Ποιο βιβλίο να μην διαβάσω;

[Wonderful]

Που να διαβάσουν και το «αμάρτημα της μητρός μου» που χρησιμοποιεί σκληρή καθαρεύουσα του 19ου αιώνα (πριν την απλοποιήσει ο Βενιζέλος δηλαδή) και είναι πραγματικά δύσκολη η κατανόηση.

Τι ωραίο βιβλίο, που το θυμήθηκες.. καλά εσύ σίγουρα είσαι 22 ή μας δουλευεις?

 

[giannhs2001]

Τι ωραίο βιβλίο, που το θυμήθηκες.. καλά εσύ σίγουρα είσαι 22 ή μας δουλευεις?

Γιατί να μην είμαι;

 

[Scandal]

Δεν το έχω διαβάσει ποτέ το κοράνι, αλλά έχω ακούσει από φίλο κακά λόγια γενικά

 

[Wonderful]

Το έχω διαβάσει δύο φορές. Είναι αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο, δεν του αξίζει να είναι σε αυτή τη λίστα με τα βιβλία που δεν πρέπει να διαβάσει κάποιος. Αρκεί να βρεις αξιόπιστο εκδοτικό γιατί η μετάφραση του είναι λίγο περίεργη (έχει γραφτεί στα κορανικά αραβικά/σαν καθαρεύουσα των αραβικών πες) και έχουν τεθεί πολλές φορές ζητήματα αξιοπιστίας.

Το έχω μεταφρασμένο στα Αγγλικά από τον Abdullah Yusuf Ali , είναι δώρο από Τούρκο που του είχε κάνει ο άντρας μου μια εξυπηρέτηση όταν είχε το γραφείο παλιά και αυτός του έδωσε ως αντάλλαγμα το κοράνι ! Το ειχα θάψει και τώρα είπα να το διαβάσω.

 

[Kate1914]

Εν όψει της Φόνισσας με την Καραμπέτη που είδα στο σινεμά, αγόρασα και αυτό για να το ξανά διαβάσω μετά από χρόνια:
View attachment 129071


Το παραλαμβάνω, λέω τι ωραίο και σκληρόδετη έκδοση ουάου.

Κάνω ένα ξεφύλλισμα και τι να δω... το κείμενο του Παπαδιαμάντη παραφρασμένο στη νέα ελληνική!

Πχ ο Παπαδιαμάντης ξεκινάει το βιβλίο με: "Μισοπλαγιασμένη κοντα εις την εστίαν, με σφαλιστά τα όμματα" και το παραπάνω βιβλίο γράφει "Μισοξαπλωμένη κοντά στο τζάκι με κλειστά τα μάτια".

Εντάξει ξέρω ότι δε θα του δώσω ευκαιρία και θα το ανταλλάξω με μιας φίλης που το έχει στη καθαρεύουσα, απλά ήθελα να το γράψω. Αν με είχε ενθουσιάσει κάτι στη Φόνισσα όταν το είχα διαβάσει πριν χρόνια ήταν το λεξιλόγιο, το οποίο παρόλα αυτά μου ήταν φουλ αντιληπτό.

Και εγώ το διάβασα στην πρωτότυπή του μορφή να το πω. Είναι τελικά όπως το είχε πει μια φιλόλογός μας - θρίλερ εποχής. Πολύ ωραίο.
Το χειρότερο βιβλίο που έχω διαβάσει και θέλω να ξεχάσω τις χαμένες ώρες της ζωής μου όσο το κρατούσα είναι "Ο γέρος και η θάλασσα" του Χέμινγουεϊ. Δεν έχω διαβάσει χειρότερο βιβλίο στη ζωή μου, και ας λένε ότι έχει βαθύτερο νόημα και δεν ξέρω και 'γω τι. Τέρμα βαρετό, όσο το θυμάμαι μόνο νευριάζω.
Βέβαια το διάβασα πολύ μικρή, οπότε ίσως να φταίει και αυτό, αλλά προσωπικά παραμένει ένα από τα βιβλία που με έχουν στοιχειώσει και που ποτέ δε χώνεψα.

 

[Wonderful]

Και εγώ το διάβασα στην πρωτότυπή του μορφή να το πω. Είναι τελικά όπως το είχε πει μια φιλόλογός μας - θρίλερ εποχής. Πολύ ωραίο.
Το χειρότερο βιβλίο που έχω διαβάσει και θέλω να ξεχάσω τις χαμένες ώρες της ζωής μου όσο το κρατούσα είναι "Ο γέρος και η θάλασσα" του Χέμινγουεϊ. Δεν έχω διαβάσει χειρότερο βιβλίο στη ζωή μου, και ας λένε ότι έχει βαθύτερο νόημα και δεν ξέρω και 'γω τι. Τέρμα βαρετό, όσο το θυμάμαι μόνο νευριάζω.
Βέβαια το διάβασα πολύ μικρή, οπότε ίσως να φταίει και αυτό, αλλά προσωπικά παραμένει ένα από τα βιβλία που με έχουν στοιχειώσει και που ποτέ δε χώνεψα.

