Οι φετινές παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσουμε...

[jrot6]

Πριν κανα μηνα ειδα το Βασιλια Ληρ στο Βασιλικο θεατρο Θεσσαλονικης..Η παρασταση ξεφευγει απο το κλασσικο (σκεφτειται οτι υπαρχει μεχρι και μπαντα που παιζει live) αλλα εγω ενθουσιαστηκα με το αποτελεσμα..

Νομιζω οτι παιζεται ακομα..Το προτεινω ανεπιφυλακτα..

π.ς. Και ενα τιπ..Καθε Πεμπτη βραδυ εχει λαικη βραδυα με 12 ευρω εισητηριο..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

είδα μια παράσταση χορού το εονναγκάτα

εγώ δεν έχω σχόλια αλλά έχει κάποιος άλλος

πλάτωνα νομίζω τονελένε

“Περί Έρωτος”, απόσπασμα από το Συμπόσιο του Πλάτωνα:
“…Πρωτίστως πρέπει να καταλάβετε καλά την φύση του ανθρώπου και τις περιπέτειές της. Παλαιά δηλαδή ο οργανισμός μας δεν ήταν ο ίδιος, όπως τώρα, ήταν διαφορετικός. Πρώτα πρώτα τα φύλα των ανθρώπων ήταν τρία, και όχι όπως σήμερα δύο, αρσενικόν και θηλυκόν. Υπήρχεν ακόμη και ένα τρίτο, αποτελούμενο απʼ αυτά τα δύο. Το όνομά του μένει ακόμη, το ίδιο όμως έχει εξαφανισθεί: το ανδρόγυνο. Ήταν τότε ένα ξεχωριστό φύλο, και συνδύαζε και στην εμφάνιση και στο όνομα τα δύο άλλα, το αρσενικό και το θηλυκό. Τώρα δεν υπάρχει παρά μόνον σαν λέξη και χρησιμοποιείται σαν ύβρις.
…Ο λόγος τώρα που ήσαν τρία τα φύλα και είχαν αυτή την εμφάνιση, είναι διότι το αρσενικό ήταν αρχικά γέννημα του ηλίου, το θηλυκό της γης, το ανάμεικτο της σελήνης. Αφού και η σελήνη αποτελείται και από τα δύο. Περιφερικά πάλι ήσαν και αυτά και ο τρόπος της μετακινήσεώς των, διότι ομοίαζαν με τους προγόνους τους. Η σωματική τους δύναμη και η αντοχή τους ήταν τρομερά, και είχαν απέραντη έπαρση. Τα έβαλαν μάλιστα με τους θεούς. Αυτό που διηγείται ο Όμηρος για τον Ώτο και τον Εφιάλτη, αναφέρεται σε εκείνους κυρίως: τόλμησαν να κατασκευάσουν ανάβαση προς τον ουρανό για να κτυπήσουν τους θεούς.”


άμα σας φέρει ο δρόμος προς αγγλία μεριά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ophelia]

Academy Award winner Rachel Weisz will star as Blanche DuBois in the West Endʼs forthcoming production of A Streetcar Named Desire. The revival of the famed Tennessee Williams play, directed by Broadway veteran Rob Ashford, will debut in July at Londonʼs Donmar Warehouse. Additional casting and production dates will be announced at a future date.

Μια από τις αγαπημένες μου ηθοποιούς σε ένα από τα πιο λατρεμένα μου θεατρικά...πολύ καλό το κάστινγκ γενικά! Ανυπομονώ...Θα σας γράψω και review όταν με το καλό το δω!!

https://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=69924

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Singin' in the Rain
21 - 25 Οκτωβρίου 2009

Στο φανταχτερό Χόλιγουντ μιας μυθικής εποχής

Το πιο κεφάτο και χορευτικό μιούζικαλ του Χόλυγουντ ξετυλίγει με χιούμορ και αθωότητα μια ιστορία από τη «χρυσή» εποχή του κινηματογράφου σε μια παραγωγή που θαμπώνει το θεατή με τα πολύχρωμα κοστούμια εποχής, τα πλούσια σκηνικά και φυσικά τις αξέχαστες χορογραφίες του Τζην Κέλυ.

