Ιδανικοί γονείς - ιδανικά παιδιά

[glayki]

Ναι και το μεγαλυτερο ειβαι να τρεχουμε μονίμως πισω απο τα παιδια και να θεωρούμε ότι μόνο εμείς φταίμε.

Εγώ τα μεγάλωσα από μικρά με τρόπο τέτοιο, ώστε να είναι πλήρως αυτόνομα. Δεν τρέχω πίσω από κανένα.

 

[Guest 126033]

Εγώ προβληματίζομαι για το εξής που ακούω : «Το σημαντικό είναι να πάρεις συνειδητά την απόφαση και να γινεις συνειδητά γονιός».
Και σκέφτομαι : Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει θέλω να γίνω γονιός και αγαπάω τα παιδιά φουλ ξερω γω; Κι αυτό αρκεί;

Το να φέρεις ένα παιδί στο κόσμο δεν ειναι και τόσο απλό ωστε να συγκαταλεγεται στο πλαίσιο "αν εισαι καλος"
Καλοί ειναι οι περισσότεροι θα έλεγα!

Περισσότερο θα πρέπει να αναρωτηθεις αν θα μπορεσω να είμαι ικανός γονιός σε ένα παιδί που δεν θα είναι "φυσιοκογικο" μπορεί να έχει ένα θέμα υγείας, μπορεί α ειβαι παραπάνω ζωηρό, μπορεί να ειναι στο φάσμα του αυτισμού, χίλια δύο μπορεί που πλαισιώνεται στο οριο " τέλειο παιδί" "

Επίσης τι γίνεται αν το μετανιώσεις και εν τέλει δεν ήταν οπως τα περίμενες; (γιατι μόνο το αντίστροφο ακούμε : Θα μετανιώσεις αμα δεν κάνεις παιδιά..)Το λες ή το θάβεις μέσα σου; Μάλλον το θάβεις επειδή είναι ίσως το μεγαλύτερο ταμπού και θα σε πάρουν με τις πέτρες.

Να μετανιώσεις που έκανες παιδί;

Πως ;
Να πεις εγώ δεν σε θελω δεν σε αγαπώ;
Γιατί;
Δεν γινετε σε καμια των περιπτωσεων αυτο .
Ουσιαστικά είναι σαν να ξεριζωνεις ένα δικό σου κομμάτι!
Άραγε πόσες γυναίκες που δεν αντιμετωπίζουν κάποιο άλλο θέμα μπορούν αν το κάνουν αυτό;

Υπάρχουν περιπτώσεις που σαν άνθρωπος αγανακτεις ,κουράζεσαι απελπίζεσαι και όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα!
Πότε δεν λες όμως μετάνιωσα...

Το βασικότερο όλων που εγωτουλάχιστον λέω με γυναίκες που συζητάμε μαζί το θεμα της μητροτητας είναι να μην έχουν σαν κριτήριο πως είναι με τα ξένα παιδιά.
Εκεί οσο και να τ αγαπάς δεν είσαι μαζί τους στα δυσκολα τους και φυσικά δεν είσαι μαζί τους όταν εσυ η ιδια σαν άνθρωπος έχεις και τις δυσκολίες σου !

Το βασικό όλων;
Κανένας μας δεν ξέρει αν ειναι ο γονέας που προσδοκά, γιατί τέλειος δεν υπάρχει, ειδικά στο θεμα παιδί ο τρόπος που διαπαιδαγωγουμε τα παιδιά μας εξαρτάται καθαρά από ποιο αξιακο σύστημα έχουμε υιοθέτηση!
Κανένας δεν γνωρίζει μέχρι την στιγμή που το παίρνει στα χέρια του ειδικά για μια μητέρα που αυτή ειναι ο αρχικός και βασικος φροντιστής του ,όπου μέσα από αυτή θα χτιστουν οι πρώτες πεποιθήσεις του οι οποιες θα καθορίσουν και την μετέπειτα πορεία της ζωής του .

