Σκανταλιές που κάναμε και τι "πιστεύαμε" όταν ήμασταν μικροί

[Nefeli Graf]

όταν ήμουν μικρή αντί να λέω μαμά θέλω να φάω παντζάρια,της έλεγα μαμά <<φτιάξε μου παντζούρια πεινάω>>...χαχαα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Θυμᾶμαι μία φορὰ ψάρευαν κάποιοι στὴ θάλασσα καὶ πήγαινα ἐγὼ καὶ πετοῦσα τὰ ψάρια ποὺ εἶχαν πιάσει πίσω στὴ θάλασσα. Εἶχα φάει πολὺ βρισίδι ἐκείνη τὴ φορά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 712911]

Τώρα θα σου λεγα τίποτα..

Μάθε να διακρίνεις την ΠΛΑΚΑ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

είχα στραγγαλίσει ένα ποντίκι κάποτε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Εγώ σαν παιδάκι αθώο και αγνό ανέβαζα τα μυρμηγκάκια στο χεράκι μου και τα άφηνα να φτάσουν μέχρι τον αγκώνα μου,μετά τα πέταγα κάτω και τα πάταγα με το παπουτσάκι μου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ψαραδέλλη]

Μου έχει αφήσει ψυχολογικά τραύματα εκείνο το ανθρώπινο ομοίωμα που είχαμε κάποτε στο σχολείο για να μελετάμε το ανθρώπινο σώμα που έδειχνε καρδιές, πνευμόνια, έντερα και φαινόταν το μισό κρανίο του. Δεν αηδίαζα στη θέα των οργάνων αυτών. Αλλά το φοβόμουν πολύ. Στα μάτια μου ήταν σαν εκείνη την κούκλα του σατανά που τρώει παιδάκια.

​

Και για κακή μου τύχη όταν πήγαινα δημοτικό η δασκάλα μου με είχε στείλει να της φέρω την τσάντα από το γραφείο διδασκόντων που την είχε ξεχάσει. Βγαίνω από την τάξη, διασχίζω το διάδρομο που οδηγούσε στο γραφείο, χτυπάω την πόρτα...απάντηση δεν πήρα. Παίρνω την πρωτοβουλία και μπαίνω μέσα. Κανείς δεν ήταν μέσα στο γραφείο. Όλοι οι δάσκαλοι ήταν στις τάξεις τους για μάθημα.
Ρίχνω γύρω μου μια ματιά να εντοπίσω την τσάντα...πουθενά. Ξαφνικά πέφτει το μάτι μου σε αυτό το διαβολικό υποκείμενο. Ήταν πάνω σε μια βιβλιοθήκη και με κοίταζε. Τα παιξα. Εγώ και ο χειρότερος εφιάλτης μου μέσα σε μια άδεια ψυχρή αίθουσα χωρίς κανέναν να με σώσει. Και να φώναζα ποιος θα με άκουγε; Ένα τεράστιο σχολείο και το γραφείο στο τέρμα του διαδρόμου.
Για μια στιγμή μου ήρθε να φύγω τρέχοντας. Αλλά ντράπηκα. Δεν ήθελα να γυρίσω με άδεια χέρια πίσω στη δασκάλα μου για ένα τόσο απλό θέλημα. Μάζεψα όσο θάρρος είχα και συνέχιζα με έναν κόμπο στο λαιμό να ψάχνω την τσάντα της κυρίας μου. Πόσα πολλά γραφεία ήταν εκεί μέσα; Ποιο ήταν της κυρίας μου; Γιατί δε μου είπε και αυτή πού είχε αφήσει ακριβώς την τσάντα της για να τη βρω αμέσως;
Το μάτι μου ήταν συνεχώς στραμμένο πάνω σε αυτό το έκτρωμα μη τυχόν και κουνηθεί ενώ ταυτόχρονα έριχνα και καμιά ματιά στην πόρτα. Φοβόμουν μήπως ο Τσάκι με τις κρυφές του δυνάμεις κλείσει την πόρτα και με παγιδεύσει.
Τελικά βλέπω την τσάντα. Ήταν ακουμπισμένη στο περβάζι ενός παραθύρου...το οποίο απείχε πολύ από την πόρτα.Από την έξοδο σωτηρίας μου. Κοντά στην πόρτα ένιωθα ασφαλής. Δεν ήθελα να απομακρυνθώ πάρα πολύ από αυτήν.Πώς θα πήγαινα στην άλλη άκρη της αίθουσας περνώντας κιόλας μπροστά από αυτή τη διαβολική κούκλα; Ήρθε το τέλος μου. Ο Τσάκι είχε την ευκαιρία του.
Κοντοστέκομαι για λίγο να σκεφτώ ένα σχέδιο. Δεν έπρεπε να κάνω βιαστικές κινήσεις. Τελικά παίρνω τη μεγάλη απόφαση. Τρέχω γρήγορα προς το παράθυρο, αρπάζω την τσάντα και ξανατρέχω πάλι προς την πόρτα. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που καθώς περνούσα από μπροστά του αισθάνθηκα να με διαπερνάει ηλεκτρικό ρεύμα και σχεδόν τινάχθηκα από το φοβό μου.
Γυρνώντας πίσω στην αίθουσα με την τσάντα παραμάσχαλα ακόμα δεν είχα συνέλθει από το σοκ.
Ανοίγω την πόρτα της τάξης κακοδιάθετη. "Έλα βρε Ψαραδέλλη πού είσαι τόση ώρα;" μου λέει η δασκάλα μου.
Δεν είπα τίποτα. Μου ερχόταν απλά να βάλω τα κλάματα. "Ορίστε" της απαντώ ξερά και αφήνω την τσάντα της πάνω στην έδρα και πηγαίνω και κάθομαι στη θέση μου.
Από κει και μετά βυθίστηκα στις σκέψεις μου. Δεν μπορούσα να παρακολουθήσω καθόλου το μάθημα. Η φωνή της δασκάλας μου και των συμμαθητών μου ήταν σαν να ερχόταν από μακριά. Στο μυαλό μου μόνο η εικόνα του Τσάκι να μου κλείνει το μάτι αινιγματικά: "Αυτή τη φορά τη γλίτωσες Ψαραδέλλη... ΧΑ, ΧΑ, ΧΑ"