Στο Θέατρο Badminton υποδεχόμαστε την καινούρια σεζόν και το φθινόπωρο τραγουδώντας στη βροχή. Βροχή από διάσημα χορευτικά νούμερα και μελωδίες που όλοι σιγοψιθυρίζουμε όταν μας πιάνει η πρώτη φθινοπωρινή μπόρα στο δρόμο. Το μυθικό tap-dancing μιούζικαλ «Singinʼ in the Rain», η θεατρική εκδοχή της ομώνυμης ταινίας που κυκλοφόρησε το 1952 από το αχτύπητο συγγραφικό δίδυμο Betty Comden-Adolph Green με πρωταγωνιστή τον χορευτή-σταρ Τζην Κέλυ, αναβιώνει ζωντανά στη σκηνή, με όλη την κεφάτη μεγαλοπρέπειά της, από την εταιρεία των μεγάλων επιτυχιών UK Productions. Την εταιρεία που αναλαμβάνει το παγκόσμιο ταξίδι «σταθμών» του μουσικοχορευτικού θεάτρου, όπως η παράσταση «Beauty and The Beast» που απολαύσαμε στην Αθήνα το Νοέμβριο του 2007. Ζήστε το πιο χορευτικό μιούζικαλ από τη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ και τραγουδήστε μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια στην ιστορία της μουσικής κωμωδίας, όλα δημιουργίες του θρυλικού διδύμου Nacio Herb Brown και Arthur Freed. Μελωδίες όπως Good Morning, Make ʼem Laugh, Moses Supposes, You were Meant For Me και φυσικά το πασίγνωστο Singinʼ in the Rain ζωντανεύουν από το λαμπερό καστ της πλούσιας λονδρέζικης παραγωγής. Στριφογυρίζοντας την ομπρέλα του κάτω από τη βροχή στα βήματα του αξέχαστου «μάστερ της κλακέτας» Τζην Κέλυ, ο βραβευμένος με «Laurence Olivier Αward» ηθοποιός Τim Flavin στο ρόλο του Don Lockwood, θα μας ταξιδέψει στην εποχή της παρακμής του βωβού κινηματογράφου και της εμφάνισης των «talkies», των πρώτων ταινιών με ήχο, διαλόγους και μουσική.
Kαι εμείς θα σιγοψιθυρίσουμε μαζί του «Iʼm singing in the rain, Just singing in the rain, What a glorious feeling, Iʼm happy again…», αφού όπως έχουν γράψει οι βρετανικές εφημερίδες, «Όταν ο Θεός έφτιαξε το μιούζικαλ, είχε στο νου του τον Tim Flavin».

«Δεν υπήρχε καλύτερη εποχή για να αναβιώσει αυτό το λαμπερό, κεφάτο μιούζικαλ. Απίστευτα διασκεδαστικό, και πολύ πιο χαρούμενο από την ομότιτλη ταινία, μολονότι αντανακλά με πιστότητα το πνεύμα της.»
Τhe Stage

«Ο Tim Flavin ως Don Lockwood έκανε θραύση. Το αστέρι του Broadway και του West End κατέπληξε το κοινό με την ερμηνεία του στο πιο διάσημο ίσως χορευτικό στιγμιότυπο στην ιστορία του κινηματογράφου.»
Click Liverpool

