Πώς θέλετε να μεγαλώσετε τα παιδιά σας;

Wonderful

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Αγγελική αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,621 μηνύματα.
Για να χαρείς λοιπόν σου λέω πως συνήθως όσο πιο αναπτυγμένες είναι οι χώρες, τόσο λιγότερα παιδιά κάνουν οι γυναίκες.
Το ξέρω αυτό Βασίλη μου, και δεν είμαι τον άκρων. Μπορούμε να κάνουμε στην Ελλάδα 2 παιδάκια, είναι εφικτό, αν διατηρήσουμε και στηρίξουμε το θεσμό της οικογένειας. Αλλα και την οικογένεια πρέπει να την στηρίξει το κράτος με ανάλογα μέτρα για να δώσει κίνητρο στους νέους να κάνουν το βήμα.
 

juste un instant

Επιφανές μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,884 μηνύματα.
Το ξέρω αυτό Βασίλη μου, και δεν είμαι τον άκρων. Μπορούμε να κάνουμε στην Ελλάδα 2 παιδάκια, είναι εφικτό, αν διατηρήσουμε και στηρίξουμε το θεσμό της οικογένειας. Αλλα και την οικογένεια πρέπει να την στηρίξει το κράτος με ανάλογα μέτρα για να δώσει κίνητρο στους νέους να κάνουν το βήμα.
Η Γερμανία στήριξε τον θεσμό της οικογένειας αλλά μειώθηκε ο πληθυσμός της. Χωρίς ξένους θα είχε μόνο γέρους στην χώρα.
Το θέμα δεν είναι πόσα παιδιά θα κάνεις αλλά να μεγαλωσουν με αγάπη. Κι ας μην είναι πλουσιόπαιδα.
 

Wonderful

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Αγγελική αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,621 μηνύματα.
Η Γερμανία στήριξε τον θεσμό της οικογένειας αλλά μειώθηκε ο πληθυσμός της. Χωρίς ξένους θα είχε μόνο γέρους στην χώρα.
Το θέμα δεν είναι πόσα παιδιά θα κάνεις αλλά να μεγαλωσουν με αγάπη. Κι ας μην είναι πλουσιόπαιδα.
Αυτά είναι τα προβλήματα, άρα Βασίλη δεν θέλουμε.. τι συζητάμε?.. όλα εξαρτώνται από τα βιωματά μας, τον τρόπο που αισθανόμαστε και αντιλαμβανόμαστε τη ζωή. Δεν μπορείς να κρίνεις κανέναν και τίποτα.
 

juste un instant

Επιφανές μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,884 μηνύματα.
Αυτά είναι τα προβλήματα, άρα Βασίλη δεν θέλουμε.. τι συζητάμε?.. όλα εξαρτώνται από τα βιωματά μας, τον τρόπο που αισθανόμαστε και αντιλαμβανόμαστε τη ζωή. Δεν μπορείς να κρίνεις κανέναν και τίποτα.
Εγώ ούτως ή άλλως δε θα ήθελα να εχω παιδιά, όσα χρήματα και παροχές κι αν είχα από το κράτος. Πιστεύω πως έχει όντως να κάνει και με τα βιώματά μου. Παρ' όλα αυτά δεν μπορώ να γενικεύσω.
 

amarelia

Διάσημο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,280 μηνύματα.
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που από την μια φωνάζεις λέγοντας ότι κάθε άτομο είναι ελεύθερο να αποφασίζει για την ζωή του όμως τώρα κράζεις τις γυναίκες που έφεραν στον κόσμο ένα η περισσότερα παιδία, λες και σου πήραν τα χρήματα από την τσέπη ώστε να τα μεγαλώσουν.
To οτι είναι ελεύθερη επιλογή της άλλης να γίνει μάνα δεν σημαίνει πως είναι και επιλογή του παιδιού να ρθεί στον κόσμο στην απέραντη φτώχεια και την μιζέρια.
Επιλογή ήταν και της Πισπιρίγκου να τα φέρει και μετά να τα σκοτώσει.

Η επιλογή δεν μου λέει κάτι, δεν μου λέει τίποτα απολύτως. Καθώς είναι απλώς ενα εγωιστικό κριτήριο και τίποτα άλλο.
Και φυσικά το βρέφος δεν έχει επιλογή ακόμα κι αν γεννηθεί στις χειρότερες συνθήκες.
Με σεβασμό λοιπόν στο βρέφος και στην πιθανότητα που έχει να γεννηθεί σε άσχημες συνθήκες σε αυτην τη χώρα που είναι μεγάλες, ναι θα τις χαστούκιζα κι εγώ.
Οι υπόλοιποι υποκρίνεστε.
 

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,284 μηνύματα.
To οτι είναι ελεύθερη επιλογή της άλλης να γίνει μάνα δεν σημαίνει πως είναι και επιλογή του παιδιού να ρθεί στον κόσμο στην απέραντη φτώχεια και την μιζέρια.
Επιλογή ήταν και της Πισπιρίγκου να τα φέρει και μετά να τα σκοτώσει.

Η επιλογή δεν μου λέει κάτι, δεν μου λέει τίποτα απολύτως. Καθώς είναι απλώς ενα εγωιστικό κριτήριο και τίποτα άλλο.
Και φυσικά το βρέφος δεν έχει επιλογή ακόμα κι αν γεννηθεί στις χειρότερες συνθήκες.
Με σεβασμό λοιπόν στο βρέφος και στην πιθανότητα που έχει να γεννηθεί σε άσχημες συνθήκες σε αυτην τη χώρα που είναι μεγάλες, ναι θα τις χαστούκιζα κι εγώ.
Οι υπόλοιποι υποκρίνεστε.

Εντάξει αν τις χαστούκιζες μόνο και μόνο επειδή τόλμησαν να κάνουν παιδί θα σου έκαναν και οι 73.000 μήνυση και θα πήγαινες μέσα για ξυλοδαρμό σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.

