Πόσο πρέπει να εργαζόμαστε για μια αξιοπρεπή διαβίωση; Πάμε προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο;

[ROM32]

ακόμα και σε ένα ιδανικό-ουτοπικό κόσμο, θα υπάρχουν κάποιες μορφές κοινωνικής εργασίας. υποτίθεται ότι θα ζεις μαζί με άλλους, δεν μπορείς να κάνεις ό,τι σου κατεβάσει η κεφάλα. και αν χρειάζεσαι κάποια κρέντιτς, για να τα εξαργυρώσεις σε κάποιες ανάγκες ή γούστα, θα πρέπει να τα έχεις κερδίσει με την αξία σου.

απλά η εργασία θα είναι προσανατολισμένη στο κοινό καλό, και όχι στα κέρδη των λίγων.

Δεν κατάλαβες, στον ουτοπικό κόσμο που ανέφερα κάνεις αυτά τα οποία σε ευχαριστούν και τα οποία δεν είναι συνδεδεμένα με την επιβίωση, έχεις βγει από την επιβίωση, την έχεις με κάποιο τρόπο πληρώσει, αυτό δεν πρόκειται βεβαια να γίνει ποτέ σε μια ελεύθερη κοινωνία στην πραγματικότητα, διότι η επιβίωση είναι που σε αναγκάζει να δουλέψεις. Η ελίτ του αρχαίου κόσμου που το ήξερε αυτό είχε δούλους για να μπορεί να εργάζεται. Πολλοί πάλι ποστευουν ότι ίσως το πετύχουμε αυτό με την τεχνολογία και τους σύγχρονους δουλους-ρομποτ, κρατώ μικρό καλαθι. Οσο όμως υπάρχει επιβίωση, θα υπάρχει και δουλειά.

Η χρησιμότητα όμως του ουτοπικού είναι για να δείχνει προς ποιον δρόμο πρέπει να προσπαθούμε να παμε, ίσως να μην το πετύχουμε 100% ποτέ να απελευθερωθούμε από την δουλειά αλλά ξέρουμε προς τα πού θα πρέπει να προσεγγίζουμε όσο είναι δυνατόν. Δεν μπορεί σε ατομικό επίπεδο να παροτρύνουμε κάποιον να κυνηγά το όνειρο του ξέροντας πως όσο πιο κοντά έρθει σε αυτό θα ευτυχήσει (να το πιάσει 100% δύσκολο αφού είναι όνειρο και εμπεριέχει εξορισμού την ουτοπία) και δεν το δεχόμαστε σε συλλογικό επίπεδο ως κοινωνία, ποια η διαφορά; Δεν μπορεί να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Οπότε, θα πρέπει να ονειρευόμαστε μια κοινωνία χωρίς δουλειά και να μην μας φοβίζει δήθεν το πλεόνασμα χρόνου.

 

[dum dum boy]

Δεν κατάλαβες, στον ουτοπικό κόσμο που ανέφερα κάνεις αυτά τα οποία σε ευχαριστούν και τα οποία δεν είναι συνδεδεμένα με την επιβίωση, έχεις βγει από την επιβίωση, την έχεις με κάποιο τρόπο πληρώσει, αυτό δεν πρόκειται βεβαια να γίνει ποτέ σε μια ελεύθερη κοινωνία στην πραγματικότητα, διότι η επιβίωση είναι που σε αναγκάζει να δουλέψεις. Η ελίτ του αρχαίου κόσμου που το ήξερε αυτό είχε δούλους για να μπορεί να εργάζεται. Πολλοί πάλι ποστευουν ότι ίσως το πετύχουμε αυτό με την τεχνολογία και τους σύγχρονους δουλους-ρομποτ, κρατώ μικρό καλαθι. Οσο όμως υπάρχει επιβίωση, θα υπάρχει και δουλειά.