https://www.badmintontheater.gr/show_event.asp?eid=58

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

https://www.theactorsgang.com/Shows/1984.htm

τιμ ρομπινς αι λαβ γιου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

Μια παράσταση που με άφησε πάρα πολύ ικανοποιημένη είναι το "Χοντροί άντρες με φούστες". Παίζεται (νομίζω για δεύτερη χρονιά) στο Θέατρο Χώρα/ Στη σκηνή Μικρή Χώρα. Εξαιρετική ερμηνεία των δύο από τους τέσσερις ηθοποιούς που συμμετείχαν. Κατά τη γνώμη μου των μικρότερων σε ηλικία. Ωραία ατμόσφαιρα στα καθίσματα, μιας και πρόκειται για μια σκηνή που σε μεταμορφώνει σε σαρδέλα για να χωρέσεις, οπότε έρχεσαι κοντά με τους υπόλοιπους θεατές. Ενδιαφέρον είδος κειμένου, χωρίς συνεχή ροή, αλλά με εντάσεις και μαύρα κωμικά στοιχεία -ή λευκά δραματικά. Γελάς με έναν που τρώει ανθρώπους και τα'χει με τη μάνα του, και τελικά νιώθεις εσύ γελοίος. Τα σκηνικά ήταν κλασικά, αναμενόμενα και λειτουργικά. Κάποιες φοβερές ιδέες (Πολλές κούκλες Barbie ως ανθρώπινα πτώματα κ.α.), αλλά δεν αναδεικνύονταν μέσα στο γενικό πλαίσιο "προχειρότητας" (Μπαίνοντας για να καθίσεις, πατούσες κυριολεκτικά πάνω στα σκηνικά). Βέβαια, ίσως και να'ναι απαραίτητο να στέκονται υποδεέστερα τα γύρω-γύρω, όταν το κείμενο και το παίξιμο είναι τόσο δυνατά. Να το δείτε!



Μια άλλη παράσταση που είδα και θέλω να τη σχολιάσω είναι το "Ροτβάιλερ". Στο θέατρο Επί κολωνώ/ Κεντρική σκηνή. Αξίζει να πάει κανείς σ'αυτό το θέατρο για να πιεί καφέ. Έχει πολύ ωραία καφετέρια. Τελοσπάντων, η παράσταση έχει "πιασάρικο" θέμα (συνέντευξη από έναν νεοναζί σκίνχεντ). Κοινονικοπολιτικό κείμενο. Πιο κοντά στα δεδομένα της Ισπανίας. Προβληματίζει όμως και τον Έλληνα θεατή. Οι ηθοποιοί ήταν μάλλον μέτριοι. Αλλά τα σκηνικά ήταν ό,τι πιο ενδιαφέρον έχω δει τελευταία. Ντάξει, δεν είναι αυτό που κάνει μια παράσταση σημαντική. Για μένα όμως μετράει πολύ. Ήταν κάτι μεταξύ θεάτρου και τηλεόρασης το αποτέλεσμα που έβγαινε. Μια κάμερα χρησιμοποιούνταν από τους ηθοποιούς και πρόβαλλονταν στον τοίχο αυτά που τραβούσαν. Σαν να έβλεπες μια εκπομπή στην τηλεόραση, αλλά και μέσα από το χώρο που γυρίζεται. Περίεργο. Δεν απογοητεύει, αλλά ούτε και εντυπωσιάζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lugar]

