Βγήκε το ξύλο απ' τον παράδεισο;

[viki_thess]

εσύ πιστεύεις ότι μια μητέρα θα πει ότι το παιδί της ειναι κακομαθημένο? πάντα οι τρίτοι το λένε...και γιαυτούς φυσικά είναι πιο εύκολο να πουν ότι θέλει ξύλο, αφού δεν είναι αυτοί που θα το ρίξουν.

συγνωμη αλλα αν το παιδι σου ειναι κακομαθημενο κανει μπαμ...δεν θα το δεις; θα εθελοτυφλεις σε κατι τετοιο; συγνωμη αλλα εγω δεν θα το κανω... δεν θα του δωσω καν περιθωρια να γινει κακομαθημενο δλδ απ την αρχη...αν γινει παλι...ειπαμε...εχει τροπους να το βελτιωσεις χωρις ασκηση οποιασδηποτε μορφης βιας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

εσύ πιστεύεις ότι μια μητέρα θα πει ότι το παιδί της ειναι κακομαθημένο? πάντα οι τρίτοι το λένε...και γιαυτούς φυσικά είναι πιο εύκολο να πουν ότι θέλει ξύλο, αφού δεν είναι αυτοί που θα το ρίξουν.

υπονοάς κάτι?

εξαρτάται ποιος είναι ο τρίτος που το λέει για το παιδί σου
και κατά πόσο κρίνεις αν είναι καλοπροαίρετος ή όχι

έτσι νομίζω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

υπονοάς κάτι?

εξαρτάται ποιος είναι ο τρίτος που το λέει για το παιδί σου
και κατά πόσο κρίνεις αν είναι καλοπροαίρετος ή όχι

έτσι νομίζω

όχι ρε τι να υπονοάω.
και ούτε πάλι, πιστεύω, θα δώσει η μάνα βάση. για να το κάνει το παιδί κακομαθημένο, δε θα ήξερε εξαρχής...
βεβαια, αν καταλήξει να μην την συναναστρέφεται άλλη μάνα, θα το πιάσει το υπονοούμενο, αλλά θα είναι αργά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

λοιπόν εγώ δεν έχω φάει ξύλο από τους γονείς μου (ήμουν ήσυχο παιδί πάντως).
Τις ελάχιστες φορές που ήθελαν να με τιμωρήσουν μου έδιναν δυο ξυλιές στον ποπό και με μάλωναν. Δεν πονούσα, ο λόγος που έκλαιγα ήταν ότι στεναχωριόμουν που με μάλωναν. Πιστεύω λοιπόν ότι ο γονιός μπορεί με μια φωνή να επιβληθεί στο παιδί του, το ξύλο είναι απαράδεκτο

Δεν ειμαι της βίας , δε μαρεσει να την χρησημοποιω, πολλες φορες τη θεωρω σημαδι αποτυχιας.
Ομως απο την αλλη, για καποιες ηλικιες τα παιδια ειναι -σε καποια θεματα-, σαν ζωακια, δεν κατανοουν αμα δε πεσει και καμια κατραπακια. Με σωστη χρηση δεν εβλαψε ποτε κανεναν. Ισα ισα κανει και καλο.

Λίγο ξύλο χρειάζεται νομίζω.Όταν δεν καταλαβαίνεις με τα λόγια,θα καταλάβεις αλλιώς... Ειδικά αν κάνεις κάτι κακό επανειλημμένα,θέλεις γερό ξύλο πιστεύω...για πιο ασήμαντα πράγματα,λέγοντας ξύλο μη φανταστείτε κλωτσομπουνίδια ,απλά να τραβάς το μαλλί και τέτοια...
Δε θα κρατάει κακία ρε Hunter,ίσα ίσα καταλαβαίνει την-κακιά-πράξη του και στο μέλλον θα ευγνωμονεί τους γονείς του

Την παράθεση του Bill την έβαλα απλώς γιατί από έναν Slayer δεν περίμενα τίποτε λιγότερο. (Ξέρεις Μπιλ ότι το αγαπημένο συγκρότημα της οκτάχρονης κόρης μου είναι οι Slayer; )
Τις άλλες δύο παραθέσεις τις έβαλα για να οριοθετήσω ορισμένα πράγματα χωρίς να επαναλαμβάνω τα ίδια.

Ο κινέζος στρατηγός Σουν Τζου είπε: "Σοφός ηγέτης είναι αυτός που ξέρει να χρησιμοποιεί την αυστηρότητα και την επιοίκια με φωτισμένο τρόπο"

Ο ελληνικός πολιτισμός πρόσφερε στον κόσμο την έννοια "του Μέτρου".

