Ζωή στην επαρχία

[Guest 209912]

Ναι ρε διότιμα δε λέω πως η επαρχία ποτίζει από γεώτρηση τους μπαχτσέδες. Απλά σου λέω τι ισχύει νομικά. Αυτοί οι νόμοι δεν εφαρμόζονται αυτή τη στιγμή, αλλά κάλλιστα μπορούν να εφαρμοστούν στο μέλλον αν πχ τα πράγματα σκουρύνουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τα καλλιεργήσιμα ήδη. Αυτή τη στιγμή επιτρέπεται καλλιέργεια αν θυμάμαι καλά 200 ειδών από τα 15.000 που υπάρχουν στην Ελλάδα. Αυτό γίνεται για να αγοράζουν οι αγρότες σπόρους από συγκεκριμένες εταιρίες, που τείνουν να γίνουν μία. Οι πιστοποιημένοι σπόροι δίνουν φυσικά στείρα φύτα, οπότε αναγκάζεσαι να ξαναγοράσεις την επόμενη χρονιά.

Δεν είναι τόσο εύκολη η ζωή στην επαρχία και επαναλαμβάνω για να φύγεις από την πόλη και να ξεκινήσεις μια δουλειά από το 0 στην επαρχεία θέλει τρομερά κεφάλαια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νεογέννητος]

Οι πιστοποιημένοι σπόροι δίνουν φυσικά στείρα φύτα, οπότε αναγκάζεσαι να ξαναγοράσεις την επόμενη χρονιά.

Αυτό όντως ισχύει. Αν και ακόμα καλλιεργούνται φυτά με κανονικό σπόρο (ο θείος μου έχει).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Member]

Ας δούμε μερικά στοιχεία απο μια έρευνα για την ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ στα μεγάλα αστικά κέντρα.




ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Η έρευνα της Public Issue για την «Ποιότητα Ζωής στις Μεγάλες Πόλεις της Ελλάδας», πραγματοποιήθηκε το Μάιο του 2008, για λογαριασμό της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Στη μέτρηση, περιλαμβάνονται συνολικά δέκα από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας, με κριτήριο το πληθυσμιακό μέγεθος του αντίστοιχου Δήμου και τη σχετική αντιπροσώπευση των γεωγραφικών περιφερειών της χώρας. Κατά σειρά κατάταξης περιλαμβάνονται: η Θεσσαλονίκη (385.406 κάτοικοι), ο Πειραιάς (181.933), η Πάτρα (168.530), το Ηράκλειο (135.761), η Λάρισα (131.095), ο Βόλος (85.001), τα Ιωάννινα (67.384), η Καβάλα (59.222), οι Σέρρες (55.996) και τα Χανιά (55.838). Ο συνολικός πληθυσμός των εν λόγω περιοχών υπολογίζεται αθροιστικά σε 1,3 εκ. κατοίκους. Αντιπροσωπεύει περίπου το 20% (1/5) του αστικού πληθυσμού της χώρας και περίπου το 50% του πληθυσμού των μεγάλων ελληνικών πόλεων, με πληθυσμό άνω των 50.000 κατοίκων. Σε κάθε πόλη, χωριστά, επελέγη ένα δείγμα 400-500 κατοίκων, αντιπροσωπευτικό του πληθυσμού της πόλης.
Η κατασκευή του δείκτη