το "Για ποιον Χτυπάει η Καμπάνα¨του ίδιου συγγραφέα το έχεις διαβάσει?

 

[Kate1914]

το "Για ποιον Χτυπάει η Καμπάνα¨του ίδιου συγγραφέα το έχεις διαβάσει?

Όχι ακόμη, αλλά θα το κοιτάξω αν είναι.
Όσο βαρετό και να μου φάνηκε αυτό που ανέφερα πριν, ο συγκεκριμένος έχει πάρει βραβείο Πούλιτζερ και Νόμπελ Λογοτεχνίας. Οπότε, ακόμη και το αχώνευτο βιβλίο θέλω να το ξαναδιαβάσω, μήπως αυτή τη φορά το καταλάβω καλύτερα και δεν το καταδικάζω πια.

 

[Scandal]

Το χειρότερο βιβλίο που έχω διαβάσει και θέλω να ξεχάσω τις χαμένες ώρες της ζωής μου όσο το κρατούσα είναι "Ο γέρος και η θάλασσα" του Χέμινγουεϊ.

haha γι αυτό συζητούσαμε με μια γνωστή μου και μου έλεγε πόσο συγκλονιστική ήταν η γραφή του όταν περιέγραφε τη μάχη στη θάλασσα για να κρατήσει χωρίς καν εργαλεία το μεγάλο ψάρι το οποίο τελικά βγήκε φαγωμένο και πόσο μάταιο ήταν κτλ.

 

[Kate1914]

haha γι αυτό συζητούσαμε με μια γνωστή μου και μου έλεγε πόσο συγκλονιστική ήταν η γραφή του όταν περιέγραφε τη μάχη στη θάλασσα για να κρατήσει το μεγάλο ψάρι το οποίο τελικά βγήκε φαγωμένο και πόσο μάταιο ήταν κτλ.

Συγκλονιστική, πραγματικά!
Και εγώ αυτό φαντάζομαι ότι είναι το πιο βαθύ νόημα, αλλά πολύ μονότονο. Σε ολόκληρο το βιβλίο ήταν λες και έλεγε το ίδιο πράγμα σε κάθε σελίδα, σε κάθε παράγραφο, σε κάθε γραμμή. Το μοναδικό που μου είχε κάνει εντύπωση είναι που περιέγραφε για το πώς ο γέρος αλάτιζε το ψάρι και το έτρωγε με το θαλασσινό νερό, κάπως έγραφε τη διαδικασία αλλά δε το θυμάμαι. Καταλαβαίνεις λοιπόν πόσο με ενθουσίασε.
Αλλά ήμουν και μικρή, οπότε αυτό μάλλον θα έφταιξε.

 

[rafaela11]

Προσωπικά δεν μου άρεσε καθόλου το στρίψιμο της βίδας του Henry James.
Ωραία η ιδέα για την εποχή του, κι πολύ μπροστά, αλλά κουραστική αδιάφορη γραφη, και το φινάλε ασχολίαστο

 

[Aura]

Δεν άντεξα να το διαβάσω.

 

[еще один пророк р...]

Οτιδήποτε από Καζαντζάκη

αχώνευτος, αντιγραφέας, κριντζ

 

[parafernalia]

Θυμάμαι κάποτε είχε πέσει σε trolling φάση στα χέρια μου, αυτό...

Παραδόξως είχα πεθάνει στο γέλιο με το πόσο μ@κακία ήταν.

Τα Άρλεκιν μπροστά του Gabriel Garcia Marquez. Όπως πήγαινε η πλοκή σε ένα girly-κέρατο φάση έχει μια περιγραφή ερωτικής πράξης που σε ξάφνιαζε απότομα, αφάνταστα καλή, προφανώς αντιγραφή.

 

[еще один пророк р...]

Επίσης μεγάλος απατεώνας, ο μεγαλύτερος ίσως όλων, πρέπει να είναι όντως αυτός ο Στίβεν Κινγκ

όλα πάνω του υποδηλώνουν ένα χολιγουντιανό κατασκεύασμα, από το όνομα ως τις αποτυχημένες ταινίες που βασίζονται στα πονήματά του - τη εξαιρέσει ίσως του Σταντ μπάι μι, αλλά οκ κ η Κατερίνα Σακελλαροπούλου αν γράψει βιβλίο που θα αφηγείται τις γλυκόπικρες αναμνήσεις της εφηβείας της και τις περιπέτειες μίας κοριτσοπαρέας να βρουν ένα πτώμα κάπου μακριά από το σπίτι τους, ας πούμε το πτώμα της Δημοκρατίας, ε οκ κάποιων τα ανακλαστικά θα αφυπνίσει