End of the story. 👌👌
 

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,284 μηνύματα.
Καλά τώρα με τάπωσες , τι να πω πάνω σε αυτό :worry:
Πως την πάτησα πάλι

Δεν νομίζω ότι σκοπός της ζωής μου είναι να ταπώνω ένα άγνωστο μέλος του Esteki το οποίο δεν ξέρω και ούτε πρόκειται να γνωρίσω ποτέ, από την στιγμή που δεν επηρεάζεις κάπως την ζωή μου δεν έχω τέτοιες βλέψεις. Απλά απάντησα στο μήνυμα που έγραψες περί καταλληλότητας των ζευγαριών να γίνουν γονείς λέγοντας ότι θα χαστούκιζες τις γυναίκες που έγιναν μητέρες, αυτό ήταν όλο τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.
 

Λένω

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Λένω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,578 μηνύματα.
η himela το έγραψε επειδή συζητούσαμε ότι οι εποχές δεν είναι κατάλληλες για να φέρνεις νέα παιδιά στον κόσμο, κρίση ηθικών αξιών, θεσμού οικογένειας, ακρίβεια , ασθένειες, βία,εγκληματικότητα, έντονα ψυχολογικά προβλήματα κλπ., ενώ υπάρχουν ήδη εκατομμύρια παιδιά που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες , ορφανά. Σκέφτεσαι λοιπόν ότι ίσως είναι προτιμότερο να υιοθετήσεις - φροντίσεις ένα από αυτά τα παιδιά από το να κάνεις δικά σου.

Καλή μου, Αγγελική όταν κάποιος γράφει αυτό:
Σήμερα άκουσα οτι το 2023 γεννήθηκαν στην Ελλάδα 73.000 παιδιά. Θέλω να βρω αυτές τις 73.000 γυναίκες και να τις χαστουκίζω ανά πεντάλεπτο μπας και ξυπνήσουν. Δεν μπορώ να το πιστέψω οτι 73.000 γυναίκες στη σημερινή κοινωνία θεώρησαν καλό να κάνουν παιδί. Μου είναι τόσο απίστευτο σαν να μου λέει κάποιος οτι η γη είναι επίπεδη και να επιμένει.
χίλια συγγνώμη αλλά δεν εννοεί αυτό που λες εσύ.

Ναι υπάρχουν ανεύθυνοι άνθρωποι, ναι υπάρχουν λάθος λόγοι για να γεννηθεί ένα παιδί, ναι υπάρχουν "στιγμιαία λάθη" που τα πληρώνουν αθώες ψυχές, ναι υπάρχουν φορές που γεννιούνται παιδιά χωρίς να υπάρχουν οι πολλαπλές προϋποθέσεις που απαιτούνται κτλ, κτλ.

Αυτό όμως δεν είναι δυνατόν να ισχύει και για τα 73.000 παιδιά που γεννήθηκαν.
Δεν είναι δυνατόν να είναι και οι 146.000 άνθρωποι που έσμιξαν για να φέρουν ένα παιδί στον κόσμο, ανεγκέφαλοι, αιθεροβάμονες, διεστραμμένοι, ασυνείδητοι κτλ, κτλ.
Υπάρχουν άνθρωποι σοβαροί, λογικοί, συνειδητοποιημένοι που θεωρούν μείζονος σημασίας την απόφαση να κάνουν ένα παιδί και πριν το κάνουν έχουν φροντίσει να το σκεφτούν καλά απ΄όλες τις πλευρές.
Δεν θα χαστουκίσουμε λοιπόν και τις 73.000 γυναίκες ούτε θ΄απαξιώσουμε και τους 73.000 άντρες που αποφάσισαν να φέρουν μια νέα ζωή στον κόσμο.

Αυτά τα πολύ λίγα επειδή δεν θέλω να επεκταθώ.
 

amarelia

Διάσημο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,280 μηνύματα.

Meanwhile​

Ευρωβαρόμετρο: Οκτώ στους 10 Έλληνες δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους​


Τουλάχιστον 8 στους 10 πολίτες δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους ενώ μόλις το 7% απαντά πως το βιοτικό του επίπεδο θα βελτιωθεί τους επόμενους μήνες.
03.jpg


https://newpost.gr/eidiseis/eyrovar...-mporoyn-na-plirosoyn-toys-logariasmoys-toys/


Απλούστατα μαθηματικά δεν είναι rocket science,duh
 

dum dum boy

Διάσημο μέλος

Ο Θανάσης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Εργάτης/τρια και μας γράφει απο Αλβανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,969 μηνύματα.

Nascentes morimur

Διάσημο μέλος

Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,505 μηνύματα.
Η γυναίκα είναι ο φορέας της ζωής.Τελεία!! Τίποτε παραπάνω....
Αν, από κει και πέρα, υπήρξαν και υπάρχουν φάσεις όπου οι γυναίκες καταπιέστηκαν να κάνουν παιδιά, διασύρθηκαν άλλες που δεν έκαναν κλπ, αυτό αφορά την ηθική κάθε εποχής και περιοχής καθώς και μεμονωμένα πρόσωπα και καταστάσεις.
Αποτελεί επιλογή και κανείς λογικός άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να πει τίποτε.
Εγώ δεν είμαι μάνα και δεν ξέρω αν θα προλάβω κιόλας
μιας και είμαι ακόμα μόνη όμως
βλέποντας την μάνα μου αλλά γνωστές και φίλες
ο ρόλος της μάνας είναι πραγματικά δύσκολος και δεν είναι για όλες!
Από το να έχουμε λοιπόν κακές ή αδιάφορες μάνες, καλύτερα είναι να ασχολούνται με ό,τι άλλο νιώθουν ότι τους γεμίζει ως ανθρώπους!
Για μένα, το να μεγαλώνεις σωστά παιδιά, είναι αφιέρωση ζωής, χωρίς ωράριο, και χωρίς εγωισμό.
 