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια διαφωνώ με τη δογματική καταδίκη κάθε μορφής βίας. Η βία είναι βασικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό που συντελεί στην επιβίωση του ανθρώπινου είδους και στη φυσική επιλογή (μέσω του ανταγωνισμού) και η πλήρης καταστολή της έχει τις συνέπειες που μπορεί κανείς να δει στην ταινία "Το Κουρδιστό Πορτοκάλι".
Επίσης έχω να επισημάνω ότι το παιδί θα βρει μπροστά του βία, όταν θα φύγει από τα χέρια μας, βία που διδάσκεται συστηματικά από την άθλια κοινωνία μας, κι έτσι θεωρώ ότι ο γονιός θα πρέπει να το προετοιμάσει να την αντιμετωπίζει. Η πλήρης άρνηση της βίας είναι σαν να αρνούμαι να κάνω εμβόλια στο παιδί μου επειδή θεωρώ ανήθικο να του βάλω παθογόνα μέσα στο αίμα του. (Τέτοια ιατρικά-χειρουργικά παραδείγματα έφερνε και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, λες να πρέπει να το κοιτάξω σε κανέναν ειδικό; )
Ένα άλλο ζήτημα είναι το εξής: Επειδή όπως είπα η βία είναι έμφυτη στον άνθρωπο, προκειμένου αυτός να επιβιώσει (στο φυσικό περιβάλλον εννοώ, ξέρετε τα ένστικτα έχουν εγχαραχτεί πολύ νωρίτερα από τη δημιουργία πολιτισμού), κάθε μωρό από τη στιγμή που γεννιέται προσπαθεί να επιβληθεί στο περιβάλλον του, ενστικτωδώς. Σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχει ένας διαρκής αγώνας επικράτησης μέσα στην οικογένεια, μη σας μπερδεύουν τα ροζ τους μαγουλάκια και οι αθώες τους φατσούλες, αυτό που ζητά κάθε μωρό είναι η εξουσία μέσα στην οικογένεια. Το να μάθει ένας νεογέννητος άνθρωπος ότι μόλις κλάψει ή κάνει ένα πείσμα οι άλλοι θα τρέξουν να τον εξυπηρετήσουν, του δημιουργεί αίσθηση ασφάλειας περί της επιβίωσής του (άγριο ένστικτο και τα μωρά δεν έχουν φραγμό στα ένστικτά τους). Έτσι τα μωρά (μιλάω για εξαιρετικά μικρές ηλικίες, ξέρω καλά τι λέω, πιστέψτε με) εξασκούν με διάφορους τρόπους βία (ψυχολογική βέβαια) πάνω στους γονείς. Αν σε αυτήν την προσπάθεια δεν βρουν σθεναρή αντίσταση, τίποτε δεν πρόκειται να πάει καλά. Αυτούς τους γονείς που έχουμε δει τα παιδιά τους να ουρλιάζουν δημοσίως και αυτοί να τα δέρνουν, τους λυπάμαι, έχουν χάσει το παιχνίδι (ένδειξη αποτυχίας λέει ο Lory).
Για να έχει αποτέλεσμα η βία, χωρίς μάλιστα να καταπατά τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα, ή αν θέλετε ο "φωτισμένος" τρόπος χρήσης της είναι ο εξής: Η βία πρέπει να είναι περισσότερο ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ παρά ουσιαστική. Η χρήση της πρέπει να είναι σπάνια, ο τρόπος άσκησής της ήρεμος, αυστηρός και αταλάντευτος και η παρουσία της να δίνει την εντύπωση ότι "το θέμα είναι σοβαρό". "Και ο Άγιος θέλει φοβέρα" λέει μια παροιμία και πιστεύω ότι είναι σοφή. Με αυτόν τον τρόπο η έννοια της βίας απλά θέτει κάποια όρια, τα οποία καλό είναι να τηρούνται ("Ο φόβος φυλάει τα έρημα). Με συγχωρήτε αλλά έχω παρατηρήσει ότι όσο αυξάνεται το ποσοστό γονιών που "δεν σηκώνουν ποτέ χέρι" τόσο αυξάνεται και το ποσοστό παιδιών χωρίς αγωγή, ευγένεια και σεβασμό.
Προσοχή, όλα αυτά τα λέω υπό την προϋπόθεση ότι δεν καταλήγουμε σε ψυχολογική βία, τρομοκρατία και καταπίεση. Η ζωή είναι μια μυητική διαδικασία και η ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη. Ο φωτισμένος δάσκαλος θέτει περιορισμούς στους μαθητές του, τους οποίους ο ίδιος μετά αποσείει, όταν αυτοί περάσουν τις δοκιμασίες τους και δείξουν έτοιμοι για την επόμενη μύηση.
Με την ελπίδα ότι δεν θα με βάλετε στο ίδιο καζάνι με το θείο Αδόλφο και τον Πατερούλη Ιωσήφ....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

