Έχετε κάνει ποτέ σχέση με κάποιον/α που γνωρίσατε από το internet;

[fortheloveofshizaya]

Ε αυτή είναι η λογική τέτοιων εφαρμογών. Να γίνει η πρώτη γνωριμία που υπό φυσιολογικές συνθήκες κάποιες φορές δεν είναι και εύκολο. Αν για παράδειγμα κάποιος ή κάποια δεν έχουν κύκλο γνωριμιών, ή λόγω εργασίας ή συνθηκών ζωής δεν μπορούν να γνωρίσουν νέο κόσμο ή ο τρόπος που οι άνθρωποι γνωρίζονται σήμερα δεν είναι τόσο απλός, δεν έχουν δικαίωμα και αυτοί να μπορέσουν κάπως να κάνουν μια γνωριμία;

Εγω πιο πολύ αναφερόμουν σε ένα φαινόμενο που βλέπω, μια παραλλαγή το online dating, όπου η σχέση μένει εντελώς εξαποστασεως. Σε αυτό τα όρια ξεφεύγουν απο την Ελλάδα και εχω δεκ γνωστούς που κάνουν σχέση με άτομα απο το εξωτερικό κτλ. Φυσικά και οι εφαρμογές δεν ειναι κακες απο μόνες τους και όντως βοηθάνε πολλούς στο κομμάτι της κοινωνικοποιησης, απλώς για να θες να υπάρξει μια βαθιά σχέση (είτε φιλική είτε ρομαντική) πρεπει κάποια στιγμή να βγει απο την οθόνη το όλο πράγμα.

 

[camil]

Και εμένα πολλές φορές όταν με γνωρίζουν με ρωτάνε τι δουλειά κάνω αλλά δεν το παρεξηγώ, είναι ένας τρόπος να πιάσουν κουβέντα και να μάθουν για μένα.

 

[Himela]

Πράγματι, τί το κακό υπάρχει στο να γνωρίσεις κάποιον και να τον ρωτήσεις τί δουλειά κάνει;

 

[rafaela11]

Πράγματι, τί το κακό υπάρχει στο να γνωρίσεις κάποιον και να τον ρωτήσεις τί δουλειά κάνει;

Κανένα, αλλά πλέον όλα είναι παρεξηγήσιμα.
Μετά αναρωτιούνται γιατί μένουν μόνοι

 

[Εριφύλη]

Όλοι αυτοί που κράζουν τις εφαρμογές ειναι γιατί κάποτε υπήρξαν και έφαγαν και από εκεί πόρτα

Όχι απλά δεν είμαστε 15χρονα που ψάχνουν διαδικτυακό γκόμενο

Πίσω από το πληκτρολόγιο πολλά λέγονται. Αν δεν τον ξέρεις τον άλλον από κοντά, δεεν

 

[giannhs2001]

Πως γνωριστήκατε μαμά και μπαμπά;

Είχε το λιγότερο κριπι προφίλ στο τίντερ παιδί μου

Είχε το λιγότερο χαζοφασαίικο προφίλ παιδί μου

 

[adams33]

Όχι απλά δεν είμαστε 15χρονα που ψάχνουν διαδικτυακό γκόμενο

Πίσω από το πληκτρολόγιο πολλά λέγονται. Αν δεν τον ξέρεις τον άλλον από κοντά, δεεν

Ψαχνουν και μεγαλύτερες ηλικίες

Ότι έχει ξεμείνει δηλαδή ή όποιος έχει διαφορετικές προτιμήσεις!

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Κυριακή στις 17:17

Κανένα, αλλά πλέον όλα είναι παρεξηγήσιμα.
Μετά αναρωτιούνται γιατί μένουν μόνοι

Υπάρχει μια γνωστή στα σοσιαλ που το έχει βάλει στα red flag...

Αντιλαμβάνεσαι δηλαδή τι επιρροή έχουν...

 

[Jack of Spades]

Γιατί όλα πρέπει να τα βλέπουμε τόσο "περίεργα" ή να λειτουργούμε με μια προκατάληψη επειδή 2-3 περιπτώσεις δεν ήταν καλές;

Γιατί αυτό είναι πολύ πιο εύκολο και βολικό γι' αυτά τα άτομα από την αυτοκριτική και την ανάληψη των (όποιων) ευθυνών τους...

Και εμένα πολλές φορές όταν με γνωρίζουν με ρωτάνε τι δουλειά κάνω αλλά δεν το παρεξηγώ, είναι ένας τρόπος να πιάσουν κουβέντα και να μάθουν για μένα.

Πράγματι, τί το κακό υπάρχει στο να γνωρίσεις κάποιον και να τον ρωτήσεις τί δουλειά κάνει;

Κανένα, αλλά πλέον όλα είναι παρεξηγήσιμα.

