Ποιους κανόνες και όρια έχει η φιλία;

[Valder]

Πόσο εύκολα σου έρχονται τα παραδείγματα, πόσο όμορφα ,λιτα κατανοητα

Ειδες; Ειμαι απλός άνθρωπος, κατανοητός, μια αγνή παρεξηγημενη ψυχή.

Έτσι ερχόμαστε εμείς που έχουμε πολυυυυ ελαστικά η ευέλικτα όρια και τους μαθαίνουμε αυτή την ευελιξία.. και μας μαθαίνουν τα πιο τετράγωνα σκληρά όρια.

Δε θέλω να μου μάθουν καμία ευελιξία με ατέλειωτες φιλοσοφίες.

"Να το συζητήσουμε σε relationship counselor,
Να ερευνήσουμε την παιδική σου ηλικία γιατι σου αρέσει να μου ρίχνεις σφαλιάρες στο κωλαρίνγκι
Να δουμε μηπως ειναι χειριστικότητα ότι επιμενεις να πάρουμε dominos κι οχι Pizza Fan"

Και ιστορίες γι αγρίους.

Άλλη ευελιξία και ελαστικότητα θέλουμε να δουμε από την άλλη, κι άλλο σκληρό να της μάθουμε. Αλλά άσε μη το κάνω κούγκι το θεμα. Είπαμε, είμαι μια αγνή και παρεξηγημένη ψυχή.

 

[Luludaki]

Ειδες; Ειμαι απλός άνθρωπος, κατανοητός, μια αγνή παρεξηγημενη ψυχή.

Δε θέλω να μου μάθουν καμία ευελιξία με ατέλειωτες φιλοσοφίες.

"Να το συζητήσουμε σε relationship counselor,
Να ερευνήσουμε την παιδική σου ηλικία γιατι σου αρέσει να μου ρίχνεις σφαλιάρες στο κωλαρίνγκι
Να δουμε μηπως ειναι χειριστικότητα ότι επιμενεις να πάρουμε dominos κι οχι Pizza Fan"

Και ιστορίες γι αγρίους.

Άλλη ευελιξία και ελαστικότητα θέλουμε να δουμε από την άλλη, κι άλλο σκληρό να της μάθουμε. Αλλά άσε μη το κάνω κούγκι το θεμα. Είπαμε, είμαι μια αγνή και παρεξηγημένη ψυχή.

Παρεξηγημένη ψυχή μπορεί όντως να είσαι..ίσως φταίνε κατά καιρούς οι υπερβολικές ταμπέλες που βάζεις στον εαυτό σου και τρομάζεις τους γύρω... ενώ δεν σου αξίζει,

Ενώ είσαι μια αγνή ψυχή τελικά η και όλα μαζί γιατί δεν είμαστε ένα Πράγμα.

Παρεξηγημένη ατελείωτη φιλοσοφία μπορεί να είναι και αυτή η φιλοσοφία που λες.. αρχικά δεν είναι ατελείωτη.. ειναι μια φορά την εβδομάδα.. τόσο όσο.. όταν βρίσκει τοίχο κάνει ηχώ..και πολλαπλασιαζεται ,όταν βρίσκει συζήτηση από την άλλη μεριά.. εξελίσσεται και καθησυχάζεται ηρεμεί..

Κάθε υπερβολη θέλει τα ορια της τελικά.

Όλοι κάνουμε λάθη ομως ε? Οι ανθρωποι κάνουν λάθη έτσι μαθαίνουν.

Το θέμα είναι τι διορθώνουμε και πως..
Με πραξεις ..φροντιδα..αυτο μονο φιλοσοφια δεν ειναι..


Anyway.

Στην τελική η αποδοχή είναι πολύ.δυσκολο πράγμα για πολλούς ανθρώπους..

Και επισεις στην τελική
Είναι ωραίο να μαθαίνουμε.για τον άλλον...κάποιοι είμαστε εξερευνητές..

ευτυχώς.

 

[Υδροχόος]

Παρεξηγημένη ψυχή μπορεί όντως να είσαι..ίσως φταίνε κατά καιρούς οι υπερβολικές ταμπέλες που βάζεις στον εαυτό σου και τρομάζεις τους γύρω... ενώ δεν σου αξίζει,

Ενώ είσαι μια αγνή ψυχή τελικά η και όλα μαζί γιατί δεν είμαστε ένα Πράγμα.

Παρεξηγημένη ατελείωτη φιλοσοφία μπορεί να είναι και αυτή η φιλοσοφία που λες.. αρχικά δεν είναι ατελείωτη.. ειναι μια φορά την εβδομάδα.. τόσο όσο.. όταν βρίσκει τοίχο κάνει ηχώ..και πολλαπλασιαζεται ,όταν βρίσκει συζήτηση από την άλλη μεριά.. εξελίσσεται και καθησυχάζεται ηρεμεί..

Κάθε υπερβολη θέλει τα ορια της τελικά.

Όλοι κάνουμε λάθη ομως ε? Οι ανθρωποι κάνουν λάθη έτσι μαθαίνουν.

Το θέμα είναι τι διορθώνουμε και πως..
Με πραξεις ..φροντιδα..αυτο μονο φιλοσοφια δεν ειναι..