Paragontas7000

Διάσημο μέλος

Ο Paragontas7000 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 21 ετών. Έχει γράψει 2,643 μηνύματα.
@Volkswagen Fan η himela το έγραψε επειδή συζητούσαμε ότι οι εποχές δεν είναι κατάλληλες για να φέρνεις νέα παιδιά στον κόσμο, κρίση ηθικών αξιών, θεσμού οικογένειας, ακρίβεια , ασθένειες, βία,εγκληματικότητα, έντονα ψυχολογικά προβλήματα κλπ., ενώ υπάρχουν ήδη εκατομμύρια παιδιά που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες , ορφανά. Σκέφτεσαι λοιπόν ότι ίσως είναι προτιμότερο να υιοθετήσεις - φροντίσεις ένα από αυτά τα παιδιά από το να κάνεις δικά σου.
που να δεις το 1940 ή στον πελοπονησιακο πολεμο τις συνθηκες που γενναγανε τα παιδια.Καμια εποχη δεν ειναι καταλληλη.
 

Guest 126033

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Το οτι καποιοι μεγαλωνουν μεσα σε δυσλειτουργικες οικογενειες , μεγαλωσαν με ελλατωματικους γονεις ωστε στο σημερα να μην θελουν" δικαιολογημενα " να δουν οτι υπαρχουν και αξιολογοι ,αυτο δεν καθιστα αυτοματα ολους τους γονεις ανικανους !

Εχουμε ατρανταχτα παραδειγματα παιδιων ,αξιόλογων ειδικα αναμεσα μας και πραγματικα οι γονεις αυτοι αξιζουν συγχαρητηρια !

Μεγαλύτερη πλανη απο το να φτιαχνεις ενα εχθρικο κοσμο και να ζεις μεσα σε αυτο δεν υπαρχει !

Δυστηχως λυπαμαι για τα παιδια που αναγκαστηκαν να μεγαλωσουν απο ακαταλληλους γονεις και οντως θα ηθελα και εγω καποιες φορες να του ρωτησω ,γιατι εφεραν στην κοινωνια θυματα ...οχι μονο τα εφεραν αλλα τα ποτισαν και με το δικο τους δηλητηριο ωστε ως ενηλικες να αντιμετωπιζουν τεραστια προβληματα ...

Ο ρολος της θυματοποιησης θελει ¨επιδεξιοτητα ¨απο κάποιους ακαταλληλους γονεις να τον φυτεψουν στις ψυχες των παιδιων τους ..

Αν τα παιδια κακοιποιημενων οικογενειων έπαιρναν ΟΛΑ το λαθος δρομο και δεν ζουσαν μια ομορφη πλεον ενηλικη ζωη ,τοτε ναι θα μιλουσαμε για κατι τετοιο .

Απο την στιγμη ομως που υπαρχουν παιδια ,θυματα τετοιων ακαταλληλων οικογενειων τα οποια ειναι σημερα διπλα μας και τα αναγνωριζουμε και για τις αξιες τους και για την παιδεια τους τοτε πολυ σωστα καποιοι επιλεγουν να μην φερουν παιδια στην κοινωνια γιατι πολυ απλα θα συνεχισουν να φερνουν θυματα ...θυματα δικα τους ομως ,του ιδιου τους το εαυτου και οχι των υπολοιπων ...

Ευτυχως μερικοι εχουν την αυτογνωσια οτι ακομα κουβαλανε μεσα τους το δικο τους θυμα-παιδι ,αυτο που τους φυτεψε η δικη τους οικογενεια ,αρνουντε να το φροντισουν και ετσι αντιλαμβανονται την ανικανοτητα τους να ανλαβουν ενα τοσο σπουδαιο ρολο !


" Ειμαι ανικανη να κανω ενα παιδι οταν τοσα χρονια ειμαι ανικανη να φροντισω την δικη μου ζωη και θεωρω υπευθυνους ΜΟΝΟ τους αλλους ."
Δεν ειναι ο υπολοιπος κοσμος ανικανος επειδη εγω δεν μπορω να βγαλω εις περας μια αποστολη οταν γυρω μου υπαρχουν ανθρωποι που τα εχουν καταφερει αψογα ..

Οποτε ας μιλαμε καλυτερα για θεματα ικανοτητας και καταλληλοτητας εφοσον ειναι δυο παραγοντες οι οποιο για να ταυτιστουν πρεπει να δουλευτουν πρωτα μεμονομενα ...

Ικανοι εκ φυσεως ειμαστε σχεδον ολοι ...καταλληλοι ομως λιγοι και αυτο φαινετε πλεον ..

Θεωρούμε ευτυχώς κατάλληλος γονέας μονο και μονο επειδη δεν γέννησα παιδιά που να είναι θύματα και να περιμένουν από την κοινωνία να φτιάξουν την ζωή που προσδοκούν κατηγορώντας όλους τους αλλους για την δική τους ανικανότητα!
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Δροσουλίτης

Δραστήριο μέλος

Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 436 μηνύματα.
(Απαντώντας στο αρχικό ερώτημα το οποίο μου αγγίζει ευαίσθητες χορδές και με την ιδιότητα του γονέα που προσπαθεί με κάθε τρόπο να κάνει πράξη αυτά που θα ακουστούν ως θεωρίες)

Ναι υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία είτε έκαναν οι γονείς μου και δεν επιθυμώ να κάνω και εγώ στο μικρό μου, είτε ΔΕΝ έκαναν, αλλά η ευθύνη που προσωπικά αντιλαμβάνομαι πως έχω ως γονιός μου επιβάλλουν να κάνω. Θα αναφέρω κάποια από αυτά, αλλά θα μου επιτραπεί να το κάνω με τον δικό μου τρόπο, "απευθυνόμενος" στον νεαρό μου κύριο. (Με βοηθάει στην συγκέντρωση και στην υπευθυνότητα).

Δεσμοί «αίματος».

Ποτέ δεν κατανόησα τον λόγο που μια συγγένεια, ανεξαρτήτως αν είναι πρώτου ή εικοστού βαθμού πρέπει να γίνεται και άλλοθι όταν κάποιο άτομο λειτουργεί με τοξική ή χειριστική συμπεριφορά ή δεν σέβεται απόλυτα τις ανάγκες ή τις επιθυμίες σου, ασχέτως με το αν συμφωνεί η διαφωνεί με αυτές. Από μικρό παιδάκι, μικρότερος και από εσένα παρατηρούσα ας πούμε τους γάμους, στους οποίους το ζευγάρι ήταν υποχρεωμένο να καλέσει τον κάθε κύριο αηδία, απλά και μόνο γιατί είναι «σοϊ» και στο τέλος απλά να εισπράττει την γκρίνια και την αρνητικότητα σε μια στιγμή που θεωρεί τόσο σημαντική.

