Πόσο ψεύτες είστε;

[Ιππολύτη]

Τώρα αυτό εξαρτάται.

Δε συνηθίζω να αφήνω τον εαυτό μου να εκνευριστεί, γαιτί έπειτα ...μπουμ

Τις περισσότερες φορές ακούω.Επεξεργάζομαι τις κινήσεις, τους τρόπους και τα θέματα που μπορεί να απασχολούν το χ. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζω τις αδυναμίες του χ.

Αν κάποια στιγμή ο χ ξεπεράσει τα όρια, τότε κρίνω σωστό ότι θα πρέπει να τον στείλω μια βόλτα στο ψυχολόγο.

Θα σου φέρω ένα παράδειγμα από προσωπική εμπειρία.

Μια φορά κι έναν καιρό, στα χρόνια του λυκείου, υπήρχε ένα κορίτσι που είχε πολλάααααα νευρά. Από τη μεριά μου το κατανοούσα. Καθόμουν πίσω της στην τάξη κι όποτε ρωτούσα ή μίλαγα, σχολίαζε με υποτιμητικό ή αγενή τρόπο.

Θυμάμαι μια μέρα να είναι η ώρα της γυμναστικής, εγώ να διαβάζω κι εκείνη έπαιζε- λέμε τώρα- μπάσκετ με κάτι άλλα παιδιά. Εκεί που καθόμουν, γυρνάω μια στιγμή να δω τα παιδιά που παίζουν κι αυτή ,τάχα μου της γλύστρισε η μπάλα και μου την πετάει στο κεφάλι.

Φυσικά όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, εάν έχει ποτέ φάει μπάλα μπάσκετ στο κεφάλι του, ποναέι πολύ. Φοβεροί πονοκέφαλοι. Ζαλάδα.

Όπως τείνουν να κάνουν τα περισσότερα παιδιά, που σχεδόν ποτέ δεν αναλογίζονται τις πράξεις τους, άρχισαν να γελάνε κι εκείνη απλά μου ζήτησε να της δώσω την μπάλα.

Τότε ,έκρινα κάτι που με βασανίζει ακόμη. Γιατί θα έπρεπε να είμαι εγώ το άτομο που να δείχνει κατανόηση? Κέρδιζα κάτι?
Από εκείνη λοιπόν τη στιγμή, έχασα κάθε αίσθημα ανεκτικότητας και κατανόησης.

Σηκώνομαι , της δίνω τη μπάλα και της λέω:" Όταν γυρίσεις σπίτι, καλό θα ήταν να ρωτήσεις τον πατέρα σου να σου μάθει πως να ρίχνεις σωστά μια μπάλα. Αν δε σου μάθει σήμερα, ρώτα τον ξανά αύριο".

Για την ιστορία, είχα μάθει από άλλα άτομα, ότι η συγκεκριμένη κοπέλα είχε χάσει τον πατέρα της σε μικρή ηλικία. Γι αυτό λοιπόν κατανοούσα το λόγο που ήταν συνεχώς αντιδραστική και είχε πάντα νεύρα. Αλλά από τις αξίες που ανέπτυξα έπειτα, διαχώρισα την έννοια - κατανοώ κάποιον για μια συμπεριφορά όχι και τόσο κόσμια, που αρκετές φορές μπορεί να γίνει και προσβλητική- ,από την έννοια - ανέχομαι τον κάθε χ να κακομεταχειρίζεται τον κόσμο όπως θέλει απλά και μόνο γιατί του συνέβη κάποιο τραγικό γεγονός-.

Σε όλους συμβαίνουν. Πολλά. Δικαιολογούν τα τραύματα συμπερφορές αλλά δεν τις αιτιολογούν.

Καταλαβαίνω ότι της τα είχες μαζεμένα της κοπελίτσας στο παράδειγμα, αλλά αυτό που της είπες ήταν εξαιρετικά αναίσθητο. Επίσης στη θέση της θα σου ξαναέριχνα την μπάλα του μπάσκετ στο κεφάλι.

Τα λάθη μας είναι λάθη δικά μας και όσο και αν επηρεαζόμαστε από συμβάντα στη ζωή μας, πάλι εμείς κάνουμε τις επιλογές μας κι όχι οι άλλοι. Δεν καταλαβαίνω πώς θεωρείς ότι το γεγονός πως έχασε τον μπαμπά της είναι αυτό που σίγουρα την οδήγησε σε άσχημη συμπεριφορά, αλλά την ξέρεις καλύτερα από μένα σίγουρα. Το ανησυχητικό κατ εμέ όμως, είναι ότι δείχνεις να είσαι περήφανη που είπες κάτι τόσο άσχημο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είπες μια κακία κι όχι μια αλήθεια, μην τα συγχέεις. Και τελικά, φέρθηκες ακριβώς όπως και εκείνη.

 

[Silver Queen]

Καταλαβαίνω ότι της τα είχες μαζεμένα της κοπελίτσας στο παράδειγμα, αλλά αυτό που της είπες ήταν εξαιρετικά αναίσθητο. Επίσης στη θέση της θα σου ξαναέριχνα την μπάλα του μπάσκετ στο κεφάλι.

Τα λάθη μας είναι λάθη δικά μας και όσο και αν επηρεαζόμαστε από συμβάντα στη ζωή μας, πάλι εμείς κάνουμε τις επιλογές μας κι όχι οι άλλοι. Δεν καταλαβαίνω πώς θεωρείς ότι το γεγονός πως έχασε τον μπαμπά της είναι αυτό που σίγουρα την οδήγησε σε άσχημη συμπεριφορά, αλλά την ξέρεις καλύτερα από μένα σίγουρα. Το ανησυχητικό κατ εμέ όμως, είναι ότι δείχνεις να είσαι περήφανη που είπες κάτι τόσο άσχημο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είπες μια κακία κι όχι μια αλήθεια, μην τα συγχέεις. Και τελικά, φέρθηκες ακριβώς όπως και εκείνη.

