Εμπιστοσύνη: Από πού πηγάζει και πώς επηρεάζεται;

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
εμπιστοσυνη ΑΠΟΛΥΤΗ δεν εχω σε κανεναν και σε τιποτα..γιατι παντα υπαρχουν παραγοντες στο συμπαν που δεν γνωριζεις ή ελεγχεις...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Boom

Επιφανές μέλος

Ο Boom αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 12,249 μηνύματα.
εμπιστευομαι ατομα πολυ δυσκολα κυριως επειδη ειμαι πολυ κλειστος χαρακτηρας και δυσκολα θα μιλησω σε καποιον..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

_daemon_

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,537 μηνύματα.
Πίστευε απ ότι βλέπεις τα μισά, απ ότι ακούς τίποτα και πορεύσου ανάλογα....;)

Όταν εμπιστεύεσαι, σημαίνει ότι έχεις πεισθεί... για τις αρετές κάποιου, ενίοτε και για τις ικανότητες του κι επιπλέον σε διακατέχει η ενδόμυχη πεποίθηση ότι είσαι....ο τελικός αποδέκτης αυτών!
Εγωιστικό ή απλά αστείο, το αφήνω στην κρίση σας! Σας....εμπιστεύομαι!!!!!!!!!!!!:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

touma

Νεοφερμένος

Ο touma αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μηχανικός αυτοκινήτων και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 17 μηνύματα.
Δύσκολη απάντηση. Λοιπόν εγώ πιστεύω πως η εμπιστοσύνη κερδίζετε και μάλιστα πολύ δύσκολα ειδικά σήμερα που όπως μας έχουν κάνει οι ανάγκες της σημερινής ζωής όλοι κοιτάνε το συμφέρων τους. Τελικά η εμπιστοσύνη κτίζετε πάρα πολύ δύσκολα αλλά μπορεί να γκρεμιστεί πάρα μα πάρα πολύ εύκολα σε μια στιγμή. :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

papaki@

Νεοφερμένος

Η papaki@ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 8 μηνύματα.
Η εμπιστοσύνη δεν έχει να κάνει μόνο με τους άλλουσ.. Έχει να κάνει περισσότερο με τον ίδιο μας τον εαυτό.Αν νιώθουμε εμείσ καλά τότε είμαστε και με τουσ άλλουσ.Νιώθουμε πιο σιγουριά.Συμφωνώ βέβαια πως πρέπει να μασ το "βγάζει" και ο άλλοσ...Αλλά το θέμα είναι να του το βγάλουμε εμείσ πρώτα.
:)
Άμα καταφέρουμε και έχουμε εμπιστοσύνη σε μασ και τουσ άλλουσ τότε έχουμε ένα καλό στήριγμα στισ σχέσει μασ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Η εμπιστοσύνη δεν έχει να κάνει μόνο με τους άλλουσ.. Έχει να κάνει περισσότερο με τον ίδιο μας τον εαυτό.Αν νιώθουμε εμείσ καλάτότε είμαστε και με τουσ άλλουσ.Νιώθουμε πιο σιγουριά.Συμφωνώ βέβαια πως πρέπει να μασ το "βγάζει" και ο άλλοσ...Αλλά το θέμα είναι να του το βγάλουμε εμείσ πρώτα.
:)
Άμα καταφέρουμε και έχουμε εμπιστοσύνη σε μας και τουσ άλλουσ τότε έχουμε ένα καλό στήριγμα στισ σχέσει μασ.

Πως εννοεις το να εχουμε εμπιστοσυνη σε εμας?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
...είσαι το άλλο μου μισό!!! Έχω ακριβώς το ίδιο πιστεύω με το ίδιο σκεπτικό, χωρίς καμιά παραλλαγή!!! Μπράβο, κι έλεγα μόνο εγώ αισθάνομαι και λειτουργώ έτσι? Πράγματι μου είναι πολύ κουραστικό να κάνω τον ντεντέκτιβ για να διαπιστώσω αν ο άλλος αξίζει την εμπιστοσύνη μου.

