Ζωή στην επαρχία

[Devil]

Δε με κατσαδιάσατε ρε παιδια , κουβέντα κάνουμε και ετσι όπως γράφεις @Chem2000 καταλαβαινω οτι σκέφτηκες αυτά που έγραψα.

Σήμερα το πρωί ειπα να πάρω αμάξι γιατι μετά θελω να πάω και σε έναν γιατρό μετά τη δουλειά που δεν βολεύει ο προαστιακός. Λοιπόν απο το Περιστέρι μέχρι τα Κτελ στο Κηφισο έφαγα 25 λεπτά πηγαιναμε σημειωτόν. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ Ο ΚΗΦΙΣΟΣ ειναΙ ΧΑΛΙΑ. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Επειδη ολο κ κάποιος ηλιθιος θα βρεθει που θα τρακαρει ή δεν εχει κανει σερβις το αμαξι του και τον αφηνει μεσα στη μεση του Κηφισου κ ξεκιναει το μποτιλιάρισμα.

Και ρωτάω τωρα εγώ. Γιατι να μεινω Αθηνα να τρωω αυτη τη κινηση (υποθέτουμε οτι δεν ειμαι διπλα στη δουλειά μου και δεν βολευει η συγκοινωνια του μετρό - γιατι και το λεωοφρειο με τη κινηση στους εσωτερικους δρομους της Αθηνας γάμησετα θα ειναι με τα φανάρια). Και να μη βγώ πιο έξω κ να καθυστερω λιγο παραπανω με τον προαστιακο ετσι κ αλλιως με τη κινηση της Αθηνας μια η άλλη έρχεσαι. Και να εχω φυση + θαλασσα.

οΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ηλικιες 18-30 συμφωνω ειναι η ηλικια των πειραματισμών ας πουμε του ψαξιματος. Απο μια ηλικια κ μετά δε θες πολλα για να έχεις ποιοτητα ζωής.

Εχεις τα χομπι σου , μερικους φιλους και την / τον συντροφο σου. Τωρα εντάξει αν εισαι Ψινάκης και θές καθε μερα να τρεχεις σε εκδηλώσεις ΝΑΙ Αθήνα θα μεινεις κ μετά τα 30. Εχω γνωρισει και τέτοιο κοσμο για αυτο το λέω. Με φωναζαν συνεχεια σε event και εγω απλα βαριόμουν κ δεν εβρισκα νόημα.

 

[Himela]

Δεύτερον καλό είναι και όταν θες να κάνεις οικογένεια να μη πάρεις τα παιδιά σου στην άλλη άκρη της γης, κρίμα και αυτά να μη μπορούν να ζήσουν σαν κανονικά παιδιά.

Κανονικά μεγαλώνουν τα παιδιά στην επαρχία, μέσα στη φύση, στον καθαρό αέρα, μακριά από καυσαέριο, από τους κινδύνους της πόλης. Εκεί κάνουν σχέσεις ζωής γιατί όλοι είναι εκεί και γνωρίζονται από μωρά.

Αυτή είναι από τις πιο "πρωτευουσιάνικες" απόψεις που έχω ακούσει

Και σε τί διαφωνείς; Έχουν ή δεν έχουν οι άνθρωποι στην επαρχία δουλειές που μετά μπορούν να κάνουν και τα παιδιά τους;

 

[Devil]

Ε ναι ρε Χιμέλα αλλα δεν μπορείς να "αναγκάσεις" ένα παιδί να κάνει τη δουλειά που εσυ του έχεις στρωμένη. Μπορει να θέλει κάτι αλλο. Θελω να πώ αυτο δεν ειναι ντέ και καλά σταθερό επιχείρημα.

 

[Himela]

Ε ναι ρε Χιμέλα αλλα δεν μπορείς να "αναγκάσεις" ένα παιδί να κάνει τη δουλειά που εσυ του έχεις στρωμένη. Μπορει να θέλει κάτι αλλο. Θελω να πώ αυτο δεν ειναι ντέ και καλά σταθερό επιχείρημα.