Νομίζω ότι το έγραψα νωρίτερα.

Για να πεις μια αλήθεια, πρεπει να γίνεις αναίσθητος.

Δε υπάρχουν κακίες, απλά αλήθειες που πονάνε. Δεν υπερηφανεύομαι διόλου. Το κατανοώ ότι αυτό που είπα δεν ήταν όμορφο. Αλλά,δε λυπάμαι. Η συγκεκριμένη κοπέλα είχε προσβάλλει πολλά άτομα, τα οποία για κάποιον ανεξήγητο λόγο την έτρεμαν. Κάποιες κοπέλες τις χτύπαγε κι αυτές δε λέγανε τίποτα.

Αλλά έπειτα από αυτό, η κοπέλα δε μου ξαναμίλησε. Μετά από κάποια χρόνια ,όταν με ξανασυνάντησε τυχαία, με χαιρέτησε να φανταστείς. Παντρεύτηκε μόλις τελείωσε το λύκειο, έκανε ένα αγοράκι και ίσιωσε κάπως. Την κέρασα έναν καφέ, τα είπαμε κι έπειτα δεν την ξανασυνάντησα.

 

[Ιππολύτη]

Νομίζω ότι το έγραψα νωρίτερα.

Για να πεις μια αλήθεια, πρεπει να γίνεις αναίσθητος.

Δε υπάρχουν κακίες, απλά αλήθειες που πονάνε. Δεν υπερηφανεύομαι διόλου. Το κατανοώ ότι αυτό που είπα δεν ήταν όμορφο. Αλλά,δε λυπάμαι. Η συγκεκριμένη κοπέλα είχε προσβάλλει πολλά άτομα, τα οποία για κάποιον ανεξήγητο λόγο την έτρεμαν. Κάποιες κοπέλες τις χτύπαγε κι αυτές δε λέγανε τίποτα.

Αλλά έπειτα από αυτό, η κοπέλα δε μου ξαναμίλησε. Μετά από κάποια χρόνια ,όταν με ξανασυνάντησε τυχαία, με χαιρέτησε να φανταστείς. Παντρεύτηκε μόλις τελείωσε το λύκειο, έκανε ένα αγοράκι και ίσιωσε κάπως. Την κέρασα έναν καφέ, τα είπαμε κι έπειτα δεν την ξανασυνάντησα.

Ποια ακριβώς ήταν η αλήθεια στο "ρώτα τον πατέρα σου πώς να ρίξεις μια μπάλα"; Αλήθεια είναι το "ο πατέρας σου είναι νεκρός", γνώμη σου είναι ότι λόγω αυτής της αλήθειας πιστεύεις πως αυτή φέρεται έτσι, αλλά εσύ επέλεξες να κάνεις απλώς μία βάρβαρη επίκληση στο συναίσθημα. Το ότι δούλεψε και σταμάτησε να σου κάνει μπούλινγκ δε σημαίνει ότι κι εσύ δικαιολογείσαι.

 

[Εχέμυθη]

Το ψεμα πλεον το αποφευγω οπως ο διαλος το λιβάνι γιατι πιστευω οτι ειμαι αρκετα ανοιχτο βιβλιο και ο αλλος καταλαβαινει αν λεω ψεματα και επισης εχει τυχει να ξεχασω τα ψεματα που ειπα και σε ποιον τα ειπα. Και δεν μιλαω για τραγικα ψεματα, μιλαω για τυπου white lies που πιστευω οτι οι περισσοτεροι εχουν πει. Εαν θελω να αποκρυψω κατι σε περιπτωσεις που ο αλλος ειναι αδιακριτος , απλα δε του λεω ολη την αληθεια και ναι εχω πει την αληθεια για να πληγωσω κοσμο οπως και ψεμα για να μην πληγωσω.

Εμενα αυτο που με απασχολει ειναι το πως θα πεις την αληθεια με τροπο που ο αλλος θα κατσει να σε ακουσει, δε θα του ερθει σαν κεραμυδα στο κεφαλι και θα κατσει να επεξεργαστει αυτο που του ειπες και θα υπαρξει διαλογος. Εγω αναγκαστηκα να μαθω να λεω την αληθεια με τετοιο τροπο γιατι η κοπελα που μοιραζομουν το δωματιο στο Ερασμους μου εκανε τη ζωη πατινι και επρεπε να συμβιώσω μαζι της . Θεωρω οτι χρειαζεται μεγαλη υπομονη και συγκρατηση νευρων οταν θελεις να πετυχεις εναν τετοιο σκοπο.

 

[Silver Queen]

Ποια ακριβώς ήταν η αλήθεια στο "ρώτα τον πατέρα σου πώς να ρίξεις μια μπάλα"; Αλήθεια είναι το "ο πατέρας σου είναι νεκρός", γνώμη σου είναι ότι λόγω αυτής της αλήθειας πιστεύεις πως αυτή φέρεται έτσι, αλλά εσύ επέλεξες να κάνεις απλώς μία βάρβαρη επίκληση στο συναίσθημα. Το ότι δούλεψε και σταμάτησε να σου κάνει μπούλινγκ δε σημαίνει ότι κι εσύ δικαιολογείσαι.

Μα δε δικαιολογούμαι.

Η αλήθεια μπορεί να εκφραστεί με πολλές μορφές.

Δεν επιτίθομαι ποτέ ευθέως. Χρησιμοποιώ την ειρωνεία και το χλεύασμα. Αυτός είναι ο τρόπος μου.