Για την κατασκευή του δείκτη χρησιμοποιούνται συνολικά είκοσι τέσσερις (24) επιλεγμένες μεταβλητές (ερωτήσεις), οι οποίες αποτυπώνουν εμπειρικά -στο μέτρο του δυνατού- τις σημαντικότερες παραμέτρους του σύγχρονου τρόπου ζωής των κατοίκων των μεγάλων ελληνικών πόλεων. Συγκεκριμένα: τις συνθήκες κατοικίας και διαμονής, την απασχόληση, τη μετακίνηση, το κόστος διαβίωσης, τις δυνατότητες μόρφωσης, την επάρκεια των υπηρεσιών υγείας, την κατάσταση του περιβάλλοντος, το βαθμό κοινωνικής συνοχής και την αναψυχή.
Μεθοδολογικά, αυτό επιτυγχάνεται με την εμπειρική μέτρηση-αποτύπωση: 1) Του βαθμού ικανοποίησης από τις υπηρεσίες συλλογικής κατανάλωσης και τις υποδομές που παρέχει μια πόλη: (πχ. δημόσιες συγκοινωνίες, υπηρεσίες υγείας, υπηρεσίες παιδείας, κλπ.). 2) Των διαμορφωμένων κοινωνικών αντιλήψεων (perceptions) για την εικόνα της πόλης, σχετικά τις δυνατότητες απασχόλησης, την αγορά ακινήτων, το περιβάλλον, το βαθμό ενσωμάτωσης των μεταναστών, τις δυνατότητες διασκέδασης κ.α. 3) Των εκτιμήσεων και των προσδοκιών για τις τάσεις εξέλιξης της πόλης και τις προοπτικές οικονομικής ανάπτυξής της. 4) Των υποκειμενικών παραστάσεων για το διαθέσιμο οικογενειακό εισόδημα.
Από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων κατασκευάζεται μια τριθέσια κλίμακα ικανοποίησης από την ποιότητα ζωής στην πόλη (-, 0, +), όπου «-» υποδηλώνει το ποσοστό των δυσαρεστημένων από την ποιότητα ζωής στην πόλη, «0» το ποσοστό των ουδέτερων (ούτε ικανοποιημένοι/ούτε δυσαρεστημένοι) και «+» το ποσοστό των ικανοποιημένων από την ποιότητα ζωής στην πόλη (βλέπε τα σχετικά διαγράμματα των πόλεων).
Στη συνέχεια, με βάση το λόγο των γνωμών που υποδηλώνουν «ικανοποίηση» προς τις γνώμες που υποδηλώνουν «δυσαρέσκεια» (δηλαδή το ποσοστό των ατόμων που δηλώνουν ότι είναι ικανοποιημένοι από την ποιότητα της ζωής στην πόλη που διαμένουν, έναντι του ποσοστού των ατόμων που δηλώνουν ότι είναι δυσαρεστημένοι), προκύπτει ο Δείκτης Ικανοποίησης από την Ποιότητα Ζωής στις Πόλεις (Urban Life Satisfaction Index - ULSI). Από τον τρόπο υπολογισμού του προκύπτει, κατά συνέπεια, ότι τιμή 100 στο δείκτη ικανοποίησης σημαίνει πως στη συγκεκριμένη πόλη υφίσταται απόλυτη ισοδυναμία ικανοποιημένων/ δυσαρεστημένων κατοίκων από την ποιότητα ζωής, που αυτή παρέχει. Τιμή 200 στο δείκτη υποδηλώνει, ότι ο αριθμός των πολιτών που αισθάνεται ικανοποιημένος από την ποιότητα της ζωής του είναι διπλάσιος από εκείνους που εκφράζουν δυσαρέσκεια για την υφιστάμενη ποιότητα ζωής τους. Τέλος, τιμή 50 σημαίνει, ότι το ποσοστό των δυσαρεστημένων από την ποιότητα ζωής σε μια πόλη είναι διπλάσιο από το αντίστοιχο ποσοστό των ικανοποιημένων.
Η κατάταξη των ελληνικών πόλεων


Η συνολική κατάταξη των ελληνικών πόλεων, με βάση τις τιμές που καταγράφουν στον εν λόγω δείκτη δίδεται στο σχετικόδιάγραμμα και είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.
1) Το 2008, οι Έλληνες οι πιο ικανοποιημένοι με την ποιότητα ζωής που διαθέτουν συναντώνται στα Χανιά (Δ=130), στηΛάρισα (Δ=129, η με διαφορά ανάμεσα στις δύο πόλεις είναι ελάχιστη) και στα Γιάννενα (Δ=115) .
2) Αντιθέτως, οι κάτοικοι του Πειραιά (Δ=53), της Θεσσαλονίκης (Δ=67), και της Πάτρας (Δ=75), καταγράφουν τα υψηλότερα ποσοστά δυσαρέσκειας από την ποιότητα ζωής τους.
3) Οι περισσότερες ελληνικές πόλεις παρουσιάζουν χαμηλά ποσοστά ικανοποίησης από την ποιότητα ζωής (<100, βλέπε διάγραμμα κατάταξης).
Το μέγεθος μετράει!