True story.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_fairygirl_]

Εμένα σήμερα μου θύμισε η μαμά μου το πόσο διαολόπαιδο ήμουν από 4 χρονών.
Στη γειτονιά που μένω το καλοκαίρι παλιά (πριν 10 χρόνια) είχαμε απίστευτα πολλές κατσαρίδες.Βλέπετε,κάτι η ελλήνικη γραφειοκρατία,κάτι το γεγονός των ζώων-υπαλλήλων του υγειονομικού που δεν εμφανίζονταν ποτέ για να κάνουν την απεντόμοση και κάτι η μαλακισμένη η από δίπλα που ήταν άσχετη από υδραυλικά και της είχε σπάσει μία σωλήνα και έσταζαν νερά στο δρόμο όλα αυτά συντελούσαν κάθε καλοκαίρι και ειδικά τα τέλη Ιούνη με τέλη Ιούλη να παθαίνουν νευρική υστερία όλες οι κυρίες της γειτονιάς μέσα σε αυτές και η μαμά μου.
Που λέτε λοιπόν κάθε καλοκαίρι σαν μικρό,με εκνευριστική τσιριχτή φωνούλα κοριτσάκι ήμουν κολλιτσίδα στη μάνα μου.Επομένως,ήξερα που είχε τα κατσαριδοκτόνα και όλα τα σχετικά.
Πολλές φορές μάλιστα-ειδικά το βραδάκι που έκαναν πάρτυ οι Τερέζες(=κατσαρίδες) μου'λεγε "Χαρά,φέρε την Τέζα" (Νομίζω,είναι διαχρονικό κατσαριδοκτόνο.Γενιές και γενιές με αυτό μεγαλώσαμε)
Μια μέρα λοιπόν είχαμε γυρίσει από βόλτα και οι κατσαριδούλες έκαναν παρέλαση στο δρόμο.Χωρίς δεύτερη σκέψη τρέχω σαν τον Σούπερμαν στην κουζίνα φωνάζοντας: "Καθαήδα"(=Κατσαρίδα)
Βούτηξα το Τέζα κατέβηκα στο δρόμο και τέλειωσα ένα μουκάλι ολόκληρο.
Το όλο σκηνικό το'κανα γύρω στις 5 μέρες συνεχόμενα.Μετά,με'πιασε αλλεργία πέταξε κάτι σπυράκια Να! Τα άσπρα χεράκια μου έγιναν από τα σπυράκια ροζ και από τότε μου απογορεύθηκε η είσοδος στο καλάθι με τα .... εξολοθρευτικά.
Βέβαια,σαν σωστό σκαλιστίρι πραγμάτων,το επόμενο καλοκαίρι βουτούσα το Τέζα της θείας μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alma Libre]

