Πάμε θέατρο;

[viki_thess]

μου αρεσει πολυ το θεατρο και δεν ειχα προβλημα με το εισητηριο ποτε για να παω. νταξ δεν πηγαινω και καθε μερα αλλα οταν τυχει και ερθει κανενα καλο σχημα θα παμε σιγουρα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Δεν έτυχε να ασχοληθώ καθόλου μα καθόλου με το θέατρο μέχρι φέτος που μου ήρθε η φαεινή ιδέα να πάω σε μία παράσταση να ιδώ τι είναι και τούτο το φρούτο. Ε λοιπόν κάτι ρίξανε σίγουρα στον εξαερισμό εκείνη την ημέρα και έκτοτε το αποζητώ συνεχώς. Δεν είμαι σίγουρη τι φταίει. Η χαρά του ηδονοβλεψία ίσως που βλέπει από τη σκοτεινή ασφάλεια της πλατείας ανθρώπους τρισδιάστατους και ζεστούς να ξερνάνε προβαρισμένα σώψυχα και να εκτίθενται ασυστόλως από όλες τις οπτικές γωνίες. Σκόνη και σάλιο και ιδρώτας, λόγος που ρέει τόσο αξιοθαύμαστα εξασκημένος, μου θυμίζει επαγγελματίες πατινέρ που τους βλέπεις να χαράσσουν περίτεχνα τον πάγο κι όλο λες τώρα θα πέσουν, τώρα θα πέσουν αλλά ποτέ δεν πέφτουν. Κι αν κάποτε πέσουν ικανοποιούν αφενός το σαδισμό σου, αφετέρου αναδεικνύουν καλύτερα από ότι πριν αυτή την ποιότητα του σπαρταριστού κι ανθρώπινου που με συνεπαίρνει.

Το εισιτήριο (μεταξύ 10 και 15 ευρώ) δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα προς το παρόν και είναι το ιδανικό μαλαμ(κ)οκάπνισμα της αναβλητικότητας που με θέλει ακόμα φοιτήτρια (ναι βρε μπαμπά έχω πάσο για τα λεωφορεία και τα θεατράκια!). Μετά το σοκ που υπέστην ο κινηματογράφος κυλιέται στη λάσπη της υπόληψής μου και αρνούμαι κατηγορηματικά πλέον να επενδύσω εκεί τα λεφτά που μου δίνει ο παππούς και η γιαγιά (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alis]

Το μισώ το θέατρο. Δεν έχω δει και ένα σωρό παραστάσεις αλλά το θεωρώ τόσο υποδεέστερο από το σινεμά. Σε μια ταινία η κάμερα μπορεί να αποθανατίσει τοπία, να έχουμε εναλλαγή μέρων σκηνές δράσης και φαντασίας. Στο θέατρο οι δυνατότητες είναι πολύ περιορισμένες. Όχι, το σιχαίνομαι το θέατρο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[self-instructive depressing]

Το μισώ το θέατρο.

δεν μισούμε την τέχνη , το πολύ - πολύ δείχνουμε την προτίμηση μας σε άλλες μορφές της 8)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Το μισώ το θέατρο. Δεν έχω δει και ένα σωρό παραστάσεις αλλά το θεωρώ τόσο υποδεέστερο από το σινεμά. Σε μια ταινία η κάμερα μπορεί να αποθανατίσει τοπία, να έχουμε εναλλαγή μέρων σκηνές δράσης και φαντασίας. Στο θέατρο οι δυνατότητες είναι πολύ περιορισμένες. Όχι, το σιχαίνομαι το θέατρο.

