Αγαπημένος καφές

[fmarulezkd]

Νομίζω έρχεται και πιο οικονομικός.

Η δοσολογία του φρεντο είναι 2 κάψουλες, αρα για σπιτικός γκαφές και σωστος είναι πολύ ακριβός. Καλύτερα μια τίμια εσπρεσσιερα με γκρουπιερα.

 

[American Economist]

Καταπληκτικός καφές παιδιά. Είναι Βρετανικός καφές για όποιον δεν γνωρίζει.

 

[American Economist]

Χθες πηρα αυτόν τον καφέ επειδή τον είχαν σε έκπτωση. Νομίζω ότι είναι χαλαρά στο top 3 των Espresso που έχω πιει, άψογο άρωμα και γεύση.

 

[touvlo]

Τι ωραίο παλιό θέμα!
Είμαι λάτρης του καλού καφέ! Τον θέλω να τον απολαμβάνω με όλες τις αισθησεις. Τους πίνω όλους, αλλά βασική προϋπόθεση: ΟΧΙ ΣΕ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ή ΧΑΡΤΙΝΟ ΚΥΠΕΛΟ!!!
Φανταστείτε να τρίβεται το χείλος στο πλαστικό... μπλιαχχχχχ ή στο χαρτί ...μπλιαχχχχ. Τον θέλω στο κατάλληλο φλυτζανι ή ποτήρι.
Και κάτι ηλίθιες μόδες για kafe to go που ταχα έχουν σούπερ καφέδες και στους δίνουν σε χαρτο/πλαστικό, καταστρέφουν τον καφέ.

Ψήφισα κλασσικη φραπεδιά, αλλά καθημερινά πίνω φίλτρου Tschibo privat Βrasil.
Α και μην ξεχάσω: φτιάχνω τον καλύτερο ελληνικό που έχετε πιει! Κοπιάστε!

 

[ilias90]

Όσον αφορά στον καφέ, για να παραφράσω λίγο κατά Ιωάννην, Εν αρχή ην ο φραπές και ο φραπές ην προς τον καφέ και καφές ην ο φραπές... Σαν την φράπα (που φτιάχνεις εσύ, όχι στα μαγαζιά) τη δυνατή, μέσα σε γιγαντιαίο ποτήρι για να έχεις όσο μεγαλύτερη ποσότητα γίνεται, δεν έχει τίποτα στον κόσμο. Έπονται όλοι οι άλλοι καφέδες, που επειδή είμαι εθισμένος στον καφέ τους πίνω όλους, η σειρά δε προτίμησης πάει κάπως έτσι:
Για κρύο:

1) Φραπές
2) Φρέντο εσπρέσσο
3) Φρέντο καπουτσίνο (ο μοναδικός καφές που δεν πίνω ποτέ)

Για ζεστό:

1) Γαλλικός
2)Καπουτσίνο
3) Αμερικάνο
4) Νες
5) Εσπρέσσο
6) Ελληνικός

Αυτά. Τώρα κάτι μοκατσίνα, κάτι με καραμέλες, με αιθέρια έλαια, με ινδοκάρυδα ή δεν ξέρω΄γω τι από συνήθως αμερικανιές τύπου starbucks (στις οποίες δεν πατάω ποτέ) δεν είναι καφές παιδιά. Είναι ρόφημα, σίγουρα, αλλά προσβάλλει την ίδια την έννοια του καφέ να τα αποκαλείς έτσι. Θα τα αποκαλούσα «γλυκίσματα σε μορφή ροφήματος με προσθήκη καφεϊνης...»

 

[Guest 515609]

Φραπέ τον κάνω πολύ ελαφρύ, σχεδόν νερό θα έλεγε κανείς.

 

[touvlo]

Όσον αφορά στον καφέ, για να παραφράσω λίγο κατά Ιωάννην, Εν αρχή ην ο φραπές και ο φραπές ην προς τον καφέ και καφές ην ο φραπές... Σαν την φράπα (που φτιάχνεις εσύ, όχι στα μαγαζιά) τη δυνατή, μέσα σε γιγαντιαίο ποτήρι για να έχεις όσο μεγαλύτερη ποσότητα γίνεται, δεν έχει τίποτα στον κόσμο. Έπονται όλοι οι άλλοι καφέδες, που επειδή είμαι εθισμένος στον καφέ τους πίνω όλους, η σειρά δε προτίμησης πάει κάπως έτσι:
Για κρύο:

1) Φραπές
2) Φρέντο εσπρέσσο
3) Φρέντο καπουτσίνο (ο μοναδικός καφές που δεν πίνω ποτέ)

Για ζεστό:

1) Γαλλικός
2)Καπουτσίνο
3) Αμερικάνο
4) Νες
5) Εσπρέσσο
6) Ελληνικός

Αυτά. Τώρα κάτι μοκατσίνα, κάτι με καραμέλες, με αιθέρια έλαια, με ινδοκάρυδα ή δεν ξέρω΄γω τι από συνήθως αμερικανιές τύπου starbucks (στις οποίες δεν πατάω ποτέ) δεν είναι καφές παιδιά. Είναι ρόφημα, σίγουρα, αλλά προσβάλλει την ίδια την έννοια του καφέ να τα αποκαλείς έτσι. Θα τα αποκαλούσα «γλυκίσματα σε μορφή ροφήματος με προσθήκη καφεϊνης...»

Ένα δίκιο το έχεις....Τελευταίο τον ελληνικό; Να σου πω, και μένα με ενοχλεί το κατακάθι λίγο, αλλά τον φτιάχνω τέλειο, για τους άλλους.
Νόστιμα είναι όμως αυτά τα ροφήματα που λες. Γενικά, το άρωμα καφέ με τρελλαίνει σε παγωτά, ροφήματα, γλυκά, παντού. Εγώ πάντως, ειλικρινά, βρίσκω ντροπή προς την έννοια του καφέ, το πλαστικο/χάρτινο ποτηρι.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 10 Ιουνίου 2023

Φραπέ τον κάνω πολύ ελαφρύ, σχεδόν νερό θα έλεγε κανείς.

Είδες, καθένας έχει τα γούστα του στον καφέ και είναι όλα σεβαστά.
Κάποτε είχαμε κουβεντα περί καφέ και κρασιού. Και έλεγαν οι κρασοπότες, ότι το κρασί είναι ιεροτελεστία. Πίνεται σε καλό ποτήρι, ποτέ αραιωμένο και ποτέ αναμειγμένο με άλλα ποτά ή αναψυκτικά (ξεφεύγω λίγο απ το θέμα)
Εμείς οι καφεπότες, δεν έχουμε τόσα ...κολλήματα. Πίνεται όπως τον θέλει ο καθένας, εφόσον τον φτιάχνει ο καθένας στην αναλογία που θέλει (ζαχαρη/καφέ/γαλα/νερό). Αλλά στο ποτήρι θα συμφωνήσω με τους κρασοπότες, θέλει το σωστό ποτηράκι, να σου χαϊδεύει το χείλος

 

[Guest 515609]

Παλιά έβαζα και συρόπι καραμέλα στον nes μου. Το σκέφτομαι τώρα και λέω λίγο ίου από μέσα μου

 

[BeatrixKiddo]

Όσον αφορά στον καφέ, για να παραφράσω λίγο κατά Ιωάννην, Εν αρχή ην ο φραπές και ο φραπές ην προς τον καφέ και καφές ην ο φραπές... Σαν την φράπα (που φτιάχνεις εσύ, όχι στα μαγαζιά) τη δυνατή, μέσα σε γιγαντιαίο ποτήρι για να έχεις όσο μεγαλύτερη ποσότητα γίνεται, δεν έχει τίποτα στον κόσμο. Έπονται όλοι οι άλλοι καφέδες, που επειδή είμαι εθισμένος στον καφέ τους πίνω όλους, η σειρά δε προτίμησης πάει κάπως έτσι:
Για κρύο:

1) Φραπές
2) Φρέντο εσπρέσσο
3) Φρέντο καπουτσίνο (ο μοναδικός καφές που δεν πίνω ποτέ)

Για ζεστό:

1) Γαλλικός
2)Καπουτσίνο
3) Αμερικάνο
4) Νες
5) Εσπρέσσο
6) Ελληνικός

Αυτά. Τώρα κάτι μοκατσίνα, κάτι με καραμέλες, με αιθέρια έλαια, με ινδοκάρυδα ή δεν ξέρω΄γω τι από συνήθως αμερικανιές τύπου starbucks (στις οποίες δεν πατάω ποτέ) δεν είναι καφές παιδιά. Είναι ρόφημα, σίγουρα, αλλά προσβάλλει την ίδια την έννοια του καφέ να τα αποκαλείς έτσι. Θα τα αποκαλούσα «γλυκίσματα σε μορφή ροφήματος με προσθήκη καφεϊνης...»