Τα καλά παιδιά δεν πηδάνε


Η χιουμοριστική μουσική κωμωδία της Βίκυς Κουκούτση παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Διάνα.
Ο Βέρτζιλ Στάρκευ Τζούνιορ έψηνε ανυποψίαστος μπιφτέκια στο Burgers Inn, όταν η ευκαιρία τού χτύπησε την πόρτα. Μια συμμετοχή στο reality show «Macho Man» θα μπορούσε να του αλλάξει για πάντα τη ζωή. Όμως πώς μπορεί να γίνει υποψήφιος «Σούπερ Άντρας» κάποιος που ντρέπεται να μιλήσει στις γυναίκες; Για καλή του τύχη, ο παιδικός του φίλος Μαρκ Φόρεστερ έχει αναπτύξει τη θεωρία του για το «τι θέλουν οι γυναίκες», αλλά και τη δική του μέθοδο για να διδάσκει γρήγορα και ανώδυνα αυτή τη θεωρία, με τη βοήθεια της Σαμάνθα.
Το καστ των νέων ηθοποιών πλαισιώνει σε μια εμφάνιση- έκπληξη ο Γιάννης Ζουγανέλης.
Στίχοι: Νίκος Σταθόπουλος, Μουσική: Γιώργος Θεοδωρόπουλος,
Χορογραφίες: Σταύρος Αθανασίου
Θέατρο:Διάνα - Ιπποκράτους 7 Κέντρο (Αθήνα) - Τηλ.: +302103626596
Σκηνοθέτης:Βίκυ Κουκούτση
Ηθοποιοί:Νίκος Σταθόπουλος, Γιάννης Στεφόπουλος, Βίκυ Κουκούτση, Γιάννης Ζουγανέλης. Στα πλήκτρα ο Γιώργος Θεοδωρόπουλος, στο μπάσο ο Βασίλης Θεοδωρόπουλος, στα ντραμς ο Θοδωρής Παπαστάθης και στο σαξόφωνο ο Γρηγόρης Δημητριάδης.
Συγγραφέας:Βίκυ Κουκούτση
Τιμή:18, 12 (φοιτ.) ?
Πρόγραμμα: Δευτέρα:21.15 Τρίτη:21.15


Πήγαν φίλοι και ανυπομονώ να πάω..... Άκουσα τα καλύτερα....
Αλλά μια και εγώ για να βγω πρέπει να καταστρώσω στρατηγικό σχέδιο... είπα να το πω πρώτα σε σας!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Είδατε κάποια αξιόλογη παράσταση εδώ στη Σαλονίκη, να πάω κανένα θεατράκι που το έχω πεθυμήσει;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

48 ώρες γάμου (41 STREET CAFE)
​

Μια σύγχρονη μαύρη κωμωδία του Αλέξη Ανδρίτσου παρουσιάζεται κάθε Πέμπτη στο bar theatre «41 Street» στον Υμηττό.

Τι γίνεται όταν ένα ζευγάρι την πρώτη νύχτα του γάμου του κλείνεται σ΄ ένα ασανσέρ για 48 ώρες; Στην αρχή ο έρωτας, μετά η αγάπη, ο συμβιβασμός και το αίσθημα του «για πάντα μαζί»! Τι γίνεται όταν πορεύεσαι προς την αιωνιότητα κι αναγκάζεσαι να κάνεις ένα διάλειμμα; Πάθος... Ένταση... Έρωτας... Ανατροπή...

Οι «48 ώρες γάμου» βρίσκουν στέγη στην εναλλακτική σκηνή του 41 Street, φιλοδοξώντας να μας βγάλουν στην επιφάνεια τα πιο δυνατά συναισθήματα που έχουμε ζήσει σε μια σχέση!

Βοηθός σκηνοθέτη: Ιφιγένεια Θεοχαρίδη

Απαραίτητη τηλεφωνική κράτηση στο 6979816929 Θέατρο: 41 STREET CAFE

Συγγραφέας: Αλέξης Ανδρίτσος
Σκηνοθέτης: Αλέξης Ανδρίτσος
Ηθοποιοί: Βάλλια Γιάνναρου, Τάσος Καρακύκλας
Κατηγορία: ΜΑΥΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ
Διεύθυνση: Ανδρέα Λεντάκη 41 , Υμηττός (Αθήνα)
Τηλέφωνο: +302107620254
Ημέρες - Ώρες: Πε: 22.00
Τιμές: 15 ? (με ποτό)
Πρεμιέρα: 11/02/2010

Reporter.gr
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Στο caveman σκοπεύω να πάω σίγουρα, άτομα που έχουν πάει μου έχουν πει τα καλύτερα.