Έχει γίνει «κακό» γιατί οι περισσότεροι άντρες (στην Ελλάδα τουλάχιστον) το κάνουν ρομποτικά σα να παίρνουν από τη γυναίκα συνέντευξη...κι όταν αυτό συμβαίνει συχνά σε κάποια (είσαι δηλαδή γυναίκα που σε προσεγγίζουν συχνά άντρες και σου πιάνουν συχνά την κουβέντα μ' αυτό τον τρόπο κι αυτή τη θεματολογία) λογικό είναι να της προκαλεί αρνητικά συναισθήματα!
Εγώ αν ήμουν γυναίκα και μου 'ρχόταν για πολλοστή φορά ένας ΜΗ χαρισματικός άντρας να μου παπαγαλίσει με το τρακαρισμένο μαλακοϋφάκι του «που δουλεύεις;», «τι σπούδασες;» κ.λπ. αμέσως μετά το opener του (που κι αυτό για τον π@@τσο θα ήταν πιθανότατα, αλλά εκεί λες δε γ@μιέται ας του δώσω μια ευκαιρία) παίζει και να τον διαολόστελνα επιτόπου!

 

[rafaela11]

Γιατί αυτό είναι πολύ πιο εύκολο και βολικό γι' αυτά τα άτομα από την αυτοκριτική και την ανάληψη των (όποιων) ευθυνών τους...



Έχει γίνει «κακό» γιατί οι περισσότεροι άντρες (στην Ελλάδα τουλάχιστον) το κάνουν ρομποτικά σα να παίρνουν από τη γυναίκα συνέντευξη...κι όταν αυτό συμβαίνει συχνά σε κάποια (είσαι δηλαδή γυναίκα που σε προσεγγίζουν συχνά άντρες και σου πιάνουν συχνά την κουβέντα μ' αυτό τον τρόπο κι αυτή τη θεματολογία) λογικό είναι να της προκαλεί αρνητικά συναισθήματα!
Εγώ αν ήμουν γυναίκα και μου 'ρχόταν για πολλοστή φορά ένας ΜΗ χαρισματικός άντρας να μου παπαγαλίσει με το τρακαρισμένο μαλακοϋφάκι του «που δουλεύεις;», «τι σπούδασες;» κ.λπ. αμέσως μετά το opener του (που κι αυτό για τον π@@τσο θα ήταν πιθανότατα, αλλά εκεί λες δε γ@μιέται ας του δώσω μια ευκαιρία) παίζει και να τον διαολόστελνα επιτόπου!

Ναι αλλά το θέμα δεν είναι η ερώτηση αλλά ότι η προσέγγιση δεν είναι καλή και ότι στη ρίζα του θέματος, δεν γουστάρεις τον άλλον.

αναλύσεις για να πούμε ότι κάτι είπαμε

αν ο άλλος σου κάνει το κλικ, ό,τι βλακεία και να σου πει θα χαμογελάσεις σαν το χαζοχαρούμενο.
Η ερώτηση αυτή κάποια στιγμή θα έρθει όπως και να έχει, και μια ερώτηση θα είναι χαζή όποιος αδιάφορος και να έρθει. Ακόμα και τι κάνεις να σου πει, σπαστικό θα σου φανεί.
Πάμε παρακάτω

επίσης προφανώς η πρώτη ερώτηση δεν θα είναι αυτή. Κανείς δεν θα έρθει και πριν σου πει γεια θα πει ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙΣ
αλλά σίγουρα θα είναι στις πρώτες 5-10 ρωτήσεις. Μόνο από το γεια έχεις ήδη καταλάβει αν ο άλλος σου κάνει κλικ, δεν θέλει και πολύ

 

[Valder]

Πράγματι, τί το κακό υπάρχει στο να γνωρίσεις κάποιον και να τον ρωτήσεις τί δουλειά κάνει;

Προσωπικά μιλώντας, έχω πολλούς λόγους για να το θεωρώ κακό ως πρώτη ερώτηση ή έστω από τις πολύ πρώτες. Και ναι, η τοποθετηση και ο χρόνος και ο τρόπος που το ρωτάς είναι που παίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο.

Δεν ειναι κακο καποια στιγμή στη ροη του λογου ύστερα να ρωτησεις με τροπο "με τι ασχολείσαι", αλλά το εξ αρχής τι δουλεια κανεις ειναι "τικάρω κουτάκια".