Anyway.

Στην τελική η αποδοχή είναι πολύ.δυσκολο πράγμα για πολλούς ανθρώπους..

Και επισεις στην τελική
Είναι ωραίο να μαθαίνουμε.για τον άλλον...κάποιοι είμαστε εξερευνητές..

ευτυχώς.

Καλή μου θεματοθέτρια, ξεφεύγεις από το θέμα που η ίδια άνοιξες...

Πρέπει να κρατάς τα μπόσικα να μη ξεφεύγουμε εμείς...

 

[Valder]

Παρεξηγημένη ψυχή μπορεί όντως να είσαι..ίσως φταίνε κατά καιρούς οι υπερβολικές ταμπέλες που βάζεις στον εαυτό σου και τρομάζεις τους γύρω...

Ενώ είσαι μια αγνή ψυχή τελικά η και όλα μαζί γιατί δεν είμαστε ένα Πράγμα.

Παρεξηγημένη ατελείωτη φιλοσοφία μπορεί να είναι και αυτή η φιλοσοφία που λες.. αρχικά δεν είναι ατελείωτη.. ειναι μια φορά την εβδομάδα.. τόσο όσο.. όταν βρίσκει τοίχο κάνει ηχώ..και πολλαπλασιαζεται ,όταν βρίσκει συζήτηση από την άλλη μεριά.. εξελίσσεται και καθησυχάζεται ηρεμεί..

Κάθε υπερβολη θέλει τα ορια της τελικά.

Όλοι κάνουμε λάθη όμως.

Το θέμα είναι τι διορθώνουμε και πως..
Με πραξεις ..φροντιδα..αυτο μονο φιλοσοφια δεν ειναι..


Anyway.

Στην τελική η αποδοχή είναι πολύ.δυσκολο πράγμα για πολλούς ανθρώπους..

Και επισεις στην τελική
Είναι ωραίο να μαθαίνουμε.για τον άλλον...κάποιοι είμαστε εξερευνητές..

ευτυχώς.

Ακου να σου πω πουλάκι μου. Το ξεκινησα σαν καφρίλα σε φάση all dady wanted was a blowjob, αλλά να σου απαντησω σοβαρά.

Ωραία αυτά που λες, αλλά τα περισσότερα λέγονται σιωπηρά. Κάποια όρια ειναι subtle. Κάποιες αλληλεπιδράσεις οπως αυτές που μου γράφεις, επίσης subtle.

Αμα είναι να φτάσεις στο σημείο να δημιουργήσεις μια λεκτική καταχρηστικότητα για τα θεμέλια όρια μιας φιλίας, θα εκραγεί ο άλλος που είναι λιγότερο βέρμπαλ και θα αναρωτηθεί αν πρέπει να υπάρχει φιλία.

 

[Luludaki]

Ακου να σου πω πουλάκι μου. Το ξεκινησα σαν καφρίλα σε φάση all dady wanted was a blowjob, αλλά να σου απαντησω σοβαρά.

Ωραία αυτά που λες, αλλά τα περισσότερα λέγονται σιωπηρά. Κάποια όρια ειναι subtle. Κάποιες αλληλεπιδράσεις οπως αυτές που μου γράφεις, επίσης subtle.

Αμα είναι να φτάσεις στο σημείο να δημιουργήσεις μια λεκτική καταχρηστικότητα για τα θεμέλια όρια μιας φιλίας, θα εκραγεί ο άλλος που είναι λιγότερο βέρμπαλ και θα αναρωτηθεί αν πρέπει να υπάρχει φιλία.

Σωστά δεν διαφωνώ, ίσως απλως σε αυτή την φάση που περιγραφεις δύο άνθρωποι τέτοιοι δεν μπορούν να έχουν φιλιά εφοσων δεν υπάρχει αποδοχή στον τρόπο επικοινωνίας ..

Από την άλλην.. φιλιά είναι και η αποδοχή του άλλου όπως είναι .. συμβιβασμό έχει και η φιλία.. δεν τον κάνεις παρέα επειδή είναι ο άλλος όπως θέλεις αλλά τον αποδέχεσαι όπως είναι..

Ζυγίζεις τα πράγματα.και λες.. αν δεν με τρελαίνει πχ ο τρόπος που επικοινωνεί ο άλλος.. και έχω να πάρω να μάθω κλπ πολλά.. αξίζει να τον μάθω και να το. Αποδεχτώ..

Κάποια πράγματα όσο subtle και αν είναι χρειάζονται να διευκρίζονται γιατί τελικά συμβαίνουν παρεξηγήσεις και αυτες είναι μέσα στο πρόγραμμα μιας φιλίας..

Το θέμα είναι τι κάνουν οι φίλοι για να λυθεί και να προχωρήσουν...όχι να κάθονται και να δείχνουν ο ενας με το δάχτυλο τον άλλον και τα.λαθη του.

 

[Luludaki]

Το ξνασκεφτηκα
Έχεις δίκιο, δεν θα έπρεπε να εξηγούμε τα πάντα ..ίσως το πολύ τα μισά μόνο.. και αν ο φίλος ή ο σύντροφος είναι όντως δικό μας άτομο θα έρθει να μάθει το άλλο μισό... η θα θέλει να καταλάβει.. θα θέλει αν του εξηγήσουμε..