Εγώ το λατρεύω, και να παίζω θέατρο και να παρακολουθώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Είτε σας αρέσει το θέατρο είτε όχι, να πεταχτείτε μια βόλτα να παρακολουθήσετε
το "Θάνατο του Τενταζίλ"
ένα "σύντομο δράμα
γραμμένο
για μαριονέττες".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[princess]

Πηγαίνω αρκετά συχνά, αλλά κοιτάω πρώτα αν μου αρέσει η υπόθεση του έργου. Γενικά, δεν πηγαίνω σε κωμωδίες ή επιθεωρήσεις. Πιο πολύ προτιμώ παραστάσεις με θέματα σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Να πάτε να δείτε το έργο "Κατάδικός μου" με τους Ράντου, Δαδακαρίδη, Αυγουστίδη κλπ. Δραματική κομεντί θα την έλεγα. Μην πάτε αν έχετε τάσεις κατάθλιψης γιατί είναι στενάχωρο και καταθλιπτικό! Η Ελένη Ράντου όλα τα λεφτά!!! Ο πρωτότυπος τίτλος θα μου μείνει για πάντα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[enrose]

Τις προάλλες πήγα και είδα το σεσουάρ για δολοφόνους, παίζεται για 13η χρονιά και έχοντας ακούσει τόσα αποφάσισα να πάω.
Λίγα λόγια για την παράσταση:

Ο Αργύρης Αγγέλου ερμηνεύει το θεότρελο κομμωτή Τόνυ Λέπουρα στο κομμωτήριο του οποίου συμβαίνει η δολοφονία της διάσημης πιανίστριας Αμαλίας Τσαλίκογλου. Στο ρόλο του αρχιφύλακα ο Μάρκος Λεζές, η τρελούτσικη βοηθός – πιστολάκι, είναι η Βάσω Λασκαράκη και η Νέλλη Γκίνη ερμηνεύει τον ρόλο αίνιγμα της κοσμικής κυρίας Χατζηπατέρα. Στην παράσταση εμφανίζεται για πρώτη φορά σε πρόζα ο Ησαίας Ματιάμπα ενώ ο Θωμάς Παλιούρας στο ρόλο του αστυνομικού συμπληρώνει 11 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στο «Σεσουάρ».

Η απόδοση και η διασκευή είναι του Θοδωρή Πετρόπουλου, η σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη, τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Γιώργου Ασημακόπουλου, η μουσική επιμέλεια του Γιάννη Νένε και οι φωτισμοί του Ανδρέα Μπέλλη.

Δεν πολυενθουσιάστηκα με την παράσταση, την θεώρησα απλά καλή με κάποιες πιο δυνατές στιγμές γέλιου που είχαν να κάνουν πιο πολύ με την συμμετοχή του κοινού. Αυτό που δεν μου άρεσε καθόλου ήταν το θέατρο ( ο Θεός να το κάνει). Καθόμασταν σε πάγκους και πιάστηκε ο κ....ος μας, επιτρέπεται κάτι τέτοιο σε παράσταση με τόση μεγάλη απήχηση κοινού? Κι όμως ήταν ασφυκτικά γεμάτο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Πηγαίνω ναι. Ενημερωνομαι για καλες παραστάσεις. Το θεμα ειναι πως εχει γινει πλεον το θεατρο για τους λιγους. Βεβαια εγω προσωπικά αν με ρωτησει κανείς, προτιμώ μια καλή παράσταση απο τρεις καφέδες, αλλά ο καθένας το βλέπει διαφορετικά. Τα εισιτηρια ξεκινουν απο 18 και καταληγουν στα 25 ευρω, οποτε ο κοσμος το σκεφτεται πολύ για το αν θα παει τελικά. Απο την αλλη ομως, δεν ειναι σινεμα τυποποιημένο. Γνωμη μου, να υπαρξει η ισορροπια με τα δεδομένα της εποχης, αν και τελευταιως ομολογουμενως γινεται μια προσπαθεια σε μερικες παραστασεις μεσω ειδικών τιμών.

