Συζήτηση για δίαιτα, διατροφή και fasting

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Οποτε παλι απο κοινο παρονομαστη πρεπει να ξεκινησεις ;)

εγω παλι το αντιθετο ,οταν παιζει κατι συναισθηματικο ,το οτιδηποτε δεν κατεβαινει μπουκια και αυτη που κατεβαινει με κοπο την συγκρατω ..
αλλο άκρο και αυτο δυσκολο ;)
Θα το δουλέψω πιο συγκεκριμενα.. Δεν πάει άλλο! Είμαι στην φάση την αναγνώρισης έστω το παρατηρώ και καταγράφω και πως αισθάνομαι. Όμως θα πρέπει να το προχωρήσω πιο δυναμικα..

Φαντάσου ότι όταν δεν εχω τα κέφια μου οτιδήποτε και αν κατανάλωσω με βαραίνει.. Νιώθω έναν κόμπο στο στερνό. Ο οργανισμός μιλάει από μόνος του!!! Και τον αγνοούσα..

Είμαστε το άλλο άκρο στην κατανάλωση αλλά το κοινό είναι ότι δεν υπάρχει μέτρο. Έτσι το αντιλαμβανομαι
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Θα το δουλέψω πιο συγκεκριμενα.. Δεν πάει άλλο! Είμαι στην φάση την αναγνώρισης έστω το παρατηρώ και καταγράφω και πως αισθάνομαι. Όμως θα πρέπει να το προχωρήσω πιο δυναμικα..

Φαντάσου ότι όταν δεν εχω τα κέφια μου οτιδήποτε και αν κατανάλωσω με βαραίνει.. Νιώθω έναν κόμπο στο στερνό. Ο οργανισμός μιλάει από μόνος του!!! Και τον αγνοούσα..

Είμαστε το άλλο άκρο στην καταναλωση
Μα αν σκεφτεις οτι το εντερο και ολο το πεπτικο μας συστημα αναφερεται και ως δευτερος εγκέφαλος καπου "δικαιολογειτε ¨η ολη ιστορια ..

Σε ολη τη διαρκεια της δικης μου διαδρομης απο ολο αυτο δεν ξερεις ποσες εξετασεις ειχα κανει ..τα παντα .
ειχα φουσκωματα ,σπαστικη κολιτιδα ,νευρωση στομαχου τα παντα ...δεν ειχα αφησει τιποτα .
καθε μερα πονουσα ..
Εξετασεις απειρες ....τα παντα καθαρα ...μονο στρες στρες αυτο ακουγα ..
Με το που ηρεμησα ψυχολογικα και συναισθηματικα ολα εξαφανιστηκαν δια μαγειας ..
Χωρις χαπια χωρις αγωγες χωρις τιποτα πλεον ..

Το μονο που μου εμεινε ακομα και σημερα ειναι οταν αγχωνομαι με πιανει το στομαχι μου αλλα το ξερω ειναι απο αυτο ...το δικο μου καμπανακι χτυπαει και καπου μου λεει πατα φρενο ;)

ολοι οι ανθρωποι εχουν το δικο τους καμπανακι πλεον ..αλλοι το στομαχι ,αλλοι τους πονοκεφαλους και πολλα πολλα ...
αρκει οταν "χτυπαει ¨να του δινουμε την πρεπων σημασια και ολα θα λυθουν

Το μονο κακο τωρα που ειμαι καλα ειναι οτι τρωω ,ειδικα τωρα που εχει ανοιξει ο καιρος και βγαινουμε περισσοτερο ,ξεφευγουμε αρκετα αλλα τουλαχιστον ειμαστε καλα !
Δεν μπορουμε να τα εχουμε και ολα ,απλα τα απολαμβανουμε αρκει να νιωθουμε και να αγαπαμε την οποια φαση και να ειμαστε !
Ολες καλοδεχουμενες πλεον αρκει να ξερουμε να τις διαχειριζομαστε και να τις κοντρολαρουμε !

Και να μην ξεχνας να μιλας ,να βγαζεις τα παντα απο μεσα σου ..
Να μην αισθανεσαι οτι γκρινιαζεις ή οτι κουραζεις τους γυρω σου ...
θα το κανεις σε ανθρωπους που λαμβανεις κατανοηση ,παντα εχουμε τετοιους κοντα μας ,ειναι διπλα μας αρκει να τους το ζητησουμε .
Βγαζε οτι σε βασσανιζει και σε προβληματιζει .Αλλωστε το να μοιραζομαι και να συζηταω ειναι το καλυτερο φαρμακο ακομα και στην πιο δυκολη ψυχολογικη ανηφορα μας τυχει!
Και η αγκαλια ,μην ξεχνας την αγκαλια ,πραγματικο βαλσαμο στην ψυχη !:bigarmhug
 

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,793 μηνύματα.
Θα ήθελα να βελτιώσω τη σχέση μου με το φαγητό. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει έως και σήμερα να βρω την ισορροπία και με ταλαιπωρεί αρκετά χρόνια.
Θεωρητικά, την έννοια της διατροφής την έχω στο μυαλό μου ως νιάξιμο, φροντίδα, αγάπη όμως πρακτικά επαναλαμβάνω μοτίβα που είναι αντίθετα σε αυτό που πιστεύω.
Ξεκινάω δυναμικά και στην συνέχεια σιγά σιγά το χάνω. Μόνη μου το κάνω όλο αυτό και το αναγνωρίζω. Προσπαθώ να παρατηρήσω ΠΩΣ ΝΙΩΘΩ όταν τρώω και ΓΙΑΤΊ ΤΡΏΩ κάτι εκτός προγράμματος. Η αλήθεια είναι ότι συνήθως δεν το απολαμβάνω και αυτό είναι κάτι που πλέον δεν το αντεχω..
Όσες φορές έχω καταφέρει να απολαύσω κάτι είναι οι φορές που το έχω εντάξει στο πρόγραμμα. Το θέμα είναι ότι δυσκολεύομαι να τηρησω κάτι το οποίο μου κάνει καλό και νιώθω ευχάριστα προς τον εαυτό μου για μεγάλο χρονικό διάστημα..
Δεν ξέρω αν εδώ υπάρχει διατροφική διαταραχή, έχω κάνει κάποια υπερφαγικά στην ζωή μου.
Αν κάποιος βρίσκεται σε παρόμοια κατάσταση και προσπαθεί να βρει τρόπους που θα τον πάνε πιο κοντά στην πηγη θα ήθελα να συζητήσουμε.. 💪
Με βάση αυτό και τα παρακάτω μηνύματά σου, φαίνεται η ρίζα του προβλήματος να είναι συναισθηματική. Καλοί και οι διατροφολόγοι αλλά όταν υπάρχουν τέτοια ζητήματα, οι συνεδρίες μαζί τους θα πρέπει να γίνονται συνδυαστικά με συνεδρίες με ψυχολόγο. Αυτό βέβαια στις μέρες μας είναι πολυτέλεια, οπότε προσωπικά θα ξεκινούσα με ψυχολόγο και μετά μ' έναν διατροφολόγο. Βέβαια στην δική σου περίπτωση όλο και κάτι θα έχεις αποκομίσει από την έως τώρα δουλειά σου μαζί του/της άρα έχεις μια βάση ώστε να τρέφεσαι πιο σωστά.

Όμως, σε αυτό το σημείο, το σημαντικότερο είναι να σταματήσεις την δίαιτα. Ναι, καλά διάβασες. Δεν έχει σημασία που έχεις περιττά κιλά, ο στόχος είναι να σταματήσεις τα υπερφαγικά επεισόδια που υποπτεύομαι πως είναι η πηγή της συσσώρευσης περιττών κιλών.

Μην προσπαθείς να σε περιορίσεις, ο περιορισμός είναι που σε κάνει να επαναλαμβάνεις τον φαύλο κύκλο της δίαιτας. Ο στόχος σου θα πρέπει να είναι η ενσυναίσθητη διατροφή, να τρως δηλαδή όποτε νιώθεις πως πεινάς και να προσπαθείς συνειδητά να γεύεσαι αυτό που τρως χωρίς να το καταλώνεις απλά επειδή πρέπει (ο καταναγκασμός που υπάρχει συνήθως στα υπερφαγικά και γι' αυτό συνεχίζουμε να τρώμε χωρίς να πεινάμε ή ακόμη και έχοντας σκάσει από το φαγητό).

Να συνεχίσεις να γυμνάζεσαι, μόνο καλό θα κάνει στην ψυχολογία σου. Αλλά προσοχή να μην γίνεται κι αυτό επειδή "πρέπει". Αν νιώσεις πίεση, σταμάτα και άκου τι σου λέει το σώμα σου.

Η καταγραφή των υπερφαγικών θα σε βοηθήσει πολύ επίσης. Γράφε τι έφαγες, τι ώρα, σε ποιο μέρος, αν ήσουν μόνη ή με παρέα, πως ένιωσες μετά, τις πράξεις ακολούθησαν μετά και τι είχε προηγηθεί πριν. Σιγά σιγά θ' αρχίσεις να παρατηρείς μοτίβα και σταδιακά θα μπορείς να ελέγχεις την παρόρμηση ώστε να μην μετατραπεί σε υπερφαγικό επεισόδιο. Όχι πάντοτε, και ίσως όχι με μεγάλη επιτυχία στην αρχή, αλλά θα σου είναι πιο εύκολο να διακρίνεις τι νιώθεις και τι πρόκειται να συμβεί (να ξεσπάσεις στο φαγητό δηλαδή).

Ελπίζω να σου φάνηκαν χρήσιμα αυτά, αν θέλεις παραπάνω βοήθεια να μου στείλεις πμ.
 

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Θα ήθελα να βελτιώσω τη σχέση μου με το φαγητό. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει έως και σήμερα να βρω την ισορροπία και με ταλαιπωρεί αρκετά χρόνια.
Θεωρητικά, την έννοια της διατροφής την έχω στο μυαλό μου ως νιάξιμο, φροντίδα, αγάπη όμως πρακτικά επαναλαμβάνω μοτίβα που είναι αντίθετα σε αυτό που πιστεύω.
Ξεκινάω δυναμικά και στην συνέχεια σιγά σιγά το χάνω. Μόνη μου το κάνω όλο αυτό και το αναγνωρίζω. Προσπαθώ να παρατηρήσω ΠΩΣ ΝΙΩΘΩ όταν τρώω και ΓΙΑΤΊ ΤΡΏΩ κάτι εκτός προγράμματος. Η αλήθεια είναι ότι συνήθως δεν το απολαμβάνω και αυτό είναι κάτι που πλέον δεν το αντεχω..
Όσες φορές έχω καταφέρει να απολαύσω κάτι είναι οι φορές που το έχω εντάξει στο πρόγραμμα. Το θέμα είναι ότι δυσκολεύομαι να τηρησω κάτι το οποίο μου κάνει καλό και νιώθω ευχάριστα προς τον εαυτό μου για μεγάλο χρονικό διάστημα..
Δεν ξέρω αν εδώ υπάρχει διατροφική διαταραχή, έχω κάνει κάποια υπερφαγικά στην ζωή μου.
Αν κάποιος βρίσκεται σε παρόμοια κατάσταση και προσπαθεί να βρει τρόπους που θα τον πάνε πιο κοντά στην πηγη θα ήθελα να συζητήσουμε.. 💪
Εδώ άτομο που πιο παλιά είχα κάνει υπερφαγικα επεισόδια (μπορεί να είχα κάνει και τα τελευταία χρόνια αλλά σε πολύ μικρή συχνότητα, επίσης άλλο τρώω πολύ άλλο κάνω υπερφαγικο)και γενικά έφηβη είχα εμμονή με τα κιλά μου σε σημείο να ζυγίζομαι κάθε μέρα. Συμφωνώ άπειρα με την meetme σε όσα λέει. Έχω προσπαθήσει κι εγώ να κάνω δίαιτα και ως έφηβη και ως ενήλικη καί νομίζω κανένα χρόνο πριν. Μετρούσα θερμίδες ή είχα δοκιμάσει μια διατροφή που έκανε μία φίλη μου φουλ στερητική και μάντεψε πού κατέληξε αυτό: αρχικά σε τύψεις καί ενοχές αν έτρωγα παραπάνω, σε εμμονή με τα κιλά και εν τέλει στο να βάζω βάρος κλπ. Έκανα καί κάνω ψυχοθεραπεία, δε ξεκίνησα για τα υπερφαγικα επεισόδια ούτε τό έχω θίξει ιδιαίτερα, ωστόσο με βοήθησε γενικά να με αγαπήσω και να με αποδεχθώ. Επίσης, βοηθά νά ακολουθείς τα κατάλληλα άτομα στο Instagram πχ τα οποία θίγουν θέματα fat shaming, υπερφαγίας καί διατροφικών διαταραχών, φεμινισμού γιατί δε βομβαρδίζεσαι συνεχώς με μη ρεαλιστικά πρότυπα καί βλέπεις ότι αυτή η εμμονή έχει αιτία. Μεγαλώσαμε με πρότυπα ομορφιάς τα οποία είναι μη ρεαλιστικά και μάθαμε ότι αυτό είναι το όμορφο, ότι έτσι πρέπει να είμαστε για να θεωρουμαστε όμορφες και οτιδήποτε αποκλεινει αυτό θεωρείται χοντρό, άσχημο κλο .

Όταν μετακίνησα Ολλανδία τον Ιούλιο Ήμουν 55 κιλά, δεν είχα ζυγαριά, πιεζομουν αρκετά με το μεταπτυχιακό με αποτέλεσμα όταν γυρίσω Ελλάδα τον Ιανουάριο να ζυγίζω 60 κιλά νούμερο που είχα να δώ από την γ λυκείου . Ήταν η πρώτη φορά που δε φρικαρα τόσο, συνέχισα να τρώω κανονικά καί όταν ένιωσα έτοιμη σιγά σιγά ξεκίνησα να κάνω γυμναστική και λίγο να μειώνω το φαγητό όταν δεν πεινούσα γιατί όταν είμαι χαρούμενη και δεν έχω άγχος τείνω να τρώω λιγότερο. Πήγα για ψώνια, πήρα καί δύο τρία ρούχα μεγαλύτερα σε μέγεθος καί ήμουν μία χαρά. Δεν είχα συνηθίσει τον εαυτό μου να θεωρείται από αδύνατη/κανονική σε κανονική/με καμπύλες και έχω να πω ότι αυτές οι καμπύλες που απέκτησα με έκαναν να με αγαπήσω και να αισθάνομαι αρκετά θηλυκή και όμορφη. Προσπάθησε να βάλεις λίγα φρούτα καί λαχανικά, μην φρικαρεις αν φας πατατάκια και γενικά προσπάθησε να τρως φαγητό που θα γεμίζει και τό στομάχι σου και θα είναι νόστιμο. Τη γυμναστική νά την κάνεις όχι για να κάψεις το προφιτερόλ που έφαγες αλλά για τα άλλα καλά: την αίσθηση μετά την γυμναστική που είναι φοβερή, το σφιχτό κωλαρακι μετά τα squats, το ότι δε λαχανιαζεις πλέον μετά από τα σκαλιά κλπ .
Θα επανέλθω ίσως με λογαριασμούς που εγώ ακολουθώ καί μου θυμίζουν ότι δεν είμαι ελέφαντας 😛
 
Τελευταία επεξεργασία:

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Το μονο που μου εμεινε ακομα και σημερα ειναι οταν αγχωνομαι με πιανει το στομαχι μου αλλα το ξερω ειναι απο αυτο ...το δικο μου καμπανακι χτυπαει και καπου μου λεει πατα φρενο ;)
Ναι, εκεί με χτυπάει και εμένα.. Πρέπει να δώσω σίγουρα περισσότερη σημασία
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

ώστε να τρέφεσαι πιο σωστά
Μου αρέσουν τα υγιεινά φαγητά και μαγειρεύω έτσι από πάντα καθώς οι γονείς είχαν κόλλημα και δεν έβαζαν σπίτι συσκευασμένα κλπ. οπότε καπως μου το πέρασαν. Όμως υπήρχε εμμονή πάνω σε αυτο και μπορώ να το διακρίνω σήμερα αφού υπήρχε η στέρηση και όχι η ισορροπία τελικά.
Εμένα το θέμα μου είναι ότι με σαμποτάρω.. Είναι η σχέση με τον εαυτό μου..
Το μαχαίρι που λέμε ενώ με βοηθάει σε πρώτη φάση μετά σκάει και η στέρηση οπότε δεν είναι καλή επιλογή για εμένα. Λίγο από όλα αλλά...
Κάποτε είχα χάσει τα περισσότερα κιλά, μου άρεσε που ένιωθα ανάλαφρη αλλά σε σχέση με την εικο α δεν ένιωθα διαφορετικά μην σου πω περίεργα μιας και δεν με είχα συνηθίσει έτσι και έπρεπε να συστηθώ πάλι στον εαυτό μου.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

μπορεί να είχα κάνει και τα τελευταία χρόνια αλλά σε πολύ μικρή συχνότητα, επίσης άλλο τρώω πολύ άλλο κάνω υπερφαγικο
Η συχνότητα η δική μου είναι 1 φορά στις 2 βδομάδες. Δεν καταναλωνω μέχρι να σκάσω αλλά παίζει το αλμυρό γλυκό στο καπάκι και χωρίς μέτρο χωρίς να λέω οκ έφαγα μισή σακούλα τώρα στοπ. Υπάρχουν φορές που βάζω ένα κυπελάκι σαν μεζούρα και τέλος δεν τρώω αλλά πατατάκια πχ αλλά αυτό γίνεται σε περίοδο που μπορώ να με ελέγξω κάτι το οποίο δεν είναι σύνηθες.
Επίσης δεν μπορώ να καταφέρω να τρώω όταν πεινάω. Τρώω ανά 3 ώρες έχει καθιερωθεί αυτή η συνήθεια έδω και πολλά χρόνια μετά από την πρώτη μου δίαιτα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Τη γυμναστική νά την κάνεις όχι για να κάψεις το προφιτερόλ που έφαγες αλλά για τα άλλα καλά: την αίσθηση μετά την γυμναστική που είναι φοβερή, το σφιχτό κωλαρακι μετά τα squats, το ότι δε λαχανιαζεις πλέον μετά από τα σκαλιά κλπ
Φέτος επιτέλους κατάφερα να το δω διαφορετικά. Να κάνω πραγματικά αυτό που μου αρέσει και με φτιάχνει, όχι σωματικα σαν αποτέλεσμα αλλά κατά τα την διάρκεια κυρίως. Το τηρώ ευλαβικά , όταν το χάνω για Χ, ψ λόγο τότε φτου και από την αρχή. Αυτό με ζόριζει αρκετά το από την αρχή αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Με βάση αυτό και τα παρακάτω μηνύματά σου, φαίνεται η ρίζα του προβλήματος να είναι συναισθηματική. Καλοί και οι διατροφολόγοι αλλά όταν υπάρχουν τέτοια ζητήματα, οι συνεδρίες μαζί τους θα πρέπει να γίνονται συνδυαστικά με συνεδρίες με ψυχολόγο. Αυτό βέβαια στις μέρες μας είναι πολυτέλεια, οπότε προσωπικά θα ξεκινούσα με ψυχολόγο και μετά μ' έναν διατροφολόγο. Βέβαια στην δική σου περίπτωση όλο και κάτι θα έχεις αποκομίσει από την έως τώρα δουλειά σου μαζί του/της άρα έχεις μια βάση ώστε να τρέφεσαι πιο σωστά.

Όμως, σε αυτό το σημείο, το σημαντικότερο είναι να σταματήσεις την δίαιτα. Ναι, καλά διάβασες. Δεν έχει σημασία που έχεις περιττά κιλά, ο στόχος είναι να σταματήσεις τα υπερφαγικά επεισόδια που υποπτεύομαι πως είναι η πηγή της συσσώρευσης περιττών κιλών.

Μην προσπαθείς να σε περιορίσεις, ο περιορισμός είναι που σε κάνει να επαναλαμβάνεις τον φαύλο κύκλο της δίαιτας. Ο στόχος σου θα πρέπει να είναι η ενσυναίσθητη διατροφή, να τρως δηλαδή όποτε νιώθεις πως πεινάς και να προσπαθείς συνειδητά να γεύεσαι αυτό που τρως χωρίς να το καταλώνεις απλά επειδή πρέπει (ο καταναγκασμός που υπάρχει συνήθως στα υπερφαγικά και γι' αυτό συνεχίζουμε να τρώμε χωρίς να πεινάμε ή ακόμη και έχοντας σκάσει από το φαγητό).

Να συνεχίσεις να γυμνάζεσαι, μόνο καλό θα κάνει στην ψυχολογία σου. Αλλά προσοχή να μην γίνεται κι αυτό επειδή "πρέπει". Αν νιώσεις πίεση, σταμάτα και άκου τι σου λέει το σώμα σου.

Η καταγραφή των υπερφαγικών θα σε βοηθήσει πολύ επίσης. Γράφε τι έφαγες, τι ώρα, σε ποιο μέρος, αν ήσουν μόνη ή με παρέα, πως ένιωσες μετά, τις πράξεις ακολούθησαν μετά και τι είχε προηγηθεί πριν. Σιγά σιγά θ' αρχίσεις να παρατηρείς μοτίβα και σταδιακά θα μπορείς να ελέγχεις την παρόρμηση ώστε να μην μετατραπεί σε υπερφαγικό επεισόδιο. Όχι πάντοτε, και ίσως όχι με μεγάλη επιτυχία στην αρχή, αλλά θα σου είναι πιο εύκολο να διακρίνεις τι νιώθεις και τι πρόκειται να συμβεί (να ξεσπάσεις στο φαγητό δηλαδή).

Ελπίζω να σου φάνηκαν χρήσιμα αυτά, αν θέλεις παραπάνω βοήθεια να μου στείλεις πμ.
Ευχαριστώ πολύ για το μακροσκελές ποστ. Μου φάνηκαν όλα πάρα πολύ χρήσιμα. Αναζητώ την ισορροπία και μόλις την βρω (συμβαινει κάποιες στιγμές) θέλω να μάθω να την συντηρω. Δυστυχώς φτάνω στην πηγή στέκομαι λιγάκι και μετά γεια σας. Ίσως να πιστεύω ότι δεν μου αξίζει κάτι τέτοιο (το καλό για εμένα γενικότερα, το ισορροπημένο) και γι αυτό να λειτουργώ έτσι, δεν ξέρω..
 
Τελευταία επεξεργασία:

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,793 μηνύματα.
Ευχαριστώ πολύ για το μακροσκελές ποστ. Μου φάνηκαν όλα πάρα πολύ χρήσιμα. Αναζητώ την ισορροπία και μόλις την βρω (συμβαινει κάποιες στιγμές) θέλω να μάθω να την συντηρω. Δυστυχώς φτάνω στην πηγή στέκομαι λιγάκι και μετά γεια σας. Ίσως να πιστεύω ότι δεν μου αξίζει κάτι τέτοιο (το καλό για εμένα γενικότερα, το ισορροπημένο) και γι αυτό να λειτουργώ έτσι, δεν ξέρω..
Χαίρομαι που σου φάνηκαν χρήσιμα.
Το ότι αυτοσαμποτάρεσαι είναι μία πιθανότητα. Αυτό μόνο εσύ το ξέρεις όμως.

Εγώ θα σου δώσω μια άλλη, λίγο απλούστερη, οπτική και θα πω ότι είναι και θέμα συνήθειας. Neurons that fire together wire together, που λένε και στο χωριό μου. Και τα υπερφαγικά μπορείς να τα δεις υπό αυτό το πρίσμα. Για παράδειγμα:
Ας πούμε ότι είχες μια δύσκολη μέρα η οποία σε έκανε να νιώσεις το Χ αρνητικό συναίσθημα (αυτό είναι το εκλυτικό γεγονός). Επειδή νιώθεις όπως νιώθεις, καταφεύγεις στο να κάνεις υπερφαγικό (η αντίδρασή σου ώστε να μειώσεις το αρνητικό συναίσθημα). Μετά από αυτό, βιώνεις μια παροδική ανακούφιση αυτού του συναισθήματος (είναι το αποτέλεσμα που ακολουθεί και λέγεται ενισχυτής) και έτσι δημιουργείται η συνήθεια. Μετά βέβαια ακόλουθούν και οι τύψεις και η αυτοτιμωρία αλλά αυτό είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του, θα το πούμε σε άλλο επεισόδιο :laugh:

Άρα, με την συνεχή επανάληψη των παραπάνω (η αντίδραση στο εκλυτικό γεγονός που ακολουθείται από μείωση των συμπτωμάτων -αν και δεν μου αρέσει αυτή η λέξη- που βιώνεις εκείνη την ώρα), κάνει τον εγκέφαλό σου να φτιάξει καινούργιες συνάψεις ο οποίες θα επανέλθουν με την επανεμφάνιση του εκλυτικού γεγονότος.

Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα. Αυτή είναι η πολύ βασική προσέγγιση που υιοθετεί η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία.
 

Ion.

Επιφανές μέλος

Η Sofia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,129 μηνύματα.
Ο σκοπός είναι να βελτιώσω την σχέση μου με το φαγητό. Έχω να χάσω αρκετά κιλά τα οποία είναι ένα βάρος για εμένα και δεν εννοώ μόνο σωματικό.
Φαίνεται να ακολουθώ την μεθοδο του γιο-γιο και ειλικρινά θέλω αυτό να αλλάξει. Σε αυτή τη φάση ακολουθώ διατροφή αλλά έχω σταματήσει τις συνεδρίες με την διαιτολόγο μου διότι από ένα σημείο και έπειτα κορόιδευα τον ίδιο μου τον εαυτο και είναι κάτι το οποίο δεν αντέχω. Ζήτησα είναι pause για να δουλέψω ότι έγραψα στο προηγούμενο ποστ. Προς το παρόν δεν φαίνεται να είναι διατροφική διαταραχή αλλά πάει προς τα εκεί..
Γυμναζομαι συστηματικα είναι ένα ωραίο μπουστ όμως πλέον δεν φτάνει!
Όπως τα λες νομίζω είναι αδηφαγικη διαταραχή (binge eating disorder).
Από τη δική μου εμπειρία αυτό βελτιώνεται όταν πλέον δεν σε νοιάζει τόσο το φαγητό δηλαδή απασχολείς τον εαυτό σου με άλλα πράγματα και το ξεχνάς. Πρέπει δηλαδή να βρεις ενδιαφέρον σε κάτι άλλο.
Έτσι χτίζεις μια υγιή σχέση κ δεν το σκέφτεσαι συνέχεια αλλά όποτε πραγματικά πείνας τρως που αυτό για μένα είναι το σωστό όχι το fasting ούτε 5 γεύματα την ημέρα.
Επίσης να ξέρεις ότι και να χάσεις τα κιλά που θες ενδέχεται να συνεχιστεί αυτό . Εχω χάσει 20 κιλά και ακόμα δεν νιώθω άνετα κ γενικά σε αυτό το θέμα δεν είμαι και πολύ καλά . Εννοώ μη νομίζεις ότι με το που τα χάσεις όλα θα γίνουν τέλεια.
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ναι, εκεί με χτυπάει και εμένα.. Πρέπει να δώσω σίγουρα περισσότερη σημασία
Θα δώσεις σημασία εκεί που πρεπει γιατί αντιλαμβανεσαι πως η διατροφική σου αυτή συνήθεια τελικά έχει ρίζα αλλού και φυσικά από εκεί πρεπει να ξεκινήσεις..

Όταν θα λύσεις εκεί το θεματακι όλα θα είναι αλυσίδα και θα διορθωθούν :)

Το έχεις συζήτηση ποτέ με τον θεραπευτή σου όλο αυτό?
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Θα δώσεις σημασία εκεί που πρεπει γιατί αντιλαμβανεσαι πως η διατροφική σου αυτή συνήθεια τελικά έχει ρίζα αλλού και φυσικά από εκεί πρεπει να ξεκινήσεις..

Όταν θα λύσεις εκεί το θεματακι όλα θα είναι αλυσίδα και θα διορθωθούν :)

Το έχεις συζήτηση ποτέ με τον θεραπευτή σου όλο αυτό?
Ναι. Συμφωνώ. Όχι δεν το έχω συζητήσει ακόμη γιατί έχουμε θέσει συγκεκριμένο πλαίσιο που δουλεύουμε πάνω σε αυτό και μόλις ολοκληρωθεί θα πάμε στο επόμενο καυτό θέμα!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Όπως τα λες νομίζω είναι αδηφαγικη διαταραχή (binge eating disorder).
Από τη δική μου εμπειρία αυτό βελτιώνεται όταν πλέον δεν σε νοιάζει τόσο το φαγητό δηλαδή απασχολείς τον εαυτό σου με άλλα πράγματα και το ξεχνάς. Πρέπει δηλαδή να βρεις ενδιαφέρον σε κάτι άλλο.
Έτσι χτίζεις μια υγιή σχέση κ δεν το σκέφτεσαι συνέχεια αλλά όποτε πραγματικά πείνας τρως που αυτό για μένα είναι το σωστό όχι το fasting ούτε 5 γεύματα την ημέρα.
Επίσης να ξέρεις ότι και να χάσεις τα κιλά που θες ενδέχεται να συνεχιστεί αυτό . Εχω χάσει 20 κιλά και ακόμα δεν νιώθω άνετα κ γενικά σε αυτό το θέμα δεν είμαι και πολύ καλά . Εννοώ μη νομίζεις ότι με το που τα χάσεις όλα θα γίνουν τέλεια.
Δηλαδη πηγαίνεις το μυαλό σου αλλού για να μην σκέφτεσαι το φαγητό?μετα δεν είναι επικίνδυνο όλο αυτό?
Γενικά το σκέφτομαι το φαγητό αρκετά..
Έχω χάσει και έχω πάρει κιλά κάμποσες φορές και δεν έχει αλλάξει κάτι ιδιαίτερα μέσα μου στα πιο λίγα κιλά τουλάχιστον, γνωρίζω το συναίσθημα. Βασικά ήμουν ένας άλλος άνθρωπος εξωτερικά και ήταν δύσκολο να το δεχτώ..
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

). Μετά από αυτό, βιώνεις μια παροδική ανακούφιση αυτού του συναισθήματος (είναι το αποτέλεσμα που ακολουθεί και λέγεται ενισχυτής) και έτσι δημιουργείται η συνήθεια. Μετά βέβαια ακόλουθούν και οι τύψεις και η αυτοτιμωρία αλλά αυτό είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του, θα το πούμε σε άλλο επεισόδιο :laugh:
Δεν το ευχαριστιεμαι υπό αυτές τις συ θήκες και συνήθως αυτό το σενάριο παίζει.. Τύψεις και καμιά φορά καταναλωση στα κρυφά. Εννοείται ότι όταν είναι με κόσμο είμαι κιουρια.
Θα πρέπει να δουλέψω με στόχο αυτές τις καινούριες συνάψεις που λες. Αυτό μας το λένε και στο διαλογισμό και το βλέπω να συμβαίνει σε άλλα θεματα
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

η πηγή της συσσώρευσης περιττών κιλών.
Δεν είναι αυτή η πηγή γιατί δεν κάνω τόσο συχνά και ούτε τρώω μέχρι να σκάσω. 2 φορές στην ζωή μου έχει συμβεί πολύ παλιά όπου και τα έβγαλα όλα το στομάχι είχε πρηστεί τόσο πολύ που θα έσκαγα κυριολεκτικά.
Ισως να το έγραψα κάπου πριν. Το σημαντικό βήμα που έκανα είναι ότι ενώ με τιμωρουσα όταν χάλαγα την δίαιτα δηλαδή αν την χαλουσα μεσημέρι έτσι θα κυλούσε όλη η ημέρα αλλά και οι επόμενες σε μικρότερο βαθμό. Πλέον μετά από αρκετή δουλειά και με την βοήθεια της διαιτολόγου μου το χαλάω μέχρι το βράδυ και την επόμενη φτου και από την αρχή!
 
Τελευταία επεξεργασία:

Ariana2018

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,488 μηνύματα.
Κανένας βρε παιδιά δεν προσπαθεί να βελτιώσει την σχέση του με το φαγητό αυτη την περίοδο.. :morning1:?
Αν τύχει να διαβάσετε το σεντόνι παραπάνω καλά θα ταν να ανταλλάξουμε μια κουβέντα!
Καλημερα, εγώ εδώ!
Εχω κι εγώ θέμα με αυτό χρόνια τώρα.
Εν ταχει ποτε δεν ημουν πανουλη, αντιθέτως ήμουν ανέκαθεν ένα ψηλό κορίτσι δεμένο. Το προβλημα ξεκίνησε πιστευω από τη μαμά μου που επειδή εκείνη ήταν πολυ αδυνατη συνέχεια μου λεγε να μην τρώω. Βέβαια με κρατουσε σε μια ισορροπία όλο αυτό γιατί μετά είχα τυψεις κ σταματουσα. Όταν παντρευτηκα πηρα την κάτω βόλτα ειδικά μετά τις γέννες. Υπήρχε εποχη που τα είχα βάλει με τον άντρα μου. Ακόμα τα βάζω μαζι του ενδομυχα γιατί δε με αποτρεπει οπως η μάνα μου. Ψυχολογικά,αστο :P
Μετά από κάθε γεννά τα εχανα. Στη τελευταία όμως ενώ τα έχασα, ήρθε ο κοβιντ κ η διακοπή του τσιγάρου και τα ξαναπηρα όλα. Για την ακρίβεια είμαι 15 κιλά παραπάνω από το σωστο κ ξέρω πως ότι είναι να κάνω πρέπει να το κάνω συντομα καθώς μετά από κάποια ηλικία ο μεταβολισμός δε λειτουργεί το ίδιο.

Το πρόβλημα δε μένα ήταν ανέκαθεν η λαιμαργία μου. Γλυκά ψωμια μακαρόνια κ γενικά όλα τα φουσκωτικα. Μπορεί όλη μερα να μην έτρωγα αλλά το βράδυ να πεφτα με τα μουτρα. Παρεπιπτόντως το ίδιο κάνει κ η μεγάλη μου κόρη έχω προσεξει τελευταία, τρώει ελάχιστα τη μέρα και πολυ το βράδυ και πρεπει να την προσεξω. Ήδη της μιλάω πολυ. Είναι αδυνατο αλλά μεγαλώνοντας φοβάμαι μη ξεφυγει. Το θέμα όμως δεν είναι μόνο να της μιλάω αλλά να της δείχνω τον σωστό δρόμο.

Το ξέρεις ότι αφορμή για το τσιγάρο ήταν το δευτερο παιδι μου ; και τα κατάφερα. Αφορμή για το φαγητό τώρα γίνεται το άλλο μου παιδι. Θέλω να πω εμένα τα κίνητρα μου είναι αυτά. Όποτε κανόνας 1: ψάξε μα βρεις κίνητρα.

Έχω δοκιμάσει διαφορά αλλά με ελάχιστη επιτυχία η επιτυχία για λίγο καιρό κ μετα ξανά στα ίδια.
1. Γυμναστήριο. Το σταμάτησα με τη καραντίνα κ μετα τη καραντίνα αυξήθηκαν οι υποχρεώσεις οπότε και σταμάτησα.
2. Διαιτολόγος. Εκανα δουλειά για τρεις μήνες, έχασα αλλά με τη καραντίνα πάλι σταματησαμε επίσης τσιγουνευτηκα τα λεφτά. Με τρία παιδιά και υποχρεώσεις παντου ο διαιτολόγος ήταν πολυτελεια για μένα. Αν και τελικά είναι μια δικαιολογία κι αυτό. Θα μπορουσα να το μειώσω κι όχι να το διακόψω.
3. Γυμναστική ταχείας. Ένα ειδικό μηχάνημα πανακριβο που τελικά δεν μου κανε τίποτα.

Τώρα είμαι στη φάση συμπληρωματων
Έχω βρει ένα συμπληρωματλ διατροφής το παίρνω πριν το φαγητό κ μου μειώνει την όρεξη. Κάποια βράδια που βγαίνουμε η που πειναω πολυ, παιρνωδυο τέτοια κ τελικά τρώω το μισό η και καθόλου. Έχω χάσει τρια κιλά. Υπάρχουν μέρες που δεν το χω πάρει καθόλου γιατί δεν πειναω πολυ όντως. Σκοπός μου να κλείσει το στομάχι μου κάπως γιατί από το πολυ φαι είχε ανοίξει. Δε Γυμναζομαι γιατί δεν προλαβαίνω. Τρώω τα παντα , εχω μηνιαιο μενου φτιάξει για όλη την οικογένεια ώστε να προσλαμβανουμε όλα τα είδη τροφών όλοι.

Ελπίζω να σου έδωσα μερικές ιδέες.
Δεν πθστευω υπάρχει μαγικός τρόπος, πιστευω πως είναι να σου γίνει τρόπος ζωής. Αν δεν γίνεται τότε ψάχνεις τρόπους όπως εγώ και κάθε λιγο και λιγάκι δοκιμάζεις. Δεν μπορώ να σκεφτω κάτι ενδιάμεσο.
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ναι. Συμφωνώ. Όχι δεν το έχω συζητήσει ακόμη γιατί έχουμε θέσει συγκεκριμένο πλαίσιο που δουλεύουμε πάνω σε αυτό και μόλις ολοκληρωθεί θα πάμε στο επόμενο καυτό θέμα!
Ένα άλλο θέμα που θα πρεπει νομίζω πλέον να συζητήσετε με τον θεραπευτή σου, που είναι πολύ σημαντικό βάση της εμπειρίας που έχω είναι αν ειναι σύμφωνος με ολο αυτο .

Τι εννοώ?
Έχω τύχει σε περιστατικό που ενώ ο θεραπευομενος ήταν κάτω από την επίβλεψη του θεραπευτή του συζητούσε διαφορά θέματα με ανθρώπους και κάπου εκεί μπερδευοταν ως προς την πορεία που είχε με τον επαγγελματία.

Όταν λοιπόν το συζήτησε αυτό με τον θεραπευτή του του πρότεινε όσο καιρό συνεργάζεται μαζί του να μην μπαίνει σε αυτή την διαδικασία γιατί επηρεάζεται.

Όπως και άλλες περιπτώσεις που ο ίδιος ο θεραπευτής πρότεινε στο άτομο να μιλά, να συζητά με άλλους ανθρώπους που έχουν κοινούς προβληματισμούς και του πρότεινε κιόλας να ενταχθεί σε ομαδικές συνεδρίες γιατί έτσι αντιλαμβάνομαι ότι μέσα από την συζήτηση ΜΟΝΟ με άτομα που έχουν περάσει από κοινά μονοπάτια και ΟΧΙ από άλλους ειδικούς ψυχικής υγείας του γεννούσε ερωτήματα που ίσως από μόνος του δεν ήταν ακόμα σε θέση να τα κάνει στο ευατο του γιατί απλά φοβόταν.

Συνήθως στην προσπάθεια μας να δώσουμε πιο γρήγορη λύση στο θέμα μας κάνουμε σπασμωδικες κινήσεις και σίγουρα όλο αυτό μας μπερδεύει περισσότερο.
Από τη στιγμή που έχεις θεραπευτή πρόσεχε μην μπεις στο τρυπάκι ενός παράλληλου επαγγελματία που ακολουθεί τελείως διαφορερικη προσέγγιση απο ότι ο δικός σου .

Μόνο σύγχυση θα σου προσφέρει αυτό.
Άλλο συζητάμε σε ομάδες με κοινούς προβληματισμούς και άλλο μπερδεύουμε επαγγελματικές θεραπείες ;)
 

Ariana2018

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,488 μηνύματα.
Αυτο και εγω σκεφτηκα με το που διαβασα το ποστ σου ..
Αν σου συμβαινει συχνα κατι τετοιο δοκιμασε να ξεκινησεις με διατροφολογο που να εχει και παραλληλη ειδικοτητα-γνωσεις στην συναισθηματικη διαχειριση αυτου ;)

Εκει καταφευγουν κυριως ανθρωποι που εμφανιζουν νευρικη ανορεξια ή βουλιμικα επεισοδια ή πολλες αλλες διατροφικες διαταραχες που δεν αρκει μονο ενας διατροφολογος και ενα απλο προγραμμα καθημερινης διατροφης .
Χρειαζεται και ενα ειδος coaching και πιστεψε με κανει θαυματα γιατι εχω δει περιπτωση και δεν πιστευα στα ματια μου .
Αντικρισα εναν αλλο ανθρωπο ,με διαφορετικη ψυχολογια και τροπο σκεψεις πλεον πανω σε αυτο και το σημαντικοτερο ?
Οτι αυτο της εχει γινει τροπος ζωης και παρ ολο οτι εχει σταματησει την συστηματικη παρακολουθηση απο ειδικο εξακολουθει να ακολουθει οτι εχει μαθει μεχρι τωρα .
Καλη επιτυχια σου ευχομαι στην προσπαθεια σου αυτη !
Τι ειδικότητα έχει ενας τέτοιος. Δηλαδή πως τον βρίσκεις μαργαρίτα μου ;
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Ένα άλλο θέμα που θα πρεπει νομίζω πλέον να συζητήσετε με τον θεραπευτή σου, που είναι πολύ σημαντικό βάση της εμπειρίας που έχω είναι αν ειναι σύμφωνος με ολο αυτο .

Τι εννοώ?
Έχω τύχει σε περιστατικό που ενώ ο θεραπευομενος ήταν κάτω από την επίβλεψη του θεραπευτή του συζητούσε διαφορά θέματα με ανθρώπους και κάπου εκεί μπερδευοταν ως προς την πορεία που είχε με τον επαγγελματία.

Όταν λοιπόν το συζήτησε αυτό με τον θεραπευτή του του πρότεινε όσο καιρό συνεργάζεται μαζί του να μην μπαίνει σε αυτή την διαδικασία γιατί επηρεάζεται.

Όπως και άλλες περιπτώσεις που ο ίδιος ο θεραπευτής πρότεινε στο άτομο να μιλά, να συζητά με άλλους ανθρώπους που έχουν κοινούς προβληματισμούς και του πρότεινε κιόλας να ενταχθεί σε ομαδικές συνεδρίες γιατί έτσι αντιλαμβάνομαι ότι μέσα από την συζήτηση ΜΟΝΟ με άτομα που έχουν περάσει από κοινά μονοπάτια και ΟΧΙ από άλλους ειδικούς ψυχικής υγείας του γεννούσε ερωτήματα που ίσως από μόνος του δεν ήταν ακόμα σε θέση να τα κάνει στο ευατο του γιατί απλά φοβόταν.

Συνήθως στην προσπάθεια μας να δώσουμε πιο γρήγορη λύση στο θέμα μας κάνουμε σπασμωδικες κινήσεις και σίγουρα όλο αυτό μας μπερδεύει περισσότερο.
Από τη στιγμή που έχεις θεραπευτή πρόσεχε μην μπεις στο τρυπάκι ενός παράλληλου επαγγελματία που ακολουθεί τελείως διαφορερικη προσέγγιση απο ότι ο δικός σου .

Μόνο σύγχυση θα σου προσφέρει αυτό.
Άλλο συζητάμε σε ομάδες με κοινούς προβληματισμούς και άλλο μπερδεύουμε επαγγελματικές θεραπείες ;)
Έχω σκεφτεί να βρω διαιτολόγο που να ειδικεύεται στις διατροφικές διαταραχές. Έχω σκεφτεί διαφορά..

Συζητάω με φίλο-ψυχοθεραπευτη που έχει περάσει δύσκολη κατάσταση με υπερφαγικα και άλλες διαταραχες και η αλήθεια είναι ότι είναι ο μόνος που μπορούμε να μιλήσουμε και να καταλάβει ο ένας τον άλλον πάνω στην διατροφή.

Πάνω σε αυτό επειδή τον έχω ρωτήσει μου έχει πει να κάνω ότι κρίνω εγώ. Γενικά προσπαθώ να μην επηρεάζομαι και απλά Ν ακούω να παρατηρώ και αν με κάτι ταυτιστω να σκέφτομαι αν μπορεί αυτό να είναι βοηθητικό στην δική μου περίπτωση

Είμαι τυχερή που έχω φίλους που συζηταμε κάνουμε αναλύσεις πάνω σε αυτά που μας απασχολούν και είναι πραγματικά βάλσαμο να νιώθω ότι με καταλαβαίνουν χωρίς να δίνουν συμβουλές χωρίς να κρίνουν χωρίς να κράζουν χωρίς να λένε "μα γιατί αγχώνεσαι? Είναι όλα καλά στην ζωή σου" (χάχα) . Έχω σκεφτεί και την ομαδική αλλά αυτή την στιγμή δεν το έχω ανάγκη ισως επειδή υπάρχει το παραπάνω. Αν δημιουργηθεί όμως η αναγκη θα το κάνω. Γενικά έχω ανάγκη να εντασομαι σε ομάδες και τώρα είμαι ήδη σε μια και με καλύπτει στην φάση που βρίσκομαι!
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Έρευνα αγοράς κορίτσια μου .
Υπάρχουν πάρα πολλοί διατροφολόγο που ειδικεύονται και στο ψυχολογικό κομμάτι.
Αν όχι έχουν παράλληλες συνεργασίες.
Όπως και το αντίθετο ψυχολόγοι ειδικοί στις διατροφικές διαταραχές!

Είναι ο απολυτος συνδυασμός για εμένα γιατί η διατροφή είναι άκρως εξαρτημένη με την ψυχολογία μας, κακά τα ψέματα και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο ποιο σημαντικά αποτελέσματα θα έχουμε.

Σκοπός μας είναι όλο αυτό να γίνει ρουτίνα, συνήθεια, παιδεία πλέον ..
Προίκα που θα δώσουμε ακόμα και στα παιδιά μας όπως μου έλεγε και ο δικός μου που εγώ πλεον πήγαινα για να βάλω κιλά ;)

Σκέψου αυτό που είπες για την κόρη σου @Ariana2018 μου .Ότι βλέπει το παιδί από εσένα κάνει 😉
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Ακόμα τα βάζω μαζι του ενδομυχα γιατί δε με αποτρεπει οπως η μάνα μου.
Αυτό τώρα ξύπνησε μέσα μου τον μπαμπούλα που συχνά ελεγα-νομιζα ότι με βοηθάει. Δηλαδή η βοήθεια απ έξω (μπαμπάς, γυμναστής κλπ) με την μορφή μπαμπούλα νόμιζα ότι μου εκανε καλό γιατί με κινητοποιουσε αλλά στην πραγματικότητα μου καλλιεργουσε το αίσθημα ότι μόνο με βουρδουλα θα κάνω αυτό που είναι καλό για εμένα ενώ η διατροφή συνδέεται με την φροντίδα αυτό το μαστίγιο τελικά φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα μακροχρόνια.
 

Ariana2018

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,488 μηνύματα.
Αυτό τώρα ξύπνησε μέσα μου τον μπαμπούλα που συχνά ελεγα-νομιζα ότι με βοηθάει. Δηλαδή η βοήθεια απ έξω (μπαμπάς, γυμναστής κλπ) με την μορφή μπαμπούλα νόμιζα ότι μου εκανε καλό γιατί με κινητοποιουσε αλλά στην πραγματικότητα μου καλλιεργουσε το αίσθημα ότι μόνο με βουρδουλα θα κάνω αυτό που είναι καλό για εμένα ενώ η διατροφή συνδέεται με την φροντίδα αυτό το μαστίγιο τελικά φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα μακροχρόνια.
Κάπως έτσι είναι καλά τα λες τα ξερω κι εγώ αυτά :)
Μαζί του έμαθα τον εαυτό μου καλυτερα και ασχολήθηκα εγώ μόνο μαζί του χωρίς κανέναν να με πρηζει
Λάθος ήταν της μάνας μου ανεξάρτητα αν μένουν κατάλοιπα που ξέρω πως είναι λάθος
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
ψάξε μα βρεις
Το κίνητρο είναι ένα, η φροντίδα του εαυτου. Γι αυτό παλεύω. Αλλά είναι πολύπλευρο.
Νομίζω ότι δεν έχω βρει ακόμα το κενό στο σημείο που δημιουγειται ανάμεσα στο μαγειρεύω υγιεινά από τη φύση μου έως το ότι θα φάω πατατάκια πχ.
Κάνω αναδρομή στο παρελθόν τώρα και σκέφτομαι ότι τελικά έπαιξαν παρόμοια μοτίβα δυστυχως..
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Με την διαιτολόγο μου κάνουμε εκπαίδευση πάνω στο κομμάτι διατροφή και στην σχέση μου με το φαγητό. Η ίδια κάνει ψυχοθεραπεία και έχει κάποιες γνώσεις και θεωρώ ότι η προσέγγιση με βοηθάει. Όμως στην δική μου περίπτωση δεν μου φτανει η πληροφορία... Πρεπει να το δουλέψω περισσότερο ίσως με έναν θεραπευτή που ειδικεύεται στις διατροφικές διαταραχές. Αλλά έχω ήδη βοήθεια από 3 ανθρώπους αυτη την περιοδο.. Αν πάρω και από αλλού νιώθω ότι θα μπερδεύτω
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Σκοπός μας είναι όλο αυτό να γίνει ρουτίνα, συνήθεια, παιδεία πλέον .
Το παραπάνω μήνυμα πήγαινε εδώ! Παιδεία, πολυ ωραία το εθεσες
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Καλημερα, εγώ εδώ!
Εχω κι εγώ θέμα με αυτό χρόνια τώρα.
Εν ταχει ποτε δεν ημουν πανουλη, αντιθέτως ήμουν ανέκαθεν ένα ψηλό κορίτσι δεμένο. Το προβλημα ξεκίνησε πιστευω από τη μαμά μου που επειδή εκείνη ήταν πολυ αδυνατη συνέχεια μου λεγε να μην τρώω. Βέβαια με κρατουσε σε μια ισορροπία όλο αυτό γιατί μετά είχα τυψεις κ σταματουσα. Όταν παντρευτηκα πηρα την κάτω βόλτα ειδικά μετά τις γέννες. Υπήρχε εποχη που τα είχα βάλει με τον άντρα μου. Ακόμα τα βάζω μαζι του ενδομυχα γιατί δε με αποτρεπει οπως η μάνα μου. Ψυχολογικά,αστο :P
Μετά από κάθε γεννά τα εχανα. Στη τελευταία όμως ενώ τα έχασα, ήρθε ο κοβιντ κ η διακοπή του τσιγάρου και τα ξαναπηρα όλα. Για την ακρίβεια είμαι 15 κιλά παραπάνω από το σωστο κ ξέρω πως ότι είναι να κάνω πρέπει να το κάνω συντομα καθώς μετά από κάποια ηλικία ο μεταβολισμός δε λειτουργεί το ίδιο.

Το πρόβλημα δε μένα ήταν ανέκαθεν η λαιμαργία μου. Γλυκά ψωμια μακαρόνια κ γενικά όλα τα φουσκωτικα. Μπορεί όλη μερα να μην έτρωγα αλλά το βράδυ να πεφτα με τα μουτρα. Παρεπιπτόντως το ίδιο κάνει κ η μεγάλη μου κόρη έχω προσεξει τελευταία, τρώει ελάχιστα τη μέρα και πολυ το βράδυ και πρεπει να την προσεξω. Ήδη της μιλάω πολυ. Είναι αδυνατο αλλά μεγαλώνοντας φοβάμαι μη ξεφυγει. Το θέμα όμως δεν είναι μόνο να της μιλάω αλλά να της δείχνω τον σωστό δρόμο.

Το ξέρεις ότι αφορμή για το τσιγάρο ήταν το δευτερο παιδι μου ; και τα κατάφερα. Αφορμή για το φαγητό τώρα γίνεται το άλλο μου παιδι. Θέλω να πω εμένα τα κίνητρα μου είναι αυτά. Όποτε κανόνας 1: ψάξε μα βρεις κίνητρα.

Έχω δοκιμάσει διαφορά αλλά με ελάχιστη επιτυχία η επιτυχία για λίγο καιρό κ μετα ξανά στα ίδια.
1. Γυμναστήριο. Το σταμάτησα με τη καραντίνα κ μετα τη καραντίνα αυξήθηκαν οι υποχρεώσεις οπότε και σταμάτησα.
2. Διαιτολόγος. Εκανα δουλειά για τρεις μήνες, έχασα αλλά με τη καραντίνα πάλι σταματησαμε επίσης τσιγουνευτηκα τα λεφτά. Με τρία παιδιά και υποχρεώσεις παντου ο διαιτολόγος ήταν πολυτελεια για μένα. Αν και τελικά είναι μια δικαιολογία κι αυτό. Θα μπορουσα να το μειώσω κι όχι να το διακόψω.
3. Γυμναστική ταχείας. Ένα ειδικό μηχάνημα πανακριβο που τελικά δεν μου κανε τίποτα.

Τώρα είμαι στη φάση συμπληρωματων
Έχω βρει ένα συμπληρωματλ διατροφής το παίρνω πριν το φαγητό κ μου μειώνει την όρεξη. Κάποια βράδια που βγαίνουμε η που πειναω πολυ, παιρνωδυο τέτοια κ τελικά τρώω το μισό η και καθόλου. Έχω χάσει τρια κιλά. Υπάρχουν μέρες που δεν το χω πάρει καθόλου γιατί δεν πειναω πολυ όντως. Σκοπός μου να κλείσει το στομάχι μου κάπως γιατί από το πολυ φαι είχε ανοίξει. Δε Γυμναζομαι γιατί δεν προλαβαίνω. Τρώω τα παντα , εχω μηνιαιο μενου φτιάξει για όλη την οικογένεια ώστε να προσλαμβανουμε όλα τα είδη τροφών όλοι.

Ελπίζω να σου έδωσα μερικές ιδέες.
Δεν πθστευω υπάρχει μαγικός τρόπος, πιστευω πως είναι να σου γίνει τρόπος ζωής. Αν δεν γίνεται τότε ψάχνεις τρόπους όπως εγώ και κάθε λιγο και λιγάκι δοκιμάζεις. Δεν μπορώ να σκεφτω κάτι ενδιάμεσο.
Θέλω να καταλάβω το γιατί τρώω συναισθηματικά.. Τι είναι αυτό που το πυροδοτεί! Δηλαδή το έχω ονομάσει πλέον ξέρω ότι τρώω επειδή κάτι μου λείπει και προσπαθώ να το καλυψω καταναλωνοντας τροφή. Όμως ακόμα δεν έχω φτάσει στο βάθος που θα με βγάλει από αυτό..
Εδώ και λίγο καιρό καταλάβαινω ότι ότι τρώω / καταναλωνω γενικότερα με τρώει και θέλω πραγματικά να αλλάξει η στάση μου
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

, εχω μηνιαιο μενου φτιάξει για όλη την οικογένεια ώστε να προσλαμβανουμε όλα τα είδη τροφών όλοι.
Αυτό που έχεις καταφέρει είναι πολύ ελπιδοφόρο παντως
 
Τελευταία επεξεργασία:

Ariana2018

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,488 μηνύματα.
Το κίνητρο είναι ένα, η φροντίδα του εαυτου. Γι αυτό παλεύω. Αλλά είναι πολύπλευρο.
Νομίζω ότι δεν έχω βρει ακόμα το κενό στο σημείο που δημιουγειται ανάμεσα στο μαγειρεύω υγιεινά από τη φύση μου έως το ότι θα φάω πατατάκια πχ.
Κάνω αναδρομή στο παρελθόν τώρα και σκέφτομαι ότι τελικά έπαιξαν παρόμοια μοτίβα δυστυχως..
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Με την διαιτολόγο μου κάνουμε εκπαίδευση πάνω στο κομμάτι διατροφή και στην σχέση μου με το φαγητό. Η ίδια κάνει ψυχοθεραπεία και έχει κάποιες γνώσεις και θεωρώ ότι η προσέγγιση με βοηθάει. Όμως στην δική μου περίπτωση δεν μου φτανει η πληροφορία... Πρεπει να το δουλέψω περισσότερο ίσως με έναν θεραπευτή που ειδικεύεται στις διατροφικές διαταραχές. Αλλά έχω ήδη βοήθεια από 3 ανθρώπους αυτη την περιοδο.. Αν πάρω και από αλλού νιώθω ότι θα μπερδεύτω
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Το παραπάνω μήνυμα πήγαινε εδώ! Παιδεία, πολυ ωραία το εθεσες
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Θέλω να καταλάβω το γιατί τρώω συναισθηματικά.. Τι είναι αυτό που το πυροδοτεί! Δηλαδή το έχω ονομάσει πλέον ξέρω ότι τρώω επειδή κάτι μου λείπει και προσπαθώ να το καλυψω καταναλωνοντας τροφή. Όμως ακόμα δεν έχω φτάσει στο βάθος που θα με βγάλει από αυτό..
Εδώ και λίγο καιρό καταλάβαινω ότι ότι τρώω / καταναλωνω γενικότερα με τρώει και θέλω πραγματικά να αλλάξει η στάση μου
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Αυτό που έχεις καταφέρει είναι πολύ ελπιδοφόρο παντως
Βασικά πολυ σωστά τα λες αλλά εγώ αυτό που έχω καταλάβει τουλαχιστον για μένα έτσι, δε βάζω στο ίδιο τσουβάλι άλλους ανθρώπους ουτε είμαι εγώ κατάλληλη να κρίνω, ότι όσες βαρυγδουπες δηλώσεις κάνω τόσο μια αποτυχία τελικά. Τίποτα. Μαρεσει το φαι τε αδερφέ
Ποια παιδεια μου λες, και καλά τα λέτε, αμα μου σερβιριστει μια ζέστη μακαρονάδα με μπόλικο τυρί και στο καπάκι η κρεπα σοκολάτα άνθρωπος ειμαι. Μαρεσει το φαι, τέλος. Μαρεσουν όλα αυτά τα σαβουροφαγητα για τους άλλους απόλαυση για μένα. Αλλά επειδή μαρεσει να μαρεσω κιόλας δηλαδή να χω υγεία και να μαι κομψή ε κάπως πρεπει να το ράψω και βρίσκω κατά καιρούς ημίμετρα. Τα έχω αποδεχτεί και παμε. Κανένα άγχος πια. Όλα δουλευουν ρολοι. Αυτό το αχ κ παμε και απόφαση τώρα και από Δευτέρα δίαιτα πιστεψε με τα κανω χρόνια βαρέθηκα. Έτσι έγινε με το τσιγάρο. Μου λεγαν μαχαίρι. Ε ποτε δεν το κατάφερα. Πήρα κι εγώ τις χαπαρες μου από το γιατρό που μου μείωσαν την όρεξη και το κοψα. Κανω σπρευ νικοτίνης αλλά εκείνη η αηδία έφυγε από μέσα μου με την πισσα και όλα αυτά τα χιλιάδες κακά συστατικά. Ε εντάξει λίγη νικοτίνη οκ. Εκανα βήμα όμως.Το μεγαλυτερο μέχρι τώρα στη ζωή μου
Και τα παιδια μου δε με βλέπουν κάθε τόσο παφα πουφα
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Αν δεν γίνεται τότε ψάχνεις τρόπους όπως εγώ και κάθε λιγο και λιγάκι
Ότι έχω δοκιμάσει χωρίς βοήθεια από ειδικό δεν είχε το αποτέλεσμα γιατί το έκανα επιφανειακά. Το λέω τώρα ε!
Εχεις σκεφτεί ότι μια βοήθεια από ειδικό μπορεί να σπρώξει την κατάσταση προς τον στόχο για μόνιμα αποτελέσματα? Ειδικό με βάση αυτό που έχεις εσύ ανάγκη.
Το τσιγάρο είναι μια εξάρτηση. Το φαγητό επίσης εξάρτησή μεγαλη όταν δεν υπάρχει ισορροπία και δεν τρέφεσαι υγιεινά, δεν μπορείς να ελέγξεις τον ίδιο σου τον εαυτό.Εμένα αυτό με τρομάζει πάρα πολύ και γενικότερα η δυσλειτουργηκοτητα.
Συμφωνώ με το μαχαίρι αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι πιάνει στα πάντα και σε όλες τις εξαρτήσεις. Είναι βέβαια και θέμα ανθρώπου εδώ και προτεραιότητων όπως είπες και εσύ.
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
ότι όσες βαρυγδουπες δηλώσεις κάνω τόσο μια αποτυχία τελικά. Τίποτα.
Αυτό το έχω αντιμετωπίσει και εγώ. Δηλώσεις επί των δηλώσεων!
Το κοψα όμως γιατί δεν ξέρω κάπως δεν έχω την αναγκη πια να το κοινοποιήσω-μοιραστώ με την έννοια "βοηθειστε με, κοιτάχτε με, κάνω δίαιτα" όσο να το ΔΙΑΤΗΡΗΣΩ. Εκεί στοχευω αυτο τον καιρό. Μια το βρίσκω μια το χάνω αλλά όχι τελείως όπως πιο παλιά. Είναι ένα βήματακι.
Ισως οι αποτυχίες που λες να είναι το έναυσμα..
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top