Η μπορει πάλι τα μην βλέπω καθαρά και να τα καταλαβαίνω όλα λάθος.

Ίσως είμαι χαζούλα και οι σχέσεις ,φιλικες ,ερωτικες.είναι πολύ περίπλοκες για εμένα,

Ίσως είναι για εκείνους που δεν θέλουν να τα καταλαβαίνουν απλως το κάνουν..και ότι βγει όπως βγει και για όσο βγει..

Και αυτο ειναι το κανονικό.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 5 Αυγούστου 2024

Δυσκολεύομαι πολύ με τις σχέσεις, ίσως θα επρεπε να παραιτηθώ από όλες τις σχέσεις με τους ανθρωπους.

Να κάνω παρέα με εμενα ,λουλούδια, ζωάκια, ταινίες βιβλία και παιδακια. μόνο

 

[Himela]

Το οτι η φιλία πρέπει να έχει όρια είναι ο λόγος που δεν έχω φίλους. Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τα όρια. Εγώ θέλω να δίνομαι ολοκληρωτικά χωρίς σκέψεις, αλλά αυτό παρεξηγείται, παρερμηνεύεται, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης. Κάτσε στ' αυγά σου λοιπόν εαυτέ μου. Ο κόσμος αυτός δε φτιάχτηκε για σένα.

 

[Luludaki]

Είμαι έτοιμη να τα παρατήσω ως προς τις ανθρώπινες σχέσεις, ( για ένα διάστημα τουλάχιστον.. μια και η ελπίδα μου είναι αυτόφωτη και όλο και κάπου θα ξαναβγεί, με ξέρω)

ενώ προσπαθώ να μάθω τις υγιείς σχέσεις, φαίνεται να μην κάνει αυτό σε κανέναν, οι μόνοι που ενδιαφέρονται είναι άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να επωφεληθούν με θέλουν για κάτι και όχι για εμένα..

Η άνθρωποι που θα θέλουν τον έλεγχο μετά από λίγο σε όλα..

Η άνθρωποι που απλως θέλουν να με δοκιμάσουν σαν να είμαι νέα γεύση παγωτού από περιέργεια.


Που είναι όλοι αυτοί εκεί έξω που θέλουν κάτι ουσιαστικό και υγιές όσο γίνεται?
Χαχαχα ξέρω.. κάθονται σπιτάκι και κάνουν τικ τοκ για τις υγιείς σχέσεις..

Με τρολαρω μόνη μου τώρα.

Κάνω ένα διάλειμμα από τις ανθρώπινες σχεσείς.. φαίνεται σαν να τα κάνω όλα λαθος.

Αλλά εσείς μην απογοήτευστε σαν κι εμενα ,απλως δεν έχουμε συναντήσει ακόμη τους ανθρώπους που μας ταιριάζουν και θέλουν και αυτοί παρόμοια πράγματα και έχουν δουλέψει την αποδοχή μεσα τους..

Όλο και κάποιον θα γνωρίσουμε.. γι αυτο ας δουλεύουμε με.τους εαυτούς μας και όλο και κάποιος παρόμοιος θα μας χαμογελάσει.

Είναι τόσο δύσκολο στους ανθρώπους εκεί έξω να είναι ευαλωτοι..

Ο φόβος είναι τεράστιος και δεν το παραδέχονται.

Προσωπικα Επιλέγω να μην φοβάμαι πια.

 

[glayki]

Είμαι έτοιμη να τα παρατήσω ως προς τις ανθρώπινες σχέσεις, ( για ένα διάστημα τουλάχιστον.. μια και η ελπίδα μου είναι αυτόφωτη και όλο και κάπου θα ξαναβγεί, με ξέρω)

ενώ προσπαθώ να μάθω τις υγιείς σχέσεις, φαίνεται να μην κάνει αυτό σε κανέναν, οι μόνοι που ενδιαφέρονται είναι άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να επωφεληθούν με θέλουν για κάτι και όχι για εμένα..

Η άνθρωποι που θα θέλουν τον έλεγχο μετά από λίγο σε όλα..

Η άνθρωποι που απλως θέλουν να με δοκιμάσουν σαν να είμαι νέα γεύση παγωτού από περιέργεια.


Που είναι όλοι αυτοί εκεί έξω που θέλουν κάτι ουσιαστικό και υγιές όσο γίνεται?
Χαχαχα ξέρω.. κάθονται σπιτάκι και κάνουν τικ τοκ για τις υγιείς σχέσεις..

Με τρολαρω μόνη μου τώρα.

Κάνω ένα διάλειμμα από τις ανθρώπινες σχεσείς.. φαίνεται σαν να τα κάνω όλα λαθος.

Αλλά εσείς μην απογοήτευστε σαν κι εμενα ,απλως δεν έχουμε συναντήσει ακόμη τους ανθρώπους που μας ταιριάζουν και θέλουν και αυτοί παρόμοια πράγματα και έχουν δουλέψει την αποδοχή μεσα τους..