Η χρησιμότητα όμως του ουτοπικού είναι για να δείχνει προς ποιον δρόμο πρέπει να προσπαθούμε να παμε, ίσως να μην το πετύχουμε 100% ποτέ να απελευθερωθούμε από την δουλειά αλλά ξέρουμε προς τα πού θα πρέπει να προσεγγίζουμε όσο είναι δυνατόν. Δεν μπορεί σε ατομικό επίπεδο να παροτρύνουμε κάποιον να κυνηγά το όνειρο του ξέροντας πως όσο πιο κοντά έρθει σε αυτό θα ευτυχήσει (να το πιάσει 100% δύσκολο αφού είναι όνειρο και εμπεριέχει εξορισμού την ουτοπία) και δεν το δεχόμαστε σε συλλογικό επίπεδο ως κοινωνία, ποια η διαφορά; Δεν μπορεί να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Οπότε, θα πρέπει να ονειρευόμαστε μια κοινωνία χωρίς δουλειά και να μην μας φοβίζει δήθεν το πλεόνασμα χρόνου.

εντάξει, αν έχεις λύσει θέματα επιβίωσης, και εργασιών δύσκολων, κουραστικών και ψυχοφθόρων, τότε θα έχεις χρόνο να κάνεις και τα γούστα σου.

οπωσδήποτε πάντως, δεν χρειάζεται αυτή η εντατικοποίηση που υπάρχει τώρα, ούτε καν η υπερπαραγωγή αγαθών.

σίγουρα πάντως, σε μια ιδανική κοινωνία, θα χρειαστούν κίνητρα για τον κόσμο, ώστε να έχει θετική συνεισφορά και αποτύπωμα σε οτιδήποτε. και εκεί είναι που απέτυχαν παρόμοιες προσπάθειες στο παρελθόν.

από την άλλη, στον καπιταλισμό είσαι σαν το γαϊδουράκι, που μια του κρεμούν ένα καρότο, μια το μαστιγώνουν, και θες-δεν θες, αποδίδεις και παράγεις, για να μην καταλήξεις άστεγος και νηστικός.

αυτό που λες στην 2η παράγραφο με βρίσκει σύμφωνο 100%. η ουτοπία είναι ο οδηγός μας. στοχεύουμε ψηλά, για να πετύχουμε έστω και λίγο πιο χαμηλά, αλλά κοντά σε αυτό που θέλουμε.

 

[ilias90]

Κατά τα άλλα εν μέρει συμφωνώ με τον Ηλία (αν και δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό σου για εργασία )

Καλά, είπαμε, δεν είμαι και ο πιο εργατικός άνθρωπος στον κόσμο. Στις περισσότερες δουλειές που έχω κάνει δεν ήθελα καν να πηγαίνω, για βιοπορισμό το έκανα ξεκάθαρα. Αυτή που είμαι τώρα -δόξα τω Θεώ- μου αρέσει και δεν έχω πρόβλημα να κάθομαι και παραπάνω.

Απλά εγώ αγαπάω την έννοια της εργασίας. Να είναι όμως κάτι που γεμίζει αυτόν που το κάνει και είμαι σίγουρος ότι οι 9/10 δεν θα είχαν πρόβλημα να δουλεύουν από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου και θα βλέπαμε ότι οι τεμπέληδες στην πραγματικότητα είναι ελάχιστοι.

Γι'αυτό ο καθένας πρέπει να βρει και τι επάγγελμα του ταιριάζει αλλά και πώς θα το κάνει. Του ταιριάζει να είναι υπάλληλος; Γουστάρει τρελά ανταγωνισμό και θέλει προαγωγές; Θέλει κάτι δικό του χωρίς να ακολουθεί εντολές άλλων; Ευτυχισμένος άνθρωπος είναι αυτός που αντιλαμβάνεται τι του ταιριάζει και τι θέλει και το ακολουθεί.

Εγώ ας πούμε είμαι πιστός στρατιώτης σε όλα στη ζωή μου, γουστάρω πάρα πολύ ιεραρχία και εξουσία (σαν έννοιες, όχι εγώ να διοικώ), βρήκα κάτι που ταιριάζει σε αυτά επαγγελματικά και είμαι καλά. Ό,τι ταιριάζει στον καθένα και με όποιον τρόπο του ταιριάζει.