Ο πρώτος λογος και ο υποκειμενικός εξ όλων, είναι ότι δεν "δουλευω". Δεν δουλεύω ρε παιδάκι μου και δε γουστάρω να συζητήσω για κατι για το οποίο δεν μπορώ να ανταποκριθώ στη συζήτηση. Εσυ θα μου πεις για την εταιρία σου, τους συναδέλφους σου, μια κακή εμπειρία στην ημέρα σου, και αντε οκ να το κανεις μια δυο πέντε φορές. Αμα η εστίασή σου ειναι πρωτίστως "η δουλειά" πως θα απαντήσω εγω που δεν είμαι στην ίδια φάση;

Ασε που θα με κάνεις να νιώσω και σκατά, με την εννοια οτι με σκαναρεις με αυτό ως βασικό σου κριτήριο και όχι για όλα τα υπόλοιπα που είμαι ως άνθρωπος. Και ναι, αυτό με πειράζει, και δε θέλω επαφή με τετοια άτομα.

Ο δεύτερος και ο πιο αντικειμενικός, είναι ο εξής: Καταλαβαίνω οτι για πολλούς η δουλειά είναι η ζωή τους. Καλά να είστε, να ζείτε για να δουλεύετε και να περηφανεύεστε και πόσο εργατικοί είστε και ότι τέλος πάντων σας δίνει χαρά. Ε, δεν είναι ομως η ίδια προτεραιότητα για εμάς οταν γνωρίζουμε ενα άτομο.

Γνωρίζω μια κοπέλα, είναι νυχού, η άλλη ειναι καθαρίστρια σε σχολείο, και η άλλη ειναι λογίστρια σαν εμένα αλλά το ασκεί, ε δε με νοιάζει ρε φίλε. Δε σε γνωρίζω για το πρεστίζ. Δε με νοιάζει πόσα βγάζεις, δε με νοιάζουν οι τίτλοι, μπράβο σου για όσα κατόρθωσες και το οτι εισαι μορφωμένη, δικά σου τα λεφτά να τα κάνεις ότι θέλεις.

Και αντε με τη λογίστρια λογω κοινού αντικειμένου, είχα πολλά να πω. Αλλά και πάλι δεν θέλησα. Μιλάγαμε για τους σεισμούς, για το τσάι και τις γεύσεις του, για το τι ταξίδια θέλουμε να κάνουμε, για τις ανησυχίες και τα όνειρά μας. Δεν καθήσαμε να παίρνουμε συνέντευξη ο ένας στον άλλο να τικάρουμε κουτάκια.

Παλια οταν γνωριζα κοπέλες που εργάζονταν, για να πω κι εγω κατι να μη ντραπώ, έλεγα "ειμαι χρηματιστης" (αλήθεια ειναι, το χω σπουδάσει και το εχω εξασκήσει εκτός επαγγελματικής ιδιότητας αλλιώς, επενδύσεις, κρύπτο πρόσφατα κλπ) και έπρεπε μονίμως να το διανθίζω κάπως για να μη φωνάζει άνεργος η φάση. Γιατί δεν είναι ωραίο, κακά τα ψέμματα.

Ε γυρισα σε μια και της είπα πρόσφατα "Εχω πλάνα να φυγω απο τη χώρα και προς το παρόν φτιαχνω την υγεία μου και θα ψάξω μετά κατι remote για να μην κανω αποστάσεις, δόξα τω Θεω είμαι σε μια κατάσταση που μου επιτρέπει να μπορώ να είμαι σχετικά επιλεκτικός".

Της είπα την αλήθεια. Και ένιωσα ΑΝΑΛΑΦΡΟΣ. Και δεν με έκρινε, τουλάχιστον απέξω, απο μέσα της δεν ξερω. Αν και ειμαστε της ιδιας νοοτροπίας ακριβως (αντιδραστικό στυλ αντι-υλιστικό και anti-hustle culture) οπότε ήρθαμε και ταιριάξαμε 100%.

Τωρα αμα θα γινει κάτι, δεν ξέρω, θα βγουμε να τα πούμε αυτές τις μέρες κι απο κοντά κάπου σε κανα καφέ.

Αμα ήταν η τυπική μέση Ελληνίδα και της το λεγα αυτό, θα με είχε για σεξ μόνο και θα με έκρυβε απο τη μάνα της. Και προβληματικός στο σώμα και χωρίς ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ; Αει απο δω χρυσέ μου, πάμε γι άλλον.

Κακά τα ψέμματα, έχουν γινει σαν συνεντευξεις οι πρώτες επαφές. Ειτε ρωτάει ο άντρας τη γυναίκα, είτε το αντίστροφο.

Συγγνώμη, θα ακουστεί 100% σαν γενίκευση, αλλά το θεωρώ κουτοπόνηρο και βλαχιά την τόση εστίαση στη δουλειά, βρωμάει low class υλιστής που δεν έχει τιποτε να δειξει ως πνευματικό επίτευγμα και το ρίχνει στο "ειμαι πολυ εργατικός, δουλευω 25 ωρες το 24ωρο".

Κατάλοιπο λαών Οθωμανικής νοοτροπίας, η φιλιππινέζικης ή αφρικανικής, Φτωχά δηλαδή έθνη που το ρίχνουν στην εργατικότητα και στον δυτικό μιμητισμό των εργασιομανών των ΗΠΑ.