'Αλλο παράδειγμα. Είναι στη δουλειά μια παχουλή κοπέλα. Αυτή λοιπόν η κοπέλα, ήταν ερωτευμένη με έναν συνεργάτη της. Λογικό. Σε ένα πάρτυ, έγινε κάτι μεταξύ τους , αλλά αυτός έπειτα άρχισε να την αποφεύγει.

Επειδή εμένα με γνώριζε από πιο πριν, άρχισε να μου μιλάει κάπως πιο ελεύθερα. Προσωπικά, πέραν του ότι έχω διαχωρίσει εργασία και φιλία/έρωτα, εκνευρίζομαι να με χρησιμοποιούν για να διώξουν μια κοπελίτσα που δεν τους αρέσει πια.

Και επειδή τον πέτυχα να μιλάει άσχημα πίσω από την πλάτη της, του απάντησα : " Η χοντρούλα είναι χοντρούλα. Τα κιλά όμως μπορούν να χαθούν. Οι τρίχες δεν μπορουν να επανέλθουν."


Ναι ναι, ξέρω ξέρω. Αλλάαααα.. έτσι λειτουργώ.

 

[panagiotis econ]

Τώρα αυτό εξαρτάται.

Δε συνηθίζω να αφήνω τον εαυτό μου να εκνευριστεί, γαιτί έπειτα ...μπουμ

Τις περισσότερες φορές ακούω.Επεξεργάζομαι τις κινήσεις, τους τρόπους και τα θέματα που μπορεί να απασχολούν το χ. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζω τις αδυναμίες του χ.

Αν κάποια στιγμή ο χ ξεπεράσει τα όρια, τότε κρίνω σωστό ότι θα πρέπει να τον στείλω μια βόλτα στο ψυχολόγο.

Θα σου φέρω ένα παράδειγμα από προσωπική εμπειρία.

Μια φορά κι έναν καιρό, στα χρόνια του λυκείου, υπήρχε ένα κορίτσι που είχε πολλάααααα νευρά. Από τη μεριά μου το κατανοούσα. Καθόμουν πίσω της στην τάξη κι όποτε ρωτούσα ή μίλαγα, σχολίαζε με υποτιμητικό ή αγενή τρόπο.

Θυμάμαι μια μέρα να είναι η ώρα της γυμναστικής, εγώ να διαβάζω κι εκείνη έπαιζε- λέμε τώρα- μπάσκετ με κάτι άλλα παιδιά. Εκεί που καθόμουν, γυρνάω μια στιγμή να δω τα παιδιά που παίζουν κι αυτή ,τάχα μου της γλύστρισε η μπάλα και μου την πετάει στο κεφάλι.

Φυσικά όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, εάν έχει ποτέ φάει μπάλα μπάσκετ στο κεφάλι του, ποναέι πολύ. Φοβεροί πονοκέφαλοι. Ζαλάδα.

Όπως τείνουν να κάνουν τα περισσότερα παιδιά, που σχεδόν ποτέ δεν αναλογίζονται τις πράξεις τους, άρχισαν να γελάνε κι εκείνη απλά μου ζήτησε να της δώσω την μπάλα.

Τότε ,έκρινα κάτι που με βασανίζει ακόμη. Γιατί θα έπρεπε να είμαι εγώ το άτομο που να δείχνει κατανόηση? Κέρδιζα κάτι?
Από εκείνη λοιπόν τη στιγμή, έχασα κάθε αίσθημα ανεκτικότητας και κατανόησης.

Σηκώνομαι , της δίνω τη μπάλα και της λέω:" Όταν γυρίσεις σπίτι, καλό θα ήταν να ρωτήσεις τον πατέρα σου να σου μάθει πως να ρίχνεις σωστά μια μπάλα. Αν δε σου μάθει σήμερα, ρώτα τον ξανά αύριο".

Για την ιστορία, είχα μάθει από άλλα άτομα, ότι η συγκεκριμένη κοπέλα είχε χάσει τον πατέρα της σε μικρή ηλικία. Γι αυτό λοιπόν κατανοούσα το λόγο που ήταν συνεχώς αντιδραστική και είχε πάντα νεύρα. Αλλά από τις αξίες που ανέπτυξα έπειτα, διαχώρισα την έννοια - κατανοώ κάποιον για μια συμπεριφορά όχι και τόσο κόσμια, που αρκετές φορές μπορεί να γίνει και προσβλητική- ,από την έννοια - ανέχομαι τον κάθε χ να κακομεταχειρίζεται τον κόσμο όπως θέλει απλά και μόνο γιατί του συνέβη κάποιο τραγικό γεγονός-.

Σε όλους συμβαίνουν. Πολλά. Δικαιολογούν τα τραύματα συμπερφορές αλλά δεν τις αιτιολογούν.

Σορρυ που θα στο πω κι εγώ, όχι ότι μετράει η γνώμη μου αλλά λέμε τώρα, ότι αναφέρθηκες στον μπαμπά της ενώ ο άνθρωπος είχε φύγει απ τη ζωή σε κάνει στην κάτι πολύ χειρότερο από αναίσθητη. Ντράπηκα και μόνο που το διάβασα.

 

[juste un instant]

Και επειδή τον πέτυχα να μιλάει άσχημα πίσω από την πλάτη της, του απάντησα : " Η χοντρούλα είναι χοντρούλα. Τα κιλά όμως μπορούν να χαθούν. Οι τρίχες δεν μπορουν να επανέλθουν."