τον κλείνεις μέσα σε μία ντουλάπα και τον αφήνεις να απειλεί ότι θα πάει να ζήσει στο Μέχικο αν βγει ο Τραμπ μέχρι που θα αποφασίσουν οι Μεχικάνοι να ορθώσουν αυτοί τελικά Τείχος για να αποφύγουν το ενδεχόμενο ο Στίβεν να τους κατσικωθεί

 

[taketrance]

Επίσης μεγάλος απατεώνας, ο μεγαλύτερος ίσως όλων, πρέπει να είναι όντως αυτός ο Στίβεν Κινγκ

όλα πάνω του υποδηλώνουν ένα χολιγουντιανό κατασκεύασμα, από το όνομα ως τις αποτυχημένες ταινίες που βασίζονται στα πονήματά του - τη εξαιρέσει ίσως του Σταντ μπάι μι, αλλά οκ κ η Κατερίνα Σακελλαροπούλου αν γράψει βιβλίο που θα αφηγείται τις γλυκόπικρες αναμνήσεις της εφηβείας της και τις περιπέτειες μίας κοριτσοπαρέας να βρουν ένα πτώμα κάπου μακριά από το σπίτι τους, ας πούμε το πτώμα της Δημοκρατίας, ε οκ κάποιων τα ανακλαστικά θα αφυπνίσει

τον κλείνεις μέσα σε μία ντουλάπα και τον αφήνεις να απειλεί ότι θα πάει να ζήσει στο Μέχικο αν βγει ο Τραμπ μέχρι που θα αποφασίσουν οι Μεχικάνοι να ορθώσουν αυτοί τελικά Τείχος για να αποφύγουν το ενδεχόμενο ο Στίβεν να τους κατσικωθεί

Τα εκμηδένισες όλα (σαν να ακούω τον μακαρίτη τον Γεωργίου να μιλάει για εθνική Ελλάδος) αλλά έχει πλάκα όπως τα γράφεις

Υπάρχουν κι άλλες ωραίες μεταφορές ταινιών Κινγκ - Shawshank Redemption, το Πράσινο Μίλι - και σαν συγγραφέας δεν μπαίνει στην κατηγορία «υψηλής λογοτεχνίας» έτσι κι αλλιώς για να τον κριτικάρουμε ανάλογα, όπως ο Καζαντζακης πχ που έγραψες πιο πάνω.
Μυθιστορήματα τρόμου και φαντασίας γράφει με έμφαση στους χαρακτήρες, την ανάπτυξη πλοκής και σ’αυτο που κάνει μια χαρά είναι.

 

[Scandal]

Ο,τιδήποτε σε Λένα Μαντά.
Όσο κι αν έβαλα μπροστά τη "θηλυκή μου πλευρά", αυτό το πράγμα που λένε και νεοελληνική - ροζ - λογοτεχνία, δεν κατάφερα να το χωνέψω. Το μόνο ότι αγόρασα για λόγους αναμνήσεων το Θεανώ - η Λύκαινα της πόλης, γιατί το είχα διαβάσει κάπου στα 20s μου και τότε μου άρεσε. Πήγα όμως να του δώσω πάλι ευκαιρία, δεν τα κατάφερα.
Το πιο πετυχημένο της, το Σπίτι δίπλα στο ποτάμι, το είχα επίσης ξεκινήσει στα 20s μου και δεν το τελείωσα ποτέ. Τόση πλήξη και δηθενιά στη χρήση λογοτεχνικών φράσεων (του στυλ "ρούφηξε άπληστα τα χείλη της"), πόσο να αντέξω πχια.

 

[hl_amhxanos]

Mark Manson

 

[еще один пророк р...]

Τα εκμηδένισες όλα (σαν να ακούω τον μακαρίτη τον Γεωργίου να μιλάει για εθνική Ελλάδος) αλλά έχει πλάκα όπως τα γράφεις

Υπάρχουν κι άλλες ωραίες μεταφορές ταινιών Κινγκ - Shawshank Redemption, το Πράσινο Μίλι - και σαν συγγραφέας δεν μπαίνει στην κατηγορία «υψηλής λογοτεχνίας» έτσι κι αλλιώς για να τον κριτικάρουμε ανάλογα, όπως ο Καζαντζακης πχ που έγραψες πιο πάνω.
Μυθιστορήματα τρόμου και φαντασίας γράφει με έμφαση στους χαρακτήρες, την ανάπτυξη πλοκής και σ’αυτο που κάνει μια χαρά είναι.

Μακάρι να είχε προλάβει να γράψει ο Χόρχε βιβλίο, από το 99τοις100 των Ελλήνων "λογοτεχνών/πνευματικών ανθρώπων/πνευματικών ταγών/μελών της ιντελιγκέντσιας" εν γένει θα ήταν αιώνες φωτός μπροστά

Μακάρι κάποιος γκοστ ράητερ να έγραφε βιβλίο και του Νικόλα του Αλέφαντου, εκεί να δεις αλήθειες

Καλά οκ στη ζυγαριά ο Κινγκ είναι Όμηρος μπροστά στον άλλον, τον Κρητικό, τον Καζαντζίδη