Αυτό είπα πιο πάνω. Αν δε θέλει αυτή την έτοιμη δουλειά ας δουλέψει να πληρώνει ενοίκια στην πόλη. Πάντως είναι καλύτερη η επιλογή "έτοιμη δουλειά ή δουλειά στην πόλη" για ένα παιδί της επαρχίας από τον Αθηναίο που η μόνη του επιλογή είναι να κάνει μια εκ νέου δουλειά (εκτός αν έχει μπαμπά επιχειρηματία).

 

[giannhs2001]

Και σε τί διαφωνείς; Έχουν ή δεν έχουν οι άνθρωποι στην επαρχία δουλειές που μετά μπορούν να κάνουν και τα παιδιά τους;

Μιλώντας για μένα, όχι. Μένουμε επαρχία αλλά οι δουλειές των γονιών μου δεν είναι δουλειές που μπορούν να μεταβιβαστούν.

Κανονικά μεγαλώνουν τα παιδιά στην επαρχία, μέσα στη φύση, στον καθαρό αέρα, μακριά από καυσαέριο, από τους κινδύνους της πόλης. Εκεί κάνουν σχέσεις ζωής γιατί όλοι είναι εκεί και γνωρίζονται από μωρά.

Χμμμ για την φύση συμφωνώ. Αυτό είναι το ένα θετικό του να ζεις σε χωριό έξω της πόλης αλλά το τελευταίο δεν ισχύει απαραίτητα. Εδώ ένα χωριό είμαστε και όντως μεγαλωμένοι από μικρά μαζί αλλά πραγματικά έχω να δω συμμαθητή μου μπορεί και δύο χρόνια τώρα. Όλοι ανέπτυσσαν σχέσεις εντός της πόλης. Σαν γνωστοί άγνωστοι είμαστε σε αυτό το χωριό.



General speaking, όχι δεν είναι καθόλου καλό να μεγαλώνεις παιδιά σε επαρχία. Μέχρι περίπου και το γυμνάσιο οκ δεν θα υπάρχουν προβλήματα αλλά από το λύκειο και μετά τα πράγματα αλλάζουν. Στο λύκειο οι ανάγκες για έξω πέρα από τα κλειστά όρια του χωριού θα σε ταλανίσει και το να πας στη πόλη είναι Μαραθώνας. Στο Πανεπιστήμιο δε τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα. Έχω φτάσει σε σημείο πολλές φορές να ακυρώνω εξόδους σε αυτή την ηλικία γιατί πραγματικά ΒΑΡΙΕΜΑΙ και το Σαββατοκύριακο να κάνω αυτή τη διαδρομή με τα λεωφορεία. Είναι εξοντωτικό. Οπότε ΟΧΙ, σπίτι σε επαρχία μόνον αν είσαι συνταξιούχος χωρίς κανένας να εξαρτάται από εσένα.

 

[Devil]

Ρε φίλε μιλάμε για επαρχίες τύπου Ωρωπος που εισαι 40 λεπτά απο την Αθήνα. Δε μιλάμε για το Αγαθονήσι

 

[Memetchi]

Κανονικά μεγαλώνουν τα παιδιά στην επαρχία, μέσα στη φύση, στον καθαρό αέρα, μακριά από καυσαέριο, από τους κινδύνους της πόλης. Εκεί κάνουν σχέσεις ζωής γιατί όλοι είναι εκεί και γνωρίζονται από μωρά

Αν κατάλαβα καλά, μιλάτε για ένα πολύ συγκεκριμένο είδος επαρχιώτικης ζωής (που διαφέρει και τι εννοούμε επαρχία, άλλο μια μικρή πόλη εκτός Αθήνας και άλλο ένα κανονικό χωριό). Ο Ντεβιλ ψάχνει το best of both worlds, κάπου μισή-μια ώρα μακριά από το κέντρο μιας μεγαλούπολης. Έχουμε τη δουλειά μας στην πόλη με το αυτοκίνητο, αλλά ζούμε και ωραία στο πράσινο. Αυτό δεν γίνεται για ένα παιδί μετά από μια ηλικία. Ο 40αρης παντρεμένος θα έρθει με το αυτοκίνητο και θα κάτσει να πιει καφέ στη βεράντα και όλα κομπλέ. Άλλες ανάγκες, μέχρι και το σχολείο μπορεί να καταντήσει μια πολύ κουραστική διαδρομή. Θα γίνουν οι γονείς ταξιτζήδες ή θα περνάει τη μισή μέρα στις συγκοινωνίες;