Εγώ που το είδα φέτος με τον Κυριακίδη δε με ενθουσίασε καθόλου. Γέλασα μεν αλλά τελικά δε σου μένει κάτι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Εγώ που το είδα φέτος με τον Κυριακίδη δε με ενθουσίασε καθόλου. Γέλασα μεν αλλά τελικά δε σου μένει κάτι.

Η αλήθεια είναι ότι τον Κυριακίδη δεν τον πολυσυμπαθώ. Πιστεύω ότι του Γεννατά του ταίριαζε περισσότερο.

Αν βρίσκεσαι σε σχέση σου μένει και σου παραμένει πάντως.
Ακόμα χρησιμοποιώ ατάκες από αυτό το έργο! Κατάλαβα τα "θέλω" ενός άντρα, τις ιδιοτροπίες.. όχι ότι πριν δεν τις ήξερα/δεν τις είχα ακούσει, αλλά αν ακούς μέσα στην αίθουσα όλο τον αντρικό πληθυσμό να συμφωνεί.. κατανοείς ότι δεν είναι μόνο το δικό σου το ελαττωματικό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

"Λευκές Νύχτες" του Ντοστογιέφσκι, στο θέατρο Άκης Δαβής από Δευτέρα 19 Απρίλη, κάθε Δευτέρα και Τρίτη.

[FONT=&quot]Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ[/FONT]​

[FONT=&quot]Λευκές Νύχτες[/FONT]​

[FONT=&quot]Μια αισθηματική ιστορία[/FONT]​

[FONT=&quot]Ένας ύμνος στη νεότητα, στον έρωτα, στην άνοιξη, στο όνειρο και στην επίδρασή τους πάνω στον ανθρώπινο ψυχισμό. Οι ήρωες του διηγήματος του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι μάς μεταφέρουν στις λευκές νύχτες της Αγίας Πετρούπολης του 1847. Ο Ονειροπόλος, ένας νέος χαμένος στα ξέφρενα μονοπάτια της φαντασίας του, βιώνει μέσα από την απρόσμενη γνωριμία του με την όμορφη Νάστιενκα, ένα αληθινό αισθηματικό ειδύλλιο, που περιβάλλεται από τις μαγικές λευκές νύχτες, όταν ο ήλιος δύει για λίγο και ανατέλλει πάλι, από το ίδιο σχεδόν σημείο. Η ποιητική και συγκινητική ατμόσφαιρα, ενδυναμώνεται από τους μελοποιημένους ρομαντικούς στίχους του Πούσκιν και τη μουσική μεγάλων ρώσων ρομαντικών συνθετών.[/FONT]
[FONT=&quot]Συντελεστές[/FONT]
[FONT=&quot]Διασκευή – Σκηνοθεσία: Νικόλας Μίχας[/FONT]
[FONT=&quot]Παίζουν: Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Νικόλας Μακρής, Χάρις Συμεωνίδου[/FONT]
[FONT=&quot]Μουσική: Χρίστος Θεοδώρου[/FONT]
[FONT=&quot]Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα[/FONT]
[FONT=&quot]Σκηνικά - Κοστούμια: Αγγελική Αθανασιάδου [/FONT]
[FONT=&quot]Χορογραφία – Κίνηση: Ελισάβετ Πλιακοστάθη [/FONT]
[FONT=&quot]Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαρία Χανδρά, Χρήστος Μαρκαντώνης[/FONT]
[FONT=&quot]Οργάνωση παραγωγής: Χριστίνα Ρήγα [/FONT]
[FONT=&quot]Βοηθοί παραγωγής: Θανάσης Αγγελόπουλος, Απόστολος Λελούδας[/FONT]
[FONT=&quot]Παραγωγή[/FONT][FONT=&quot]: The Terra Incognita Art Company[/FONT]

[FONT=&quot]Διάρκεια παράστασης: [/FONT][FONT=&quot]100[/FONT][FONT=&quot]ʼ[/FONT]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Πείτε καμιά παράσταση που είδατε και σας άρεσε - ή δε σας άρεσε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

Παντού μπροστά μου βλέπω εδώ και καιρό αφίσες από το νέο "εγχείρημα" του Δημήτρη Παπαιωάννου με τον τίτλο "Μέσα" και όλο και πιο πολύ μου κινεί το ενδιαφέρον.