 

[glayki]

Ξεχνάμε και μια βασική παράμετρο ότι το άτομο διαμορφώνει ακόμη το χαρακτήρα του καθόσον αναλαμβάνει το ρόλο του γονέα. Πχ εγώ απέκτησα στη δεκαετία των 20 τα δυο πρώτα παιδιά, διαμορφώθηκα μαζί τους ( διαδικασία σε εξέλιξη ακόμη) .. Αν κάνω flash back σε εκείνη την εποχή, θα δω έναν τελείως διαφορετικό άνθρωπο.. Καμία σχέση με την εικόνα μου σήμερα.

Άρα εκ των προτερων μόνο εικασίες μπορείς να κάνεις για το αν είσαι κατάλληλος πλην της αρχικής γενικής και αόριστης επιθυμίας.. Αλλάζεις συνεχώς

 

[amarelia]

Δεν γινετε σε καμια των περιπτωσεων αυτο .

Ξέρω ανθρώπους που μου έχουν εξομολογηθεί πως το μετάνιωσαν και πως καλύτερα να μην είχαν κάνει ποτέ παιδιά και να ζούσαν την ζωή τους ελεύθεροι.
Μεγάλοι άνθρωποι, τρίτης ηλικίας.
Και στο ίντερνετ αν ψάξεις εχει φόρουμς που ανώνυμα το παραδέχονται οχι ενας και δυό

 

[Wonderful]

Ξέρω ανθρώπους που μου έχουν εξομολογηθεί πως το μετάνιωσαν και πως καλύτερα να μην είχαν κάνει ποτέ παιδιά και να ζούσαν την ζωή τους ελεύθεροι.
Μεγάλοι άνθρωποι, τρίτης ηλικίας.
Και στο ίντερνετ αν ψάξεις εχει φόρουμς που ανώνυμα το παραδέχονται οχι ενας και δυό

Αυτές είναι εξαιρέσεις...ίσως αντιμετωπίζουν διάφορα ψυχολογικά προβλήματα που τους κάνουν να σκέφτονται με αυτό τον τρόπο . Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από την αγάπη του γονέα προς τα παιδιά του και κυρίως της μητέρας. Από τη στιγμή που το αισθάνεσαι μέσα σου να κινείται και να σε κλωτσαει μεχρι να γεννηθεί και να το πάρεις αγκαλιά ..δεν μπορώ να σου περιγράψω το συναίσθημα...Αγάπη και μόνο Αγάπη ! Στη συνέχεια όλη την υπόλοιπη ζωή σου ζεις με τον φόβο..μην πάθει τίποτα..να είναι γερό..να το ακούς χαρούμενο..να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα.. να το βοηθήσεις όσο μπορείς να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του..να του μάθεις να είναι Άνθρωπος πάνω από όλα..να σέβεται τους συνανθρώπους του και να βοηθά όταν υπάρχει ανάγκη.

 

[amarelia]

Αυτές είναι εξαιρέσεις...

110k εξαιρέσεις.
Κι αυτοί μόνο στο reddit και μόνο όσοι έχουν τα κότσια να το παραδεχτούν και εκεί.
https://www.reddit.com/r/regretfulparents/s/NkvZ0WAHb1

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από την αγάπη του γονέα προς τα παιδιά του

Ενας άνθρωπος μπορεί να νιώσει και να δώσει αγάπη με διάφορες μορφές και ποικίλους τρόπους.
Δεν ξέρω αν είναι η μεγαλύτερη σίγουρα δεν είναι η μοναδική.
Κι αν νιώθει κανείς πως αυτό είναι το απόλυτο και δεν υπάρχει άλλο ας μην ξεχνάμε πως σε μεγάλο βαθμό είσαι biologically wired να νιώθεις έτσι, οπότε δεν ξέρω κατά πόσο είναι 100% your choice.
In any case χαίρομαι που είσαι χαρούμενη, οπως έχω πεί πολλές φορές αυτός είναι ο σκοπός να μαστε χαρούμενοι με αυτά που επιλέγουμε.