 

[Dreamweaver]

οι μισθοί θα είναι μεγαλύτεροι, καθώς οι εργάτες θα είναι πιο αποδοτικοί, η αγορά θα κλιθεί να καλύψει νέες ανάγκες, και θα υπάρξει γενικότερη άνθιση.

Α μαλιστα, θα παιρνεις και παραπανω κιολας . Εγω λεω να δουλευεις 1 ωρα της εβδομαδα και να παιρνεις 1 εκατομμυριο μισθο το δευτερολοπτο

Επειδη μου το ανεφερες ειρωνικα πριν, ξερεις τι θα σου προτεινα? Γινε εργοδοτης και εφαρμοσε τα ολα αυτα, δεν χρειαζεται να ερθουν νομοι. Δειξε οτι δουλευουν, και μετα ξαναμιλαμε

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 25 Οκτωβρίου 2025

Το αν η Αμερική είναι η καρδιά του σύγχρονου κόσμου αυτό συνέβη λόγω ιστορικών και γεωγραφικών παραγόντων που τους κράτησαν μακριά από ταραχές. Δεν αναδείχθηκαν λόγω κάποιου εξέλανς που τους βοήθησε να επικρατήσουν μετά από ένα ανταγωνισμό με ισχυρό αντίπαλο. Σαφέστατα λοιπόν και έχουν αδυναμίες και αρκετές.

Ναι, προφανως δεν ειναι και κατι αλλο που

 

[Samael]

Πόσες φορές έχω ακούσει ιστορίες στα τραπέζια από 60αρηδες που "ξεκίνησαν από το μηδέν, δούλευαν 10 ώρες την ημέρα στα εργοστάσια της Γερμανίας και γύρισαν εδώ με χρήματα και άνοιξαν δικές του επιχειρήσεις".

Ο μύθος του αυτοδημιούργητου παντοδύναμου Έλληνα που πάλεψε με μόχθο σαν τον Ηρακλή και κατάφερε να νικήσει το σύστημα και πλέον απολαμβάνει σαν βετεράνος την ζωή του.

Και αλήθεια να λένε, και τι κατάλαβαν ;
Βγήκαν απο μια άσχημη θέση και αντί να δώσουν το χέρι να τραβήξουν και άλλον κόσμο δίνουν κλωτσιές να τους κρατήσουν όλους κάτω.

Ίσως και 1 στους 1000 από αυτούς να το κατάφερε και τώρα να είναι όλη μέρα στις ταβέρνες να μπεκρουλιάζει (όπως έκαναν τα Γερμανικά αφεντικά του) και να το παίζει ιστορία στον 18χρονο σερβιτόρο που πιστεύει όσα του λέει.

Κλασικά ρε'συ. Κάποιοι άνθρωποι απλώς δεν αλλάζουν. Το εξοργιστικό είναι πως υπάρχουν άλλοι που θεωρούν πως αυτοί είναι κάτι το ιδιαίτερο ενώ εκείνοι πρέπει να δουλεύουν 9 με 5 για τον βασικό αλλιώς είναι κακομαθημένοι τεμπέληδες.

Η λύση σε αυτό είναι μια φυσικά αν ο κόσμος πράγματι πρέπει να είναι έτσι.
Να γίνεις και εσύ αφεντικό και να έχεις εργαζόμενους κάτι τέτοιους πανίβλακες να ζουν για να δουλεύουν όσο εσύ κολυμπάς στο χρήμα και αυτοί να χαίρονται που τους πλουτίζεις.

 

[Piskantrila]

Χαιρετω σας! Νομιζω οτι πλεον τυραννιομαστε, κανουμε χιλιες δυο δουλειες και οικονομικα παμε προς το χειροτερο. Λεγεται οτι φταιει ο πολεμος στην Ουκρανια και γι αυτο η ακριβεια εφτασε ως τον Θεο. Είμαστε παντως στην Ελλαδα οι πιο φτωχοι σε σχεση με τα υπολοιπα κρατη στην Ευρωπη. Προσωπικα, ελπιζω να αλλαξει κατι στο εγγυς μελλον, αλλα παλι δεν ειμαι σιγουρη...