Τελευταία είδα την ''κυρα της θαλασσας'' του Ιψεν, με τη Μαιρη Βιδάλη. Δράμα. Το σεναριο ήταν '''παλαιάς κοπής''. Με μια φράση ''οι μεγαλοι ερωτες δε φορανε νυφικο''. Το κονσεπτ ήταν κυρίως να δοθει το βαρος στην αγαπη, η οποια δεν μεταφερει τα παθη, οποτε και τα λαθη. Στο τελος θα νομιζε κανεις πως η αγαπη ειναι συμβιβασμός, αλλά εκεί είναι που ποντάρει το έργο- να μη γινει αυτή η συσχετιση.
Η πρωταγωνιστρια αποφασίζει να μην ακολουθησει τον δελεαστικό και ανασφαλη ερωτα και να κρυφτει με ασφαλεια στην αγκαλια της αγαπης, της ηρεμης μορφης του ερωτα. Η γη της προσφέρει την τροφή, παρα η θάλασσα που ειναι επικινδυνο να την παρασυρει στα πολυ ανοιχτα κι επιφοβα.

Δεν ξερω αν παιζεται ακόμα, πάντως η ερμηνεία της Βιδάλη ήταν φανταστική! Για οσους αγαπουν το κλασσικό θέατρο, το συστήνω ανεπιφύλακτα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ψαραδέλλη]

Γενικα βαριεμαι τις "μεταφορες" στο θεατρο κλασικων εργων. Πχ ειδα χθες τη "Μανταμ Σουσου" του Δημητρη Ψαθα. Καταρχην κρατησε 2,5 ωρες με ενα το πολυ 5λεπτο διαλειμμα. Πιαστηκαν τα παντα μου στην ιδια θεση. Κατα δευτερον ειχε πολυ, πολυ, πολυ μπλα μπλα. Ζητημα να παρακολουθησα 10 λεπτα αθροιστικα ολο το εργο, γιατι απο τη βαρεμαρα μου σκεφτομουν συνεχεια ποτε θα τελειωσει και για να μη χανω το χρονο μου σκεφτομουν τι δουλειες ειχα να κανω την επομενη μερα. Ενταξει η παρασταση ηταν φαντασμαγορικη, πολυ προσεγμενα ολα...σκηνικα, κοστουμια, μουσικη κτλ αλλα εγω παρ'ολα αυτα βαρεθηκα. Κατα τριτον το χιουμορ μου φανηκε πολυ "παιδικο" και αλλης εποχης. Δεν καταλαβαινα πού ηταν τα αστεια. Κατα τεταρτον ο μεσος ορος ηλικιας (χωρις υπερβολη) του κοινου ηταν 55-60 χρονων. Αυτο με εριξε καπως...
Αυτο που εμεινε τελικα απο την παρασταση και με βοηθησε να εμπλουτισω και το λεξιλογιο μου ηταν οι εξης λεξεις: μπίθουλας (ανθρωπος του υποκοσμου) , βλαξ , ετη πολλα(=χρονια πολλα) τις οποιες ελεγε η Μανταμ Σουσου και μου τις ξαναθυμισε.

Γενικα προτιμω τις πιο cult, interactive και underground παραστασεις οπως πχ το "I will survive" μια μαυρη κωμωδια με τον Αντινοο Αλμπανη και τον Γιωργο Παπαγεωργιου. Τωρα δεν ξερω αν παιζεται, παντως αν παιζεται ΟΠΩΣ +ΔΗΠΟΤΕ να την δειτε.

Α!!! και για να απαντησω... παιζει μεγαλο ρολο και το οικονομικο μερος για το ποια θεατρικη παρασταση θα επιλεξω να δω. Γενικα ψαχνω προσφορες απο το internet!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[IL PENSIERO]

Γενικα βαριεμαι τις "μεταφορες" στο θεατρο κλασικων εργων. Πχ ειδα χθες τη "Μανταμ Σουσου" του Δημητρη Ψαθα.

Κλασσικό; ένα χειρόγραφο του 1942; Τότε τι είναι ο Σαίξπηρ; Ακόμη όμως και σαν κλασσικό = διαχρονικό!

Καταρχην κρατησε 2,5 ωρες με ενα το πολυ 5λεπτο διαλειμμα. Πιαστηκαν τα παντα μου στην ιδια θεση.

Ευτυχώς που δεν παρακολουθήσατε βασιλιά Ληρ στο Ηρώδειο για 3,5 με 4 ώρες. Εκεί να δείτε......