Παλιά πίστευα πως οι κούκλες έμεναν έγκυες και τους μάκραινε και το μαλλί τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dalian]

Ως παιδί είχα καλλιεργήσει την αντίληψη πως μόλις έβγαινα από το δωμάτιό μου όλες οι κούκλες και τα παιχνίδια κάναν πάρτι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nefeli Graf]

Εμένα σήμερα μου θύμισε η μαμά μου το πόσο διαολόπαιδο ήμουν από 4 χρονών.

Spoiler

Στη γειτονιά που μένω το καλοκαίρι παλιά (πριν 10 χρόνια) είχαμε απίστευτα πολλές κατσαρίδες.Βλέπετε,κάτι η ελλήνικη γραφειοκρατία,κάτι το γεγονός των ζώων-υπαλλήλων του υγειονομικού που δεν εμφανίζονταν ποτέ για να κάνουν την απεντόμοση και κάτι η μαλακισμένη η από δίπλα που ήταν άσχετη από υδραυλικά και της είχε σπάσει μία σωλήνα και έσταζαν νερά στο δρόμο όλα αυτά συντελούσαν κάθε καλοκαίρι και ειδικά τα τέλη Ιούνη με τέλη Ιούλη να παθαίνουν νευρική υστερία όλες οι κυρίες της γειτονιάς μέσα σε αυτές και η μαμά μου.
Που λέτε λοιπόν κάθε καλοκαίρι σαν μικρό,με εκνευριστική τσιριχτή φωνούλα κοριτσάκι ήμουν κολλιτσίδα στη μάνα μου.Επομένως,ήξερα που είχε τα κατσαριδοκτόνα και όλα τα σχετικά.
Πολλές φορές μάλιστα-ειδικά το βραδάκι που έκαναν πάρτυ οι Τερέζες(=κατσαρίδες) μου'λεγε "Χαρά,φέρε την Τέζα" (Νομίζω,είναι διαχρονικό κατσαριδοκτόνο.Γενιές και γενιές με αυτό μεγαλώσαμε)
Μια μέρα λοιπόν είχαμε γυρίσει από βόλτα και οι κατσαριδούλες έκαναν παρέλαση στο δρόμο.Χωρίς δεύτερη σκέψη τρέχω σαν τον Σούπερμαν στην κουζίνα φωνάζοντας: "Καθαήδα"(=Κατσαρίδα)
Βούτηξα το Τέζα κατέβηκα στο δρόμο και τέλειωσα ένα μουκάλι ολόκληρο.
Το όλο σκηνικό το'κανα γύρω στις 5 μέρες συνεχόμενα.Μετά,με'πιασε αλλεργία πέταξε κάτι σπυράκια Να! Τα άσπρα χεράκια μου έγιναν από τα σπυράκια ροζ και από τότε μου απογορεύθηκε η είσοδος στο καλάθι με τα .... εξολοθρευτικά.
Βέβαια,σαν σωστό σκαλιστίρι πραγμάτων,το επόμενο καλοκαίρι βουτούσα το Τέζα της θείας μου.

Χαχαχα πέθανα από τα γέλια
Εεε καλά και να σου απαγόρευαν κάτι σαν μικρό παιδάκι σιγά μην τους άκουγες Όπως εγώ

Παλιά πίστευα πως οι κούκλες έμεναν έγκυες και τους μάκραινε και το μαλλί τους.