Όταν είμαι με κάποιον φίλος, τότε ως δείγμα της αγάπης μου του χαρίζω την εμπιστοσύνη μου. Το πως θα τη διαχειριστεί είναι δικό του θέμα. Αν, όμως, με προδώσει και μετά θέλει να συνεχίσει να την απολαμβάνει θα πρέπει αυτή τη φορά να την κερδίσει με το σπαθί του.

Σχεδον σε ολα τα σημεια συμφωνω με την Angie..

...
Αλλωστε το να σε εμπιστευεται καποιος, δεν ειναι ενας τροπος να σου δειχνει και την αγαπη του...?!
Υπαρχει κατι πιο ομορφο και σημαντικο...? Για μενα...οχι.....

Βασικά όμως, όταν υπάρχει αγάπη, παύει η εμπιστοσύνη να είναι ...πανάκριβη!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

papaki@

Νεοφερμένος

Η papaki@ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 8 μηνύματα.
Εννοώ την εμπιστοσύνη σαν σιγουριά για τον ευατό μασ..(αναφέρομαι σε αυτό που με ρώτησεσ) Να τα έχουμε βρει μαζί του.Πιστεύω πωσ όταν έχουμε να κάνουμε με άλλουσ αν δεν έχουμε καταλάβει τον ίδιο μασ τον εαυτό τότε δεν θα θα μπορούμε να καταλάβουμε και αυτούσ.Και η εμπιστοσύνη είναι μέσα σε αυτό.Είναι βάση για κάθε σχέση στην ζωή μασ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

orathac

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Γεώργιος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Καλλιθέα (Αττική). Έχει γράψει 1,579 μηνύματα.
Θέμα "κέρδους" είναι, εμπιστεύεσαι για να σε εμπιστευτούν και vice versa. Τώρα το κέρδος είναι ανάλογο, είτε χρήμα είτε εξουσία, είτε σεξ είτε καλύτερη σχέση με ανθρώπους. Επίσης εμπιστεύεσαι και αυτόν που αγαπάς, άλλα άμα δεν σε εμπιστεύεται και εκείνος τον σουτάρεις ο νόμος μένει ίδιος απλά εξαρτάται από την ανοχή.

1) Υπάρχουν βαθμοί εμπιστοσύνης, έναν ξένο δεν το εμπιστεύεσαι σχεδόν σε τίποτα, αλλά όταν σε ένα ασανσέρ του πεις να πατήσει το κουμπί του ορόφου σου, του "εμπιστεύεσαι" κάτι ασήμαντο, κάποιον που μόλις γνώρισα θα τον εμπιστευόμουν να μου κρατήσει το τσιγάρο όσο κατουράω.

2) Δεν πάει έτσι, δεν υπάρχει μια μέρα που κάποιος εμπιστεύεται τον έναν ή τον άλλον, αυτά έχουν γίνει πριν γίνει γνωστός σου, απλά ασυνείδητα όσο γνωρίζεις έναν άνθρωπο τόσο ανεβαίνει το επίπεδο εμπιστοσύνης σου με αυτόν, μπορείς να το καταπολεμήσεις άμα έχεις επίγνωση επί του θέματος έτσι και αλλιώς δεν είναι όλοι οι γνωστοί όσο σωστοί προς εσένα όσο φαίνονται.

3) Ε μετά είναι η ανοχή, η μάνα σου θα έχει την μεγαλύτερη ανοχή, ο γείτονας είναι ακόμα πρωτολεβήτης δεν θα έχει πολύ ανοχή. Βέβαια οι παράγοντες είναι άπειροι.

4) Το 2 ανάποδα, όσο περισσότερη εμπιστοσύνη έχεις με κάποιον τόσο πιο πολύ καλύτερα τον γνωρίζεις και τόσο πιο πολύ θα σε εμπιστεύεται.