Όχι, δεν θα πάρω μικρέ μου. Δεν θα πάρω και δε θα σου δώσω, μην αγχώνεσαι.

Σε μεγαλώνω με μια κατεύθυνση. Όποιος δεν σε σεβαστεί, δεν αξίζει να είναι στη ζωή σου για κανένα απολύτως λόγο. Ακόμη και αν είμαι εγώ ο ίδιος και αυτό να το βάλεις καλά στο μυαλό σου.
Και αυτού του είδους τα “μαθήματα” γίνονται όχι με λόγια, αλλά με το απλό «δες με πως το κάνω εγώ», διαφορετικά είναι χωρίς αντίκρισμα. Παρακολούθα με λοιπόν.

Και αυτό είναι κάτι που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, πολλές φορές χωρίς να το καταλαβαίνουμε καν. Μέχρι που κάποια στιγμή, κάποιος κρίκος θα επαναστατήσει και θα κοπεί αυτή η αλυσίδα. Και όταν κοπεί, τότε αυτομάτως συμβαίνουν πολλά πράγματα. Και ένα από αυτά είναι πως οι γύρω σου θα φροντίσουν να σε σέβονται περισσότερο γιατί ξέρουν πως αν ξεπεράσουν τα όρια, θα έχουν να αντιμετωπίσουν και τις συνέπειες.
Γιατί κάποιος που γνωρίζει πως δεν χαρίστηκες σε τόσο «κοντινό» σου άνθρωπο, δεν πρόκειται να έχει αυταπάτες πως θα χαριστείς σε εκείνον. Απλά πράγματα.

Την έσπασα λοιπόν την αλυσίδα και δεν μου χρωστάς και τίποτα γι΄ αυτό. Συμπεριλαμβάνεται στην ευθύνη που αποδέχθηκα πριν καν γίνεις μια μέτρηση χιλιοστών σε υπερηχογράφημα. Αν έρθει η ώρα, θα με καταλάβεις.

Η αυτονομία σου είναι και η ελευθερία σου μικρέ μου..

Τα πρότυπα της κοινωνίας που μεγάλωσα εγώ ήθελαν μοιρασμένους ρόλους μεταξύ άντρα και γυναίκας. Και δεν νομίζω πως έχει αλλάξει και εντελώς αυτό αν το δούμε σε βάθος. Αυτή η εξάρτηση του ενός από τον άλλο, όσο και αν υποτίθεται πως ενίσχυε τους δεσμούς πολλές φορές δημιουργούσε προβλήματα. Γιατί κατά την ταπεινή μου πεποίθηση το να εγκλωβιστείς σε μια σχέση οποιουδήποτε είδους απλά και μόνο γιατί η ανασφάλεια σου για το «τι γίνεται μετά» χτυπάει κόκκινα, είναι ΜΕΓΙΣΤΟ πρόβλημα. (Ίσως και μεγαλύτερο από το πρόβλημα που σε έφερε στη θέση αυτή, γιατί για την ανασφάλεια σου, ευθύνεσαι εσύ, κανένας άλλος)

Και σε αυτές τις περιπτώσεις ήταν που διαπίστωνες πως πολλά από τα λόγια που είχες ακούσει, του τύπου «θα σε στηρίζω για πάντα παιδί μου, αδερφέ μου, κλπ», περιείχαν πολλούς αστερίσκους. Όταν έφτανε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων, τότε εμφανίζονταν και αυτοί. «τι θα πει ο κόσμος.. κάνε υπομονή για τα παιδιά σου.. αυτός σου έτυχε, τι να κάνεις τώρα.. μα θα τα τινάξεις όλα στον αέρα.. εγώ αύριο θα πεθάνω, τι θα κάνεις μόνη-μόνος σου.. και εγώ αυτά τράβαγα αλλά έκανα υπομονή για το καλό σου» και άλλα τέτοια πολλά.

Οπότε.. μην ακούς τι σου λέω γιατί μπορεί χωρίς να το καταλαβαίνω να νομίζω πως είσαι ή να θέλω να είσαι κάτι που εσύ δεν θες και δεν είσαι.

Εκπαίδευσε τον εαυτό σου να βασίζεται στα πόδια στα χέρια και στο μυαλό σου, όσο μπορείς. Από τα πιο μεγάλα πράγματα, μέχρι και τα πιο καθημερινά. Για να μην φτάσει η στιγμή που θα είσαι αναγκασμένος να υποστείς καμία κατάσταση απλά και μόνο από το φόβο πως μόνος σου δε θα τα καταφέρεις. Μη γίνεις σα τον –ξέρεις ποιόν – που έχει εξαλείψει κάθε είδους συνείδησης και αξιοπρέπειας απλά και μόνο γιατί δε θα τα βγάλει πέρα με το νοίκι αν φύγει από το σπίτι της γυναίκας του.

Μάθε να κάνεις τα πάντα. Όλες τις δουλειές!

Πάλεψε να αποκτήσεις εφόδια, να μην έχεις καμία ανάγκη κανένα κερατά, εμένα ή τον καθένα.


Φρόντισε τον πλανήτη, γιατί τον δανείστηκες από τα παιδιά σου.

Στα παιδικά μου χρόνια δεν υπήρχε καν η έννοια της οικολογικής συνείδησης. Ο καθένας έκανε ότι ήθελε και λειτουργούσε σαν να του ανήκουν τα πάντα. Στο σχολείο δεν είχαμε ακούσει λέξη για ανακύκλωση, στους δρόμους περνούσε ο «αρκουδιάρης» με την αρκούδα να κάνει την Βουγιουκλάκη, η θάλασσα μπορούσε να εξουδετερώνει κάθε σκουπίδι που ρίχναμε μέσα της, τα αεροβόλα και οι φόλες έδιναν και έπαιρναν για τα αδέσποτα που "ενοχλούσαν" απλά και μόνο γιατί υπήρχαν. Καταλαβαίνεις πως μου ήταν πολύ δύσκολο να τα απωθήσω όλα αυτά. Εσύ όμως έχεις τόσα μέσα πλέον και καταλαβαίνεις πόσο βρωμιάρηδες, απολίτιστοι και αναίσθητοί ήμασταν, όχι μόνο δεν θα κάνεις, αλλά δεν θα επιτρέψεις και να συμβεί οτιδήποτε από αυτά.
Φρόντισε να δείξεις στα παιδιά σου έναν καθαρότερο και ομορφότερο κόσμο από αυτόν που σου έδειξα εγώ. Και μάθε τα να σέβονται κάθε μορφή ζωής, γιατί είμαστε απλά συγκάτοικοι.



