Πώς μπορούμε να πιστέψουμε στον εαυτό μας;

[Aura]

Υπάρχει βέβαια και το άλλο, να πασχίσουμε να ξεχωρίσουμε από το κοπάδι . Για παράδειγμα δεν ξέρω να βράσω ούτε αβγό και αυτό μου δίνει το εισιτήριο ότι ξεχώρισα από τις γυναικούλες . Δεν βρήκα γυναίκα και αυτό μου δίνει εισιτήριο για το πόσο ρομαντικός και διαφορετικός είμαι . Δεν έχω social media , και αυτό μου δίνει εισιτήριο ότι δεν είμαι ανασφαλής. Δεν μου αρέσουν τα κλαμπς και αυτό μου δίνει εισιτήριο ότι είμαι ψαγμένος κουλτουριάρης . Δηλαδή φτάνουμε και το άλλο άκρο, είμαι περήφανος για την σεξουαλικότητά μου, είμαι περήφανος που φοράω μίνι, είμαι περήφανος που δεν ξέρω να μαγειρεύω, είμαι περήφανος που δεν παντρεύομαι, είμαι περήφανος που είμαι παχουλός , είμαι περήφανος που ξεχωρίζω και δεν μπαίνω στα καλούπια και πάλι κατ εμέ χάνω τον δρόμο μου.

 

[Guest 254537]

Εδώ πιστεύουμε μαλάκες.

 

[Agaphbou]

Αν βρεις κάποιον οποίος έχει τα ίδια χάλια με εσένα αυτό που θα γίνει ουσιαστικά και οι δυο θα χρησιμοποιείτε αυτή τη σχέση ως ναρκωτικό και έναν τρόπο να ξεφύγετε από την πραγματικότητα σε έναν φανταστικό κόσμο, όπως ακριβώς κάνει κάποιος εθισμένος σε μια ουσία. Το αν αυτό είναι χαρά δεν το γνωρίζω, καθώς πάρα πολλοί άνθρωποι ουσιαστικά επιλέγουν να ζήσουν έτσι καθώς είναι πιο εύκολο. Αν είσαι χοντρός βρες μια χοντρή για να σαβουριαζετε μαζί κ.ο.κ.

Η αυτόβελτίωση επίσης γενικώς είναι μια μόδα της γενιάς μας που πουλάνε διάφοροι για διάφορους λόγους. Οι άνθρωποι δεν αυτοβελτιωνονται, βαδίζουν απλά στο μονοπάτι που είναι φτιαγμένοι να βαδισουν.

Η φυση του καθενός φανερωνεται στα πράγματα που κάνει από μόνος του, χωρίς να του υποδείξει κάνεις να τα κάνει. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά κοινωνικά πρέπει και επιταγές, που δεν οδηγούν πουθενά. Γι αυτό ας πούμε μπορεί να παροτρύνεις ένα χοντρό να χάσει βάρος όσο θες αλλά δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα αν δεν του το υποδεικνύει η φυση του.

Τώρα μου σχολιάζεις ένα ποστ που έκανα πριν πόσο καιρό και δε θυμάμαι ακριβώς τι ήθελα να πω, αλλά σε μερικά νομίζω έχω ήδη απαντήσει στο παρακάτω μου σχόλιο, που έχεις πατησει και like. Οπότε θα απαντήσω λίγο πιο "ελεύθερα" τώρα, σαν κατάθεση σκόρπιων σκέψεων.

Σκέψου ότι εσύ είσαι ένας άνθρωπος που γενικά έχει τα θεματακια του, νιώθει ανασφάλεια, καχυποψία, θα ήθελε να είναι κάπως αλλιώς, δεν είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένος απ' τη ζωή του και δεν έχει στήριξη και καθοδήγηση απ' το περιβάλλον του. Ένας ψιλοαδυναμος χαρακτήρας σε μια ψιλοκακη κατάσταση. Δε λέμε ακραίες καταστάσεις με βία κλπ, απλώς μια λίγο "χύμα" οικογένεια που δε σε βοήθησε να χτίσεις χαρακτήρα.

Πες τώρα ότι γνωρίζεις άτομα για σχέση. Στην περίπτωση α, γνωρίζεις κάποια ψυχικά υγιή, που τα έχει καλά με τον εαυτό της, ξέρει τι θέλει, έχει στόχους, αυτοπεποίθηση και όλα τα φόντα για να χτίσει μια υγιή σχέση. Σε θέλει όντως και της αρέσεις, ίσως περισσότερο απ' ό,τι σου αρέσει εσένα ο εαυτός σου. Με το που τη γνωρίζεις, εντυπωσιάζεσαι και θες πάση θυσία να την κρατήσεις στη ζωή σου, γιατί όχι άλλωστε;

Αυτή η σχέση είναι εξαρχής καταδικασμένη γιατί δεν υπάρχει ισορροπία. Αργά ή γρήγορα θα αρχίσεις να αισθάνεσαι λίγος δίπλα της, και κάποια στιγμή θα το καταλάβει κι εκείνη. Να τη χωρίσεις δεν υπάρχει περίπτωση γιατί την έχεις περισσότερο ανάγκη απ' ό,τι σ' έχει εκείνη. Αν είσαι καλό παιδί, θα καταπιέζεις τον εαυτό σου μέχρι αηδίας για να μην έχει παράπονο από σένα και να μην αναγνωρίσει τις τοξικές συμπεριφορές σου. Αν είσαι παλιοχαρακτήρας, θα της ρίξεις κι ένα κέρατο για να τονώσεις τον εγωισμό σου και να αισθανθείς ότι είσαι "μάγκας". Απ' όπου κι αν το πιάσεις, η χαρά που θα αντλήσεις θα είναι εντελώς προσωρινή και θα εξαρτάται πλήρως απ' την κοπέλα και την αγάπη που σου δείχνει. Επίσης είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα κουραστείς να υποκρίνεσαι για το πώς νιώθεις κι εκείνη θα κουραστεί να παριστάνει την ψυχολόγο σου. Μάλλον θα σε χωρίσει και θα γίνεις ράκος.


Πάμε στην περίπτωση β. Γνωρίζεις μια κοπέλα με όχι τόσο εντυπωσιακό χαρακτήρα, αλλά ειλικρινή. Ζηλεύει και στο δείχνει. Έχει ανασφάλειες και τις παραδέχεται. Σου μιλάει για τα προβλήματά της. Αμέσως αμέσως χτίζεται η ενσυναίσθηση λόγω της ταύτισης με την κατάστασή της. Βρίσκεστε στο ίδιο μήκος κύματος οπότε υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να βρείτε λύση στα προβλήματά σας. Νιώθεις ίσος απέναντί της, ίσως μερικές φορές μπορείς να τη βοηθήσεις κιόλας και να νιώσεις ότι σε θαυμάζει και σ' αγαπάει γι' αυτό που πραγματικά είσαι, τα στραβά σου δεν την ξινίζουν και στα συγχωρεί πιο εύκολα απ' την Α που θεωρεί αδιανόητες τις τοξικές σου συμπεριφορές. Μπορεί μια τέτοια σχέση να λειτουργήσει σαν ναρκωτικό, όπως λες; Σαφώς, κι έχει συμβεί πολλές φορές. Μπορεί όμως και να οδηγήσει σε μια ισορροπία που θα έρθει μέσω της καλής επικοινωνίας και να λειτουργήσει αυτή η σχέση για χρόνια, ακόμη και για πάντα. Πολλά ζευγάρια σ' εμάς φαίνονται εξαρτημένα ή μίζερα κι όμως έχουν βρει έναν τρόπο που είναι κι οι δύο ευτυχισμένοι στη σχέση τους.