αααααα μάλιστα! τώρα είπες κάτι που πολύ ήθελα να σχολιάσω!!!
ειλικρινά μπορεί να γινόμουν και καλύτερη αν δεν έτρωγα ξύλο.... δεν ξέρω!
όμως, βλέπω γύρω μου... τι συμβαίνει σήμερα
κι αυτό που βλέπω είναι ΠΟΛΛΑ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΑ παιδάκια, χωρίς ίχνος σεβασμού σε κανέναν.
Κι αν τολμήσει κανένας να τους πει μια κουβέντα παραπάνω, πετάγεται η μαμά που έχει το χαϊδεμένο της και σου λέει "ααααα για σε παρακαλώ! το δικό μου το παιδί είναι καλοαναθρεμένο!!! δεν το έχω χτυπήσει ποτέ!"
και με φτάνει στο σημείο να σκεφτώ (αυθαίρετα το ομολογώ) ναι κυρά μου δεν το χτύπησες ποτέ γιαυτό είναι σε αυτό το χάλι!

Για να καταλήξω κάπου.... νομίζω ότι όλα θέλουν ένα μέτρο...
και οι τιμωρίες και η ανέχεια κι όλα...

KE, δεν ξέρω αν ζω σε άλλο πλανήτη, πάντως το πρότυπο των γονιών στην Ελλάδα δεν νομίζω ότι είναι αυτό ακριβώς που περιγράφεις. Ναι, έχουν μαλακώσει οι νέοι γονείς, αλλά στην πλειοψηφία τους "ένα χέρι ξύλο" το ρίχνουν άμα λάχει. Εγώ βέβαια δεν μένω σε μεγάλη πόλη, οπότε ίσως αυτό να παίζει σημαντικό ρόλο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

Με την ελπίδα ότι δεν θα με βάλετε στο ίδιο καζάνι με το θείο Αδόλφο και τον Πατερούλη Ιωσήφ....

έχουν γεμίσει, τη γλύτωσες

για δώσε τώρα και ένα παράδειγμα, ακόμα και απο τα παιδάκια σου, αν έχεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Με την ελπίδα ότι δεν θα με βάλετε στο ίδιο καζάνι με το θείο Αδόλφο και τον Πατερούλη Ιωσήφ....

είπες όλα όσα προσπαθώ να πω τόση ώρα, με πιο όμορφο τρόπο, οπότε όσο αφορά εμένα, δε σε βάζω στο καζάνι που φοβάσαι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Η βία πρέπει να είναι περισσότερο ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ παρά ουσιαστική. Η χρήση της πρέπει να είναι σπάνια, ο τρόπος άσκησής της ήρεμος, αυστηρός και αταλάντευτος και η παρουσία της να δίνει την εντύπωση ότι "το θέμα είναι σοβαρό".

Παράδειγμα?

κι αυτό που βλέπω είναι ΠΟΛΛΑ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΑ παιδάκια, χωρίς ίχνος σεβασμού σε κανέναν.
Κι αν τολμήσει κανένας να τους πει μια κουβέντα παραπάνω, πετάγεται η μαμά που έχει το χαϊδεμένο της και σου λέει "ααααα για σε παρακαλώ! το δικό μου το παιδί είναι καλοαναθρεμένο!!! δεν το έχω χτυπήσει ποτέ!"

Κι από σένα θέλω παράδειγμα , γιατί εγώ περισσότερο συναντώ παιδιά παρατημένα, που ποτέ δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί τους ή παιδιά που μέσα σε παιδικές χαρές, σούπερ-μάρκετ κτλ τρώνε της χρονιάς τους επειδή είναι ανυπάκουα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Εν τω μεταξύ να παρατηρήσω ότι με το σκεπτικό ότι το παιδί αργά η γρήγορα θα γνωρίσει την βία και επομένως καλύτερα να έρθει σε επαφή μαζί της, απλά ανακυκλώνουμε τις κοινωνίες βίας. Εννοώ ότι το σκεπτικό δεν είναι να αντισταθούμε στην βία, αλλά να την συνηθίσουμε και να επιβιώσουμε δίπλα της...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Όμως κι εσύ απ' τη μεριά σου δε μας λες, γιατί θεωρείς ότι ένα παιδί όταν δεν μπορεί να ξεχωρίσει το Α από το Β, θα μπορέσει να κατανοήσει γιατί το χτυπάς...