Κατα δευτερον ειχε πολυ, πολυ, πολυ μπλα μπλα. Ζητημα να παρακολουθησα 10 λεπτα αθροιστικα ολο το εργο, γιατι απο τη βαρεμαρα μου σκεφτομουν συνεχεια ποτε θα τελειωσει και για να μη χανω το χρονο μου σκεφτομουν τι δουλειες ειχα να κανω την επομενη μερα.

Και γιατί δεν αποχωρούσατε; Όσο για το μπλα μπλα, λογικό.... πρόκειται για την μεταφορά μιας εξαιρετικής κωμωδίας του Δημήτρη Ψαθά για μια δήθεν νεόπλουτη κυρία που ξαφνικά προσγείωνεται στο Κολωνάκι, ζώντας στην αυταπάτη των μεγαλείων και της καλοπέρασης, παραμένοντας όμως κουτσομπόλα και μικροαστή.

Ενταξει η παρασταση ηταν φαντασμαγορικη, πολυ προσεγμενα ολα...σκηνικα, κοστουμια, μουσικη κτλ αλλα εγω παρ'ολα αυτα βαρεθηκα.

οξύμωρο;;;;;;;

Κατα τριτον το χιουμορ μου φανηκε πολυ "παιδικο" και αλλης εποχης. Δεν καταλαβαινα πού ηταν τα αστεια. Κατα τεταρτον ο μεσος ορος ηλικιας (χωρις υπερβολη) του κοινου ηταν 55-60 χρονων. Αυτο με εριξε καπως...

Είναι χιούμορ μιας άλλης εποχής (αυτό είναι γεγονός). Εμένα πάλι με ενθουσιάζουν αυτές οι ηλικίες που νοσταλγούν κάτι από τα παλιά... αντιθέτως με ρίχνει όταν μέσα στο θέατρο 20χρονα που έχουν δωρεάν εισιτήριο, μιλάνε, τρώνε και φιλιούνται κατά την διάρκεια της παράστασης.

Αυτο που εμεινε τελικα απο την παρασταση και με βοηθησε να εμπλουτισω και το λεξιλογιο μου ηταν οι εξης λεξεις: μπίθουλας (ανθρωπος του υποκοσμου) , βλαξ , ετη πολλα(=χρονια πολλα) τις οποιες ελεγε η Μανταμ Σουσου και μου τις ξαναθυμισε.

Γενικα προτιμω τις πιο cult, interactive και underground παραστασεις οπως πχ το "I will survive" μια μαυρη κωμωδια με τον Αντινοο Αλμπανη και τον Γιωργο Παπαγεωργιου. Τωρα δεν ξερω αν παιζεται, παντως αν παιζεται ΟΠΩΣ +ΔΗΠΟΤΕ να την δειτε.

Α!!! και για να απαντησω... παιζει μεγαλο ρολο και το οικονομικο μερος για το ποια θεατρικη παρασταση θα επιλεξω να δω. Γενικα ψαχνω προσφορες απο το internet!!!

Βάση προσφορών παρακολουθείτε θέατρο; ή βάση προτίμησης; Άλλωστε πόση διαφορά υπάρχει από το ένα θέατρο στο άλλο;. Την στιγμή που στην Ελλάδα μας..... ανοίγουν 50 θέατρα, στο Λονδίνο π.χ. ανοίγουν 5. Το εισιτήριο εδώ είναι μέσο όρο 25 ευρώ (έξω ομαδικά, φοιτητικά) . Έχουμε πολύ καλές τιμές και εξαιρετικούς ηθοποιούς.....που χρειάζονται την υποστήριξη όλων μας......

Αλλιώς φοβάμαι πως θα μας μείνουν μόνο οι Αμερικανιές......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ψαραδέλλη]

Κλασσικό; ένα χειρόγραφο του 1942; Τότε τι είναι ο Σαίξπηρ; Ακόμη όμως και σαν κλασσικό = διαχρονικό!