Εργάσου, δεν είπαμε να μην εργαστείς, και ρώτα το με εναν ωραιο τροπο στην κατάλληλη στιγμή. Αγαπάμε τους τιτλους, την ουσία, το χρήμα και χάνουμε τις μικρές χαρές της ζωής, να γνωρίζουμε τον ανθρωπο και όχι την εικόνα.

Θα μου πεις τα λες γιατί ζηλεύεις. Εντάξει οκ ζηλευω, με έπιασες.

 

[Jack of Spades]

Δεν θα κάτσεις να λύσεις τα ψυχολογικά του καθενός και να βρεις την απάντηση στο γιατί σκέφτεται οπως σκέφτεται. ΕΤΣΙ σκέφτονται πολλές. Δεν σου κάνουν. Βρες μια που να σκέφτεται οπως εσύ, μια που να σου κάνει.

Η απάντηση ούτως ή άλλως είναι απλή και προφανής, εφόσον μιλάμε για «τις περισσότερες γυναίκες» (προσωπικά θα έλεγα απλά «πολλές», δε νομίζω ότι είναι τόσο χάλια τα πράγματα σ' αυτό): ότι με το accountability δεν τα πάνε και τόσο καλά!

Ναι αλλά το θέμα δεν είναι η ερώτηση αλλά ότι η προσέγγιση δεν είναι καλή και ότι στη ρίζα του θέματος, δεν γουστάρεις τον άλλον.

Υπάρχει κάνας λόγος να γουστάρεις κάποιον που είναι τόσο άχαρος και κοινωνικά ακαλιμπράριστος;

αναλύσεις για να πούμε ότι κάτι είπαμε

Δεν είναι «ανάλυση», είναι ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα (μεταξύ πολλών άλλων) που απασχολεί τις γυναίκες που προσεγγίζονται συχνά από άντρες...

αν ο άλλος σου κάνει το κλικ, ό,τι βλακεία και να σου πει θα χαμογελάσεις σαν το χαζοχαρούμενο.

Εσύ ή οι φίλες σου ναι, κάποια άλλη που αξιολογεί έναν άντρα αυστηρά ή/και με αντικειμενικά κριτήρια όχι!

Η ερώτηση αυτή κάποια στιγμή θα έρθει όπως και να έχει, και μια ερώτηση θα είναι χαζή όποιος αδιάφορος και να έρθει. Ακόμα και τι κάνεις να σου πει, σπαστικό θα σου φανεί.
Πάμε παρακάτω

Υπάρχουν πολλοί και πολύ πιο χαρισματικοί τρόποι ν' ανοίξεις τέτοιες συζητήσεις (οι οποίοι κάτι λένε και για τον άνθρωπο που είναι σε θέση να τις κάνει πιο ενδιαφέρουσες)...

επίσης προφανώς η πρώτη ερώτηση δεν θα είναι αυτή. Κανείς δεν θα έρθει και πριν σου πει γεια θα πει ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙΣ
αλλά σίγουρα θα είναι στις πρώτες 5-10 ρωτήσεις. Μόνο από το γεια έχεις ήδη καταλάβει αν ο άλλος σου κάνει κλικ, δεν θέλει και πολύ

Πως να μου πεις ότι είσαι εκτός dating, χωρίς να μου το πεις!
Δεν έχεις ιδέα πόσοι φαινομενικά ικανοί, πετυχημένοι κοινωνικά κ.λπ. άντρες είναι απολύτως ντουγάνια κι άγαρμποι στις προσεγγίσεις τους σε γυναίκες...

 

[Πάνθηρας!]

Ντουγανι;;;;; με φώναξε κανεις ;

 

[rafaela11]

Η απάντηση ούτως ή άλλως είναι απλή και προφανής, εφόσον μιλάμε για «τις περισσότερες γυναίκες» (προσωπικά θα έλεγα απλά «πολλές», δεν είναι τόσο χάλια τα πράγματα σ' αυτό): ότι με το accountability δεν τα πάνε και τόσο καλά!

Υπάρχει κάνας λόγος να γουστάρεις κάποιον που είναι τόσο άχαρος και κοινωνικά ακαλιμπράριστος;

Δεν είναι «ανάλυση», είναι ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα (μεταξύ πολλών άλλων) που απασχολεί τις γυναίκες που προσεγγίζονται συχνά από άντρες...

Εσύ ή οι φίλες σου ναι, κάποια άλλη που αξιολογεί έναν άντρα αυστηρά ή/και με αντικειμενικά κριτήρια όχι!

Υπάρχουν πολλοί και πολύ πιο χαρισματικοί τρόποι ν' ανοίξεις τέτοια θέματα συζήτησης (οι οποίοι κάτι λένε και για τον άνθρωπο που είναι σε θέση να τις κάνει πιο ενδιαφέρουσες)...