 

[giannhs2001]

Αν σας βγει Ολυμπιακός ή Ρόμα να μην θεωρείτε τον εαυτό σας ιδανικό γονέα.

 

[Wonderful]

110k εξαιρέσεις.
Κι αυτοί μόνο στο reddit και μόνο όσοι έχουν τα κότσια να το παραδεχτούν και εκεί.
https://www.reddit.com/r/regretfulparents/s/NkvZ0WAHb1


Ενας άνθρωπος μπορεί να νιώσει και να δώσει αγάπη με διάφορες μορφές και ποικίλους τρόπους.
Δεν ξέρω αν είναι η μεγαλύτερη σίγουρα δεν είναι η μοναδική.
Κι αν νιώθει κανείς πως αυτό είναι το απόλυτο και δεν υπάρχει άλλο ας μην ξεχνάμε πως σε μεγάλο βαθμό είσαι biologically wired να νιώθεις έτσι, οπότε δεν ξέρω κατά πόσο είναι 100% your choice.
In any case χαίρομαι που είσαι χαρούμενη, οπως έχω πεί πολλές φορές αυτός είναι ο σκοπός να μαστε χαρούμενοι με αυτά που επιλέγουμε.

Δεν είναι η μόνη αγάπη .όχι.. από τότε που έχασα τον άνδρα μου που ζήσαμε πολλά χρόνια μαζί...πονάω..σε κάθε του σκέψη..νιώθω τα σωθηκαμου να με καίνε.. και την αγάπη μέσα μου να πλημμυρίζει..ίσως γι'αυτό δεν μπορώ ακόμα να κάνω άλλη σχέση ..γιατί δεν ξεπερνάει την αγάπη που νιώθω για εκείνον..

Για τους γονείς που αναφέρεις ότι μετάνιωσαν που έκαναν παιδιά..ειλικρινά δεν ξέρω τι να σου πω..λυπάμαι τα παιδιά..

 

[amarelia]

Δεν είναι η μόνη αγάπη .όχι.. από τότε που έχασα τον άνδρα μου που ζήσαμε πολλά χρόνια μαζί...πονάω..σε κάθε του σκέψη..νιώθω τα σωθηκαμου να με καίνε.. και την αγάπη μέσα μου να πλημμυρίζει..ίσως γι'αυτό δεν μπορώ ακόμα να κάνω άλλη σχέση ..γιατί δεν ξεπερνάει την αγάπη που νιώθω για εκείνον..

Πραγματικά λυπάμαι για αυτό.
Εύχομαι να μπορέσεις να βρείς την δύναμη να αναζητήσεις την ηρεμία μέσα σου κι αν το επιθυμείς να προχωρήσεις με οποιονδήποτε τρόπο θα σε κάνει να είσαι πλήρης και ευτυχισμένη.

 

[Wonderful]

Πραγματικά λυπάμαι για αυτό.
Εύχομαι να μπορέσεις να βρείς την δύναμη να αναζητήσεις την ηρεμία μέσα σου κι αν το επιθυμείς να προχωρήσεις με οποιονδήποτε τρόπο θα σε κάνει να είσαι πλήρης και ευτυχισμένη.

Σε ευχαριστώ πολύ!

 

[Valder]

Οχι απλά προσεκτικός, αλλά δεν είσαι ποτέ πια ξανά ο ίδιος όσον αφορά την ελευθερία κινήσεων.. Δε μπορείς να λες κάνω τη ζωή μου και στα τέτοια μου όλοι σας.