Ετσι, να μαθαίνουμε εμείς οι φαλακροί

 

[Silver Queen]

Σορρυ που θα στο πω κι εγώ, όχι ότι μετράει η γνώμη μου αλλά λέμε τώρα, ότι αναφέρθηκες στον μπαμπά της ενώ ο άνθρωπος είχε φύγει απ τη ζωή σε κάνει στην κάτι πολύ χειρότερο από αναίσθητη. Ντράπηκα και μόνο που το διάβασα.

Ακριβώς γι αυτό το λόγο ανέφερα, ότι για να εκνευριστώ θέλει πολύ.

Είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι φορές που έχει χρειαστεί να γίνω εντελώς αναίσθητη.

Αλλά έχω κι ένα θέμα με την σωματική ακεραιότητα, που είναι τόοοοσο μεγάλο, που δυστυχώς εαν τύχει ποτέ κανείς να με αγγίξει , τότε τον αγγίζω κι εγώ, με άλλον τρόπο φυσικά.

Δεν αρνούμαι ότι αυτό που είπα ήταν κακό. Αλλά το είπα. Ήμουν 16 κι είχα ένα χρόνο που η κοπέλα αυτή με πίεζε.

Αλλά το έχω πει. Εάν ψάχνει κανείς σε εμένα τον καλό σαμαρίτη, μποορεί να ψάξει αλλού.

Αλλά από τότε πάνε χρόνια.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Μαΐου 2020

Το ψεμα πλεον το αποφευγω οπως ο διαλος το λιβάνι γιατι πιστευω οτι ειμαι αρκετα ανοιχτο βιβλιο και ο αλλος καταλαβαινει αν λεω ψεματα και επισης εχει τυχει να ξεχασω τα ψεματα που ειπα και σε ποιον τα ειπα. Και δεν μιλαω για τραγικα ψεματα, μιλαω για τυπου white lies που πιστευω οτι οι περισσοτεροι εχουν πει. Εαν θελω να αποκρυψω κατι σε περιπτωσεις που ο αλλος ειναι αδιακριτος , απλα δε του λεω ολη την αληθεια και ναι εχω πει την αληθεια για να πληγωσω κοσμο οπως και ψεμα για να μην πληγωσω.

Εμενα αυτο που με απασχολει ειναι το πως θα πεις την αληθεια με τροπο που ο αλλος θα κατσει να σε ακουσει, δε θα του ερθει σαν κεραμυδα στο κεφαλι και θα κατσει να επεξεργαστει αυτο που του ειπες και θα υπαρξει διαλογος. Εγω αναγκαστηκα να μαθω να λεω την αληθεια με τετοιο τροπο γιατι η κοπελα που μοιραζομουν το δωματιο στο Ερασμους μου εκανε τη ζωη πατινι και επρεπε να συμβιώσω μαζι της . Θεωρω οτι χρειαζεται μεγαλη υπομονη και συγκρατηση νευρων οταν θελεις να πετυχεις εναν τετοιο σκοπο.

Όσον αφορά το θέμα της συγκατοίκησης, δεν υπάρχει λύση, εαν το άτομο δε θέλει να καταλάβει.

Γενικότερα ενοχλούμαι να εξηγώ τα αυτονόητα. Αλλά παρόλα αυτά τα εξηγώ.

Μου έχει τύχει περίπτωση, κοπέλα να καπνίζει χόρτο και να κυκλοφορεί ημίγυμνη στο σπίτι.

Να το εξηγήσω πόσες φορές, εαν κάποιος δεν καταλαβαίνει.

Είμαι του πρακτικού.

Εξηγώ χ 20 φορές, εαν ναι , έχει καλώς..

Εαν όχι, πάλι έχει καλώς. Ο καθείς το δρόμο του.

 

[Εχέμυθη]

Ακριβώς γι αυτό το λόγο ανέφερα, ότι για να εκνευριστώ θέλει πολύ.

Είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι φορές που έχει χρειαστεί να γίνω εντελώς αναίσθητη.

Αλλά έχω κι ένα θέμα με την σωματική ακεραιότητα, που είναι τόοοοσο μεγάλο, που δυστυχώς εαν τύχει ποτέ κανείς να με αγγίξει , τότε τον αγγίζω κι εγώ, με άλλον τρόπο φυσικά.

Δεν αρνούμαι ότι αυτό που είπα ήταν κακό. Αλλά το είπα. Ήμουν 16 κι είχα ένα χρόνο που η κοπέλα αυτή με πίεζε.

Αλλά το έχω πει. Εάν ψάχνει κανείς σε εμένα τον καλό σαμαρίτη, μποορεί να ψάξει αλλού.

Αλλά από τότε πάνε χρόνια.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Μαΐου 2020

Όσον αφορά το θέμα της συγκατοίκησης, δεν υπάρχει λύση, εαν το άτομο δε θέλει να καταλάβει.

Γενικότερα ενοχλούμαι να εξηγώ τα αυτονόητα. Αλλά παρόλα αυτά τα εξηγώ.

Μου έχει τύχει περίπτωση, κοπέλα να καπνίζει χόρτο και να κυκλοφορεί ημίγυμνη στο σπίτι.

Να το εξηγήσω πόσες φορές, εαν κάποιος δεν καταλαβαίνει.

Είμαι του πρακτικού.

Εξηγώ χ 20 φορές, εαν ναι , έχει καλώς..

Εαν όχι, πάλι έχει καλώς. Ο καθείς το δρόμο του.

Ακριβώς γι αυτό το λόγο ανέφερα, ότι για να εκνευριστώ θέλει πολύ.

Είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι φορές που έχει χρειαστεί να γίνω εντελώς αναίσθητη.