Θες να μου πεις ότι δεν έχεις δοκιμάσει καν φρεντουτσινο/κοφετσινο τελοσπαντων αυτό το τσινο με σοκολάτα-καφε;

 

[ilias90]

Θες να μου πεις ότι δεν έχεις δοκιμάσει καν φρεντουτσινο/κοφετσινο τελοσπαντων αυτό το τσινο με σοκολάτα-καφε;

Επειδή δούλευα σαν μπαρίστα κάποια χρόνια, ναι, δοκίμασα. Κάποια από αυτά είναι νόστιμα, δεν αντιλέγω, απλά δεν είναι καφές. Αυτό λέω. Τουλάχιστον όχι για εμένα, στην πρωινή ιεροτελεστία πριν τη δουλειά θα πιώ έναν κλασσικό καφέ και θα κάνω το τσιγάρο μου. Δεν θα πιώ καραμελοτσίνο ή κάτι τέτοιο. Όμορφα πράγματα, απλά, ξηγημένα και μπουμερίστικα.

 

[Maria_Xagorari]

Φρεντο εσπρέσο = ο Βασιλιάς του καφέ για τον Νεοέλληνα.

 

[Pak]

Παλιά έβαζα και συρόπι καραμέλα στον nes μου. Το σκέφτομαι τώρα και λέω λίγο ίου από μέσα μου

To έκανα και γω κάποια εποχή στη γ λυκ που είχα ξεκινήσει να πίνω καφέ, douwe egberts (φουντούκι ή καραμέλα) και σιρόπι καραμέλας μετά ή τριμμένη σοκολάτα από πάνω

 

[BeatrixKiddo]

To έκανα και γω κάποια εποχή στη γ λυκ που είχα ξεκινήσει να πίνω καφέ, douwe egberts (φουντούκι ή καραμέλα) και σιρόπι καραμέλας μετά ή τριμμένη σοκολάτα από πάνω

Γιατί δεν λες ότι έπινες απλα τιραμισού;

 

[palio_melos]

Πάνε 5+ χρόνια που το στομάχι μου απλά διαφωνεί με το φραπέ.
Που και που τσινάει και στον azera που παραμένει η σπιτίσια κρύα επιλογή.
Μπορεί να φταίει και που βάζω 5-6 κουταλιές βέβαια αλλά σε πιο ελαφρύ δεν βρίσκω νόημα.

Γενικά ο μόνος λόγος που καταναλώνονται καφέδες διαφορετικοί του εσπρέσσο είναι το πόσο δεν μπορώ να δεχτώ να έχεις προετοιμάσια/καθαρίσματα μηχανής με την τσίμπλα στο μάτι με λίγα λόγια.
Το χείμωνα βάζω νερά καφέ για το γαλλικό πχ. αποβραδύς και τον μανατζάρω με smart πρίζα για να ναι έτοιμος όταν σηκωθώ, περφέξιον.

 

[American Economist]

Επειδή έχω θέμα με την καφεΐνη, μου φέρνει νεύρα και ταραχή μερικές φορές, πινω πλέον decaf. Οι δυο καλύτεροι decaf είναι οι παρακάτω. Ο Costa είναι πιο γευστικός σε σχέση με τον Lavazza και για αυτό τον προτιμάω περισσότερες φορές.

 

[Wonderkid]

Πλέον τον σταμάτησα τον φραπέ, γιατί από εκεί που έπινα καφέδες μέτριους με μαύρη ζάχαρη, πλέον έχω μάθει τους σκέτους μόνο (Φρέντο Εσπρέσσο και Φρέντο Καπουτσίνο) και αν πιω μέτριο μου φαίνεται σα γλυκός πια .
Φραπέ σκέτο δε τολμάω να πιω...

 

[American Economist]

Βρήκα νέον αγαπημένο Decaf, ίσως ο καλύτερος που έχω πιει μέχρι τώρα.

 

[GeorgePap2003]

Βρήκα νέον αγαπημένο Decaf, ίσως ο καλύτερος που έχω πιει μέχρι τώρα.

View attachment 118116

Γουστα ακριβά ο Φώτης

 

[American Economist]

Γουστα ακριβά ο Φώτης

Κοίτα αυτός κάνει 4.97€ και έχει 10 κάψουλες μέσα. Ειναι όμως με διαφορά ο πιο γευστικός decaf που έχω δοκιμάσει μέχρι σήμερα άρα αξίζει.

 

[Chem2000]

Freddo Capuccino decaf με stevia. Απλά και λιτά