 

[Στεφανος56]

Εγώ πάντως όταν ήμουν μικρός την σνομπαρα πολύ την επαρχία ….γενικά τον τρόπο ζωής και όταν πήγαινα ήθελα να φύγω …όσο μεγαλώνω όμως μου λείπει τόσο πολύ η επαφή με την φυση και γι’αυτο πηγαίνω στο βουνό που έχουμε εδώ και κάθομαι αγναντεύοντας την θέα ….νομίζω όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος θέλει την ηρεμία που για τα δικά μου γουστα η πόλη δεν προσφέρει εύκολα πια ….εκτός και αν μένεις Εκάλη κτλ

 

[Devil]

Και στην Εκάλη να μένεις , καλοκαιρι δεν έχεις θάλασσα. Οποτε η περιοχη για αυτα που ζητάει δεν ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ και τιποτα τρομερό απλα για καποιο λογο έχουν μαζευτει εκει ολοι οι νεοπλουτοι και το μέρος ειναι απλησίαστο.

Απριλιο - Οκτώβριο με τους τουριστες και τους εκδρομεις δεν βαριέσαι σε τέτοια μέρη. Ε οκ τους υπολοιπους 5 μηνες αν εισαι τοσο πάρτυ ΑΝΙΜΑΛ πας να μεινεις Αθηνα να τρως κ το καυσαέριο. Εγω εκει εστιάζω.

Προφανως κ απο μια ηλικια κ μετά κυριως απο τα 32-35 οπως το βλέπω εγώ εχεις ξεχωρισει 3-4 καλους φιλους - τη συντροφο σου , τα χόμπι σου και την οικογενεια σου γενικοτερα και τέλος.

Εκτος κ αν εισαι θεατρικο καλλιτεχνικος παράγοντας κ πηγαινεις καθε μερα σε events. Εκει ναι ζεις αναγκαστικά στα μεγάλα αστικα κεντρα που ειναι το κέντρο των εξελίξεων.

Εγω πλέον εχω κόψει και τα σοσιαλ κ γενικα έχω κάνει μεγάλη στροφή στη προσωπική μου ζωή , η επαρχία με καλύπτει κ όλη αυτη η φρενιτιδα να μαθαινεις τι κανει ο καθε ενας με κουράζει. Μακαρι να με φέρουν πιο κοντά οταν το ζητησω (σύντομα) να μη πατάω στην Αθηνα κ το Πειραια κάθε μέρα για τη δουλειά μου.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 18 Νοεμβρίου 2022

Κηφισός σήμερα...... Enjoy

 

[jj!]

Και σε τί διαφωνείς; Έχουν ή δεν έχουν οι άνθρωποι στην επαρχία δουλειές που μετά μπορούν να κάνουν και τα παιδιά τους;

Ναι, αν είσαι μεγαλογιατρός, μεγαλοδικηγόρος και μεγαλοτσιφλικάς, και έχεις ΜΟΝΟ ένα παιδί.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πόλεων της επαρχίας δεν έχει κατοίκους που μπορούν να συντηρήσουν την τοπική οικονομία γιατί είναι είτε εργαζόμενοι με βασικό μισθό, είτε επιχειρηματίες/αγρότες που βγάζουν κοντά στα 1000-1500€ για τον εαυτό τους. Μην σκέφτεσαι με τα δεδομένα της Αθήνας...
Έτσι, έστω ότι ένας 60αρης με 3 παιδιά έχει ένα ρουχαδικο που πάει καλά (καλά=του μένουν 1500€ στο προσωπικό του πορτοφόλι). Θα αναλάβουν τα 3 του παιδιά μετά από 5 χρόνια και θα παίρνουν 500€ ο καθένας; Θα αναλάβουν τα 2 παιδιά και θα παίρνουν 750€ ο καθένας; Θα αναλάβει το 1 παιδί και θα παίρνει 1500€ και οι υπόλοιποι τον πούλο;

Για να το πω αλλιώς, για να καταλάβετε λίγο οι Αθηναίοι τι πραγματικά γίνεται στην επαρχία:
Στην τάξη μου, όσοι ήμασταν παιδιά (πρώην) επιχειρηματιών ήμασταν οι φτωχάντζες που δεν έκαναν τίποτα εξωσχολικό και έτρωγαν φαγητό από τάπερ. Αυτοί που έπαιρναν πίτσες από το κυλικείο, έκαναν δραστηριότητες, αθλήματα, τένις, πρωταθλητισμό, αγγλικά, γαλλικά, πιάνο, και ο,τι μπορείς να φανταστείς, ήταν παιδιά ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ.