Και για να κλείσω, η αυτοβελτίωση δεν είναι μόδα, είναι τρόπος ζωής. Υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τη ζωή σαν μια μεγάλη πλάκα κι ακολουθούν τις παρορμήσεις τους χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, και υπάρχουν και άνθρωποι που δίνουν ένα νόημα στη ζωή τους και προσπαθούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Αυτοί οι άνθρωποι, θέλοντας και μη, θα βιώσουν σίγουρα την αυτοβελτίωση σε κάποιο σημείο της ζωής τους, αν όχι σε όλη την πορεία αυτής, καθώς θα συνειδητοποιήσουν σύντομα ότι τα προβλήματα που μας εμφανίζονται πρέπει να λύνονται κι όχι να προσπερνιούνται.

 

[Guest 209912]

Τώρα μου σχολιάζεις ένα ποστ που έκανα πριν πόσο καιρό και δε θυμάμαι ακριβώς τι ήθελα να πω, αλλά σε μερικά νομίζω έχω ήδη απαντήσει στο παρακάτω μου σχόλιο, που έχεις πατησει και like. Οπότε θα απαντήσω λίγο πιο "ελεύθερα" τώρα, σαν κατάθεση σκόρπιων σκέψεων.

Σκέψου ότι εσύ είσαι ένας άνθρωπος που γενικά έχει τα θεματακια του, νιώθει ανασφάλεια, καχυποψία, θα ήθελε να είναι κάπως αλλιώς, δεν είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένος απ' τη ζωή του και δεν έχει στήριξη και καθοδήγηση απ' το περιβάλλον του. Ένας ψιλοαδυναμος χαρακτήρας σε μια ψιλοκακη κατάσταση. Δε λέμε ακραίες καταστάσεις με βία κλπ, απλώς μια λίγο "χύμα" οικογένεια που δε σε βοήθησε να χτίσεις χαρακτήρα.

Πες τώρα ότι γνωρίζεις άτομα για σχέση. Στην περίπτωση α, γνωρίζεις κάποια ψυχικά υγιή, που τα έχει καλά με τον εαυτό της, ξέρει τι θέλει, έχει στόχους, αυτοπεποίθηση και όλα τα φόντα για να χτίσει μια υγιή σχέση. Σε θέλει όντως και της αρέσεις, ίσως περισσότερο απ' ό,τι σου αρέσει εσένα ο εαυτός σου. Με το που τη γνωρίζεις, εντυπωσιάζεσαι και θες πάση θυσία να την κρατήσεις στη ζωή σου, γιατί όχι άλλωστε;

Αυτή η σχέση είναι εξαρχής καταδικασμένη γιατί δεν υπάρχει ισορροπία. Αργά ή γρήγορα θα αρχίσεις να αισθάνεσαι λίγος δίπλα της, και κάποια στιγμή θα το καταλάβει κι εκείνη. Να τη χωρίσεις δεν υπάρχει περίπτωση γιατί την έχεις περισσότερο ανάγκη απ' ό,τι σ' έχει εκείνη. Αν είσαι καλό παιδί, θα καταπιέζεις τον εαυτό σου μέχρι αηδίας για να μην έχει παράπονο από σένα και να μην αναγνωρίσει τις τοξικές συμπεριφορές σου. Αν είσαι παλιοχαρακτήρας, θα της ρίξεις κι ένα κέρατο για να τονώσεις τον εγωισμό σου και να αισθανθείς ότι είσαι "μάγκας". Απ' όπου κι αν το πιάσεις, η χαρά που θα αντλήσεις θα είναι εντελώς προσωρινή και θα εξαρτάται πλήρως απ' την κοπέλα και την αγάπη που σου δείχνει. Επίσης είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα κουραστείς να υποκρίνεσαι για το πώς νιώθεις κι εκείνη θα κουραστεί να παριστάνει την ψυχολόγο σου. Μάλλον θα σε χωρίσει και θα γίνεις ράκος.


Πάμε στην περίπτωση β. Γνωρίζεις μια κοπέλα με όχι τόσο εντυπωσιακό χαρακτήρα, αλλά ειλικρινή. Ζηλεύει και στο δείχνει. Έχει ανασφάλειες και τις παραδέχεται. Σου μιλάει για τα προβλήματά της. Αμέσως αμέσως χτίζεται η ενσυναίσθηση λόγω της ταύτισης με την κατάστασή της. Βρίσκεστε στο ίδιο μήκος κύματος οπότε υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να βρείτε λύση στα προβλήματά σας. Νιώθεις ίσος απέναντί της, ίσως μερικές φορές μπορείς να τη βοηθήσεις κιόλας και να νιώσεις ότι σε θαυμάζει και σ' αγαπάει γι' αυτό που πραγματικά είσαι, τα στραβά σου δεν την ξινίζουν και στα συγχωρεί πιο εύκολα απ' την Α που θεωρεί αδιανόητες τις τοξικές σου συμπεριφορές. Μπορεί μια τέτοια σχέση να λειτουργήσει σαν ναρκωτικό, όπως λες; Σαφώς, κι έχει συμβεί πολλές φορές. Μπορεί όμως και να οδηγήσει σε μια ισορροπία που θα έρθει μέσω της καλής επικοινωνίας και να λειτουργήσει αυτή η σχέση για χρόνια, ακόμη και για πάντα. Πολλά ζευγάρια σ' εμάς φαίνονται εξαρτημένα ή μίζερα κι όμως έχουν βρει έναν τρόπο που είναι κι οι δύο ευτυχισμένοι στη σχέση τους.

Και για να κλείσω, η αυτοβελτίωση δεν είναι μόδα, είναι τρόπος ζωής. Υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τη ζωή σαν μια μεγάλη πλάκα κι ακολουθούν τις παρορμήσεις τους χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, και υπάρχουν και άνθρωποι που δίνουν ένα νόημα στη ζωή τους και προσπαθούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Αυτοί οι άνθρωποι, θέλοντας και μη, θα βιώσουν σίγουρα την αυτοβελτίωση σε κάποιο σημείο της ζωής τους, αν όχι σε όλη την πορεία αυτής, καθώς θα συνειδητοποιήσουν σύντομα ότι τα προβλήματα που μας εμφανίζονται πρέπει να λύνονται κι όχι να προσπερνιούνται.

Δεν αναφέρεις όμως καθόλου τις επιθυμίες αυτών των αντρών στην ανάλυση σου. Αρχικά ένας άντρας που έχει θέματα και επιθυμεί όντως να κάνει υγιή σοβαρή σχέση με αυτή τη κοπέλα θα κοιτάξει πρώτα να διορθώσει τα θέματα του πριν μπει σε αυτη τη σχέση ή τουλάχιστο θα πει έχω αυτά τα θέματα και προσπαθώ να τα διορθώσω.
Οταν γνωρίζεις κάποια που είναι ανώτερη σου στο λέει το ένστικτο σου στα πρώτα 5 λεπτά. Δεν χρειάζεται μήνες για να το καταλάβεις.