Φυσικά, οι λόγοι που διαμορφώνουν τις πεποιθήσεις και αντιλήψεις των πολιτών για την πόλη τους διαφέρουν σημαντικά από πόλη σε πόλη και θα παρουσιαστούν από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, αναλυτικά, στα αφιερώματα που θα ακολουθήσουν.
Ωστόσο, από μια πρώτη ανάγνωση του δείκτη προκύπτει ότι το μέγεθος της πόλης παίζει σημαντικό ρόλο. Στις περισσότερες περιπτώσεις (με εξαίρεση τη Λάρισα) το μέγεθος της πόλης και η ποιότητα της ζωής φαίνεται να συνδέονται αντίστροφα. Όσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος της πόλης, τόσο μικρότερη είναι η ικανοποίηση από την ποιότητα ζωής που δηλώνουν οι κάτοικοί της. Και αντιστρόφως, όσο μικρότερη είναι η πόλη, τόσο μεγαλύτερη είναι η ικανοποίηση από τη ζωή που δηλώνεται.
Επιπλέον, ενδιαφέρον παρουσιάζει και η διαπίστωση, ότι η ικανοποίηση από τις υπηρεσίες που παρέχει μια πόλη, δεν εξασφαλίζει αυτομάτως στα μάτια των κατοίκων της και την καλύτερη αξιολόγηση της εικόνας της
Πηγή:https://www.publicissue.gr/173/ulsi-analysis/

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vivicoolgirl]

Προσωπικά δεν αντέχω το χάος των μεγαλουπόλεων αλλά ούτε και να ζούσα σε κανα χωριό των 100-50 κατοίκων στο έλεος του Θεού και να προσέυχομαι μη τυχόν συμβεί τίποτα! Θά προτιμούσα να ζήσω σε μια πόλη-κωμόπολη νορμάλ των 50000-9000 κατοίκων (τύπου Ναύπλιο,Στυλίδα κτλ) όπου υπάρχουν ανέσεις και πράγματα να κάνεις αλλά ταυτόχρονα δέν υπάρχει αυτή η βαβούρα και το χάος!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dalian]

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Κωμοπόλεις all the way.


Και ένα cottage να συμπληρώνει την εικόνα δεν θα 'ταν άσχημο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vivicoolgirl]

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Κωμοπόλεις all the way.


Και ένα cottage να συμπληρώνει την εικόνα δεν θα 'ταν άσχημο

Εννοείται!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[timonierhs]

Προσωπικά δεν αντέχω το χάος των μεγαλουπόλεων αλλά ούτε και να ζούσα σε κανα χωριό των 100-50 κατοίκων στο έλεος του Θεού και να προσέυχομαι μη τυχόν συμβεί τίποτα! Θά προτιμούσα να ζήσω σε μια πόλη-κωμόπολη νορμάλ των 50000-9000 κατοίκων (τύπου Ναύπλιο,Στυλίδα κτλ) όπου υπάρχουν ανέσεις και πράγματα να κάνεις αλλά ταυτόχρονα δέν υπάρχει αυτή η βαβούρα και το χάος!

Θα γεράσεις γρήγορα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angelique.]

Έτσι όπως είναι οι κωμοπόλεις στην Ελλάδα,χίλιες φορές προτιμώ τις μεγάλες πόλεις.
Και είμαι ένα άτομο που έχω ζήσει αρκετούς μήνες και στα Γιάννενα,
όπως και στην Φλώρινα.

Επίσης δεν θα μπορούσα ποτέ να ζήσω στα νησιά μας.

Γενικότερα δεν μπορώ να ζήσω πουθενά εκτός από Θεσσαλονίκη ή Αθήνα. Τέλος. [Για εντός Ελλάδος πάντα.]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Εξυπακούεται μεγαλουπόλεις. Χάος σαν της Αθήνας ή του Manhattan. Πολλά μέρη να βγεις και αρκετός κόσμος να γνωρίσεις. Ένα χωριό ή και μία κωμόπολη είναι σαν εξορία για μένα. Άσε που στην Ελλάδα θα εύχεσαι να μην αρρωστήσεις, γιατί με την ανύπαρκτη νοσοκομειακή υποδομή στην περιφέρεια, καλύτερα να φωνάξεις κατευθείαν το κοράκι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nick9019]