Βασικά για την παράσταση:

Ο στόχος του "Μέσα" είναι να σου δώσει πίσω το χρόνο", μας εξηγεί ο γνωστός χορογράφος λίγες ώρες πριν μας εισάγει στο νέο σκηνικό του σύμπαν. Στην ολοκαίνουργια παράστασή του χωρίς αρχή, μέση και τέλος συμμετέχουν τριάντα συνολικά ερμηνευτές. Kάθε θεατής θα μπορεί να καθίσει όσο θέλει και όπου θέλει, ενώ θα υπάρχει ανοιχτή μία θέση στο έργο καθημερινά για όποιον από τους θεατές θέλει να πάρει μέρος! Οι πόρτες του Παλλάς θα ανοίγουν στις 5.30 μ.μ. και θα κλείνουν στις 11.30...

πηγή



Αυτή η παράσταση είναι τροφή για συζήτηση; Σκόπιμα; Προκαλεί; Δεν ξέρω. Ερωτήματα όμως πολλά μου γεννά.

Δεν ξέρω αν θα ήμουν σε θέση να την παρακολουθήσω. Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι πως είναι κάτι διαφορετικό και αξίζει να αναφερθεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Ειδε κανεις το Amadeus που παιζει ο Παπακαλιατης να μας πει γνωμες?

Ειδα ενα του Μποστ που ειχε πολυ καλες κριτικες, τη Φαυστα και δε μ'αρεσε καθολου, αυτου του ειδους το χιουμορ(μαυρο ''εγγλέζικο''..) με εκνευριζει και εντυπωσιαστηκα που οι πιο πολλοι γελουσαν:/ Δεν το θεωρω το πηγαιο χιουμορ, το κανονικο, το πραγματικα αστειο. Ηταν αυτο το απελπιστικο ειρωνικο χιουμορ που σε καταθλιβει, το σεναριο δε μ'αρεσε αν και οι ηθοποιοι επαιξαν ωραια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Morelo]

Ειδε κανεις το Amadeus που παιζει ο Παπακαλιατης να μας πει γνωμες?

Αυτό θέλω να πάω να το δώ.. μέχρι τέλη Δεκέμβρη θα γίνοντε παραστάσεις πάντως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Όταν Έκλαψε ο Νίτσε

Το γνώστο μυθιστόρημα του Irvin Yalom μετά την κινηματογραφική μεταφορά του διασκευάστηκε και για το θέατρο, για πρώτη φορά από τους Ακύλα Καραζήση και Νίκο Χατζόπουλο. Πρόκειται για ένα προκλητικό εγχείρημα το οποίο όμως όπως φαίνεται από τις κριτικές (κοινού και ειδικών) επιτεύχθηκε.