Αυτός τώρα που θα επιλέξει να μπει στην σχέση αυτή παρότι έχει θέματα και θα καταλήξει να κάνει οτι είπες ότι θα κάνει, για ποιο λόγο το κάνει; Ποια είναι η επιθυμία του; Σίγουρα όχι μια υγιής σχέση. Η επιθυμία του είναι να είναι σε σχέση με αυτή την κοπέλα για να αισθάνεται ότι τα προβλήματα του λύθηκαν χωρίς να κάνει τίποτα και να αισθάνεται καλά που τον επέλεξε αυτή. To cheat sheet. Και Γι αυτό το λόγο θα αρπάξει την ευκαιρία να είναι μαζί της και θα προσποιείται τα πάντα για να την κρατήσει.

Ο άλλος τώρα που έχει θέματα και βρίσκει μια τύπισσα με τα ίδια θέματα τι επιθυμίες έχει; Να διορθώσει τα προβλήματα του; Οχι. Αυτό δεν γίνεται με προβληματικά ντουέτα, διότι όταν έχεις δύο ανθρώπους που αυτό που τους ενώνει είναι πως έχουν το ίδιο πρόβλημα κάθε φορά που ο ένας προσπαθεί να διορθωθεί ο άλλος αισθάνεται ότι θα χάσει τον μόνο άνθρωπο που έχει όταν χαθεί το ενωτικό τους στοιχείο και θα τον τραβήξει κάτω. Η επιθυμία αυτού του ανθρώπου μπορεί να είναι πως απλά θέλει μια σχέση για να έχει τα της σχεσης και να αισθάνεται καλά πάρα τα προβλήματα του.

Η αυτοβελτίωση ειναι οντως της μόδας και αυτό μπορείς να το δεις από μια τεράστια βιομηχανία γκουρού που έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια και πουλάει οτιδήποτε αυτοβελτιοτικο μπορείς να φανταστείς από το πως θα την πέφτεις στις γυναίκες για να έχεις κάθε βράδυ και από μια μέχρι το πως να γίνεις επιτυχημενος επιχειρηματίας. Κανένας βέβαια από αυτούς δεν λέει για προφανείς λόγους πως οι μόνοι που θα τα καταφέρουν είναι αυτοί που έχουν γνήσια επιθυμία, οι οποίοι δεν τους χρειάζονται εξ αρχής. Μπορείς να καταλάβεις εύκολα αν κάποιος έχει γνήσια επιθυμία για κάτι από τις ερωτήσεις που κάνει. Όσοι δεν έχουν την επιθυμία ρωτάνε πάντα πως. Πως θα κάνω αυτό, πως θα γίνω εκείνος εκείνο. Και αν προσέξεις όλα τα βίντεο των γκουρού έχουν τίτλους, τι πρέπει να κάνεις για να μην φας χιλοπιτα, τι δεν πρέπει να πεις σε μια γυναίκα κ.ο.κ

 

[Guest 699855]

Πάμε στην περίπτωση β. Γνωρίζεις μια κοπέλα με όχι τόσο εντυπωσιακό χαρακτήρα, αλλά ειλικρινή. Ζηλεύει και στο δείχνει. Έχει ανασφάλειες και τις παραδέχεται. Σου μιλάει για τα προβλήματά της. Αμέσως αμέσως χτίζεται η ενσυναίσθηση λόγω της ταύτισης με την κατάστασή της. Βρίσκεστε στο ίδιο μήκος κύματος οπότε υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να βρείτε λύση στα προβλήματά σας. Νιώθεις ίσος απέναντί της, ίσως μερικές φορές μπορείς να τη βοηθήσεις κιόλας και να νιώσεις ότι σε θαυμάζει και σ' αγαπάει γι' αυτό που πραγματικά είσαι, τα στραβά σου δεν την ξινίζουν και στα συγχωρεί πιο εύκολα απ' την Α που θεωρεί αδιανόητες τις τοξικές σου συμπεριφορές. Μπορεί μια τέτοια σχέση να λειτουργήσει σαν ναρκωτικό, όπως λες; Σαφώς, κι έχει συμβεί πολλές φορές. Μπορεί όμως και να οδηγήσει σε μια ισορροπία που θα έρθει μέσω της καλής επικοινωνίας και να λειτουργήσει αυτή η σχέση για χρόνια, ακόμη και για πάντα. Πολλά ζευγάρια σ' εμάς φαίνονται εξαρτημένα ή μίζερα κι όμως έχουν βρει έναν τρόπο που είναι κι οι δύο ευτυχισμένοι στη σχέση τους.

Αυτή η περίπτωση Β μπορεί να δουλέψει μόνο αν τα ελαττώματά τους είναι συμπληρωματικά.
Θα δώσω ένα παράδειγμα το οποίο πιθανόν να μην είναι πολύ επιτυχημένο αλλά μάλλον θα καταλάβετε τι θέλω να πω.
Ας πούμε ότι είναι μαζί δύο άνθρωποι που όπως λες έχουν τα θεματάκια τους.
Η μία είναι ζηλιάρα και ο άλλος αλαζόνας. Η ζήλια της μιας (πίσω από την οποία κρύβεται η έλλειψη αυτοπεποίθησής της), θρέφει την ανάγκη του άλλου να τον θαυμάζουν (πίσω από την οποία κρύβεται η έλλειψη αυτοπεποίθησης του).
Αν όμως έχουμε έναν ανεξάρτητο αλαζόνα ο οποίος θέλει να μπορεί να κυκλοφορεί και μόνος του χωρίς ν΄αναγκάζεται να υφίσταται τη ζήλια της κοπέλας, τότε η ανάγκη του για μη έλεγχο, πιθανότατα να υπερνικήσει την ανάγκη του για "χάϊδεμα των αυτιών του".
Θέλω να πω ότι οι ακόμα και οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων με προβλήματα πρέπει να διέπονται από κάποια ισορροπία για να λειτουργήσουν.

 

[Guest 875331]

Πάμε στην περίπτωση β. Γνωρίζεις μια κοπέλα με όχι τόσο εντυπωσιακό χαρακτήρα, αλλά ειλικρινή. Ζηλεύει και στο δείχνει. Έχει ανασφάλειες και τις παραδέχεται. Σου μιλάει για τα προβλήματά της. Αμέσως αμέσως χτίζεται η ενσυναίσθηση λόγω της ταύτισης με την κατάστασή της. Βρίσκεστε στο ίδιο μήκος κύματος οπότε υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να βρείτε λύση στα προβλήματά σας. Νιώθεις ίσος απέναντί της, ίσως μερικές φορές μπορείς να τη βοηθήσεις κιόλας και να νιώσεις ότι σε θαυμάζει και σ' αγαπάει γι' αυτό που πραγματικά είσαι, τα στραβά σου δεν την ξινίζουν και στα συγχωρεί πιο εύκολα απ' την Α που θεωρεί αδιανόητες τις τοξικές σου συμπεριφορές. Μπορεί μια τέτοια σχέση να λειτουργήσει σαν ναρκωτικό, όπως λες; Σαφώς, κι έχει συμβεί πολλές φορές. Μπορεί όμως και να οδηγήσει σε μια ισορροπία που θα έρθει μέσω της καλής επικοινωνίας και να λειτουργήσει αυτή η σχέση για χρόνια, ακόμη και για πάντα. Πολλά ζευγάρια σ' εμάς φαίνονται εξαρτημένα ή μίζερα κι όμως έχουν βρει έναν τρόπο που είναι κι οι δύο ευτυχισμένοι στη σχέση τους.