Ταξίδεψε περισσότερο από εμένα!

Αν υπάρχει κάτι σημαντικό που θέλω να σου πω, είναι να επενδύεις περισσότερο σε ταξίδια, παρά σε τούβλα. Οι εμπειρίες αυτές θα είναι η σημαντικότερη περιουσία που θα καταφέρεις να αποκτήσεις. Ανακατέψου με τον κόσμο, πάρε όσα περισσότερα μπορείς. Και όταν διαπιστώσεις πόσο μεγάλος είναι, τότε θα δεις πως θα αξιολογείς με άλλο τρόπο τα πρόσωπα, τις καταστάσεις ή και τα προβλήματα που θα αντιμετωπίζεις.

Φοβού τους σωτήρες και υποσχέσεις φέροντες!

Όταν ήμουν στα χρόνια σου, ο κόσμος δεν είχε με τι αξιόλογο να ασχοληθεί και ασχολιόταν με την πολιτική. Σχετικό πάντα βέβαια, ουσιαστικά κουνούσε σημαίες επί προοπτικής διορισμού ή εξυπηρέτησης από τον συμπατριώτη σωτήρα. Και ουσιαστικά χωρίς να το πολυκαταλαβαίνει δημιούργησε αυτό το χάλι που βλέπεις σήμερα μικρέ. Ξέρεις πόσοι από αυτούς πέρασαν και από το σπίτι μου; Δε φαντάζεσαι. Ξέρεις όμως τι παρατηρούσα πάντα; Πως χαμογελούσαν ψεύτικα. Ανάλατα, άχρωμα και άοσμα. Γι αυτό και δεν τους εμπιστευόμουν και ιδιαίτερα σε αντίθεση με τον παππού και τη γιαγιά σου που με τραβολογούσαν πότε στον έναν και πότε στον άλλον. Τώρα αν εσύ τους εμπιστευτείς, δικό σου θέμα αλλά να έχεις κατά νου πως όταν βάζεις το όνομα σου σε μια λίστα από αυτές που έχουν οι τύποι αυτοί, αυτομάτως η «φωνή» σου γίνεται χαμηλότερη. Ζύγιασε το αυτό.



Βάζε την φαντασία σου να ρίχνει καθημερινά, τρείς φάπες το λιγότερο στην λογική σου.

Στην ηλικία σου μου μιλούσαν για προοπτική. Είχα και έναν κουμπαρά από το ταχυδρομικό ταμιευτήριο που έβαζα μέσα κέρματα, αλλά δε μπορούσα να τον ανοίξω όταν ήθελα.

Με έμαθαν να κοιτάζω μπροστά μόνο και ως ένα σημείο το κατανοούσα. Μέχρι που λες, μια μέρα ήρθε εκείνη η διαφήμιση της Ασπίς Πρόνοια στην τηλεόραση, με τον Τζίτζικα και τον μέρμηγκα που με στοίχειωσε. Και με εκνεύρισε τόσο ο μέρμηγκας που αποφάσισα να ζήσω την ζωή μου σαν τζίτζικας. Το τι θα επιλέξεις εσύ, είναι δικό σου θέμα.

Α, επίσης η «Ασπίς πρόνοια» πτώχευσε και πήρε στο λαιμό του πολύ κόσμο και κοσμάκη. Έχει και το συμβολισμό του αυτό.

‘Όμως, κράτησε το παιδί μέσα σου, γίνε υπεύθυνα ανεύθυνος και κάνε bypass τα «σοβαρέψου» ή τα «συγκρατήσου» που θα ακούς τριγύρω. Βάζε πάθος αγωνιστή και ενθουσιασμό παιδιού σε ότι κάνεις. Πίστη σκύλου και αυτοπεποίθηση γάτας. Στη δουλειά σου, στους έρωτες σου, στο λόγο σου. Ακόμα και αν απογοητευτείς, λίγη σημασία έχει. Ξαναδοκίμασε και βάλε ακόμη περισσότερα. Η ευτυχία είναι στιγμές, δεν είναι προορισμός. Και όταν φτάσεις στα χρόνια μου, θα διαπιστώσεις πόσο πολύτιμο είναι αυτό το παιδί μέσα σου, γιατί χωρίς την βοήθεια σου δε θα μπορείς να κάνεις τα απολύτως στοιχειώδη πράγματα, όπως το να ερωτεύεσαι.

Καλή τύχη μικρέ.
 

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,284 μηνύματα.
(Απαντώντας στο αρχικό ερώτημα το οποίο μου αγγίζει ευαίσθητες χορδές και με την ιδιότητα του γονέα που προσπαθεί με κάθε τρόπο να κάνει πράξη αυτά που θα ακουστούν ως θεωρίες)

Ναι υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία είτε έκαναν οι γονείς μου και δεν επιθυμώ να κάνω και εγώ στο μικρό μου, είτε ΔΕΝ έκαναν, αλλά η ευθύνη που προσωπικά αντιλαμβάνομαι πως έχω ως γονιός μου επιβάλλουν να κάνω. Θα αναφέρω κάποια από αυτά, αλλά θα μου επιτραπεί να το κάνω με τον δικό μου τρόπο, "απευθυνόμενος" στον νεαρό μου κύριο. (Με βοηθάει στην συγκέντρωση και στην υπευθυνότητα).

Δεσμοί «αίματος».