Αλλά έχω κι ένα θέμα με την σωματική ακεραιότητα, που είναι τόοοοσο μεγάλο, που δυστυχώς εαν τύχει ποτέ κανείς να με αγγίξει , τότε τον αγγίζω κι εγώ, με άλλον τρόπο φυσικά.

Δεν αρνούμαι ότι αυτό που είπα ήταν κακό. Αλλά το είπα. Ήμουν 16 κι είχα ένα χρόνο που η κοπέλα αυτή με πίεζε.

Αλλά το έχω πει. Εάν ψάχνει κανείς σε εμένα τον καλό σαμαρίτη, μποορεί να ψάξει αλλού.

Αλλά από τότε πάνε χρόνια.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Μαΐου 2020

Όσον αφορά το θέμα της συγκατοίκησης, δεν υπάρχει λύση, εαν το άτομο δε θέλει να καταλάβει.

Γενικότερα ενοχλούμαι να εξηγώ τα αυτονόητα. Αλλά παρόλα αυτά τα εξηγώ.

Μου έχει τύχει περίπτωση, κοπέλα να καπνίζει χόρτο και να κυκλοφορεί ημίγυμνη στο σπίτι.

Να το εξηγήσω πόσες φορές, εαν κάποιος δεν καταλαβαίνει.

Είμαι του πρακτικού.

Εξηγώ χ 20 φορές, εαν ναι , έχει καλώς..

Εαν όχι, πάλι έχει καλώς. Ο καθείς το δρόμο του.

Το ατομο ευτυχως βγηκε απο τη φουσκα του και καταλαβε αλλα ηταν η πρωτη φορα που χρειαστηκε να τιθασεύσω τοσο πολυ τα νευρα , το αγχος, το θυμο, την απογοητευση που ειχα και να μιλησω ηρεμα ακομα και οταν υπηρξαν στιγμες μεσα στη συζητηση που ημουν ετοιμη να εκραγω. Τελικα ολο αυτο λειτουργησε και στο τελος και φιλες γιναμε και συγχαρητηρια μου εδωσε για την ειλικρινεια μου . Απλα θεωρω οτι υπαρχουν ατομα και συνθηκες οπου οταν κοπανας την αληθεια και περιμενεις αποτελεσμα , δε λειτουργει. Οποτε ζεν και διπλωματία

 

[Silver Queen]

Το ατομο ευτυχως βγηκε απο τη φουσκα του και καταλαβε αλλα ηταν η πρωτη φορα που χρειαστηκε να τιθασεύσω τοσο πολυ τα νευρα , το αγχος, το θυμο, την απογοητευση που ειχα και να μιλησω ηρεμα ακομα και οταν υπηρξαν στιγμες μεσα στη συζητηση που ημουν ετοιμη να εκραγω. Τελικα ολο αυτο λειτουργησε και στο τελος και φιλες γιναμε και συγχαρητηρια μου εδωσε για την ειλικρινεια μου . Απλα θεωρω οτι υπαρχουν ατομα και συνθηκες οπου οταν κοπανας την αληθεια και περιμενεις αποτελεσμα , δε λειτουργει. Οποτε ζεν και διπλωματία

Δε μπορώ να διαφωνήσω.

Διπλωματία εξάλλου χρησιμοποιούμε συνεχώς.

Απλά, όταν επιλέγω να πω την αλήθεια (μιλάμε για σκληρή, όχι γενικά) έχω ήδη πάρει απόφαση ότι κάτι θεωρείται τετελεσμένο.

 

[Agaphbou]

Απλά, όταν επιλέγω να πω την αλήθεια (μιλάμε για σκληρή, όχι γενικά) έχω ήδη πάρει απόφαση ότι κάτι θεωρείται τετελεσμένο.

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω με ποιο σκεπτικό βαφτίζεις τις κακίες, την ειρωνεία και τον χλευασμό ως "σκληρή αλήθεια".

 

[Silver Queen]

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω με ποιο σκεπτικό βαφτίζεις τις κακίες, την ειρωνεία και τον χλευασμό ως "σκληρή αλήθεια".

Γιατί κατ εμέ ,αυτό σημαίνει.

 

[Devil]

Ολες αυτες οι συγκρουσεις μεταξυ παιδιων προέρχονται απο την αδιαφορία των δασκάλων-καθηγητών να επιβάλλουν τη τάξη. Το οτι δυο παιδια βρέθηκαν στο ιδιο σχολειο οπως δυο ενοικοι στην ιδια πολυκατοικια δεν σημαινει οτι πρέπει και να συνεργαστούν ή να κάνουν παρέα.Δεν θέλουν ολοι να κάνουν παρέα με ολους απλα να τελειωσει η δουλειά να παμε σπιτια μας. Αν ειναι μεσα στις δραστηριοτητες κ μονο υπο την επιβλεψη δασκάλων , εντάξει διαφορετικα ο κεντρικος διαχειριστης θέτει τους κανόνες.

Προσωπικά δεν υπηρχε καμια περιπτωση να υπάρχουν φαινομενα εκφοβισμου σε σχολειο στο οποιο θα ήμουν δάσκαλος οπως ακριβως δεν υπάρχουν τέτοια φαινομενα στη δουλεια που ειμαι κ εχω υπο την επιτηρηση μου κοσμο απο κάτω. Αυτα θα τα ξεχνούσαν οσοι εμπλεκοντουσαν , ειδάλλως θα ειχαμε πολυ γρηγορα προβληματα. Δυστυχως... για αυτους. Δεν ειμαι ο τύπος που θα σου το παιξει δημοσιοσχεσιτης απο μπροστά και απο πισω θα σε κουτσομπολευει. Ειμαι λιγο σκληροπυρηνικος σε αυτα.