Με λύπη βέβαια διαπιστώνω στην πλειοψηφία γονέων διαζευγμενων που ξέρω πως ( όσο ηλίθια στερεοτυπικο και αν ακούγεται) το αρσενικό ,άπαξ και φύγει από το σπίτι, έχει την αφελή εντύπωση πως η ζωή συνεχίζεται και καλά κρασιά, σαν να μην απέκτησε ποτέ ισόβιες γονεικες υποχρεώσεις.

Σε αυτό συμφωνούμε.

Έχεις σκεφτει γιατι ποτε γινεται αυτό;

 

[Guest 126033]

Ξέρω ανθρώπους που μου έχουν εξομολογηθεί πως το μετάνιωσαν και πως καλύτερα να μην είχαν κάνει ποτέ παιδιά και να ζούσαν την ζωή τους ελεύθεροι.
Μεγάλοι άνθρωποι, τρίτης ηλικίας.
Και στο ίντερνετ αν ψάξεις εχει φόρουμς που ανώνυμα το παραδέχονται οχι ενας και δυό

Μετανοιωνουν εκ των υστέρων ..

Πολλές φορές σε τέτοιες μαρτυρίες βλέπεις την ουσία...
Ηθελαν να κάνουν παιδιά μόνο και μόνο για να εκπληρωθεί ίσως ένα δικό τους κομμάτι..
Ήθελαν μέσα από τα παιδιά να ζήσουν την ζωή που δεν έζησαν εκείνοι.
Ήθελαν παιδιά μόνο και μόνο για να δείξουν πράγματα στην κοινωνία και μέσα από αυτά να προβάλουν το εγώ τους ..
Ένα κύριο χαρακτηριστικό του ναρκισσισμου που πλεον ειναι διάχυτος άρα ας αντιληφθούμε τι γιμετε με τα παιδιά αυτών των ανθρώπων..

Σε μια ακρως πλεον ναρκισσιστικη κοινωνια τα νουμερα που παραθετης δεν μας ξαφνιαζουν ολους εμας που τα συνανταμε πολυ συχνα ,εφοσον τα παιδια ειναι καθαρα αποτελεσμα της εγωιστικης μας πλευρα ...

Εγω θελω να κανω παιδι ,εγω επιλεγω να ερθει στο κοσμο ,απο εκει και περα το πως θα το μεγαλωσω ,με ή οχι ελευθερια ειναι αλλο κομματι..

Έπειτα στο κομματι παιδί έρχεται και πάτα η πεποίθηση ότι είμαι αποδεκτός-ικανός μέσα από τη αποδοχη του άλλου...Άρα ένα παιδί όταν είναι αντίθετο με τους γονείς και δεν εισπράξει εκείνος αποδοχή τι κάνει; Το απορρίπτει, μετανιώνει...

Δυστηχως αυτή τη πυρηνική πεποίθηση ένα μικρό δείγμα της κοινωνιας μας έχει καταφέρει να την αναδιομορφωση ...

 

[glayki]

Σε αυτό συμφωνούμε.

Έχεις σκεφτει γιατι ποτε γινεται αυτό;

Νομίζω πως ευθύνες αναλογούν και στα δυο φύλα. Ο μεν άνδρας έχει γαλουχηθεί με την ιδέα πως η γυναίκα είναι η τροφός και ο βασικός φροντιστής των παιδιών και εγωιστικά λειτουργώντας άπαξ και αποχωρήσει της παραχωρεί τον ρόλο απλόχερα , η δε γυναίκα ξορκιζοντας το κακό που τη βρήκε αναλαμβάνει την πρόκληση να απόδειξει έμπρακτα πως μπορεί και χωρίς τη συνδρομή του.

 

[Valder]

Νομίζω πως ευθύνες αναλογούν και στα δυο φύλα. Ο μεν άνδρας έχει γαλουχηθεί με την ιδέα πως η γυναίκα είναι η τροφός και ο βασικός φροντιστής των παιδιών και εγωιστικά λειτουργώντας άπαξ και αποχωρήσει της παραχωρεί τον ρόλο απλόχερα , η δε γυναίκα ξορκιζοντας το κακό που τη βρήκε αναλαμβάνει την πρόκληση να απόδειξει έμπρακτα πως μπορεί και χωρίς τη συνδρομή του.