 

[parafernalia]

Κάτι συνέβει σήμερα στον Sklaveniti μετά το πρόστιμο, η εκδίκηση των τιμών! Quaker βρώμης από 1.43, πήγε ξαφνικά στα 2.15! Tα μακαρόνια bio που έπαιρνα από 1.90 στα 2.60! Δεν γίνεται να ανεβαίνουν έτσι οι τιμές μπαμ μπαμ... Τι μας ξημερώνει;

Σε λίγο και 13 ώρες δουλειάς δεν θα φτάνουν.

 

[ROM32]

Ωραίο βίντεο!

 

[Aura]

Γινε εργοδοτης και εφαρμοσε τα ολα αυτα, δεν χρειαζεται να ερθουν νομοι. Δειξε οτι δουλευουν, και μετα ξαναμιλαμε

Αν εσύ βέβαια αντί να επενδύσεις σε πιο γρήγορες μηχανές πχ σε ένα εργοστάσιο τα δίνεις στους εργάτες θα σε φάει ο ανταγωνισμός, οπότε μόνο για νόμο το βλέπω που θα σε προστατέψει κατά μια έννοια από αυτό

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Κυριακή στις 00:33

Είναι η γνωστή νοοτροπία δούλεψε σκληρά να πας ψηλά.

Είναι και κάπου αλήθεια ομως, ότι ένας που δουλεύει και ας μην είναι η ιδανική δουλειά, ο ιδανικός μισθός, το ιδανικό ωράριο ποντάρει για κάτι καλύτερο από το να κάθεται άνεργος . Η τουλάχιστον αυτό βλέπεις γύρω, θα σου πει ο προϊστάμενος ότι δούλευε με το βασικό, ο άλλος που δούλευε 12 ώρες , ο παράλλος που έκανε δυο ώρες να φτάσει στη δουλειά του.

 

[rafaela11]

Απλά εγώ αγαπάω την έννοια της εργασίας. Να είναι όμως κάτι που γεμίζει αυτόν που το κάνει και είμαι σίγουρος ότι οι 9/10 δεν θα είχαν πρόβλημα να δουλεύουν από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου και θα βλέπαμε ότι οι τεμπέληδες στην πραγματικότητα είναι ελάχιστοι.

Συμφωνώ απόλυτα ! Η έννοια της εργασίας σαν έννοια είναι απόλυτα υγιής και δηλώνει και ένα μέρος σκοπού της ύπαρξης μας. Την έννοια της προσφοράς για ένα καλύτερο αποτέλεσμα στην κοινωνία !

απλά δυστυχώς πάλι λόγω κακής οικονομίας και εξέλιξης δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι τα όνειρα τους (πέρα φυσικά από τις κακές συνθήκες, τους κακούς μισθούς και τους κακούς εργοδότες)
Για αυτό και η εργασία θεωρείται κάτι κουραστικό και δύσκολο κτλ κτλ κτλ

Πόσο ωραίο θα ήταν όμως να δουλεύαμε όλοι σε αυτό που αγαπάμε πλήρως και δεν καταλαβαίναμε πως περνάει η ώρα.
Με αξιοπρεπής μισθούς και περιβάλλον

αλλά αυτά είναι ουτοπικά πράγματα για τη χώρα μας, δυστυχώς…

 

[adams33]

Σε μία Ευρώπη όπου τα εργασιακά πάνε προς το χειρότερο και έρχεται κύμα λιτότητας κάτι τέτοια μόνο ως προεκλογικές φανφάρες μπορούν να ακουστούν.

Μόνο φανφάρες...
15 μέρες Γερμανία μετά από αρκετό καιρό για δουλεια ...