Ποτέ δεν κατανόησα τον λόγο που μια συγγένεια, ανεξαρτήτως αν είναι πρώτου ή εικοστού βαθμού πρέπει να γίνεται και άλλοθι όταν κάποιο άτομο λειτουργεί με τοξική ή χειριστική συμπεριφορά ή δεν σέβεται απόλυτα τις ανάγκες ή τις επιθυμίες σου, ασχέτως με το αν συμφωνεί η διαφωνεί με αυτές. Από μικρό παιδάκι, μικρότερος και από εσένα παρατηρούσα ας πούμε τους γάμους, στους οποίους το ζευγάρι ήταν υποχρεωμένο να καλέσει τον κάθε κύριο αηδία, απλά και μόνο γιατί είναι «σοϊ» και στο τέλος απλά να εισπράττει την γκρίνια και την αρνητικότητα σε μια στιγμή που θεωρεί τόσο σημαντική.

Όχι, δεν θα πάρω μικρέ μου. Δεν θα πάρω και δε θα σου δώσω, μην αγχώνεσαι.

Σε μεγαλώνω με μια κατεύθυνση. Όποιος δεν σε σεβαστεί, δεν αξίζει να είναι στη ζωή σου για κανένα απολύτως λόγο. Ακόμη και αν είμαι εγώ ο ίδιος και αυτό να το βάλεις καλά στο μυαλό σου.
Και αυτού του είδους τα “μαθήματα” γίνονται όχι με λόγια, αλλά με το απλό «δες με πως το κάνω εγώ», διαφορετικά είναι χωρίς αντίκρισμα. Παρακολούθα με λοιπόν.

Και αυτό είναι κάτι που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, πολλές φορές χωρίς να το καταλαβαίνουμε καν. Μέχρι που κάποια στιγμή, κάποιος κρίκος θα επαναστατήσει και θα κοπεί αυτή η αλυσίδα. Και όταν κοπεί, τότε αυτομάτως συμβαίνουν πολλά πράγματα. Και ένα από αυτά είναι πως οι γύρω σου θα φροντίσουν να σε σέβονται περισσότερο γιατί ξέρουν πως αν ξεπεράσουν τα όρια, θα έχουν να αντιμετωπίσουν και τις συνέπειες.
Γιατί κάποιος που γνωρίζει πως δεν χαρίστηκες σε τόσο «κοντινό» σου άνθρωπο, δεν πρόκειται να έχει αυταπάτες πως θα χαριστείς σε εκείνον. Απλά πράγματα.

Την έσπασα λοιπόν την αλυσίδα και δεν μου χρωστάς και τίποτα γι΄ αυτό. Συμπεριλαμβάνεται στην ευθύνη που αποδέχθηκα πριν καν γίνεις μια μέτρηση χιλιοστών σε υπερηχογράφημα. Αν έρθει η ώρα, θα με καταλάβεις.

Η αυτονομία σου είναι και η ελευθερία σου μικρέ μου..

Τα πρότυπα της κοινωνίας που μεγάλωσα εγώ ήθελαν μοιρασμένους ρόλους μεταξύ άντρα και γυναίκας. Και δεν νομίζω πως έχει αλλάξει και εντελώς αυτό αν το δούμε σε βάθος. Αυτή η εξάρτηση του ενός από τον άλλο, όσο και αν υποτίθεται πως ενίσχυε τους δεσμούς πολλές φορές δημιουργούσε προβλήματα. Γιατί κατά την ταπεινή μου πεποίθηση το να εγκλωβιστείς σε μια σχέση οποιουδήποτε είδους απλά και μόνο γιατί η ανασφάλεια σου για το «τι γίνεται μετά» χτυπάει κόκκινα, είναι ΜΕΓΙΣΤΟ πρόβλημα. (Ίσως και μεγαλύτερο από το πρόβλημα που σε έφερε στη θέση αυτή, γιατί για την ανασφάλεια σου, ευθύνεσαι εσύ, κανένας άλλος)

Και σε αυτές τις περιπτώσεις ήταν που διαπίστωνες πως πολλά από τα λόγια που είχες ακούσει, του τύπου «θα σε στηρίζω για πάντα παιδί μου, αδερφέ μου, κλπ», περιείχαν πολλούς αστερίσκους. Όταν έφτανε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων, τότε εμφανίζονταν και αυτοί. «τι θα πει ο κόσμος.. κάνε υπομονή για τα παιδιά σου.. αυτός σου έτυχε, τι να κάνεις τώρα.. μα θα τα τινάξεις όλα στον αέρα.. εγώ αύριο θα πεθάνω, τι θα κάνεις μόνη-μόνος σου.. και εγώ αυτά τράβαγα αλλά έκανα υπομονή για το καλό σου» και άλλα τέτοια πολλά.

Οπότε.. μην ακούς τι σου λέω γιατί μπορεί χωρίς να το καταλαβαίνω να νομίζω πως είσαι ή να θέλω να είσαι κάτι που εσύ δεν θες και δεν είσαι.

Εκπαίδευσε τον εαυτό σου να βασίζεται στα πόδια στα χέρια και στο μυαλό σου, όσο μπορείς. Από τα πιο μεγάλα πράγματα, μέχρι και τα πιο καθημερινά. Για να μην φτάσει η στιγμή που θα είσαι αναγκασμένος να υποστείς καμία κατάσταση απλά και μόνο από το φόβο πως μόνος σου δε θα τα καταφέρεις. Μη γίνεις σα τον –ξέρεις ποιόν – που έχει εξαλείψει κάθε είδους συνείδησης και αξιοπρέπειας απλά και μόνο γιατί δε θα τα βγάλει πέρα με το νοίκι αν φύγει από το σπίτι της γυναίκας του.

Μάθε να κάνεις τα πάντα. Όλες τις δουλειές!

Πάλεψε να αποκτήσεις εφόδια, να μην έχεις καμία ανάγκη κανένα κερατά, εμένα ή τον καθένα.


Φρόντισε τον πλανήτη, γιατί τον δανείστηκες από τα παιδιά σου.