Δεν ειπα οτι θα κατανοησει γιατι το χτυπησες. Θα λαβει ενα ερεθισμα το οποιο θα του πει οτι αυτο που εκανε δε πρεπει να το κανει. Το γιατι θα το καταλαβει αργοτερα ετσι κι αλλιως.

Lorien, ναι, υπάρχει και μια προδιάθεση για να είσαι πιο ζωηρός (διαφορετική κατασκευή του νευρικού συστήματος) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ΟΛΟΣ ο χαρακτήρας σου είναι γραμμένος στο DNA. Το περιβάλλον παίζει ακόμη τον πιο καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση της προσωπικότητας. Και δεν το λέω εγώ αυτό, αλλά οι έρευνες του κλάδου της "Ψυχολογίας της Προσωπικότητας"..

Αλλο λες αλλο λεω. Κι εγω ξερω οτι παιζει τεραστιο ρολο το περιβαλλον. Αλλα εδω δε μιλαμε να ειναι ολος ο χαρακτηρας σου στο dna, μιλαμε για 1-2 στοιχεια.

Μπορεί να γίνει όμως κατανοητή η χρησιμότητα των κανόνων αυτών. Η πλήρης διαλεύκανση μπορεί να γίνει και αργότερα, αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία.

Αυτο δεν επα κι εγω ;

Ναι, ο φόβος είναι από τα πιο χρήσιμα συναισθήματα για να επιβιώσει ένας οργανισμός. Thank God όμως λειτουργούμε σε οργανωμένες κοινωνίες και οικογενειακά συστήματα και πλέον μπορούμε να μιλάμε για διαμόρφωση συμπεριφοράς και όχι επιβίωση

Ο φοβος δε βοηθα μονο στην αμεση επιβιωση.Και δεν ειναι καθε περιπτωση διαμορφωση συμπεριφορας. Δε λεμε να δερνουμε το παιδι επειδη δε χρησημοποιει μαχαιροπηρουνο βρε συ !

Κατα τα υπολοιπα συνεχιζω να συμφωνω με Κε και Χαος , που συμφωνουν μαζι μου επειδη εγραψα πρωτος , χο,χο,χο !

.......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tirogaridaki_23]

Δεν έχει νόημα να φοβερίσεις το παιδί με μια τιμωρία που δεν πρόκειται να εφαρμόσεις. Θα έχεις εντελώς αντίθετα αποτελέσματα σε αυτή την περίπτωση.

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και εκεί ακριβώς βρίσκεται το κουμπί. Αν έχεις μια σταθερή εικόνα μπρος στο παιδί τότε έχεις πετύχει. Δυστυχώς έχω γνωρίσει μητέρα η οποία συνεχεια κλάιγεται που τα παιδιά της δε διαβάζουν, όταν όμως φωνάξει ο πατέρας και βάλει τιμωρία το κλείσιμο του υπολογιστή ή καθόλου έξοδο, μόλις ο πατερας φύγει από το σπίτι εκέινη είτε ανοίγει τον υπολογιστή είτε τα αφήνει να πάνε μια μικρή βολτα. Δεν ξέρει πόσο κακό προξενεί στον πατέρα αλλά και στα ίδια τα παιδιά. Μια τιμωρία πρέπει να ισχύει από τη στιγμή που έχει ειπωθεί, είτε το έχεις μετανιώσει(που την επέβαλλες) είτε όχι και οπωσδήποτε και από τους δύο γονείς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tirogaridaki_23]

Δεν ειπα οτι θα κατανοησει γιατι το χτυπησες. Θα λαβει ενα ερεθισμα το οποιο θα του πει οτι αυτο που εκανε δε πρεπει να το κανει. Το γιατι θα το καταλαβει αργοτερα ετσι κι αλλιως.

