Να μένουν οι ενήλικοι με τους γονείς τους;

[cha0s]

Είμαι 28 χρονών και νοικιάζω σπίτι.
Είχα ζήσει και παλαιότερα μόνος, ως φοιτητής, αλλά πλέον καλύπτω εγώ εξ ολοκλήρου τα έξοδα και τις υποχρεώσεις του σπιτιού - διατροφής μου (ως φοιτητής υπήρχε και η λέσχη), οπότε δεν είναι ακριβώς το ίδιο.
Ποτέ δεν είχα θέμα με τους γονείς μου, πάντα χαλαροί ήταν και καθόλου παρεμβατικοί, αλλά ήρθε η ώρα να «ανοίξω τα φτερά μου» (πολύ κλισέ φράση, το ξέρω).
Δεν παίρνω ένα σκασμό λεφτά για να είμαι φουλ άνετος, αλλά τουλάχιστον νιώθω οκ με τον εαυτό μου που τα βγάζω πέρα, κάνω και μια μικρή αποταμίευση, κανονίζω εγώ πως θα φτιάξω το σπίτι μου, πότε θα φέρω κόσμο κλπ και ζω ανεξάρτητα. Δε θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου 28 χρονών και να μου πλένει και να σιδερώνει τα βρακιά μου η μάνα μου.
Οι γονείς μου είναι πάντα δίπλα μου, απλά από ένα σημείο και μετά οι γονείς θα πρέπει να είναι δίπλα στα παιδιά τους διακριτικά. Πολλές φορές, οι γονείς ευθύνονται που τα παιδιά τους δεν βγαίνουν εύκολα από το comfort zone.

 

[Jack of Spades]

Ναι γιατί και να βγαίνει κάποιος οικονομικά με ένα μισθό , σου λέει θα βάλω αυτά τα λεφτά στην άκρη για δραστηριότητες, ταξίδια και χόμπι αντί να κάνω ''το σκατό μου παξιμάδι'' να πάω να νοικιάσω καμιά παράγκα και να τη βγάζω με το ζόρι . Θα νοικιάσει κάποιος που συνήθισε να ζει μόνος του και το έχει σε προτεραιότητα.

Να το σκεφτεί αυτό κάποιος πιτσιρικάς που μόλις έπιασε δουλειά με το βασικό μισθό το καταλαβαίνω, άντε να κάτσει ένα διάστημα με τους γονείς του μέχρι να πάρει κάπως τα πάνω του οικονομικά, συνεισφέροντας παράλληλα στα έξοδα και στις δουλειές του σπιτιού...εδώ όμως μιλάμε για 30+άρηδες οκνηρούς μαντράχαλους που όλη μέρα είναι «μάνααα φαΐ», «μάνααα πλύνε μου αυτό», «μάνααα σιδέρωσε μου εκείνο» και τα σχετικά!
Καταλαβαίνεις το μέγεθος της σαπίλας αυτού του τρόπου ζωής, ακόμη κι αν οι γονείς είναι οι πιο τέλειοι άνθρωποι του κόσμου;
Πως θα είναι η ζωή αυτών των ανθρώπων όταν οι γονείς τους αποδημήσουν;
Με τι ανάστημα θα κρατήσουν και θα σταθούν δίπλα σε μια γυναίκα (κι αντίστροφα) και θα κάνουν τη δική τους οικογένεια;

 

[Devil]

 

[BeatrixKiddo]

Όταν έχεις έναν βασικό μισθό όμως και τα βγάζεις πέρα με το ζόρι; Και το ενοίκιο είναι 4 κατοσταρικα; Πόσο να υπομένεις ποσο να το δέχεσαι. Κάποιοι άνθρωποι αναγκαστικά στηρίζονται ακόμα και οικονομικά στους γονείς τους δυστυχώς.

 

[Devil]

Εγώ παντως αν ήθελα να καλό περνάω με γυναίκες κ μπαρ κ εξόδους θα εμένα στο πατρικο μ χαλαρά... Από κάτω έχω μία γκαρσονιέρα.