Όλο και κάποιον θα γνωρίσουμε.. γι αυτο ας δουλεύουμε με.τους εαυτούς μας και όλο και κάποιος παρόμοιος θα μας χαμογελάσει.

Είναι τόσο δύσκολο στους ανθρώπους εκεί έξω να είναι ευαλωτοι..

Ο φόβος είναι τεράστιος και δεν το παραδέχονται.

Προσωπικα Επιλέγω να μην φοβάμαι πια.

Πρέπει να καταλάβεις κάτι :οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο για επένδυση, πόσο μάλλον από μια ηλικία και μετά που η επιβίωση, τα άγχη, οι οικογενειακές υποχρεώσεις και η ρουτίνα τους απομυζούν.
Αυτό το βαθύ, ουσιαστικό που ψάχνεις απαιτεί χρόνο, ενέργεια, διάθεση, ανυστεροβουλια και επιπλέον χημεία με τον άλλο ανθρώπινο χαρακτήρα.. Όλα αυτά συνδυαστικά είναι λίγο δύσκολο( οχι απίθανο όμως) να βρεθούν.

 

[dum dum boy]

Είναι και θέμα τύχης και συγκυριών, να βρεις ανθρώπους να ταιριάξεις.

Κι όσο δεν κινείσαι σε χώρους κατάλληλους, οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σου.

Δεν είμαστε παιδιά πια, που είτε στο σχολείο, είτε στις σπουδές πέφταμε πανω σε ανθρώπους με δίψα για ζωή, ανοιχτούς για επικοινωνία και με ιδιες ανησυχίες γενικότερα. Που ακόμα κι αυτοί τραβηξανε τον δρόμο τους μετά. Αλλαξανε. Δεν μας καλύπτουν.

🥹

 

[Υδροχόος]

Με τα όρια προστατεύουμε τον εαυτό μας. Χωρίς αυτά είμαστε ανοχύρωτοι, ξέφραγο αμπέλι...

Νομίζω ότι κάπου έχουμε μπερδέψει τα όρια, με τους κανόνες και τους όρους...

 

[ilias90]

Φυσικά και πρέπει να υπάρχουν όρια και κανόνες στη φιλία, όπως και σε κάθε ανθρώπινη σχέση. Να γνωρίζεις τα δικά σου όρια και να μην ξεφεύγεις, όπως επίσης και του άλλου προς εσένα. Να γράψω εδώ και τη γνώμη μου για το πως πρέπει να είναι ο ιδανικός φίλος (φυσικά δεν γίνεται στον απόλυτο βαθμό, αλλά ευτυχία είναι κάτι που τον προσεγγίζει.):

1) Να είναι πιστός, εκεί στα δύσκολα. Να χαίρεται με τη χαρά σου και να στεναχωριέται με τη λύπη σου. Να μην διανοηθεί καν να σου παίξει μπινιά ή να κάνει κάτι πίσω από την πλάτη σου.
2) Να είναι ειλικρινής. Όταν τον ρωτάς τη γνώμη του για ένα θέμα που σε απασχολεί, να μην προσπαθεί να σου χαϊδέψει τα αυτιά ούτε να παίρνει το μέρος σου. Να αποτελεί μια αντικειμενική φωνή που θα σε βοηθά να δεις τα πράγματα καλύτερα.
3) Να είναι αυστηρός, αλλά όχι σκληρόκαρδος. Όταν βλέπει ότι ξεφεύγεις, ότι έχεις πάρει περίεργο δρόμο, να σε επαναφέρει στην τάξη. Αν έχεις μια πραγματική στεναχώρια να σε παρηγορεί και να σε στηρίζει, αλλά αν κλαίγεσαι για το κάθε τι να μην σε παραχαϊδεύει, αντίθετα να σου δίνει μια λεκτική σφαλιάρα για να συνέλθεις.
4) Να είναι ο άνθρωπος που, και έναν χρόνο να κάνεις να τον δεις, όταν βρεθείτε θα είναι σαν να έχετε να ειδωθείτε μία βδομάδα.
5) Να ξέρεις ότι μπορείς να του εκμυστηρευτείς σχεδόν τα πάντα (είπαμε, όρια, κάποια πράγματα είναι μόνο για εμάς και τον Θεό.)
6) Όλα τα παραπάνω να προσπαθείς να τα κάνεις κι εσύ γι' αυτόν.

 

[Luludaki]

Πρέπει να καταλάβεις κάτι :οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο για επένδυση, πόσο μάλλον από μια ηλικία και μετά που η επιβίωση, τα άγχη, οι οικογενειακές υποχρεώσεις και η ρουτίνα τους απομυζούν.
Αυτό το βαθύ, ουσιαστικό που ψάχνεις απαιτεί χρόνο, ενέργεια, διάθεση, ανυστεροβουλια και επιπλέον χημεία με τον άλλο ανθρώπινο χαρακτήρα.. Όλα αυτά συνδυαστικά είναι λίγο δύσκολο( οχι απίθανο όμως) να βρεθούν.