Πως να μου πεις ότι είσαι εκτός dating, χωρίς να μου το πεις!
Δεν έχεις ιδέα πόσοι φαινομενικά ικανοί, πετυχημένοι κοινωνικά κ.λπ. άντρες είναι απολύτως ντουγάνια κι άγαρμποι στις προσεγγίσεις τους σε γυναίκες...

Ξέρω, γιατί αυτά που σου είπα είναι για τη μέση γυναίκα, εγώ τα ντουγάνια τα βλέπω από μακριά και δεν με ξεγελάει κανένα θεληματικό πιγούνι

και ναι, να μαι καλα πάω για γάμο, τι να το κάνω το dating;
Οπότε, μη βγάζεις έτσι συμπεράσματα για το τι έκανα εγώ όταν έκανα dating.

και ναι ξέρω εσύ καλά χωρίσματα θα πεις σε ξέρουμε, αλλά δεν θα ασχοληθώ.

GOOD NIIIIIIGHT

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Κυριακή στις 21:24

Ντουγανι;;;;; με φώναξε κανεις ;

Γιατί ρε φίλε ;

 

[Πάνθηρας!]

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Κυριακή στις 21:24

Γιατί ρε φίλε ;

Καμιά φορά τρολαρουμε με καναν φίλο... Ένας συγκεκριμένος είναι που είναι μετρ στο είδος.

Λέω γνώρισες καμια ;;; λέει όχι ρε. Λέω γιατί ;

Ε λέει αμα δεν σε θελουνε

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Κυριακή στις 21:33

Προσωπικά μιλώντας, έχω πολλούς λόγους για να το θεωρώ κακό ως πρώτη ερώτηση ή έστω από τις πολύ πρώτες. Και ναι, η τοποθετηση και ο χρόνος και ο τρόπος που το ρωτάς είναι που παίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο.

Δεν ειναι κακο καποια στιγμή στη ροη του λογου ύστερα να ρωτησεις με τροπο "με τι ασχολείσαι", αλλά το εξ αρχής τι δουλεια κανεις ειναι "τικάρω κουτάκια".

Ο πρώτος λογος και ο υποκειμενικός εξ όλων, είναι ότι δεν "δουλευω". Δεν δουλεύω ρε παιδάκι μου και δε γουστάρω να συζητήσω για κατι για το οποίο δεν μπορώ να ανταποκριθώ στη συζήτηση. Εσυ θα μου πεις για την εταιρία σου, τους συναδέλφους σου, μια κακή εμπειρία στην ημέρα σου, και αντε οκ να το κανεις μια δυο πέντε φορές. Αμα η εστίασή σου ειναι πρωτίστως "η δουλειά" πως θα απαντήσω εγω που δεν είμαι στην ίδια φάση;

Ασε που θα με κάνεις να νιώσω και σκατά, με την εννοια οτι με σκαναρεις με αυτό ως βασικό σου κριτήριο και όχι για όλα τα υπόλοιπα που είμαι ως άνθρωπος. Και ναι, αυτό με πειράζει, και δε θέλω επαφή με τετοια άτομα.

Ο δεύτερος και ο πιο αντικειμενικός, είναι ο εξής: Καταλαβαίνω οτι για πολλούς η δουλειά είναι η ζωή τους. Καλά να είστε, να ζείτε για να δουλεύετε και να περηφανεύεστε και πόσο εργατικοί είστε και ότι τέλος πάντων σας δίνει χαρά. Ε, δεν είναι ομως η ίδια προτεραιότητα για εμάς οταν γνωρίζουμε ενα άτομο.

Γνωρίζω μια κοπέλα, είναι νυχού, η άλλη ειναι καθαρίστρια σε σχολείο, και η άλλη ειναι λογίστρια σαν εμένα αλλά το ασκεί, ε δε με νοιάζει ρε φίλε. Δε σε γνωρίζω για το πρεστίζ. Δε με νοιάζει πόσα βγάζεις, δε με νοιάζουν οι τίτλοι, μπράβο σου για όσα κατόρθωσες και το οτι εισαι μορφωμένη, δικά σου τα λεφτά να τα κάνεις ότι θέλεις.

Και αντε με τη λογίστρια λογω κοινού αντικειμένου, είχα πολλά να πω. Αλλά και πάλι δεν θέλησα. Μιλάγαμε για τους σεισμούς, για το τσάι και τις γεύσεις του, για το τι ταξίδια θέλουμε να κάνουμε, για τις ανησυχίες και τα όνειρά μας. Δεν καθήσαμε να παίρνουμε συνέντευξη ο ένας στον άλλο να τικάρουμε κουτάκια.