Και ας έλεγε ο καθένας ότι ήθελε τι με νοιάζει ; εγώ θα ήξερα ότι δεν ειμαι μαμάκιας.

 

[Jack of Spades]

Όταν έχεις έναν βασικό μισθό όμως και τα βγάζεις πέρα με το ζόρι; Και το ενοίκιο είναι 4 κατοσταρικα; Πόσο να υπομένεις ποσο να το δέχεσαι. Κάποιοι άνθρωποι αναγκαστικά στηρίζονται ακόμα και οικονομικά στους γονείς τους δυστυχώς.

Τότε βρίσκεις 1-2 ανθρώπους που παίρνουν κι αυτοί έναν αντίστοιχο μισθό και νοικιάζετε όλοι μαζί μια μεγάλη μεζονέτα/μονοκατοικία (που το κόστος ενοικίου ανά τ.μ. είναι μικρότερο από το αντίστοιχο ενός διαμερίσματος) ή τελοσπάντων ένα σπίτι που βολεύει και βοηθά κάποιον/α ν' απογαλακτιστεί απ' τους γονείς του/της...ό,τι δηλαδή κάνουν κι οι περισσότεροι άνθρωποι στον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο που δε δουλεύουν ως senior managers σε πολυεθνικές για να έχουν την άνεση να νοικιάζουν σοβαρά σπίτια μόνοι!
Κι αυτό όσον αφορά Αθήνα και Θεσσαλονίκη, γιατί επαρχία βρίσκεις και με 200-300 ευρώ μια χαρά άνετο σπίτι για να μείνεις μόνος/η...

Εγώ παντως αν ήθελα να καλό περνάω με γυναίκες κ μπαρ κ εξόδους θα εμένα στο πατρικο μ χαλαρά... Από κάτω έχω μία γκαρσονιέρα.

Και ας έλεγε ο καθένας ότι ήθελε τι με νοιάζει ; εγώ θα ήξερα ότι δεν ειμαι μαμάκιας.

Εσύ μπορεί να ξέρεις ότι είσαι κι ο Iron Man, τι μ' αυτό;
Τη γυναίκα τη ρώτησες;

 

[Ion.]

Τη γυναίκα τη ρώτησες;

Δεν τις νοιάζει όλες αυτό . Έχω παράδειγμα από τον κύκλο μου που το συγκεκριμένο άτομο μέχρι τα 28 έμενε με τους γονείς του και μετά νοίκιασε με την κοπέλα του . Τι θα έπρεπε δηλαδή να τον αφήσει η κοπέλα? Ή μήπως βγαίνει το συμπέρασμα ότι επειδή έμενε μέχρι τότε με τους γονείς του δε θα έφευγε ποτέ ;

νοικιάζετε όλοι μαζί μια μεγάλη μεζονέτα/μονοκατοικία (που το κόστος ενοικίου ανά τ.μ. είναι μικρότερο από το αντίστοιχο ενός διαμερίσματος)

Έχεις δει τις τιμές για κάτι τέτοιο ; Καθόλου πιο οικονομικο δεν βγαίνει

 

[Jack of Spades]

α)Δεν τις νοιάζει όλες αυτό . Έχω παράδειγμα από τον κύκλο μου που το συγκεκριμένο άτομο μέχρι τα 28 έμενε με τους γονείς του και μετά νοίκιασε με την κοπέλα του . Τι θα έπρεπε δηλαδή να τον αφήσει η κοπέλα? Ή μήπως βγαίνει το συμπέρασμα ότι επειδή έμενε μέχρι τότε με τους γονείς του δε θα έφευγε ποτέ ;

β)Έχεις δει τις τιμές για κάτι τέτοιο ; Καθόλου πιο οικονομικο δεν βγαίνει

α)Αν συνέχιζε να μένει με τους γονείς του επ' αόριστο τι νομίζεις ότι θα έκανε, θα καθόταν να τον περιμένει;

β)Δεν είμαι μεσίτης, ούτε έχω κάνα λόγο να κάτσω να συζητήσω τιμές ακινήτων σ' ένα άσχετο θέμα ενός άσχετου forum...το point μου είναι ότι όποιος θέλει ν' απογαλακτιστεί μπορεί να το κάνει ακόμη και με το βασικό μισθό κι όποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει!