Δεν έχουν χρόνο για επένδυση στις ουσιαστικές σχέσεις και έχουν χρόνο για το Facebook και τα στόρις...ε μάλλον δεν έχω εγώ το θέμα χεχε

 

[Himela]

Δεν έχουν χρόνο για επένδυση στις ουσιαστικές σχέσεις και έχουν χρόνο για το Facebook και τα στόρις...ε μάλλον δεν έχω εγώ το θέμα χεχε

Μα πώς συγκρίνεις τα δύο αυτά; Είναι το ίδιο μια μορφή εύκολης και γρήγορης ψυχαγωγίας χωρίς κόστος με το να χτίζεις λιθαράκι λιθαράκι και να προσπαθείς να κρατήσεις μια φιλία;

Κάποιοι κάνουν μόνο το ένα, κάποιοι και τα δύο και κάποιοι κανένα. Και είναι και τα τρία οκ!

Προσωπικά δε βρίσκω λόγο να επενδύσω και να πληγωθώ για μια νέα φιλία. Αυτούς τους ανθρώπους που έχω ανάγκη τους έχω. Μπορώ όμως να ψυχαγωγούμαι στο φεισμπουκ ή στο τικ τοκ. Δεν μπορώ;

 

[linuxman]

Τουλάχιστον μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι το sid branch ειναι πιο συναρπαστικό από το stable;

Κάποιο παιχνίδι είναι αυτό;

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 5 Αυγούστου 2024

Το οτι η φιλία πρέπει να έχει όρια είναι ο λόγος που δεν έχω φίλους. Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τα όρια. Εγώ θέλω να δίνομαι ολοκληρωτικά χωρίς σκέψεις, αλλά αυτό παρεξηγείται, παρερμηνεύεται, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης. Κάτσε στ' αυγά σου λοιπόν εαυτέ μου. Ο κόσμος αυτός δε φτιάχτηκε για σένα.

Άρα δεν θέλει όρια η φιλία. Να σε αγαπάει ο άλλος είναι το απαραίτητο. Κι αν δεν σε αγαπάει μπορεί να παρεξηγήσει όπως λες το να δίνεσαι ολοκληρωτικά.

 

[Himela]

Άρα δεν θέλει όρια η φιλία. Να σε αγαπάει ο άλλος είναι το απαραίτητο. Κι αν δεν σε αγαπάει μπορεί να παρεξηγήσει όπως λες το να δίνεσαι ολοκληρωτικά.

Δυστυχώς όμως ζούμε σε μια κοινωνία (ακόμα... ) όπου σε όλα (πρέπει να) δίνονται ταμπέλες. "Αυτή πολλή παρέα κάνει με αυτόν, τα έχουνε;" "αυτός γιατί γυρνάει πολύ με αυτήν, παντρεμένος άνθρωπος;" "αυτοί οι δύο είναι συνάδελφοι ή πηδιούνται;" κλπ κλπ. Δεν υπάρχει τίποτα αγνό, τίποτα χωρίς δεύτερη σκέψη. Σε όλα πρέπει να προσέχεις, να κρατάς τα ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ. Πόσο μισούσα ανέκαθεν τα προσχήματα...

 

[Valder]

Κάποιο παιχνίδι είναι αυτό;

Sid ειναι η κωδική ονομασία του Debian Linux unstable branch, όπου η διανομή λειτουργεί όντας ρέουσα, ενω το stable ειναι οτι λεει η λέξη, stable, αυτο που παίρνεις στην εγκατασταση, το παντρεύεσαι.

Δεν ξέρω αν εχει αλλάξει κατι αλλα κάτι χρονια πριν που έπαιζα με το Linux αυτα ήταν βασικά.

 

[linuxman]

Δυστυχώς όμως ζούμε σε μια κοινωνία (ακόμα... ) όπου σε όλα (πρέπει να) δίνονται ταμπέλες. "Αυτή πολλή παρέα κάνει με αυτόν, τα έχουνε;" "αυτός γιατί γυρνάει πολύ με αυτήν, παντρεμένος άνθρωπος;" "αυτοί οι δύο είναι συνάδελφοι ή πηδιούνται;" κλπ κλπ. Δεν υπάρχει τίποτα αγνό, τίποτα χωρίς δεύτερη σκέψη. Σε όλα πρέπει να προσέχεις, να κρατάς τα ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ. Πόσο μισούσα ανέκαθεν τα προσχήματα...

Μην γνωρίζοντας τι εικόνες έχεις και πόσταρες αυτό που πόσταρες, θέλω να απαντήσω αλλά μην το χεις σίγουρο ότι απαντώ σε αυτό που εννοείς ακριβώς. Απλά κάνω συνειρμούς από τα λεγόμενά σου (όπως όλοι) και συνεχίζω το θέμα σύμφωνα με τη δική μου φλασιά. Το λέω αυτό γιατί συχνά ξενερώνουμε με μία απάντηση σε κάτι συναισθηματικό που εκφράσαμε, όπου ο άλλος έπιασε ένα κομμάτι και λέει κάτι δικό του αλλά δεν μας αγγίζει καθόλου. Ή δεν αγγίζει αυτό που εννοούσαμε.