Χρόνια δούλευαν μόνο και δεν ζούσαν...τώρα το κακό έχει παραγίνει με τους μετανάστες και εκεί...

Απελπισία και θλίψη...Οι καλοί μισθοί μόνο σε ανθρώπους που φυτοζωουν ...Δουλειά όλη μέρα και σπίτι...
Δουλεύουν για να καταφέρουν να πάνε 15 μέρες κάπου ένα ταξίδι και αυτό το ονομάζουν ζωή...

Κάθε φορά που ξαναγύρναω σε μια ευρωπαϊκή χώρα ολοένα και περισσότερο ευγνώμων αισθάνομαι για την χώρα μας ..
Μπορεί να δουλεύουμε και εδώ αλλά τουλάχιστον ζούμε!

Τόσο μιζέρια και καταηλιψη στα πρόσωπα τους δεν έχω ξαναδεί...άτιμος λαός..

 

[dum dum boy]

Μπορεί να δουλεύουμε και εδώ αλλά τουλάχιστον ζούμε!

ναι, ζούμε και επίσημα στον πάτο της Ευρώπης.

 

[adams33]

ναι, ζούμε και επίσημα στον πάτο της Ευρώπης.

Προσωπική επιλογή του καθενός εφόσον ότι δεν μου αρέσει το αλλάζω και δεν μιζεριαζω μέσα σε αυτό...

 

[dum dum boy]

Προσωπική επιλογή του καθενός εφόσον ότι δεν μου αρέσει το αλλάζω και δεν μιζεριαζω μέσα σε αυτό...

 

[Samael]

Είναι και κάπου αλήθεια ομως, ότι ένας που δουλεύει και ας μην είναι η ιδανική δουλειά, ο ιδανικός μισθός, το ιδανικό ωράριο ποντάρει για κάτι καλύτερο από το να κάθεται άνεργος.

Πότε είναι αλήθεια όμως ;
Όταν δουλεύεις στην δική σου επιχείρηση κυρίως.
Εαν δουλεύεις στον ταβερνιάρη ας πούμε μακροπρόθεσμα η σκληρή δουλειά δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι στην κατάσταση σου. Σερβιτόρος θα συνεχίσεις να είσαι γιατί δεν θα έχεις χρόνο ούτε για upskilling, ούτε για σπουδές, ούτε για μετεκπαιδεύσεις ούτε για να ζείς γενικότερα.

Με πολύ κόπο θα βγάλεις χρήμα αλλά την χρονική στιγμή που θα έχεις συγκεντρώσει αρκετό κεφάλαιο θα είσαι πολύ μεγάλος ηλικιακά και εξαντλημένος για να κάνεις το οτιδήποτε. Οι περιουσίες γίνονται με κόπο αρχικά αλλά με τρόπο στην συνέχεια. Γενικότερα η σκληρή δουλειά απο μόνη της δεν αποδίδει, πρέπει να ξέρεις που να την εστιάσεις.

 

[adams33]

Η σκληρή δουλειά θέλει σωστή επένδυση.
Αν περιμένεις από το μεροκάματο να κάνεις περιουσία μάλλον κάτι λάθος πάει.

Έπειτα όταν μιλάμε για επιχείρηση μιλάμε για επένδυση ..
Εκεί μετά πας εκτός από κεφάλαιο σε πρόγραμμα-επενδυτικά κεφάλαια....

 

[dum dum boy]

Η σκληρή δουλειά θέλει σωστή επένδυση.
Αν περιμένεις από το μεροκάματο να κάνεις περιουσία μάλλον κάτι λάθος πάει.

Έπειτα όταν μιλάμε για επιχείρηση μιλάμε για επένδυση ..
Εκεί μετά πας εκτός από κεφάλαιο σε πρόγραμμα-επενδυτικά κεφάλαια....

τσιμπολογάς κάνα ΕΣΠΑ, κάνα επενδυτικό Μαργαρίτα;

 

[Samael]

ναι, ζούμε και επίσημα στον πάτο της Ευρώπης.