Εσυ το πήγες βαθιά.

Ποιός εκκινεί πιο συχνά το διαζύγιο; Οι γυναίκες.
Σε ποιές δινουν επιμέλεια με ανατροφή πιο συχνά τα δικαστηρια; Στις γυναικες.
Ποιοι λένε πιο συχνα "Το παιδι μου" αντι για "το παιδι μας", όταν χωρίζουν; Οι γυναίκες.


Ακόμα και πριν το διαζυγιο, (ή και μετα με τον νεο γκομενο), το παιδι ειναι στο κέντρο, ο μεσσίας, το αλάνθαστο, το άμεμπτο, το πολυπροσκύνητο. Οι άντρες πανε πορτπαγκαζ πίσω απο το παιδι, το σκυλο, τη γατα, τα φυτα, το γυμναστή και πάει λέγοντας.


Εμπρός λοιπόν σου λεει ο άλλος. "Παιδι σου" δεν έλεγες; Μεγάλωνέ το. Ας το κραταγες το σπίτι όρθιο κι ας μη το διαλούσες.

Δε σου λεω οτι συμφωνώ, σου λεω το σκεπτικο τους οπως το χω καταλάβει. Και δεν ειναι κι ολοι έτσι, ούτε σημαινει οτι δεν αγαπανε οι μπαμπαδες τα παιδια τους.

Αυτος ειναι κι ο λόγος που δεν ξαναδοκιμάζω με single moms. Πρώτον γιατι θελω τη δικη μου οικογενεια και τα λεφτα μου να πηγαινουν στα δικα μου παιδιά και δεύτερον δεν εχω καμια όρεξη να με βλέπει το παιδι ως ξένο και η μάνα να με έχει πάντα στο περίμενε. Οι περισσοτερες δεν ξερουν να διατηρουν ισορροπία μεταξύ μανας και γυναίκας. Απαξ και γινουν μανες, πλην προσωρινων εξαιρέσεων για ξέσπασμα, ξεχνάνε να είναι γυναίκες. Κι οποιος παει μαζι τους οφειλει να το δεχτει, πως πάνε πακετο αυτες οι καταστασεις. Κι εγω πλέον δεν το δέχομαι.

 

[amarelia]

Οι περισσοτερες δεν ξερουν να διατηρουν ισορροπία μεταξύ μανας και γυναίκας. Απαξ και γινουν μανες, πλην προσωρινων εξαιρέσεων για ξέσπασμα, ξεχνάνε να είναι γυναίκες.

Πόσο μεγάλη αλήθεια, τεράστια

 

[Wonderful]

Πάντως, με μεγάλη ειλικρινια καταθέτω ότι προσωπικά προτιμώ να είμαι μάνα από γυναίκα !

 

[Devil]

Εγώ τα μεγάλωσα από μικρά με τρόπο τέτοιο, ώστε να είναι πλήρως αυτόνομα. Δεν τρέχω πίσω από κανένα.

Δεν σε ξέρω,,,, οπότε δεν αναφέρομαι και σε σένα.

Γενικά ομως αρκετοί γονείς τα έχουν απο πίσω τα παιδιά τους και νομίζουν οτι πρέπει να φταίνε για τα πάντα.
Για μενα αυτό ειναι λάθος... μόνο στις περιπτώσεις που θα φτάσει 18 και μέχρι τοτε έχεις την ευθυνη του μη κανει καμιά μαλακία σοβαρή.

Απο την άλλη επειδή είπες αν θα έχω κουράγιο να ξανα παντρευτώ.... πιστεύω ναί. Γιατι είμαι ένας τύπος που δεν κολλάει... και θέλει να διορθώνει τα λάθη του και να προχωράει. Γυρνάμε σελίδα το χθές ηταν χθές... πάει τελειωσε.