Ωστόσο είπες την ωραία κουβέντα... "δεύτερη σκέψη".
Έχω την αρχή πως όταν μας συμβαίνει κάτι και μας σοκάρει ή ταράζει ή απλά αιφνιδιάζει ή ακόμα πιο απλά μας τραβάει την προσοχή,
το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό και τείνουμε να αντιδράσουμε σύμφωνα με αυτό, θα είναι το λάθος. Το σωστό θα είναι στη δεύτερη σκέψη ή σε ακόμα πιο μετά σκέψη.

Θεωρώ επίσης ότι αυτό είναι το ζήτημα καλλιέργειας που συχνά επικαλούμαστε.
Αναφέρω κάποιο γεγονός που είχα διαβάσει για τον Παΐσιο. Ξεκαθαρίζω αρχικά ότι είμαι άθεος και δεν θρησκεύω καθόλου και για τίποτα. Απλά βρίσκω ένα ενδιαφέρον στην ιστορία που έχει να κάνει με στάση ζωής.

Περίμεναν δύο ο άντρες τον Παΐσιο για κάποια πνευματική βοήθεια (υποθέτω). Τον περίμεναν σε ένα στασίδι. Εκεί σατο δίπλα κξάδισμα είδαν ένα κουτί τσιγάρα. Παραξενεύτηκαν.
Όταν τον συνάντησαν και τον χαιρέτησαν, τον ρωτήσανε "Καπνίζετε πάτερ;" (ή "καπνίζετε γέροντα;" ή κάπως, δεν τα ξέρω αυτά).
Τους λέει "όχι. Πως σας ήρθε να ρωτήσετε;"
και λένε "επειδή είδαμε ένα πακέτο εκεί δίπλα στο στασίδι"
Και τους είπε "και σεις βρε ευλογημένοι δεν μπορέσατε να σκεφτείτε ότι μπορεί κάποιος να τα ξέχασε εκεί;"

Μετά από καιρό πήγε ένα παιδί, πάλι για κάποια χάρη (ευλογία ή κάτι άλλο). Χτυπάει την πόρτα, ανοίγει ο Παΐσιος και βλέπει το παιδί. "Είναι εδώ ο πατέρας Παΐσιος;" ρωτάει.
και ο Παΐσιος λέει "Έχει πεταχτεί μέχρι (κάπου δεν θυμάμαι), να πάρει τσιγάρα".
Το παδί λέει "Αααα! Θα γυρίσει; πρέπει να φύγω εγώ;".
"Άμα μπορείς να τον περιμένεις, θα έρθει κάποια στιγμή"
και το παιδί που φωτίστηκε το πρόσωπό του "Α μπορώ να περιμένω; Ωραία. θα περιμένω τότε μέχρι να έρθει" και κάθησε ικανοποιημένο και χαρούμενο όπως φάνηκε.


Το νόημα.
Ο Παΐσιος το αποδίδει στους λογισμούς. Δεν θα έκανα χρήση αυτής της λέξης αλλά ΟΚ. καταλαβαίνουμε το νόημα. Ο ενήλικας που έχει μάθει να κάνει λογισμούς και μάλιστα αρνητικούς λόγω καχυποψίας, βρίσκει παντού εμπόδια στο να προχωρήσει για το όνειρό του, την επιθυμία του. Είδε πακέτο και σκέφτηκε ότι καπνίζει ο γέροντας.
Ε ναι ρε. Άντε και καπνίζει. Λοιπόν;
Κι αν τον ρωτήσεις αλήθεια αυτό το λοιπόν, θα σου πει με φω´βη τρανηγμένη και με καθυστέρηση, σαν να μην είναι σίγουρος κάποιος
"Εεε.. μωρέ... για να καπνίζει...! Ποιος ξέρει τι θα είναι"

Κι ούτε καν δεν θα σου πιθανολογήσει συγκεκριμένες ιδιότητες. θα είναι κλέφτης, φονιάς, νιαστής, κάτι. Απλά .... "Ποιος ξέρει...;!".

Ενώ το παιδί, σκασίλα του. Δεν σκέφτεται το κακό με τη μία.

κι αυτό είναι θέμα μάθησης )νοοτροπίας)

Μπορεί να αλλάξει.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 5 Αυγούστου 2024

Sid ειναι η κωδική ονομασία του Debian Linux unstable branch, όπου η διανομή λειτουργεί όντας ρέουσα, ενω το stable ειναι οτι λεει η λέξη, stable, αυτο που παίρνεις στην εγκατασταση, το παντρεύεσαι.

Δεν ξέρω αν εχει αλλάξει κατι αλλα κάτι χρονια πριν που έπαιζα με το Linux αυτα ήταν βασικά.

Α για το linux μιλούσες βρε; Το πέρασα για παιχνίδι. Ναι σωστά. δεν έχω debian και ξεχνάω ονόματα.

 

[Luludaki]

Μην γνωρίζοντας τι εικόνες έχεις και πόσταρες αυτό που πόσταρες, θέλω να απαντήσω αλλά μην το χεις σίγουρο ότι απαντώ σε αυτό που εννοείς ακριβώς. Απλά κάνω συνειρμούς από τα λεγόμενά σου (όπως όλοι) και συνεχίζω το θέμα σύμφωνα με τη δική μου φλασιά. Το λέω αυτό γιατί συχνά ξενερώνουμε με μία απάντηση σε κάτι συναισθηματικό που εκφράσαμε, όπου ο άλλος έπιασε ένα κομμάτι και λέει κάτι δικό του αλλά δεν μας αγγίζει καθόλου. Ή δεν αγγίζει αυτό που εννοούσαμε.