Παλια οταν γνωριζα κοπέλες που εργάζονταν, για να πω κι εγω κατι να μη ντραπώ, έλεγα "ειμαι χρηματιστης" (αλήθεια ειναι, το χω σπουδάσει και το εχω εξασκήσει εκτός επαγγελματικής ιδιότητας αλλιώς, επενδύσεις, κρύπτο πρόσφατα κλπ) και έπρεπε μονίμως να το διανθίζω κάπως για να μη φωνάζει άνεργος η φάση. Γιατί δεν είναι ωραίο, κακά τα ψέμματα.

Ε γυρισα σε μια και της είπα πρόσφατα "Εχω πλάνα να φυγω απο τη χώρα και προς το παρόν φτιαχνω την υγεία μου και θα ψάξω μετά κατι remote για να μην κανω αποστάσεις, δόξα τω Θεω είμαι σε μια κατάσταση που μου επιτρέπει να μπορώ να είμαι σχετικά επιλεκτικός".

Της είπα την αλήθεια. Και ένιωσα ΑΝΑΛΑΦΡΟΣ. Και δεν με έκρινε, τουλάχιστον απέξω, απο μέσα της δεν ξερω. Αν και ειμαστε της ιδιας νοοτροπίας ακριβως (αντιδραστικό στυλ αντι-υλιστικό και anti-hustle culture) οπότε ήρθαμε και ταιριάξαμε 100%.

Τωρα αμα θα γινει κάτι, δεν ξέρω, θα βγουμε να τα πούμε αυτές τις μέρες κι απο κοντά κάπου σε κανα καφέ.

Αμα ήταν η τυπική μέση Ελληνίδα και της το λεγα αυτό, θα με είχε για σεξ μόνο και θα με έκρυβε απο τη μάνα της. Και προβληματικός στο σώμα και χωρίς ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ; Αει απο δω χρυσέ μου, πάμε γι άλλον.

Κακά τα ψέμματα, έχουν γινει σαν συνεντευξεις οι πρώτες επαφές. Ειτε ρωτάει ο άντρας τη γυναίκα, είτε το αντίστροφο.

Συγγνώμη, θα ακουστεί 100% σαν γενίκευση, αλλά το θεωρώ κουτοπόνηρο και βλαχιά την τόση εστίαση στη δουλειά, βρωμάει low class υλιστής που δεν έχει τιποτε να δειξει ως πνευματικό επίτευγμα και το ρίχνει στο "ειμαι πολυ εργατικός, δουλευω 25 ωρες το 24ωρο".

Εγώ από όσο παρατηρω όσοι δουλεψανε πολυ και μπλέχτηκαν με ευθυνες κ υποχρεώσεις έφυγαν νωρίς... Βλ. Κουγιας, Βγενοπουλος κτλ

Όσοι ήταν χαλαρά κ έκαναν ότι γουσταραν κ δεν ήταν κ εργασιομανεις έζησαν τουλάχιστον ως τα 90!

Όσο για το άλλο π έγραψες ελαααα ρε γνώρισες γκομενακι;;; ωραιος.

Itsa match

Τι ηλικία ; από ιντερνετ ;

 

[Jack of Spades]

Ξέρω, γιατί αυτά που σου είπα είναι για τη μέση γυναίκα, εγώ τα ντουγάνια τα βλέπω από μακριά και δεν με ξεγελάει κανένα θεληματικό πιγούνι

Εγώ όμως προφανώς δε μιλάω για τη μέση γυναίκα...τη μέση γυναίκα άντε να την προσεγγίσει κάνας ελκυστικός άντρας π.χ. μια φορά το μήνα κι αυτό ΑΝ κυκλοφορεί αρκετά στα «σωστά» μέρη κ.λπ. (αλλιώς πολύ πιο αραιά) οπότε σιγά να μην τον τεστάρει αυτή η γυναίκα, θα κάτσει και θ' ακούσει ό,τι μ@λακία βγει απ' το στόμα του όπως κι αν βγει γιατί «αυτό έχει, αυτό θα φάω» πείθοντας τον εαυτό της ότι είναι καλή επιλογή σαν άντρας «γιατί έτσι»!

Είναι σα να έχεις μαγαζί και να κάνει ένα μήνα να μπει πελάτης, τι θα κάνεις υπ' αυτές τις συνθήκες μόλις μπει κάποιος, θα του πεις «τόσο πουλάμε κι άμα σ' αρέσει» ή «παρακαλώ περάστε, έχουμε την καλύτερη πραμάτια κάνουμε εκπτώσεις και σας πουλάμε και σε 120 άτοκες δόσεις με πρώτη δόση το 2037»;

 

[rafaela11]

Εγώ όμως προφανώς δε μιλάω για τη μέση γυναίκα...τη μέση γυναίκα άντε να την προσεγγίσει κάνας ελκυστικός άντρας π.χ. μια φορά το μήνα κι αυτό ΑΝ κυκλοφορεί αρκετά στα «σωστά» μέρη κ.λπ. (αλλιώς πολύ πιο αραιά) οπότε σιγά να μην τον τεστάρει αυτή η γυναίκα, θα κάτσει και θ' ακούσει ό,τι μ@λακία βγει απ' το στόμα τ' αλλουνού όπως κι αν βγει γιατί «αυτό έχει, αυτό θα φάω» πείθοντας τον εαυτό της ότι είναι καλή επιλογή σαν άντρας «γιατί έτσι»!