Δλδ αντί να πας με την πρώτη γκόμενα η οποία θα σου θέσει και μία πρόκληση να βελτιωθείς αν θέλεις να την έχεις, θα πας με την ανασφαλή και "μετριότερη". Σχέσεις στις οποίες και οι 2 έχουν ανασφάλειες και άλλα τέτοια προβλήματα είναι περισσότερο προβληματικές και δεν εξισορροπούν λόγω αυτού, όπως λες. Επίσης, σκέφτηκες πόσο δύσκολο θα είναι τουλάχιστον για τους άντρες να βλέπουν τις "καλύτερες" σαν την πρώτη και να ξέρουν ούτε τις έχουν κι ούτε ακόμα προσπαθούν γι' αυτό, γιατί φοβούνται.

 

[Agaphbou]

Δεν αναφέρεις όμως καθόλου τις επιθυμίες αυτών των αντρών στην ανάλυση σου. Αρχικά ένας άντρας που έχει θέματα και επιθυμεί όντως να κάνει υγιή σοβαρή σχέση με αυτή τη κοπέλα θα κοιτάξει πρώτα να διορθώσει τα θέματα του πριν μπει σε αυτη τη σχέση ή τουλάχιστο θα πει έχω αυτά τα θέματα και προσπαθώ να τα διορθώσω.
Οταν γνωρίζεις κάποια που είναι ανώτερη σου στο λέει το ένστικτο σου στα πρώτα 5 λεπτά. Δεν χρειάζεται μήνες για να το καταλάβεις.

Αρχικά εξαρτάται από το πόσο συνειδητοποιεί τα θέματά του. Εγώ δεν ξέρω κανέναν που να πάθει πλάκα με μια γυναίκα και να πει "είναι φοβερή κοπέλα αλλά επειδή έχω τα θέματά μου πρέπει να τα λύσω πριν την προσεγγίσω". Ούτε κάποιον που, αντί να βάλει τα δυνατά του να εντυπωσιάσει, γύρισε και είπε "άκου τα θέματα που έχω". Ο μόνος λόγος που δε θα την πλησιάσει θα είναι μάλλον η πεποίθηση ότι θα φάει άκυρο. Οι υπόλοιποι θα μπουν στη σχέση με την ελπίδα να καταφέρουν να δουλέψουν τα θέματά τους σιωπηλά και να τα λύσουν μόνοι τους, άσχετα με το ποσό εφικτό πιστεύουμε ότι είναι ή δεν είναι κάτι τέτοιο.

Αυτό που περιγράφεις εσύ είναι η τυπική συμπεριφορά ενός υγιούς ψυχικά άντρα που αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι σε θέση να αφοσιωθεί για τον χψ λόγο στην τάδε γυναίκα και δεν μπορεί να της προσφέρει τη σοβαρή σχέση που εκείνη επιθυμεί, ή τέλος πάντων βρίσκεται σε μια φάση που από σεβασμό προς τις γυναίκες ξεκαθαρίζει ότι δεν είναι για πολλά πολλά και πλησιάζει μόνο γυναίκες με αντίστοιχα θέλω.

Αυτός τώρα που θα επιλέξει να μπει στην σχέση αυτή παρότι έχει θέματα και θα καταλήξει να κάνει οτι είπες ότι θα κάνει, για ποιο λόγο το κάνει; Ποια είναι η επιθυμία του; Σίγουρα όχι μια υγιής σχέση. Η επιθυμία του είναι να είναι σε σχέση με αυτή την κοπέλα για να αισθάνεται ότι τα προβλήματα του λύθηκαν χωρίς να κάνει τίποτα και να αισθάνεται καλά που τον επέλεξε αυτή. To cheat sheet. Και Γι αυτό το λόγο θα αρπάξει την ευκαιρία να είναι μαζί της και θα προσποιείται τα πάντα για να την κρατήσει.

Ή, όπως προείπα, θέλει να αδράξει την ευκαιρία τώρα που του δίνεται και υπόσχεται στον εαυτό του ότι θα βρει τις λύσεις στα προβλήματά του μόνος του, θα αλλάξει και θα γίνει ένας άντρας άξιος γι' αυτή τη γυναίκα. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Αλλά ναι, συμφωνώ ότι μπορεί να συμβεί κι αυτό που λες εσύ.

Ο άλλος τώρα που έχει θέματα και βρίσκει μια τύπισσα με τα ίδια θέματα τι επιθυμίες έχει; Να διορθώσει τα προβλήματα του; Οχι. Αυτό δεν γίνεται με προβληματικά ντουέτα, διότι όταν έχεις δύο ανθρώπους που αυτό που τους ενώνει είναι πως έχουν το ίδιο πρόβλημα κάθε φορά που ο ένας προσπαθεί να διορθωθεί ο άλλος αισθάνεται ότι θα χάσει τον μόνο άνθρωπο που έχει όταν χαθεί το ενωτικό τους στοιχείο και θα τον τραβήξει κάτω. Η επιθυμία αυτού του ανθρώπου μπορεί να είναι πως απλά θέλει μια σχέση για να έχει τα της σχεσης και να αισθάνεται καλά πάρα τα προβλήματα του.

Ναι, κι εγώ το τελευταίο θα έλεγα. Ανάγκη για ανθρώπινη συντροφιά, μια σχέση με τα προβλήματά της που όμως ο καθένας μπορεί να είναι ο εαυτός του και να λέει τι σκέφτεται, τι αισθάνεται πραγματικά. Δεν υποστήριξα ποτέ πως θα μπει σε αυτή τη σχέση για να λύσει σώνει και καλά τα προβλήματά του, είπα απλώς ότι θα υπάρχει μεγαλύτερη κατανόηση, το ζευγάρι θα παίζει στο ίδιο μήκος κύματος και υπάρχουν περισσότερες συγκριτικά πιθανότητες να τα βρουν από ένα ζευγάρι που ο ένας υπερτερεί του άλλου. Το να τραβάς τον άλλο στον βούρκο γιατί εσύ δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τα προβλήματά σου, είναι ξεκάθαρη κακία. Ούτε είπε κανείς πως το μοναδικό ενωτικό στοιχείο της σχέσης τους θα είναι τα ψυχολογικά τους προβλήματα.