5) Από την μεριά της ψυχολογίας, είναι ασυνείδητο και συνειδητό, δεν είναι τι πιστεύω είναι αποδεδειγμένα αυτά όποιος δεν πιστεύει τις επιστήμες κοινωνιολογία και ψυχολογία είναι απλά μηδέν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Devina

Τιμώμενο Μέλος

Η Devina αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 5,968 μηνύματα.
Η εμπιστοσύνη αναπτύσσεται αν ο άλλος σου δίνει την αίσθηση ότι είναι ικανός να σου προσφέρει ασφάλεια. Με την ευρεύτερη έννοια που μπορεί να πάρει ο όρος.
Προσωπικά, δυστυχώς εμπιστεύομαι εύκολα και την έχω πατήσει. Αλλά μαθαίνω και η εμπειρία αυτή γίνεται κτήμα μου, και προσπαθώ να μην ξεφεύγω από αυτά που πρέπει.
Η εμπιστοσύνη μου οφείλω να ομολογήσω ότι τελικά δεν την χάνω και τόσο εύκολα, όσο μάλλον θα έπρεπε σε ειδικές περιπτώσεις.Αλλά προσπαθώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Να σου δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να σου παρέχει ασφάλεια είπες; :hmm:

Νομίζω πως δεν μπορείς να δείξεις εμπιστοσύνη με βάση απλά τις εντυπώσεις. Εμπιστοσύνη δείχνεις μόνο σε κάποιον που έχει ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ότι την αξίζει, μέσα από δύσκολες καταστάσεις που πραγματικά θα δοκιμάζουν την αξιοπιστία του. Ίσως λόγω αυτής της λανθασμένης αντίληψης, να της πατάς τόσο συχνά, όσο λες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Η εμπιστοσύνη προς τον έτερο πηγάζει βασικά από την ανθρώπινη αδυναμία απέναντι στη μοναξιά και τη μοναχικότητα. Πρώτος μάρτυράς της, κατά τη δυτική παράδοση, υπήρξε ο Αδάμ. Βέβαια, η Εύα δεν του ζήτησε να της δείξει εμπιστοσύνη, αλλά εκείνος την πίστεψε και δοκίμασε τον καρπό, και διαπίστωσε, ότι πράγματι ήταν "καλός στη γεύση"!
Είναι μία αδυναμία στο παρόν του ανθρώπου, να συναρτά το μέλλον του, από τη "γεύση" του παρελθόντος. Στην "αδυναμία" αυτή εδράζει και η αυτοματική (πλέον) λειτουργία του χρήματος, στις ανθρώπινες σχέσεις. Μόνον η απόλυτη πίστη στον Θεό που φανέρωσε ο Ιησούς Χριστός είναι ικανή συνθήκη, για τη θεραπεία αυτή, στο παρόν των ανθρώπων. Όταν πιστεύεις σ' αυτόν τον Θεό, δε σου μένει ίχνος πίστης, για οτιδήποτε άλλο. Επειδή απλούστατα τότε, εκείνα που θα εξυπηρετούσε στις ανθρώπινες σχέσεις το χρήμα, ικανοποιούνται από τα ενεργήματα της αγάπης. Η πίστη ανήκει στις (λογικές) αναγκαιότητες του Μαμμωνά, ενώ η αγάπη, στις συνέπειες της πίστης, μόνον προς τον Θεό. Γιατί μόνον αυτός είναι αναλλοίωτα Πιστός. Ενώ το χρήμα, πάντα ενέχει, κάποιο κρίμα!
Η εμπιστοσύνη επηρεάζεται βασικά και πάντα, ή από το μέλλον ή από την ολόπλευρη αφοσίωση προς το παρόν, νομίζω:redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Jimmaki