εγώ τις ξεμάλλιαζα και τους έβγαζα ένα ένα τα μέρη της..Πρώτα το αριστερό πόδι,μετά το δεξί,έπειτα το αριστερό χεράκι και το δεξί μετά...Έχω ακόμα κάποιες καραφλές στο ντουλάπι μου..Για ενθύμιο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Νόμιζα ότι υπάρχουν πόκεμον

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_fairygirl_]

Χαχαχα πέθανα από τα γέλια
Εεε καλά και να σου απαγόρευαν κάτι σαν μικρό παιδάκι σιγά μην τους άκουγες Όπως εγώ
εγώ τις ξεμάλλιαζα και τους έβγαζα ένα ένα τα μέρη της..Πρώτα το αριστερό πόδι,μετά το δεξί,έπειτα το αριστερό χεράκι και το δεξί μετά...Έχω ακόμα κάποιες καραφλές στο ντουλάπι μου..Για ενθύμιο

Τι στο διάολο;
Μόνο εγώ τις κούρευα με καρέ μαλλί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 712911]

Τι στο διάολο;
Μόνο εγώ τις κούρευα με καρέ μαλλί.

Εγώ και τις αποκεφάλιζα, έβγαζα διάφορα μέλη τους, τις άφηνα καραφλές, τις κούρευα καρέ, έβαφα τα μαλλιά τους και εν τέλει... κάδος! Μια κούκλα μπαλαρίνα είχα, δώρο από την αδρφή μου παλιά , και της κάνω μια μέρα "Θες την κούκλα ή να την πετάξω;" και μου κάνει "κάνε ό,τι θες", "καλά οκ", της απαντώ, "πες αντίο".

Spoiler

*Sigh* Ωραίες εποχές...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_fairygirl_]

Εγώ και τις αποκεφάλιζα, έβγαζα διάφορα μέλη τους, τις άφηνα καραφλές, τις κούρευα καρέ, έβαφα τα μαλλιά τους και εν τέλει... κάδος! Μια κούκλα μπαλαρίνα είχα, δώρο από την αδρφή μου παλιά , και της κάνω μια μέρα "Θες την κούκλα ή να την πετάξω;" και μου κάνει "κάνε ό,τι θες", "καλά οκ", της απαντώ, "πες αντίο".

Spoiler

*Sigh* Ωραίες εποχές...

Μετά από αυτό έχω αρχίσει να πιστεύω ότι είσαι σατανίστρια
και πως εγώ αξίζω τον τίτλο της καλύτερης κομμώτριας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 278211]

Ως παιδί είχα καλλιεργήσει την αντίληψη πως μόλις έβγαινα από το δωμάτιό μου όλες οι κούκλες και τα παιχνίδια κάναν πάρτι.

toy story!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alma Libre]

Εγώ τους τα έκοβα και τα κοκκάλωνα με λακ, κάνοντας αποτυχημένα Liberty spikes.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ψαραδέλλη]

Θυμᾶμαι μία φορὰ ψάρευαν κάποιοι στὴ θάλασσα καὶ πήγαινα ἐγὼ καὶ πετοῦσα τὰ ψάρια ποὺ εἶχαν πιάσει πίσω στὴ θάλασσα. Εἶχα φάει πολὺ βρισίδι ἐκείνη τὴ φορά...

Τίποτα μπαρμπούνια θα ψάρευαν και θα τους πέρασες για αριστερούς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[τρελή φιλόσοφος]

εγώ πριν τις κουρέψω,τους άπλωνα γιαούρτι στο μαλλι δεν ξέρω γιατι το έκανα,ίσως γιατί δεν μου άρεσε το γιαούρτι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alma Libre]

εγώ πριν τις κουρέψω,τους άπλωνα γιαούρτι στο μαλλι δεν ξέρω γιατι το έκανα,ίσως γιατί δεν μου άρεσε το γιαούρτι

Κακόμοιρες κουκλίτσες..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[τρελή φιλόσοφος]

δεν έφταιγα εγώ,οι γονείς μου έφταιγαν που μου έδιναν με το ζόρι γιαούρτι.Κάτι έπρεπε να κάνω ώστε να το καταντήσω να μη τρώγεται

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.