Η αυτοβελτίωση ειναι οντως της μόδας και αυτό μπορείς να το δεις από μια τεράστια βιομηχανία γκουρού που έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια και πουλάει οτιδήποτε αυτοβελτιοτικο μπορείς να φανταστείς από το πως θα την πέφτεις στις γυναίκες για να έχεις κάθε βράδυ και από μια μέχρι το πως να γίνεις επιτυχημενος επιχειρηματίας. Κανένας βέβαια από αυτούς δεν λέει για προφανείς λόγους πως οι μόνοι που θα τα καταφέρουν είναι αυτοί που έχουν γνήσια επιθυμία, οι οποίοι δεν τους χρειάζονται εξ αρχής. Μπορείς να καταλάβεις εύκολα αν κάποιος έχει γνήσια επιθυμία για κάτι από τις ερωτήσεις που κάνει. Όσοι δεν έχουν την επιθυμία ρωτάνε πάντα πως. Πως θα κάνω αυτό, πως θα γίνω εκείνος εκείνο. Και αν προσέξεις όλα τα βίντεο των γκουρού έχουν τίτλους, τι πρέπει να κάνεις για να μην φας χιλοπιτα, τι δεν πρέπει να πεις σε μια γυναίκα κ.ο.κ

Άλλο είναι της μόδας και άλλο είναι μόδα. Ναι, είναι της μόδας αυτόν τον καιρό γιατί βγήκαμε από μια εποχή που όλα αυτοματοποιηθηκαν, οι ρυθμοί έγιναν γρήγοροι, το φαγητό επίσης, όλοι κοιτούσαν την ποσότητα και είχε πέσει η ποιότητα. Μόλις άρχισε να θερίζει ο διαβήτης κι η παχυσαρκία στις ΗΠΑ, όλοι ξαφνικά θυμήθηκαν το καλό φαγητό, το fitness και κατ' επέκταση στήθηκε η βιομηχανία που περιγράφεις γύρω απ' τον υγιή σωματικά και ψυχικά άνθρωπο που αγαπάει τον εαυτό του, τους ανθρώπους, τα ζώα και τη φύση. Αν όμως λες ότι η ίδια η αυτοβελτιωση είναι απλώς μια μόδα, τότε υποβαθμίζεις το περιεχόμενό της. Σαν να λες ότι ο φεμινισμός είναι μόδα επειδή στις μέρες μας έχει στηθεί μια βιομηχανία γύρω απ' τον φεμινισμό του κωλου, αντίστοιχα με την αυτοβελτιωση του κωλου που περιγράφεις. Προφανώς και η ζωή δεν έρχεται με εγχειρίδιο χρήσης, προφανώς και η αυτοβελτιωση δεν αποσκοπεί στο να ρίχνεις γκόμενες και να γελάνε με τα αστεία σου. Είναι μια εσωτερική σύγκρουση, μια επώδυνη διαδικασία που σε φέρνει αντιμέτωπο με όλα όσα θες να αποφύγεις. Υπάρχει λόγος που οι ψυχολόγοι συνιστούν να ξεκινήσεις ψυχανάλυση όταν θα βρίσκεσαι σε μια καλή φάση της ζωής σου και θα αισθάνεσαι αρκετά καλά με τον εαυτό σου.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 21 Νοεμβρίου 2020

Αυτή η περίπτωση Β μπορεί να δουλέψει μόνο αν τα ελαττώματά τους είναι συμπληρωματικά.
Θα δώσω ένα παράδειγμα το οποίο πιθανόν να μην είναι πολύ επιτυχημένο αλλά μάλλον θα καταλάβετε τι θέλω να πω.
Ας πούμε ότι είναι μαζί δύο άνθρωποι που όπως λες έχουν τα θεματάκια τους.
Η μία είναι ζηλιάρα και ο άλλος αλαζόνας. Η ζήλια της μιας (πίσω από την οποία κρύβεται η έλλειψη αυτοπεποίθησής της), θρέφει την ανάγκη του άλλου να τον θαυμάζουν (πίσω από την οποία κρύβεται η έλλειψη αυτοπεποίθησης του).
Αν όμως έχουμε έναν ανεξάρτητο αλαζόνα ο οποίος θέλει να μπορεί να κυκλοφορεί και μόνος του χωρίς ν΄αναγκάζεται να υφίσταται τη ζήλια της κοπέλας, τότε η ανάγκη του για μη έλεγχο, πιθανότατα να υπερνικήσει την ανάγκη του για "χάϊδεμα των αυτιών του".
Θέλω να πω ότι οι ακόμα και οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων με προβλήματα πρέπει να διέπονται από κάποια ισορροπία για να λειτουργήσουν.

Σαφώς και δε σημαίνει ότι επειδή δύο άνθρωποι έχουν τα ίδια επίπεδα αυτοεκτίμησης και ψυχικής (αν)ισορροπίας, θα λειτουργήσει οπωσδήποτε η σχέση τους. Μια σχέση χρειάζεται πολλά πράγματα για να ισορροπήσει. Απλώς λέω ότι, στην περίπτωση β, υπάρχει έστω μια πιθανότητα να πάει καλά η σχέση στην περίπτωση που υπάρχει καλή επικοινωνία. Στην περίπτωση α δε γίνεται να λειτουργήσει η σχέση εκ των πραγμάτων γιατί είτε δεν καταλαβαίνεις την ψυχική κατάσταση του άλλου, είτε την καταλαβαίνεις και καλείσαι να παίξεις τον ρολο του ψυχολόγου του γιατί τον αγαπάς και θες να τον βοηθήσεις, μέχρι να σε φθειρει όλο αυτό και να το λήξεις.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 21 Νοεμβρίου 2020

Δλδ αντί να πας με την πρώτη γκόμενα η οποία θα σου θέσει και μία πρόκληση να βελτιωθείς αν θέλεις να την έχεις, θα πας με την ανασφαλή και "μετριότερη". Σχέσεις στις οποίες και οι 2 έχουν ανασφάλειες και άλλα τέτοια προβλήματα είναι περισσότερο προβληματικές και δεν εξισορροπούν λόγω αυτού, όπως λες. Επίσης, σκέφτηκες πόσο δύσκολο θα είναι τουλάχιστον για τους άντρες να βλέπουν τις "καλύτερες" σαν την πρώτη και να ξέρουν ούτε τις έχουν κι ούτε ακόμα προσπαθούν γι' αυτό, γιατί φοβούνται.

Για να μη μακρυγορώ, εγώ σαν Αγάπη γενικά πιστεύω ότι ένας άνθρωπος που έχει θέματα με τον εαυτό του, θα έχει θέματα και στις σχέσεις του με όποια και να ναι. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Δε λέω να μην κυνηγήσεις την πρώτη γκόμενα και να καταδικάσεις τον εαυτό σου στην αιώνια μετριότητα, απλώς λέω τι έχει περισσότερες πιθανότητες να κρατήσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και να σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα (γιατί όλη η συζήτηση αν δείτε πιο πάνω ξεκίνησε από τη χαρά). Και πάντα, πάντα ξεκινάμε με την προϋπόθεση ότι σου αρέσει η κοπέλα με την οποία είσαι, δε λέμε να σου αρέσει η Α αλλά να συμβιβαστείς με τη Β.