Νεοφερμένος

Η Δήμητρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 73 μηνύματα.
Δύσκολα κάποιος κερδίζει την εμπιστοσύνη μου,όμως την χάνει δύσκολα επίσης.Για να εμπιστευτώ κάποιον πρέπει να τον ξέρω καλά και να τον έχω δει σε διάφορες φάσεις της ζωής του και μετά, αν και δεν θα έπρεπε πολλές φορές ,δε τη χάνει καθόλου εύκολα:P'Οταν κάποιος με εμπιστεύεται προσπαθώ να φανώ αντάξια της εμπιστοσύνης του και πολλές φορές προσπαθώ να του την ανταποδώσω......
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

skatoula14

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Μυρτω!!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,102 μηνύματα.
εμπιστευομαι πολυ ευκολα τους ανθρωπους(και δεν χανουν την εμπιστοσυνη μου ευκολα),εκτος κι αν μου εχουν δειξει απο την αρχη της γνωριμιας μας πως δεν την αξιζουν...βεβαια την εχω πατησει αρκετες φορες, ομως πιστευω πως ειναι καλυτερα να εχουμε εμπιστοσυνη στους ανθρωπους παρα να τους απομακρυνουμε με την καχυποψια μας,γιατι στο τελος εμεις θα ειμαστε αυτοι που θα βγουμε χαμενοι...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Γενικα ειμαι εσωστρεφης ανθρωπος παρα την κοινωνικοτητα μου. Για να με ανοιξει καποιος θα πρεπει να τον εμπιστευτω και να τον θεωρησω ακινδυνο.
Εμπιστευομαι σχετικα δυσκολα και ειμαι απο τους καχυποπτους κι επιφυλακτικους ανθρωπους. Αυτο το παρατηρω χρονια με τα χρονια γιατι παλαιοτερα υπηρξα πιο ανοιχτη σε ακυρα ατομα κι εφαγα τα μουτρα μου. Οχι πως δε μου ξανασυνεβη αργοτερα η δε θα μου ξανασυμβει αλλα τουλαχιστον σημερα εχω την αντοχη αυτομουντζωματος και φτου κι απο την αρχη διορθωσεις. Με την αυτοκριτικη εχω καλες σχεσεις.
Εμπιστευομαι εναν ανθρωπο που ανοιγεται οσο εγω. Λιγο λιγο η φορα παρτιδα και οι δυο. Αυτο εξαρταται το ατομο και το ταιμινγκ μας. Εμπιστευομαι κυριως ατομα εχεμυθα κι οχι επιπολαια. Ατομα που δε με κοιτουν με φθονο, κι εχω γνωρισει τετοια μπολικα, τον οποιο μεταφραζουν ως θαυμασμο κι οχι ατομα αβγαλτα εννοωντας ατομα που τεινουν να κρεμαστουν απο πανω μου. Εμπιστευομαι ατομα δυνατα, που ακουν και σεβονται, ψαγμενα και προσγειωμενα.

Οταν εμπιστευομαι δε φοβαμαι καταρχας πως θακουστω και πως θα φανω. Μπορει να πω κατι που ξερω πως την επομενη στιγμη θα μετανιωσω, ομως ξεροντας πως ο αλλος με ξερει και με καταλαβαινει δε θα με παρεξηγησει. Θαμαι αντελως ανετη και κουλ.

Χανω δυσκολα την εμπιστοσυνη μου κι οταν φυσικα καποιος μου κανει κατι παρα πολυ κακο. Ευτυχως επιλεγω σε γενικες γραμμες καλους τυπους ανθρωπων γυρω μου που δε μου παιζουν βρωμιες. Προφανως το αποφευγω κι εγω δεν το επιτρεπω. Μου χει τυχει να εμπιστευτω συντομα ατομα αμφιβολου ηθικης και ψευτοαπατεωνες που χαν καποιο σκοπο/συμφερον απο μενα, ειτε συναισθηματικο ειτε οικονομικο/υλικο κοκ. Υπαρχουν στη ζωη μου δηλαδη για λιγο και μετα ξουτ συνηθως με κλωτσιες- εχω ενα κακο αλλα βγαινει και σε καλο, ομως κατα κυριο λογο ειναι κακο αλλα με καλες προθεσεις- κανω πειραματα στους ανθρωπους. Προσπαθω να το κανω ανωδυνα φυσικα χωρις να πληγωθει καποιος αλλα το κανω για να τσεκαρω αν αυτος κανει αυτο για μενα με την καρδια του.