Ευτυχώς που δεν παρακολουθήσατε βασιλιά Ληρ στο Ηρώδειο για 3,5 με 4 ώρες. Εκεί να δείτε......

Ναι οκ!!!Αν δε δοκιμασεις δε θα παθεις σωστα?Την επομενη φορα θα ξερω...Δεν ειμαι και απο τους φανατικους θεατροφιλους ουτε θεατρολογος ειμαι. Για μενα η Μανταμ Σουσου ειναι απο τα κλασικα εργα, τωρα αν εσυ το εντασσεις σε καποια αλλη κατηγορια, παω πασο. Προφανως ξερεις κατι παραπανω...Και ναι ειναι διαχρονικο,ειπα εγω το αντιθετο?Απλα δε με αγγιξε...

Και γιατί δεν αποχωρούσατε; Όσο για το μπλα μπλα, λογικό.... πρόκειται για την μεταφορά μιας εξαιρετικής κωμωδίας του Δημήτρη Ψαθά για μια δήθεν νεόπλουτη κυρία που ξαφνικά προσγείωνεται στο Κολωνάκι, ζώντας στην αυταπάτη των μεγαλείων και της καλοπέρασης, παραμένοντας όμως κουτσομπόλα και μικροαστή.

οξύμωρο;;;;;;;......

Προφανως δεν μπορουσα να αποχωρησω για ευλογους λογους. Δεν πηγα και μονη μου!!! Την ξερω την υποθεση και περιμενα να εχει μπλα μπλα. Αλλα και το μπλα μπλα εξαρταταται πως θα το παρουσιασεις... Ισως παλι τη δεδομενη στιγμη να μην ειχα ορεξη να δω κατι τετοιο . Απλα!

Εμένα πάλι με ενθουσιάζουν αυτές οι ηλικίες που νοσταλγούν κάτι από τα παλιά... αντιθέτως με ρίχνει όταν μέσα στο θέατρο 20χρονα που έχουν δωρεάν εισιτήριο, μιλάνε, τρώνε και φιλιούνται κατά την διάρκεια της παράστασης.

Μην εισαι τοσο απολυτη και αδικη!!!

Βάση προσφορών παρακολουθείτε θέατρο; ή βάση προτίμησης; Άλλωστε πόση διαφορά υπάρχει από το ένα θέατρο στο άλλο;. Την στιγμή που στην Ελλάδα μας..... ανοίγουν 50 θέατρα, στο Λονδίνο π.χ. ανοίγουν 5. Το εισιτήριο εδώ είναι μέσο όρο 25 ευρώ (έξω ομαδικά, φοιτητικά) . Έχουμε πολύ καλές τιμές και εξαιρετικούς ηθοποιούς.....που χρειάζονται την υποστήριξη όλων μας......

Τωρα πλεον, ναι .Βασει προσφορων βλεπω μια παρασταση και δεν καταλαβαινω πού βρισκεις το κακο σε αυτο. Μακαρι να ειχα τη δυνατοτητα επιλογης. Για εμενα προσωπικα τα 25 ευρω μου φαινονται πολλα. Για σενα ισως οχι. Και σκεψου οτι μια παρασταση μπορει να θελει να τη δει μια τετραμελης οικογενεια. Για υπολογισε λιγο το ποσο. Και αλλωστε μην ξεχνας οτι κατα την αρχαιοτητα το θεατρο ηταν δωρεαν,χαρη στο θεσμο των θεωρικων, για να εχουν προσβαση ολοι οι λαικοι ανθρωποι και οχι μονο η ελιτ .

Και για να κλεισω, εξεφρασα μια προσωπικη αποψη. Δεν εκφραζει απαραιτητα και τους υπολοιπους. Καποιοι μπορει να ξετρελαθηκαν με αυτην. Κανενα προβλημα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[IL PENSIERO]

Ναι οκ!!!Αν δε δοκιμασεις δε θα παθεις σωστα?Την επομενη φορα θα ξερω...Δεν ειμαι και απο τους φανατικους θεατροφιλους ουτε θεατρολογος ειμαι. Για μενα η Μανταμ Σουσου ειναι απο τα κλασικα εργα, τωρα αν εσυ το εντασσεις σε καποια αλλη κατηγορια, παω πασο. Προφανως ξερεις κατι παραπανω...Και ναι ειναι διαχρονικο,ειπα εγω το αντιθετο?Απλα δε με αγγιξε...



