical Journal Letters».

Η μαύρη τρύπα έχει αφήσει πίσω της ένα πρωτοφανές ίχνος από νεογέννητα αστέρια μήκους 200.000 ετών φωτός. «Πιστεύουμε ότι βλέπουμε ένα κύμα πίσω από τη μαύρη τρύπα, όπου το αέριο ψύχεται και είναι σε θέση να σχηματίσει αστέρια. Έτσι βλέπουμε τον σχηματισμό άστρων που ακολουθούν τη μαύρη τρύπα», δηλώνει ο καθηγητής Αστρονομίας και Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Πίτερ Βαν Ντόκουμ. Όπως προσθέτει χαρακτηριστικά: «Αυτό που βλέπουμε είναι αυτό που επακολουθεί. Όπως τα απόνερα πίσω από ένα πλοίο, βλέπουμε τα απόνερα πίσω από τη μαύρη τρύπα».

Ο Πίτερ Βαν Ντόκουμ σημειώνει ότι «κάτι τέτοιο δεν έχουμε δει ποτέ πουθενά στο σύμπαν». «Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι υπάρχουν υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες και είχε προβλεφθεί εδώ και περίπου 50 χρόνια ότι κάποιες φορές θα μπορούσαν να εκτιναχθούν από τους γαλαξίες. Εάν επιβεβαιωθεί, αυτή θα είναι η πρώτη απόδειξη μιας φυγής υπερμεγέθους μαύρης τρύπας, που θα αποδεικνύει αυτή την πρόβλεψη».
Μια πιθανή εξήγηση για τη μαύρη τρύπα που απομακρύνθηκε από τον γαλαξία καταγωγής της αφορά στη συγχώνευση δύο γαλαξιών, που και οι δύο περιέχουν μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στον πυρήνα τους. Καθώς οι μαύρες τρύπες στριφογυρίζουν η μία γύρω από την άλλη στο κέντρο του νέου συγχωνευμένου γαλαξία, μια τρίτη υπερμεγέθης μαύρη τρύπα μέσα σε άλλο γαλαξία εισβάλει και η αλληλεπίδραση μεταξύ των τριών δημιουργεί αρκετή ταχύτητα ώστε να τορπιλίσει μια από τις τρεις μαύρες τρύπες. Κάτι σαν ένα γαλαξιακό μπιλιάρδο μεταξύ τριών τεράστιων μαύρων τρυπών.

Σε επόμενο στάδιο οι ερευνητές επιδιώκουν να κάνουν παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb και το διαστημικό Αστεροσκοπείο Ακτινών Χ Chandra για να επιβεβαιώσουν εάν η ανακάλυψή τους είναι στην πραγματικότητα μια μαύρη τρύπα- φυγάς.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
1681322728676.png


Ερευνητές κατάφεραν να φτάσουν στην πιο λεπτομερή χαρτογράφηση της σκοτεινής ύλης, έως και σήμερα, με τη χρήση του φαινομένου του «βαρυτικού φακού».

Η σκοτεινή ύλη είναι δύσκολα ανιχνεύσιμη, παρότι αποτελεί το 85% του σύμπαντος και επηρεάζει την εξέλιξή του. Δεν αλληλεπιδρά με το φως ή άλλες μορφές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, αλλά αλληλεπιδρά μόνο με τη βαρύτητα - απ΄όσο γνωρίζουμε πάντα.

Ερευνητές που συνεργάζονται με το Κοσμολογικό Τηλεσκόπιο Ατακάμα (ACT) στη Χιλή, το οποίο παροπλίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2022, έπειτα από 15 χρόνια λειτουργίας, μελέτησαν το φως που εκπέμπεται μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όταν το σύμπαν είχε ηλικία μόλις 380.000 ετών.

Αυτό το φως είναι γνωστό ως Κοσμική Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου (CMB) ή «μωρουδιακή εικόνα του σύμπαντος» και έχει ταξιδέψει για δισεκατομμύρια χρόνια αποτελώντας μάρτυρα της δημιουργίας γαλαξιών και αστεριών.

Ο νέος χάρτης χρησιμοποιεί το φως CMB ουσιαστικά ως οπίσθιο φωτισμό για να σκιαγραφήσει όλη την ύλη μεταξύ εμάς και της Μεγάλης Έκρηξης.

1681322783509.png

Στον χάρτη της σκοτεινής ύλης οι πορτοκαλί περιοχές δείχνουν πού υπάρχει περισσότερη μάζα, οι μωβ πού υπάρχει λιγότερη ή καθόλου. Η υπόλευκη γραμμή δείχνει το σημείο, όπου το φως από τη σκόνη του γαλαξία μας καλύπτει μια βαθύτερη εικόνα. Φωτ.: ACT Collaboration

Η ερευνητική ομάδα παρακολούθησε πώς η βαρυτική έλξη των μεγάλων, βαριών δομών, συμπεριλαμβανομένης της σκοτεινής ύλης, παραμορφώνει το CMB στο 14 δισεκατομμυρίων ετών ταξίδι του προς εμάς, όπως ένας μεγεθυντικός φακός κάμπτει το φως καθώς περνά μέσα από τον φακό του.