Γενικα θεωρω πως με εμπιστευονται και μου ανοιγονται σχετικα ευκολα, δεν ξερω πως αλλα το καταφερνω ισως επειδη ειμαι ειλικρινης και δινω κι εγω εμπιστοσυνη ωστε να παρω λιγο λιγο.Οταν χανεται η εμπιστοσυνη μου υποφερω. Η εμπιστοσυνη για μενα ειναι το Α και το Ω στις σχεσεις. Συμβαινει σπανια κι οταν συμβαινει χανω τη γη. Φιλοσοφω και πλαθω κοσμοθεωριες, διαβαζω περισσοτερο, ψαχνομαι πολυ να βρω το γιατι, γιατι σταματησα να ανοιγομαι, γιατι απομακρυνθηκα συναισθηματικα, τι μου το δημιουργησε και πως. Οταν προκειται για ατομα αγαπης και χρονιες σχεσεις, δεν ψαχνω αυτο που εχασα, αλλου. Δεν αντικαθιστω με λιγα λογια.

Εχω ερωτημα εδω και θα κλεισω με αυτο.
Αν χαθει η εμπιστοσυνη κι απο τις δυο πλευρες ανακταται? Οταν η ζωη τα φερνει ετσι ωστε δυο ανθρωποι να φτασουν στο σημειο να διαφερουν κατα πολυ μεταξυ τους, μπορουν μετα απο καιρο να χτισουν τη σχεση τους απο την αρχη? Θεωρητικα γνωριζω πως μπορει να συμβει αρκει να θελουν και οι δυο. Οι εμπειριες σας τι απαντουν?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Achilles

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο King of Myrmidons αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,699 μηνύματα.
Εχω ερωτημα εδω και θα κλεισω με αυτο.
Αν χαθει η εμπιστοσυνη κι απο τις δυο πλευρες ανακταται? Οταν η ζωη τα φερνει ετσι ωστε δυο ανθρωποι να φτασουν στο σημειο να διαφερουν κατα πολυ μεταξυ τους, μπορουν μετα απο καιρο να χτισουν τη σχεση τους απο την αρχη? Θεωρητικα γνωριζω πως μπορει να συμβει αρκει να θελουν και οι δυο. Οι εμπειριες σας τι απαντουν?





Αν σπάσει το γυαλί, μπορεί να ξανακολήσει,
το ράγισμα όμως θα φαίνεται για πάντα.

Αν σε μια σχέση χαθεί η εμπιστοσύνη έστω και για ασήμαντα θέματα,
έκτοτε, θα υπάρχει πάντα η καχυποψία, για όλα.

Και για να απαντήσω στο ερώτημά σου,
όπως ήταν στην αρχή
η σχέση, αμόλυντη, δεν πρόκειται να ξαναγίνει.

Γνώμη μου και εμπειρία μου.




 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Καλημερα! Θα σας επαναφερω εδω με την ελπιδα πως δεν εχει παρατηρηθει το ερωτημα και με την ελπιδα να παρω μερικες απαντησεις επιπλεον, με ενδιαφερει πολυ να δω αποψεις σας

Αν χαθει η εμπιστοσυνη κι απο τις δυο πλευρες ανακταται? Οταν η ζωη τα φερνει ετσι ωστε δυο ανθρωποι να φτασουν στο σημειο να διαφερουν κατα πολυ μεταξυ τους, μπορουν μετα απο καιρο να χτισουν τη σχεση τους απο την αρχη? Θεωρητικα γνωριζω πως μπορει να συμβει αρκει να θελουν και οι δυο. Οι εμπειριες σας τι απαντουν?
κυριως για φιλικες σχεσεις
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Σχετικα με το θεμα υπάρχουν 2 βασικοι τροποι να ζουμε.

1. να μην εμπιστευομαστε κανεναν ποτέ ή πολυ δυσκολα και ποτέ 100%
2. να εμπιστευομαστε με το ρισκο να απογοητευτουμε.

