Συμφωνώ με αυτή τη σκέψη γιατί κάπως έτσι είχα κάνει παλαιότερα. Όμως ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε να σκεφτόμαστε έτσι. Θέλω να πω γιατί δεν εκτιμάται η ειλικρίνεια; Κύριοι αυτοί είμαστε. Η διπλωματική ψευτιά εννοείται ότι δεν αποδίδει πάντα.
Είναι απλή η απάντηση. Στα τεχνικά επαγγέλματα οι αγγελίες ζητάνε επίτηδες πολλά, για να δώσουν λίγα.
Βλέπεις ένα κατεβατό από τεχνολογίες μερικές από αυτές και αντιφατικές, π.χ. java με asp.net. Η μούφα ξεκινάει από εκεί πρώτα, απ' τις εταιρείες. Εσύ απλά "προστατεύεις" τον εαυτό σου.
Δεν θα σε διαλέξουν επειδή θα εκτιμήσουν τον καλό σου χαρακτήρα αλλά πόσο κοντά είναι το προφίλ σου στη ζητούμενη θέση σε σχέση με άλλα βιογραφικά. Θα εκτιμούσαν ίσως αν αποδείξεις με έναν θετικό τρόπο ότι έχεις self-motivation και ότι είσαι ικανός να μαθαίνεις καινούργια πράγματα.
Εκτιμούν επίσης την όρεξη και την εμπιστοσύνη που είσαι διατεθειμένος να δείξεις στην εταιρεία τους. Ότι σου δίνεται η ευκαιρία να εξελιχθείς σε ένα απαιτητικό περιβάλλον. Αν αρχίσεις όμως τις ερωτήσεις "δουλεύετε και Σαββατοκύριακα", "έχει και βάρδιες" και άλλα τέτοια, είναι red flags.
Ένα ωραίο personal attitude είναι να πεις πως προσέχεις την λεπτομέρεια και θέλεις το αποτέλεσμα της δουλειάς σου να έχει ποιότητα. Σου αρέσει να σκέφτεσαι σενάρια βελτιστοποίησης και άλλα τέτοια.
Αυτά στα λέω από εμπειρία, με φωνάζανε στις συνεντεύξεις να αξιολογήσω νεοεισερχόμενους. Δες το σαν ένα παιχνίδι που πρέπει να το κερδίσεις. Μπαίνεις, το παλεύεις 2-3 χρόνια, αν δεις ότι δεν σου αρέσει ψάχνεσαι για αλλού, με καλύτερες αποδοχές. Αν τις βρεις φεύγεις. Όσο είσαι όμως εργαζόμενος πρέπει να σκέφτεσαι πως θα γίνεις καλύτερος, όχι του στυλ "τόσο πληρώνομαι, τόσο δουλεύω", είναι λάθος αυτό. Χτίσε το προφίλ σου, μόνο έτσι κάνεις σοβαρή σταδιοδρομία.