Σε έναν χωρισμό έγιναν λάθη και απο τις δύο μεριές... αλλα εφόσον δεν θέλουν να κάτσουν να τα δούν και ο καθένας νιώθει δυσφορία και απέχθεια πλέον, προχωράμε παρακάτω δεν έχει κανενα νόημα να διαιωνίζεται η κατάσταση.

Και αν θες τη γνώμη μου ΜΗ λετε στα παιδιά σας τις διαφορές σας με τους άντρες σας... δεν τους ενδιαφέρουν και τους κάνουν και κακό.

 

[Samael]

Το να κάνεις second-guess τον εαυτό σου για το εαν πρόκειται να είσαι καλός γονιός δεν βοηθάει ιδιαίτερα. Ο καθένας μεγαλώνει τα παιδιά του με τον τρόπο που πιστεύει εκείνος καλύτερο. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες αντικειμενικά καλές και κάποιες κακές πρακτικές, αλλά αυτές μαθαίνονται. Δεν έχει νόημα να ανησυχείς για τις υπόλοιπες λεπτομέρειες στην διαπαιδαγώγιση γιατί εαν ήταν ένας ο τρόπος να γίνει αυτή, δεν θα μεγάλωνες το δικό ΣΟΥ παιδί. Δεν θα είχε κάποιο μοναδικό αποτύπωμα απο τον δικό σου χαρακτήρα δηλαδή. Και αναπόφευκτα όλοι οι άνθρωποι θα ήταν ίδιοι. Ευτυχώς αυτό ακόμα και εκ βιολογίας δεν είναι εφικτό.

Αυτό που χρειάζεσαι είναι θέληση και να "δεσμευτείς" πως θα αντιμετωπίσεις ώριμα όσες δυσκολίες και εαν προκύψουν, ακόμα και όταν δεν θα έχεις την διάθεση. Εαν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε πιθανότατα θα είσαι εντάξει θεωρώ.

 

[Valder]

Πάντως, με μεγάλη ειλικρινια καταθέτω ότι προσωπικά προτιμώ να είμαι μάνα από γυναίκα !

Συγγνωμη που θα στο πω, αλλά εγω αυτο το πράγμα το χω ζήσει και με εκνευρίζει.

Και θυμαμαι σκέφτηκα "δηλαδη για να ειμαστε μαζι και να με ριξεις, ήσουν γυναικα και μετα παρκαρες τη γυναικα και με αναγκαζεις να καταπιω 100% μανα κι οτι πει το παιδι;"

Δεν είπαμε να μην φροντισετε τα παιδάκια σας, αλλα πως κάνετε ετσι ρε συ. Κάνετε λες οπως ο Γκόλουμ με το δαχτυλίδι της Μόρντορ.

Θες να κανεις κατι με τη ζωή σου; Γιατι να παίρνεις γραμμη απο το παιδι σου; Το παιδι σου οφειλει να ακολουθει τις σκεψεις σου, οχι εσυ του παιδιου σου.

"Δε θελω να βρεις άλλον, νιωθω οτι προδιδεις το μπαμπά μου αν βάλεις αλλον μες το σπίτι μας" και πολλές φορές χωρις να το πουν καν αυτο το χειραγωγικό. Φρύδια που σηκωνονται στην αναφορά αλλου αντρα, μουτράκια, κλάμματα κλπ

Δηλαδη αν τα παιδια σας αυριο σας πουν να πηδηξετε απο γκρεμο θα το κάνετε; Ξέρουν καλύτερα οι καρποι τι ειναι καλο για λίπασμα, απ οτι το ίδιο το δέντρο;

Αμα νιωθετε περισσοτερο μανες απο γυναίκες μαγκιά σας, αλλά να παρκάρετε σε μια άκρη και να μην φλερτάρετε ούτε να σας γαργαλάει στο ελάχιστο, να μην κανετε ναζάκια, παιχνιδάκια ή οτιδήποτε, για να μη δημιουργείτε και ελπίδες ή ακομα χειρότερα σχέσεις.