Οι μικρές πόλεις στην Ελλάδα είναι, αντικειμενικά, ψιλο-μάπα.Σαν τις μεγάλες, μόνο με λιγότερες ευκαιρίες και διεξόδους(και κινδύνους μάλλον).Μου αρκούν τα καλοκαίρια στο χωριό! Αν μιλάμε για μια μικρή πόλη π.χ. στη Γαλλία θα είναι υποπτεύομαι αποθέωση.
ΑΑΑ... και σε τελική ανάλυση η παρέα κάνει τη διαφορά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Loreley]

Μεγάλες πόλεις.
Ζω σε κωμόπολη και έχω μπουχτίσει.
Μ'αρέσει ο χαμός της μεγάλης πόλης, ότι μόλις βγεις από το σπίτι, δεν σε ξέρει κανείς πια. Υπάρχει πολύς κόσμος για να κάνεις γνωριμίες (βέβαια αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν και περισσότεροι κίνδυνοι). Έχεις επίσης πάρα πολλά πράγματα να κάνεις σε αντίθεση με τα χωριά/κωμοπόλεις που οι δραστηριότητες είναι περιορισμένες. Εδώ με εκνευρίζει πάρα πολύ, το γεγονός πως μόλις βγω από το σπίτι, δεν υπάρχει περίπτωση να μην συναντήσω κάποιον γνωστό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μικρή πόλη (~50000 κάτοικοι). Στα 18 μου έκανα "κρα" για να φύγω κ δεν μπορούσα να περιμένω να έρθει ο Σεπτέμβρης για να έρθω στην Αθήνα...
Έχοντας ζήσει (και δουλέψει, χρειαστεί να πάω σε υπηρεσίες κτλ κτλ κτλ) για 14 χρόνια σχεδόν στην Αθήνα πραγματικά θα "σκότωνα" να έβρισκα την ευκαιρία να γυρίσω πίσω είτε στην πόλη μου είτε σε οποιαδήποτε αναλόγου μεγέθους πόλη, και νιώθω πάντα μια μικρή ζήλεια για την κουμπάρα μου, που μετά από 29 χρόνια στον "κλεινόν άστυ" τα κατάφερε και έφυγε για μια πιο ανθρώπινη πόλη...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[24000batsoi]

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μικρή πόλη (~50000 κάτοικοι). Στα 18 μου έκανα "κρα" για να φύγω κ δεν μπορούσα να περιμένω να έρθει ο Σεπτέμβρης για να έρθω στην Αθήνα...
Έχοντας ζήσει (και δουλέψει, χρειαστεί να πάω σε υπηρεσίες κτλ κτλ κτλ) για 14 χρόνια σχεδόν στην Αθήνα πραγματικά θα "σκότωνα" να έβρισκα την ευκαιρία να γυρίσω πίσω είτε στην πόλη μου είτε σε οποιαδήποτε αναλόγου μεγέθους πόλη, και νιώθω πάντα μια μικρή ζήλεια για την κουμπάρα μου, που μετά από 29 χρόνια στον "κλεινόν άστυ" τα κατάφερε και έφυγε για μια πιο ανθρώπινη πόλη...

παντρεύτηκε ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

παντρεύτηκε ?

nope, βρήκε δουλειά εκεί.
Και δεδομένου του αντικειμένου της εργασίας μας (ήμαστε συμφοιτήτριες) είναι εξαιρετικά δύσκολο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[NastStorm]

Εχω ζησει μεχρι τωρα 4,5 χρονια στην επαρχια (αλλος 1,5 μενει ευτυχως).. Και εχω να σας πω την αποψη μου περι του θεματος..
Το να ζεις σε μια πολη με πχ 30 χιλιαδες κατοικους (οχι μεγαλη δλδ) ειναι μια χαρα και παλευεται ειτε εισαι εφηβος ειτε ενηλικας....Το να ζεις ομως σε μια κωμοπολη ειναι μιλαμε καταντια για εναν εφηβο ειδικα καποιον ο οποιος εχει συνηθισει στον τροπο ζωης στη πολη..... Για εναν ηλικιωμενο τα μικρα μερη ειναι οτι πρεπει για να απολαυσουν τα τελευταια χρονια της ζωης τους στη γαληνη και την ησυχια..Ομως για εναν εφηβο ο οποιος θελει αλλαγες, περιπετεια και νεες γνωριμιες πιστεψτε με ειναι κολαση.... Βεβαια εχει ενα καλο.. Εισαι πιο motivated στο να διαβασεις ετσι ωστε να σπουδασεις σε καποιο μεγαλο αστικο κεντρο..