Η καλύτερη λύση είναι μόλις πάρεις κάποια εμπειρία απο τον βάλτο εδώ να φύγεις έξω γενικά.
Ακόμα και ανειδίκευτοι βγάζουν σε άλλες χώρες σε ένα εξάμηνο ο,τι δεν θα έβγαζαν στην Ελλάδα σε 2 χρόνια δουλειάς.

Και άσε τους υπόλοιπους να μείνουν εδώ και να λένε σαν κακομοίρηδες στον κάθε πολιτικό και ευχαριστώ που τους ανακοινώνει κάθε χρόνο στην ΔΕΘ πως παρόλλο που τους κλέβει 1000, θα τους επιστρέψει τελικά 1. Σωστό ή λάθος δεν ξέρω, εκείνοι ξέρουν εαν αξίζει για να μπορούν να λένε περήφανα πως "λιώνουν στην δουλειά".

Η σκληρή δουλειά θέλει σωστή επένδυση.
Αν περιμένεις από το μεροκάματο να κάνεις περιουσία μάλλον κάτι λάθος πάει.

Έπειτα όταν μιλάμε για επιχείρηση μιλάμε για επένδυση ..
Εκεί μετά πας εκτός από κεφάλαιο σε πρόγραμμα-επενδυτικά κεφάλαια....

Η σκληρή δουλειά είναι καλή όταν έχει πλάνο απο πίσω. Ειδάλλως δεν έχει νόημα.
Ο κάθε δρόμος έχει τα + και τα - του. Ανάλογα τι είναι βιώσιμο για τον καθένα, διαλέγει και παίρνει.

 

[adams33]

Η σκληρή δουλειά είναι καλή όταν έχει πλάνο απο πίσω. Ειδάλλως δεν έχει νόημα.
Ο κάθε δρόμος έχει τα + και τα - του. Ανάλογα τι είναι βιώσιμο για τον καθένα, διαλέγει και παίρνει.

Επενδυτικό πλάνο και δεν μιλάω να πάρω ακριβο αυτοκίνητο ,μηχανάκι, σπίτι ή να πάω πολυτελείς διακοπές

Σε εμάς κάποτε εποχές 1990 οταν έδιναν λεφτά η αλόγιστη σπατάλη πήγε σύννεφο..
Σήμερα οι 50 plus κλαίγονται και αυτοί και τα παιδιά τους...
Οι μεγάλοι γιατί δεν επένδυσαν και τα παιδιά τους γιατί δεν θα βρουν ...και όλο αυτό το ονομάζουν αλλιώς..Η γνωστή καραμέλα...

 

[Samael]

Επενδυτικό πλάνο και δεν μιλάω να πάρω ακριβο αυτοκίνητο ,μηχανάκι, σπίτι ή να πάω πολυτελείς διακοπές
Σε εμάς κάποτε εποχές 1990 οταν έδιναν λεφτά η αλόγιστη σπατάλη πήγε σύννεφο..
Σήμερα οι 50 plus κλαίγονται και αυτοί και τα παιδιά τους...
Οι μεγάλοι γιατί δεν επένδυσαν και τα παιδιά τους γιατί δεν θα βρουν ...και όλο αυτό το ονομάζουν αλλιώς..Η γνωστή καραμέλα...

Απο την στιγμή που δεν θα επωφεληθείς οικονομικά απο τα παραπάνω δεν αποτελούν επενδύσεις.
Ίσως ο καθένας στο μυαλό του να τα θεωρεί επενδύσεις για τον ίδιο μεν, αλλά γενικά δεν είναι εαν πρόκειται να πάρεις ένα σπίτι ας πούμε για να μένεις εσύ ο ίδιος μέσα.

Ο Έλληνας ποτέ δεν είχε δυστυχώς οικονομική παιδεία γιατί σαν λαός είμαστε της λογικής ο,τι φάμε, ο,τι πιούμε, και ο,τι αρπάξει ο κώλος μας. Άντε να πάρουν κανά ξυστό και ως εκεί.