Δεν είναι καλύτερα να του εξηγήσεις εσύ εκείνη την ώρα με σταθερή και καθαρή φωνή ποιο ήταν το λάθος που έκανε,παρά να του δώσεις μια ξυλιά και να καταλάβει αργότερα το κακό ή να συνδέσει ότι κάθε φορά που κάνει κάποιος ΄λάθος πρέπει να τρώει ξύλο;;Γιατί δεν νομίζω να θέλει κανένας να τρώει ξύλο κάθε φοιρά που κάνει κάποιο λάθος , ούτε εσεύ ο ίδιος. Και μην πεις ότι εμείς καταλαβαίνουμε ενώ τα παιδιά όχι, γιατί σε πληροφορώ πολλές φορές επιμένουμε στην άποψή μασ ότι και να λένε οι άλλοι οπότε δείχνουμε να μην καταλαβαίνμουμε το σωστό. Επιπλέον μην υποτιμάται καθόλου τα παιδιά. Καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε και δεν είναι ψέμα. Αν έχουμε λίγη υπομονή παραπάνω και αξηγούμε αναλυτικά το κάθε τι τότε θα έχουμε την καλύτερη επικοινωνία με τα παιδιά μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Ειναι ρητορικο το ερωτημα σου ετσι;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Είναι πολύ μεγάλο θέμα για να το αναλύσεις αλλά η ουσία για μένα είναι απλή: Οποιαδήποτε μορφής βία, είτε σωματική είτε ψυχολογική, είναι για τους «γκαγκάδες» γονείς! Αν είναι να τα δέρνουν (έστω και λίγο) ή να βγάζουν τα άγχη και τις φοβίες τους, ας μην κάνουν παιδιά!

Τις απαντήσεις τις βρίσκουμε πάντα στη φύση. Πως μεγαλώνουν τα θηλαστικά ζώα τα ζωάκια τους; Όσο είναι μικρά κάνουν «σκανδαλιές» γιατί απλά εξερευνούν τον κόσμο γύρω τους. Το έχουν ανάγκη και πρέπει να αυτενεργούν. Εμείς απλά παρακολουθούμε διακριτικά και αν το παιδί ξεπεράσει το όριο που βάζουμε, φροντίζουμε να του αποσπάσουμε την προσοχή με κάτι άλλο. Τα «μη» και τα «ουέ» μόνο κακό κάνουν.

Μεγαλώνοντας τα μαθαίνουμε να σκέφτονται σωστά, κυρίως, καταθέτοντας τις δικιές μας εμπειρίες. Το δημοτικό σχολείο είναι για μένα μόνο για την κοινωνικοποίηση των παιδιών. Τη βάση της σκέψης που θα χρησιμοποιήσει στην υπόλοιπη ζωή του, την μαθαίνει το παιδί από το σπίτι.

Αυτά όμως θέλουν χρόνο. Αν δεν έχεις χρόνο για τα παιδιά, γιατί να σε αγαπήσουν ή να αισθάνονται υποχρέωση απέναντί σου; Γιατί να σε ακούσουν; Επειδή απλά και μόνο τα ταΐζεις; Όσο για το φόβο που γράφτηκε – και το πόσο καλό είναι – η φυσική αντίδραση είναι να τρομάξεις, όχι να φοβηθείς.

Αν κάνουν κάτι και θυμώσεις ΠΡΕΠΕΙ να το δείξεις! Αλλά η οργή σου, πρέπει ταυτόχρονα να είναι σαν την οργή του Θεού: Σφοδρή, ακαριαία και με ένα ουράνιο τόξο μετά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Δεν ειπα οτι θα κατανοησει γιατι το χτυπησες. Θα λαβει ενα ερεθισμα το οποιο θα του πει οτι αυτο που εκανε δε πρεπει να το κανει. Το γιατι θα το καταλαβει αργοτερα ετσι κι αλλιως.

Αυτό μου θύμισε το ..ανέκδοτο που λέει: Να χτυπάς τη γυναίκα σου τρεις φορές τη μέρα. Ακόμα κι αν δεν ξέρεις εσύ το γιατί, μη σκάς, το γνωρίζει εκείνη...

Ο φοβος δε βοηθα μονο στην αμεση επιβιωση.Και δεν ειναι καθε περιπτωση διαμορφωση συμπεριφορας. Δε λεμε να δερνουμε το παιδι επειδη δε χρησημοποιει μαχαιροπηρουνο βρε συ !