Επιπλέον, εγώ ήμουν από τα παιδιά που ζούσαν μόνιμα σε χωριό και πήγαιναν σχολείο στην πόλη. Ξέρεις τι τυράννια ήταν; Ξυπνούσα 6:00 το πρωί, πήγαινα σχολείο με λεωφορείο και έφτανα μαζί με την καθαρίστρια στις 7:00, περίμενα σαν μαλακας μέχρι τις 8:00, τελείωνα το σχολείο στις 13:45, μετά ξαναπεριμενα σαν μαλακας μέχρι τις 15:00 το λεωφορείο της γραμμής για το χωριό, μετά ξανακατέβαινα με το λεωφορείο των 17:30 για να πάω αγγλικά 18:00-20:00, και ξανα-ανεβαινα με το λεωφορείο των 21:00 για να πάω στο σπίτι μου ξεθεωμένος.
Εγώ, κιόλας, ήμουν από τους τυχερούς γιατί είχε συχνά δρομολόγια το λεωφορείο της γραμμής (κάθε δίωρο). Σε άλλα χωριά το μοναδικό λεωφορείο που ερχόταν ήταν το σχολικό!!

Καλά για τα χωριά δεν το συζητώ καν, αν οποιοσδήποτε νομίζει ότι τα καφενεδάκια και τα παντοπωλεία βγάζουν λεφτά, πλανάται οικτρά. Πόσο μάλλον να αναλάβουν τα παιδιά, σε ένα γηράσκον περιβάλλον, που αν πεθάνουν 10 γέροι, τακτικοί πελάτες, θα κλείσει το μαγαζάκι.

Ωραία ποιότητα ζωής! Καταπληκτική!

 

[Devil]

Χθες βράδυ ξέχασα το παραθυρο του αυτοκινήτου ανοικτό. Ευτυχώς δεν ελειπε κάτι απο μεσα και είχα και τα γυαλιά ηλίου στο κάθισμα του συνοδηγου. Αν το ειχα στο κέντρο της Αθήνας τώρα δεν θα έβρισκα τίποτα μέσα.

Μια κ λέμε για τα καλά Αθήνας κ επαρχιας.

 

[Himela]

Εγώ ξέρω επαρχίες που όλοι είναι συγγενείς ή κουμπάροι με όλους και όλα τα παιδιά βολεύονται είτε σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό. Αυτό βέβαια αν θέλουν να μείνουν επαρχία. Αν όχι, φεύγουν. Αλλά αυτά που μένουν βρίσκουν πάντα δουλειές σε γονείς, συγγενείς και φίλους.

 

[giannhs2001]

Καλά μη νομίζετε ότι στην επαρχία δεν υπάρχει εγκληματικότητα. Οι ληστείες είναι συχνό φαινόμενο. Πριν λίγες μέρες κουκουλοφόροι εισέβαλαν σε σπίτι λίγο πιο πάνω από το δικό μου. Στην επαρχία δεν υπάρχει αστυνομική παρουσία οπότε οι μπουκαδόροι το εκμεταλλεύονται αυτό.

Επίσης όχι δεν είναι κανόνας ότι στην επαρχία έχουμε στρωμένη δουλειά των δικών μας.

 

[Guest 875331]

Χθες βράδυ ξέχασα το παραθυρο του αυτοκινήτου ανοικτό. Ευτυχώς δεν ελειπε κάτι απο μεσα και είχα και τα γυαλιά ηλίου στο κάθισμα του συνοδηγου. Αν το ειχα στο κέντρο της Αθήνας τώρα δεν θα έβρισκα τίποτα μέσα.

Μια κ λέμε για τα καλά Αθήνας κ επαρχιας.