Ο αλλος μπορει να τη θελει ανεξάρτητη, δυναμική, να μη φοβαται να παρει μια αποφαση για τη ζωη της και να μη βαζει μπροστα το παιδι ασπίδα.

Πρέπει να ξερει με τι "μπλέκει".

Edit: Κι οχι μονο για τον αντρα τολμω να πω αλλα και για τη ιδια τη γυναικα. Ναι, γουσταρει να βαφτεί, να ερωτευτεί, να γαμηθεί κι όλας να νιωσει το κορμι της να παίρνει μπροστα. Γιατί αυτο το θανατερό "την κοιμισα και τωρα ειμαι μανα". Δε μπορουν να το δεχτουν τα παιδια οτι εχετε και δική σας βούληση, θέληση και ζωή; Τι είστε; Μια μητρα με το σωλήνα ομφαλιο λώρο να ταίζετε το γομάρι ή τη γομάρα μέχρι να ερωτευτεί εκείνο αλλά εσείς στην πείνα;

 

[Devil]

Το να κάνεις second-guess τον εαυτό σου για το εαν πρόκειται να είσαι καλός γονιός δεν βοηθάει ιδιαίτερα. Ο καθένας μεγαλώνει τα παιδιά του με τον τρόπο που πιστεύει εκείνος καλύτερο. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες αντικειμενικά καλές και κάποιες κακές πρακτικές, αλλά αυτές μαθαίνονται. Δεν έχει νόημα να ανησυχείς για τις υπόλοιπες λεπτομέρειες στην διαπαιδαγώγιση γιατί εαν ήταν ένας ο τρόπος να γίνει αυτή, δεν θα μεγάλωνες το δικό ΣΟΥ παιδί. Δεν θα είχε κάποιο μοναδικό αποτύπωμα απο τον δικό σου χαρακτήρα δηλαδή. Και αναπόφευκτα όλοι οι άνθρωποι θα ήταν ίδιοι. Ευτυχώς αυτό ακόμα και εκ βιολογίας δεν είναι εφικτό.

Αυτό που χρειάζεσαι είναι θέληση και να "δεσμευτείς" πως θα αντιμετωπίσεις ώριμα όσες δυσκολίες και εαν προκύψουν, ακόμα και όταν δεν θα έχεις την διάθεση. Εαν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε πιθανότατα θα είσαι εντάξει θεωρώ.

Δεν θέλουν Σάμαελ μου τα άτομα που τα λένε αυτα ούτε σοβαρές δεσμεύσεις ουτε ευθύνες... ουτε τίποτα απο όλα αυτά. Τωρα εντάξει ψαχνουμε στο ρέντιτ να δουμε ποιοί μετάνιωσαν που έκαναν παιδιά για να το πάρουμε ως γραμμή και επιχείρημα... και τόσοι αλλοι που δεν μετάνιωσαν γιατι δεν μας εμπνέουν ;;;

για αυτο σου λέω οποιος ή όποια λέει τέτοια ΔΕΝ θέλουν. Και καλό θα είναι αν έχεις σχέση με έναν τέτοιο άτομο και εσυ θές να κάνεις οικογένεια να κάνετε μια όσο πιο νωρίς γινεται συζήτηση και αν δείς δογματισμούς και φανατίλες ... άντε γειά.

Εχω στη δουλειά μια συνάδελφο ειναι 45 δεν ήθελε ποτέ... αυτα ελεγε σαν να τη διαβάζω... και ξέρεις τι λέει τωρα... ΚΑΛΥΤΕΡΑ λέει παω και τις εκδρομές μου , δεν έχω και έναν μαλάκα να με ελέγχει. Αυτη έτσι το βλέπει. Δικαιώμα της.

Προχωράμε.