 

[Ion.]

Αν συνέχιζε να μένει με τους γονείς του επ' αόριστο τι νομίζεις ότι θα έκανε, θα καθόταν να τον περιμένει;

Προφανώς και όχι. Αλλά γιατί να συνεχίζε ? Γιατί υπάρχει η αντίληψη πως αν κάποιος μένει με τους γονείς του θα το κάνει επ' αόριστον?

Δεν είμαι μεσίτης, ούτε έχω κάνα λόγο να κάτσω να συζητήσω τιμές ακινήτων σ' ένα άσχετο θέμα ενός άσχετου forum..

Πριν πούμε κάτι καλό είναι να γνωρίζουμε και μερικά πράγματα σχετικά με αυτό , αλλιώς πρόκειται για γενικολογιες ...

το point μου είναι ότι όποιος θέλει ν' απογαλακτιστεί μπορεί να το κάνει ακόμη και με το βασικό μισθό κι όποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει!

Σίγουρα ισχύει για κάποιους , αλλά ΟΛΟΙ αυτοί που μένουν μόνοι τους (οι περισσότεροι κάτω των 30 δηλαδή ) είναι μαμακηδες - τεμπέληδες κλπ ?( Αναφέρομαι κ στα δύο φύλα)

 

[Devil]

Εσύ μπορεί να ξέρεις ότι είσαι κι ο Iron Man, τι μ' αυτό;
Τη γυναίκα τη ρώτησες;

Οχι. Η αλήθεια είναι ότι δεν πηρα την άδεια της πριν τη γνωρίσω για το πως θα ζω.

Αμα ήθελε ας πηγαιναμε να νοίκι ασουμε κάπου οι δυο μας.

Αμα δεν της άρεσε ας πήγαινε παρακατω.

Να γράφουν στο βιογραφικό στα σοσιαλ οτι ψάχνουμε γκομενους με 10 έτη προυπηρεσια διαμονής μόνοι τους σε ενοίκιο. Απαραίτητη προυποθεση!

Εγώ τα λεφτά μ όσο δε μενω με κάποια δεν τα δίνω σε ενοίκια εκτός κ αν φυγω για επαρχία. Ειδικά στην Αθήνα.

 

[cha0s]

Καταλαβαίνω από ορισμένα σχόλια ότι η έννοια του shared house δεν είναι διαδεδομένη στην Ελλάδα. Σε αρκετές χώρες του εξωτερικού, είναι σύνηθες φαινόμενο κάποιος να νοικιάζει ένα δωμάτιο από ένα σπίτι και όλο το υπόλοιπο να είναι κοινόχρηστο. Κυρίως φοιτητές το κάνουν αυτό, αλλά και εργαζόμενοι όταν δε βγαίνουν οικονομικά. Και δεν είναι ούτε κατακριτέο, ούτε ντροπή φυσικά.
Και αν ήμουν σε τέτοια θέση που δεν έβγαινα οικονομικά να συντηρήσω μόνος ένα σπίτι, θα το έκανα, από το να ζω με τους δικούς μου. Λίγη ανεξαρτησία δε βλάπτει.
Όταν κάποιος δεν έχει μάθει να φροντίζει/συντηρεί μόνος του τον ευατό του και να έχει μπει στη διαδικασία/νοοτροπία πώς να κρατάς ένα σπίτι με ο,τι αυτό συνεπάγεται (συνέπεια σε πάγια έξοδα, υποχρεώσεις, διατροφή κλπ), απορώ μελλοντικά αν θέλει να κάνει οικογένεια και παιδί, πώς θα το συντηρεί.

 

[jj!]

Εγώ θα πω ότι είναι εύκολο να κουνάς το δάχτυλο στους ανθρώπους που εξοικονομούν χρήματα μένοντας στο σπίτι των γονιών τους στο ξεκίνημά τους, όταν εσύ ο ίδιος βρήκες έτοιμη καριέρα ή/και σπίτι από τους γονείς...