 

[Guest 699855]

Παιδιά κανένας δεν είναι τέλειος.
΄Ολοι μας έχουμε ελαττώματα.
Για μένα τουλάχιστον, το θέμα της αυτοβελτίωσης έχει να κάνει με θέματα που δεν είναι γραμμένα στον πυρήνα του χαρακτήρα μας.
Ας πάρουμε έναν ανυπόμονο άνθρωπο ή έναν ευερέθιστο ή έναν γκρινιάρη ή έναν αθυρόστομο κτλ. Αυτοί μπορούν να το παλέψουν και σιγά-σιγά να καταφέρουν αν όχι να το εξαλείψουν τουλάχιστον να το περιορίσουν τόσο ώστε να μην τους δημιουργεί πρόβλημα.
Ας πάρουμε τώρα έναν ζηλιάρη ή έναν εγωιστή ή έναν ψεύτη ή έναν αχάριστο ή έναν τσιγκούνη ή έναν εμπαθή κτλ.
Βρε και ολικό restart να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι μπορεί όλα τα άλλα ν΄αλλάξουν, αυτά όμως όχι!
Είναι κάτι που πιστεύω απόλυτα καθώς το έχω δει να ισχύει στην πράξη.
Βλέπουν ότι αυτό το ελάττωμα, τους χαλάει τη ζωή, ότι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν πράγματα προσωπικά και επαγγελματικά και τα χάνουν εξαιτίας αυτού.
Ποιος άνθρωπος δεν θέλει και δεν προσπαθεί για την ευτυχία του; Κανείς!
Και όμως απλά δεν μπορούν! Ακόμα και να προσποιηθούν το αντίθετο, μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά!
Σ΄αυτήν την περίπτωση λοιπόν αφού το συνειδητοποιήσουν, το παλέψουν και δουν ότι τελικά είναι αδύνατον ν΄απαλλαχθούν απ΄αυτό, το καλύτερο είναι να το αποδεχθούν και να κοιτάξουν να δουν πώς θα μπορέσουν να πορευτούν στη ζωή τους μαζί μ΄αυτό!

 

[EvanescenceQ]

Λοιπον ξεκινας απο το να απομυθοποιεις τα παντα και τους παντες,να το πω ωμα που μου το ειπαν κι εμενα και απο τοτε αλλαξα αρδην που λεμε μαζι με αλλα πραγματα βεβαιως,στην εφηβεια ειχα ανασφαλειες ναι,αλλοι οι λογοι,λοιπον το μηνυμα ηταν,σταματα να συγκρινεσαι με τους αλλους και αποδεξου τον εαυτο σου οπως ειναι,ξανααγαπησου απο την αρχη και πες αυτη ειμαι ,με γουσταρω,με αρεσω και σε οποιον αρεσουμε,σε οποιον δεν αρεσουμε αντε γεια.
Το ωμο μηνυμα επειδη θυμαμαι συγκρινομουν με αλλες κοπελες πχ γιατι να ειναι ετσι αυτη κλπ κλπ
λοιπον και αυτη και ο καθε αλλος τις ιδιες κουραδες με σενα κανουν,τις ιδιες δεν κανουν τιποτα παραπανω.
Κι εκει απομυθοποιησα τους παντες.
Κανενας δεν ειναι πιο πανω απο σενα τον ιδιο.
Εσυ και ο εαυτος σου.Αξιζεις ναι,και προσπαθεις και κανεις το καλυτερο για σενα.
Και αν ερθουν και ασχημες καταστασεις και ανθρωποι κακοι,ενταξει ολα μαθημα ειναι,κρατας αυτα που πρεπει να κρατησεις και προχωρας χωρις να απωλεσεις εσενα.
Ο εαυτος μας μενει στην τελικη παιδια αλλος κανεις.
Μονοι ερχομαστε μονοι πεθαινουμε,οσο πιο γρηγορα το συνειδητοποιησεις θα αλλαξεις αρκετα.
Επικεντρωσου σε αυτα που σου αρεσουν και σε ανεβαζουν ως ατομο πχ ασχολιες και ατομα με τα οποια περνας καλα,διωχνεις καθε τοξικο απο τη ζωη σου και ζεις συμφωνα με τα δικα σου θελω και να νιωθεις καλα με εσενα τον ιδιο.
Ουτε τι θα πει ο κοσμος ουτε τιποτα.
Αυτο που γουσταρεις εσυ.Εκεινοι που θα σε θελουν θα ειναι διπλα σου,μην αναλωνεσαι σε ατομα που δεν αξιζουν.

 

[Guest 209912]

Η ικανότητα μας να πιστεύουμε στον εαυτό μας διαμορφώνεται κυρίως στα πρώτα 7 χρόνια της ζωής μας, όπου διαμορφωνονται και τα περισσότερα στοιχεία της προσωπικότητας μας και ο κυρίως διαμορφωτης τους είναι οι γονείς μας.

Ένα παιδί για παράδειγμα που μεγαλώνει με μια υπερπροστατευτικη μάνα και ακούει συνεχώς τις λέξεις μη, κακό, πρόσεχε κτλ θα διαμορφώσει και αυτό με την σειρά του μια φοβιτσιαρικη και διστακτική προσωπικότητα, η οποία μάλιστα δεν ξέρω αν μπορεί να αλλάξει στην μετέπειτα ζωή.

Επισης την πίστη μας στον εαυτό μπορεί να την χάσουμε και ως αποτέλεσμα ψυχικού τραύματος. Για παράδειγμα αν όσο μεγαλώνεις ακούς συνεχώς πως είσαι ηλίθιος ή ανίκανος και συνεχώς σε κατακρίνουν είναι πολύ λογικό να δημιουργείται μέσα σου ένας αρνητικός μηχανισμός ανατροφοδοτησης. Ενστερνιζεσαι δηλαδή αυτές τις πεποιθήσεις για τον εαυτό σου και ως εκ τούτου παρουσιάζεις μια αντίστοιχη συμπεριφορά, όπως το να φοβάσαι να πάρεις ρίσκα, να ανοίγεσαι, να βγαίνεις από την ζωή η άνεσης σου κτλ με αποτέλεσμα να χάνεις ευκαιρίες να μάθεις και να γίνεις καλύτερος και έτσι να επιβεβαιώνεις αυτά που άκουγες μικρός, πως είσαι άχρηστος και να χάνεις ακόμη περισσότερο την πίστη στον εαυτό σου. Ένας φαύλος κακός κύκλος δηλαδή.

Βλέπουμε δηλαδή πως η προβληματική εκκίνηση ενός ανθρώπου μπορεί να τον οδηγήσει σε προβληματικά μονοπάτια τα οποία σιγά σιγά θα του δημιουργούν όλο και περισσότερα προβλήματα.

Γενικά πιστεύω πως ένας τέτοιος άνθρωπος ο οποίος λόγο συγκυριων ξεκίνησε τη ζωή του στραβά και έχει μπει σε ένα μονοπάτι προς τον πάτο θα έρθει αντιμέτωπος κάποια στιγμή στην ζωή του με την πραγματικότητα της ύπαρξης και της κατάστασης του και αυτή η στιγμή θα κρίνει και το μέλλον του. Προσωπικά έχω δει και τις δύο περιπτώσεις. Έχω δει και την περίπτωση που εκείνη την στιγμή ο άνθρωπος επιλέγει να κρυφτεί με αποτέλεσμα να καταδικάζει τον εαυτό του, αλλά και την περίπτωση που ορθωνει το ανάστημα και λέει "ως εδώ ήταν" και αρχίζει πλέον να αλλάζει την ζωή του. Συνηθως μια τέτοια στιγμή είναι μια μεγάλη κρίση, η οποία ταράζει τα νερά και βγάζει τον άνθρωπο για λίγο από την άρνηση.