Χτιζεται δυσκολα, γκρεμιζεται ευκολα, αλλά κάπου χανει το νοημά της και η ζωη και η καθε μερα και στιγμη, αν κάνουμε το 1ο αντι για το 2ο.
Με το 1ο, θα νιωθουμε μοναξια μεσα μας. Και δυστυχως το κανει πολυς κοσμος, και φυσικα νιωθει μοναξια και δεν ξερει και γιατι τη νιωθει.

Αν για καποιο λογο χαθει, κλονισθει, δεν πιστευω οτι ειναι γυαλι και δε μπορει να επανελθει, αλλά σιγουρα θα θελει χρονο και δοκιμασιες, ωστε να ξεριζωθει αυτο το "κι αν με προδωσει παλι; " απ το μυαλο μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Azimuthios

Νεοφερμένος

Ο Azimuthios αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 85 μηνύματα.
Αναμεσα στον Ανθρωπο και στον Θεο πρεπει να υπαρχει σχεση Εμπιστοσυνηs.
Εκεινοs ολα τα βλεπει ακομα και τιs πιο κρυφεs μαs σκεψειs και ετσι δεν μπορουμε να τον ξεγελασουμε.
Αρα ο μονοs δρομοs ειναι να του εχουμε τυφλη εμπιστοσυνη γιατι εκεινοs γνωριζει τιs αναγκεs μαs πριν απο εμαs.Στην σχεση αυτη εμπιστοσυνηs πρεπει και να τον ομολογειs παντου και παντοτε και να διακηρυξειs οτι ανηκειs σε αυτον και οτι εισαι δικοs του.
Ο Θεοs δινει μεγαλη σημασια στην ομολογια τηs πιστη σου,μην ντραπειs ποτε σου για εκεινον γιατι ειναι μεγαλο εμποδιο η κενοδοξια.Δεν θα ντραπειs ποτε σου να ομολογησειs για τον Χριστο μαs επειδη θα σε ειρωνευονται οι αλλοι.Κανεναs δεν κανει τον σταυρο του κατω απο το σακακι του περνανταs απο την εκκλησια για να μην τον δουν και ντραπει.Αν τον ντραπειs θα σε ντραπει και αυτοs το ειπε και ο ιδιοs << Οs εαν επαισχυνθη με και τουs εμου λογουs εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο Yιοs του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον,οταν ελθη εν τη δοξη του πατροs αυτου>>.
Αν τον αρνηθειs θα σε αρνηθει και αυτοs <<Oστιs δ αρνησεται με εμπροσθεν των ανθρωπων,αρνησομαι αυτον και εγω εμπροσθεν του πατροs μου>>.
Για αυτο πρεπει να το εχουμε καμαρι οτι ειμαστε Χριστιανοι Ορθοδοξοι διοτι ακολουθουμε ορθοδοξα τον χριστο μαs ειs την σωτηριαν.Αρχιστε απο σημερα κι ολαs Πνευματικο ορθοδοξο αγωνα και να μην ντρεπεστε ποτε να ομολογηται το ονομα του Ιησου Χριστου μαs και αν καποιοι σαs ειρωνευτουν για την ομολογια σαs αυτη ο Χριστοs για καθε κακοηθεια εναντιον σαs θα σαs δινει και απο ενα στεφανα οσο πιο πολυ θα σαs κακολογουν τοσα περισσοτερα στεφανα θα σαs δινει ο Χριστοs μαs για αυτη σαs την ομολογια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Αν για καποιο λογο χαθει, κλονισθει, δεν πιστευω οτι ειναι γυαλι και δε μπορει να επανελθει, αλλά σιγουρα θα θελει χρονο και δοκιμασιες, ωστε να ξεριζωθει αυτο το "κι αν με προδωσει παλι; " απ το μυαλο μας.

Πολυ ωραιο ''δεν πιστευω οτι ειναι γυαλι'' γιατι πραγματικα με αυτη τη φραση εχω εκνευριστει. Παμε και συγκρινουμε τα αισθηματα με ενα γυαλι, που ναι, δε λεω, ειναι ευθραυστα αλλα ταυτοχρονα κρυβουν δυναμη που το βρωμογυαλο δεν εχει.:P
Ευχαριστω Λορι!:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top