Spoiler

Μεγάλο στοίχημα για τον Ακύλα Καραζήση και τον Νίκο Χατζόπουλο να ανεβάσουν σε παγκόσμια πρώτη το μυθιστόρημα του διάσημου ψυχοθεραπευτή και δημοφιλέστατου συγγραφέα Ίρβιν Γιάλομ. Τι τους ώθησε σε αυτήν την απόφαση; Όπως μας είπαν οι ίδιοι: «Σε μια εποχή κατά την οποία διακυβεύεται η ίδια η κοινωνική μας υπόσταση, απαντούμε με ιστορίες οι οποίες ανατρέχουν στα βασικά στοιχεία που μας ενώνουν ως ανθρώπους. Με μια δουλειά που ξεκινά από μια συνεργασία αμοιβαίας εμπιστοσύνης, σε ένα έργο που εξυμνεί την αξία αυτής της εμπιστοσύνης και σε μια παράσταση που ζητά, βεβαίως, την εμπιστοσύνη του θεατή». Στο έργο ο ψυχαναλυτής Γιόζεφ Μπρόιερ (Ακύλας Καραζήσης) συναντά τον φιλόσοφο Φρίντριχ Νίτσε κι επιχειρεί να τον βγάλει από την αυτοκαταστροφική κατάθλιψη. Επί σκηνής ξετυλίγεται η ανθρώπινη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον θεραπευτή και στον θεραπευόμενο.Το φανταστικό γεγονός της συνάντησης των δύο αντρών με παρατηρητή τον νεαρό τότε Φρόιντ (Χάρης Φραγκούλης) προκάλεσε τρομερό ενδιαφέρον στο ελληνικό κοινό πριν από δέκα χρόνια, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του Γιάλομ. «Πρόσωπα γνωστά, που άφησαν το στίγμα τους στην παγκόσμια Ιστορία, σε μια υποθετική συνάντηση την οποία ο Γιάλομ μετατρέπει σε συναρπαστική αφήγηση. Στη σκηνή όμως; Τι μεταφέρει κάποιος από ένα “ευπώλητο” μυθιστόρημα που ξεδιπλώνει έναν ολόκληρο κόσμο και μια εποχή κατά την οποία πρωτοξεκίνησαν πράγματα που σήμερα θεωρούμε δεδομένα, όπως η ψυχανάλυση και η ψυχοθεραπεία;» αναρωτιούνται οι δύο σκηνοθέτες-συμπρωταγωνιστές. Και απαντούν: «Ακριβώς αυτό που εντυπώνεται βαθιά στον αναγνώστη, τον ανθρώπινο πυρήνα της Ιστορίας. Την εξέλιξη μιας σχέσης ανάμεσα σε δύο άντρες, οι οποίοι ξεκινούν θωρακισμένοι με την πανοπλία του εγωισμού και της αυτοπεποίθησης και, αφού ξεφλουδίσουν ένα ένα τα στρώματα της περηφάνιας και της άγνοιάς τους, φτάνουν στη θεραπευτική ανακούφιση που χαρίζουν η πραγματική ανθρώπινη επαφή και η εμπιστοσύνη. Όμως δεν μένει εκτός σκηνής και όλος ο υπόλοιπος πλούτος του μυθιστορήματος. Γιατί οι τρεις ερμηνευτές των βασικών ρόλων, και ταυτόχρονα αφηγητές της ιστορίας, ζωντανεύουν αυτόν τον κόσμο υποβάλλοντας στον θεατή πρόσωπα, χώρους και καταστάσεις». Μπορείτε να δείτε την παράσταση σε avant premiere, στο Θησείον, 1/11.

Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες

Τουρναβίτου 7, Ψυρρή
Τηλ.: 2103255444
Παραστάσεις: Βραδ: Τετ. - Σάβ. 9 μ.μ., Κυρ. 8.30 μ.μ. Μέχρι 22/1
Εισ.: € 20 ( Παρ., Κυρ.), € 18 ( Τετ., Πέμ.), φοιτ.& νέοι έως 23 ετών: € 14.
Διάρκεια: 120'

Αν τα καταφέρω θα έρθω Αθήνα μόνο για αυτή την παράσταση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[renia_1995]

Λέμε με μια φίλη μου να πάμε θέατρο και βασικά λέγαμε να πάμε στο Σεσουάρ για δολοφόνους στο θέατρο Αποθήκη. Έχετε και τίποτα καλύτερο να προτείνετε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

λεμε να πάμε να δουμε αυτή την κοτσάνα το σεσουάρ

https://www.katoapotigefyra.gr/neanikipaidiki/main.htmlhttps://www.katoapotigefyra.gr/index.html

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.