@@ Πλέον και η επαρχία έχει. 'Απειρα τέτοια περαστιτατικά ακούγονται.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 19 Νοεμβρίου 2022

Καλά μη νομίζετε ότι στην επαρχία δεν υπάρχει εγκληματικότητα. Οι ληστείες είναι συχνό φαινόμενο. Πριν λίγες μέρες κουκουλοφόροι εισέβαλαν σε σπίτι λίγο πιο πάνω από το δικό μου. Στην επαρχία δεν υπάρχει αστυνομική παρουσία οπότε οι μπουκαδόροι το εκμεταλλεύονται αυτό.

Επίσης όχι δεν είναι κανόνας ότι στην επαρχία έχουμε στρωμένη δουλειά των δικών μας.

Ναι δεν είναι κανόνας αλλά γενικά στα περισσότερα επαρχιακά μέρη, π.χ. σε όλα τα νησιά, υπάρχουν καταστηματάρχες που πλουτίζουν το καλοκαίρι, υδραυλικοί που είανι οι μόνοι στο νησί και βγάζουν ελεεινά πολλά χρήματα κλπ επομένως πολύ μεγάλο μέρος των ατόμων εκεί τα 'χει στρωμένα. Στην Αθήνα είναι πολύ πιο σύνηθες οι γονείς να είναι υπάλληλοι ή μικροί επιχειρηματίες που με το ζόρι ζούνε και δεν μπορούν να περάσουν την επιχείρηση τους επειδή είναι στα πρόθυρα να αντικατασταθεί από αλυσίδα έτσι κι αλλιώς.

 

[methexys]

Καλά, εγώ πιστεύω πάντως ότι κυρίως οι Αθηναίοι έχουν θεοποιήσει την επαρχία,χωρίς να έχουν μεγαλώσει εκεί για να δουν τα άσχημα. Τα παιδιά και οι νέοι δεν είναι πάντα καλό να μένουν εκεί, γιατί υπάρχουν διάφορα προβλήματα όπως αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω και ανέφερε και ο jj. Τώρα, αν μένεις επαρχία και δουλεύεις σε πόλη και έχεις the best of both worlds στα 40 σου, ε ναι, έτσι καταλαβαίνω και λογικό να λες μετά αχ τι ωραία που είναι η φύση. Αν έχεις μεγαλώσει επαρχία όμως, είναι διαφορετικά.

 

[jj!]

Εγώ ξέρω επαρχίες που όλοι είναι συγγενείς ή κουμπάροι με όλους και όλα τα παιδιά βολεύονται είτε σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό. Αυτό βέβαια αν θέλουν να μείνουν επαρχία. Αν όχι, φεύγουν. Αλλά αυτά που μένουν βρίσκουν πάντα δουλειές σε γονείς, συγγενείς και φίλους.

"Κι αν είσαστε καλά παιδάκια, πολύ πιθανόν να συναντήσετε και τα στρουμφάκια!"

Ναι δεν είναι κανόνας αλλά γενικά στα περισσότερα επαρχιακά μέρη, π.χ. σε όλα τα νησιά, υπάρχουν καταστηματάρχες που πλουτίζουν το καλοκαίρι, υδραυλικοί που είανι οι μόνοι στο νησί και βγάζουν ελεεινά πολλά χρήματα κλπ επομένως πολύ μεγάλο μέρος των ατόμων εκεί τα 'χει στρωμένα. Στην Αθήνα είναι πολύ πιο σύνηθες οι γονείς να είναι υπάλληλοι ή μικροί επιχειρηματίες που με το ζόρι ζούνε και δεν μπορούν να περάσουν την επιχείρηση τους επειδή είναι στα πρόθυρα να αντικατασταθεί από αλυσίδα έτσι κι αλλιώς.

...
Γιατί ως γνωστόν τα νησιά είναι ο ορισμός της "ελληνικής επαρχίας"...
Κοσμοπολίτικα νησιά, που έχεις στο νου σου, όπως η Σαντορίνη, η Μύκονος, η Κρήτη, η Ρόδος, η Κέρκυρα κλπ δεν μπορούν με τίποτα να θεωρηθούν υποτιμητικά ως "επαρχία".

Είναι τραγικό ότι η διαστρεβλωμένη εικόνα που έχουν οι Αθηναίοι για την επικράτεια της Ελλάδας ταυτίζεται με την εικόνα που έχουν οι ξένοι: "Αθήνα + νησιά", "Ακρόπολη και Θάλασσες".