Είναι σα να έχεις μαγαζί και να κάνει ένα μήνα να μπει πελάτης, τι θα κάνεις υπ' αυτές τις συνθήκες μόλις μπει κάποιος, θα του πεις «τόσο πουλάμε κι άμα σ' αρέσει» ή «παρακαλώ περάστε, έχουμε την καλύτερη πραμάτια κάνουμε εκπτώσεις και σας πουλάμε και σε 120 άτοκες δόσεις με πρώτη δόση το 2037»;

Κοίταξε, πάντως σαν ερώτηση δεν είναι κακή, δηλαδή κάποια στιγμή θα πέσει στο τραπέζι.
δεν χρειάζεται να γίνει η φοβερή ανάλυση του αιώνα για τη δουλειά σου αλλά σαν σημείο αναφοράς δεν είναι κακό να παιχτεί. Καταλαβαίνεις και κάποια πράγματα ίσως για το χαρακτήρα

εγώ πάντως θεωρώ ότι το πιο ωραίο είναι να δείξεις κατευθείαν τις προθέσεις, δεν εννοώ να πεις, καλησπέρα θέλω να σε @@
Αλλά αυτό το διακριτικό και καλά είμαι φίλος/πεσιμο, προσωπικά το θεωρώ πολύ βαρετό.

πάντως είναι σπάνιο να βρεις άνθρωπο που θέλει όντως να φλερτάρει. Δηλαδή οι περισσότεροι λένε ο κόσμος δεν φλερτάρει, κι όταν έρχεται κάποιος (με οκευ τρόπο όχι αυτά που αναφέρθηκαν) και σου δείξει ότι γουστάρει ο άλλος ενοχλείται
Άντε βγάλει άκρη.
ή βλέπουν μια ωραία κοπέλα έναν ωραίο τύπο και τον ψάχνουν μετά στο τικ τοκ (σε είδα τάδε μέρα στο τάδε μαγαζί θέλω να σε βρω)
Η δική μου γενιά το έχει χάσει τελείως, δεν φλερτάρει ή φλερτάρει σαν 15 χρονών

 

[Jack of Spades]

Κοίταξε, πάντως σαν ερώτηση δεν είναι κακή, δηλαδή κάποια στιγμή θα πέσει στο τραπέζι.
δεν χρειάζεται να γίνει η φοβερή ανάλυση του αιώνα για τη δουλειά σου αλλά σαν σημείο αναφοράς δεν είναι κακό να παιχτεί. Καταλαβαίνεις και κάποια πράγματα ίσως για το χαρακτήρα

Δεν είπα ότι είναι κακή η ερώτηση, είπα ότι είναι κακός ο τρόπος (των περισσότερων) και καλά κάνουν και τους ρίχνουν «Χ» όσες το κάνουν (και πολύ ευγενικές είναι από την προσωπική μου εμπειρία, εγώ όποτε έχω βρεθεί μαζί με τέτοιους άντρες ως φίλος/wingman κι αρχίζουν να το κάνουν θέλω ν' ανοίξει η γη να με καταπιεί)...

εγώ πάντως θεωρώ ότι το πιο ωραίο είναι να δείξεις κατευθείαν τις προθέσεις, δεν εννοώ να πεις, καλησπέρα θέλω να σε @@
Αλλά αυτό το διακριτικό και καλά είμαι φίλος/πεσιμο, προσωπικά το θεωρώ πολύ βαρετό.

Οι προθέσεις δε μπορούν να είναι ξεκάθαρες από το πρώτο, ενδεχομένως κι από επόμενο(α) ραντεβού...βγαίνω πρώτο ραντεβού μαζί σου έχοντας μιλήσει μαζί σου π.χ. ένα μισάωρο πριν απ' αυτό, σε ξέρω;Όχι!Ξέρω αν θέλω να γίνει κάτι μεταξύ μας;Όχι!
Γι' αυτό βγαίνω μαζί σου, για να το διερευνήσω και να ξεκαθαρίσουν οι προθέσεις (αν δηλαδή θα 'ναι ερωτικές ή απλά φιλικές/επαγγελματικές/whatever)...

Δηλαδή οι περισσότεροι λένε ο κόσμος δεν φλερτάρει, κι όταν έρχεται κάποιος (με οκευ τρόπο όχι αυτά που αναφέρθηκαν) και σου δείξει ότι γουστάρει ο άλλος ενοχλείται
Άντε βγάλει άκρη.