Ο Μάθιου Μανταβασερίλ, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνιας, επεσήμανε πως η ομάδα έφτιαξε «ένα νέο χάρτη μάζας χρησιμοποιώντας τις παραμορφώσεις του φωτός που έχει απομείνει από τη Μεγάλη Έκρηξη».

Προσέθεσε ότι οι μετρήσεις δείχνουν ότι τόσο η ογκώδης μορφή του σύμπαντος, όσο και ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνεται, έπειτα από 14 δισεκατομμύρια χρόνια εξέλιξης, είναι «ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από το καθιερωμένο μοντέλο της κοσμολογίας που βασίζεται στη θεωρία της βαρύτητας του Αϊνστάιν».

Με πληροφορίες από ΑΠΕ
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.

Πέμπτη 13 Απριλίου 2023

1681362117812.png

Το νερό της Γης θα μπορούσε να έχει προέλθει από αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στις πλούσιες σε υδρογόνο ατμόσφαιρες και τους ωκεανούς μάγματος των πλανητών-εμβρύων κατά τα χρόνια της δημιουργίας της Γης, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Nature».

Για δεκαετίες οι γνώσεις των επιστημόνων για τον σχηματισμό των πλανητών βασίζονταν κυρίως στο Ηλιακό μας σύστημα. Ωστόσο, η αύξηση της έρευνας των εξωπλανητών την τελευταία δεκαετία, οδηγεί σε μια νέα προσέγγιση στη μοντελοποίηση της εμβρυικής κατάστασης της Γης.


«Οι ανακαλύψεις εξωπλανητών μάς έδωσαν μια πολύ μεγαλύτερη εκτίμηση του πόσο συνηθισμένο είναι για τους μόλις σχηματισμένους πλανήτες να περιβάλλονται από ατμόσφαιρες πλούσιες σε μοριακό υδρογόνο Η2, κατά τα πρώτα εκατομμύρια χρόνια της ανάπτυξής τους», εξηγεί η Ανάτ Σαχάρ, ερευνήτρια του Ινστιτούτου Κάρνεγκι και προσθέτει: «Τελικά αυτά τα περιβλήματα υδρογόνου διαλύονται αλλά αφήνουν τα αποτυπώματά τους στη σύνθεση του νεαρού πλανήτη».

Χρησιμοποιώντας ένα νέο μοντέλο, οι ερευνητές του Ινστιτούτου για την Επιστήμη Κάρνεγκι στις ΗΠΑ και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας (UCLA) μπόρεσαν να αποδείξουν ότι στις αρχές της ύπαρξης της Γης, οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ του ωκεανού μάγματος και μιας πρωτο-ατμόσφαιρας μοριακού υδρογόνου θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της Γης, όπως η αφθονία νερού. Οι αλληλεπιδράσεις αυτές στην προσομοίωση της εμβρυικής Γης είχαν ως αποτέλεσμα την κίνηση μεγάλων μαζών υδρογόνου στον μεταλλικό πυρήνα, την οξείδωση του μανδύα και την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων νερού.


«Αυτή είναι μόνο μία πιθανή εξήγηση για την εξέλιξη του πλανήτη μας, αλλά μια εξήγηση που θα δημιουργούσε μια σημαντική σύνδεση μεταξύ της ιστορίας σχηματισμού της Γης και των πιο συνηθισμένων εξωπλανητών που έχουν ανακαλυφθεί σε τροχιά γύρω από μακρινά αστέρια και οι οποίοι ονομάζονται Υπερ-Γη και Υπο-Ποσειδώνας», εξηγεί η κ. Σαχάρ.
1681362213059.png

Εικονογράφηση που δείχνει πώς ορισμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Γης, όπως η αφθονία του νερού και η συνολική οξειδωμένη κατάστασή της, θα μπορούσαν να αποδοθούν στις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στις μοριακές ατμόσφαιρες υδρογόνου και τους ωκεανούς μάγματος στα πλανητικά έμβρυα που αποτελούσαν τα χρόνια σχηματισμού της Γης. Credit: Illustration by Edward Young/UCLA and Katherine Cain/ Carnegie Institution for Science
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.

Θα έχει και η Γη παρόμοια τύχη; Για πρώτη φορά, αστέρι καταπίνει ολόκληρο πλανήτη

Πέμπτη, 04 Μαϊος 2023

1683305252102.png


Για πρώτη φορά, οι επιστήμονες παρατήρησαν τη στιγμή που ένα ετοιμοθάνατο αστέρι καταπίνει έναν πλανήτη, μια τύχη που θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει και η Γη.