Εν πάση περιπτώσει , νομίζω ότι η γνώμη εμού, του Γιάννη, της methexys που ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ και ΖΗΣΑΜΕ στην επαρχία και εκτός των πόλεων, έχει περισσότερη βαρύτητα για το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα για τους κατοίκους της, σε σχέση με άτομα που έχουν μεγαλώσει στην Αθήνα...
Μ'αρέσει που επιμένετε κιόλας! Αν είναι δυνατόν!

Άπαξ και ακολουθούσαμε το μοντέλο της Γερμανίας, με τα κρατίδια, οι δημόσιοι υπάλληλοι των περιφερειών εκτός Αττικής και Νοτίου Αιγαίου, θα ψωμολυσσούσαν αν περίμεναν να πληρωθούν από τις διοικήσεις των περιφερειών...

ΥΓ. Όπως είπα, οι δημόσιοι υπάλληλοι ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ θεωρούνται ευκατάστατοι, γιατί έχουν του μισθούς της κεντρικής διοίκησης (άρα της Αθήνας).

 

[camil]

Δε έχω χρόνο τώρα να το αναλύσω αλλά δε μ άρεσε που δε μου άρεσε η Αθήνα, μετά από την καθημερινή εμπειρία μου στην Κηφισίας είμαι σε φάση ας εμένα επαρχία ακόμα και αν το μόνο που είχα να κάνω ήταν να μετράω τα πούπουλα από τις κοτες.
Τώρα αν μένεις Κάλαμο και δουλεύεις Αθήνα, δε λέει καλύτερα να έμενες εκεί.
Αρκετοί πάντως έχουν αφήσει την πρωτεύουσα για την επαρχία, λέτε και αυτοί να μην ξέρουν τίποτα;

 

[giannhs2001]

Τα πράγματα είναι απλά,η επαρχία είναι για άτομα μεγαλυτέρας ηλικίας συνήθως.

Επειδή ζω και μεγάλωσα σε χωριό έξω της συμπρωτευούσης μπορώ να πω ότι τίποτα δεν πάει χωρίς θετικά και αρνητικά. Ναι έχουμε πράσινο εδώ έξω, ναι έχουμε ησυχία εδώ έξω, ναι δεν φοβόμαστε το βράδυ όταν βγαίνουμε μη μας βγει κανένα πρεζάκι με μαχαίρι από το πουθενά ( το μόνον που φοβάσαι στα χωριά είναι τα αδέσποτα, όχι τους ανθρώπους ) αλλά δεν είναι όλα ένας παράδεισος. Εδώ πέρα αστυνομικά τμήματα δεν υπάρχουν και τα κοντυνότερα υπολειτουργούν με ελάχιστο προσωπικό και διαθέσιμο στόλο ( 1-2 περιπολικά ). Έτσι οι ληστείες έχουν γίνει συχνό φαινόμενο τα τελευταία χρόνια. Ειδικά στο διπλανό χωριό οι άνθρωποι έχουν απηυδήσει με τη κατάσταση, τείνουν να γίνουν καθημερινότητα τα περιστατικά. Τα τελευταία χρόνια τα σπίτια οχυρώνονται όλο και περισσότερο, μία βόλτα κάνεις και νιώθεις λες και ζεις στην εποχή των κάστρων, κάγκελα παντού, καγκελόπορτες, κάγκελα στα παράθυρα, σκυλιά στις αυλές, κάμερες, συναγερμοί. Ό,τι μπορείς να φανταστείς.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όταν ζεις σε ένα τέτοιο μέρος είναι οι μεταφορές. Αν είσαι ενήλικος και έχεις ιδιωτικό όχημα εάν εξαιρέσουμε τον χρόνο δεν υπάρχει πρόβλημα, εάν είσαι όμως νέος και σπουδάζεις εντός της πόλεως τότε να το πω λαϊκά την έκατσες, εδώ πέρα περνάει ανά μιάμιση ώρα λεωφορείο ( ΟΑΣΘ εγγύηση ) και αν το χάσεις τελείωσε το πανηγύρι. Χρειάζεσαι δύο λεωφορεία για τη πόλη. Έχεις μία διαδρομή για το κέντρο περίπου στη 1-1:30 ώρα( μόνο το πήγαινε, βάλε και το έλα, και στο έλα υπολόγισε και την αναμονή μέχρι να έρθει το λεωφορείο για το χωριό μιας που στον ΟΑΣΘ η οργάνωση είναι άγνωστη λέξη και έτσι εσύ μπορείς να φτάσεις στη στάση από το ένα λεωφορείο λίγα λεπτά αφού έφυγε το λεωφορείο του χωριού, οπότε κάτσε περίμενε καμμία ώρα ). ΧΑΟΣ, αυτό το πράγμα όταν γίνεται καθημερινότητα φρικάρεις.