Κι όποιος έχει τη μύγα, ας μυγιαστεί

 

[cha0s]

Εγώ θα πω ότι είναι εύκολο να κουνάς το δάχτυλο στους ανθρώπους που εξοικονομούν χρήματα μένοντας στο σπίτι των γονιών τους στο ξεκίνημά τους, όταν εσύ ο ίδιος βρήκες έτοιμη καριέρα ή/και σπίτι από τους γονείς...

Κι όποιος έχει τη μύγα, ας μυγιαστεί

Αυτό είναι δεδομένο, δε χρειάζεται καν να το αναφέρεις.
Σίγουρα ευνοείται αυτός που τα έχει έτοιμα. Εμείς δε μιλάμε για την εξαίρεση αλλά για τον κανόνα. Δεν είχαμε όλοι έτοιμο σπίτι ή στρωμένη δουλειά. Ωστόσο, πάντα θα υπάρχουν αυτές οι περιπτώσεις.

 

[jj!]

Αυτό είναι δεδομένο, δε χρειάζεται καν να το αναφέρεις.
Σίγουρα ευνοείται αυτός που τα έχει έτοιμα. Εμείς δε μιλάμε για την εξαίρεση αλλά για τον κανόνα. Δεν είχαμε όλοι έτοιμο σπίτι ή στρωμένη δουλειά. Ωστόσο, πάντα θα υπάρχουν αυτές οι περιπτώσεις.

Συμφωνώ πάνω σε αυτό. Όμως αυτό που έχω παρατηρήσει από τον κύκλο μου είναι ότι αυτοί που ξεκίνησαν να ζουν μόνοι τους (κάτω των 30), συνήθως είχαν βοήθεια από τους γονείς, είτε παραχωρώντας τους σπίτι της ιδιοκτησίας τους, είτε πληρώνοντας εκείνοι το ενοίκιο μέχρι να ορθοποδήσει το παιδί. Όσοι, δε, είχαν και έτοιμη δουλειά (γραφείο, επιχείρηση, whatever) είχαν λύσει ήδη τα προβλήματά τους και απλώς έπρεπε να συνεχίσουν και να μην τα κάνουν μαντάρα.

Όμως, εμείς που προσπαθούμε και θέλουμε κάποια στιγμή να φύγουμε από το πατρικό και δεν έχουμε όλη αυτή την στήριξη από πίσω, πρέπει να μαζέψουμε ένα σεβαστό ποσό για οποιαδήποτε γκαντεμιά προκύψει. Αν εγώ ας πούμε πάρω την απόφαση να ανοίξω δικό μου νοικοκυριό και μέσα σε έναν μήνα απολυθω από τη δουλειά μου τι θα κάνω; Θα γυρίσω κλαίγοντας στη μάνα μου; Ή το πιο απλό: όταν μπω στο νέο μου σπίτι, ποιος θα αγοράσει τα έπιπλα, τις συσκευές; Ποιος θα δώσει ντουκου τα πρώτα ενοίκια;
Για αυτά πρέπει να έχεις φτιάξει μία μπάζα, που συνήθως γίνεται από τα 25 και μετά στην καλύτερη. Αλλά αν κρίνω και πάλι από τον κύκλο μου, οι περισσότεροι συνεχίζουν με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, οπότε η ηλικία που βγαίνουν στην αγορά ανεβαίνει κοντά στα 30...