Το εύρημα αυτό, ανήκει σε μια ομάδα επιστημόνων από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και το Ινστιτούτο Καλιφόρνια.
«Το ενδεχόμενο οι πλανήτες του ηλιακού συστήματος να καούν από τον ήλιο στο μέλλον ήταν κάτι που είχα διαβάσει για πρώτη φορά στο γυμνάσιο, οπότε ήταν σουρεαλιστικό να συνειδητοποιήσουμε ότι ίσως βρήκαμε το πρώτο παράδειγμα παρόμοιου γεγονότος σε πραγματικό χρόνο» τονίζει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Kishalay De, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, δήλωσε στο CNNi.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το αστέρι διογκώθηκε από το αρχικό του μέγεθος και στη συνέχεια άρχισε να σβήνει, καταπίνοντας κάθε ύλη στο πέρασμά του.

Οι αστρονόμοι το παρατήρησαν ως μια λευκή-καυτή λάμψη, ακολουθούμενη από ένα ψυχρότερο σήμα μεγαλύτερης διάρκειας, το οποίο αργότερα συμπέραναν ότι προκλήθηκε από την καταστροφή του πλανήτη.

«Μια νύχτα, παρατήρησα ένα αστέρι που έλαμπε 100 φορές πάνω από το κανονικό και στη διάρκεια μιας εβδομάδας, από το πουθενά», είπε ο Kishalay De.

«Δεν έμοιαζε με κανένα παρόμοιο αστρικό φαινόμενο που είχα δει ποτέ στη ζωή μου».

Η πλανητική καταστροφή, έλαβε χώρα περίπου 12.000 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Aquila και αφορούσε έναν πλανήτη στο μέγεθος του Δία, είπαν οι ερευνητές.

Παρατήρησαν τη δραστηριότητα τον Μάιο του 2020, αλλά χρειάστηκε ένας χρόνος για να καταλάβουν τι είχαν δει.

«Ένα από τα βασικά στοιχεία που προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε είναι η σκόνη που προκάλεσε πριν και μετά η καταστροφή», είπε ο De.

«Ωστόσο, χρειάζεται χρόνος για να ψυχθεί το αέριο και να αρχίσει να συμπυκνώνει τα μόρια της σκόνης».
Αυτό σήμαινε ότι η ομάδα έπρεπε να περιμένει για να καταλάβει τις ιδιότητες της σκόνης, εξήγησε ο De.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν την Τετάρτη στο περιοδικό Nature.

«Βλέποντας το μέλλον της Γης»

Το σήμα πρώτα εμφανίστηκε στα δεδομένα του Παρατηρητήριου Palomar στην Καλιφόρνια, στη συνέχεια ο De έψαξε δεδομένα για το ίδιο αστέρι από το Παρατηρητήριο Keck στη Χαβάη, πριν χρησιμοποιήσει μια υπέρυθρη κάμερα στο Παρατηρητήριο Palomar για να συγκεντρώσει περισσότερες πληροφορίες.

«Αυτά τα υπέρυθρα δεδομένα με άφησαν έκπληκτο», είπε ο De, που αρχικά πίστεψε ότι το αστέρι θα μπορούσε να συγχωνευόταν με άλλο αστέρι.

Ωστόσο, περαιτέρω ανάλυση χρησιμοποιώντας μετρήσεις από το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA, NEOWISE, αποκάλυψε ότι το αστέρι στην πραγματικότητα κατάπιε τον πλανήτη.

«Ιστορικά, ήταν πολύ δύσκολο να έχουμε αυτό το είδος υπέρυθρων δεδομένων, επειδή οι ανιχνευτές υπερύθρων είναι ακριβοί και είναι δύσκολο να κατασκευαστούν μεγάλες κάμερες που μπορούν να τραβήξουν επανειλημμένα φωτογραφίες από τον ουρανό», είπε ο De στο CNNi.

«Ωστόσο, βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας επανάστασης στην υπέρυθρη αστρονομία, με αρκετά νέα όργανα να έρχονται την επόμενη δεκαετία που ελπίζουμε ότι θα μας επιτρέψουν να ανακαλύψουμε παρόμοια γεγονότα».

«Στο εγγύς μέλλον, ελπίζουμε να είμαστε σε θέση να χρησιμοποιήσουμε την υπέρυθρη τεχνολογία για να αναγνωρίσουμε κάθε πλανήτη στον Γαλαξία μας που καταστρέφεται με παρόμοιο τρόπο», είπε στο CNNi.

Ο δικός μας πλανήτης θα έχει την ίδια μοίρα, αλλά όχι πριν από 5 δισεκατομμύρια χρόνια, λένε οι ερευνητές.
«Βλέπουμε το μέλλον της Γης», υπογράμμισε ο De. «Αν κάποιος άλλος πολιτισμός μας παρατηρούσε από 10.000 έτη φωτός μακριά, θα έβλεπε τον ήλιο να φωτίζεται ξαφνικά καθώς εκτοξεύει κάποιο υλικό, να τυλίγει τη Γη, και μετά να σχηματίζει σκόνη γύρω του, πριν επανέλθει στην πρότερη κατάστασή του».

Astronomers observe star swallowing planet for first time – and it’s

 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top