 

[Chem2000]

Συμφωνώ με τα παιδιά ακράδαντα.Επειδή Ιωάννινα έχω γνωρίσει κόσμο από διάφορες περιοχές,ειλικρινά ακούω ακριβώς αυτά που ειπώθηκαν παραπάνω.Αρχικά,το πόσο δυσκολευόντουσαν με τις μετακινήσεις όσοι έμεναν σε χωριά,δεν περιγράφεται.Να είναι τώρα πχ ο άλλος από Κατσικά Ιωαννίνων και να θέλει να κατέβει κέντρο.Τα αστικά να περνάνε όποτε τους έρθει και οι γονείς τους να μη μπορούν πάντα να κάνουν τον σοφέρ.Ας μη μιλήσουμε καλύτερα για το γεγονός ότι τα αστικά στις επαρχιακές πόλεις τύπου Πάτρα,Ιωάννινα,Αλεξανδρούπολη,Κρήτη κ.α. σταματάνε στις 22:30-23:00 και αρχίζουν πάλι στις 7:00.Τουλάχιστον Αθήνα υπάρχει το μετρό μέχρι 1:30 τις Παρασκευές-Σάββατα και υπάρχουν και μερικά νυχτερινά λεωφορεία.Θεσσαλονίκη επίσης ευτυχώς υπάρχουν νυχτερινά δρομολόγια.

Επιπλέον,όσοι σπουδάζουν και είναι από μικρές περιοχές,βλέπεις πως όταν τελειώνουν σιγά σιγά τις σχολές,τους πιάνει ένα φοβερό άγχος,που ένας Αθηναίος ή Θεσσαλονικιός,δεν έχει συνήθως.Το άγχος αυτό είναι πως δε θέλουν να γυρίσουν πίσω στα σπίτια τους στο χωριό γιατί εκτός του ότι καλοέμαθαν στις φοιτητουπόλεις τους,θέλουν να βρουν δουλειά να μαζέψουν χρήματα κάτι το οποίο,μεταξύ μας,σε μικρά μέρη είναι απίστευτα δύσκολο να γίνει.Άντε τώρα να πας στην Άμφισσα λόγου χάρη,που θεωρείται και πρωτεύουσα ολόκληρου νομού,να ζητήσεις εργασία ως χημικός.Θα σου πουν ένα,άντε παράτα μας,ασχολήσου με την κτηνοτροφία ή με τις ελιές.Θέλει ένας φοιτητής που "έφαγε" 4+ χρόνια από τη ζωή του,για να πάρει ένα πτυχίο σε κάτι που φαινομενικά γούσταρε,να δουλέψει στο μαντρί και να μην αξιοποιήσει καν το πτυχίο του;Ε δε νομίζω.

Αυτό που θέλω πάντως να πω,είναι μπράβο στα παιδιά που ενώ βιώνουν ή βίωσαν τέτοια ταλαιπωρία,κατάφεραν ή προσπαθούν όσο μπορούν να κάνουν τις υποχρεώσεις τους.Όπως και μπράβο που καταφέρνουν να διαχειριστούν το άγχος του "Μετά τη σχολή τι θα κάνω,πρέπει να βρω σπίτι και δουλειά,γιατί στο χωριό δε θα αντέξω".Δεν είναι και λίγο,και σίγουρα ένας Αθηναίος ή Σαλονικιός που έχει στρωμένο σπίτι μέσα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη δε μπορεί να το καταλάβει.

 

[Himela]

Θα σου πουν ένα,άντε παράτα μας,ασχολήσου με την κτηνοτροφία ή με τις ελιές.

Οπότε δουλειές έτοιμες υπάρχουν, απλά δε θέλουν να τις ακολουθήσουν. Τί λέω εγώ δυο μέρες;