 

[cha0s]

Όμως, εμείς που προσπαθούμε και θέλουμε κάποια στιγμή να φύγουμε από το πατρικό και δεν έχουμε όλη αυτή την στήριξη από πίσω, πρέπει να μαζέψουμε ένα σεβαστό ποσό για οποιαδήποτε γκαντεμιά προκύψει. Αν εγώ ας πούμε πάρω την απόφαση να ανοίξω δικό μου νοικοκυριό και μέσα σε έναν μήνα απολυθω από τη δουλειά μου τι θα κάνω; Θα γυρίσω κλαίγοντας στη μάνα μου; Ή το πιο απλό: όταν μπω στο νέο μου σπίτι, ποιος θα αγοράσει τα έπιπλα, τις συσκευές; Ποιος θα δώσει ντουκου τα πρώτα ενοίκια;
Για αυτά πρέπει να έχεις φτιάξει μία μπάζα, που συνήθως γίνεται από τα 25 και μετά στην καλύτερη. Αλλά αν κρίνω και πάλι από τον κύκλο μου, οι περισσότεροι συνεχίζουν με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, οπότε η ηλικία που βγαίνουν στην αγορά ανεβαίνει κοντά στα 30...

Κατ εμέ, καλή ηλικία για να βγει στην αγορά εργασίας είναι 26-27. Αγορά εργασίας εννοώ με μια σωστή δουλειά που θα σου παρέχει ένα στάνταρ και νορμάλ εισόδημα, όχι φοιτητοδουλειές (καφετέριες που είναι με μεροκάματα και αν θα σε βάλουν να δουλέψεις και πότε είτε πωλητής-ταμίας που δίνουν βασικό μισθό και αν).
Μέχρι τα 27 προλαβαίνει κάποιος και να τελειώσει σπουδές ακόμα και μεταπτυχιακό, και παράλληλα να έχει μια δουλειά για να καλύπτει τα προσωπικά του έξοδα + μια μικρή αποταμίευση για να κάνει τη «μπάζα»

 

[Ion.]

Καταλαβαίνω από ορισμένα σχόλια ότι η έννοια του shared house δεν είναι διαδεδομένη στην Ελλάδα. Σε αρκετές χώρες του εξωτερικού, είναι σύνηθες φαινόμενο κάποιος να νοικιάζει ένα δωμάτιο από ένα σπίτι και όλο το υπόλοιπο να είναι κοινόχρηστο. Κυρίως φοιτητές το κάνουν αυτό, αλλά και εργαζόμενοι όταν δε βγαίνουν οικονομικά. Και δεν είναι ούτε κατακριτέο, ούτε ντροπή φυσικά.
Και αν ήμουν σε τέτοια θέση που δεν έβγαινα οικονομικά να συντηρήσω μόνος ένα σπίτι, θα το έκανα, από το να ζω με τους δικούς μου. Λίγη ανεξαρτησία δε βλάπτει.
Όταν κάποιος δεν έχει μάθει να φροντίζει/συντηρεί μόνος του τον ευατό του και να έχει μπει στη διαδικασία/νοοτροπία πώς να κρατάς ένα σπίτι με ο,τι αυτό συνεπάγεται (συνέπεια σε πάγια έξοδα, υποχρεώσεις, διατροφή κλπ), απορώ μελλοντικά αν θέλει να κάνει οικογένεια και παιδί, πώς θα το συντηρεί.

Δεν είναι διαδεδομένη η έννοια στην Ελλάδα γιατί πολύ απλά δεν συμφέρει κάτι τέτοιο , και επιτέλους σταματήστε να συγκρίνετε την Ελλάδα με το εξωτερικό.Αν το κάνετε , συγκρίνετε και βιοτικό επίπεδο , συνθήκες εργασίας κλπ . Και στο κάτω κάτω γιατί με το που βρει κάποιος δουλειά να τα δώσει όλα στα ενοίκια? Δηλαδή εγώ που στα 19 δουλεύω πρέπει να βιαστω να φύγω από το πατρικό μου και να τα δώσω στα ενοίκια ? Για να βγαίνω ίσα ίσα και να μην μπορώ να κάνω τίποτα επιπλέον; Ούτε μια επιπλέον ξένη γλώσσα, το δίπλωμα οδήγησης ή ακόμα και κάτι που μου αρέσει ως χόμπι? Και το ότι μένω με τους γονείς μου αλλά όχι με έναν ή δύο ξένους με κάνει μαμακια ???? Νομίζω σε άλλα πράγματα φαίνεται το αν έχεις απογαλακτιστει και όχι μόνο στο ποιοι είναι οι συγκάτοικοι σου .