Από τις περιπτώσεις που παρέθεσα στο δεύτερο πόστ μου στα στατιστικά:

Οι λόγοι για τους οποίους χρησιμοποιείται η σωματική τιμωρία είναι όταν το
παιδί:
1. Κάνει κάτι για το οποίο το έχουν προειδοποιήσει 71.7%
2. Τσακώνεται με τα αδέλφια του 62.4%
3. Αντιμιλάει 53.3%
4. Λέει ψέματα 37.7%
5. Κάνει ζημιά στο σπίτι 27.7%
6. Χρησιμοποιεί «κακές λέξεις» 27,6%
7. Αρνείται να διαβάσει τα μαθήματά του 25,8%
8. Έχει κακή επίδοση στα μαθήματα 15,7%
9. Τσακώνεται με άλλα παιδιά 13,4%
10.Αρνείται να φάει 12,6%
11.Κακομεταχειρίζεται τα ζώα 10,0%
12.Έχει κακή συμπεριφορά στο σχολείο 8,6%
13.Βλέπει πολύ τηλεόραση 6,2%
14.Καταστρέφει ή λερώνει τα ρούχα του παίζοντας 3,0%

Σε πόσα από αυτά άραγε μια συζήτηση (όχι νουθεσία και κήρυγμα) ή έστω μια τιμωρία θα μπορούσε να έχει καλύτερα αποτελέσματα από τη σωματική βία?
Είναι άλλωστε ενδεικτικό πως ο παραπάνω πίνακας αναφέρεται σε ηλκίες άνω των 6-7!

Επίσης να προσθέσω πως δυστυχώς κάθε γονιός έχει μονάχα μια ευκαιρία να εφαρμόσει τη μία ή την άλλη μέθοδο. Με δεδομένο δε ότι ο χαρακτήρας διαμορφώνεται μέχρι τα 5 αν δεν κάνω λάθος (Monaxεεεεεεεεεε) έχεις και πολύ λίγο χρόνο να αποφασίσεις ποιός τρόπος ταιριάζει καλύτερα στο δικό σου παιδί!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Ένας ακόμη λόγος που είμαι κατά του ξύλου είναι οτι ποτέ δεν μπορείς και δεν πρέπει να είσαι σίγουρος οτι ΕΣΥ έχεις δίκιο και ο άλλος άδικο, ακόμα κι αν ο άλλος είναι το παίδι σου (και άρα πολύ μικρότερος σου). Φαντάζεσαι να το δείρεις ενώ είχε δίκιο/έλεγε την αλήθεια/δεν έκανε κάτι κακό, απλά εσύ είχες κολλήματα; Φρικτό. Το ξύλο πέρα απο υποτίμηση και άκρως μη παιδαγωγική μέθοδος είναι και ΕΠΙΒΟΛΗ της άποψης σου στο παιδί, φέρεσαι δηλαδή σαν να έχεις το αλάθητο κάτι που σίγουρα θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί (πχ να μην δέχεται την αντίθετη άποψη και το ίδιο όταν μεγαλώσει, να μην είναι διαλλακτικό). Θεώρησα καλό να το αναφέρω και αυτό μιας και δεν είδα να το ανέφερε κάποιος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tirogaridaki_23]

Θεώρησα καλό να το αναφέρω και αυτό μιας και δεν είδα να το ανέφερε κάποιος.

Εκτός αυτού θα μάθει ΄μεγαλώνοντας πως όταν κάποιος κάνει λάθος πρέπει να τιμωρείται με ξύλο. Θα μάθει να επιβάλλεται με ξύλο και να τιμωρεί με ξύλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Παιδια ΟΣΑ και να λετε, με 3 και 5 φορες που μπορει ενα παιδι να φαει καμία, δε παθαινει τιποτα.Αυτα που λετε σεις ειναι τραγικα και για πιο προχωρημενες καταστασεις. Οταν συζηταμε και εξηγουμε, να καταλαβαινομαστε. Και μεσα απο ολα αυτα, να φοβαστε και να ανησυχειτε περισσοτερο για την ψυχολογικη βια προς τα παιδια, που ειναι μακραν πιο συχνη απο την σωματικη, και με περισσοτερες επιπτωσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Lorien η παιδική ψυχούλα είναι πολύ ευαίσθητη και τη "σημαδεύουν" πολλές φορές πράγματα που στους ενήλικους φαίνονται ασήμαντα (πχ 3-5 ξυλιές).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Δεν ειπα οτι για τους ενηλικους 3-5 ξυλιες ειναι ασημαντα. Για το παιδι μιλαμε.
Ουτε φυσικα το προτεινω σε κανεναν. Η μαγκια ειναι να τα καταφερνεις χωρις να χρειαζεται κανενος ειδους βια. Αλλα μην καταστροφολογουμε κιολας αν εχει φαει καμια. Be cool.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.