Προφανως δεν μπορουσα να αποχωρησω για ευλογους λογους. Δεν πηγα και μονη μου!!! Την ξερω την υποθεση και περιμενα να εχει μπλα μπλα. Αλλα και το μπλα μπλα εξαρταταται πως θα το παρουσιασεις... Ισως παλι τη δεδομενη στιγμη να μην ειχα ορεξη να δω κατι τετοιο . Απλα!








Τωρα πλεον, ναι .Βασει προσφορων βλεπω μια παρασταση και δεν καταλαβαινω πού βρισκεις το κακο σε αυτο. Μακαρι να ειχα τη δυνατοτητα επιλογης. Για εμενα προσωπικα τα 25 ευρω μου φαινονται πολλα. Για σενα ισως οχι. Και σκεψου οτι μια παρασταση μπορει να θελει να τη δει μια τετραμελης οικογενεια. Για υπολογισε λιγο το ποσο. Και αλλωστε μην ξεχνας οτι κατα την αρχαιοτητα το θεατρο ηταν δωρεαν,χαρη στο θεσμο των θεωρικων, για να εχουν προσβαση ολοι οι λαικοι ανθρωποι και οχι μονο η ελιτ .

Και για να κλεισω, εξεφρασα μια προσωπικη αποψη. Δεν εκφραζει απαραιτητα και τους υπολοιπους. Καποιοι μπορει να ξετρελαθηκαν με αυτην. Κανενα προβλημα...

Εχμ.....κι εγώ την άποψή μου εκφράζω.....(δεν είμαι θεατρολόγος) Να σου πω.....το εισιτήριο είναι στα 20 με 25 ευρώ εδώ και 5 περίπου χρόνια..... Για την ακρίβεια.....(λόγω δύσκολων εποχών) έχει κατέβει στα 15 σε κάποια θέατρα, δεν το λες ακριβό. Φυσικά αν πάει μια μεγάλη οικογένεια τότε το ποσό αυξάνει..... Κάποια στιγμή βρέθηκα.......στο ριττερ ντένε φος, όχι στο σφενδόνη (παίζει φέτος νομίζω) ....αλλά στο ποταμίτης, τι να σου πω....ένας λατρεμένος ηθοποιός που έδινε την χειρότερη παράσταση της ζωής του. Ναι σηκώθηκα και έφυγα με την παρέα (μας έβλεπε που αποχωρούσαμε) απλά δεν αντεχόταν.....όμως.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ciela]

σε οποιον δεν το εχει δει συστηνω ανεπιφυλακτα τον "τυχαιο θανατο ενος αναρχικου".
επισης συστηνω, αν μπορείτε, να μην πατε "διαβασμενοι" (κατι που το συνηθιζω στις θεατρικες παραστασεις)
γιατι ετσι θα παρετε περισσοτερα πραγματα πιστευω.
τουλαχιστον σε μενα λειτουργησε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ψαραδέλλη]

Να σου πω.....το εισιτήριο είναι στα 20 με 25 ευρώ εδώ και 5 περίπου χρόνια.....

Ελα,ομως, που εμενα τωρα μου ρθε ορεξη για θεατρο. Τι να κανουμε? Καλλιο αργα παρα ποτε. Αλλα και προ κρισης παλι θα εψαχνα προσφορες. Γιατι να μην εξοικονομησεις χρηματα αφου μπορεις? Πχ υπαρχουν σελιδες στο internet που βρισκω προσφορα με 15 ευρω τα 2 ατομα. Αρα 7,50 ευρω το ατομο. Δεν απεχει πολυ απο τα 25 ευρω?