 

[cha0s]

Δεν είναι διαδεδομένη η έννοια στην Ελλάδα γιατί πολύ απλά δεν συμφέρει κάτι τέτοιο , και επιτέλους σταματήστε να συγκρίνετε την Ελλάδα με το εξωτερικό.Αν το κάνετε , συγκρίνετε και βιοτικό επίπεδο , συνθήκες εργασίας κλπ . Και στο κάτω κάτω γιατί με το που βρει κάποιος δουλειά να τα δώσει όλα στα ενοίκια? Δηλαδή εγώ που στα 19 δουλεύω πρέπει να βιαστω να φύγω από το πατρικό μου και να τα δώσω στα ενοίκια ? Για να βγαίνω ίσα ίσα και να μην μπορώ να κάνω τίποτα επιπλέον; Ούτε μια επιπλέον ξένη γλώσσα, το δίπλωμα οδήγησης ή ακόμα και κάτι που μου αρέσει ως χόμπι? Και το ότι μένω με τους γονείς μου αλλά όχι με έναν ή δύο ξένους με κάνει μαμακια ???? Νομίζω σε άλλα πράγματα φαίνεται το αν έχεις απογαλακτιστει και όχι μόνο στο ποιοι είναι οι συγκάτοικοι σου .

Δεν μιλάμε για 19 χρονών. Στα 19 καλά κάνεις και μένεις με τους δικούς σου και δεν είναι κακό. Είναι λογικό.
Αυτό που λέμε είναι να είσαι πχ 30 και να μένεις με τους δικούς σου δίχως να κάνεις κάποιο βήμα να ξεκουνηθείς από το comfort zone. Εκεί είναι το πρόβλημα!

 

[dum dum boy]

βέβαια, από την άλλη σκέφτομαι, ότι είναι καλό να έχεις γονείς, δλδ να ζουν ακόμα. καλο επίσης να μην χρειάζεται να ζήτε μαζί για να τους προσέχεις.

 

[Valder]

βέβαια, από την άλλη σκέφτομαι, ότι είναι καλό να έχεις γονείς, δλδ να ζουν ακόμα. καλο επίσης να μην χρειάζεται να ζήτε μαζί για να τους προσέχεις.

Επειδή είχα θάνατο πρόσφατο (η γιαγιά μου που με μεγάλωσε σαν δεύτερη μάνα μου) θα σου πω μια διαφορά που είδα σε μένα.

Από εκεί που δεν ήθελα να πατάω στο πατρικό μου γιατί μου βρώμαγε που κοιμόντουσαν με τις κότες, αγάπησα την παρουσία των γονιών μου και κάθομαι μαζί τους πιο πολύ, επισκέψεις, μέρες πχ. .

Λες, ας τους έχω ζωντανούς, κι ας μου φύγει ο κώλος λίγο παραπάνω.


Αλλάζει την αντίληψη της ζωής ο θάνατος.

Σόρρυ για το μακάβριο αλλά ήθελα να το πω.

 

[Guest 302501]

Επειδή είχα θάνατο πρόσφατο (η γιαγιά μου που με μεγάλωσε σαν δεύτερη μάνα μου) θα σου πω μια διαφορά που είδα σε μένα.

Από εκεί που δεν ήθελα να πατάω στο πατρικό μου γιατί μου βρώμαγε που κοιμόντουσαν με τις κότες, αγάπησα την παρουσία των γονιών μου και κάθομαι μαζί τους πιο πολύ, επισκέψεις, μέρες πχ. .

Λες, ας τους έχω ζωντανούς, κι ας μου φύγει ο κώλος λίγο παραπάνω.


Αλλάζει την αντίληψη της ζωής ο θάνατος.

Σόρρυ για το μακάβριο αλλά ήθελα να το πω.

Πολύ σωστό αυτό
Συλλυπητήρια για τη γιαγιά σου, να ζήσετε να την θυμόσαστε και πάντα με όμορφες αναμνήσεις