Και κατι τελευταιο.. Αυτες οι μπουρδες οτι στην επαρχια εχει πιο καθαρο αερα καλο ειναι να σταματησουν...Σε πολλες ορεινες περιοχες η ατμοσφαιρα το χειμωνα γινεται πνιγηρη απ την αιθαλομιχλη.. (Σας το λεει ατομο που εκει που μενει αναβουν τζακι απ τον Νοεμβριο)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πάνθηρας!]

30.000 κατοικοι;;; μια χαρα εισαι. Εδω μιλαμε για 8.000
Aλλα παντα υπάρχουν και χειροτερα .... πχ Πάτμος ή Λερος το χειμωνα.



Και φυσικα πολυ καλυτερα ακομα και απο την Αθηνα πχ μια πολη στις ΗΠΑ οπου αν ζουσες θα ειχες περισσοτερα χρηματα , περισσοτερες ευκαιριες επαγγελματος , περισσοτερες ευκαιριες για γνωριμιες κτλπ


Υγεια να έχουμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nelliel]

Η ζωη στην επαρχια δεν ειναι ασχημη για ενα παιδι. Εγω μεγαλωσα στην επαρχια και ειχα απειρες ελευθεριες σε σχεση με ενα παιδι που μεγαλωνει σε μεγαλη πολη. Αλλα ως εκει. Ουτε θεωρω οτι η επαρχια ειναι ιδανικη για ηλιωμενους. Οταν γερνας αποκτας προβληματα υγειας και τα νοσοκομεια της επαρχιας ειναι αθλια. Στις μεγαλες πολεις εχεις καλυτερη περιθαλψη και ποιοτητα ζωης στα τελευταια σου χρονια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ρενακι 13]