Στα παιδικά μου χρόνια δεν υπήρχε καν η έννοια της οικολογικής συνείδησης. Ο καθένας έκανε ότι ήθελε και λειτουργούσε σαν να του ανήκουν τα πάντα. Στο σχολείο δεν είχαμε ακούσει λέξη για ανακύκλωση, στους δρόμους περνούσε ο «αρκουδιάρης» με την αρκούδα να κάνει την Βουγιουκλάκη, η θάλασσα μπορούσε να εξουδετερώνει κάθε σκουπίδι που ρίχναμε μέσα της, τα αεροβόλα και οι φόλες έδιναν και έπαιρναν για τα αδέσποτα που "ενοχλούσαν" απλά και μόνο γιατί υπήρχαν. Καταλαβαίνεις πως μου ήταν πολύ δύσκολο να τα απωθήσω όλα αυτά. Εσύ όμως έχεις τόσα μέσα πλέον και καταλαβαίνεις πόσο βρωμιάρηδες, απολίτιστοι και αναίσθητοί ήμασταν, όχι μόνο δεν θα κάνεις, αλλά δεν θα επιτρέψεις και να συμβεί οτιδήποτε από αυτά.
Φρόντισε να δείξεις στα παιδιά σου έναν καθαρότερο και ομορφότερο κόσμο από αυτόν που σου έδειξα εγώ. Και μάθε τα να σέβονται κάθε μορφή ζωής, γιατί είμαστε απλά συγκάτοικοι.



Ταξίδεψε περισσότερο από εμένα!

Αν υπάρχει κάτι σημαντικό που θέλω να σου πω, είναι να επενδύεις περισσότερο σε ταξίδια, παρά σε τούβλα. Οι εμπειρίες αυτές θα είναι η σημαντικότερη περιουσία που θα καταφέρεις να αποκτήσεις. Ανακατέψου με τον κόσμο, πάρε όσα περισσότερα μπορείς. Και όταν διαπιστώσεις πόσο μεγάλος είναι, τότε θα δεις πως θα αξιολογείς με άλλο τρόπο τα πρόσωπα, τις καταστάσεις ή και τα προβλήματα που θα αντιμετωπίζεις.

Φοβού τους σωτήρες και υποσχέσεις φέροντες!

Όταν ήμουν στα χρόνια σου, ο κόσμος δεν είχε με τι αξιόλογο να ασχοληθεί και ασχολιόταν με την πολιτική. Σχετικό πάντα βέβαια, ουσιαστικά κουνούσε σημαίες επί προοπτικής διορισμού ή εξυπηρέτησης από τον συμπατριώτη σωτήρα. Και ουσιαστικά χωρίς να το πολυκαταλαβαίνει δημιούργησε αυτό το χάλι που βλέπεις σήμερα μικρέ. Ξέρεις πόσοι από αυτούς πέρασαν και από το σπίτι μου; Δε φαντάζεσαι. Ξέρεις όμως τι παρατηρούσα πάντα; Πως χαμογελούσαν ψεύτικα. Ανάλατα, άχρωμα και άοσμα. Γι αυτό και δεν τους εμπιστευόμουν και ιδιαίτερα σε αντίθεση με τον παππού και τη γιαγιά σου που με τραβολογούσαν πότε στον έναν και πότε στον άλλον. Τώρα αν εσύ τους εμπιστευτείς, δικό σου θέμα αλλά να έχεις κατά νου πως όταν βάζεις το όνομα σου σε μια λίστα από αυτές που έχουν οι τύποι αυτοί, αυτομάτως η «φωνή» σου γίνεται χαμηλότερη. Ζύγιασε το αυτό.



Βάζε την φαντασία σου να ρίχνει καθημερινά, τρείς φάπες το λιγότερο στην λογική σου.

Στην ηλικία σου μου μιλούσαν για προοπτική. Είχα και έναν κουμπαρά από το ταχυδρομικό ταμιευτήριο που έβαζα μέσα κέρματα, αλλά δε μπορούσα να τον ανοίξω όταν ήθελα.

Με έμαθαν να κοιτάζω μπροστά μόνο και ως ένα σημείο το κατανοούσα. Μέχρι που λες, μια μέρα ήρθε εκείνη η διαφήμιση της Ασπίς Πρόνοια στην τηλεόραση, με τον Τζίτζικα και τον μέρμηγκα που με στοίχειωσε. Και με εκνεύρισε τόσο ο μέρμηγκας που αποφάσισα να ζήσω την ζωή μου σαν τζίτζικας. Το τι θα επιλέξεις εσύ, είναι δικό σου θέμα.

Α, επίσης η «Ασπίς πρόνοια» πτώχευσε και πήρε στο λαιμό του πολύ κόσμο και κοσμάκη. Έχει και το συμβολισμό του αυτό.

‘Όμως, κράτησε το παιδί μέσα σου, γίνε υπεύθυνα ανεύθυνος και κάνε bypass τα «σοβαρέψου» ή τα «συγκρατήσου» που θα ακούς τριγύρω. Βάζε πάθος αγωνιστή και ενθουσιασμό παιδιού σε ότι κάνεις. Πίστη σκύλου και αυτοπεποίθηση γάτας. Στη δουλειά σου, στους έρωτες σου, στο λόγο σου. Ακόμα και αν απογοητευτείς, λίγη σημασία έχει. Ξαναδοκίμασε και βάλε ακόμη περισσότερα. Η ευτυχία είναι στιγμές, δεν είναι προορισμός. Και όταν φτάσεις στα χρόνια μου, θα διαπιστώσεις πόσο πολύτιμο είναι αυτό το παιδί μέσα σου, γιατί χωρίς την βοήθεια σου δε θα μπορείς να κάνεις τα απολύτως στοιχειώδη πράγματα, όπως το να ερωτεύεσαι.

Καλή τύχη μικρέ.

Βάζω μόνο αυτό εδώ καθώς τα λόγια είναι περιττά μερικές φορές.

bf76d08837d19950b22a0cbdb140f9e1.gif
 

glayki

Διάσημο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,603 μηνύματα.
Παιδιά =ξεβολεμα, φροντίδα,έξοδα , δια βίου υποχρεώσεις, ευθύνη, αλλαγή στη σχέση και την καθημερινότητα ενός ζευγαριού και πολλά άλλα...

Όποτε για κάποιον που θέτει ως στόχο αποκλειστικά και μόνο την προσωπική του εξέλιξη , που δεν θέλει να έχει ευθύνες παρα μόνο του εαυτου του, καμιά εποχή δεν θα είναι κατάλληλη.
 

amarelia

Διάσημο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,280 μηνύματα.
που δεν θέλει να έχει ευθύνες παρα μόνο του εαυτου του
όποιος δεν θέλει να φέρει στον κόσμο παιδί νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του;
Δηλαδή δεν μπορεί να φροντίζει γονείς, κατοικίδια, συντρόφους, φίλους κ.ο.κ; Δεν υπάρχουν άλλες καταστάσεις που απαιτούν όλα οσα ανέφερες (ξεβολεμα, φροντίδα,έξοδα , δια βίου υποχρεώσεις, ευθύνη, αλλαγή στη σχέση και την καθημερινότητα ενός ζευγαριού και πολλά άλλα...);
Με ποια λογική βγαίνει αυτό το-αυθαίρετο-συμπέρασμα;
 

glayki

Διάσημο μέλος

Η Ευα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 3,603 μηνύματα.
όποιος δεν θέλει να φέρει στον κόσμο παιδί νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του;
Δηλαδή δεν μπορεί να φροντίζει γονείς, κατοικίδια, συντρόφους, φίλους κ.ο.κ; Δεν υπάρχουν άλλες καταστάσεις που απαιτούν όλα οσα ανέφερες (ξεβολεμα, φροντίδα,έξοδα , δια βίου υποχρεώσεις, ευθύνη, αλλαγή στη σχέση και την καθημερινότητα ενός ζευγαριού και πολλά άλλα...);
Με ποια λογική βγαίνει αυτό το-αυθαίρετο-συμπέρασμα;
Μα δεν είναι το ίδιο. Στην περίπτωση γονέων και συντρόφου, φίλων έχεις μπροστά σου ενήλικες ανθρώπους, διαμορφωμένες προσωπικότητες . Κανείς δε σε έχει ανάγκη στον ίδιο βαθμό όσο ενα εξαρτώμενο πχ νήπιο..
Ακόμη και στην περίπτωση σοβαρού θέματος υγείας γονέα, έχεις τη δυνατότητα να ελαφρυνεις την καθημερινότητα σου αναθέτοντας την πρακτική φροντίδα σε αμειβόμενο άτομο. Μπορείς να μπεις στο σπίτι σου και να μη χρειάζεται να μιλήσεις σε κανένα.Δε συζητώ για τον οικονομικό παράγοντα. Όσο δύσκολα και αν είναι τα οικονομικά σου ,έχεις να στερήσεις μόνο την πάρτη σου από αγαθά .

Παίρνω παράδειγμα από τον εαυτό μου. Μετά την έλευση των παιδιών τίποτε δεν ξανάγινε ίδιο. Ποτέ δε μπορείς να είσαι τελείως ξέγνοιαστος. Ακόμη και τώρα που είναι μεγάλα και μπορώ να λείπω, να ταξιδεύω κλπ πάντα η αίσθηση ευθύνης είναι και εκεί και σου υπενθυμίζει πως δεν τελείωσες.
 

amarelia

Διάσημο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,280 μηνύματα.
Μα δεν είναι το ίδιο. Στην περίπτωση γονέων και συντρόφου, φίλων έχεις μπροστά σου ενήλικες ανθρώπους, διαμορφωμένες προσωπικότητες . Κανείς δε σε έχει ανάγκη στον ίδιο βαθμό όσο ενα εξαρτώμενο πχ νήπιο..
Ακόμη και στην περίπτωση σοβαρού θέματος υγείας γονέα, έχεις τη δυνατότητα να ελαφρυνεις την καθημερινότητα σου αναθέτοντας την πρακτική φροντίδα σε αμειβόμενο άτομο. Μπορείς να μπεις στο σπίτι σου και να μη χρειάζεται να μιλήσεις σε κανένα.Δε συζητώ για τον οικονομικό παράγοντα. Όσο δύσκολα και αν είναι τα οικονομικά σου ,έχεις να στερήσεις μόνο την πάρτη σου από αγαθά .

Παίρνω παράδειγμα από τον εαυτό μου. Μετά την έλευση των παιδιών τίποτε δεν ξανάγινε ίδιο. Ποτέ δε μπορείς να είσαι τελείως ξέγνοιαστος. Ακόμη και τώρα που είναι μεγάλα και μπορώ να λείπω, να ταξιδεύω κλπ πάντα η αίσθηση ευθύνης είναι και εκεί και σου υπενθυμίζει πως δεν τελείωσες.
Κοίταξε, όπως αναφέρεις πως μπορεί κάποιος να "παρκάρει" την φροντίδα κάποιου ενήλικα σε κάποιον άλλον, το ίδιο μπορεί να κάνει και ενας γονιός αφήνοντάς τα όλη μέρα στην γιαγιά, στον παππού ή σε baby sitter.
Το αν και πως θα επιλέξεις να φροντίσεις κάποιον άλλον είτε είναι παιδί, είτε είναι κατοικίδιο, είτε είναι γονέας είτε οποιοσδήποτε άλλος, έχει να κάνει με σένα και το τι σχέση θέλεις να χτίσεις/διατηρήσεις.

Με όλο τον σεβασμό που έχω για σένα, δεν δέχομαι αυτό το embargo στο δικαίωμα των άλλων ανθρώπων να αγαπούν να φροντίσουν και να νοιάζονται έντονα για κάποιον ή κάτι άλλο. Δεν διαθέτει ο γονέας το μονοπώλιο στην αγάπη και στην φροντίδα, ούτε είναι έννοιες απόλυτα συνυφασμένες με τον ρόλο του γονέα και τη σχέση του με το παιδί.

Δεν μπορεί να γνωρίζει ο καθένας τι σύσταση έχει η κάθε οικογένεια, για κάποιους είναι οι γάτες, για κάποιους ενας πατέρας, για κάποιους ενας αδερφός, για άλλους ενα παιδί.

Υπάρχει χώρος για όλους και στην αγάπη και στην φροντίδα ακόμα και στα άγχη και τις ευθύνες, και τις προτεραιότητες τις βάζει ο καθένας με βαση τα θέλω του και αυτά τα "θέλω" που του επέβαλε ή ζωή και δεν γίνεται αλλιώς.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top