ΥΓ Εν αναγκη βαζω κ το αμαξι μου σε ιδιωτικο πάρκιν

 

[Guest 209912]

Γιατί κατ εμέ ,αυτό σημαίνει.

Κάπου εδώ πρέπει να σου πω κι εγώ την σκληρή αλήθεια πως στο πρώτο περασιστατικο με την συμμαθήτρια αυτό που είπες δεν ήταν κάποια σκληρή αλήθεια γιατί πατέρας της ήταν νεκρός έτσι κι αλλιώς και δεν μπορούσε να της μάθει να πετάει μπάλα, οπότε ήταν απλά μια σκληρή χοντραδα.

Στην δεύτερη περίπτωση με τον φαλακρό πάλι δεν είπες κάποια σκληρή αλήθεια καθώς οι τρίχες επανέρχονται με την χρήση κατάλληλων χημικών σκευασματων η με εμφύτευση οπότε πάλι μπαρουφα είπες.

Αλλά οκ ρε παιδί μου, έστω ήθελες να τον πληγώσεις, στην φαλάκρα βρήκες να βαρέσεις; Εμείς οι αραιομαλλουντες την βλέπουμε την συγκεκριμένη αλήθεια κάθε φορά που κοιτιομαστε στον καθρέφτη οπότε έχουμε πλέον αναπτύξει ανοσία στον συγκεκριμένο τομέα. Εμένα αν μου το έλεγες αυτό δεν θα έτρωγα ούτε μισό κομμάτι μιλφειγ.

Rookies...

 

[juste un instant]

Εμείς οι αραιομαλλουντες

 

[Guest 699855]

Για μένα η αντίδραση σε κάτι που μας ενοχλεί, πρέπει να είναι to the point.
Πχ αν κάποιος μου πέταγε την μπάλα στο κεφάλι, θα του την πέταγα κι εγώ.΄Η αν με πρόσβαλε κάτι που ειπώθηκε για μια συνάδελφο, θα απαντούσα στηλιτεύοντας τα στοιχεία του χαρακτήρα αυτού που το είπε και που τον οδήγησαν να μιλάει άσχημα πίσω από την πλάτη της (αδιακρισία, αγένεια, άντληση αυτοπεποίθησης από την μείωση του άλλου κτλ)
Δεν θα έμπλεκα την μπάλα με τον πεθαμένο πατέρα ούτε το πάχος με τα μαλλιά.
Θα συμφωνήσω όμως ότι ο καθένας από μας λειτουργεί διαφορετικά οπότε δεν κρίνω τίποτα, απλά εκφράζω την άποψή μου.

 

[Agaphbou]

Εν τω μεταξύ πάλι έχουμε ξεφύγει εντελώς εκτός θέματος, αλλά θα επανέλθω και σ' αυτό.

Η καλύτερη κατ' εμέ αντίδραση όταν κάποιος μας ενοχλεί με τη συμπεριφορά του, είναι μια συγκεκριμένη διαδικασία:
1. Αν πει κάτι που μας πληγώνει και θέλουμε να βάλουμε τα κλάματα, βάζουμε τα κλάματα, δεν είναι κακό. Αν όχι, προχωράμε κατευθείαν στο 2:
2. Σιωπή και απομάκρυνση μέχρι να μας φύγουν τα νεύρα, ειδικά για άτομα σαν εμένα που τα παίρνουν εύκολα και βάζουν τις φωνές. Κρίμα είναι.
3. Αφού ηρεμησουμε, αναρωτιομαστε αν έχουμε κάνει εμείς κάτι λάθος και προκάλεσε αυτή τη συμπεριφορά. Αν όχι, προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς σκέφτεται το άλλο άτομο και γιατί συμπεριφερεται έτσι, πώς μπορεί να νιώθει κλπ.
4. Πλησιάζουμε με ηρεμία το άλλο άτομο,και του λέμε στα ίσα τι μας ενοχλεί, με ευγενικό αλλά αυστηρό ύφος. Αν θεωρούμε ότι δεν είναι κακό άτομο, αλλά πχ απλώς ανώριμο, μπορούμε να τον βοηθήσουμε κιόλας.
5. Αν δεν εκτιμήσει τίποτα απ' όλα αυτά, κομμένη μαχαίρι κάθε επαφή και πλήρης αδιαφορία.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει χρειαστεί να κάνω κάτι παραπάνω απ' αυτά.

On topic:

Δε θα πω σχεδόν ποτέ ουρανοκατεβατο ψέμα απ το κεφάλι μου, αλλά έχει τύχει πολλές φορές να αποκρυψω ή να πω τη μισή αλήθεια για ν' αποφύγω αρνητικες αντιδράσεις.

 

[panagiotis econ]

Εν τω μεταξύ πάλι έχουμε ξεφύγει εντελώς εκτός θέματος, αλλά θα επανέλθω και σ' αυτό.

Η καλύτερη κατ' εμέ αντίδραση όταν κάποιος μας ενοχλεί με τη συμπεριφορά του, είναι μια συγκεκριμένη διαδικασία:
1. Αν πει κάτι που μας πληγώνει και θέλουμε να βάλουμε τα κλάματα, βάζουμε τα κλάματα, δεν είναι κακό. Αν όχι, προχωράμε κατευθείαν στο 2:
2. Σιωπή και απομάκρυνση μέχρι να μας φύγουν τα νεύρα, ειδικά για άτομα σαν εμένα που τα παίρνουν εύκολα και βάζουν τις φωνές. Κρίμα είναι.
3. Αφού ηρεμησουμε, αναρωτιομαστε αν έχουμε κάνει εμείς κάτι λάθος και προκάλεσε αυτή τη συμπεριφορά. Αν όχι, προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς σκέφτεται το άλλο άτομο και γιατί συμπεριφερεται έτσι, πώς μπορεί να νιώθει κλπ.
4. Πλησιάζουμε με ηρεμία το άλλο άτομο,και του λέμε στα ίσα τι μας ενοχλεί, με ευγενικό αλλά αυστηρό ύφος. Αν θεωρούμε ότι δεν είναι κακό άτομο, αλλά πχ απλώς ανώριμο, μπορούμε να τον βοηθήσουμε κιόλας.
5. Αν δεν εκτιμήσει τίποτα απ' όλα αυτά, κομμένη μαχαίρι κάθε επαφή και πλήρης αδιαφορία.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει χρειαστεί να κάνω κάτι παραπάνω απ' αυτά.