Έχω αναφερθεί στα collective painbodies στο thread των σχέσεων (και τι δείχνουν αυτά για τη διανοητική, συναισθηματική κ.λπ. κατάσταση όσων τα εκφράζουν) κι αυτό είναι ένα ακόμη!

ή βλέπουν μια ωραία κοπέλα έναν ωραίο τύπο και τον ψάχνουν μετά στο τικ τοκ (σε είδα τάδε μέρα στο τάδε μαγαζί θέλω να σε βρω)

Αυτό έχει να κάνει μ' άλλα προβλήματα (approach anxiety, social awkwardness κ.λπ.)...

 

[Πάνθηρας!]

Πιάνει η προσεγγιση μέσω φβ ; πχ να στείλεις κανα αίτημα φιλίας η κανα μήνυμα στο inbox χωρίς βέβαια να την έχεις δει απο κοντα να μην έχεις μιλήσει σαν άνθρωπος κ μετα να το κάνεις αυτό.

 

[nPb]

Εγω πιο πολύ αναφερόμουν σε ένα φαινόμενο που βλέπω, μια παραλλαγή το online dating, όπου η σχέση μένει εντελώς εξαποστασεως. Σε αυτό τα όρια ξεφεύγουν απο την Ελλάδα και εχω δεκ γνωστούς που κάνουν σχέση με άτομα απο το εξωτερικό κτλ. Φυσικά και οι εφαρμογές δεν ειναι κακες απο μόνες τους και όντως βοηθάνε πολλούς στο κομμάτι της κοινωνικοποιησης, απλώς για να θες να υπάρξει μια βαθιά σχέση (είτε φιλική είτε ρομαντική) πρεπει κάποια στιγμή να βγει απο την οθόνη το όλο πράγμα.

Eννοείται. Η εφαρμογή βοηθάει στο "πρώτο βήμα" να γνωρίσεις κάποιον-α που ενδεχομένως να μην γνώριζες ποτέ σου υπό κανονικές συνθήκες. Ο κόσμος κάπως το έχει ξεφτιλίσει με το να επιμένει σε μια απρόσωπη επικοινωνία. Για παράδειγμα, μπορεί να γνωριστούν δύο νέοι και να μένουν σε διαφορετικές πόλεις στην Ελλάδα και ακόμη αυτό να αποτελεί πρόβλημα λες και ζουν σε άλλη χώρα. Μου έχει τύχει να γνωρίσω κοπέλα και να μην προχωρήσει επειδή η ίδια "δεν ένιωθε καλά" που έμενα σε άλλη πόλη. Θυμάμαι όσο ήμουν στο εξωτερικό, για έναν Σουηδό δεν ήταν πρόβλημα να κάνει μια γνωριμία με έναν άλλο Σουηδό που έμενε σε άλλη πόλη ακόμη και αρκετά χιλιόμετρα μακρυά που να χρειάζονται πολλά μέσα μεταφοράς. Οπότε είναι λίγο θέμα νοοτροπίας ότι μας αρέσει να βάζουμε εμπόδια.

Όσον αφορά την ερώτηση για τη δουλειά @Himela @rafaela11 δεν λέω ότι είναι παράξενη απλά δεν θεωρώ ότι είναι μια πρώτη ερώτηση γνωριμίας. Υπάρχουν τόσα άλλα ωραία θέματα γνωριμίας και να σπάσει ο πάγος. Ο άλλος πρέπει να νιώθει ωραία να δει αν θα μπορέσει "κάπου να πατήσει" για να συνεχίσει. Η εργασία δυστυχώς είναι ένα παράξενο θέμα ειδικά στην εποχή μας με την τόση εργασιακή αβεβαιότητα αλλά δυστυχώς στη χώρα μας ακούγονται μειωτικά σχόλια ή και απορρίψεις για πιθανή γνωριμία επειδή ο άλλος είναι άνεργος προσωρινά. Ότι 'να ναι..

 

[Jack of Spades]

Κακά τα ψέμματα, έχουν γινει σαν συνεντευξεις οι πρώτες επαφές. Ειτε ρωτάει ο άντρας τη γυναίκα, είτε το αντίστροφο.

Πάντα έτσι ήταν οι πρώτες επαφές (γενικότερα, όχι μόνο τα «άντρας προς γυναίκα») κι αυτό είναι απολύτως normal...μας χαλάει όμως όταν γίνεται με τον άγαρμπο και κοινωνικά ακαλιμπράριστο τρόπο που προανέφερα και όχι για τον τρόπο αυτό καθαυτό αλλά γι' αυτά που μας «δείχνει» ο τρόπος αυτός για το άτομο που έχουμε απέναντί μας (που στην πραγματικότητα είναι κι αυτά μέρος της «συνέντευξης»)...