Κάποια στιγμή βρέθηκα.......στο ριττερ ντένε φος, όχι στο σφενδόνη (παίζει φέτος νομίζω) ....αλλά στο ποταμίτης, τι να σου πω....ένας λατρεμένος ηθοποιός που έδινε την χειρότερη παράσταση της ζωής του. Ναι σηκώθηκα και έφυγα με την παρέα (μας έβλεπε που αποχωρούσαμε) απλά δεν αντεχόταν.....όμως.....

Εμενα η δικη μου παρεα δεν ηθελε να φυγει. Ηθελε να το δει.Τι να τους ελεγα? Εγω φευγω,σας περιμενω εξω?Ελατε να με βρειτε οταν τελειωσει? Ε δεν λεει...Και εν πασει περιπτωσει ο καθενας λειτουργει με το δικο του τροπο. Τωρα θα σου φανει ποταπο αυτο που θα πω , αλλα λυπηθηκα και τα λεφτα που εδωσα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Γενικα προτιμω τις πιο cult, interactive και underground παραστασεις οπως πχ το "I will survive" μια μαυρη κωμωδια

Μπα, δε μ'αρέσουν τέτοιες παραστάσεις, είμαι πιο κλασσική, πιο παραδοσιακή. Αυτη μπορει να σαρεσει αν παιζεται ακόμα -μια κωμωδία που είδα, opera chaotique. Ειχε ο χωρος γεμίσει, ο κόσμος γέλαγε κι εγώ κοιτούσα το ρολόι μου. Οι φωνές ήταν καταπληκτικές, αλλά το στυλ αυτό το ψυχεδελικό απέχει απο τα δεδομένα μου. Η ας πούμε έργα του Μποστ, δε με κάνουν να γελάω, με θλίβουν. Γενικά η μαύρη κομωδία με θλίβει. Με περνά απο τη κωμωδία στην τραγωδία τόσο τρελαμένα κι ανισόρροπα που μέσα μου καταλήγει παρωδία, γιαυτό κι αποφεύγω τέτοιου τύπου παραστάσεις. Θέλω το original, το ή κωμωδία ή τραγωδία, ακόμα και την ένωση των δύο αλλά με ομαλή μετάβαση, που θα με κάνει να προλαβαίνω να σκέφτομαι και να συμπεραίνω

edit: Πολύ επιτυχή τα bar theaters. Παράσταση που είδα και ήταν καλή ''Αγαπημένε, αγαπητέ'' σε μπαράκι στο κέντρο. Τρεις γυναίκες μίλησαν για τον ερωτα, η καθεμιά απο τη δική της σκοπιά. Κοινό τους σημείο που εγω θεωρησα- η υπερβολή Πρεπει να χω γραψει γι'αυτό, είναι απο τις παραστάσεις που μου έχουν αφήσει καλή αίσθηση. Γιατί αν δε μου έχει αρέσει κάποια, μετά ξεχνάω κι οτι πήγα Το ιδιο παθαινω και με τις ταινιες Μ'αρεσε γιατί περαν του σεναρίου και της ηθοποιίας που ήταν πετυχημένη, το συνδύασα με ποτάκι παραλλήλως μέσα στο μπαρ, καθώς έδινε μια πιο ανάλαφρη αίσθηση, όπου μπορούσες να κινηθείς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

''Χαιρε Νυμφη'' με τη Μαρία Πρωτόπαππα. Καταπληκτική ερμηνεία, δεν έχω λόγια..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hephaestus]

ξερει κανεις ποτε τελειωνει το τρωει στορυ;

ας μ απαντησει γρηγορα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ψαραδέλλη]

Ένα πολύ αγαπημένο μου βιβλίο Ένα παιδί μετράει τα άστρα του Μενέλαου Λουντέμη παίζεται φέτος το καλοκαίρι κάνοντας περιοδεία σε διάφορες πόλεις. Προσωπικά δεν την έχω δει και απ'ό,τι βλέπω και στο πρόγραμμα της περιοδείας μάλλον δεν θα καταφέρω να την δω αλλά το κοινοποιώ για όσους θα ήθελαν να την παρακολουθήσουν.

Νομίζω αξίζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.