On topic:

Δε θα πω σχεδόν ποτέ ουρανοκατεβατο ψέμα απ το κεφάλι μου, αλλά έχει τύχει πολλές φορές να αποκρυψω ή να πω τη μισή αλήθεια για ν' αποφύγω αρνητικες αντιδράσεις.

Αυτή είναι η διαδικασία που υπάρχει μόνο στα βιβλία

 

[Agaphbou]

Αυτή είναι η διαδικασία που υπάρχει μόνο στα βιβλία

Αυτή η διαδικασία, αν εξαιρέσεις τη συγκράτηση νεύρων, είναι κάτι που μου βγαίνει εντελώς αυθόρμητα προσωπικά και συνήθως κρατάει το πολύ 2 μέρες. Φυσικά μιλάω πάντα για σοβαρά θέματα, δεν το κάνω με την παραμικρή διαφωνία προφανώς.

 

[Silver Queen]

Κάπου εδώ πρέπει να σου πω κι εγώ την σκληρή αλήθεια πως στο πρώτο περασιστατικο με την συμμαθήτρια αυτό που είπες δεν ήταν κάποια σκληρή αλήθεια γιατί πατέρας της ήταν νεκρός έτσι κι αλλιώς και δεν μπορούσε να της μάθει να πετάει μπάλα, οπότε ήταν απλά μια σκληρή χοντραδα.

Στην δεύτερη περίπτωση με τον φαλακρό πάλι δεν είπες κάποια σκληρή αλήθεια καθώς οι τρίχες επανέρχονται με την χρήση κατάλληλων χημικών σκευασματων η με εμφύτευση οπότε πάλι μπαρουφα είπες.

Αλλά οκ ρε παιδί μου, έστω ήθελες να τον πληγώσεις, στην φαλάκρα βρήκες να βαρέσεις; Εμείς οι αραιομαλλουντες την βλέπουμε την συγκεκριμένη αλήθεια κάθε φορά που κοιτιομαστε στον καθρέφτη οπότε έχουμε πλέον αναπτύξει ανοσία στον συγκεκριμένο τομέα. Εμένα αν μου το έλεγες αυτό δεν θα έτρωγα ούτε μισό κομμάτι μιλφειγ.

Rookies...

Η αλήθεια έχει πολλές μορφές.

Προσωπικά την χρησιμοποιώ για να υπενθυμίζω.

Αυτό βέβαια δεν αποτελεί δικαιολογία.

Κανείς από εμάς δε θέλει να έρχεται ή να φέρνει κάποιον σε δύσκολη θέση.

Το παράδειγμα το έδωσα απλά και μόνο για να επεξηγήσω πως η αλήθεια πληγώνει και πώς για να την πεις, χρειάζεται να γίνεις αναίσθητος. Από τότε έχουν περάσει χρόνια.

Το τι με οδήγησε να πω αυτό που είπα,δεν το γνωρίζει κανείς παρά εμέ.

Και για να δώσω όλο το background ....:

Όταν άρχισα το λύκειο, μεταφέρθηκα σε ένα νέο σχολείο. Από το 2ο γυμνάσιο πήγα στο 1ο λύκειο. Γενικότερα δεν αντιμετώπισα κάποιο θέμα, έκανα γρήγορα φίλους και οι καθηγητές ήταν αρκετά καλοί. Κατά τις αρχές Οκτωβρίου, έμαθα ότι η θεία μου (η αδερφή της μητέρας μου) είχε διαγνωσθεί με καρκίνο.

Η μάνα μου είχε ήδη χάσει τους γονείς της και τώρα θα έχανε και την αδερφή της. Έβλεπα τη μάνα μου να ραγίζει μέρα με τη μέρα. Την είχαν πάει για χημειοθεραπείες , λεφτά πολλά, αλλά δεν βοήθησαν διόλου.

Εγώ τότε ήθελα να κάνω φροντιστήρια. Η τάξη που ήμουν ήταν αρκετά δυνατή και καλή. Δεν μπόρεσα όμως να κάνω λόγω οικονομικών που προέκυψαν.

Συνεπώς , εγώ ρωτούσα συνεχώς μέσα στην τάξη. Η συγκεκριμένη άλλαξε θέση και ήρθε να κάτσει μπροστά μου. Μόλις πήγαινα να ρωτήσω κάτι, πεταγόταν και σχολίαζε με τη διπλανή της "να πάλι θα ρωτήσει κάτι", "Με τόσες ερωτήσεις καλύτερα να πλήρωνες για ιδιαίτερα". Τέσπα πολλές άλλες τέτοιες εξυπνάδες ενώ γνώριζε ότι δεν έκανα φροντιστήρια.


Η θεία μου πέθανε.Άφησε την τελευταία της πνοή στα χέρια της μάνας μου . Το πιο τραγικό ήταν ότι άφησε πίσω της ένα 14χρονο κορίτσι κι ένα 3χρονο.


Τότε άρχιζαν οι εξετάσεις.