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τους δύο ανθρώπους. Ίσως είναι η εσωτερική φύση του καθενός, κάποιοι ίσως απλα γεννιούνται πιο δυναμικοί και πιο πεισματαριδες από κάποιους άλλους και ίσως απλά αυτό να κάνει την διαφορά εκείνη τη στιγμή. Ίσως να είναι και η ευαισθησία του καθενός. Όσο πιο ευαίσθητος εισαι στον πόνο τόσο μεγαλύτερο κίνητρο έχεις να αλλάξεις. Όπως και να έχει, αυτό που ξέρω είναι πως όταν ένας τέτοιος άνθρωπος αποφασίσει πραγματικά να αλλάξει και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ζωής του αποκτά και μια εντελώς διαφορετική οπτική και κατανόηση της πραγματικότητας.

Οταν είσαι στον πάτο της ζωής σου, έχεις παρά πολλά εμπόδια μπροστά σου να αντιμετωπίσεις απλά και μόνο για να φτάσεις τους άλλους που δεν είχαν την ίδια ατυχία. Αυτό αναγκαστικά διαφοροποιεί την σκέψη σου. Καταλαβαίνεις πως αν κάνεις ότι οι άλλοι δεν προκειται ποτέ να πετύχεις, γιατί πολύ απλά εισαι ήδη πολύ πίσω. Καταλαβαίνεις επομένως πως πρέπει και να δράσεις έξυπνα, αλλά και να δράσεις πολύ περισσότερο από τους άλλους. Αρχίζεις να ψάχνεις την ουσία του πράγματος, ώστε να βρεις τους πιο σύντομους δρόμους. Αρχίζεις να κρατάς τον εαυτό σου σε υψηλότερα στάνταρντ από τους άλλους, γιατι ξέρεις ότι δεν έχεις τα περιθώρια να μην το κάνεις. Με τον καιρό, όλα αυτά γινονται συνήθειες και μέρος της προσωπικότητας σου και όταν καταφέρεις πλέον να δεις κάποιο φως, κοιτάς με περιέργεια τον εαυτό σου διότι διαπιστώνεις πως όχι μόνο κατάφερες να φτάσεις τους άλλους, αλλα αυτή η μανία σου να επιβιώσεις σε έκανε πολύ πιο δυνατό από τους άλλους τους οποίους θεωρούσες τυχερούς. Εκεί καταλαβαίνεις πως οι αρχικές κακές συγκυρίες ίσως να μην ήταν και τόσο κακές τελικά. Ίσως να ήταν από που ακριβώς χρειαζοσουν για να διαμορφώσεις ένα χαρακτήρα που θα σε πάει στα ύψη. Και όλα αυτά ξεκινάνε απλά από μια απόφαση να μην τα παρατήσεις, όσο χάλια και αν φαίνεται η κατάσταση.

 

[meetmeinmontauk]

Η ικανότητα μας να πιστεύουμε στον εαυτό μας διαμορφώνεται κυρίως στα πρώτα 7 χρόνια της ζωής μας

βάλε σε παρακαλώ μια σοβαρή πηγή που να το αποδεικνύει αυτό

 

[Guest 209912]

Implicit measures for preschool children confirm self-esteem's role in maintaining a balanced identity

Self-esteem is one of social psychology's central constructs. Despite the wide endorsement of the importance of self-esteem, there remains substantial…

www.sciencedirect.com

Αυτή η έρευνα λέει ουσιαστικά πως μέχρι τα πέντε έτη τα παιδιά έχουν απόκτησει ήδη την συναίσθηση του εαυτου και ξέρουν αν είναι. "κακά" ή "καλά" παιδιά.

Αυτό που έγραψα πάντως το έχω ακούσει από αρκετούς ψυχαναλυτες. Έχεις αντίθετη άποψη;

 

[Himela]

Λες λοιπόν Χάκερ οτι αντί να πας κάπου περνώντας από μια άνετη λεωφόρο, να πας στο ίδιο μέρος περνώντας από μικρά δρομάκια με λακούβες κι όταν φτάσεις εκεί, κοιτώντας τους άλλους οδηγούς, να συνειδητοποιήσεις οτι αυτές οι δυσκολίες σε έκαναν καλύτερο οδηγό. Λες λοιπόν οτι ίσως τελικά αυτές οι δυσκολίες ήταν μια κρυφή ευλογία.

Δε συμφωνώ. Θα προτιμούσα να μην είχα αυτές τις δυσκολίες κι ας ήμουν χειρότερος οδηγός. Γιατί με τόσες δυσκολίες κάποιοι δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν στον προορισμό κι έχουν μείνει κάπου από λάστιχο...

Τί διαφοροποιεί τους ανθρώπους και κάποιοι τα καταφέρνουν ενώ άλλοι όχι; Καλή ερώτηση. Νομίζω είναι, εκτός του πείσματος και της εσωτερικής δύναμης, και το να βρεις μια αφορμή για να αλλάξεις. Συνήθως η αφορμή αυτή είναι ένας άνθρωπος που αγαπάς τόσο ώστε για να τον έχεις πρέπει να αλλάξεις.

Κι όπως είχες πει σε άλλο ποστ, το καλύτερο θα ήταν οι γονείς να μην κατέστρεφαν τα παιδιά τους in the first place. Αλλά καλά, στην Ελλάδα κάνουν παιδιά για να ευχαριστήσουν τα πεθερικά και τους συγγενείς. Τί περιμένω κι εγώ.

 

[Guest 209912]

Λες λοιπόν Χάκερ οτι αντί να πας κάπου περνώντας από μια άνετη λεωφόρο, να πας στο ίδιο μέρος περνώντας από μικρά δρομάκια με λακούβες κι όταν φτάσεις εκεί, κοιτώντας τους άλλους οδηγούς, να συνειδητοποιήσεις οτι αυτές οι δυσκολίες σε έκαναν καλύτερο οδηγό. Λες λοιπόν οτι ίσως τελικά αυτές οι δυσκολίες ήταν μια κρυφή ευλογία.

Για εμένα το μόνο νόημα στην ζωή ειναι δημιουργήσεις το όραμα σου και να εκμοχλευσεις κάθε μέσο και εμπειρία που είχες στην διάθεση σου για να το πετύχεις. Υπό αυτό το πρίσμα όλες οι εμπειρίες της ζωής μου αποτελούν ευκαιρίες να γίνω πιο δυνατος και σοφοτερος, ιδίως οι πολύ δύσκολες.

Δε συμφωνώ. Θα προτιμούσα να μην είχα αυτές τις δυσκολίες κι ας ήμουν χειρότερος οδηγός. Γιατί με τόσες δυσκολίες κάποιοι δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν στον προορισμό κι έχουν μείνει κάπου από λάστιχο...

Ισως. Ίσως απλά δε θέλησαν πραγματικά να φτάσουν σε κάποιο προορισμό. Υπάρχει μια ανακούφιση στην γνώριμη μιζέρια.