Ωστόσο είπες την ωραία κουβέντα... "δεύτερη σκέψη".
Έχω την αρχή πως όταν μας συμβαίνει κάτι και μας σοκάρει ή ταράζει ή απλά αιφνιδιάζει ή ακόμα πιο απλά μας τραβάει την προσοχή,
το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό και τείνουμε να αντιδράσουμε σύμφωνα με αυτό, θα είναι το λάθος. Το σωστό θα είναι στη δεύτερη σκέψη ή σε ακόμα πιο μετά σκέψη.

Θεωρώ επίσης ότι αυτό είναι το ζήτημα καλλιέργειας που συχνά επικαλούμαστε.
Αναφέρω κάποιο γεγονός που είχα διαβάσει για τον Παΐσιο. Ξεκαθαρίζω αρχικά ότι είμαι άθεος και δεν θρησκεύω καθόλου και για τίποτα. Απλά βρίσκω ένα ενδιαφέρον στην ιστορία που έχει να κάνει με στάση ζωής.

Περίμεναν δύο ο άντρες τον Παΐσιο για κάποια πνευματική βοήθεια (υποθέτω). Τον περίμεναν σε ένα στασίδι. Εκεί σατο δίπλα κξάδισμα είδαν ένα κουτί τσιγάρα. Παραξενεύτηκαν.
Όταν τον συνάντησαν και τον χαιρέτησαν, τον ρωτήσανε "Καπνίζετε πάτερ;" (ή "καπνίζετε γέροντα;" ή κάπως, δεν τα ξέρω αυτά).
Τους λέει "όχι. Πως σας ήρθε να ρωτήσετε;"
και λένε "επειδή είδαμε ένα πακέτο εκεί δίπλα στο στασίδι"
Και τους είπε "και σεις βρε ευλογημένοι δεν μπορέσατε να σκεφτείτε ότι μπορεί κάποιος να τα ξέχασε εκεί;"

Μετά από καιρό πήγε ένα παιδί, πάλι για κάποια χάρη (ευλογία ή κάτι άλλο). Χτυπάει την πόρτα, ανοίγει ο Παΐσιος και βλέπει το παιδί. "Είναι εδώ ο πατέρας Παΐσιος;" ρωτάει.
και ο Παΐσιος λέει "Έχει πεταχτεί μέχρι (κάπου δεν θυμάμαι), να πάρει τσιγάρα".
Το παδί λέει "Αααα! Θα γυρίσει; πρέπει να φύγω εγώ;".
"Άμα μπορείς να τον περιμένεις, θα έρθει κάποια στιγμή"
και το παιδί που φωτίστηκε το πρόσωπό του "Α μπορώ να περιμένω; Ωραία. θα περιμένω τότε μέχρι να έρθει" και κάθησε ικανοποιημένο και χαρούμενο όπως φάνηκε.


Το νόημα.
Ο Παΐσιος το αποδίδει στους λογισμούς. Δεν θα έκανα χρήση αυτής της λέξης αλλά ΟΚ. καταλαβαίνουμε το νόημα. Ο ενήλικας που έχει μάθει να κάνει λογισμούς και μάλιστα αρνητικούς λόγω καχυποψίας, βρίσκει παντού εμπόδια στο να προχωρήσει για το όνειρό του, την επιθυμία του. Είδε πακέτο και σκέφτηκε ότι καπνίζει ο γέροντας.
Ε ναι ρε. Άντε και καπνίζει. Λοιπόν;
Κι αν τον ρωτήσεις αλήθεια αυτό το λοιπόν, θα σου πει με φω´βη τρανηγμένη και με καθυστέρηση, σαν να μην είναι σίγουρος κάποιος
"Εεε.. μωρέ... για να καπνίζει...! Ποιος ξέρει τι θα είναι"

Κι ούτε καν δεν θα σου πιθανολογήσει συγκεκριμένες ιδιότητες. θα είναι κλέφτης, φονιάς, νιαστής, κάτι. Απλά .... "Ποιος ξέρει...;!".

Ενώ το παιδί, σκασίλα του. Δεν σκέφτεται το κακό με τη μία.

κι αυτό είναι θέμα μάθησης )νοοτροπίας)

Μπορεί να αλλάξει.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 5 Αυγούστου 2024

Α για το linux μιλούσες βρε; Το πέρασα για παιχνίδι. Ναι σωστά. δεν έχω debian και ξεχνάω ονόματα.

Τύπου στερεοτυπα και αρνητικη προκατάληψη..