Και κάπου εκεί, έφαγα την μπάλα στο κεφάλι. Μια λίγο πιο διαφορετική στάση κεφαλιού να είχα και θα έσπαγα τη μύτη μου.

Και πάλι, δε θα της έλεγα κάτι. Δεν με ενδιέφερε. Πραγματικά, αδιαφορούσα συνεχώς για το τι έκανε ή έλεγε.

Είχα σοβαρότερα προβλήματα. Αλλά αφού ήρθε κι αντί να μου ζητήσει συγνώμη, απλά γέλαγε, τότε απλά άλλαξα γνώμη. Αφού μπορούσε αυτή να μου υπενθυμίζει κάθε μέρα ότι δεν μπορούσα να κάνω φροντιστήρια για τους λόγους που ήδη εξήγησα, τότε κι εγώ μπορούσα να της υπενθυμίσω τι δεν μπορεί να κάνει κι αυτή.


Όπως έγραψα, δεν είναι ότι μου άρεσε αυτό που είπα. Απλά έγινε. Ήταν ένα παράδειγμα.

Στη δεύτερη περίπτωση, επειδή ο τύπος το είχε χ*** το ζήτημα, κι αφού μπορούσε να κοροϊδεύει ένα άτομο για τα κιλά του (εμφάνιση) τότε κι αυτόν μπορούσαν με τον ίδιο τρόπο να τον κοροϊδέψουν για το μπιφτέκι του (εμφάνιση).


Πολλές φορές χρησιμοποιείται η αλήθεια για να πληγώσει. Στον συγκεκριμένο τύπο τι να έλεγα?

"Κι εσύ είσαι λεπτός και ψηλός"?

Η έλλειψη τριχών στην κεφαλή του ήταν το θέμα του κι εκεί στάθηκα.


Kai για να κλείσουμε λοιπόν από το offtopic...

Γενικότερα δεν πειράζω. Δεν σχολιάζω. Δεν με ενδιαφέρει καν να ασχοληθώ.

Αλλά άμα αισθανθώ ότι ο χ το παρατραβάει, τότε θα χρησιμοποιήσω την αλήθεια, ως υπενθύμιση "μη νομίζεις ότι επειδή δε μιλώ εσύ κι η ζωή σου είστε τέλειοι ".

Οι νταήδες δε χωρούν στον δικό μου κόσμο. Και δε με ενδιαφέρει να τους λυπηθώ.

**Έτσι για την ιστορία, τελικά εγώ πέρασα στο Πανεπιστήμιο χωρίς φροντιστήρια, δίνοντας έναν αγώνα πραγματικά. Κι είχα ως επιλογή μόνο την Αθήνα. Αλλού δε θα είχα τη δυνατότητα να πάω.

-Εύχομαι σε όλα τα παιδιά που θα δώσουν εξετάσεις τα καλύτερα-.

Η μάνα μου το σχεδόν ξεπέρασε με τη βοήθεια των αδερφών μου κι εμού(αν και αυτά δε ξεπερνιούνται ποτέ). Η ξαδέρφη μου πέρασε χημικός κι αυτή, σπούδασε στην Ιταλία και πρόσφατα παντρεύτηκε. Η μικρή μου ξαδερφή, κάποια στιγμή έμαθε ότι η μαμά της πήγε στον ουρανό και τώρα ετοιμάζεται κι αυτή σιγά σιγά για το Πανεπιστήμιο.

End of story.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 5 Μαΐου 2020

Εν τω μεταξύ πάλι έχουμε ξεφύγει εντελώς εκτός θέματος, αλλά θα επανέλθω και σ' αυτό.

Η καλύτερη κατ' εμέ αντίδραση όταν κάποιος μας ενοχλεί με τη συμπεριφορά του, είναι μια συγκεκριμένη διαδικασία:
1. Αν πει κάτι που μας πληγώνει και θέλουμε να βάλουμε τα κλάματα, βάζουμε τα κλάματα, δεν είναι κακό. Αν όχι, προχωράμε κατευθείαν στο 2:
2. Σιωπή και απομάκρυνση μέχρι να μας φύγουν τα νεύρα, ειδικά για άτομα σαν εμένα που τα παίρνουν εύκολα και βάζουν τις φωνές. Κρίμα είναι.
3. Αφού ηρεμησουμε, αναρωτιομαστε αν έχουμε κάνει εμείς κάτι λάθος και προκάλεσε αυτή τη συμπεριφορά. Αν όχι, προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς σκέφτεται το άλλο άτομο και γιατί συμπεριφερεται έτσι, πώς μπορεί να νιώθει κλπ.
4. Πλησιάζουμε με ηρεμία το άλλο άτομο,και του λέμε στα ίσα τι μας ενοχλεί, με ευγενικό αλλά αυστηρό ύφος. Αν θεωρούμε ότι δεν είναι κακό άτομο, αλλά πχ απλώς ανώριμο, μπορούμε να τον βοηθήσουμε κιόλας.
5. Αν δεν εκτιμήσει τίποτα απ' όλα αυτά, κομμένη μαχαίρι κάθε επαφή και πλήρης αδιαφορία.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει χρειαστεί να κάνω κάτι παραπάνω απ' αυτά.

On topic:

Δε θα πω σχεδόν ποτέ ουρανοκατεβατο ψέμα απ το κεφάλι μου, αλλά έχει τύχει πολλές φορές να αποκρυψω ή να πω τη μισή αλήθεια για ν' αποφύγω αρνητικες αντιδράσεις.

Ελπίζω να μη σου χρειαστεί ποτέ.

Έξω υπάρχουν άτομα που δεν θα καταλάβουν με το καλό, και που θεωρούν το καλό αδυναμία.