 

[Himela]

Για εμένα το μόνο νόημα στην ζωή ειναι δημιουργήσεις το όραμα σου και να εκμοχλευσεις κάθε μέσο και εμπειρία που είχες στην διάθεση σου για να το πετύχεις. Υπό αυτό το πρίσμα όλες οι εμπειρίες της ζωής μου αποτελούν ευκαιρίες να γίνω πιο δυνατος και σοφοτερος, ιδίως οι πολύ δύσκολες.



Ισως. Ίσως απλά δε θέλησαν πραγματικά να φτάσουν σε κάποιο προορισμό. Υπάρχει μια ανακούφιση στην γνώριμη μιζέρια.

Μα όλος ο κόσμος έχει δυσκολίες. Απλά κάποιοι ξεκινάνε από το 10 κι άλλοι από το -10. Αυτή είναι η διαφορά και η αδικία που προκύπτει από έναν σωστό κι από έναν λάθος γονιό.

Κι η μιζέρια μια επιλογή είναι. Δεν έχεις κίνητρο να την αφήσεις.

 

[meetmeinmontauk]

Implicit measures for preschool children confirm self-esteem's role in maintaining a balanced identity

Self-esteem is one of social psychology's central constructs. Despite the wide endorsement of the importance of self-esteem, there remains substantial…

www.sciencedirect.com

Αυτή η έρευνα λέει ουσιαστικά πως μέχρι τα πέντε έτη τα παιδιά έχουν απόκτησει ήδη την συναίσθηση του εαυτου και ξέρουν αν είναι. "κακά" ή "καλά" παιδιά.

Αυτό που έγραψα πάντως το έχω ακούσει από αρκετούς ψυχαναλυτες. Έχεις αντίθετη άποψη;

Μάλλον κάτι δεν κατάλαβα καλά. Τώρα αναφέρεις την αυτεπίγνωση (self-awareness) και όχι την αυτοπεποίθηση (self-esteem) που αναφέρει το πείραμα. Δεν μπορώ να δω πως αυτή η έρευνα αποδεικνύει ότι τα παιδιά διαμορφώνουν την πίστη στον εαυτό τους και όλη τους την προσωπικότητα εως τα 7.

Αυτά που λες θυμίζουν Φροϋντ. Και μίλησες για ψυχαναλυτές, όχι θεραπευτές γενικότερα, άρα σίγουρα αναφέρεσαι σε αυτόν. Μόνο που η θεωρία του Φροϋντ έχει καταρριφθεί σε πολλά σημεία διότι όλα αυτά που έλεγε δεν μπορούμε ούτε να τα παρατηρήσουμε ούτε να τα μετρήσουμε. Άρα και πως να τ' αποδείξουμε;

 

[Guest 209912]

Μα όλος ο κόσμος έχει δυσκολίες. Απλά κάποιοι ξεκινάνε από το 10 κι άλλοι από το -10. Αυτή είναι η διαφορά και η αδικία που προκύπτει από έναν σωστό κι από έναν λάθος γονιό.

Κι η μιζέρια μια επιλογή είναι. Δεν έχεις κίνητρο να την αφήσεις.

Και; Αν ο σκοπος της ζωής σου είναι να φτάσεις στο 20, τότε δεν έχει και τόσο σημασία αν ξεκίνησες από το - 10 η απτό 10. Αν θες να φτάσεις στο 1000 τότε πάλι δεν έχει και τόσο σημασία. Το μόνο γενικά που έχει σημασία στην ζωή Χιμελα είναι να έχεις ανοδική πορεία. Αν κάθε μέρα κάνεις την ζωή σου 1% καλύτερη σε ένα χρόνο θα ειναι 37.8% καλύτερη. Σε δύο χρόνια θα είναι 1427% καλύτερη. Σε δέκα χρόνια 6000% καλύτερη. Το αντίστοιχο θα γίνει αν κάνεις την ζωή σου 1% χειρότερη κάθε μέρα. Τι είναι αυτό που μπορώ να διορθώσω σήμερα στην ζωή μου το οποίο θα κάνει την ζωή μου 1% καλύτερη από χτες; Ολοι ξέρουμε τις απαντήσεις σε τέτοιες μικρές ερωτησεις.

 

[Devil]

Θα κάνατε αυτή την ερώτηση σε κάποιον που είναι ψευτης ;;;

 

[Guest 209912]

Μάλλον κάτι δεν κατάλαβα καλά. Τώρα αναφέρεις την αυτεπίγνωση (self-awareness) και όχι την αυτοπεποίθηση (self-esteem) που αναφέρει το πείραμα. Δεν μπορώ να δω πως αυτή η έρευνα αποδεικνύει ότι τα παιδιά διαμορφώνουν την πίστη στον εαυτό τους και όλη τους την προσωπικότητα εως τα 7.

Αυτά που λες θυμίζουν Φροϋντ. Και μίλησες για ψυχαναλυτές, όχι θεραπευτές γενικότερα, άρα σίγουρα αναφέρεσαι σε αυτόν. Μόνο που η θεωρία του Φροϋντ έχει καταρριφθεί σε πολλά σημεία διότι όλα αυτά που έλεγε δεν μπορούμε ούτε να τα παρατηρήσουμε ούτε να τα μετρήσουμε. Άρα και πως να τ' αποδείξουμε;

Ποια είναι δηλαδή η μοντέρνα αποδεδειγμένη θέση;

 

[Aura]

Δε συμφωνώ. Θα προτιμούσα να μην είχα αυτές τις δυσκολίες κι ας ήμουν χειρότερος οδηγός. Γιατί με τόσες δυσκολίες κάποιοι δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν στον προορισμό κι έχουν μείνει κάπου από λάστιχο...

Συνήθως θέλουμε τη συνείδησή μας και αυτή κάπως διαμορφώθηκε και μέσα από τις δυσκολίες , όποιες έχει ο κάθε ένας , αν θέλουμε να το αλλάξουμε αυτό , θα αλλάζαμε τον εαυτό μας, ποιος θα αντάλλαζε τον εαυτό του και την ''ψυχή'' του με ένα άλλο; κανείς μάλλον .

Τί διαφοροποιεί τους ανθρώπους και κάποιοι τα καταφέρνουν ενώ άλλοι όχι;

Κρίνετε εκ του αποτελέσματος βέβαια στο ποιος τα καταφέρνει , παίζουν ρόλο και οι συγκυρίες του κάθε ένα , ίσως και η βιολογία του και η προδιάθεσή του για μια παθολογία.

Συνήθως η αφορμή αυτή είναι ένας άνθρωπος που αγαπάς τόσο ώστε για να τον έχεις πρέπει να αλλάξεις.

Μ΄αρέσει που είσαι κυνική με ρομαντικές αναλαμπές .

Δεν το λέω ειρωνικά για καλό το λέω




Ωραίο αυτό πάντα μ΄αρεσε

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική, μαθαίνει να κατακρίνει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα, μαθαίνει να καυγαδίζει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία, μαθαίνει να είναι ντροπαλό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή, μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση, μαθαίνει να είναι υπομονετικό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο, μαθαίνει να εκτιμά.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην δικαιοσύνη, μαθαίνει να είναι δίκαιο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνει να πιστεύει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε επιδοκιμασία, μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε παραδοχή και φιλία μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο