Τί είναι αυτό που το λένε Αγάπη;

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,986 μηνύματα.
Μην το κυνηγάς ,αν ειναι να έρθει θα έρθει μόνο του !

Απλά μάλλον δεν είναι η ώρα του ακόμα, γιατί έχεις να μάθεις και να πάρεις και άλλα πράγματα ώστε όταν έρθει να είσαι έτοιμη να συμβιώσεις μαζί του .
Το θέμα δεν είναι το πότε θα έρθει ,το θέμα είναι ΟΤΑΝ έρθει θα είμαστε ικανοί να το κρατήσουμε ?

Και ποτέ ένας άνθρωπος είναι ικανός ?🙂

Τίποτα δεν έρχεται από μόνο του. Αν θελεις να προχωρησεις και να βρεις αυτό που ψάχνεις εφόσον είσαι απαιτητικός χαρακτήρας και δεν συμβιβάζεσαι πρεπει να σηκωθείς να φτιάξεις διάθεση και να προχωρησεις. Γενικά το θα έρθει μόνο του εγώ δεν το πιστευω σαν θεωρία.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

άλλα μας έλεγες στο θρεντ με τα dating apps :(

Τουλάχιστον καποια μέλη τα λένε και βρέχονται και όχι "Μια φίλη μου απο το χωριό δε τη ξέρετε επαθε αυτό ποια η γνώμη σας ".
 
Τελευταία επεξεργασία:

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
Ντέβιλ, χθες είχα όρεξη ν' ασχοληθώ. Σήμερα όχι. Αν δεν έχεις τα απαραίτητα social skills να καταλάβεις τον αυτοσαρκασμό με τον οποίο χρησιμοποίησα την φράση, δεν θα στα μάθω εγώ. Αν είσαι ενοχλημένος με το αστείο που έκανα χθες, κυκλοφορεί ακόμη το ξύδι ΤΟΠ. Το συστήνω.

@Nelliel Αυτό που έγραψα πριν, το έγραψα από ενδιαφέρον επειδή είχες πει ότι θες να κλείσεις τα dating apps σου μιας και γνώρισες κάποιον. Ελπίζω να μην το παρεξήγησες.
 

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,986 μηνύματα.
Μπα καμια ενόχληση. Είπες να γράψεις χθες μια εξυπνάδα οκ. Αν ήσουν εσυ η κάποια έγκυος στο σουπερ μαρκετ και σας κτυπουσε αυτός που λέω ο ασυνειδητος τους θα είχατε χαλάσει το κόσμο. Εμένα όμως που δεν με συμπαθείτε και δικαίωμα σας το χειρίζεστε αλλιώς.

Όσο για το άλλο που σχολίασα όχι δεν αποτελεί συνέχεια του χθεσινου απλά σκέφτεσαι καχύποπτα ως άνθρωπος. Απλά κρίνω κ εγώ γραφόμενα όπως και εσείς. Λίγα μέλη εδώ γράφουμε αυθόρμητα και με εξωστρέφεια προσωπικες ιστορίες ώστε να γινει κουβέντα προφανως εσυ δεν εισαι μέσα σε αυτά. Βλέπεις πουθενα καμια προσβολη; κρίση είναι. Και τώρα το λήγω γιατί θα μου ρθει καμια Καμπάνα από το πουθενα. Εγώ έγραψα κ χθες αφου κάποιοι δεν ταιριάζουμε μεταξυ μας από το να μαλωνουμε σε κάθε θρεντ και να πεταει ο ένας συγκεκαλυμενες κακίες για τον άλλο γίνεται ένα Ιγκνορ κ τέλος. Ήδη έχω κάνει αρκετά Ιγκνορ κ δεν ασχολουμαι αλλά βλεπω συνεχίζουν να με παραθετουν να ξέρεις.

Εσυ μπηκες χθες και με σχολιασες όχι εγώ. Εγώ ουτε καν ασχολουμαι και με σένα. Τώρα τα ξυδια και τα λοιπά στα επιστρέφω.... Αμα θες πιες τα εσυ εγώ δεν είμαι ξινός να πινω ξυδάκι. Γεια χαρά.
 

soul

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η soul αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 125 μηνύματα.
Η αγάπη είναι η ουσία των φιλοσοφικών δομών, η βάση των ηθικών αξιών και θεωριών ανά τους αιώνες…

«Η αγάπη είναι η αιτία της ενότητας όλων των πραγμάτων.» όπως λέει και ο Αριστοτέλης.

Ένας απλοϊκός ορισμός (αν μπορεί να ορίζεται και όχι μόνο να βιώνεται ) της αγάπης θα ήταν ίσως η ευεργεσία ή η προσφορά (όχι μόνο η υλική). Αυτό όμως από την θεωρία στην πράξη δυσκολεύει πολύ γιατί βρίσκει εμπόδια στον εγωισμό μας και στα ένστικτα. Κι αυτό δεν το αναφέρω φυσικά ως κάτι αρνητικό γιατί, για π.χ. από το ένστικτο της αναπαραγωγής ξεκινάει η ανάγκη να ερωτευτούμε.

Θεωρώ πως συναισθηματική συνεξαρτηση δεν πρέπει να έχουμε με κανέναν! Αντιθέτως, οφείλουμε προς τον εαυτό μας να είμαστε ανεξάρτητοι. Η ζωή και η ευτυχία μας να μην εξαρτάται από την παρουσία ή την απουσία κάποιου συγκεκριμένου προσώπου.
Συμφωνώ κι εγώ σε αυτό. Η συναισθηματική εξάρτηση σχετίζεται νομίζω περισσότερο με την ανάγκη να αγαπηθούμε ή να νιώσουμε ότι μας αγαπούν (κι ότι είμαστε γενικώς αρεστοί ) πάρα με το να αγαπήσουμε εμείς κάποιο άλλο πρόσωπο. Γιατί φυσικά υπάρχει και η ψευδαίσθηση της αγάπης, το να θεωρείς ότι αγαπάς ενώ απλά εξαπατάς τον εαυτό σου. Ενώ σε ένα πιο ώριμο στάδιο, αγαπάς τον άλλο άνθρωπο διατηρώντας όμωςκαι την αγάπη στην ατομικότητά σου και τον αυτοσεβασμό σου.
Προσωπικά, αναφερόμουν αποκλειστικά στη σχέση που έχει το ζευγάρι.
Οπότε νομίζω πως αυτό που έγραψες μπορεί να επεκταθεί και πέραν της ερωτικής αγάπης σε όλες τις παραλλαγές της αγάπης.

Έρωτας επιβάλλεται να υπάρχει άσχετα με τα χρόνια ,αλλιώς είναι λίγο δυσκολουτσικα τα πράγματα .
Συμφωνώ στο ότι αγάπη και έρωτας πρέπει να συνεχίζει να υπάρχει ανά τα χρόνια, όμως θα ήθελα πω πως δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται...Η αγάπη μαθαίνεται! Και καλλιεργείται! Αυτό το σχολιάζω γιατί γενικά υπάρχει στην κοινωνία μία εικόνα εξιδανίκευσης της αγάπης όπως στα παραμυθάκια με το κλασσικό happy end, όπου μόλις το ζευγάρι παντρευτεί όλα βαίνουν τέλεια - ενώ αυτο είναι το σημείο που ξεκινάει η καλλιέργεια της αληθινής αγάπης (με την αποδοχή που προαναφέρθηκε και από άλλους, να δέχεσαι συνειδητά ότι κανεις μας δεν είναι τέλειος...) Δηλαδή σε ένα γάμο λ.χ. αμοιβαία δουλεύεται το μετρίασμα του εγωισμού.

Είναι αυθόρμητη εκδήλωση ή εμπεριέχει ατομική επιλογή;
Θα απαντούσα με μια σχετική επιφύλαξη το δεύτερο... Η αγάπη εμπεριέχει ευθύνη, δοτικότητα και πίστη.Άρα το να δοθείς ολοκληρωτικά με ρίσκο το να μην ανταποδωθεί ή έστω αναγνωριστεί χρειάζεται θάρρος. Αν φοβάσαι πως δεν θα αγαπηθείς πιθανώς να φοβάσαι και να αγαπήσεις.
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Τίποτα δεν έρχεται από μόνο του. Αν θελεις να προχωρησεις και να βρεις αυτό που ψάχνεις εφόσον είσαι απαιτητικός χαρακτήρας και δεν συμβιβάζεσαι πρεπει να σηκωθείς να φτιάξεις διάθεση και να προχωρησεις. Γενικά το θα έρθει μόνο του εγώ δεν το πιστευω σαν θεωρία.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Τι εννοείς απαιτητικός χαρακτήρας ???

Μα όταν ψάχνεις την ερωτική και ουσιαστική αγάπη πρέπει να είσαι έτοιμος να κάνεις κάποιες παραχωρήσεις και αλλαγές μέσα σε νορμάλ πλαίσια ..
Δεν τις κάνεις από ανάγκη ,τις κάνεις γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που έχεις είναι κάτι μοναδικό και αξίζει .
Άλλωστε ότι αλλάζουμε δεν σημαίνει αυτόματα ότι κάνουμε παραχωρήσεις στις αξίες μας και στα θέλω μας .
Μπορεί αυτές οι αλλαγές να έπρεπε να γίνουν ώστε να είμαστε σε θέση να λειτουργούμε με ενσυναίσθηση μέσα σε μια ιδανική σχέση .

Συγνώμη αλλά αν δεν δέχεσαι να αλλάζεις στην ζωή σου σε καθημερινά πραγματακια ,όσο και να ψάχνεις δεν θα έρθει ποτέ και τίποτα .

Και αν ακόμα έρθει δεν θα είσαι σε θέση να το κρατήσεις .
Μακροχρόνιες σχέσεις χωρίς αμοιβαίες παραχωρήσεις σε κάποια θεματακια δεν υπάρχουν, ας μην γελιομαστε .

Αντιλαμβάνομαι πως όσο μεγαλώνεις και αναπτύσσεις συνήθειες και νοοτροπίες ,είναι πολύ πιο δύσκολο να αλλάξεις μια παγιωμένη κατάσταση. Δυστηχως όμως δεν γίνεται διαφορετικά ,εφόσον ο κάθε άνθρωπος είναι μια άκρως διαφορετική μονάδα από το υπόλοιπο σύνολο της κοινωνίας του .
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Συμφωνώ στο ότι αγάπη και έρωτας πρέπει να συνεχίζει να υπάρχει ανά τα χρόνια, όμως θα ήθελα πω πως δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται...Η αγάπη μαθαίνεται! Και καλλιεργείται! Αυτό το σχολιάζω γιατί γενικά υπάρχει στην κοινωνία μία εικόνα εξιδανίκευσης της αγάπης όπως στα παραμυθάκια με το κλασσικό happy end, όπου μόλις το ζευγάρι παντρευτεί όλα βαίνουν τέλεια - ενώ αυτο είναι το σημείο που ξεκινάει η καλλιέργεια της αληθινής αγάπης (με την αποδοχή που προαναφέρθηκε και από άλλους, να δέχεσαι συνειδητά ότι κανεις μας δεν είναι τέλειος...) Δηλαδή σε ένα γάμο λ.χ. αμοιβαία δουλεύεται το μετρίασμα του εγωισμού.

Ακριβώς !
Μέσα σε ένα γάμο ή μια μακροχρόνια σχέση το δυσκολότερο πράγμα είναι να κρατάς την αγάπη στο μέγιστο επίπεδο σεβασμού και τον έρωτα στο μέγιστο επίπεδο ηδονής .
Και λέω μέγιστο γιατί το μέτριο με τα χρόνια φθείρεται και είναι πιο εύκολο και γρήγορο να φτάσει στον πάτο.

Όποιος νομίζει ότι αυτό είναι εύκολο με όλα τα καθημερινά μέτωπα που ζει ένας άνθρωπος ανοιχτά στη ζωη του ,αντιλαμβανόμαστε πως δεν είναι και τόσο έτοιμος για κάτι τέτοιο .

Όντως η σημερινή μας κοινωνία έχει εξιδανικεύσει την εικόνα του γάμου μέσα από όλα αυτά που προβάλλονται γι αυτό και τα διαζύγια έχουν αυξηθεί κατακόρυφα .
Αλλιώς ξεκινάς ένα γάμο - συμβίωση και αλλιώς καταλήγει .
Και όλο αυτό γιατί δεν ξεκινάς με την πραγματική εικόνα που έχει ένας γάμος και που δεν είναι καθόλου εύκολη και ρόδινη ,αλλά με το όνειρο που καβαλικευει ένα συννεφάκι και νομίζει ότι δεν θα γίνει ποτέ και τίποτα συνταρακτικό για να σε ρίξει από εκεί πάνω ,ώστε να είσαι προετοιμασμένος να κρατήσεις ισορροπίες για να κρατηθείς πάνω σε αυτό .

Άλλωστε η αγάπη μέσα σε ένα γάμο δεν παγιώνεται όταν αυτός είναι χωρίς δυσκολίες ,αλλά όταν αυτός περνάει μέσα από τις δυσκολίες και επιβιώνει.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,986 μηνύματα.
Τι εννοείς απαιτητικός χαρακτήρας ???

Να μην έχει υπομονή στις δυσκολίες και τις τυχόν αναποδιες που μπορεί να τυχουν. Εσυ γιατι πιστευεις οτι δεν προχωρανε οι περισσοτερες ιστορίες ; όταν υπάρχει ένα ζήτημα κ αγαπάς τον άλλον του δίνεις και κάποιο χρόνο να κινηθεί. Χωρίς όλο αυτό το χρόνο να είσαι επικριτικός απέναντι του. Δεν έκανες... Και δεν ερανες... Και δεν εφτιαξες και γιατί το ένα και γιατί το άλλο.

Το μυστικό σε όλα είναι η αυτοκριτική.
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Να μην έχει υπομονή στις δυσκολίες και τις τυχόν αναποδιες που μπορεί να τυχουν. Εσυ γιατι πιστευεις οτι δεν προχωρανε οι περισσοτερες ιστορίες ; όταν υπάρχει ένα ζήτημα κ αγαπάς τον άλλον του δίνεις και κάποιο χρόνο να κινηθεί. Χωρίς όλο αυτό το χρόνο να είσαι επικριτικός απέναντι του. Δεν έκανες... Και δεν ερανες... Και δεν εφτιαξες και γιατί το ένα και γιατί το άλλο.

Το μυστικό σε όλα είναι η αυτοκριτική.
Μα δεν υφίσταται γάμος ,σχέση ,συμβίωση και γενικά συνύπαρξη δύο ανθρώπων χωρίς το στοιχείο της υπομονής και της ενσυναίσθησης .

Όταν έχεις την απαίτηση ή την προσμονή κάποια δικά σου στοιχεία να γίνονται δεκτά από τον σύντροφό σου ,πρέπει και εσύ να είσαι δεκτικός προς όλο όλο αυτό όσο αφορά τα δικά του στοιχεία.

Αλήθεια νομίζεις ότι είναι εύκολο χωρίς υπομονή και επιμονή να επιτευχθεί κάτι τέτοιο?

Δεν έχει σημασία να είσαι επικριτικός και γενικά όλα αυτά που θεωρούνε κάποιοι αγκαθάκια μέσα σε μια σχέση .

Σημασία έχει ο τρόπος που γίνεται .
Άνετα μπορώ να σου κάνω υπόδειξη ή παρατήρηση με τέτοιο τρόπο που ούτε καν να σε πειράξει ή να μην το πάρεις σαν όντως άλλη μια επικριτική με την κάθε αυτού έννοια συμπεριφορά μου .

Όλα γίνονται μέσα σε μια σχέση και ΠΡΕΠΕΙ να γίνονται γιατί δεν είμαστε ούτε τέλειοι ούτε αλάνθαστοι .
Αλλιώς θα πρέπει να μιλάμε ότι σε αυτές τις σχέσεις κυριαρχεί το στοιχείο της καταπίεσης των συνηθισμένων αντιδράσεων ....
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε και εγωισμό και ανωτερότητα και πολλά άλλα που καμία φορά βγαίνουν σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι πρέπει και δημιουργούν προβλήματα .

Το θέμα δεν είναι τι έχουμε όμως ,το θέμα είναι πως το διαχειριζόμαστε και πως το βγάζουμε επάνω στον σύντροφό μας .
Όλα θέλουν τον τρόπο τους και πάντα σύμφωνα με αυτόν που έχεις απέναντι σου .

Άλλα ζευγάρια την βρίσκουν με την χύμα ,κατά μέτωπο επίθεση που λέμε όσο αφορά κάποια γεγονότα και άλλα ζευγάρια χρειάζονται ένα άλλο είδος χειρισμού ,πιο λεπτό και διακριτικό ώστε να μην δημιουργούνται εντάσεις .

Μην ξεχνάμε ότι πολλά ζευγάρια ζούνε και αναπτύσουν το αίσθημα της αγάπης μέσα από την ένταση .
Έτσι την θέλουν να υπάρχει και σίγουρα δεν τους ενοχλεί γιατί έχουν βρει και τον αντίστοιχο σύντροφό .

Κάθε σχέση ,κάθε γάμος έχει και αυτός τον δικό του κώδικα επικοινωνίας που σίγουρα δεν μπορεί να τον αντιγράψει ο οποιοσδήποτε και να είναι σίγουρος ότι θα πετύχει στο θέμα αγάπη .
 

soul

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η soul αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 125 μηνύματα.
Η αγάπη είναι μία, αλλά εκδηλώνεται σε πολλές μορφές. Και με αφορμή το σχόλιό σου παραθέτω ένα κείμενο που μου αρέσει πολύ και το θεωρώ πετυχημένη ανάλυση του έρωτα..:inlove:
Ούτως ή άλλως σε ερωτική αγάπη αναφερόμαστε νομίζω.

"Η ελληνική μυθολογία -πάντα ευφυής και ευφάνταστη, όσο και ασύγκριτα καίρια- οταν αναφέρεται στον συμβολισμό του έρωτα χρησιμοποιει διττές υποστάσεις. Ο ξανθός φτερωτός θεός Έρωτας, καρπός της Αφροδίτης και του Άρη, ζωοποιεί τον πόθο του έρωτα στην ψυχή του ανθρώπου. Τον θρέφει με τη μουσική της λύρας που κρατά στα χέρια και τον ανυψώνει σε ουράνιες σφαίρες ανείπωτης χαράς και πληρότητας, χωρίς τέλος, διάρκεια, χρόνο και όλα τα περιοριστικά συναφή. Ο δίδυμος αδελφός του, ο μελαχρινός Αντέρωτας, πυροδοτεί το πάθος του έρωτα, ανοίγοντας με τα βέλη του βαθιές λαβωματιές. Δεν ησυχάζει παρά μόνο αν δει το θύμα του να υποφέρει και να συντρίβεται, να εξουσιάζεται και να ελέγχεται κυριαρχικά απο το πάθος και να χάνει εαυτόν στον παραλογισμό μιας εμμονικής μάταιης "αυτοαναζήτησης" που όσο εύκολα πυροδοτείται, τόσο εύκολα σβήνει και ακόμα πιο εύκολα χάνεται διαπαντός, όταν ήδη έχεις καταδιώξει εαυτόν στη βύθιση του.
Ο Έρωτας, ως σύμβολο της απόλυτης χαράς, κρατά στα χέρια του τον ίδιο τον συμβολισμό της Αρμονίας, τη Λύρα. Στην γαλήνια όψη και το νωχελικό του παίξιμο, μοιάζει να ανασταίνει με κάθε παλλόμενη χορδή της Λύρας του, όλες τις μεγάλες και λαμπερές ιδέες, όλες τις αξίες, ιδανικές και απρόσιτες, όλα τα οράματα...

Ο Αντέρωτας, κεραυνοβόλος, δηλητηριώδης, εκδικητικός, στρέφει άκαμπτα τα βέλη του στον στόχο. Δεν πάλλονται εδω χορδές μουσικής, αλλά φλέβες από το αγριεμένο αίμα. Μοναδικός του στόχος να σκοτώσει την ψυχή στον υποτιθέμενο βωμό του αγαπώμενου "άλλου". Να καθηλώσει τον εαυτό στην πλήρη υποταγή για χάρη μιας υποτιθέμενης αφοσίωσης. Όλα υποτιθέμενα στον Αντέρωτα. Όλα αυταπάτες και οφθαλμαπάτες. Ώσπου ο λαβωμένος στη δίνη του υποτιθέμενου έρωτα, να αναζητά ασυνείδητα στον "άλλον" τον εαυτό, την ίδια στιγμή που τον κομματιάζει. Αληθινό μαρτύριο του Συσίφου. Να αναζητά, μάταια πια, το δώρο που θα μπορούσε να του προσφερει ο Έρωτας, το αληθινό δώρο του αληθινού Έρωτα. Τον εαυτό ολόκληρο και όχι λαβωμένο από βέλη και πληγές, ούτε ως άλλο μισό. Τον εαυτό όρθιο και ελευθερο.

Ενα τόσο αρμόνικο στη δυσαρμονία του δίδυμο θεών δεν θα μπορούσε, στην Ελληνική Μυθολογία, παρά να προέλθει απο μία αντίστοιχα διττή υπόσταση. Ο Έρως και ο Αντέρως, τα δύο αδέλφια που εικονίζονται σε μία αέναη πάλη πάνω απο την καρδιά ενός ανθρώπου, δεν ειναι απλώς αντίθετοι, ταιριάζοντας σε αντιστοιχία με τις φύσεις της Αφροδίτης και του Άρη. Είναι αντίθετοι, ταιριάζοντας με τις αντίθετες φύσεις της ίδιας της μάνας τους της Αφροδίτης. Δύο είναι οι υποστάσεις που ο μύθος της απέδωσε: η Ουράνια Αφροδίτη και η Πάνδημος. Κι αν η Ουράνια, με λόγο προφανη θα μπορούσε να ζωογονεί την υπόσταση του ξανθού Έρωτα, δεν ειναι το ίδιο προφανής, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο, ο συμβολισμός της εικόνας της. Ως πάνοπλη πολεμίστρια στέκει αγέρωχα, με παράστημα όμοιο του Άρη. Αυτή η ίδια που κυοφόρησε τον ξανθό Έρωτα για να αρπάζει το νου και την ψυχή του ανθρώπου σε σφαίρες ουράνιες παίζοντας τη Λύρα του. Κι αν ο συμβολισμός δεν ειναι πλέον, σε εποχές σαν και αυτές, προφανής ειναι γιατι συνηθίσαμε το ιδανικό και το ωραίο, την αξία και το υψηλό να τα συνταιριάζουμε με νωθρότητα και αβρότητα της μορφής ή με ανώδυνες και συχνά ακατανόητες φιλοσοφίες. Συνήθησαμε τον Έρωτα να τον αποκαλούμε πάθος και δύναμη και να αναζητάμε επιθετικούς προσδιορισμούς, όπως "ουράνιος", "θεϊκός", "αληθινός" για να τον επανανοηματοδοτήσουμε, επαναφέροντας την αρχέγονη ουσία του. Ο Έρωτας όμως πάντα και εξ αρχής γεννήθηκε θεϊκόςκαι φυσίζωος. Κι αυτό ηταν το (προφανές) αρχικό του νόημα. Αλλιώς δεν ήταν Έρωτας. Τον Έρωτα πάντα μια ουράνια πολεμική δύναμη συγκρατεί, για να μπορει να τον οδηγεί ψηλά και να ανασαίνει. Μια Ουράνια πολεμίστρια Αφροδίτη και όχι μία Πάνδημος ενδοτική που κολακεύει και εκπληρώνει τις ασύγκράτητες επιθυμίες του όχλου. Έρωτας που δεν εξυψώνει απο τη γη, σε κάθε έξαρση και έντασή του, που δεν γίνεται ζωογόνος φλόγα δημιουργίας και ανάγκης να γίνεις καλύτερος, αλλά σε στέλνει αιμόφυρτο στο χώμα δεν είναι Έρωτας.
Δεν ηταν ποτέ Έρωτας.
Ήταν απλως Αντέρωτας.
"


Νεκταρία Καραντζή, 14/2/2016
πηγή : https://nektariakarantzi.blogspot.com/2016/02/blog-post.html?m=1
 

Experience

Νεοφερμένος

Ο Experience αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 74 ετών. Έχει γράψει 60 μηνύματα.
Πάντως είναι άξιο λόγου το οτι ενώ αγγλιστί υπάρχει το "love" για όλες τις μορφές, το ελληνικό τις διαχωρίζει ως έννοιες με το "αγάπη" και "έρωτας".
"Κλειδί" για τη συζήτηση! Πολύ σημαντική παρατήρηση.

Μπορούμε να ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ να δείξουμε Αγάπη; Ακόμα και στον άγνωστο ή ακόμα πιο δύσκολα ίσως σε αυτόν που δεν την αξίζει. Μπορούμε όμως να ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ να το κάνουμε;
Το να ερωτευτείς δεν το επιλέγεις. Είναι Χημεία.

Ο έρωτας προσδοκά ανταπόκριση.
Η Αγάπη όχι.

Ο έρωτας θέλει αποκλειστικότητα. Η Αγάπη έχει αμβλία αποδοχή.

Υπάρχουν ερωτικά εγκλήματα. Η αγάπη δεν εγκληματεί.

Ο έρωτας είναι πλήρης όταν ανταποδίδεται. Η Αγάπη δεν περιμένει ανταπόδωση.

Ο έρωτας χρησιμοποιεί στοιχεία της Αγάπης για να κερδίσει το ποθούμενο.
Η Αγάπη δεν χρειάζεται τον έρωτα για να αποδοθεί.

Ο έρωτας είναι προέκταση του γενετήσιου ενστίκτου.
Η Αγάπη όχι.

Στην αναφορά και μόνο της "Αγάπης" το μυαλό του μέσου σύγχρονου ανθρώπου πάει στον έρωτα.
Εϊναι γιατί έχουν εκλείψει τα φωτεινά παραδείγματα από την καθημερινότητά μας αλλά και εν γένει από την πληροφορία που μας βομβαρδίζει.

Όπως γνωρίζετε, ακόμα και μέσα στην ίδια την οικογένεια που κατά βάσει είναι (ή θα έπρεπε να είναι) φρούριο αλλά και σχολείο Αγάπης, δυστυχώς... ξεθώριασε.
Έτσι, ιδιαίτερα οι έφηβοι, η πιο τρυφερή ηλικία που χρειάζεται τόσο την Αγάπη, τελικά την αναζητά στον έρωτα ή ακόμα χειρότερα στον... Μπαμπινιώτη!

Δεν είναι τυχαίο που αποτέλεσμα ερευνών δείχνει πως μία στις δύο γυναίκες, φαίνεται να μετανιώνουν για την "παραχώρηση" της πρώτης τους σεξουαλικής επαφής.
Το κάνουν για συναισθηματικούς κυρίως λόγους και λιγότερο για σαρκικούς.
 

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,986 μηνύματα.
Μα δεν υφίσταται γάμος ,σχέση ,συμβίωση και γενικά συνύπαρξη δύο ανθρώπων χωρίς το στοιχείο της υπομονής και της ενσυναίσθησης .

Όταν έχεις την απαίτηση ή την προσμονή κάποια δικά σου στοιχεία να γίνονται δεκτά από τον σύντροφό σου ,πρέπει και εσύ να είσαι δεκτικός προς όλο όλο αυτό όσο αφορά τα δικά του στοιχεία.

Αλήθεια νομίζεις ότι είναι εύκολο χωρίς υπομονή και επιμονή να επιτευχθεί κάτι τέτοιο?

Δεν έχει σημασία να είσαι επικριτικός και γενικά όλα αυτά που θεωρούνε κάποιοι αγκαθάκια μέσα σε μια σχέση .

Σημασία έχει ο τρόπος που γίνεται .
Άνετα μπορώ να σου κάνω υπόδειξη ή παρατήρηση με τέτοιο τρόπο που ούτε καν να σε πειράξει ή να μην το πάρεις σαν όντως άλλη μια επικριτική με την κάθε αυτού έννοια συμπεριφορά μου .

Όλα γίνονται μέσα σε μια σχέση και ΠΡΕΠΕΙ να γίνονται γιατί δεν είμαστε ούτε τέλειοι ούτε αλάνθαστοι .
Αλλιώς θα πρέπει να μιλάμε ότι σε αυτές τις σχέσεις κυριαρχεί το στοιχείο της καταπίεσης των συνηθισμένων αντιδράσεων ....
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε και εγωισμό και ανωτερότητα και πολλά άλλα που καμία φορά βγαίνουν σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι πρέπει και δημιουργούν προβλήματα .

Το θέμα δεν είναι τι έχουμε όμως ,το θέμα είναι πως το διαχειριζόμαστε και πως το βγάζουμε επάνω στον σύντροφό μας .
Όλα θέλουν τον τρόπο τους και πάντα σύμφωνα με αυτόν που έχεις απέναντι σου .

Άλλα ζευγάρια την βρίσκουν με την χύμα ,κατά μέτωπο επίθεση που λέμε όσο αφορά κάποια γεγονότα και άλλα ζευγάρια χρειάζονται ένα άλλο είδος χειρισμού ,πιο λεπτό και διακριτικό ώστε να μην δημιουργούνται εντάσεις .

Μην ξεχνάμε ότι πολλά ζευγάρια ζούνε και αναπτύσουν το αίσθημα της αγάπης μέσα από την ένταση .
Έτσι την θέλουν να υπάρχει και σίγουρα δεν τους ενοχλεί γιατί έχουν βρει και τον αντίστοιχο σύντροφό .

Κάθε σχέση ,κάθε γάμος έχει και αυτός τον δικό του κώδικα επικοινωνίας που σίγουρα δεν μπορεί να τον αντιγράψει ο οποιοσδήποτε και να είναι σίγουρος ότι θα πετύχει στο θέμα αγάπη .


Εγώ πιστευω στη θεωρία καλά τα λέμε και συμφωνουμε όλοι το θέμα είναι στη πραξη τι γίνεται. Ναι όλοι συμφωνουν για αμοιβαίο σεβασμό και κατανόηση αλλά το τι τελικά είναι κατανόηση μπορεί στο μυαλό του καθενός να είναι διαφορετική έννοια.
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Η αγάπη είναι μία, αλλά εκδηλώνεται σε πολλές μορφές. Και με αφορμή το σχόλιό σου παραθέτω ένα κείμενο που μου αρέσει πολύ και το θεωρώ πετυχημένη ανάλυση του έρωτα..:inlove:


"Η ελληνική μυθολογία -πάντα ευφυής και ευφάνταστη, όσο και ασύγκριτα καίρια- οταν αναφέρεται στον συμβολισμό του έρωτα χρησιμοποιει διττές υποστάσεις. Ο ξανθός φτερωτός θεός Έρωτας, καρπός της Αφροδίτης και του Άρη, ζωοποιεί τον πόθο του έρωτα στην ψυχή του ανθρώπου. Τον θρέφει με τη μουσική της λύρας που κρατά στα χέρια και τον ανυψώνει σε ουράνιες σφαίρες ανείπωτης χαράς και πληρότητας, χωρίς τέλος, διάρκεια, χρόνο και όλα τα περιοριστικά συναφή. Ο δίδυμος αδελφός του, ο μελαχρινός Αντέρωτας, πυροδοτεί το πάθος του έρωτα, ανοίγοντας με τα βέλη του βαθιές λαβωματιές. Δεν ησυχάζει παρά μόνο αν δει το θύμα του να υποφέρει και να συντρίβεται, να εξουσιάζεται και να ελέγχεται κυριαρχικά απο το πάθος και να χάνει εαυτόν στον παραλογισμό μιας εμμονικής μάταιης "αυτοαναζήτησης" που όσο εύκολα πυροδοτείται, τόσο εύκολα σβήνει και ακόμα πιο εύκολα χάνεται διαπαντός, όταν ήδη έχεις καταδιώξει εαυτόν στη βύθιση του.
Ο Έρωτας, ως σύμβολο της απόλυτης χαράς, κρατά στα χέρια του τον ίδιο τον συμβολισμό της Αρμονίας, τη Λύρα. Στην γαλήνια όψη και το νωχελικό του παίξιμο, μοιάζει να ανασταίνει με κάθε παλλόμενη χορδή της Λύρας του, όλες τις μεγάλες και λαμπερές ιδέες, όλες τις αξίες, ιδανικές και απρόσιτες, όλα τα οράματα...

Ο Αντέρωτας, κεραυνοβόλος, δηλητηριώδης, εκδικητικός, στρέφει άκαμπτα τα βέλη του στον στόχο. Δεν πάλλονται εδω χορδές μουσικής, αλλά φλέβες από το αγριεμένο αίμα. Μοναδικός του στόχος να σκοτώσει την ψυχή στον υποτιθέμενο βωμό του αγαπώμενου "άλλου". Να καθηλώσει τον εαυτό στην πλήρη υποταγή για χάρη μιας υποτιθέμενης αφοσίωσης. Όλα υποτιθέμενα στον Αντέρωτα. Όλα αυταπάτες και οφθαλμαπάτες. Ώσπου ο λαβωμένος στη δίνη του υποτιθέμενου έρωτα, να αναζητά ασυνείδητα στον "άλλον" τον εαυτό, την ίδια στιγμή που τον κομματιάζει. Αληθινό μαρτύριο του Συσίφου. Να αναζητά, μάταια πια, το δώρο που θα μπορούσε να του προσφερει ο Έρωτας, το αληθινό δώρο του αληθινού Έρωτα. Τον εαυτό ολόκληρο και όχι λαβωμένο από βέλη και πληγές, ούτε ως άλλο μισό. Τον εαυτό όρθιο και ελευθερο.

Ενα τόσο αρμόνικο στη δυσαρμονία του δίδυμο θεών δεν θα μπορούσε, στην Ελληνική Μυθολογία, παρά να προέλθει απο μία αντίστοιχα διττή υπόσταση. Ο Έρως και ο Αντέρως, τα δύο αδέλφια που εικονίζονται σε μία αέναη πάλη πάνω απο την καρδιά ενός ανθρώπου, δεν ειναι απλώς αντίθετοι, ταιριάζοντας σε αντιστοιχία με τις φύσεις της Αφροδίτης και του Άρη. Είναι αντίθετοι, ταιριάζοντας με τις αντίθετες φύσεις της ίδιας της μάνας τους της Αφροδίτης. Δύο είναι οι υποστάσεις που ο μύθος της απέδωσε: η Ουράνια Αφροδίτη και η Πάνδημος. Κι αν η Ουράνια, με λόγο προφανη θα μπορούσε να ζωογονεί την υπόσταση του ξανθού Έρωτα, δεν ειναι το ίδιο προφανής, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο, ο συμβολισμός της εικόνας της. Ως πάνοπλη πολεμίστρια στέκει αγέρωχα, με παράστημα όμοιο του Άρη. Αυτή η ίδια που κυοφόρησε τον ξανθό Έρωτα για να αρπάζει το νου και την ψυχή του ανθρώπου σε σφαίρες ουράνιες παίζοντας τη Λύρα του. Κι αν ο συμβολισμός δεν ειναι πλέον, σε εποχές σαν και αυτές, προφανής ειναι γιατι συνηθίσαμε το ιδανικό και το ωραίο, την αξία και το υψηλό να τα συνταιριάζουμε με νωθρότητα και αβρότητα της μορφής ή με ανώδυνες και συχνά ακατανόητες φιλοσοφίες. Συνήθησαμε τον Έρωτα να τον αποκαλούμε πάθος και δύναμη και να αναζητάμε επιθετικούς προσδιορισμούς, όπως "ουράνιος", "θεϊκός", "αληθινός" για να τον επανανοηματοδοτήσουμε, επαναφέροντας την αρχέγονη ουσία του. Ο Έρωτας όμως πάντα και εξ αρχής γεννήθηκε θεϊκόςκαι φυσίζωος. Κι αυτό ηταν το (προφανές) αρχικό του νόημα. Αλλιώς δεν ήταν Έρωτας. Τον Έρωτα πάντα μια ουράνια πολεμική δύναμη συγκρατεί, για να μπορει να τον οδηγεί ψηλά και να ανασαίνει. Μια Ουράνια πολεμίστρια Αφροδίτη και όχι μία Πάνδημος ενδοτική που κολακεύει και εκπληρώνει τις ασύγκράτητες επιθυμίες του όχλου. Έρωτας που δεν εξυψώνει απο τη γη, σε κάθε έξαρση και έντασή του, που δεν γίνεται ζωογόνος φλόγα δημιουργίας και ανάγκης να γίνεις καλύτερος, αλλά σε στέλνει αιμόφυρτο στο χώμα δεν είναι Έρωτας.
Δεν ηταν ποτέ Έρωτας.
Ήταν απλως Αντέρωτας.
"


Νεκταρία Καραντζή, 14/2/2016
πηγή : https://nektariakarantzi.blogspot.com/2016/02/blog-post.html?m=1
Πραγματικά πολύ ωραίο κείμενο αλλά αυτά για εμένα έχουν περάσει λόγο ηλικίας θα έλεγα 🙂
Πάω λιγάκι επί των πιο χειροπιαστων γεγονότων και όρων αυτών .

Αγάπη και έρωτας πιστεύω για τους ανθρώπους της γενιάς μου έχουν ονοματεπώνυμο και ιδιότητα .

Οποιαδήποτε μορφή αγάπης αντικατοπτρίζεται σε πρόσωπα και όχι σε ένα κείμενο ,που πραγματικά αν ψάξεις θα βρεις υπέροχες έννοιες για το τι είναι αγάπη και τι είναι έρωτας και είμαι χαρακτήρας που μου αρέσει πολύ να διαβάζω τέτοια κείμενα αλλά πλέον μόνο τα διαβάζω και δεν προσπαθώ να τα αφομοιώσω (όσο εινάι δυνατόν βέβαια να αφομοιωθούν τέτοια κείμενα 😉)
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Εγώ πιστευω στη θεωρία καλά τα λέμε και συμφωνουμε όλοι το θέμα είναι στη πραξη τι γίνεται. Ναι όλοι συμφωνουν για αμοιβαίο σεβασμό και κατανόηση αλλά το τι τελικά είναι κατανόηση μπορεί στο μυαλό του καθενός να είναι διαφορετική έννοια.
Η θεωρία στο συγκεκριμένο θέμα απέχει μίλια μακρυά από την πράξη ..

Ότι μα ότι και να πούμε μόνο περνώντας μέσα από κάτι ανάλογο καταλαβαίνεις απόλυτα τι εννοεί ο άλλος δυστηχως ή και ευτυχώς για κάποιους ....
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Lady M

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Lady M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,393 μηνύματα.
Οι αγάπες χάνονται... Σβήνουν σαν τα αστέρια... Φεύγουν σαν τα καλοκαίρια...
Μήπως με την αγάπη εννοούμε έρωτες που άλλοτε διαρκούν πολύ, άλλοτε λίγο; Άλλοτε πληγώνουν, άλλοτε τσακίζουν κι άλλοτε ανθίζουν και ομορφαίνουν;
Δεν απαντώ, απλώς αναρωτιέμαι...

Αγάπη τι δύσκολο πράγμα...
 

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,986 μηνύματα.
Η θεωρία στο συγκεκριμένο θέμα απέχει μίλια μακρυά από την πράξη ..

Ότι μα ότι και να πούμε μόνο περνώντας μέσα από κάτι ανάλογο καταλαβαίνεις απόλυτα τι εννοεί ο άλλος δυστηχως ή και ευτυχώς για κάποιους ....

Εννοειται γιατι πριν αγαπησεις έχεις θέσει κάποια όρια τα οποια μετα μπορει να τα υπερβεις... Να χαμηλωσεις τον εγωισμο σου και για χάρη της αγαπης να πεις θα κανω αλλη μια προσπαθεια.... Αυτο γινεται μονο τη στιγμη που εισαι μέσα στο χορο... τωρα σε χαλαρο mood για καφε που χεις βγει να τα πεις με τη παρέα ή το φιλο σου θα πεις μεγάλα λόγια.

Και εγω ειμαι ετσι και εγω δε κανω αυτο δε κανω εκεινο κτλπ κτλπ

Αυτο ειναι τελικά αγάπη... να ξεπεράσεις τον εγωισμο σου.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Οι αγάπες χάνονται... Σβήνουν σαν τα αστέρια... Φεύγουν σαν τα καλοκαίρια...
Μήπως με την αγάπη εννοούμε έρωτες που άλλοτε διαρκούν πολύ, άλλοτε λίγο; Άλλοτε πληγώνουν, άλλοτε τσακίζουν κι άλλοτε ανθίζουν και ομορφαίνουν;
Δεν απαντώ, απλώς αναρωτιέμαι...

Αγάπη τι δύσκολο πράγμα...

Εκανα χαχα γιατι μου θυμισες τον Πρέκα που εκανε ο Μητσιχωστας για χαβαλε στο βραδιες ποιησης !
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 890013

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
8TLWoTXtD8z2CuuBxJqFQHjw0qIp8LfQHUbe1ss9AzY.png
 

Lady M

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Lady M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,393 μηνύματα.
Εννοειται γιατι πριν αγαπησεις έχεις θέσει κάποια όρια τα οποια μετα μπορει να τα υπερβεις... Να χαμηλωσεις τον εγωισμο σου και για χάρη της αγαπης να πεις θα κανω αλλη μια προσπαθεια.... Αυτο γινεται μονο τη στιγμη που εισαι μέσα στο χορο... τωρα σε χαλαρο mood για καφε που χεις βγει να τα πεις με τη παρέα ή το φιλο σου θα πεις μεγάλα λόγια.

Και εγω ειμαι ετσι και εγω δε κανω αυτο δε κανω εκεινο κτλπ κτλπ

Αυτο ειναι τελικά αγάπη... να ξεπεράσεις τον εγωισμο σου.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:



Εκανα χαχα γιατι μου θυμισες τον Πρέκα που εκανε ο Μητσιχωστας για χαβαλε στο βραδιες ποιησης !
χαχα και πολύ καλά έκανες! κι εγω γελαω που το βλέπω! σαν απο σαπουνόπερα είναι αυτό που έγραψα! με εχουν πιάσει τα μελοδράματα παιδιά! σόρρυ! :lol: :lol:
 

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,986 μηνύματα.

soul

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η soul αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 125 μηνύματα.
Μπορούμε να ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ να δείξουμε Αγάπη; Ακόμα και στον άγνωστο ή ακόμα πιο δύσκολα ίσως σε αυτόν που δεν την αξίζει. Μπορούμε όμως να ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ να το κάνουμε;
Το να ερωτευτείς δεν το επιλέγεις. Είναι Χημεία.

Ο έρωτας προσδοκά ανταπόκριση.
Η Αγάπη όχι.
Θα συμφωνήσω εν μέρει...
Ο έρωτας όντως είναι χημεία, όπως και για πολλούς η αγάπη είναι μία νευρολογικής φύσεως κατάσταση.
(Θα προσπαθήσω να εκφράσω τη σκέψη μου μέσα από παράδειγμα....)
Ένα μωρό γεννιέται και καθώς μεγαλώνει αγαπάει τη μαμά του (οι πρώτες αντιδράσεις ανταπόκρισης είναι προς τη μαμά παρά προς τον μπαμπά.) Την αγαπάει όντως?? Τη χρειάζεται, την έχει ανάγκη για βιολογικούς και ψυχολογικούς λόγους. Όπως και να το δούμε όμως αυτή η ανάγκη είναι ο σπόρος της αγάπης. Αυτό τον σπόρο χρειάζεται η μαμά (και κατ’ επέκταση ο μπαμπάς και εν συνεχεία το περιβάλλον) να τον καλλιεργήσουν ώστε η αγάπη να διδαχτεί. Επί παραδείγματι, αν η μαμά συν-ειδητοποιήσει ότι αυτό το παιδί δεν είναι δικό της (κτητικά) και δεν το πνίγει με τον έλεγχο, αλλά σεβαστεί την προσωπικότητα που πλάθεται και με λεπτότητα καθοδηγεί κάνοντας και πίσω στον εγωισμό (όσο ανθρωπίνως εφικτό) τότε μέσα από αυτό τον σεβασμό το παιδί μαθαίνει να αγαπάει (σωστά) τη μαμά, τον εαυτό του και η αγάπη αυτή αναπτύσσεται προς τα έξω… στην φιλική αγάπη, την ερωτική και αργότερα στη γονεϊκή. Στην ευρύτερη μορφή της, προχωράει ακόμα πιο μακριά, σε συγγενική αγάπη, πατριωτική και φιλανθρωπική. Το τελευταίο (η αγάπη προς τους ανθρώπους ολους γενικά) αφορά ένα περισσότερο πνευματικό κομμάτι όπου αντιλαμβάνεται τον κόσμο ως ένα. Άρα εφόσον αποτελεί μέρος του όλου, ότι και να πράξει καλό για τον οποιοδήποτε αφορά και το ίδιο το άτομο.

Ο σπόρος (που ανεφερα πριν, μεταφορικά) είναι σημαντικός, διότι εφόσον ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του μέσω των αισθήσεων, χρειάζεται ένα ένστικτο σωματικό ώστε να κινητοποιηθεί. Αλλιώς με τι κίνητρο θα έστρεφε σε κάποιον την προσοχή ώστε να πυροδοτηθεί η αρχή της εκμάθησης της αγάπης? Η ανάγκη για αγάπη πιο απλά...

Ο έρως και ο Αντέρως (μυθολογικά) αυτό υπονοούν.. . Ότι ο Αντέρωτας (που αποκάλεσες έρωτα) προσδοκά ανταπόκριση, ενώ ο Έρωτας(που αποκάλεσες αγάπη) όχι. Η αναφορά της λέξης αγάπη δεν είναι μόνο για το ερωτικό κομμάτι αλλά αφορά όλες τις εκφάνσεις της.
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Εννοειται γιατι πριν αγαπησεις έχεις θέσει κάποια όρια τα οποια μετα μπορει να τα υπερβεις... Να χαμηλωσεις τον εγωισμο σου και για χάρη της αγαπης να πεις θα κανω αλλη μια προσπαθεια.... Αυτο γινεται μονο τη στιγμη που εισαι μέσα στο χορο... τωρα σε χαλαρο mood για καφε που χεις βγει να τα πεις με τη παρέα ή το φιλο σου θα πεις μεγάλα λόγια.

Και εγω ειμαι ετσι και εγω δε κανω αυτο δε κανω εκεινο κτλπ κτλπ

Αυτο ειναι τελικά αγάπη... να ξεπεράσεις τον εγωισμο σου.
Πως γίνεται πριν καν αγαπήσεις να θέσεις τα εκάστοτε όρια εφόσον καμία σχέση δεν μπορεί να συγκριθεί ή πατροναριστει με κάποια επόμενη ?

Πως είσαι σίγουρος ότι θέτοντας αυτά τα όρια δεν θα κάνεις λάθος εφόσον θα έχεις να κάνεις με ένα άλλον άνθρωπο και προφανώς μια άλλη προσωπικότητα, τελείως διαφορετική από την προηγούμενη μιας και με εκείνη δεν προχώρησε οπότε αποφάσισες να στραφεί αλλου ?

Μήπως αυτό είναι το μεγαλύτερο μας λάθος όταν πάμε να ξεκινήσουμε μια σχέση ?

Μήπως αυτό ενισχύει ακόμα περισσότερο τον εγωισμό μας κόντρα στην πραγματική και ουσιώδες αγάπη που αναζητούμε ?
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top