Το ειχα ξεχασει το θεμα εντελως,μου ηρθε ενα mail και ανοιξα να δω τι στο καλο εγραφα πριν 6 χρονια..........
τα νεα μου πολλα,και διαφορα......ειμαι οπως ημουνα δεν εχω αλλαξει τα φερνω δυσκολα μα ειμαι ενταξει......
μενω ακομα στην πατμο.........με τα παιδακια μου,που μεγαλωσαν,και με τις γατουλες που κι αυτες μεγαλωσαν,αλλες μεγαλωσαν αλλες μου τις σκοτωσαν με φολες.......η γατουλα του προφιλ η τουιτη ζει ακομα και φροντιζω να ανανεωνω τον αριθμο των γατιων........ενα μου σκοτωνουν 2 υιοθετω........νομος.
(οχι δεν ξερω ποιοι το κανουν,αν ηξερα θα ειχα κινηθει νομικα)...
αλλο ενα θεμα της επαρχιας.......ομερτά.........κανεις δε μιλαει,ποσο μαλλον σ εμενα που ακομα ειμαι μια ξενη αναμεσα τους.
πλεον 23 μονιμα ετη στην επαρχεια απο επιλογη......
ο ''αντρας μου'' χαχαχα παει.........βρηκε μια μικρη ρουμανα και την εκανε,ηταν 20 κατι το κοριτσακι,εγω πλεον 47 μεγαλωσα..........στο καλο και να μας γραφει,πανε χρονια που πηραμε διαζυγειο.......δεν πηγε μακρια,απεναντι πηγε με τη μανουλα του..........και ολο το νησι που υποστηριζει παντα ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ οταν την κανει στην γυναικα του....
εμεινα εδω.......οχι γιατι το ηθελα,αλλα γιατι πεισμωσα,το σπιτι το φτιαξαμε μαζι,τα παιδια εχουν εδω το δωματιο τους,τη ζωη τους,τον μικροκοσμο τους και δεν φταινε σε τιποτα.......με συνοπτικες διαδικασιες πηγε στη μανα του κι απο τοτε εχει αλλαξει πολλες ρουμανες,βουλγαρες,ρωσιδες,ελληνιδες,απ ολα τα καλα........!
τι να σχολιασω τωρα;για την διαζευγμενη γυναικα στο νησι και ποσο μαλλον οταν δεν ειναι ντοπια......δε θα το σχολιασω,φανταζεστε,απλα μεγαλωνοντας αρχισα να βλεπω αλλιως τα πραγματα......δουλεψα,εφτιαξα τη ζωη μου,εδω,με πεισμα στην κακια τους,και με ορους να φυγω απ το σπιτι(βλεπετε ειναι στο ονομα του πρωην)οταν τα παιδια πανε 18 ετων........η μικρη ενηλικιωνεται του χρονου,θα παει αθηνα για πανεπιστιμιο,εγω με τον μικρο που παει πλεον γυμνασιο θα μεινουμε μεχρι να ενηλικιωθει......ειμαι καλυτερα απο πριν παντως,εχω φτιαξει τη ζωη μου,οχι με ντοπιο,κανω ταξιδια στο εξωτερικο οποτε μπορω,εχω κοψει το τσιγαρο,κανω πραγματα για μενα,περπαταω,βγαινω οχι με τις χαζες εδω,βγαινω οταν θελω,στα διαφορα ταξιδακια που κανω.......ειναι δυσκολα.......πολυ δυσκολα,ειναι στιγμες που καμια φορα κλαιω,αλλα ακομα δεν το βαζω κατω......στην ερωτηση ζωη στην επαρχια......θα διαλεξω μονο τη λεξη ΖΩΗ ολα στο χερι μας και στις επιλογες μας ειναι....
ακομα κοιμαμαι αργα,σημερα στειρωναμε γατουλες ολη μερα......οχι δεν ειμαι κτηνιατρος.........απλα βοηθαω εθελοντικες οργανωσεις δωρεαν....ειμαι καλα,αλλα ακομα βλεπω τα καραβια και μετραω αντιστροφα να φυγουμε με τα παιδια μου,για χριστουγεννα......να παω κατω απο ενα λεοφωρειο να εισπνευσω χεχε.!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Ρενάκι τι υπέροχο ποστ! Σαν να διαβάζω μυθιστόρημα... Αλήθεια έχεις σκεφτεί να γράψεις; Νομίζω οτι "το έχεις"! Χαίρομαι που η ζωή σου, αν και με δυσκολίες όπως όλων, είναι όμορφη, και χαίρομαι που έχεις βρει τρόπους να αντιμετωπίσεις την "κακία των ξένων" (σε αντιδιαστολή με την καλοσύνη των ξένων, που λέω εγώ). Ο κόσμος θα πει πάντα, φυσικά και δεν πρέπει να δίνουμε σημασία. Η ομερτά στην επαρχία είναι όντως μάστιγα, τόσα εγκλήματα βλέπουμε να γίνονται και ο κόσμος ξέρει και δε μιλάει. Εγώ θα ήθελα πολύ να ζω σε ένα νησί μόνο για τη θάλασσα και τη χειμωνιάτικη ηρεμία, αλλά ξέρω οτι όσα λες θα με χάλαγαν πολύ και θα επηρεαζόμουν συναισθηματικά. Σού εύχομαι εσύ και τα παιδιά σου να είστε καλά, να τα χαίρεσαι, και ό,τι σού φέρει η ζωή να είσαι υγιής και να τα καταφέρεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τάσος97]

Με πολλή ανυπομονησία περιμένω τη στιγμή που θα μπορώ να ξαναμείνω σε χωριό. Μέχρι τα 18 έμενα σε ένα χωριό ~500 κατοίκων και μετά έφυγα για σπουδές σε πόλη. Ευτυχώς μπορούσα να μένω μέσα στο campus του πανεπιστημίου, έξω από την πόλη σε ένα μέρος σα μικρό χωριό. Δεν μπορώ τη φασαρία της πόλης με τίποτα. Υπάρχει πολλή φασαρία στην πόλη επί καθημερινή βάση: φωνές, κόρνες, αυτοκίνητα κλπ. Στο χωριό είναι όμορφα, ακούς τη φύση, άντε κανένα τρακτέρ, το γείτονα να τσακώνεται. Πιο χαλαροί ρυθμοί... Άντε να περάσουν καμιά 10άρια χρόνια άκομα να μπορέσω να πάω σε ένα χωριουδάκι, ήρεμα κι ωραία! Προς το παρόν τρώω την Αθήνα στη μούρη...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.