 

[Himela]

Μην γνωρίζοντας τι εικόνες έχεις και πόσταρες αυτό που πόσταρες, θέλω να απαντήσω αλλά μην το χεις σίγουρο ότι απαντώ σε αυτό που εννοείς ακριβώς. Απλά κάνω συνειρμούς από τα λεγόμενά σου (όπως όλοι) και συνεχίζω το θέμα σύμφωνα με τη δική μου φλασιά. Το λέω αυτό γιατί συχνά ξενερώνουμε με μία απάντηση σε κάτι συναισθηματικό που εκφράσαμε, όπου ο άλλος έπιασε ένα κομμάτι και λέει κάτι δικό του αλλά δεν μας αγγίζει καθόλου. Ή δεν αγγίζει αυτό που εννοούσαμε.

Δεν έχω πρόβλημα, αν θεωρήσω οτι δεν έγινε κατανοητό αυτό που έλεγα, θα το επισημάνω. Αν όχι, χαίρομαι να συνεχίζεται η συζήτηση και σε ευχαριστώ για την ευαισθησία σου.

Ωστόσο είπες την ωραία κουβέντα... "δεύτερη σκέψη".
Έχω την αρχή πως όταν μας συμβαίνει κάτι και μας σοκάρει ή ταράζει ή απλά αιφνιδιάζει ή ακόμα πιο απλά μας τραβάει την προσοχή,
το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό και τείνουμε να αντιδράσουμε σύμφωνα με αυτό, θα είναι το λάθος. Το σωστό θα είναι στη δεύτερη σκέψη ή σε ακόμα πιο μετά σκέψη.

Αμ εδώ διαφωνώ. Δε φημίζομαι για τις δεύτερες και τρίτες σκέψεις μου εγώ προσωπικά. Είμαι αυθόρμητος άνθρωπος. Μπορώ πολύ εύκολα να αγκαλιάσω κάποιον που γνώρισα πριν λίγο και να του πω οτι τον συμπάθησα και άλλο τόσο εύκολα να του πω να πάει να γ@μηθεί. Η λογική ποτέ δεν ήταν φίλη μου. Όσο μεγαλώνω φυσικά βλέπω την ανάγκη να τη χρησιμοποιώ πού και πού, αλλά αν περνούσε από το χέρι μου δε θα την επικαλούμουν ποτέ. Για μένα στον έρωτα, στη φιλία, στην αγάπη, στο θυμό, στο μίσος, σε όλα τα συναισθήματα, οι δεύτερες σκέψεις είναι για ανθρώπους υποκριτές. Και εγώ υποκριτές δε θέλω στη ζωή μου.

Να σου δώσω ένα παράδειγμα, γνώρισα πριν μερικά χρόνια σε ένα ιατρείο στην αναμονή μια κοπέλα. Αρχίσαμε να μιλάμε, μάλλον με συμπάθησε (περίεργο.. ) και μετά από 10 λεπτά που μιλούσαμε ήρθε η σειρά μου και μου λέει "πάρε το τηλέφωνό μου να με πάρεις!". Θα μπορούσα να το πάρω και να μην την πάρω ποτέ. Αντ' αυτού της είπα "ξέρεις κάτι, δεν είμαι σε τέτοια φάση, δε θα σε πάρω". Μου λέει "θα σε πάρω εγώ!". Την κοιτάω και της λέω "δε θα το σηκώσω". Ναι ήμουν bitch και ξέρω οτι μπορεί να έχασα μια φιλία, απλά δεν είχα όρεξη να ασχοληθώ με έναν νέο άνθρωπο στη ζωή μου. Αυτοί που ήθελα κάποιοι δεν υπήρχαν στη ζωή μου και κάποιοι υπήρχαν. Δεν έβρισκα το λόγο να ξεκινήσω κάτι καινούριο. Δε νιώθω περήφανη για αυτό αλλά αυτο ήταν.

Το νόημα.
Ο Παΐσιος το αποδίδει στους λογισμούς. Δεν θα έκανα χρήση αυτής της λέξης αλλά ΟΚ. καταλαβαίνουμε το νόημα. Ο ενήλικας που έχει μάθει να κάνει λογισμούς και μάλιστα αρνητικούς λόγω καχυποψίας, βρίσκει παντού εμπόδια στο να προχωρήσει για το όνειρό του, την επιθυμία του. Είδε πακέτο και σκέφτηκε ότι καπνίζει ο γέροντας.
Ε ναι ρε. Άντε και καπνίζει. Λοιπόν;
Κι αν τον ρωτήσεις αλήθεια αυτό το λοιπόν, θα σου πει με φω´βη τρανηγμένη και με καθυστέρηση, σαν να μην είναι σίγουρος κάποιος
"Εεε.. μωρέ... για να καπνίζει...! Ποιος ξέρει τι θα είναι"

Κι ούτε καν δεν θα σου πιθανολογήσει συγκεκριμένες ιδιότητες. θα είναι κλέφτης, φονιάς, νιαστής, κάτι. Απλά .... "Ποιος ξέρει...;!".

Ενώ το παιδί, σκασίλα του. Δεν σκέφτεται το κακό με τη μία.

κι αυτό είναι θέμα μάθησης )νοοτροπίας)

Μπορεί να αλλάξει.

Μπορούμε όμως να ζήσουμε μια ζωή όντας αφελείς; Χωρίς να σκεφτόμαστε ποτέ κακό για κανέναν;